eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.5هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 طرح زمستانه کتاب 1399 از 9 اسفند آغاز و تا 16 اسفند ماه 1399 ادامه خواهد داشت. هر نفر با ارائه کارت ملی تا سقف 200 هزار تومان خرید با تخفیف 25درصد از یارانه دولتی استفاده خواهد کرد. 📞دفتر فروش آثار: 02537842461 🌐 Nashresra.ir 📱 @nashresrair ◀️ ارتباط با ما: @nashresra_ir_admin
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عمل به آزمون 🔹 یک مطلب در سوره مبارکه «حدید» هست که همان مطلب نورانی را وجود مبارک امیر مؤمنان(سلام الله علیه) در نهج البلاغه ثبت شده است[1] و آن این است که ﴿لِكَیلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ﴾؛[2] یعنی شما تلاش و کوشش خود را باید بکنید برابر آن راهی را که خدا به شما نشان داد. اگر این کوشش شما به جایی نرسید نگران نباشید، چون شما نمی‌دانید آینده این کار چیست! اگر چیزی از دستتان رفت نخورید، چون نمی ‌دانید آینده این کار چیست! اگر چیزی به دست آمد نباشید، چون نمی ‌دانید پایان این کار چیست! فرمود: اگر کاری انجام دادید که در آن بود، این فرح دارد؛ ﴿بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْیفْرَحُوا﴾[3] این درست است؛ امّا اگر یک مال، یک سمت، یک شغل، یک منصب، یک پست به دست آوردی، این را به ‌عنوان داشته باشید و برابر این هم کار بکنید؛ امّا مسرور باشید که اگر یک ‌وقت از دست شما رفت غمگین ‌تان بکند و در اثر اندوهگین شدن از کار بمانید این درست نیست. فرمود: ﴿لِكَیلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ﴾؛ آنچه را که داد شما مسرور نباشید، چون همه اینها است و آنچه را از شما گرفت اندوهگین نباشید، چون این یک است. انسان وقتی در کلاس آزمایش است در هر دو حال به وظیفه آزمون می‌ کند. مشکل ما در این ‌گونه از مسائل این است که خود را کارشناس می ‌دانیم، یک؛ به جای اینکه صراط‌ هستیم، دو؛ خیال می ‌کنیم راه را خود ما تعیین می ‌کنیم؛ لذا اگر پستی به ما دادند نهایت سرور و نشاط در آن است، به یکدیگر تبریک می ‌گوییم و خیال می ‌کنیم این یک فضیلت است. یک وقت که از ما گرفتند دیگر هر چه از دستمان بر می ‌آید یا از زبانمان بر می‌آید کوتاهی نمی ‌کنیم، در حالی که هر دو است! فرمود: ﴿لِكَیلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ﴾؛ آنگاه رضا و تاسّف ما مشرکانه می‌ شود و موحّدانه نیست. [1]. نهج البلاغه، حکمت439. [2]. سوره حدید، آیه23. [3]. سوره یونس، آیه58. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/02/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 سلسله مباحث اخلاقی با موضوع : اهمیت فریضه بودن معرفت نفس از منظر پیامبر اعظم صلی الله علیه میزبان : موسسه آموزش عالی حضرت زینب کبری سلام الله علیها رفسنجان و حوزه علمیه خواهران سیرجان پنج شنبه 1399/12/14 ساعت 10 صبح لینک سامانه مجازی 👇👇👇👇 https://el.esra.ir/ch/darseaakhlaghostadm.javadi 🆔 @m_vaezjavadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 فیض الهی 🔹 [ذات اقدس الهی] فرمود: ﴿وَ اللَّهُ یهْدِی مَن یشَاءُ﴾ اگر خطاب بود، این هدایت هم به مخاطبین توجّه می ‌كرد؛ در حالی كه این یك اصل عام است و اختصاصی به مخاطبین ندارد تا روز قیامت اصل كلّی این است كه ﴿وَ اللَّهُ یهْدِی مَن یشَاءُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ﴾. این هدایت هم است و هدایت به معنی ارائه طریق نیست. هدایت به ارائه طریق ﴿هُدی لِلنَّاسِ﴾ است، خدای سبحان همگان را هدایت كرده است كه ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدی لِلنَّاسِ﴾[1] این برای همه مردم است؛ اما فرمود: ﴿وَ مَن یؤْمِن بِاللَّهِ یهْدِ قَلْبَهُ﴾؛[2] اگر كسی بود، بود و داشت از هدایت پاداشی طَرْفی می ‌بندد، آن وقت قلبش شوق عبادت دارد، این شوق بالأخره است! 🔹 بعضی ها از گناه منزجرند، این عطیه الهی است؛ این پاداش است! این پاداش را خدا به هر كس نمی ‌دهد. فرمود: ﴿إِن تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا﴾،[3] اگر هدایت ابتدایی باشد كه این اتحاد مقدم و تالی است، این ضرورت بشرط المحمول است، خب معلوم است اگر كسی مطیع خدا باشد در هدایت است! اما اینكه شرط و جزا دارد فرمود: ﴿إِن تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا﴾ معلوم می ‌شود که است و هدایت ابتدایی نیست. یا ﴿مَن یؤْمِن بِاللَّهِ یهْدِ قَلْبَهُ﴾ خب اگر هدایت ابتدایی باشد كه با ایمان همراه است، فرمود اگر كسی بخواهد خدا قلبش را هدایت كند باید مؤمن باشد؛ یعنی آن هدایت ابتدایی را باید تحصیل بكند تا از هدایت پاداشی طَرْفی ببندد. این جا هم فرمود: ﴿وَاللَّهُ یهْدِی مَن یشَاءُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ﴾ این هدایت پاداشی است آن گرایش ها آن علاقه ‌ها آن میل هایی كه هست ، آن انزجار از معصیتی كه در افراد پیدا می ‌شود هم فیض خداست. [1] . سوره بقره، آیه 185. [2] . سوره تغابن، آیه 11. [3] . سوره نور، آیه 54. 📚 سوره مبارکه نور ـ جلسه 30 تاریخ: 1390/09/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اولین همایش ملی مطالعات تطبیقی قرآن پژوهشی با محوریت بررسی اندیشه تفسیری مفسر بزرگ جهان اسلام آیت الله العظمی جوادی آملی ( حفظه الله تعالی) از سوی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم و با مشارکت بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء، دانشگاه ها و حوزه های علمیه سراسر کشور برگزار می گردد. دانش پژوهان می توانند مقالات خود را حد اکثر تا 15 فروردین به آدرس همایش ارسال کنند. مقالات برگزیده علاوه بر معرفی و تقدیر در همایش، در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام؛ ISC ثبت و منتشر خواهد شد. 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سلوک اسلامی 🔹 وجود مبارك حضرت امیر این فرمایشات را در زمان حكومتشان بیان فرمودند؛ فرمودند در دوستی ها، در زندگی ـ چه در داخل منزل چه در محلّه و چه در اصل نظام ـ شما بخواهید با قانون زندگی كنید، مشكل جدّی پیدا می ‌كنید. كشور را قانون اداره نمی ‌كند؛ داخل منزل را، داخل حوزه را، داخل دانشگاه را قانون اداره نمی ‌كند، اخلاق اداره می ‌كند! قانون در حدّ عدل است. در حدّ عدل معنایش این است كه اگر كسی نسبت به شما بد كرد شما حقّ انتقام دارید؛ آن وقت دائماً باید با یكدیگر در نبرد باشید. این ﴿جَزاءُ سَیئَةٍ سَیئَةٌ مِثْلُهَا﴾[1] این قانون است، این عدل است ﴿فَمَنِ اعْتَدَی عَلَیكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَی عَلَیكُمْ﴾،[2] كسی بوقی زده و شما را آزرده كرده یا سبقت [بی جا] گرفته و حقّ شما را گرفته، شما هم می ‌توانید حقّتان را بگیرید، این می ‌شود قانون و عدل؛ اما جامعه را با دعوا نمی ‌شود اداره كرد. 🔹 آنچه را كه جامعه تأمین می ‌كند است كه مكمّل و متمّم قانون است. فرمود قانون، ﴿جَزاءُ سَیئَةٍ سَیئَةٌ مِثْلُهَا﴾؛ اخلاق، ﴿وَیدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ﴾[3] است! اخلاق این است كه انسان با نیكی جلوی بدی را بگیرد، بدی را از بین ببرد نه بد را! اخلاق این نیست كه كسی به ما در رقابت ها چیزی گفت ما هم جبران بكنیم، رقیب را از پای در بیاوریم، اخلاق آن است كه را از پای در بیاوریم نه رقیب را! را از پای در بیاوریم نه مخالف یا مختلِف را! آن وقت بر می ‌گردد و جبران می ‌كند، این جامعه معطّر می‌ شود. 🔹 در بیانات نورانی حضرت امیر از این فرمایشات زیاد است؛ فرمود اگر كسی این كار را كرد «اَحْمِلْ نَفْسَكَ مِنْ أَخِیكَ عِنْدَ صَرْمِهِ عَلَی الصِّلَةِ» اگر برادرت از تو رنجید حالا چه فامیل سببی چه فامیل نسبی چه همكار، او سعی كرد رابطه را قطع كند شما بكوشید پیوند را وصل كنید، او در قطع پیوند از شما كه در وصل پیوند می ‌كوشید قوی ‌تر نباشد، بلكه شما قوی ‌تر باشید. «وَ عِنْدَ صُدُودِهِ عَلَی اللَّطَفِ» اگر او سد كرد راه شما را بست شما به او راه بدهید. «وَ عِنْدَ جُمُودِهِ عَلَی الْبَذْلِ» اگر او بخل ورزید چیزی داشت به شما نداد محلّ حاجتان بود نداد، شما در برابر او بخل نورزید بلكه جود كنید كه او برگردد جود بیشتری را اِعمال كند. اگر او تندی كرد، اگر مجرم بود، اگر قطع رابطه كرد، اگر راهتان را بست، اگر كج ‌راهه رفت نسبت به شما، شما مقابل او لطف و احسان و صفا و وفا نشان بدهید تا او برگردد. با اخلاق، پیدا می‌ شود نه با قانون! قانون آن حداقل است، آن كف زندگی است، كف امنیت است، با كف امنیت نمی‌شود آن امنیت برین را به دست آورد، با می ‌شود به آن مرحله والا بار یافت. 🔹 فرمود به قدری نسبت به او احسان بكن كه گویا او بر تو سِمتی دارد، لكن دو نكته را فراموش نكن: بدان نسبت به چه كسی، بدان چه موقع! این چه كسی و چه وقتی را باید تشخیص بدهی. گاهی است كه یك وقت اگر شما احسان بكنی او پرروست پرروتر می ‌شود یا جَری است جَری ‌تر می‌شود، این را باید تشخیص بدهید. گاهی در زمانی است كه اثر سوء دارد. این چه وقت و چه كسی را كاملاً فرمود دقت بكن. «وَ إِیاكَ أَنْ تَضَعَ ذلِكَ فِی غَیرِ مَوْضِعِهِ أَوْ أَنْ تَفْعَلَهُ بِغَیرِ أَهْلِهِ».[4] [1]. سوره شوری، آیه40. [2]. سوره بقره، آیه194. [3]. سوره رعد، آیه22؛ سوره قصص، آیه54. [4]. نهج البلاغه، نامه31. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1390/11/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 تحصیل شرایط ظهور 🔹 جهان بشریت وقتی به ثمر می ‌رسد و میوه شاداب می ‌دهد كه انسان كاملی به عنوان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور كند كه وارث همه انبیا و اولیای الهی است. برای چنین ظهوری و ظهور چنین ذخیره‌ ای چندین شرط لازم است كه قسمت مهم آنها است نه حصولی؛ یعنی امت اسلامی باید آن شرایط فرهنگی را تحصیل كند، نباید منتظر بود كه آن شرایط خود به خود حاصل بشود تا وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كند. تحصیل شرایط حضور و ظهور اوست. امتی منتظر مهدی موجود موعود (سلام الله علیه) است كه شرایط ظهورش را فراهم كند، وگرنه منتظر نخواهد بود! 🔹 اولین شرط امت اسلامی است؛ زیرا امام كه معارف الهی را عرضه می‌كند، وقتی جامعه از والایی برخوردار باشد بهتر می ‌فهمد و بهتر دفاع می ‌كند، نه خود گرفتار جهل و تجاهل خواهد شد، نه اجازه می‌ دهد دیگران از جهل و تجاهل عوام یا عوام زده سوء استفاده كنند، این اولین وظیفه است. 🔹 دومین وظیفه شهامت و شجاعت در اجرای منویات پیامبر گرامی اسلام (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) است كه در حقیقت احكام و حكم الهی است. این دو اصل را به عنوان بهترین شرایط انتظار و تحصیل چنین شرایط اسلام برای ما مقرر كرده است. 🔹 از وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) رسیده است وقتی ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور می ‌كند كه ذات اقدس الهی لطفی نسبت به امت انسانی و اسلامی داشته باشد و دست مرحمت الهی بر بالای سر امت اسلامی كشیده بشود كه عقل اینها و اندیشه اینها كامل باشد؛[1] اینها اندیشوران فرزانه خواهند بود و خردمندان متبحر و حكیم و آنچه كه در جامعه اسلامی می ‌گذرد و حكومت می ‌كند فرهنگی دینی است، با این رشد مردم شرایط علمی ظهور حضرت را فراهم كردند. طبق این روایتی كه از امام باقر (سلام الله علیه) رسیده است تا مردم عاقل نشدند معارف دین ر ا درست نشناختند و معنای امامت را درست ارزیابی نكردند، توفیق انتظار ولی عصر (ارواحنا فداه) نصیب آنها نخواهد شد. دومین شرط كه مربوط به مدیریت و مدبریت و شهامت و شجاعت در اجرای احكام الهی است بیانی است كه باز از وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) رسیده است كه یاران راستین ولی عصر و اصحاب آن حضرت «أَجْرَأَ مِنَ اللَّیثِ أَمْضَى‏ مِنَ‏ السِّنَانِ»؛[2] یعنی از شیر شجاع تر و از نیزه تیزتر هستند؛ نمونه این گونه از شهامت ها را در دفاع مقدس هشت ساله مردم ایران اسلامی نشان دادند. زن و مرد بزرگسال و میانسال و نو‌سال نشان دادند كه برای حفظ دین می‌توان از شیر با شجاعت ‌تر بود و از نیزه تیزتر بود و هر گونه خطری را با جان خرید. پس اگر از نظر رشد فرهنگی به آن نصاب راه یافتند و از نظر شهامت و شجاعت به این نصاب بار یافتند، آن گاه را تحصیل كرده ‌اند. [1]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص25؛ «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم». [2]. الاختصاص، ص26. 📚 پیام به بیست و ششمین سال و سمینار فرهنگی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا تاریخ: 1375/09/30 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مردان الهی كسانی‌ هستند كه بایر را می ‌كنند، مردان غیر الهی دایر را می ‌كنند! 🔸 خدای سبحان به ما فرمود وقتی شما درختی را می کارید یا در مزرعه کشاورزی می کنید باید توجه داشته باشید که کار بشر است و نه ؛ یعنی بشر وقتی این دانه ها را به مزرعه می برد و زیر خاک پنهان می کند، در واقع یک جمادی را از جایی به جای دیگر منتقل می کند، اما آن که زارع است یعنی مرده را می دهد و زنده می کند، تنها خداست. 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 قرآن و امام 🔹 مرحوم کاشف الغطای بزرگ کتاب معروف کشف الغطاء را دارد که مرحوم صاحب جواهر می ‌گوید من فقیهی به حدّت ذهن کاشف الغطاء ندیدم،[1] با اینکه صاحب جواهر سلطان فقه است. من یادم نیست که صاحب جواهر در جواهر از یک فقیهی به این عظمت و جلال و شکوه تعریف کرده باشد. مرحوم کاشف الغطای بزرگ در کتاب القرآن کشف الغطاء، یعنی جلد سوم از این مجلّدات چهارگانه آن جا این بحث را مبسوطاً دارد که آیا أفضل از هستند یا قرآن؟ در آن جا می‌فرماید که قرآن أفضل از امام نیست و امام هم أفضل از قرآن کریم نیست و اگر یکی معرفی شد، برای آن است دیگری برای حفظ آن تا مرز هم تلاش و کوشش می ‌کند. 🔹 در مقام ظاهر اهل بیت (علیهم السلام) موظف‌ هستند، را گرامی بدارند، این نشانه مفضول بودنِ اینها و فاضل بودن آنها و أفضل بودن آنها نیست؛ لذا مرحوم کاشف الغطاء دارد که وجود مبارک پیامبر و همچنین عترت (علیهم السلام) کعبه را تقدیس می ‌کردند، حجر أسود را می ‌بوسیدند، حِجر را گرامی می ‌داشتند، أرکان را گرامی می ‌داشتند و برای حرم ذات أقدس الهی حرمت ویژه قائل بودند، این معنایش این نیست که کعبه از اینها أفضل است یا حِجر و حَجر از اینها أفضل است، یا أرکان از اینها أفضل است، اینها موظف هستند به دستور الهی آن را إحیا کنند و گرامی بشمارند؛ ولی مسلماً قرآن از امام أفضل نیست؛ چه اینکه امام هم از قرآن أفضل نیست. آنچه که در قرآن کریم است، امام می ‌داند، آنچه امام انجام می ‌دهد، در قرآن کریم هست. [1]. جواهر الكلام فی شرح شرائع الإسلام، ج‌13، ص 105؛ «و أستاذی المحقق النحریر الذی لم یكن فی زمانه أقوی منه حدسا و تنبها الشیخ جعفر». 📚 پیام به مراسم رونمایی از موسوعه مرحوم کاشف الغطاء تاریخ: 1396/10/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ایستادگی 🔹 اگر اصل نزول دین برای آن است كه مردم در پیشگاه با ایستادگی برخورد كنند: ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾[1]، اگر دین برای این آمده است كه مردم قسط و عدل را كنند و خود قائم به قسط و عدل باشند یعنی كنند و اگر خدای سبحان به رسولش دستور داد كه به مردم بگو: ﴿قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی﴾[2] یعنی برای خدا كنید [و] داشته باشید؛ معلوم می‌ شود آن اقامهٴ نمازی كه در بسیاری از موارد ذكر شده است این است كه هم خود یك باشید ـ ایستادگی داشته باشید ـ و هم نمازی بخوانید كه این نماز بتواند در برابر فحشا و منكر ایستادگی داشته باشد. مگر نه آن است كه ﴿إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾[3]؟ مگر نه آن است كه بسیاری از گناهان را ـ بر اساس قرآن كریم ـ نماز منع می ‌كند؟ این كدام است كه ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾ است؟ نماز جلوی گناه و بدی را می‌گیرد؛ نمازگزار یقیناً معصیت نمی ‌كند، این كدام است؟ نمازِ ایستاده است یا نماز منحرف و مُعوَج و نماز ضعیف و فرسوده؟ اگر ایستاده باشد جلوی فحشا را می ‌گیرد و به ما هم دستور دادند كه نماز را ایستادگی ببخشید و نماز را ایستاده كنید؛ یعنی این نمازِ خوابیده را بلندش كنید كه بایستد، چون اگر بخواهد مبارزه كند باید بایستد. 🔹 این ایستادگی برای آن است كه انسان حالات مختلفی دارد: گاهی در اضطجاع و به پهلو خوابیده است؛ گاهی در استلقاء[4] است، گاهی در حال ركوع است، گاهی در حال قعود است، گاهی در حال سجود است و گاهی در حال قیام است، نیرومندترین حال برای انسان در بین این حالات یادشده حالت قیام است. انسان در حالت ایستاده از همه حالاتش نیرومندتر است. آن ایستادگی را كه حاوی معنای قدرت و توان است از این «قیام» گرفتند، وگرنه منظور ایستادنِ در برابر نشستن نیست، منظور ایستادگی است. چون قوی‌ترین حال برای انسان در طی این حالات همان حالت ایستادن اوست، از این حالت آن «قدرت و نیرو» اخذ شده است [و] گفتند: «نماز را ایستاده كنید» كه نماز بایستد، چون ما نمی‌ خواهیم شما فقط یك ذكری داشته باشید به نام یك عبادت صوری و دیگر هیچ! [بلكه] می‌ خواهیم كاری بكنید كه با این كار جلوی فحشا گرفته بشود! اگر نماز ایستاده نباشد، قدرت نهی از فحشا را ندارد، اگر ﴿إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾،[5] نماز خوابیده آن قدرت را ندارد، نماز به‌پهلوآرمیده آن حالت را ندارد، نماز ایستاده است كه می ‌تواند جلوی فحشا را بگیرد؛ لذا گفته‌اند: «شما نماز را اقامه كنید، این نماز را بلند كنید»؛ نه یعنی بایستد [بلكه یعنی] به آن ایستادگی بدهید. 🔹 انسان وقتی می ‌تواند به نمازش ایستادگی بدهد كه خودش ایستاده باشد، تا نداشته باشد و نباشد توان آن را ندارد كه زیر بازوی نماز را بگیرد و نماز را بلند كند، [نمی‌تواند] نماز را ایستادگی ببخشد؛ لذا سعی قرآن كریم بر این است كه به مردم بیاموزاند؛ وقتی كلِّ دین را مطرح می ‌كند، می ‌گوید دین برای آن است كه ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾[6] و مظاهرِ مهمّ دین را هم كه مطرح می ‌كند، آنها را به عنوان قیام معرّفی می ‌كند؛ می ‌فرماید فلان ركنِ دینی برای آن است كه مردم باشند. [1] . سوره حدید، آیه 25. [2] . سوره سبأ، آیه 46. [3] . سوره عنكبوت، آیه 45. [4] . لغت نامه دهخدا: به‌پشت‌خوابیدن. [5] . سوره عنكبوت، آیه 45. [6] . سوره حدید، آیه 25. 📚 سوره مبارکه بقره ـ جلسه 10 تاریخ: 1363 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 معادل فتح خیبر 🔹 ما یک وقت تعجب می کردیم که چرا پیغمبر (علیه أفضل صلوات المصلین) این فرمایش را فرمود!؟ جعفر بن ابیطالب برادر علی بن ابیطالب است، او چند سال در حبشه بود مأمور تبلیغ بود، با افکار حبشی ها، با تفکرات مسیحی ها، با تفکرات آنها آشنا شد. بعد از چند سال وقتی وارد مدینه شد که آن روز مسلمان ها به رهبری حضرت یعنی رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) خیبر را فتح کردند. غدّه بدخیم خیبر که سرمایه داران اسرائیلی آن جا بودند، یهودی های بدخیم آن جا بودند، مسلمان ها از آنها وام می گرفتند، مسلمان ها کوخ داشتند، آنها کاخ داشتند، قلعه داشتند درِ قلعه خیبر را که گفتند علی بن ابیطالب باز کرد درِ سبک و عادی که نبود. خیلی سخت بود برای مسلمان ها بار سنگین این بدخیم اسرائیلی های آن روز و جریان فتح خیبر و گشودن خیبر به دست توانای علی بن ابیطالب (علیه أفضل صلوات المصلین) این بود و همه مسلمان ها مخصوصاً وجود مبارک پیامبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) بسیار خوشحال شد. در آن روز جعفر بن ابیطالب از حبشه خود را به مدینه و به محضر حضرت رساند. 🔹 اگر بگویند این حرف طلاست و با طلا باید نوشت، اگر کسی چنین حرفی بزند مورد توبیخ قرار می گیرد. در محضر امام (علیه الصلاة و علیه السلام) سخنانی گفته شد، کسی به آن حضرت عرض کرد عجب جواهری ما امروز از شما شنیدم؟ فرمود همین! حیفت نیامد که این حرف ها را به طلا تشبیه کردی!؟ طلا و نقره اینها «إن الذهب و الفضة، إن الجواهر حجرٌ» طلا یک سنگ زردی است، نقره یک سنگ سفیدی است، حیفت نیامد که این حرف ها را به سنگ تشبیه کردی>؟![1] ما حیفمان می آید که بگوییم بیان نورانی حضرت مثل طلا و نقره است. 🔹 این روز برای همه روز باشکوه و جلال و عظمت بود روز پیروزی اسلام بود و حضرت خیلی خوشحال شد، مسلمان ها هم خیلی خوشحال شدند، یک فتحی بود. در آن روز جعفر بن ابیطالب برادر علی بن ابیطالب اینکه با بازوهای او درِ خیبر کَنده شد، با زبان او بسیاری از مسایل علمی در حبشه حل شد. وقتی وارد مدینه شد وجود مبارک پیغمبر این فرمایش را فرمود، فرمود امروز دو جشن برای من هست، من نمی دانم به کدام یک بیشتر خوشحال باشم!؟ آیا به فتح خیبر یا قدوم جعفر![2] یک یا یک او درس خوانده و جهانی را در قلمرو خود قرار داده، کتابی نوشته، کتیبه ای نوشته، سخنرانی کرده، محققانه عالم پروری کرده، عده ای را هدایت کرده به اسلام، آمدنِ جعفر بن ابی‌طالب از حبشه آن ‌قدر برای پیغمبر خوشحال کننده بود که عِدل فتح خیبر بود! یک این ‌قدر می ارزد، یک این‌قدر می ارزد! الآن هم پیغمبر همان پیغمبر است! الآن وجود مبارک ولی عصر همان ولی عصر است! الآن فاطمه زهرا همان فاطمه زهراست، این دین است! چرا ما قدر این را ندانیم!؟ از باده مغز تَر کن آن یار نغز جوی ٭٭٭ تا سر رود به سر برو تا پا به پا بپو[3] 🔹 چرا در کنار نباشیم!؟ چرا در کنار بیت نباشیم!؟ چرا از رهنمود نهج ‌البلاغه و صحیفه سجادیه و آثار نورانی اینها استفاده نکنیم!؟ مگر فرق می کند که یک روحانی برود حبشه بشود جعفر بن ابیطالب یا روحانی بشود شهید مطهری در داخل ایران و خارج ایران قلم فرسایی کند!؟ فرمود برای من این ‌قدر مسرت آور است که نمی دانم به کدام یک از اینها بیشتر خوشحال باشم!؟ الآن هم حرف پیغمبر همین است! الآن حرف وجود مبارک ولی عصر همین است! [1]. ر.ک: المناقب(ابن شهر آشوب), ج4, ص248؛ «فَسَمِعَ مِنْهُ كَلَاماً أَعْجَبَهُ فَقَالَ هَذَا وَ اللَّهِ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ الْجَوْهَرُ فَقَالَ لَهُ بَلْ هَذَا خَیرٌ مِنَ الْجَوْهَرِ وَ هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَرٍ». [2]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج‏21، ص63؛ «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص لَمَّا فَتَحَ خَیبَرَ قَدِمَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِی طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ فَالْتَزَمَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ جَعَلَ یقَبِّلُ بَینَ عَینَیهِ وَ یقُولُ مَا أَدْرِی بِأَیهِمَا أَنَا أَشَدُّ فَرَحاً بِقُدُومِ جَعْفَرٍ أَمْ بِفَتْحِ خَیبَر». [3]. دیوان ملا هادی سبزواری, غزل150. 📚 پیام به همایش بین‌المللی بازاندیشی آرای استاد مطهری در مواجهه با مسائل امروز تاریخ: 1399/11/12 🆔 @a_javadiamoli_esra