✍ #آیا_می_دانید..؟!!👇 ✅همانطور که گفته شد؛ حضرت رسول اکرم(ص) در سن ۲۵ سالگی با حضرت خدیجه(س) ازدواج کرد به مدت ۲۵ سال با ایشان زندگی کرد و حضرت خدیجه(س) در سال دهم هجری از دنیا رفت، در حالی که رسول اکرم(ص) ۵۰ ساله بودند. و تا زمانی که حضرت خدیجه(س) در قید حیات بود، حضرت(ص) با کسی ازدواج نکرد، و ایشان ده همسر بعدی را، در این مدت سیزده سال باقی مانده عمر شریفشان گرفتند. #حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها @TarikhEslam

#آیا_می_دانید..؟!!👇 🕌نام اولیه شهر مدینه «یثرب‏» بوده است و قبل از نام یثرب نيز، این شهر را «طيبه‏» نامیده بودند. ريزش باران هاى متوالى، آب و هواى اين شهر را گوارا ساخته بود و مردم بومى نيز بدين‏ سبب نام «طيبه» (پاكيزه) را براى اين سرزمين انتخاب كرده بودند، اما اعراب غير بومى كه به آب و هواى خشك و بيابانى عادت داشتند و از بارانهاى متوالى اين سرزمين آزرده مى ‏شدند نام «يثرب‏» (آزاردهنده) را بر آن نهادند. که با هجرت پیامبر اسلام(ص) به این شهر، نام آن از یثرب به «مدینة النبی(ص)» تغییر کرد و تا سال ۳۶ قمری پایتخت نخستین حکومت اسلامی بود. 📚منبع： آثار اسلامی مکه و مدینه جعفریان، ص۶۳ @TarikhEslam

📜 #آیا_می_دانید..؟!!👇 ✍نسب حضرت رسول اکرم(ص)! @TarikhEslam

#آیا_می_دانید؟ ✅برخی از ائمه اطهار(ع) به《ابن الرضا》معروف بودند، چون امامان بعد از امام رضا(ع) همه از نسل پاك امام رضا(ع) هستند، چنان كه همه امامان از نسل پاك امام حسین(ع) هستند. يكي از اماماني كه معروف به ابن الرضا بوده، امام حسن عسکری(ع) است. 👤علامه مجلسی می نویسد : 📋《وَ كَانَ هُوَ وَ أَبُوهُ وَ جَدُّهُ يُعْرَفُ كُلٌّ مِنْهُمْ فِي زَمَانِهِ بِابْنِ اَلرِّضَا(ع)》 ♦️امام عسكري(ع) و پدرش امام هادي(ع) و جدش امام جواد(ع) در زمان خود معروف به ابن الرضا(ع) بودند.(۱) این امر شايد به اين خاطر بوده است كه چون امام رضا(ع) مدتي ولايت عهدي را در زمان مأمون قبول كرد و شهرت امام با لقبشان كه (الرضا) مي‎باشد، سبب شد فرزندانش بعد از آن به ابن الرضا معروف باشند. شايد علت اين معروفيت به خاطر اين بوده است كه علويان از شاخه‎هاي مختلف زياد بوده‎اند، و سادات جليل القدر متعدد بودند، كه به خاطر مشخص شدن آنها و ممتاز بودنشان و حساسيت موقعيت آنها از لحاظ سياسي براي دستگاه خلافت معروف به ابن الرضا(ع) شده بودند.(۲) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۵۰، ص۲۳۶ ۲)حيات فكری و سياسی امامان شيعه، رسول جعفریان، ص۴۷۲ @TarikhEslam