eitaa logo
تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
5هزار دنبال‌کننده
612 عکس
217 ویدیو
257 فایل
📌 کانالی برای آشنایی و شناخت: #تاریخ اسلام، تاریخ و #سیره اهل بیت(ع)، تاریخ #تشیع و تاریخ اجتماعی شیعه. آدرس ارتباطی: @javadyavari
مشاهده در ایتا
دانلود
❌اگر میخواهیم مثل کشورهای توسعه یافته باشیم، ممنوع... حسن بن ابی حمزه نقل می کند: 🌞 روزی امام (ع) در هوایی گرم در مزرعه به سختی مشغول بود.🌻🌴🌾🌾 گفتم: شما کجا هستند که شما این چنین مشغول شده اید؟ امام (ع) فرمود: بزرگوارتر از من، پدرانم بودند که با دست خود 🌾🌾 می کردند و کار خود را به دیگران واگذار نمی کردند. حسن می گوید، پرسیدم: منظورتان از پدرانتان چه کسانی هستند؟ امام بن جعفر(ع) پاسخ داد: جدم رسول خدا(ص)، ، حسن و حسین بن علی و فرزندان آنان، همگی به امور و زراعت مشغول بوده و کارشان را به دیگران نمی سپردند. 📚کلینی، کافی، ج۵، ص۷۵ 📚صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۵۲ 👇 👇 🌻 @ahlebait110
📌شهادت امام حسن(ع)، ۷ صفر یا ۲۸صفر؟ پاسخ: ۲۸ صفر تاریخ دقیق شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام بوده و ۷ صفر میلاد امام کاظم علیه السلام است. 📌چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم ، ۷صفر را در روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در #۲۸صفر است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار مکی عاملی( معروف به ) از علمای قرن۸ نظریه #۷صفر را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ بنابراین، این روایت ضعف سندی دارد. ◀️گزارش دیگری که مستند قائلان به ۷ صفر است، از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست. ◀️لازم به ذکر است که رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام علیه السلام را در سال 260 ذکر کرده است، اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام (ع) را نوشته است؟ ◀️لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه مانند شیخ ، ، و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر ۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) در ۲۸ صفر مورد توجه بوده است چنانکه و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌نکته دیگر آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. حال چگونه برخی روایت ۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت امام کاظم علیه السلام در ۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚برای مطالعه بیشتر ر.ک: بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن نبوده و همان ۲۸ صفر صحیح است. البته نظر بنده آن است که ۷ صفر امام موسی علیه السلام است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
... حسن بن ابی حمزه نقل می کند: 🌞 روزی امام (ع) در هوایی گرم در مزرعه به سختی مشغول بود.🌻🌴🌾🌾 گفتم: شما کجا هستند که شما این چنین مشغول شده اید؟ امام (ع) فرمود: بزرگوارتر از من، پدرانم بودند که با دست خود 🌾🌾 می کردند و کار خود را به دیگران واگذار نمی کردند. حسن می گوید، پرسیدم: منظورتان از پدرانتان چه کسانی هستند؟ امام بن جعفر(ع) پاسخ داد: جدم رسول خدا(ص)، ، حسن و حسین بن علی و فرزندان آنان، همگی به امور و زراعت مشغول بوده و کارشان را به دیگران نمی سپردند. 📚کلینی، کافی، ج۵، ص۷۵ 📚صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۵۲ 👇 👇 🌻 @ahlebait110
📌 که نیاز به اصلاح داره ◀️خدا بد نده: این کلام بی معرفتی به پروردگار است. زیرا خدای تعالی در قرآن فرموده: هیچ خوبی به شما نمیرسد مگر از ناحیه و هیچ بدی به شما نمیرسد مگر از ناحیه خود شما(که بخاطر اعمال خودتان است) ◀️عیسی به دین خود، به دین خود: این جمله معنای صحیحی ندارد. زیرا بین پیامبران، کوچکترین اختلافی نبوده و همه آنان مردم را به و یکتاپرستی دعوت میکردند و عقیدۂ یکسانی داشتند. ◀️ولش کردی به اَمان خدا: این حرف آمیز است. زیرا اگر کسی مال یا فرزند خود را به امان خدا بسپارد که غمی نیست. بهتر است بجای این کلام گفته شود: "ولش کردی به حال خودش" ◀️انسان جایز الخطاست: این حرف نیز غلط است، زیرا انسان برای خطا کردن جایز نیست. بهتر است بگوییم انسان "ممکن الخطا" ست. یعنی ممکن است خطا کند و بهترینین خطا کنندگان، توبه کنندگان هستند. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌عاقبت و نان به نرخ روز خوردن؟ امام (ع) فرمود: گروهی از که معتقد به ظهور حضرت (ع) بودند، در زمان گرفتاری و غیبت او با یکدیگر گفتند: ای کاش برای رهایی از سختی ها به لشگر پیوسته و از امکانات او بهرمند شویم و اگر چنانچه حضرت موسی(ع) برگشت به سوی او خواهیم آمد. 📍آنگاه آنان تصمیم گرفتند به لشگر فرعون پیوسته و از امکانات او برخوردار شدند. 💰فرعون از آنان در جهت اهداف خویش مانند کسب اطلاعات از درون بنی اسرائیل و اجرای خواسته هایش از آنان استفاده کرده و به آنان می پرداخت تا اینکه حضرت موسی (ع) ظهور کرد ولی آنان به همکاری خویش با فرعونیان ادامه دادند. 🌘در آن شب پایانی که حضرت موسی(ع) بنی اسرائیل را به امر الهی به سوی حرکت داد، آنان مطلع شده و سوار بر مرکبها شده و از لشگر فرعون جدا شده و خواستند به آن حضرت ملحق شوند؛ ولی بخاطر فراوان و کمک به فرعونیان، موجب الهی شده ولیاقت الحاق به حضرت را از دست داده بودند؛ لذا متعال ملکی را فرستاد تا مانع حرکتشان به سوی حضرت موسی(ع) شده و مرکبهایشان را به سوی لشگر فرعون روانه نمود و در نتیجه‌ به همراه فرعونیان در دریا و در زمره هلاک شوتدکان قرار گرفتند. 📚کلینی، الکافی، ج۵، ص۱۰۹ مملکت توی این بحران اقتصادی به همت همگان نیاز دارد، و الا در خوشی ماندن که هنر نیست. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌پاسخ به یک شبهه در خصوص گری و برای اباعبدالله الحسین(ع) گاه شبهه ای با این بیان مطرح می‌شود که بر اساس روایات، رسول خدا(ص ) از نوحه گری و سیاه پوشی و نزد قبر ماندن نهی کرده و نیاحه را فعلی باقی مانده از زمان جاهلیت دانسته است. در روایات ائمه معصومین(ع) نیز مضامینی وجود دارد که بر اساس آنها افعالی مانند صدا بلند کردن به نوحه و گریه و گریبان دریدن و موکندن و چهره خراشیدن مورد نهی قرار گرفته است. حتی امام حسین(ع) نیز خواهرش (ع) را از این گونه رفتارها نهی کرد. حال، با وجود چنین روایات و دستورات، چرا شیعیان به چنین رفتارهایی مبادرت می کنند؟ پاسخ از حجت الاسلام دکتر محمدرضا : ⬅️آنچه در روایات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) آمده ناظر به رفتارهایی است که از و فزع و و عدم تسلیم در برابر تقدیر الاهی و فقدان صبر حکایت دارند. اما آیا و نوحه بر اباعبدالله(ع) نیز از این سنخ است؟! ⬅️گریه و نوحه بر شهادت و مصائب ابی عبدالله(ع) و یارانش نه فقط اعتراض بر مقدرات الاهی نیست، بلکه در راستای خواست و رضا و دستور خداوند بر زنده نگهداشتن یاد ابی عبدالله(ع) و اوست. این اشک و گریه، اعتراض بر ظالم و تقویت روح ظلم ستیزی است. لذا امام (ع) در روایت صحیح السند از ریان بن شبیب، در توصیف عظمت مصیبت و شدت عزاداری اهل بیت ع فرمود: «إن يوم الحسين أقرح جفوننا ، وأسبل دموعنا ، وأذل عزيزنا ، بأرض كرب وبلاء ، أورثتنا الكرب والبلاء ، إلى يوم الانقضاء ، فعلى مثل الحسين فليبك الباكون ، فإن البكاء يحط الذنوب العظام». امام معصوم ع در این روایت، توصیه به بر مصائب اباعبدالله می کند. ⬅️اما ادعای این که گریه و نوحه گری اختصاص به مصائب امام حسین(ع) دارد سخن صحیحی نیست؛ چرا که بعضی از ائمه(ع) در وصیت نامه خود، توصیه به اقامه عزا بر مصائبشان کرده‌اند(مانند امام (ع) که وصیت فرمود تا ده سال در منا برای ایشان عزاداری کنند). نیز نوحه گری و گریه شدید حضرت (ع) بر فقدان رسول خدا(ص) و مصائب پس از آن حضرت، شاهد دیگری بر جواز و بر معصومانی غیر از امام حسین(ع) است. ⬅️اما رفتارهایی مانند چاک کردن و چهره خراشیدن و موکندن بدان دلیل مورد نهی واقع شده که سر از جزع و فزع و اظهار نارضایتی از مقدّرات الاهی درمی آورد. اما اگر این رفتار از کسی صادر شود که به هیچ وجه حکایت از این معنا ندارد، نهیی هم متوجه آن نیست؛ لذا نقل شده امام حسن (ع) در مصیبت برادرش گریبان چاک کرد و در پاسخ فردی که این رفتار را بر حضرت عیب گرفت، فرمود: (ع) نیز در مصیبت برادرش ، گریبان چاک کرد. ⬅️به دلیل وجود شواهد روایی و تاریخی متعدد، حکم به و نوحه گری بر شخصیتهای برجسته کرده‌اند. به عنوان مثال، صاحب جواهر در این باره فرموده: «شکی نیست که گریه بر به خاطر روایات متعددی که به حد تواتر معنوی رسیده و به دلیل فتاوای فقهاء، جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر (ص) بر سید الشهدا و فرزندش و غیر آنها؛ و گریه مستمر امام (ع) بر مصائب پدر بزرگوارش به گونه‌ای که حضرت و امام جزء چهار گریه کننده معروف گردیدند. نوحه سرایی در صورتی که همراه با باطل یا دروغ نباشد جایز است. ندبه و نوحه سرایی بر کسانی که دارای ویژگی‌های برجسته‌اند، مانعی ندارد، بلکه مستحب است تا در پرتو این مجالسِ عزا، فضایل و خوبی‌های آنان نشر یابد و دیگران سرمشق و الگو بگیرند». 📚جواهر الکلام، ج4 ص364. ⬅️ادعا شده که رسول خدا(ص) گریه بر حسین(ع) را استثنا نکرده! این ادعا حکایت از بی سوادی یا غرض ورزی عجیب این افراد دارد. روایات متعددی حکایت از آن دارند که رسول خدا(ص) پس از آن که از طریق از جریان شهادت حسین(ع) باخبر شد به شدت گریست. چون رسول خدا(ص) از حسین(ع) و مصائبی که بر او وارد می‌شود، خبر داد، فاطمه(س) سخت گریست و عرض کرد: ای پدر، این حادثه کی واقع می شود؟ فرمود: وقتی که نه من باشم و نه تو و نه علی. فاطمه بر شدت گریه بیفزود و بیشتر گریست و عرض کرد: ای پدر: پس چه کسی برای فرزندم گریه می‌کند و مجلس عزا و مصیبت او را برپا می‌کند؟ رسول خدا فرمود: ای فاطمه امت من می‌گریند بر زن های اهل بیت من و مردان امت من می‌گریند بر مردان اهل بیت من و عزای فرزند مرا هر سال طایفه ای بعد از طایفه ای تازه می‌کنند. پس چون روز شود تو زنان را می‌کنی و من شفیع می‌شوم مردان را، و هر کس بر حسین گریسته دست او را می‌گیریم و در بهشت در می‌آوریم.ای فاطمه همه چشم ها در قیامت گریان است مگر چشمی که بر حسین گریسته باشد. او خندان و شادمان به نعیم بهشت خواهد بود. 📚مجلسی، بحار الانوار ج44 ص292. 👇👇 🌻 @ahlebait110
... حسن بن ابی حمزه نقل می کند: 🌞 روزی امام (ع) در هوایی گرم در مزرعه به سختی مشغول بود.🌻🌴🌾🌾 گفتم: شما کجا هستند که شما این چنین مشغول شده اید؟ امام (ع) فرمود: بزرگوارتر از من، پدرانم بودند که با دست خود 🌾🌾 می کردند و کار خود را به دیگران واگذار نمی کردند. حسن می گوید، پرسیدم: منظورتان از پدرانتان چه کسانی هستند؟ امام بن جعفر(ع) پاسخ داد: جدم رسول خدا(ص)، ، و و فرزندان آنان، همگی به امور و زراعت مشغول بوده و کارشان را به دیگران نمی سپردند. 📚کلینی، کافی، ج۵، ص۷۵ 📚شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۵۲ 👇 👇 🌻 @ahlebait110