eitaa logo
استاد علوی تهرانی
3.6هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
214 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی استاد علوی تهرانی ✅ تلگرام: https://t.me/Fares_ir ✅ سایت: Fares.ir ✅ ادمین کانال: @Fares_Contact ✅ ارتباط با ادمین جهت طرح سؤال و مشاوره از استاد: @Fares_Admin ✅ بنیاد فارِس المومنین: ۳۴ ۳۲ ۹۲ ۶۶ - ۰۲۱ ✅ کد شامد: ۱-۲-۷۳۲۰۹۸-۶۱-۰-۲
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۱ ✅ ضرورت بحث از مهدویت / چرا از مهدویت سخن می‌گوییم؟ 💠 ، افرادی که نمی‌کنند را بدترین جنبندگان نزد خدا می‌داند. از مصادیق اندیشه، و در آیات قرآن است. 💠 آیات قرآن، همگی دارای هستند، یعنی باید به تحقق عینی و وجود خارجی برسند. مثلا وقتی حضرت یوسف (ع) در رؤیا می‌بیند که ۱۱ ستاره و ماه و خورشید در برابر او سجده می‌کنند، بعد از ۴۰ سال خانواده‌ی او در مقابلش احترام می‌کنند. آنگاه به حضرت یعقوب (ع) می‌گوید: این تأویل رؤیای من است. 💢 مهدویت، ریشه‌ی محکم در قرآن دارد. برخی آیات قرآن، خبر از اسلام در آینده می‌دهد. تأویل این آیات چیست و چگونه اتفاق می‌افتد؟! به عنوان نمونه، در سوره توبه آیه ۳۳ فرموده: "او [خداوند] رسولش را با و فرستاد، تا آن را بر همه غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند" امام صادق (ع) درباره این آیه فرمودند: به خدا قسم هنوز تأویل این آیه اتفاق نیفتاده و نمی‌افتد، تا اینکه (عج) خروج کند. در آن زمان هیچ‌کس به خدا نخواهد بود. 🔹در کتب نیز از پیامبر (ص) نقل است: آن زمانی‌که غالب شود، هیچ‌کس یهودی و مسیحی باقی نمی‌ماند. ✳️ به‌کارگیری در آیات، دستور صریح قرآن است. در قرآن آمده است: "ای پیامبر! ما قرآن را به‌سوی تو نازل کردیم تا آنچه نازل شده را برای تبیین کنی" [نحل/۴۴] پس باید به روایات پیامبر رجوع کرد. از جمله این روایات پیامبر، و حدیث است که ثابت می‌کند باید به ائمه معصومین (ع) رجوع کنیم. _________ حجةالاسلام والمسلمین موضوع: | جلسه ۱ @Fares_ir
🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۱۶ 💠 رسول اکرم (ص) فرمودند: اگر خداوند، را برای بنده‌ای از بندگانش اراده کرده باشد قفل او را باز می‌کند و در آن، یقین و راستی را قرار می‌دهد. 💠 سوره محمد (ص) آیه ٢۴ می‌فرماید: آیا آنها در ، نمی‌کنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟! 👈 قفلی که بر قلب زده می‌شود مانع از ورود است. 💠 امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: اگر خداوند اراده خیرخواهی برای کسی کرده باشد او را از آگاه می‌کند و قوه یقین را به او الهام می‌کند. 👈 این نیست که خداوند به کسی پول بدهد؛ بلکه باید یقین بدهد. 💠 پیامبر (ص) فرمودند: من برای امت خودم از چیزی جز ضعف یقین نمی‌ترسم. 👈 یعنی هر بلایی که بر سر این امت بیاید به خاطر ضعف یقین است. ✅ اگر یقین ضعیف شود ۳ مشکل پیدا می‌شود: ۱. (مردانگی) از بین می‌رود. 🔸 مردانگی همان قضیه‌ای است که سیدالشهداء به طرفداران عمرو سعد در بیان مبارکشان فرمودند: اگر دین ندارید و از بازگشت به سوی خدا نمی‌ترسید، پس آزاده باشید. ٢. نکوهش کردن 💠 حضرت رسول (ص) می‌فرمایند: از سستی یقین است که با به خشم آوردن خداوند متعال، مردم را خشنودگردانی و برای رزقی که خداوند به تو داده است آنان را ستایش کنی و برای آنچه خداوند به تو نداده است، مردم را نکوهش کنی. 👈 یعنی تمام آنچه را که حضرت حق به او داده است از سمت مردم می‌داند و به خاطر چیزی که خدا به او عنایت نکرده است مردم را مذمت می‌کند. ۳. فراموش کردن 💠 حضرت امیر (ع) فرمودند: به خدا سوگند كه عارض گشته و يقين تباه شده است. به‌طورى كه آنچه براى شما تضمين گشته ()، گويا تلاش در راه كسب آن بر شما است و آنچه بر شما واجب گشته (تلاش برای آخرت) گويى از دوش شما برداشته شده است. 📌 گاهی شخص ترک می‌شود اما به دنبال روزی بودنش هیچ‌گاه ترک نمی‌شود. 🖌 ما فقط کیفیت پول را تعیین می‌کنیم که باشد یا ؛ ولی اصلش را خداوند می‌دهد. ما این را نداریم. 🔆 خداوند در می‌فرماید: اگر همه اولین و آخرین دور هم جمع شوند و از من آسمان و زمین و آنچه که بین آن‌ها است را از من بخواهند و من به همگان بدهم، باز هم به اندازه بال پشه از خزانه من کم نمی‌شود. 💠 سوره هود آیه ۶ می‌فرماید: هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! 📎 جنبنده بودن، ملاک روزی است. ✅ نشانه‌های ۱. هستند. 💠 حضرت امیر (ع) می‌فرمایند: میوه یقین و نشانه اهل یقین است. ٢. هستند. 💠 امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: یقینِ در عملش دیده می‌شود (عمل او نشانه یقین اوست) و انکار در عملش دیده می‌شود (عمل او نشانه انکار اوست). ۳. به قیمت خداوند، مردم را از خودشان راضی نمی‌کنند. 💠 امام صادق (ع) فرموده‌اند: از نشانه‌های یقین این است که هیچ کس را با به خشم آوردن خدا، خشنود نسازی. ۴. اهل یقین، دائم الحزن هستند. 💠 امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: صاحب یقین، اندوهگین‌ترین مردم بر خویشتن است. 👈 اهل یقین بر خودشان بسیار غمگین هستند که چرا به نمی‌رسند. ۵. اهل هستند. 💠 امام المتقین (ع) می‌فرمایند: شوق، خصلت اهل یقین است. 📌 منتها شوق برای کردن. ۶. دارای آرزوهای کوتاه هستند و طول الامل ندارند. 📎 طول الامل یعنی آرزوهایی که ظرف تحقق آن‌ها عمر ۶۰ - ۷۰ ساله ما نیست. _____________ حجةالاسلام والمسلمین جلسه هفتگی صبح‌های جمعه | جلسه ۱۶ حسینیه آیت الله علوی تهرانی @Fares_ir
🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۲۱ ✅ ، حقیقتی است که خداوند او را از دو بُعد کرده است؛ یک بخشی از او مادی است که جسم او است. بُعد دومش معنوی و مجرد است و قابل رؤیت نیست. این عنصر مجرد، چهار اسم دارد. چون از چهار جهت می‌شود به آن نگاه کرد: 1️⃣ از این جهت که منشأ بشر است، نام دارد.(مشترک بین همه جانداران) 2️⃣ از این جهت که منشأ یادگیری و پیدایش علم می‌شود، نامش را گذاشته‌اند. (مختص به انسان) 3️⃣ از آن جهت که منشأ تحریک و تحرکات است و انسان به آن وابسته است چه در کسب منافع و چه در دفع ضررها، نام دارد با دو قوه شهویه و غضبیه. 👈 دفع ضرر می‌کند و جلب منفعت می‌کند. 4️⃣ از آن جهت که منشأ شهود و ارتباط با عالم است، نام گرفته است. منظور از قلب در دینی قلب صنوبری نیست. 💠 حضرت رسول(ص) فرمودند: قلب انسان، خانه خدا است در خانه خدا، غیر از خدا را جای نده. 🔴 عوامل زنگ زدن قلب 💠 حضرت رسول(ص) فرمودند: همچنان که آهن زنگ می‌زند این قلب‌ها نیز زنگ می‌زند. 👈 زنگ زدن قلب هر کسی، به حسب حال خودش است. عامل زنگ زدن یک عده‌ای، نفس آن‌ها است. دارند. دارند. است. 👈 عامل لغزش برخی، است. عامل هر لغزشی که در آن، و باشد، شیطان است. 👈 منشأ برخی از لغزش‌ها است. اگر کسی حب داشته باشد منشأش دنیا است. 💠 به پیامبر (ص) عرض شد: صیقل دهنده دل‌ها چیست؟ ( یعنی این زنگار چگونه از بین می‌رود؟) فرمودند: خواندن . 👈 یعنی باید قرآن کرد. زنگار قلب از بین که برود در می‌شود نازل شدن ملائکه را دید. 💠 امام صادق (ع) در دعای شروع ختم قرآن اینطور فرموده‌اند: خدایا، مرا تلاوت‌کننده قرآن به آن شکلی که تو را از من راضی کند، قرار بده. ✳️ ۱. (وضو یا غسل) 💠 به فرموده حضرت رسول(ص) با مسواک زدن باید برای قرآن خواندن مسواک زد. ۲. قرائت قرآن از روی است. 💠 امام صادق (ع) فرمودند: از رو خواندن قرآن، باعث تخفیف از پدر و مادر می‌شود؛ اگرچه پدر و مادر، باشند. 💠 رسول گرامی (ص) فرموده‌اند: هیچ چیزی بر شیطان، سخت‌تر از خواندن قرآن از رو نیست. 💢 هر جا که دچار شیطان شُدید، شروع به خواندن قرآن کنید. ۳. با صدای بلند است. یعنی صدا، جوهره داشته باشد. ۴. قرائت با صدای حَسَن (محزون) است. چون فرموده‌اند که قرآن با حُزن نازل شده است. ۵. گفتن أعوذ بالله من الشیطان الرجیم. ۶. گفتن بسم الله الرحمن الرحیم. ۷. گفتن صدق الله العلی العظیم در پایان قرائت. ۸. دعای قبل از قرآن است. هر چند آیه که خواستیم قرآن بخوانیم پیش از آن، این را بخوانیم.‌ این دعا در کتاب‌های دعا آمده است. ۹. قرآن، در یک ماه خوانده شود مگر در ماه مبارک که به فرموده امام صادق (ع) در هر سه روز، یک ختم قرآن داشته باشید. ۱۰. خواندن است. ترتیل یعنی تمام الفاظ قرآن تلفظ شود. ۱۱. رو به بودن است. ۱۲. در قرآن است. ۱۳. قرائت با اخلاص است. ۱۴. تلاوت قرآن در همه احوالات است. ۱۵. قرائت روزانه ده آیه است. ۱۶. قرائت قرآن در خانه است. ۱۷. اقرار و تصدیق به مصادیق قرآن داشته باشیم. _____ حجةالاسلام و المسلمین جلسه هفتگی صبح‌های جمعه | جلسه ۲۱ حسینیه آیت الله علوی تهرانی @Fares_ir
🔴 خردورزی در مناظره در سیره امام جواد (ع) مناظره یا بحث آزاد، یکی از روش‌های پیشوایان معصوم در برخورد با مخالفان بوده است. امام جواد (ع) نیز از این قاعده مستثنی نبودند. ایشان از جانب دو گروه به مناظره خوانده می‌شدند. گروه اول شیعیانی که به دلیل خردسالی امام (ع) به امامت ایشان شک داشتند و گروه دوم فقیهان دربار مأمون و معتصم بودند که ورود امام (ع) به دربار عباسی را برخلاف منافع خود می‌دانستند. بنا بر تصریح منابع، امام (ع) چهار مورد مناظره با یحیی بن اَکثم و یک مورد با احمد بن ابی‌داوود داشته است. همچنین گفتگوهایی با عبدالله بن موسی، ابوهاشم جعفری، عبدالعظیم حسنی و معتصم نیز گزارش شده است. موضوع این گفتگوها مباحث فقهی مربوط به حج، طلاق، حد سرقت و مباحثی دیگر همچون ویژگی یاران امام دوازدهم، فضائلی که برای ابوبکر و عُمر نقل شده و اسماء و صفات خدا بوده است. رعایت اخلاق، تعقل و خردورزی در مناظره باعث نرمی قلوب و افزایش تاثیرگذاری بر مخاطب می­‌شود و از عداوت و لجاجت آنها می‌کاهد؛ موردی که امام جواد (ع) در تمام مناظرات بدان پای‌بند بودند. ایشان با استفاده از روش‌های متفاوت به تبیین مسئله و هدایت مخاطب می‌پرداختند. در ادامه به نمونه­‌هایی از مناظرات ایشان که از هرکدام می‌توان درس‌های بدیعی همچون تدبیر پیش از پاسخ، درایت و بینش بر مباحث و نیز دوراندیشی در پاسخ و سنجش عاقبت حکم، آموخت، پرداخته می­‌شود. ✅ از مناظرات مهم امام محمد تقی (ع) در زمان مأمون عباسی، مناظره با یحیی بن اکثم بود. علت برگزاری این مناظره را بهانه­‌جویی سران عباسی نسبت به کودکی امام جواد (ع) و عدم تفقه ایشان در دین ذکر کرده­‌اند. مأمون برای ثابت کردن اشتباه آنان و نیز اثبات درستی تصمیم خویش، مجلسی به پا کرد و علمای عباسی و در رأس آنها یحیی بن اکثم، را به مناظره با امام (ع) فراخواند تا جوادالائمه (ع) را بیازمایند. یحیی در مناظره، نخست مسئله‌ای فقهی را مطرح ساخت و پرسید: کفاره گناه کسی که در لباس احرام حیوانی را شکار کند چیست؟ امام جواد (ع)، با مطرح کردن پرسش­‌های گوناگون برای مسئله (از قبیل اینکه آن شخص عالم به احکام بوده یا جاهل؟ آزاد بوده یا غلام؟ آیا شکار در خارج از منطقه احرام بوده یا در داخل آن؟ آن صید از پرندگان بوده یا نه؟ شب این عمل را انجام داده یا روز؟ و‌...)، از یحیی بن اکثم پرسیدند منظور وی کدام وجه است. یحیی پاسخی نداد. از این­‌رو امام جواد (ع)، مسئله را با صورت‌های مختلفِ آن پاسخ گفتند. حاضران در مجلس، پس از شنیدن جواب امام، بر تبحر ایشان اعتراف کردند. ✅ امام محمدتقی (ع) در مجلس دیگری با حضور مأمون و فقها و درباریان، با یحیی بن اَکْثَم درباره فضائلی که برای ابوبکر و عمر نقل شده مناظره کردند. یحیی در این باره گفت: جبرئیل از طرف خدا به رسولش گفت از ابوبکر سؤال کن آیا او از من راضی است؟ من که از او راضی هستم. امام (ع) پاسخ دادند: ... کسی‌که این روایت را نقل کرده باید به احادیث دیگری که از پیامبر (ص) وارد شده، توجه کند و آن اینکه پیامبر (ص) فرمودند هنگامی که حدیثی از طرف من به شما می‌رسد، آن را بر کتاب خدا و سنت من عرضه کنید. اگر موافق با آن بود، بپذیرید و اگر نبود، قبول نکنید؛ زیرا دروغ‌گویان و جعل‌کنندگان حدیث زیاد خواهند شد. سپس امام(ع) گفت این حدیث با قرآن موافقت ندارد؛ زیرا خداوند می‌فرماید «وَنَحْنُ أَقْرَ‌بُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِ‌يدِ؛ ما از رگِ گردن به شما نزدیکتریم. آیا خداوند از راضی بودن یا نبودن ابوبکر آگاهی نداشت که پرسید؟ ✅ احتمالا آخرین مناظره امام (ع)، در دربار معتصم صورت گرفته است. معتصم از امام (ع) درباره کیفیت قطعِ دستِ سارق سؤال می‌کند و امام (ع) برخلافِ حکمِ فقهای دربار، به قطعِ دستِ دزد از مفصل انگشتان حکم می‌دهد. با توضیحاتِ امام (ع)، معتصم، حکم ایشان را ترجیح می‌دهد. سه روز پس از این مناظره، ابن ابی داوود، فقیه و قاضی دربار، نزد معتصم رفت و به وی هشدار داد که رها کردن حکم فقهای دربار و پذیرفتن حکم امام (ع)، عواقب سختی را برای حکومت دربرخواهد داشت. گفته شده نتیجه این مناظره سبب شد تا معتصم به قتل امام (ع) راضی شود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📝 واحد پژوهش بنیاد فارِس المؤمنین @Fares_ir