🍂 چه خوبه بعضی از روزا، بالاخره تموم میشه و شب میشه!
#شب_شد_خیر_است
@Negahe_To
۱۵ مهر ۱۴۰۳
📚 فقط یک چیز خاص نیست. خیلی چیزهاست. میدانم هرکدامشان چی هستند اما چیزهای مختلف، وقتی یکباره درهم شوند و با هم به سراغ آدم بیایند، ماهیتشان عوض میشود. میشوند یک چیز دیگر و آدم هول میکند.
ترس، به تنهایی، ترس است. شگفتی، به تنهایی، شگفتی است. کلّهشقی، به تنهایی، کلّهشقی است. دوستداشتن، به تنهایی، دوستداشتن است. حالا وقتی دوستداشتن و ترس و شگفتی و کلّهشقی درهم شوند، چیزی میشوند که تکتکشان نیستند!
#یک_پیاله_کتاب
#کتاب_عاشقی_به_سبک_ونگوگ
@Negahe_To
۱۶ مهر ۱۴۰۳
📚 گاهی حرفهایی میزنیم که اسمش را میگذاریم بذلهگویی، اسمش را میگذاریم شوخطبعی؛ حرفهایی که از سایه ناتوانی ما میزنند بیرون. حرفهای جدیمان را میپیچیم لای شوخی؛ نه به خاطر این که رِندیم یا تیزهوشیم، به خاطر این که توانِ گفتنِ حرفِ جدی را نداریم. به خاطر این که مخاطبمان قدرتش بیشتر است.
#یک_پیاله_کتاب
#کتاب_عاشقی_به_سبک_ونگوگ
@Negahe_To
۱۷ مهر ۱۴۰۳
🍂 دیشب توی جمع رفقای بیستوچندسالهام، با هم گپ زدیم درباره اینکه دوست داریم بعد از مُردن، چه چیزی برایمان خیرات کنند. قرار شد غیر از خیراتهای معمول و مرسومِ نماز قضا و روزه و قرآن، هرکدام یک کارِ خاص و نامتعارف بگوییم. کاری که خیلی دوست داریم رفیقهای نزدیکمان از طرف ما و به نیت ما بعد از مرگ، برایمان انجام دهند.
این حرفها را آدم نمیتواند جلوی خانوادهاش بزند. چون سریع غصهدار میشوند و دلشان میگیرد و زودی میگویند: "زبونتو گاز بگیر، این حرفا چیه، ایشالا صدوبیستساله بشی، ایشالا ..." اصلا خیلی حرفها را آدم میتواند فقط با رفیقهایش بزند. ما توی کلبه قشنگمان در ایتا، دورهم گپ زدیم و خندیدیم و تازه همدیگر را هم برای ایدههای عجیب غریبمان مسخره کردیم. آخرش هم قول دادیم هرکدام زودتر رفتیم، بقیه حواسشان باشد که چه چیزی برایش خیرات کنند.
من گفتم: دوست دارم از طرفم دو تا چیز خیرات بشود و برسد دست آدمها. یکی گُلِ تازه، یکی نانِ تازه. حس میکنم همانطور که توی این دنیا با هدیه دادن این دوتا به آدمها روحم شاد میشود، توی آن دنیا هم خیلی حالم خوب میشود. البته که کتاب هدیه دادن و کلی چیز دیگر را هم دوست دارم اما فکر میکنم هیچکس در دنیا، از بزرگ و کوچک، زن و مرد، مذهبی و غیرمذهبی، ایرانی و خارجی، نباشد که هدیه گرفتنِ گُل یا نانِ تازه خوشحالش نکند. من از این وسعتِ دایره آدمها شاد میشوم. از هر چیز کوچکی که بتواند تعداد خیلی زیادی از آدمهای این دنیا را شاد کند.
پ.ن. شما دوست دارید از طرفتان چه چیزی خیرات بشود؟
#دلنوشته
#پاییز
@Negahe_To
۱۷ مهر ۱۴۰۳
[نگاه ِ تو]
🍂 دیشب توی جمع رفقای بیستوچندسالهام، با هم گپ زدیم درباره اینکه دوست داریم بعد از مُردن، چه چ
🍂 خواهرم، پیام را فوروراد کرده توی خصوصی و برایم نوشته: "وقتی یه بچه رو دیدی به صورتش لبخند بزنی".
#ایدههای_ناب_دوستداشتنی
@Negahe_To
۱۸ مهر ۱۴۰۳
📚 تقصیر تو بود یا خودم خواستم که توی وجودِ تو آرام باشم؟
#یک_پیاله_کتاب
#کتاب_عاشقی_به_سبک_ونگوگ
@Negahe_To
۱۸ مهر ۱۴۰۳
یک تصویرسازیِ زیبا از تنگ شدن فضای اتاق!
#نگو_نشان_بده
#یک_پیاله_کتاب
#کتاب_عاشقی_به_سبک_ونگوگ
@Negahe_To
۱۸ مهر ۱۴۰۳
اگرچه پیش خردمند، خامُشی ادب است
به وقت مصلحت آن بِه که در سخن کوشی
دو چیز طیره عقل است، دم فرو بستن
به وقتِ گفتن و گفتن به وقتِ خاموشی
🪴 سعدی میفرماد🙃
#شعر
#سعدی
#صبح_شد_خیر_است
@Negahe_To
۱۹ مهر ۱۴۰۳
🪴 پخشِ حسوحالِ خوب در جهان، مُسری است. حالِ خوب را صادقانه و بیچشمداشت، خرج آدمها کنید تا ببینید خدا چه شگفتانگیز حالِ خوب را خرجتان میکند!
#دلنوشته
@Negahe_To
۱۹ مهر ۱۴۰۳
[نگاه ِ تو]
آه از عشق و غم زیبایش عاشق ماند و دل تنهایش #موسیقی_دلنشین #سالار_عقیلی @Negahe_To
🎼 توی عصرِ جمعه پاییزی، دلتون برای شنیدن موسیقیِ خیلی قشنگ تنگ نشده احیانا🙃 اگه تنگ شده، لذتِ شنیدنِ این موسیقی رو به خودتون هدیه بدین😇
#آه_از_عشق_و_غم_زیبایش
#موسیقی_دلنشین
#سالار_عقیلی
#پاییز
@Negahe_To
۲۰ مهر ۱۴۰۳
🌱 این ماده ابتلا از بِلاء است یعنی کهنه کردن. اینکه میگویند ما امتحان کردیم معنای ابتلاء، امتحان نیست. آدم لباسی را که میپوشد وقتی چند مدت پوشید و آن را خوب کهنه کرد میگوید من آن را آزمودم من آن را کهنهاش کردم. اگر با یک دوستی، با یک رفیقی چند سال رفاقت داشته باشد میگوید من او را کهنهاش کردم کهنه کردم؛ یعنی در اثر این تکرر رفت و آمدهای سالیان متمادی من برایم معلوم شد که او در چه حد میاندیشد اخلاقش چگونه است. ﴿نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً﴾ ما شما را امتحان میکنیم یعنی با این وضع میآزماییم کهنهتان میکنیم. چرا غم را میگویند بلا؟ برای اینکه باعث کهنگی اوست. انسان را کهنه میکند یعنی تلاش و کوششی در انسان ایجاد میکند، او را زیر و رو میکند.
پس ابتلا به معنای امتحان یعنی یک تحولی در او ایجاد میکنم. ابتلاء در قرآن کریم به معنای امتحان به امور خارج از ساختار خلقت است، به مال امتحان میکند، به فرزند امتحان میکند، به مقام امتحان میکند، به جاه امتحان میکند، به حیثیت و آبرو امتحان میکند؛ اینها چیزهایی است که یا «نعَم» است یا «نقَم». یا به درد میآزماید تا صبر مشخص بشود یا به رحمت و عنایت میآزماید تا شکر روشن بشود.
ما گاهی انسان را مبتلا به سلامت میکنیم؛ سالم است در خانهاش زندگی میکند، در محل کار است رفت و آمد دارد خیلی شاداب است، این مبتلا به سلامت است. گاهی بعضی را به بیماری مبتلا میکنیم که در بیمارستان بستری میشوند این مبتلا به مرض است. در هر دو حال ما داریم انسان را آزمایش میکنیم. ﴿فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ﴾، این مبتلا به کرامت میشود، مبتلا به ثروت میشود، مبتلا به قدرت میشود، مبتلا به جاه میشود مبتلا به عظمت و آبرو میشود. این شخص مبتلاست. او خیال میکند ما او را با اینها گرامی داشتیم. در حالی که گرامی داشتن در روز دیگر است؛ اینها همه امتحان است.
#رزق
#تفسیر_قرآن
#سوره_انسان
#آیت_الله_جوادی_آملی
@Negahe_To
۲۱ مهر ۱۴۰۳
گاهی وقتها دلم که میگیرد، میگردم دنبال مسجد جدیدی که تا حالا نرفتهام. مسجدی که توی کوچه پسکوچهها باشد و جلوی چشم هم نباشد. نفس کشیدن در فضایی که کلی آدم خوب سالها تویش نفس کشیدهاند و میکشند، رگهای گرفته قلبم را باز میکند. به امتحان کردنش میارزد.
پ.ن. حواسمان هست، به ندرت نوجوان و جوان توی مساجد محلهها میبینیم؟...
#روایت_زندگی
@Negahe_To
۲۲ مهر ۱۴۰۳