🧠 وسواس در طب سنتی( قسمت ۳): ✍مرضیه‌سادات حسینی ب - درمان با ورزش : بهترین ورزش برای افراد وسواسی: 1- ورزش کوهنوردی و کلا پیاده روی بر پستی و بلندی ها و سطوح و جاده های طبیعی مثل جاده های روستایی و مناطق بکر طبیعی. 2- شنا‍ ✍ادامه دارد ... #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

مصطفای مصطفی ✍ فاطمه مهدوی نامش مصطفی، شهرتش، شهید راهِ محمد مصطفی(صلی‌الله علیه وآله) پدر و مادرش، آبرومندانی از امت محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) مرام و مسلکش، منطبق بر آیین محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) مدت عمرش، کوتاه‌تر از بسیاری از شهدای راه محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) شیوه‌ی گذران عمرش، وقف در راه پیاده‌سازی سبک زندگی محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) رشته‌ی تحصیلی‌اش، یکی از موارد مورد نیاز و ضروری احیای دنیای در انتظار فرزند محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) شغلش، آنجایی که بنا بر نیاز جامعه، دستور داده شده، از طرف خدای محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) یادش، تا ابد، در دلِ ملتِ زنده به دین محمد مصطفی(صلی‌الله علیه و آله) این شناسنامه‌ی پربرکت از نام مقدس رسول اسلام، تنها وصف کوچکی است از یک سرباز دینِ همه چیزتمامِ اسلام. برگه‌ای‌ است، شاهد، بر خواسته‌ی دین از مردم، مبتنی بر جمع دنیا و آخرت. گواه است بر نظر دین اسلام، به اینکه دنیا پلی است، برای آباد کردن آخرت و سکوی پرتابی است الی‌الابد. مصطفایی بود که برگزیده شد، برای آبیاری نهال دین محمد(صلی‌الله علیه و آله) و این فرزند را خداوند برگزید، زیرا والدین، او را بر مبنای سبکی برگزیده، تربیت نمودند و از هر چیزی برای رشد او، بهترینش را انتخاب نمودند؛ بهترین نام، بهترین لقمه، بهترین شیوه‌ی سخن، بهترین خُلق و خو و همه‌ی آنچه که نیاز بود به پای فرزندی ریخته شود تا ثمره‌ی عمرشان به بار بنشیند. پدر، نشستن پشت فرمان مینی‌بوس را بر نشستن پشت میزی که گویی بر لبه‌ی تیغ قرار داشت، ترجیح داد تا هر نانی بر سر سفره نیاورد. مادر، عاشقانه، امور خانه و فرزندان را، بر هر خوشی و لذتی از دنیای بیرون، ترجیح داد و فقط تکلیف الهی او را از خانه بیرون می‌آورد، آن هم دست در دست فرزندان تا با اعتقادات انقلابی والدین خو بگیرند. والدینی که به جای حرف و شعار و خطابه، عمل کردند بدانچه می‌پسندیدند برای اولادشان. وقتی فرهنگِ کمک به نیازمند به صورت کاملاً عملی در خانه از جانب فرزندان دیده شد، ایثار بخشی از شخصیت آنان گشت و نیاز نبود کسی برایشان جانفشانی و بخشش را تعریف کند و آموزششان دهد. همه چیز برای خدا و مورد پسند خدا، کار، تحصیل،تفریح،ازدواج و تمام برنامه‌های خانواده در محوریت خدا و بر اساس مهر و عطوفت. احساساتی ناب از جنس نور و به دور از هرگونه وابستگی‌های خودخواهانه، خلاصه‌ی کلام، زیست فرازمینی در این خانه جریان داشت. چه زحمت‌ها و مرارت‌ها و بی‌خوابی‌ها که متحمل شد تا انرژی هسته‌ای ایرانِ عزیز، جان بگیرد و دستاوردهایش چشم جهان را خیره کند و به فرموده کلام آیت الله خوش‌وقت، در راستای ظهور خدمتی ارائه نماید اما چه پنداشتند آنان که با برجام این خدمات ارزنده را تباه ساختند و خون به جگر خانواده‌های شهدای ترور دانشمندان هسته‌ای کردند؟ جانِ دلِ مادر، پشت و پناه خواهرها، ستون خیمه‌ی پدر و الگویی مناسب برای فرزند. همه و همه سرچشمه گرفت از راهی روشن برای مصطفی احمدی‌روشن. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«خاتون و قوماندان» ✍فاطمه میری‌طایفه‌فرد خواندن کتاب یعنی پرواز به سرزمین ناشناخته‌ای که حالا پای ذهن تو به آن باز شده، بعد می‌نشینی کنار اول شخص و به درد و دلش قصه گوش می‌کنی. قصه خاتون و قوماندان تمام شد، مثل هر کتابی که بالاخره صفحه آخر آن را می‌بینی. مثل عمر آدمی‌زاد که چه بخواهد و چه نخواهد به صفحه آخر می‌رسد. خوش‌به حال کسانی که مثل قوماندان با شهادت به برگ آخر زندگی‌ خود می‌رسند. در طول خواندن کتاب، همراه "بنین" زندگی کردم، غصه خوردم، گاهی کنارش اشک ریختم، گاهی به جای او غر زدم، گاهی مثل او حس غربت را چشیدم. توقع داشتم بیشتر نق بزند، از مشکلاتش بیشتر بگوید، اصلا این‌همه زیر بار زحمت نرود، ولی می‌رود. اصلا دلم می‌خواست آستین بالا بزنم و کمی از حجم کارش کم کنم. راستش حال غریبی بود در این داستان، قهرمان داستان قوماندانی بود که مرزها را شکافته‌بود و به حکومت الله رسیده‌بود. نامه‌ها و خاطرات "بنین" پر بود از قصه و غصه، اصلا کسی بود به او بگوید چه قلم خوبی داری!؟ تو که سواد آکادمیک خود را کامل نکردی، خدا به قلمت چه عنایتی کرده. دلم می‌خواهد به او بگویم: پاشو بنویس، تو برای نوشتن خلق شدی بانو. تمام لحظات داستان یک طرف و آخرین نامه کتاب قوماندان یک طرف، وقتی که قوماندان دارد نامه می‌نویسد در افغانستان و غصه‌دار باخت ایران از بحرین است و نمی‌تواند ناراحت نباشد. آن بازی کذایی و آن باخت سخت‌ترین باخت ایران بود. با وجود سن کم این را با تمام وجودم حس کردم. اوج آن غم وقتی بود که به جای پرچم بحرین، پرچم عربستان را در زمین چرخاندند. این نامه و حال غریب قوماندان برایم ستودنی بود. ورای تمام مرزهای کشیده شده، دلش برای مرزهای ایران می‌تپید. "بنین" هم همین نامه را حسن ختام قرار داده‌بود. اللهم ارزقنا، این لقمه بزرگ بر دهان کوچکم. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«مراقبه» ✍سیده ناهید موسوی در پایان هرماه میزان مطالعه، نوشته‌ها، ساعات خواندن و پژوهش، معاشرت با افراد‌ حتی پیام‌های دریافتی و ارسالی، کارهای مثبت و منفی که انجام داده‌ام را یکی یکی در دفتری یادداشت می‌کنم. گاهی حتی با ماه قبل مقایسه می‌کنم آیا بهتر از قبل عمل کرده‌ام یا خیر، اصلا آدمی باید امروز را نسبت به دیروز و یک ساعت قبل را با حال بسنجد. چقدر تلاش کردیم که بهتر باشیم برای رابطه خود با خالق هستی چه میزان وقت گذاشته‌ایم، چقدر در جستجوی علم و یادگیری بودیم، به چند نفر کمک کردیم و... در طول زندگی لازم است که گاهی به عقب بازگشت، دفتر زندگی را ورق زده و در لابلای آن اتفاقات و تجربیات خوب و ناب را پیدا کرد و از تلخی‌های آن درس گرفت.در اسلام اما، به این‌گونه روش‌ها در زندگی «مراقبه» می‌گویند. واژه مراقبه از «رَقَبَ» به معنای حفظ کردن و در نظر گرفتن مراقب و توجه دادن فکر به سوی اوست و هرکس از کاری به سبب رعایت دیگری دوری جوید گفته می‌شود؛ فلانی را مراقبت کرد. درواقع پیشینه مراقبه به «مرابطه» بازمی‌گردد که عبارت است از نگاهبانی و مواظبت عقل از نفس. در هرحال، مشارطه پیش نیاز مراقبه و معاقبه و مقامات پس از آن، تکمیل کنندهِ محاسبه است. سیدبحرالعلوم (ره) در تعریف مراقبه می‌فرماید: «مراقبه عبارت است از متوجه و ملتفت خود بودن در جمیع احوال، تا از آنچه بدان عازم شده و عهد کرده تخلف نکند.»* علما و بزرگان اخلاق، مراقبه را سنگ اساسی در سیر و سلوک، ذکر،فکر و... می‌دانند. رجب که نام نهری در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است و از اهمیت این ماه همین بس که ثانیه ثانیه‌ های آن ارزشمند و پر برکت هستند.‌ اولین و از بزرگ‌ترین ماه‌های حرام می‌باشد که ابواب رحمت خداوند گشوده می‌شود. در روایات فراوانی آمده است که؛ ماه رجب منسوب به امیرالمومنین علی علیه السلام است، همانگونه که شعبان ماه رسول الله (ص) و رمضان ماه مهمانی خداوند است. پیامبر اکرم (ص) اما، درباب محاسبه و مراقبه فرمودند: «حاسبوا أنفسکم قبل أن تحاسبوا وزنوها قبل أن توزنوا و تجهزوا للعرض الاکبر»* پیش از آن‌که به حساب شما برسند خود به حساب خویش برسید، و قبل از آنکه مورد سنجش قرار گیرید خویشتن را بسنجید، و خود را برای رستاخیز بزرگ آماده کنید. اکنون که در ماه رجب، ماه بارش رحمت و مغفرت الهی هستیم سزاوار است فرصت را غنیمت شمرده و از لحظه لحظه آن نهایت استفاده را ببریم تا گامی به سوی رشد و کمال برداشته باشیم. *سیدبحرالعلوم، رساله سیروسلوک، انتشارات علامه طباطبایی،ج چهارم، ص ۱۵۰. *وسائل الشیعه، شیخ حرالعاملی، ج۱۶،ص۹۹. #مراقبه #ماه_رجب #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«ماهی که نکوست از بهارش پیداست» ✍🏻 فاطمه شکیب رخ هوای بارانی و طراوت طبیعت باران خورده، آنهم در اولین روز از ماه رجب المرجب، حال و هوایی تازه به انفوس مومنان بخشیده است. چه زیباست که بیاد بیاوریم، دگربار عمر تعیین شده ی ما مجوز ورود به ‌«ماه أصَبّ» را دریافت کرده است. پيغمبر اکرم (ص) این ماه را چنین ناميده‌اند؛ زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مى‌ريزد. از روايات متعددى که درباره روزه‌هاى ماه رجب وارد شده؛ اهميت فوق‌العاده اين ماه برای عبادت و خودسازى روشن مى شود، تا جایی که امام صادق (ع) در وصف اهمیت ماه رجب به يکى از ياران خویش، که توفیق روزه گرفتن از وی سلب شده بود، فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را کسى جز خدا نمى‌داند! ولی خدا در ادامه تاکید کردند که اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماه‌ها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداش‌هاى مهمى قرار داده است. سپس ثواب‌هاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ. ماه رجب را ماه رحمت خداوند نامیده اند؛ زیرا که پیامبر خدا(ص) آن را ماه خدا نامیده است. و ما شوریده احوالان درگه یار،‌ تنفس در رجب المرجب را شکر و‌ سپاس می گوییم، باشد که به شکرانه ی این ثناء، صاحب این ماه خریدار احوال ما شود. #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان #ماه_رجب #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZ

🧠 وسواس در طب سنتی( قسمت ۴): ✍مرضیه سادات حمیدی ج- درمان با دعا و عبادت: 1-نماز: امام صادق(ع) می‌فرماید: «بر هیچ مؤمنى چهل روز نمی‌گذرد، مگر این‌که گرفتار وسوسه می‌شود. پس دو رکعت نماز بخواند و از آن به خدا پناه برد». ۲. ذکر و دعا: پیامبر خدا(ص) فرمود: «آدم(ع) به پیشگاه خداوند از وسوسه و اندوه‏ شکایت کرد. جبرئیل فرود آمد و گفت: اى آدم ذکر "لا حول و لا قوة الا بالله" را بگو. آدم آن‌را گفت و وسوسه و اندوه از او برطرف شد». امام باقر(ع) فرمود: «هرگاه از خواب برخاستید، "الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ إِلَهِ الْمُرْسَلِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَى وَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُور"را بگویید که ان‌شاء الله تعالى پلیدى و وسوسه‏ شیطان از شما برطرف می‌شود». امام صادق(ع) فرمود: مردى نزد رسول خدا(ص) آمد و عرض کرد: ای پیامبر خدا! از وسواسى‏ که در دل من افتاده است، سخت در رنج هستم. رسول خدا(ص) فرمود: «این کلمات را مکرّر بخوان: تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ‏ وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً».مدتى نگذشت که این مرد نزد رسول خدا(ص) بازگشت و گفت: یا رسول الله! خداوند دل نگرانى مرا زایل ساخت. امام صادق(ع) برای محفوظ ماندن از دست وسوسه شیطانی فرمود که این دعا را بخوانید: «اللَّهُمَّ إِنِّی عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ نَاصِیَتِی بِیَدِکَ عَدْلٌ فِیَّ حُکْمُکَ مَاضٍ فِیَّ قَضَاؤُکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ أَنْزَلْتَهُ فِی کِتَابِکَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ نُورَ بَصَرِی وَ رَبِیعَ قَلْبِی وَ جَلَاءَ حُزْنِی وَ ذَهَابَ هَمِّی اللهُ اللهُ رَبِّی لَا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئا»؛ بار خدایا! من بنده و بنده‌زاده تو هستم، مهارم به دستِ تو است، حکمِ تو درباره من عادلانه است، و فرمانت درباره من اجراشده است. بار خدایا! من از تو خواهش کنم به حق هر نامى که دارى و آن‌را در قرآنت فرو فرستادى، یا به یکى از آفریده‌هایت آموختى، یا در علم غیب به خود اختصاص دادى؛ رحمت فرست بر محمد و آل محمد و قرآن را نور چشم من، بهار دل من، برطرف شدن اندوه و برنده همّ و غم من گردانى‏. خدا! خدا! پروردگار من است برای او شریکی قرار نمی‌دهیم. کفتن ذکر لا اله الا الله نیزتوسط بزرگان توصیه شده است. ۳. روزه گرفتن: امام علی(ع) فرمود: «روزه سه روز از هر ماه که یک چهارشنبه میان دو پنج‌شنبه باشد، و روزه ماه شعبان، وسوسه‏ سینه و پریشانى قلب‏ را می‌زداید». ادامه دارد ... #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZ

. 🥀هادی راه تو هستی و یقیناً بی تو ناگزیرند از آغاز به مشکل برسند رهروان از تو و از جامعه تا بی‌خبرند کی به درک قلم و قاف و مزمل برسند🥀 ▪️نیمه ذی الحجه سال ۲۱۲ قمری به دنیا آمدند، مادرشان: سمانه یاسوسن،کنیه‌شان:ابوالحسن سوم، فرزندان ایشان امام حسن عسکری علیه السلام، حسین، محمد و جعفر و یک دختر. ▪️امام هادی علیه السلام در ایام خلافت معتز عباسی در سوم رجب سال ۲۵۴ قمری مسموم و به شهادت رسیدند. در تشییع پیکر ایشان بازارهای سامرا تعطیل و مردم گریان بودند. ▪️ دهمین پیشوای شیعیان، 33 سال، هدایت معنوی و سیاسی جامعه شیعی را بر عهده داشتند و در طول حیات‌شان با جریانات گوناگون فکری و عقیدتی ازجمله غالیان و صوفیان و... درگیر بودند؛ اگر تلاش‌ها و روشنگری‌های امام هادی علیه السلام در برابر فرقه‌های منحرف نبود، این فرقه‌ها در اسلام اصیل رخنه ایجاد می‌کردند. ▪️ از مهم‌ترین یادگارهای امام هادی علیه السلام زیارت جامعه کبیره است که قالب و مفاد آن، پاسخگوی نیازهای خطیر معرفتی امامی مذهبان در زمانه امام هادی علیه السلام است و می‌توان آن را یک نظام‌نامه جامع برای مدیریت افکار شیعیان امامی در آن دوره برشمرد. 📚نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۳۴. 📚یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۵۰۳. 📚شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۰۰. #رجب_الفرد #ماه_رجب #سامرا #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🧠 وسواس در طب سنتی( قسمت ۵): ✍مرضیه سادات حمیدی د- درمان عملی : استنشاق کوتاه کردن ناخن پنج شنبه (از ناخون کوچک دست چپ شروع و به ناخون کوچک دست راست ختم شود )و جمعه رو به قبله غسل جمعه مصرف سدر در حمام و گل ختمی خصوصا جمعه .استفاده از حنا و نوره و حمام اسلامی مثل کیسه کشیدن در حمام استفاده از عطرهای گرم در برخی موارد حجامت و زالو انداختن پشت گوش نیز توصیه شده است. منع مصرف در بیماری وسواس: شکر و قند سفید – شکلات های کارخانه ای -مصرف زیاد پروتئین خصوصا گوشت قرمز- قهوه و چای –حبوبات از مواد غذایی سرد و خشک و همچنین عدس و بادمجان،کلم،قارچ و دیگر مواد سودا زا پرهیز شود منبع :برگرفته از نظرات حکیم خیر اندیش آیت الله ضیائی استاد ابن علیان دکتر روازاده و دیگر اساتید طب سنتی #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZ

. «میدان رسانه» ✍سیده ناهید موسوی 🔖کلاس‌های مجازی سواد رسانه‌ای سه شنبه‌های پاییز طی چند هفته شروع شدند. با برنامه مشخص از زمان و اساتید که در گروه سنجاق شده بود، کلاس‌ها را در ساعت معین شده ‌حاضر می‌شدم. کل دوره با این جمله؛که مقصد ما سواد رسانه نیست بلکه حکمت رسانه است از بیان اساتید خلاصه می‌شد. موضوعی مهم در دنیای امروز با مباحث گسترده، محتوا شناسی، پیام شناسی، علوم شناختی، جنگ شناختی، و دیگر انواع جنگ رسانه‌ای جدید همه واژگانی بودند که شاید خیلی کم از آن‌ها شنیده باشیم. 🔖سوادی با مهارت و شناخت لازم است ما در نسل پنجم یعنی نسل امروزی درگیر یک جنگ رسانه‌ای هستیم. جنگ صرفا نظامی و تصرف جغرافیایی با موشک و بمب نیست. تهاجم فرهنگی، نفوذ فرهنگی، ناتو فرهنگی، آشوب و دعواهای سیاسی و...از انواع دیگر جنگ‌های‌ غیر نظامی و دارای قدرت تحول و تغییربسیار زیاد است. ساخت یک فیلم هالیوودی، پردازش یک شخصیت کارتونی، بازی‌های یارانه‌ای، دقیقا اموری که در تکنولوژی و فضای مجازی کاربردی هستند را دشمن در طولانی مدت مانور می‌دهد تا به اندازه کافی تأثیرگذاری داشته و بعدها در موقعیت مناسب ذهنیت مخاطب درگیر و شاهد چهارشنبه‌های سفید، حجاب اجباری و... می‌شویم. 🔖در دنیایی که محتوا پادشاه است،حتما نوشتن را یاد بگیرید! جمله‌ای که یک دنیا حرف دارد. هر وسیله و روشی که برای ارتباط به کار می‌رود، رسانه است. و حیات اجتماعی انسان‌ها نیز وابسته به رسانه‌است.«کلمه» بنیان همه فرهنگ‌ها است و تصویر بر پایه کلمه ساخته می‌شود. سید شهیدان اهل قلم، شهید آوینی حکیمِ در کلمه و تصویر بودند. 🔖بی شک رسانه‌ها، از جمله فضای سایبری همانند دیگر اختراعات برای بهره‌برداری جهت دستیابی به اهداف مطلوب ساخته و پردازش شده‌اند. گسترش جمعیت و تنوع شاخه‌های مطالعاتی، سبب شده تا روز به روز کمیت و کیفیت کاربری فضای سایبر افزایش یابد. ارتباطات جمعی زیرمجموعه ارتباطات است و درحال حاضر، چندین رشته مطالعاتی از جمله جامعه شناسی، علوم سیاسی، روان شناسی و سایر رشته‌های علوم انسانی، در حوزه‌های مختلف علوم دینی و دانشگاهی و سایر نهادهای فرهنگی آموزشی به بررسی این موضوع و رصد آن اهتمام دارند. 🔖این تکنولوژی پیشرفته، جهان را به دهکده تبدیل کرده و جهانیان را به یکدیگر پیوند داده است. مارشال مک لوهان؛ بحث دهکده جهانی را تعریف کردند و به زعم ایشان رسانه خودش یک پیام است. برآیند و خروجی فضای مجازی، از جمله عناصر کلید براندازی یا توسعه تمدن یا ترویج و تعمیق فرهنگ محسوب می‌شود، زیرا فضای مجازی در شکل دهی سبک زندگی و روش و منش فرد و جامعه تأثیر به‌سزایی دارد، و در آخر دنیای امروز دنیای رسانه است. #سواد_رسانه #جنگ_رسانه #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«بهشت با برودت هوا» ✍فاطمه میری‌طایفه‌فرد کرمان قبل از حاج قاسم برایم پر بود از دلیل، پر از ابنیه تاریخی، پر از حرف، پر از تاریخ، پر از همه چیز. اما کرمان بعد از شهادت حاج قاسم فقط یک چیز بود، فقط یک دلیل؛ گلزار شهدا. مسیر طولانی‌ست، قد و مقیاس طولانی بودن برای من با مشهد محاسبه می‌شود. کرمان از مشهد هم دورتر است. نقشه حدود ۱۰ ساعت رانندگی مستمر را نشان می‌دهد و ما فقط یک نقطه را زده‌ایم، گلزار شهدا. ساعت یک نیمه شب بود رسیدیم به شهر کریمان. از ورودی شهر تابلوها ما را به سمت گلزار راهنمایی می‌کردند. کرمان بعد از شهادت جور دیگری بود. قبل از شهادت هر جا می‌رفتیم حاجی حضور داشت، اما بعد از شهادت انگار زنده‌تر شده‌بود... گلزار شهدای کرمان کنار کوه صاحب‌الزمان، حالی عجیب دارد، انگار کوه‌ها دارند از گلزار محافظت می‌کنند. دمای آن‌جا اما به شدت کوهستانی‌ست، منفی چهار درجه. راستش از اوصاف بهشت سرما نشنیده بودم اما در کرمان دیدم. بدون اغراق بهشت کرمان تماشایی‌تر از بهشت موعود است، مگر غیر از این است که "شرف المکان بالمکین"؟ آن‌جا اصحاب گم‌نام آخرالزمانی سیدالشهدا گرد هم جمع شده‌اند. از هر قشری، با هر سنی، مال هر جنگی، یکی دفاع مقدس، یکی شهید انقلاب، یکی شهید ترور در مطار بغداد، یکی کشته شده به کین و دشمنی با سردار در سالروز شهادتش. کلی حرف جمع کرده‌بودم که به حاجی بگویم، کلی التماس دعا بود که باید ادا می‌کردم. اما زبانم قفل بود، دست‌ها از زیر چادرم بیرون نمی‌آمد. منگ بودم‌ مثل کسی که باید باور کند عزیزش واقعا زیر خروارها خاک است. باید باور کنم که دست جدا شده همین‌جاست. باید باور کنم جسم سردار زیر این خاک است، اما رسمش نه! دور مزار شلوغ بود، سردی مانع نشده‌بود کسی به زیارت نیاید. دور سردار پر بود از دهه هشتادی‌ها. انگار جایی بهتر از این‌جا نداشتند، حق هم داشتند. دور مزار حاجی، انگار یک پله بزرگ‌تر شده‌بودیم، دیگر دعوا بر سر حجاب و نظام و... نبود. دعوا رسیده بود به غول مرحله آخر، رسیده‌بود به دشمن مشترک. کمی آن‌طرف‌تر، عادل رضایی خوابیده‌بود، اما صدایش کل مزار را پر کرده‌بود، زنده زنده، زنده‌تر از آن موقعی که زنده بود. پرچم روی قبرش کشیده‌بودند، چه حسرتی کل جانم را گرفت. چقدر قبرش خوشگل شده‌بود. کمی آن‌طرف‌تر شهدای کرمان بودند، کاپشن صورتی هم بود، با گوشواره قلبی که قلب یک ملت را به درد آورده‌بود. بقیه هم بودند. حضورشان نشان از مظلومیت‌شان بود و نشان از حرکت رو به جلو تمدنی و دشمنی که دیگر دلیل ندارد خباثت خودش را از پشت هزار رنگ و ریو پنهان کند. دوباره به سمت حاجی می‌روم، دختری که شبیه به من نبود باب گفتگو را باز می‌کند و مرا با عبدالمهدی مغفوری آشنا می‌کند. سر قبر این شهید پر بود از آدم. بوی گلاب گرفته‌بود آن‌جا، بس‌که گلاب نذر کرده‌بودند و حاجت گرفته‌بودند. شاید گلاب این‌جا آبرو گرفته‌بود و خوش‌بو‌تر شده‌بود. شهید یوسف الهی هم بود، رفقا کنار هم جمع بودند. بهشت کرمان برای بهشت بودن به هوای مطبوع نیازی ندارد. شهیدانی‌دارد که بوی بهشت را به آن‌جا می‌آورد، یک بهشت با برودت هوا. #کرمان #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. «صد روز» ✍زهرا نجاتی صدروز، خیلی است. به عبارتی سه ماه و ده روز می‌شود کمی کمتر از عده فوت زن برای شوهر برای کسی که عزیزی را از دست داده،صد روز می‌شود، بیش از چهل روز، می‌شود سه ماه و ده روز. می‌شود به اندازه سفید شدن مو، صد روز خیلی زیاد است.مثلا یک مادر باردار را یه ماه و یک هفته، جلو می‌اندازد. بچه های کوچک هم در سه ماه، خیلی تغییر می‌کنند. نوزاد سه ماهه غلت می‌زند، وزنش حدودا دو برابر یا بیشتر از زمان تولدش شده و لباس سایز یک، برایش کوچک می‌شود. صد روز زیاد است به خصوص برای کسانی که صد روز باشد مدام داغ این و آن ببینند، داغ همسایه، خواهر، برادر، دوست، آشنا. برای لرزیدن مدام دست و دل از اینکه کدام انفجار، عزیزانم را از من خواهد گرفت. برای تلاطم دایمی، برای گرسنگی کشیدن، برای آلودگی و نبود دارو. برای اینکه مدام از این مدرسه به ان مدرسه کوچ کنی و در هررفت و آمد، عزیز به خون تپیده‌ای ببینی. در عوض می‌دانی، صد روز برای مادری که فرزند از دست داده، هیچ نیست.. برای کسی که عزیزش، جلوی چشمش پرپر شده، او را با دست خودش توی پتو پیچیده و با او وداع کرده، صد روز هیچ نیست، صد سال را هم بعید می‌دانم. امروز صدمین روز از طوفان الاقصی است. صدمین روز از به خاک وخون تپیدن بیست و سه هزار شهید مظلوم غزه. صدمین روز از نسل کشی آشکار که رییس سازمان ملل فقط در نطق طوفانی‌اش، آن را محکوم کرده. هرچند در زبان سگیونیستها، دختران چهارساله، خانم جوان خوانده می‌شوند تا بیشتر از همیشه دنیا را فریب دهند. امروز، صد روز از وقایعی می‌گذرد که ارزش خیلی‌ها را از حیوان پایین‌تر آورده چون حتی در مقابل جنایات علنی، چشم‌هایشان را بسته‌اند و خیلی حقایق و زیبایی‌ها را راجع به کنه اسلام و فرهنگ مقاومت، به هرکه بفهمد حالی کرده. صد روز بس است برای اینکه کسی عمق خباثتش را باسکوت، نشان داده باشد یا تردیدش را در مورد حقانیت جبهه مقاومت و اسلام،کنار بگذارد. این صد روز هم گذشت و می‌گذرد آنچه خیلی‌ها باسکوت و ناحقی کردند و البته روسپیدی‌اش می‌ماند برای غزه و فلسطین و مقاومت و روسیاهی‌اش هم برای دشمنان و اسراییل و حتی ساکتین. البته که به‌قول رهبر، یک روز تاریخ، ناجوانمردی و پلیدی این روزها را، برای دیگران روایت خواهد کرد و منتقم خواهد آمد. #طوفان_الاقصی #غزه #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI