eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 کمال انقطاع 🔸 ثلاثی مزید است، ثلاثی مجرّدش یا «نابَ ینیب» است یا «نابَ ینوب» است؛ اگر اجوف واوی باشد «ناب ینوب» یعنی است، در این نوبت که آمده دیگر نمی ‌گوید من خسته شدم، شب بعد هم اهل نماز شب است که در نوبت است، فردا هم برای فلان كار خیر در نوبت است، پس فردا هم برای فلان كار خیر در نوبت است، این اهل نوبت است! یا «نابَ ینیب» است؛ یعنی «انقطع ینقطع», «مُنیب» یعنی منقطع. در این دعای نورانی است كه از وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) نقل شده است و ائمه هم این را توصیه می کردند و به پیروانشان هم دستور می دادند كه از این مناجات استفاده كنید، در این دعا را طلب می ‌كند؛ این كمالِ انقطاع همان كمالِ إنابه است: «هَبْ لِی كَمالَ الانْقِطاعِ الَیك‏».[1] 🔸 موحّد تام اول گرفتار تثلیث است؛ یعنی خودش را می ‌بیند، عقیده و فكر خودش را می ‌بیند، معبود خودش را هم می ‌بیند، كم كم از تثلیث نجات پیدا می ‌كند که مبتلا به تثنیه است و دیگر خودش را نمی ‌بیند؛ امّا این معرفت و معروفش را می بیند، آن آخرین بار كه قلّه معرفت اوست، معرفت را هم رها می ‌كند و فقط را می ‌بیند؛ ولی به هر حال او «مِن وَراء الحِجاب» دارد با خدا سخن می‌ گوید، ولو اهل كشف و شهود باشد! منتها اگر كسی با علم حصولی با خدا مناجات می ‌كند، روشن است كه «مِن وَراء الحِجاب» است، برای اینكه با مفهوم و استدلال، از راه مفهوم، از حجاب مفهوم و دلیل دارد با خدا سخن می ‌گوید؛ اگر اهل كشف و شهود بود، از ورای حجاب شهود دارد با مشهود سخن می‌ گوید، چون شهود امر وجودی است و بین هست. شاهد به وسیله شهود مشهود خود را می ‌بیند، شهود او چیزی است و مشهود او چیزی دیگر؛ امّا مشهود خودش، خودش را می ‌بیند. كسی كه بی‌ حجاب بتواند خدا را ببیند محال است، آن هم در حدّی كه قبلاً تبیین شده است و اگر این ‌چنین شد، فرمود شما این راه‌ ها را كه طی كنید اهل انقطاع می ‌شوید «هَبْ لِی كَمالَ الانْقِطاعِ الَیك‏». 🔸 در بحث‌های قبل هم اشاره شد، اینكه می ‌بینید بعضی ‌ها مثل و مانند ایشان در ماه شعبان كه شد خیلی گرفتار هول و ولا هستند، برای اینكه ماه شعبان برای اهل و_سلوك آخر سال است. اول بهار كه اول سال است برای توده مردم است؛ ولی كسی كه در راه هست اول سال او ماه مبارك است و این اول سال هم قراردادی نیست، روایاتی كه از اول ماه مبارك رمضان یاد می ‌كند، یك؛ ادعیه‌ ای كه درباره اول ماه مبارك رمضان وارد شده است، دو؛ همه به عنوان «غُرَّةُ الشُّهُور»[2] و به عنوان «رَأْسُ‏ السَّنَة»[3] است؛ یعنی اول سال، اول ماه مبارك رمضان است. به هر حال انسان باید حساب را بررسی كند تا با بدن وارد سال جدید شود. خود ماه مبارك رمضان ماه جایزه نیست، است، شب و روز آدم باید كار انجام بدهد؛ كه شد، آن‌گاه جایزه‌ ها را تقسیم می ‌كنند. شب عید كه از آن شب به عنوان «لَیلَةَ الْجَوَائِز»[4] یاد می‌ كنند و روز به عنوان «یوْمُ الْجَوَائِزِ»[5] است كه جایزه‌ ها را شب و روز عید فطر می ‌دهند. اینكه گفت: روز عید است و من امروز در آن تدبیرم ٭٭٭ که دهم حاصل سی ‌روزه و ساغر گیرم[6] همین است! انسان نتیجه سی شبانه‌ روز را تقدیم می‌ كند و جایزه دریافت می ‌كند. فضیلت شب عید فطر و فضیلت روز كمتر از فضیلت و روزهای قدر نیست، چون روز جایزه است. ...
💠 ازدواج در اسلام 🔸 در اسلام آنقدر محترم است كه از وجود مبارك رسول گرامی (صل الله علیه و آله و سلّم) رسیده است «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَد أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»؛[1] اگر كسی ازدواج بكند نیمی از دین خود را حفظ كرده است. ازدواج آن ‌طوری كه پرنده‌ ها و امثال پرنده ‌ها دارند برای ارضای غریزه، آن در انسان نیست. ازدواج از منظر دین یك است كه است. بنابراین بر اساس همین معیار وجود مبارك پیغمبر (صل الله علیه و آله و سلّم) فرمود «النِّكَاحُ‏ سُنَّتِی‏ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیسَ مِنِّی»؛[2] نكاح سنّت من است و اگر كسی عمداً و بدون عذر از سنّت احراز كند، از من نیست. این اصل اوّل كه اهمیت نكاح و ازدواج را از منظر اسلام مشخص می ‌كند. 🔸 اصل دوّم آن است كه زن و شوهر كه زندگی مشتركی تشكیل می ‌دهند، یك سلسله وظائف مشترك دارند كه احترام متقابل هست، ادراك متقابل هست و مانند آن؛ یك سلسله وظائف خاص دارند كه وظائف مرد مشخص هست و وظائف زن هم مشخص است. در جریان وظائف مرد و زن كه مشترك است در سوره مباركه بقره فرمود: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾؛[3] زن و شوهر به منزله جامه تن یكدیگر اند. همان ‌طوری كه لباس انسان را هم از سرد و گرم حفظ می ‌كند و هم آبروی انسان را حفظ می ‌كند، زن و شوهر باید در سرد و گرم روزگار باشند و آبروی یكدیگر را حفظ بكنند، این یك وظیفه مشترك هست كه در سوره مباركه «بقره» بیان شده است. 🔸 امّا وظیفه خاصّی كه به عهده مرد هست فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾[4] مدیر و تأمین ‌كننده زندگی و هزینه مرد است. مدیر یك ‌وقت است كه بر اساس قانون می‌ خواهد حوزه مدیریت خود را اداره كند، می ‌شود اداره؛ یك‌وقت می‌خواهد به علاوه قانون با اخلاق حوزه خود را اداره كند می‌ شود . در جریان اصول خانوادگی كه مرد مدیر است فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾، معروف یعنی چیزی كه نزد شریعت معرفه است و شریعت او را به رسمیت می ‌شناسد. اگر چیزی نزد شریعت نكره بود، می ‌شود منكر و شناخته‌شده نیست و دین او را به رسمیت نمی ‌شناسد. نزد شریعت به رسمیت شناخته شده است و عقل او را به رسمیت می‌ شناسد، نقل او را به رسمیت می‌ شناسد در نتیجه شریعت او را به رسمیت می ‌شناس.د كاری كه نزد صاحب شریعت پذیرفته شده نیست و به رسمیت شناخته نشده نباید از مرد صادر بشود ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾. در ، در و در سفر و حضر باید و شناخته شده كار كند. 🔸 امّا وظیفه‌ای كه عهده زن هست آن است كه درست است مسكن را باید مرد تعیین كند و جزء وظائف مرد است، امّا زندگی با مسكن فقط با مسكن اداره نمی ‌شود و گرنه می ‌شود اداره و قانون. زندگی با و و اداره می‌ شود و این به عهده زن است فرمود: ﴿أَنْ خَلَقَ لَكُم مِنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾؛[5] سكینت زندگی و آرامش مرد با وقار و متانت و بردباری زنِ منزل هست، اوست كه سكّاندار كشتی است. این لنگر كشتی را می ‌گویند سكّان، این به حسب ظاهر لفظش لفظ جمع هست ولی مفرد است. سكّان یعی لنگر، لنگر منزل به دست زن هست ﴿لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾ را زن به عهده دارد. [1]. الامالی، (شیخ طوسی)، ص518. [2]. جامع الأخبار (شعیری)، ص101. [3]. سوره بقره، آیه 187. [4]. سوره نساء، آیه 19. [5]. سوره روم، آیه 21. 📚 خطبه عقد تاریخ: 1390/06/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 معروف و منکر 🔹 ﴿وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ﴾؛ «معروف» یعنی چیزی كه نزد معرفه است، نزد معرفه است. اگر چیزی نزد عقل معرفه بود یعنی عقل آن را به رسمیت شناخت و نیز نزد نقل معرفه بود یعنی نقل و روایات آن را به رسمیت شناختند، این عقل و نقل، دلیل شرعی ‌اند و كاشف از این هستند كه این نزد صاحب شریعت به رسمیت شناخته شده است و شارع آن را به رسمیت می ‌شناسد؛ این می ‌شود معروف. 🔹 و اگر چیزی نزد به رسمیت شناخته نشد و نزد روایات و به رسمیت شناخته نشد، این چون به رسمیت شناخته نشد، كشف می ‌كنیم كه نزد صاحب شریعت، نكره است; یعنی صاحب شریعت آن را به رسمیت نمی ‌شناسد. این نه یعنی اینكه علم به آن ندارد، خب اگر علم به آن نداشته باشد چگونه نهی می ‌كند و تحریم می ‌كند؟! یعنی چیزی كه نزد صاحب شریعت به رسمیت شناخته شده است و یعنی چیزی كه نزد صاحب شریعت به رسمیت شناخته نشده است و این در همه
ادیان الهی
بوده است. 📚 سوره مبارکه لقمان جلسه 4 تاریخ: 1391/12/08 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
احیای امر به معروف و نهی از منکر 🔹 از پیام های سالار شهیدان در نهضت عاشورا نشر و احیای این عزم ملّی بود. خداوند در سوره «لقمان» وقتی که حکمت را معنا کرد و حکیم را معرّفی نمود و لقمان را به وصف صاحب حکمت ستود، فرمود: چنین انسان حکیمی به فرزندش نصیحت حکیمانه کرد و گفت: ﴿وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اصْبِرْ عَلى ما أَصابَكَ إِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ﴾ . یعنی چیزی که عقل و نقل (قرآن و روایات) او را به رسمیّت می شناسند؛ خلاف که پیش عقل و نقل، نکره و ناشناس است و او را به رسمیّت نمی شناسند. حضرت لقمان فرمود: امر به معروف و نهی از منکر کن. سپس فرمود: امر به معروف، عزم ملّی می خواهد و این راه، مصیبت و رخداد تلخ به همراه دارد و باید در آن صبر پیشه کنی... . 🔹 امر به معروف و نهی از منکر از وظایف اختصاصی حوزه های علمیه نیست؛ چون کار اختصاصی آن ها تعلیم و تزکیه است. همچنین از اختیارات دانشگاه ها نیست؛ زیرا کار ویژه آن ها دانشوری و نشر اندیشه و دانش است. نیز در قلمرو آموزش و پرورش نیست؛ چون کار مخصوص آن ها پرورش و تربیت نوسالان و جوانان است. امر به معروف و نهی از منکر، امری ملّی، مصمّم و جزمی است که با همراه است... . 🔹 فریضه امر به معروف و نهی از منکر با حدّ و تعزیر فرق جوهری دارد. در امر به معروف به انجام کار فرمان می دهند و در نهی از منکر جلوی کار زشت را می گیرند و به عامل آن می گویند: این کار خوب را انجام بده یا کار بد را نکن، ولی در حدّ و تعزیر، شخص بزهکار را تنبیه می کنند که چرا فلان کار قبیح را مرتکب شدی. از این رو، چنین کاری به عهده است؛ خلاف امر به معروف و نهی از منکر که وظیفه همگان است، نه خصوص قاضی... . 🔹 حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هیچ کس نباید در جامعه اسلامی از خود سلب مسؤولیت کند و بگوید: به من چه! ... مسؤولیت عمومی برای آن است که انسان دارای است... و چون حیثیّت جمعی دارد، به دیگران وابسته است. 🔹 ... امر به معروف و نهی از منکر، جنبه ای دارد که نمی گذارد وارد صحنه شوند. اگر امر به معروف و نهی از منکر ترک شود، افراد شرور والی مردم می گردند؛ آنگاه ولایت فقیه عادل مطرح نخواهد بود، بلکه سرپرستی سفیه و فاسق پذیرفته می شود. در این حال، مردانِ برجسته دعا می کنند و مستجاب نمی شود. ... از این جاست که در کلمات قصار حضرت علی (علیه السلام) چنین آمده است: جهاد در راه خدا نسبت به امر به معروف، مانند آب دهان است در برابر دریا؛ یعنی آن جهاد نرم در برابر این جهاد شدید و سخت، چنین است. هر دو جهادند؛ امّا یکی بالاتر از دیگری است. 📚 شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی ص108 تا 114 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
مقصود معرفت
🔹 فخر رازی با اینکه مرتّب در اشارات و تنبیهات بر ابن سینا اشکال دارد، به نمط نهم که رسید، می‌ گوید مسائل عرفانی را طرزی تنظیم کرد که نه قبل از او بود و نه بعد از او تا کنون! گفت تاکنون کسی عرفان را این ‌طور ذکر نکرده است. 🔹 ابن‌سینا در نمط نهم دارد که کسی که را «للعرفان» بخواند، او قائل به ثانی است، موحد نیست: «من آثر العرفان للعرفان فقد قال بالثانی»؛ او هنوز موحد نشد، او گرفتار ثنویت است. او اگر «معرفة الله» را برای «معرفة الله» بخواهد، موحد نیست، اگر کسی را برای بخواهد نه برای خود معرفت، او موحد است. «من آثر العرفان للعرفان فقد قال بالثانی»؛ او هنوز گرفتار ثنویت است. 🔹 این حرف از حرف‌ های بلند ابن‌ سیناست و فخر رازی اینها را خوب شرح کرده است. اگر کسی معرفت خدا را، برای معرفت خدا و برای اینکه عارف بشود بخواهد، او هنوز نیست. 📚 سوره مبارکه مزمل جلسه 5 تاریخ: 1398/01/25 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra