🖤 پيامبر خـدا صلى الله عليه و آله أفضَلُ الشُّهَداءِ الذين يُقاتِلُونَ في الصفِّ الأوَّلِ، فلا يَلفِتُونَ وُجوهَهُم حتّى يُقتَلُوا، اُولئكَ يَتَلَبَّطُونَ في الغُرَفِ العُلى مِنَ الجَنَّةِ، يَضحَكُ إلَيهِم ربُّكَ، فإذا ضَحِكَ رَبُّكَ إلى عَبدٍ في مَوطِنٍ فلا حِسابَ علَيهِ. برترين شهيدان، كسانى هستند كه در صف مقدّم مى جنگند و (از دشمن) روى بر نمى‌گردانند تا آن كه كشته شوند. اينان در بالا خانه‌هاى بهشت مى‌آرمند، پروردگارشان به روى آنان مى‌خندد و هرگاه پروردگارت، در جايى، به بنده‌اى لبخند زند، حسابرسى ندارد. 🏴 📚 کنز العمّال، حدیث ۱۱۱۲۰ #حدیث #شهادت_سید_حسن_نصرالله 💢 @Hadis_Shia 💢

. ✨ ثواب نه هزار سال عبادت میمون بن مهران می‌گوید: در محضر امام حسن مجتبی (علیه السلام) نشسته بودم که مردی به خدمت آن حضرت آمد و عرض کرد: فرزند پیامبر خدا! فلانی، مالی از من طلب دارد و می‌خواهد به خاطر آن مرا به زندان بیندازد. حضرت فرمود: به خدا سوگند! مالی ندارم که قرض تو را ادا نمایم. مرد عرض کرد: یابن رسول الله! با او صحبت کنید (تا مرا به زندان نیندازد). امام (علیه السلام) فرمود: با اینکه من با او ارتباط ندارم، ولی از امیر مؤمنان (علیه السلام) شنیده‌ام که پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) می‌فرمود: هرکس برای رفع حاجت برادر مسلمانش تلاش نماید همانند کسی است که نه هزار سال خدا را عبادت کرده، در حالی که روزها را روزه گرفته و شبها را به نماز ایستاده است. 📔 بحار الأنوار: ج٧۴، ص٣١۵ #لبنان #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

✌️ «فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ» یقیناً حزب خدا پیروزند... #حزب_الله 💢 @Hadis_Shia 💢

. ✨ جوان و پرسش از پاداش رزمندگان هنگامی که امیرالمؤمنین علی علیه السلام برای تشویق مردم به جهاد سخنرانی می‌کرد، جوانی گفت: ای امیرالمؤمنین! مرا از برتری جنگ جویان راه خدا آگاه کن. علی علیه السلام فرمود: من پشت سر رسول خدا صلی الله علیه و آله بر شتر غضبای ایشان سوار بودم؛ در حالی که از غزوه ذات السلاسل بر می‌گشتیم. پس من از پیامبر همان چیزی را پرسیدم که تو از من پرسیدی. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: همانا جنگ جویان هنگامی که برای جنگ آماده می‌شوند، خداوند بزرگ رهایی از آتش را به ایشان می‌بخشد. وقتی خود را با وسایل نظامی آماده جنگ می‌کنند، خداوند در برابر فرشتگان به آنان افتخار می‌کند. هم چنین به هنگام خداحافظی با خانواده‌های خود، دیوارِ خانه برای آنان می‌گرید و از گناهان پاک می‌شوند. هم چنین خداوند برای هر رزمنده چهل هزار فرشته می‌گمارد تا از هر سو، او را محافظت کنند. افزون بر این، برای هر عمل نیک او دو برابر پاداش داده می‌شود و هر روز برای او عبادت هزار مرد، نوشته می‌شود و هنگامی که در برابر دشمن می‌ایستند، دانشمندان اندازه پاداش الهی ایشان را نمی توانند دریابند. هنگام درگیری با دشمن فرشتگان بالهای خود را بر ایشان می‌گسترانند و از خداوند برای آنان طلب پیروزی و پایداری می‌کنند. در این حال، ندادهنده‌ای ندا می‌دهد که بهشت زیر سایه شمشیرهاست. پس ضربه و زخم برای شهید، از نوشیدن آب خنک، در یک روز تابستانی آسان‌تر می‌شود. پس در هنگام ضربه خوردن و لحظه‌ای که بدنش هنوز بر زمین نیفتاده است، خداوند مهربان، همسری بهشتی برای او بر می‌انگیزد. هنگامی که جسمش به زمین افتاد، زمین به او می‌گوید: مرحبا به روح پاکی که از بدن پاک جدا شد. تو را به چیزهایی بشارت می‌دهم که نه چشمی دیده، نه گوشی شنیده و نه قلب بشری آن را درک کرده است. خداوند نیز می‌فرماید: من در میان خانواده‌اش جانشین او هستم. پس سوگند به کسی که جانم در دست اوست، اگر پیامبران در قیامت شهیدی را ببینند، برای درخشندگی و مقام آنان، از مرکب خود پیاده می‌شوند تا این که به سوی سُفره‌هایی از جواهر حرکت می‌کنند و می‌نشینند. و افزون بر آن، هر شیهد در قیامت، هفتاد هزار نفر از خویشاوندان و همسایگانش را شفاعت می‌کند. 📔 بحار الأنوار: ج۱۰۰، ص۱۲ #پیامبر #امام_علی #داستان_بلند 🔰 @DastanShia

. 🔹 دوستان و دشمنان امیرالمؤمنین علیه السلام در باره دو نفر مؤمن که با یکدیگر دوست هستند و دو نفر کافر که با یکدیگر پیوند دوستی دارند و همچنین مؤمن نیازمند و کافر ثروتمند و کافر فقیر فرمود: دو نفر مؤمن که با یکدیگر دوست هستند، در زمان حیاتشان بر اساس اطاعت از پروردگار با یکدیگر دوست بوده اند و در این راه بذل و بخشش کرده و همدیگر را دوست داشته اند. هرگاه یکی از آنها قبل از دیگری از دنیا برود، خداوند جایگاهش در بهشت را به او نشان می‌دهد و او برای دوستش شفاعت می‌کند و می‌گوید: خدایا! فلان دوستم مرا به اطاعت از تو فرا می‌خواند و در این کار به من کمک و از نافرمانی نسبت به تو نهی می‌کرد. پس او را بر هدایتی که مرا بر آن ثابت گرداندی، استوار کن تا آن چه را به من نشان دادی به او هم بنمایانی. خداوند به او پاسخ مثبت خواهد داد تا آن دو در محضر پروردگار با یکدیگر دیدار کنند. در این هنگام آنها با یکدیگر خواهند گفت: خداوند به تو پاداش نیک بدهد. تو دوست خوبی برای من بودی! مرا به اطاعت از پروردگار و پرهیز از نافرمانی نسبت به او می‌خواندی. اما دو نفر کافر که بر اساس نافرمانی با یکدیگر دوست هستند و در این راه به یکدیگر کمک می‌کردند و دوستی شان بر این اساس بوده است، هرگاه یکی از آنها قبل از دیگری از دنیا برود، خداوند جایگاهش در آتش را به او نشان خواهد داد. در نتیجه آن شخص می‌گوید: خدایا! فلان دوستم مرا به نافرمانی نسبت به تو و عدم اجرای اوامرت فرا می‌خواند. پس همان طور که او مرا بر گناهان، استوار گرداند، او را همانند من بر انجام گناهان استوار گردان تا عذابی را که به من نمایاندی به او هم نشان بدهی! آنها در روز قیامت با یکدیگر دیدار می‌کنند و هر کدام از آنها به دیگری می‌گوید: خداوند تو را به اشد مجازات برساند. تو مرا به نافرمانی از خداوند فرا می‌خواندی و از اطاعت از اوامرش باز می‌داشتی! امام سپس این آیه را خواند: «الأَخِلاء یومَئِذٍ بَعْضُهُمْ لبَعْضٍ عَدُو إِلا المُتَّقِینَ»؛ دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران! (زخرف، ۶۷) سپس فرمود: در روز قیامت، مؤمن ثروتمند برای حساب فرا خوانده می‌شود. خداوند می‌فرماید: ای بنده من! آن شخص پاسخ می‌دهد: بله ای پروردگار من! خداوند می‌فرماید: آیا به تو چشم و گوش و ثروت فراوان نداده بودم؟ آن بنده پاسخ می‌دهد: پروردگارا! آری! در این هنگام خداوند از او سئوال می‌کند: برای دیدار با من چه چیزی مهیا کرده ای؟ او در جواب می‌گوید: خدایا! به تو ایمان آوردم و پیامبرانت را تصدیق و در راه تو جهاد کردم. خداوند از او می‌پرسد: ثروتی را که به تو داده بودم چه کار کردی؟ آن شخص پاسخ می‌دهد: آن را در راه تو بخشیدم. خداوند از او سئوال می‌کند: پس برای بازماندگانت چه چیزی را از خودت به جای گذاشتی؟ آن بنده در پاسخ عرض می‌کند: خدایا! تو، من و آنها را آفریدی و به همه ما روزی دادی. تو می‌توانی همچنان که به من روزی دادی، آنها را نیز از رزق و روزی بهره مند کنی. به همین دلیل آنها را به تو واگذار کردم. در این هنگام خداوند عز و جل می‌فرماید: راست گفتی! اگر می‌دانستی که چه پاداشی برایت آماده کرده ام، بسیار می‌خندیدی. سپس مؤمن نیازمند فرا خوانده می‌شود. خداوند او را مورد خطاب قرار می‌دهد و می‌فرماید: ای فرزند آدم! آن بنده می‌گوید: بله ای پروردگار من! خداوند از او می‌پرسد: تو در دنیا چه کرده ای؟ آن شخص پاسخ می‌دهد: خدایا تو مرا به دینت هدایت کردی و به من نعمت دادی و مرا از لهو و لعب دنیا بازداشتی که اگر چنین نمی کردی، بیم آن داشتم که مرا از هدفی که تو مرا برای آن آفریده ای منحرف کنند. خداوند خطاب به او می‌فرماید: ای بنده من! راست گفتی. اگر می‌دانستی که چه نعمتی را برایت آماده کرده ام، بسیار شاد می‌شدی و می‌خندیدی. 🔻

🔺 در این هنگام، کافر ثروتمند را می‌آورند. خداوند از او سئوال می‌کند: برای دیدار با من چه چیزی را آماده کرده ای؟ او پاسخ می‌دهد: چیزی آماده نکرده ام. آن گاه پروردگار از او سئوال می‌کند: با نعمت‌ها و ثروتی که به تو داده بودم چه کار کردی؟ آن شخص در جواب می‌گوید: آنها را برای بازماندگانم از خود بر جای گذاشتم. خداوند از او می‌پرسد: چه کسی تو را آفریده؟ او پاسخ می‌دهد: تو. خداوند مجدداً از او سئوال خواهد کرد: چه کسی تو را روزی داده است؟ او در پاسخ می‌گوید: تو. خداوند از او سئوال می‌کند: چه کسی بازماندگان تو را آفریده است؟ آن شخص پاسخ می‌دهد: تو. در این هنگام خداوند از او می‌پرسد: آیا نمی توانستم همچنان که تو را روزی دادم، بازماندگانت را نیز روزی بدهم؟ اگر آن شخص در پاسخ بگوید: «فراموش کردم» یا «نمی دانستم تو کیستی»، هلاک خواهد شد. آن گاه خداوند در پایان خطاب به او می‌فرماید: اگر می‌دانستی چه عذابی را برایت آماده کرده ام، بسیار گریه می‌کردی. فرمود: سپس کافر فقیر را صدا می‌زنند، به او گفته می‌شود: ای پسر آدم در آنچه به تو امر کردیم چه کردی؟ می گوید مرا آنچنان به بلای دنیا دچار کردی که فراموشم کردی یاد خودت را و به گونه ای مرا مشغول ساختی که فراموش کردم برای چه مرا خلق کردی ؛ پس به او گفته می‌شود آیا مرا نخواندی تا تو را روزی کنم؟ و آیا از من نخواستی تا به تو عطا کنم؟ اگر آن شخص در پاسخ بگوید: «فراموش کردم» یا «نمی دانستم تو کیستی»، هلاک خواهد شد. آن گاه خداوند به او می‌فرماید: اگر می‌دانستی چه عذابی را برایت آماده کرده ام، بسیار گریه می‌کردی. 📔 تفسیر قمی: ج۲، ص۲۶۰ #امام_علی #داستان_بلند 🔰 @DastanShia