لو lo غلط خوردن یا چرخش؛ ژین zhin جلو بردن یا پیشروی؛ تی ti لگد؛ کوای qai لگد؛ ژوان zhuan لگد. هر پنج عنصر طبیعی، در یک ”چی“ chi به هم می‌پیوندند. قدم به قدم و بدون هیچ صدائی، جز صدای مشت‌ها و صدای برخورد ضربات خشمگین پا بر زمین. پاها هم‌چون ببرهائی خشمگین یا اژدهائی در پروازند. ● فرمان هفتم قاعده هفتم، بر پیشروی هم‌زمانِ بازوها و پاها تأکید دارد؛ زیرا در طول مبازره، بازوها و پاها با هم عمل می‌کنند و به یکدیگر بستگی دارند. اگر دیوانه‌وار، فقط از بازوهای خود استفاده کنید، امکان دارد فقط تا حدی به نتایج رضایت‌بخش دست یابید. شما هنگامی پیشرفت می‌کنید که عملکرد پا، بازوها، و نیم‌تنه‌تان در توافق و هماهنگی کامل با هم باشند. برای دست‌یابی به هدف، باید خصوصیات زیر را مد نظر داشته باشید: ذهن یا فکر، فرمانبرداری بدن، شجاعت و مردانگی، سرعت، و شدت. در جریان یک مبارزه واقعی، این پنج کیفیت، نتایج معجزه‌آسائی در بر دارند. ۱) ذهن و فکر gong به این معنا است که، چگونگی یک مبارزه، بیشتر به ذهن و فکر شخص بستگی دارد. ۲) فرمانبرداری بدن shun به مفهوم این است که شخص باید بدن خود را در دراز مدت آن‌چنان پرورش و تمرین دهد که جزئی از طبیعت ثانویه‌اش گردد. ۳) شجاعت و مردانگی yong می‌رساند که شخص می‌بایست بدنش را با تدابیر شجاعانه، تمرین دهد و بی‌باکانه بر آنها آگاهی یابد. ۴) سرعت ji دلالت دارد بر اجرای روش‌های مبارزه با دست که باید با سرعتی شبیه سرعت نور عمل کنند. ۵) شدت hen فقط در لحظه حمله مورد لزوم است. شما باید پیوسته مراقب وضعیت، حالت و موقعیت دشمن باشید و به طرزی شفاف، حالات او را درک کنید؛ به راحتی نقاط ضعف او را بیابید؛ عجولانه مبارزه نکنید، و ضربات خویش را هدر ندارید. ● فرمان هشتم: هشتمین فرمان که در مورد هنرهای رزمی باید بدانید، این است که یک دفاع همه جانبه و کلی، به جلوه و نمودی آشکار و نیز تعقیبِ به موقع دشمن بستگی دارد. اگر فردی به هارمونی و هماهنگ کردن این قواعد در عملکردش توجه کند، او شکست‌ناپذیر خواهد بود. قانون حفاظت ting، عبارت است از ضرورت محافظت دائمی خویش، از جلو، پشت، چپ، و راست. گذشته از این فرد نباید فراموش کند که دشمن می‌تواند از بالا و پائین ضربه بزند. قانون گشایش ـ kai، شامل لزوم روش ساختن نقاط ضعف و قدرت شما است که به وضعیت دریافت ضربات، تحت حمایت نیروی رباط‌ها است. مشت و کف دست، هر دو در طول یک جهش ناگهانی باید شکل بگیرند. قانونی شفاف جلوه نمودن zhe، برای عملکرد بازوها، بدن، سر و قلب مورد استفاده قرار می‌گیرد. شما در لحظه حمله، باید شفاف و مؤثر جلوه نمائید. اگر اهل عمل هستید، باید هم‌چون پلنگی درنده باشید و اگر قرار است احساسات خود را آشکار سازید، باید حسی هراس‌انگیز و غضب‌آلود را بروز دهید. فریاد شما باید دشمن را به وحشت اندازد. باید توانائی یابید که بدون جنگ و تنها با صدای گوش‌خراش قهقهه‌هایتان، پیروز شوید. این قانون، شامل چند حرف هیروگلیف، اما گران بهاتر از طلاست. قانون تعقیب ـ zhui، عبارت از تعقیب و دنبال کردن است. باید از هر فرصتی برای تعقیب دشمن استفاده کنید، نباید به او مجال دهید تا خودش را جمع و جور کند؛ به محض سریع‌تر شدن قدم‌ها، باید از فرصت استفاده کرده و به دشمن هجوم ببرید؛ اگر در این لحظه هم‌چون تندر و آذرخش عمل کنید، همه را شگف‌زده خواهید نمود. ● فرمان نهم: نهمین قاعده، شامل سه عنصر انسانی است: چشم‌ها، گوش‌ها، و هشیاری قلب؛ که این سه عنصر باید متوازن و هماهنگ با هم باشند. شما باید با دقت مراقب بوده و در تمام مدت، چشمانتان را به کار گیرید و کوچک‌ترین حرکت دشمن را از نظر دور ندارید. گوش‌هایتان را باید نسبت به هر حرکت، جنبش یا سکون، حساس کنید. باید گوش‌هائی تیز داشته باشید تا صداها را بشنوید. چشم‌ها می‌بینند، گوش‌ها می‌شنوند و آنها اطلاعات دریافت شده را به قلب منتقل می‌کنند. چنان‌چه قلبی تیزهوش و شفاف، و چشم‌هائی هشیار و مراقب داشته باشید، هرگز مرتکب اشتباه نخواهید شد. ● فرمان دهم: و دهمین فرمان برای آنها که هنرهای رزمی تمرین می‌کنند به شرح زیر است: رگ و پی و رباط‌های خود را به کار برید، زیرا shen یا توانائی کاربرد منابع روحانی و معنوی، اجازه می‌دهد که به موفقیت‌های عظیمی دست یابید. رگ و پی و تار و پود بدن، فرمانده و سرپرست استخوان‌ها هستند. در صورت لرزش و ارتعاش آنها، انرژی ”چی“، به هدر می‌رود. به علاوه، اطلاعات از سه حسِ بینائی، شنوائی و ذهنی، می‌باشند. اگر آنها را در تصرف خود داشته باشید، موفقیتی بزرگ از آن شماست. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

کلیپ فوق العاده رزمی نینجا لطفا این فیلم را ببینید @honarrazmi

#بروس لی در اتاق منزل خود یکی از بزرگ ترین رزمی کاران جهان شد.☯ #bruclee🥋 #روش تمرین💪 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

⛩او یک #تکامل گرا بود. همیشه دقیقا می دانست چه هدفی دارد و از چه راهی باید به آن برسد. یادم می آید که او در زندگی، بعضی افراد و یا موقعیت ها را به خاطر همین اخلاق از خود راند که احتمالا به خاطر #اعتماد به نفس خارق العاده اش بود.☯ (#بروس لی از نظر #جوهیامز نویسنده و محقق هنرهای رزمی و نویسنده کتاب #ذن در هنرهای رزمی/ برگرفته از #نشریه هنرهای رزمی ص۱۷)🎙 #brucelee #zen #بروس لی🥋 #رزمی کار نمونه✅ 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

#تمرینات سخت شائولین🈴 #shaolin 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

#فریب دادن حریف که همانند هنری برای ایجاد حمله ساختگی ست، #عکس العمل دفاعی پیش بینی شده ای را در پی خواهد داشت.☯ (برگرفته از #مقاله اسرار حمله بروس لی نشریه #رزم آور/نویسنده: #جری بیس لی) #tactic #تاکتیک🀄️ 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

فرم #شمشیرباریک شائولین🗡 #shaolin 🈴 #clip 🎥 #سلاح سرد ⚔ #کلیپ 🎥 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

زیبایی و کاربردی بودن دفاع شخصی را در سبک #سنتی رزمی #شائولین ببینید.☯ #selfdefence🥋 #shaolin #دفاع_شخصی🙅‍♂ 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

#تمرین کنید می توانید فقط تمرین..💪 #tamtin #شنا رو انگشت👍 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

☯بروس لی #جیت کان دو را بنیان نهاد چون احساس می کرد که فنون رزمی بیش از حد محدود شده است. او می گفت: مبارزه طرح دار همیشه امکان پذیر نیست، زیرا گاهی بعضی از حملات پیش گیرنده بوده و آن طور که باید و شاید ظریف و دقیق نیستند. بروس لی جیت کان دو را ابداع نمود تا به ما نشان دهد که یک #هنر قدیمی مستلزم تغییر و تحول است. همچون تغییر شب و روز، روش مبارزه نیز باید اصلاح گردد. بروس لی جیت کان دو را توسعه داد اما همیشه می گفت کاش برای آن نامی در نظر نگرفته بود! چرا که لفظ جیت کان دو به وضوح نشان می دهد که این روش، شکل و #سبک_جدیدی از هنرهای رزمی است. چون همه سبک ها به خودی خود محدودکننده هستند و این با #عقیده و تفکر بروس لی در تضاد بود.☯ #شیوه_رزمی_بروس لی ابتدای جلد دوم ص ٩ 📚 #ketab #falsafesabk #فلسفه سبک🀄️ 👊@HrazmiVpahlvani💪 #کانال #هنرهای رزمی.. #ورزش پهلوانی🥋 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇

☯عکس العمل سریع دست و پای #بروس لی هنرمندان رزمی سرشناس را دچار حیرت می نمود. استاد بروس لى تمایل داشت مشت ها و لگدهایش را درست قبل از لحظه ای که حریف مشت و لگد خود را روانه وی می سازد، پرتاب نماید. همه کسانی که برای اولین بار او را می دیدند چنین به نظرشان می رسید که او صاحب نوعی غریزه خاص یا #حس_ششم است که امکان خواندن افکار درونی حريف را به او می دهد! شاید مبارزه با فردی نظیر وی برای عده زیادی مایوس کننده بود. زیرا بدون آنکه حتی فرصت یک چشم به هم زدن را به حریف بدهد، به سرعت بر او غلبه می یافت. #راز عکس العمل سریع بروس لی در حس #هوشیاری پرورش یافته او که در نتیجه سال ها تعلیم و تمرین توسعه یافته بود، نهفته و مکمل تکنیک های دست و پای او محسوب می شد. سریع بودن صرف حرکات دست و پا لزوما بدان معنا نیست که شما می توانید با مشت و لگد حساب #حریفتان را برسید. به بیانی دیگر، سرعت صرفا ضامن آن نیست که ضربه شما قبل از آنکه ضربه حریف به شما اصابت کند، به او بخورد. اما با توسعه حس هوشیاری، شانس شما در غلبه کردن بر او به طور #چشم گیری افزایش می یابد.☯ #hese sheshom #حس ششم🔮 👊@HrazmiVpahlvani💪 کانال #هنرهای رزمی.. #ورزش پهلوانی 💪🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇👊 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

هنرهای رزمی شائولین و بودیسم چان

▪ سیفو شی گولین، من از پاسخ‌هایتان هم شگفت‌زده و هم محظوظ شدم، اما آیا می‌توانید با مثالی، چگونگی تدریس اصول عمیق‌تر چان Chan در هنان، در معبد شائولین چین، را توضیح دهید؟ ـ راهب شیو گولین: بله، مثالی برای شما می‌زنم. پیش از این در معبد شائولین، یک سیفو برای آموزش فلسفهٔ چان Chanبه همهٔ دانش‌آموزان (Tu Di) شائولین انتخاب می‌شد، اما امروزه، در معبد شائولین هر معلم، فلسفهٔ چان Chan و هنرهای رزمی شائولین را به‌طور یکسان به شاگردان خویش آموزش می‌دهد. شخص نباید به چان Chan و هنرهای رزمی شائولین جدا از هم بیاندیشد. شائولینِ اصیل صرفاً شکل ظاهری آن نیست. شکل یا فرم برای یک ورزشکار راهب فقط وسیله‌ای است برای تمرین وحدت و یگانگی میان ذهن و جسم. اکنون زمان آن فرا رسیده که تمامی این دوگانگی‌ها از میان برود. ▪ در فرهنگ غرب از زمان یونانیان باستان، مبحثی وجود داشته که فلاسفه آن را ”شکاف متافیزیکی یا ماورا طبیعی“ می‌نامند و در آن ذهن و جسم جدا از هم انگاشته می‌شوند، به این معنا که جسم، زندان یا جائی پست و نامرغوب برای ذهن یا روح به شمار می‌آید. آیا چنین شکافی در آئین بودائی چان Chan وجود دارد و اگر چنین است این شکاف چه‌طور از بین می‌رود؟ (در این‌جا راهب شی گولین پس از اندکی مکث، ادامه داد:) ـ راهب گولین: گرچه ذهن نسبت به جسم، وابستگی و ارتباط بیشتری با آموزش‌های بودیسم دارد، با این وجود نباید جسم را کم اهمیت‌تر از ذهن پنداشت، تا جائی‌که جسم قادر است حامی و یاری‌گر ذهن در روند آموزش و پرورش باشد. بنابراین گرچه گاهی به‌ نظر می‌آید که راهبان شائولین، بیشتر جسم خود را در طول تمرین‌های هنرهای رزمی به کار می‌برند، اما آنان در واقع از ذهن خویش برای حرکت جسم سود می‌برند و هم‌زمان، جسم ذهن را در پرورش معنوی یاری می‌کند. بنابراین ذهن و جسم، هر دو در توازن و هماهنگی با یکدیگر عمل کرده و یک کل جدائی‌ناپذیر را تشکیل می‌دهند. ▪ آیا می‌توانید حقیقت این عمل یکپارچگی در طول تمرینات کونگ فو را با مثالی واضح برای ما شرح دهید؟ ـ راهب گولین: بله، اجازه دهید مثال ساده‌تری در این مورد بزنم. برای مثال، وقتی شما کونگ بو چونگ چوآن Kung Bow Chong Chuan (حالت کمانی برای شارژ مشت) را تمرین می‌کنید، چی Chi از هنگام شروع باید از dantien حرکت داده شود و سپس به سمت وحدت و یکپارچگی کلر اندام‌ها پیش رود؛ مثلاً به ماهیچه‌ها و سپس به چوآن Chuan برود که نتیجهٔ آن ایجاد انرژی یا قدرت است. این مثال مانند تعالیم یین یواِن گو Yin Yuen Guo بودائی (هدف، موقعیت، و نتیجه) می‌باشد. بنابراین وقتی شخص مشت می‌زند، Yin (هدف یا انگیزه)، به نیت شخص برای اجرای حرکت ضربه یا مشت مربوط می‌شود، Yuen (موقعیت یا چگونگی)، به آغاز حرکت و انرژی چی Chi که برای ایجاد مشت در جسم به حرکت در آمده و Guo (نتیجه)، کاملاً برابر است با حرکات اجرا شده‌ای که فرضاً ضربه را تولید می‌کند. این مثالی است که دقیقاً هدف حرکات هنرهای رزمی را که باید با ذهن شخص در وضوح و آگاهی کامل به انجام برسند، مشخص می‌کند، دیگر این‌که این وضوح و آگاهی با به‌کارگیری اصول بودیست در هنرهای رزمی به‌دست می‌آید. وقتی شخص حرکتی را اجرا می‌کند، ذهن او فقط روی حرکت کنونی تمرکز دارد. بنابراین وقتی شخص در طول تمرینات فیزیکی کونگ فو بتواند تمرکز داشته و توجه و آگاهی خود را کاملاً حفظ کند، در واقع آغازی است برای تجربهٔ وحدت و یگانگی ذهن و جسم. ▪ از بیانات شما برای روشن ساختن ارتباط بین ذهن و جسم، و هنرهای رزمی شائولین و بودیسم، بسیار سپاسگزارم. موضوع دیگری که مورد بحث است، فشارهای منفی در مورد نبود راهبان واقعی شائولین در معبد شائولین امروز و نیز گزارش‌هائی از تجاری کردن معبد به‌عنوان منبع اصلی انهدام و تخریب ارزش‌های سنتی شائولین می‌باشد. در این مورد چه نظری دارید؟ ـ راهب گولین: بله، معبد شائولین به دلیل صنعت توریسم، تغییر بسیاری کرده است. در گذشته فقط راهبان شائولین برای تحصیل هنرهای رزمی و چان anch، در معبد بودند. اما اکنون، معبد یک دام توریستی است. البته بستگی دارد بعضی راهبان هنوز هم اعتقادی بسیار عمیق به کونگ فوئی عالی و تعهدی ژرف به حفظ سنت‌های معبد شائولین دارند. این راهبان تحت تأثیر توریسم نمی‌توانند در جهت مخالف قرار گیرند و سنت‌های معبد را فراموش کنند. اما هستند تعدادی از راهبان جوان‌تر که در جهت مخالفت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. ● شائولین در مقابل ووشو (Wushu) ▪ خواهشمندم در مورد مرکز ووشو شائولین که سالیانِ متوالی، از زمان معبد شائولین ۱۵۰۰ ساله وجود داشته است، مطالبی را بگوئید؟ آیا ممکن است ایجاد این مرکز ووشو، در واقع اقدامی ابتکاری از جانب دولت برای انجام آن‌چه که بسیاری از معابد شائولین را برانگیخت و یورش گارد قرمز دههٔ ۱۹۷۰ که به شکست منجر شد، باشد؟ یعنی ویرانی سنت آموزشی راهبان بودائی معبد شائولین در معبد مشهور شائولین شمالی

؟ ـ راهب گولین: در نزدیکی شائولین، نه فقط یک مدرسهٔ ووشو، بلکه مدارس بسیاری وجود داشت. این مدارس مطلقاً هیچ کاری در ارتباط با معبد شائولین نداشتند، جز این‌که در حقیقت تعدادی از راهبان واقعی شائولین گاهی بنا به درخواستی مأمورینِ دولتی یا اساتید محلی کونگ فو، هنرهای رزمی را در آن‌جا به شاگردان غیر حرفه‌ای آموزش می‌دادند. این هنرها، هنرهای رزمی واقعی معبد شائولین نیستند چراکه چان Chan ندارند. حرکات ظاهری یا بیرونی فرم‌ها، جلوه‌ای یکسان دارند، عده‌ای از افراد نیز، مانند راهبان لباس می‌پوشند تا به مرکز ووشو فضائی سنتی بدهند، اما اینان راهبان واقعی معبد شائولین نیستند. در هر صورت این افراد، ضرری نمی‌رسانند. اساتید کونگ‌فوئی که در مرکز ووشو آموزش می‌دهند به روش خود با گسترش اصول شائولین، حداقل از نظر جنبه‌های ظاهری آن به فرهنگ چینی کمک می‌کنند. امیدوارم کسانی که جذب این ظاهر جذاب و بُعد ظاهری شائولین می‌شوند بعدها جذب پایه و اساس عمیق‌تر بودیست هنرهای رزمی شائولین، نیز بشوند. ▪ سیفو، این مسئله سئوال دیگری را در ذهنم تداعی می‌کند. آیا داوطلبان هنوز هم برای راهب شدن به معبد شائولین شمالی سفر می‌کنند؟ اگر نه، پس در این صورت آیا ورزش ملی ووشو و مرکز ووشو، جایگزین معبد شائولین در نقش سنتی‌اش، یعنی هدایت هنرهای رزمی شائولین در چین امروز می‌شود؟ ـ راهب گولین: بله، راهبان هنوز هم در معبد شائولین آموزش می‌بینند. اگرچه ووشو شائولین پیشرفت بسیاری در چین به‌دست آورده، اما امیدواریم که آموزش‌ هنرهای رزمی اصیل شائولین در معبد شائولین ادامه پیدا کند؛ (در این‌جا اصطلاح ووشو را به معنی هنرهای رزمی بدون بودیسم به کار می‌برم و نه فقط هنرهای رزمی به‌طور عام، آن‌چنان که این اصطلاح به‌طور معمول به کار برده می‌شود). ووشو شائولین از لحاظ ظاهری شبیه هنرهای رزمی شائولین می‌باشد، اما تفاوت واقعی در این است که در شائولین اصیل، ذهن و جسم از طریق بودیسم به یک توازن و هارمونی می‌رسند. از آن‌جائی که جلوه‌ٔ ظاهری فرم‌های کونگ فو مانند ووشو می‌باشد، یک مشاهده‌کننده نمی‌تواند بین راهبان اصیل شائولین و ورزشکاران شائولین، آنها که در جنبه‌های فیزیکی و ظاهری شائولین شهرت دارند، تفاوتی قائل شود، راه‌حل درک این تفاوت در این است که ورزشکاران ووشو فقط فرم‌های ظاهری را تمرین می‌کنند، اما راهبان، کونگ‌ فو را به‌عنوان راهی برای ورود به چان Chan به کار می‌برند. هنرهای رزمی شائولین اصیل، اصول مهم و برجسته‌ای دارد که شخص باید چان Chan را برای ورود به هنرهای رزمی و هنرهای رزمی را برای بیان چان Chan به کار برد. ● آسیا و آمریکا ▪ سیفو، لطفاً اگر ممکن است تفاوت بین چان Chan و ذن Zen (واژهٔ ژاپنی برای چان Chan که نسبت به عبارت دیگر مشهورتر است) را از آن‌جائی که امروزه در آن کشورها آموزش داده می‌شوند، شرح دهید. ـ راهب گولین: چان Chan در هندوستان خلق شد، سپس توسط دامو DaMo به چین آورده شد. بعدها ژاپنی‌ها آن را بیشتر توسعه دادند. گفتاری چینی است که می‌گوید: چان Chan در هندوستان خلق شد در چین شکوفه کرد و در ژاپن میوه داد. وقتی چان Chan به چین آمد، چین به اقوام متفاوتی تقسیم شد. ژاپنی‌ها چان Chan را آموختند و آن را در زندگی واقعیشان به کار بردند، در حالی‌که اکثریت چینی‌ها این کار را انجام ندادند. چینی‌ها برای گسترش و توسعهٔ تئوری چان Chan در معابد و کوهستان‌ها شرکت کردند، اما هیچ‌کس آن را نپذیرفت. ▪ تا زمانی که در این‌جا اقامت دارید، تصمیم شما برای توسعه بیشتر بودیسم و کونگ فو معبد شائولین در ایالات متحده چیست؟ آیا تمایل دارید که در آمریکا معبد شائولین بزرگی شبیه آن‌چه که در چین است، بسازید؟ ـ راهب گولین: بزرگ یا کوچک، اندازهٔ معبد مهم نیست. آن‌چه مهم است، اصول واقعی شائولین یعنی آموزش‌های بودیسم چان Chan می‌باشد که مردم با آن آشنا هستند. ▪ چه چیزی شما را وادار کرد که به ایالات متحده بیائید و در این‌جا اقامت کنید؟ ـ راهب گولین: وقتی به زندگی در ایالات متحده و افتتاح مرکز مدیتیشن و هنرهای رزمی شائولین می‌اندیشیدم، ایالات متحده را به دلیل سنتش در پذیرش مذاهب گوناگون، یک محیط ایده‌آل تصور کردم؛ سپس با اشتیاق این مأموریت را در نیویورک (به دلیل وجود اقوام گوناگون کنونی در این منطقه و عدم ارتباط با معابد بودیست)، برگزیدم. در منطقهٔ چینی مانهاتان Manhattan، آموزش بودیسم مانند آموزش در چین خواهد بود. می‌خواستم جائی باشم که اقوام گوناگون بسیاری در آن‌جا زندگی می‌کنند. در آمریکا نیاز به بودیسم احساس می‌شود. این کشور به بودیسم نیاز دارد؛ چراکه به دلیل شیوهٔ زندگی در جامعهٔ کنونی، مردم بسیار مشغولیت دارند. بودیسم که تعالی واقعی در حوزهٔ انسانی است، سبب می‌شود تا هماهنگی و توازن به جامعهٔ ناهمگون آمریکا وارد شود. ▪ آیا می‌توانید در مورد شاگردانتان و نیز آموزش در آمریکا صحبت کنید؟ ـ راهب گولین: بل

▪ سیفو شی گولین، من از پاسخ‌هایتان هم شگفت‌زده و هم محظوظ شدم، اما آیا می‌توانید با مثالی، چگونگی تدریس اصول عمیق‌تر چان Chan در هنان، در معبد شائولین چین، را توضیح دهید؟ ـ راهب شیو گولین: بله، مثالی برای شما می‌زنم. پیش از این در معبد شائولین، یک سیفو برای آموزش فلسفهٔ چان Chanبه همهٔ دانش‌آموزان (Tu Di) شائولین انتخاب می‌شد، اما امروزه، در معبد شائولین هر معلم، فلسفهٔ چان Chan و هنرهای رزمی شائولین را به‌طور یکسان به شاگردان خویش آموزش می‌دهد. شخص نباید به چان Chan و هنرهای رزمی شائولین جدا از هم بیاندیشد. شائولینِ اصیل صرفاً شکل ظاهری آن نیست. شکل یا فرم برای یک ورزشکار راهب فقط وسیله‌ای است برای تمرین وحدت و یگانگی میان ذهن و جسم. اکنون زمان آن فرا رسیده که تمامی این دوگانگی‌ها از میان برود. ▪ در فرهنگ غرب از زمان یونانیان باستان، مبحثی وجود داشته که فلاسفه آن را ”شکاف متافیزیکی یا ماورا طبیعی“ می‌نامند و در آن ذهن و جسم جدا از هم انگاشته می‌شوند، به این معنا که جسم، زندان یا جائی پست و نامرغوب برای ذهن یا روح به شمار می‌آید. آیا چنین شکافی در آئین بودائی چان Chan وجود دارد و اگر چنین است این شکاف چه‌طور از بین می‌رود؟ (در این‌جا راهب شی گولین پس از اندکی مکث، ادامه داد:) ـ راهب گولین: گرچه ذهن نسبت به جسم، وابستگی و ارتباط بیشتری با آموزش‌های بودیسم دارد، با این وجود نباید جسم را کم اهمیت‌تر از ذهن پنداشت، تا جائی‌که جسم قادر است حامی و یاری‌گر ذهن در روند آموزش و پرورش باشد. بنابراین گرچه گاهی به‌ نظر می‌آید که راهبان شائولین، بیشتر جسم خود را در طول تمرین‌های هنرهای رزمی به کار می‌برند، اما آنان در واقع از ذهن خویش برای حرکت جسم سود می‌برند و هم‌زمان، جسم ذهن را در پرورش معنوی یاری می‌کند. بنابراین ذهن و جسم، هر دو در توازن و هماهنگی با یکدیگر عمل کرده و یک کل جدائی‌ناپذیر را تشکیل می‌دهند. ▪ آیا می‌توانید حقیقت این عمل یکپارچگی در طول تمرینات کونگ فو را با مثالی واضح برای ما شرح دهید؟ ـ راهب گولین: بله، اجازه دهید مثال ساده‌تری در این مورد بزنم. برای مثال، وقتی شما کونگ بو چونگ چوآن Kung Bow Chong Chuan (حالت کمانی برای شارژ مشت) را تمرین می‌کنید، چی Chi از هنگام شروع باید از dantien حرکت داده شود و سپس به سمت وحدت و یکپارچگی کلر اندام‌ها پیش رود؛ مثلاً به ماهیچه‌ها و سپس به چوآن Chuan برود که نتیجهٔ آن ایجاد انرژی یا قدرت است. این مثال مانند تعالیم یین یواِن گو Yin Yuen Guo بودائی (هدف، موقعیت، و نتیجه) می‌باشد. بنابراین وقتی شخص مشت می‌زند، Yin (هدف یا انگیزه)، به نیت شخص برای اجرای حرکت ضربه یا مشت مربوط می‌شود، Yuen (موقعیت یا چگونگی)، به آغاز حرکت و انرژی چی Chi که برای ایجاد مشت در جسم به حرکت در آمده و Guo (نتیجه)، کاملاً برابر است با حرکات اجرا شده‌ای که فرضاً ضربه را تولید می‌کند. این مثالی است که دقیقاً هدف حرکات هنرهای رزمی را که باید با ذهن شخص در وضوح و آگاهی کامل به انجام برسند، مشخص می‌کند، دیگر این‌که این وضوح و آگاهی با به‌کارگیری اصول بودیست در هنرهای رزمی به‌دست می‌آید. وقتی شخص حرکتی را اجرا می‌کند، ذهن او فقط روی حرکت کنونی تمرکز دارد. بنابراین وقتی شخص در طول تمرینات فیزیکی کونگ فو بتواند تمرکز داشته و توجه و آگاهی خود را کاملاً حفظ کند، در واقع آغازی است برای تجربهٔ وحدت و یگانگی ذهن و جسم. ▪ از بیانات شما برای روشن ساختن ارتباط بین ذهن و جسم، و هنرهای رزمی شائولین و بودیسم، بسیار سپاسگزارم. موضوع دیگری که مورد بحث است، فشارهای منفی در مورد نبود راهبان واقعی شائولین در معبد شائولین امروز و نیز گزارش‌هائی از تجاری کردن معبد به‌عنوان منبع اصلی انهدام و تخریب ارزش‌های سنتی شائولین می‌باشد. در این مورد چه نظری دارید؟ ـ راهب گولین: بله، معبد شائولین به دلیل صنعت توریسم، تغییر بسیاری کرده است. در گذشته فقط راهبان شائولین برای تحصیل هنرهای رزمی و چان anch، در معبد بودند. اما اکنون، معبد یک دام توریستی است. البته بستگی دارد بعضی راهبان هنوز هم اعتقادی بسیار عمیق به کونگ فوئی عالی و تعهدی ژرف به حفظ سنت‌های معبد شائولین دارند. این راهبان تحت تأثیر توریسم نمی‌توانند در جهت مخالف قرار گیرند و سنت‌های معبد را فراموش کنند. اما هستند تعدادی از راهبان جوان‌تر که در جهت مخالفت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. ● شائولین در مقابل ووشو (Wushu) ▪ خواهشمندم در مورد مرکز ووشو شائولین که سالیانِ متوالی، از زمان معبد شائولین ۱۵۰۰ ساله وجود داشته است، مطالبی را بگوئید؟ آیا ممکن است ایجاد این مرکز ووشو، در واقع اقدامی ابتکاری از جانب دولت برای انجام آن‌چه که بسیاری از معابد شائولین را برانگیخت و یورش گارد قرمز دههٔ ۱۹۷۰ که به شکست منجر شد، باشد؟ یعنی ویرانی سنت آموزشی راهبان بودائی معبد شائولین در معبد مشهور شائولین شمالی

؟ ـ راهب گولین: در نزدیکی شائولین، نه فقط یک مدرسهٔ ووشو، بلکه مدارس بسیاری وجود داشت. این مدارس مطلقاً هیچ کاری در ارتباط با معبد شائولین نداشتند، جز این‌که در حقیقت تعدادی از راهبان واقعی شائولین گاهی بنا به درخواستی مأمورینِ دولتی یا اساتید محلی کونگ فو، هنرهای رزمی را در آن‌جا به شاگردان غیر حرفه‌ای آموزش می‌دادند. این هنرها، هنرهای رزمی واقعی معبد شائولین نیستند چراکه چان Chan ندارند. حرکات ظاهری یا بیرونی فرم‌ها، جلوه‌ای یکسان دارند، عده‌ای از افراد نیز، مانند راهبان لباس می‌پوشند تا به مرکز ووشو فضائی سنتی بدهند، اما اینان راهبان واقعی معبد شائولین نیستند. در هر صورت این افراد، ضرری نمی‌رسانند. اساتید کونگ‌فوئی که در مرکز ووشو آموزش می‌دهند به روش خود با گسترش اصول شائولین، حداقل از نظر جنبه‌های ظاهری آن به فرهنگ چینی کمک می‌کنند. امیدوارم کسانی که جذب این ظاهر جذاب و بُعد ظاهری شائولین می‌شوند بعدها جذب پایه و اساس عمیق‌تر بودیست هنرهای رزمی شائولین، نیز بشوند. ▪ سیفو، این مسئله سئوال دیگری را در ذهنم تداعی می‌کند. آیا داوطلبان هنوز هم برای راهب شدن به معبد شائولین شمالی سفر می‌کنند؟ اگر نه، پس در این صورت آیا ورزش ملی ووشو و مرکز ووشو، جایگزین معبد شائولین در نقش سنتی‌اش، یعنی هدایت هنرهای رزمی شائولین در چین امروز می‌شود؟ ـ راهب گولین: بله، راهبان هنوز هم در معبد شائولین آموزش می‌بینند. اگرچه ووشو شائولین پیشرفت بسیاری در چین به‌دست آورده، اما امیدواریم که آموزش‌ هنرهای رزمی اصیل شائولین در معبد شائولین ادامه پیدا کند؛ (در این‌جا اصطلاح ووشو را به معنی هنرهای رزمی بدون بودیسم به کار می‌برم و نه فقط هنرهای رزمی به‌طور عام، آن‌چنان که این اصطلاح به‌طور معمول به کار برده می‌شود). ووشو شائولین از لحاظ ظاهری شبیه هنرهای رزمی شائولین می‌باشد، اما تفاوت واقعی در این است که در شائولین اصیل، ذهن و جسم از طریق بودیسم به یک توازن و هارمونی می‌رسند. از آن‌جائی که جلوه‌ٔ ظاهری فرم‌های کونگ فو مانند ووشو می‌باشد، یک مشاهده‌کننده نمی‌تواند بین راهبان اصیل شائولین و ورزشکاران شائولین، آنها که در جنبه‌های فیزیکی و ظاهری شائولین شهرت دارند، تفاوتی قائل شود، راه‌حل درک این تفاوت در این است که ورزشکاران ووشو فقط فرم‌های ظاهری را تمرین می‌کنند، اما راهبان، کونگ‌ فو را به‌عنوان راهی برای ورود به چان Chan به کار می‌برند. هنرهای رزمی شائولین اصیل، اصول مهم و برجسته‌ای دارد که شخص باید چان Chan را برای ورود به هنرهای رزمی و هنرهای رزمی را برای بیان چان Chan به کار برد. ● آسیا و آمریکا ▪ سیفو، لطفاً اگر ممکن است تفاوت بین چان Chan و ذن Zen (واژهٔ ژاپنی برای چان Chan که نسبت به عبارت دیگر مشهورتر است) را از آن‌جائی که امروزه در آن کشورها آموزش داده می‌شوند، شرح دهید. ـ راهب گولین: چان Chan در هندوستان خلق شد، سپس توسط دامو DaMo به چین آورده شد. بعدها ژاپنی‌ها آن را بیشتر توسعه دادند. گفتاری چینی است که می‌گوید: چان Chan در هندوستان خلق شد در چین شکوفه کرد و در ژاپن میوه داد. وقتی چان Chan به چین آمد، چین به اقوام متفاوتی تقسیم شد. ژاپنی‌ها چان Chan را آموختند و آن را در زندگی واقعیشان به کار بردند، در حالی‌که اکثریت چینی‌ها این کار را انجام ندادند. چینی‌ها برای گسترش و توسعهٔ تئوری چان Chan در معابد و کوهستان‌ها شرکت کردند، اما هیچ‌کس آن را نپذیرفت. ▪ تا زمانی که در این‌جا اقامت دارید، تصمیم شما برای توسعه بیشتر بودیسم و کونگ فو معبد شائولین در ایالات متحده چیست؟ آیا تمایل دارید که در آمریکا معبد شائولین بزرگی شبیه آن‌چه که در چین است، بسازید؟ ـ راهب گولین: بزرگ یا کوچک، اندازهٔ معبد مهم نیست. آن‌چه مهم است، اصول واقعی شائولین یعنی آموزش‌های بودیسم چان Chan می‌باشد که مردم با آن آشنا هستند. ▪ چه چیزی شما را وادار کرد که به ایالات متحده بیائید و در این‌جا اقامت کنید؟ ـ راهب گولین: وقتی به زندگی در ایالات متحده و افتتاح مرکز مدیتیشن و هنرهای رزمی شائولین می‌اندیشیدم، ایالات متحده را به دلیل سنتش در پذیرش مذاهب گوناگون، یک محیط ایده‌آل تصور کردم؛ سپس با اشتیاق این مأموریت را در نیویورک (به دلیل وجود اقوام گوناگون کنونی در این منطقه و عدم ارتباط با معابد بودیست)، برگزیدم. در منطقهٔ چینی مانهاتان Manhattan، آموزش بودیسم مانند آموزش در چین خواهد بود. می‌خواستم جائی باشم که اقوام گوناگون بسیاری در آن‌جا زندگی می‌کنند. در آمریکا نیاز به بودیسم احساس می‌شود. این کشور به بودیسم نیاز دارد؛ چراکه به دلیل شیوهٔ زندگی در جامعهٔ کنونی، مردم بسیار مشغولیت دارند. بودیسم که تعالی واقعی در حوزهٔ انسانی است، سبب می‌شود تا هماهنگی و توازن به جامعهٔ ناهمگون آمریکا وارد شود. ▪ آیا می‌توانید در مورد شاگردانتان و نیز آموزش در آمریکا صحبت کنید؟ ـ راهب گولین: بل

ه، گرچه بسیاری از شاگردانم در ابتدا تحت تأثیر هنرهای رزمی شائولین که در تلویزیون و سینما دیده‌اند به این معبد می‌آیند، اما بسیاری از آنها در می‌یابند که انگیزهٔ اولیهٔ آنها برای عضویت در مرکز سطحی می‌باشد، بنابراین با کنار گذاشتن این دلیل صرفاً ظاهری، می‌پذیرند که آموزش‌های بودیست را تمرین کنند. ● خداحافظی شی گولین، راهب شائولین، در حالی‌که معبدش از شاگردانی که منتظر شروع کلاس بودند، پر می‌شد، آخرین گفته‌هایش را در مورد شاگردان آمریکائی‌اش و پذیرش و تمرین آموزش‌های بودیست به آنها با لذتی آشکار بیان می‌کرد. من و همسرم لی با خوشحالی از راهب شی گولین به خاطر بهرمند کردن ما از تعالیم بودیست شائولین تشکر کرده و با رضایت خاطر آن‌جا را ترک کردیم. حال دیگر تشویش و نگرانی قبلی‌ام در مورد چگونگی بودیسم در معبد شائولین شمالی در هنان چین از بین رفته بود. اگرچه در پشت سر، ظهور سرمایه‌داری تجاری ممکن است حتی پیش از ورود به دروازه‌های معبد شائولین شمالی تغییراتی در آن ایجاد کند، اما روح اصیلِ هنرهای رزمی معبد شائولین، (که بودیسمِ چان Chan است) امروزه حقیقتاً بسیار زنده است، و بدون شک سبب نجات معبد از هرگونه تهدید علیه یکپارچگی و کمال این معبد کهن خواهد گشت. نوشتهٔ اروین نیوز منبع : ماهنامه دنیای کاراته

راهبی که هرگز مبارزه نکرده است!

▪ شی‌دی‌یانگ‌شیما، راهبی که هرگز مبارزه نکرده است! اجازه نمی‌دهد ”استاد بزرگ“ خطابش کنی. همه‌جا عنوان رسمی شائولین همراه اوست. راهبی از نسل سی و یکم، نزدیک‌ترین شاگرد به شی شوکوزی معروف، والامقام معبد که در سال ۲۰۰۶ دنیا را بدرود گفت. شی‌دی‌یانگ در سال ۱۹۸۴ وقتی هنوز یک نوجوان بود، وارد معبد شد. یکی از معدود افرادی که در مدتی کوتاه به عمق رشته‌های شائولین، چان، ووشو و پزشکی سنتی پی برد. از ”استاد فن“‌های معبد است که هنرهای رزمی را آموزش می‌دهد. از سال ۱۹۹۲ مسئول تمرینات ”راهبان جنگاور“ شده در حالی‌که درا ین سمت یکی از جوان‌ترین‌ها تا به امروز است. او متون قدیمی را ترجمه می‌کند که یکی از وظایف حساس در معبد است. با همه ذکاوت و دانائی که از او انتظار می‌رفت، نقش خود در معبد امروز را، در حالی‌که در قرن بیست‌ویکم هستیم برای ما شرح داد. ▪ مسئولیت راهبان جنگاور از چه ایده‌ای نشأت می‌گیرد؟ ـ حاضر بودن، از نیازهای معبد است. هر روز صبح من راهبان را برای عبادت همراهی می‌کنم، بعد صبحانه می‌خورند و سپس آنها را برای تمرینات رزمی همراهی می‌کنم. ▪ هم‌اکنون در معبد چند راهب هست؟ ـ راهبان جنگاور، یعنی آنهائی که تمرینات رزمی دارند حدوداً ۱۰۰ نفرند ولی در مجموع ما ۳۰۰ نفر هستیم. ▪ تمرین دادن به راهب‌ها در معبد شائولین مسئولیت اخلاقی سنگینی دارد، این‌طور نیست؟ ـ (لبخند می‌زند) مطمئناً مهم است. اما از آن مهم‌تر این است که به راهبان یاد بدهیم فرهنگ قلب و روح را بیاموزند. شائولین ریشه در بودیسم چان دارد. وقتی از چان حرف می‌زنیم فوراً به یاد تمرینات قلب و جان می‌افتیم. کونگ‌فوی شائولین وسیله‌ای است برای بیدار شدن و بودن در طبیعت و روشن نمودن قلب. ▪ شما ۲۳ سال است که وارد معبد شده‌اید. تا به‌حال مبارزه هم کرده‌اید؟ ـ خیر. هرگز مبارزه نکرده‌ام! چون در لباس یک راهب مبارزه کردن کار من نیست. اما نمایش و اجراهای بسیاری داشته‌ام. روح هنرهای رزمی در شائولین نه با مبارزه عجین است و نه با تجارت. تمرینات ما تنها با نگرش‌ها و مسیرهای روحی و معنوی کمک می‌کند. ▪ راهبان جعلی در دنیا زیادند، از شاگردان قدیمی مدارس اطراف معبد. نظرتان در مورد این مسئله چیست؟ ـ (دوباره لبخند می‌زند) همه نمایش‌هائی که در همه کشورها اجرا می‌شود تنها پنجره‌ کوچکی است که می‌توان از آن به فلسفه و فرهنگ نگریست. معبد، مرحله اول است. برای رسیدن به روح شائولین باید کار کرد و این دومین مرحله است. با تعمق در هنرهای رزمی شائولین حرکاتی که به آرامش عمیق منتهی می‌شوند را یاد می‌گیریم. این در کوچکی است برای دریافت روح بزرگ شائولین. ▪ روح شائولین را برای ما تعریف می‌کنید؟ ـ وقتی در گشوده شد، آن‌جا با هنر خطاطی، نقاشی، نمایش تئاتر که فلسفه چان و آرامش عمیق را به همراه دارد، آشنا می‌شویم. از گذر آرامش به انسان بودن، دریافت طبیعت، درک عمق قلب و عمق روح پی می‌بریم. این معنای صحیح ”بودن“ است. ▪ نقش هنرهای رزمی در فلسفه چان چیست؟ ـ تمام حرکات و جابه‌جائی‌های فیزیکی تنها مانند یک برگ است. مانند آن که در جنگل زیبائی قدم برمی‌دارید. بیرون را کشف می‌کنید و در ورودی و پیشرفت را پیدا می‌کنید. فن خالی به هیچ کار نمی‌آید. فنون و تکنیک‌ تنها کلیدهای درهای اولند. ▪ مدارس کونگ‌فوی بسیاری اطراف معبد هستند. رابطه بین معبد با این مدارس چگونه است؟ ـ می‌توانم یک تصور داشته باشم؛ استاد معبد یک دیگ سوپ را مهیا می‌کند برای امشب، که درونی‌ها و بیرونی‌ها با یک مزه از آن بهره ببرند. معبد کوچک است و همه مردم دنیا در آن جا نمی‌گیرند، این رابطه‌ها باعث می‌شود دیگران هم از معبد استفاده کنند. بیرون از فعالیت‌های داخل معبد، من یک مدرسه و صدها شاگرد دارم که اکثراً فقیرند، من آنها را نیز آموزش می‌دهم. ▪ از نظر شما چرا معبد شائولین همیشه شناخته شده و مورد احترام بوده و هست؟ ـ من خیلی به این سئوال فکر کرده‌ام. در طول مدت بیشتر از ۱۵۰۰ سال، راهبان از دوران‌های مختلف عبور کرده‌اند، گاهی دوران‌ها خیلی طاقت‌فرسا بوده اما آنها همیشه سربلند و پیروز باقی مانده‌اند. فکر می‌کنم دلیل اصلی آن، آموزش‌هائی بوده که در سنین مختلف صورت پذیرفته است. کودک می‌تواند آگاهی‌اش را از طریق تمرینات فیزیکی بسط بدهد، چی کونگ می‌تواند به نوجوان استقامت و تعادل بیاموزد. افراد پیر می‌توانند تمرینات سبک مطابق سن خودشان را داشته باشند. نکته مهم بعدی فرهنگ شائولین است که بسیار کامل است. به کمک آموزش‌های فلسفی چان می‌توان روح و جسم را باهم تقویت کرد. ▪ نقش معبد شائولین در دنیای امروز چیست؟ ـ در گذشته می‌آمدند تا حرکات را تمرین کنند و روح را جلا بدهند. امروز معبد مانند قطاری است که به جلو می‌رود و حرکات پشت سر او می‌مانند. در جامعه امروز که دنیا به سرعت برای پول به جلو می‌رود، مهم روح معبد است. انسان بودن یعنی رسیدن به فلسفه شائولین، یعنی حفظ تعادل، یعنی متفاوت بودن

و اصل هم همین است. ▪ چه‌طور به آموزش‌هایتان غنا می‌بخشید؟ ـ در شائولین، در معبد چهار چاه وجود دارد که نزدیک هم قرار گرفته‌اند، اما آب آنها مزه‌های متفاوتی دارند، آن‌چه شگفت‌انگیز است این است که به لحاظ جغرافیائی این مسئله غیرممکن است. من این‌طور تفسیر می‌کنم: برای دست یافتن به یک دانش و فرهنگ کامل باید همه مزه‌ها را شناخت. این باعث می‌شود دانش ما غنی، قدرتمند و متحول باشد. این گشایش روح به مکاشفه می‌انجامد. پیش به‌سوی شناخت فرهنگ‌ها و علوم دیگر! ▪ کلام آخر؟ ـ آرزوی موفقیت، سلامتی، صلح و خوشبختی برای همه دارم. مترجم: نگار نباتی منبع : مجله‌رزم‌آور

مقدمه‌ای بر شائولین

اصالت شائولین کوان (Shaolin Quan) یا شائولین چوان (Shaolin Chuan) به معبد شائولین در کوه سونگ شان (song sgon) در دنگ فنگ (Dang feng) واقع در استان هنان (Henan) برمی‌گردد. گفته می‌شود، بنیان‌گزار شائولین کوان یک راهب هندی به نام بودهی - دهارما Bodhi dharma بوده، اما بعداً ثابت شده که این قضیه صحیح نیست. در واقع راهبی به‌نام بوددهی دهارما وجود داشته اما و هیچ‌چیز درباره چوان چینی نمی‌دانسته. در حقیقت شائولین کوان ظهور و آشکارسازی دانش و خرد راهبان معبد، اساتید غیرروحانی ووشو، و ژنرال‌ها و سربازان ارتش است. بر طبق اسناد و مدارک تاریخی، معبد شائولین در زمان سلسله وی شمالی (Northem Wei Dynasty) در نوزدهمین سال از دوران سلطنت امپراطوری تای هی (Taihe) در سال ۴۹۵ ساخته شده و یکی از مشهورترین معابد تاریخی و باستانی چین به حساب می‌آید. زمانی این معبد راهبن زیادی داشت. راهبان غالباً از جامعه غیرروحانی بودند و برخی از آنها قبل از ورود به معبد تا حدودی با هنرهای رزمی آشنائی داشتند. آنهائی که هنرهای رزمی می‌دانستند برای پیشرفت و ارتقاء مهارت‌هایشان به هم کمک می‌کردند و آموزش می‌دادند. همچنین آنها از تجربیات پیشینیان استفاده می‌کردند و به‌تدریج هنرهای رزمی را به‌سوی شکل‌گیری مدرسه منحصر به فرد شائولین گسترش دادند. در طول سلسله کی شمالی (Northern Qi Dynasty) در سال‌های ۵۷-۵۵۰ راهبان شائولین می‌توانستند اجسام با وزنی معادل صدها کیلوگرم را جابه‌جا کنند و در چوان و اسب‌سواری نیز مهارت داشتند. در اواخر سلسله سوئی (Sul Dynasty) در سال‌های ۶۱۸-۵۸۱ لی شیمین (LiShimin) پادشاه ایالت کویین (Qin) یا امپراطور خود منصور شدهٔ ایالت ژنگ (Zheng)، وانگ شی چونگ (Wang Schichorg) جنگید. راهبان شائولین زی کائو (Zhi Cao) هوئی یانگ (Hui Yang) و تان زونگ (Tan Zong) از لی جانبداری کردند و به او در دستگیری وانگ رنزه (Wang Renze) برادرزاده امپراطور خود منصور شده با هدف وادار کردن امپراطور برای تسلیم شدن کمک کردند و بعد از نشستن لی شیمین بر تخت سلطنت به‌عنوان اولین امپراطور سلسله تانگ (Tang Dynasty) به پیروانش مطابق شایستگی‌های نظامی و همکاری‌هایشان پاداش می‌داد. وی به راهب ”تان زونگ“ لقب سر ژنرال اعطاء کرد و به معبد شائولین هدایای نفیس و بزرگی برای توسعه و گسترش اعطاء نمود. همچنین به معبد شائولین اجازه داده شد تا ارتشی را از سربازان راهب سازماندهی کند تا در زمان جنگ مانند نظامیان و در زمان صلح مانند راهبان عمل کنند و مدرسه شائولین چوان در نتیجه نبردها و جنگ‌های متعدد پیشرفت و توسعه یافت. در زمان سلسله مینگ سال ۱۶۴۴ تا ۱۳۶۸ به تمام راهبان شائولین آموزش داده می‌شد که ووشو تمرین کنند. در سی و دومین سال حکومت جیانگ جینگ (۱۵۵۳) راهبان نظامی شائولین در نبردهائی در مقابل مهاجمین ژاپنی در چین جنوبی شرکت کردند و شاهکارهای نظامی بسیایر را به اخلق نمودند. وانگ شیگزینگ (wang Shixing) از سلسله‌ مینگ در بازدید از کوه سونگ (Song) می‌نویسد: مشت‌ها و گرزها چنان خوب به‌کار برده می‌شدند که گوئی پرواز می‌کردند. همچنین چنگ چونگ دو (Cheng chong dou) از سلسله مینگ در کتاب خود به نام پروند شائولین با گرز شائولین چنین نوشته است: راهبان شائولین برای مبارزه‌شان با گرز به‌خوبی شناخته می‌شدند. یو دایو (Yu Deyou) ژنرال مینگ که به داشتن مواضغ ضدژاپنی مشهور است برای تدریس مهارت‌های مبارزه با گرز به معبد شائولین تردد می‌کرد و در نیمه دوم سلسله مینگ بود که راهبان شائولین شیوه مبارزه خود با گرز را به مبارزه با مشت تغییر دادند. بنابراین مبارزه با مشت را می‌توان ترقی مبارزه با گرز دانست. در سلسله کینگ Qing ۱۹۱۱-۱۶۴۴ مردمی که دراطراف معبد شائولین زندگی می‌کردند در تمرین ووشو بسیار فعال بودند و موجب ترقی و توسعه هنرهای رزمی شائولین شدند. در معبد شائولین تالار پشتی برای تمرین‌های ووشو استفاده می‌شد که انواع مختلفی از سلاح‌ها آنجا آماده بود تا در صورت لزوم مورد استفاده قرار گیرند. بعضی از راهبان مبارزه با مشت را برای دفاع از معبد تمرین می‌کردند. بعد از سال‌ها کار و تمرین جای پاها روی زمین آجری تالار پشتی نقش بست و این نقش‌ها را حتی امروز نیز به وضوح می‌توان دید. روی دیوارهای شمالی و جنوبی تالار لباس‌های سفید دیوار نماهای سلسله کینگ واقع شده که آشکارا تمریناتی را که راهبان معبد انجام می‌دادند را مجسم کرده است. در پنجمین سال سلطنت یونگ ژنگ (Young Zheng) از سلسله کینگ (۱۷۲۷) مردم اجازه تمرین ووشو را نداشتند. اما به هر حال آنها نمی‌توانستند حتی در جامعه عادی و غیرروحانی یا در معبد شائولین که به‌طور زیرزمینی تمرین می‌کردند را متوقف کنند. به‌جز معبد شائولین واقع در کوه سونگ شان گفته می‌شود که معبد شائولین بیشتر از دو جین وابسته شائولین را در دیگر معبدهای کشور بنیان نهاد. معبد شائولین واقع در کوه نه