📌نقش قضاوتهای ادراکی در شناخت افراد
🔻 #ده_ثانیه اول در ملاقاتهای اول ما با هر فرد است که شخصیت او در ذهن ما را میسازد. 👀👥
💠 فرقی بین #مصاحبه استخدامی و #امتحان_شفاهی نیست: تصمیم مصاحبهگر بعد از ۵دقیقه اول، تغییر نمیکند! ♂
📗 #رفتار_سازمانی ؛ رابینز و جاج؛ ص۱۵۱.
[ #برش | #ازکتاب | #نکته ]
🌐 @aliebrahimpour_ir #آموزشی
عقل یشمی خالخال پشمی
📌 نسبت #اخلاق_حرفه_ای و #رفتار_شهروندی [ #تحقیق #مدیریت ] 🌐 @aliebrahimpour_ir
اخلاق حرفهای و نسبت آن با رفتار شهروندی سازمانی (OCB).pdf
347K
#گزارش #تحقیق و #مقاله کوتاه
📌 موضوع: اخلاق حرفهای و نسبت آن با رفتار شهروندی سازمانی (OCB)
#مدیریت #رفتار_سازمانی
🌐 @aliebrahimpour_ir
📌 ارکان #مدیریت_استراتژیک:
🔸1.سنجش #محیط بر اساس عناصر، جنس و گستره (مهمترین رکن)
🔸2.موضع فعال نسبت به #آینده
🔸3.توجه به اصل #پارتو و تعیین عناصر پراهمیت و بررسی مداوم آنها (مانیتورینگ)
🔸4.انعطاف نسبت به شرایط و وقایع
🔸5.افزایش #تمرکز با هدف افزایش فشار (با توجه به قانون P=F/A)
🌐 @aliebrahimpour_ir #نمودار
📌 #تحلیل #تاریخی نوحههای مذهبی
و
افزایش #صمیمیت با حضرت اباالفضل! 😃
💠 در مداحیهای چهلسال پیش، هیچوقت اینقدر بازحضرت اباالفضل راحت و صمیمی نبودهایم؛ ولی در مداحیهای امروز کاملا رفیقیم.
📚 #روش_تحقیق با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث؛ دکتر پاکتچی؛ ص۳۴.
[ #برش | #ازکتاب | #نکته ]
🌐 @aliebrahimpour_ir
. باسمه
. 🎬 #نقد_فیلم سینمایی🎬
. « #تنگه_ابوقریب »
✳️عنوان: «جنگ بیفرمانده یا فرماندهی "بدو ماشااللهی"»
✳️نقدی بر نمایش و جایگاه فرمانده در فیلم تنگهابوقریب
. ▫️علی ابراهیمپور▫️
. ( #بخش_اول از دو)
💠 «تنگه ابوقریب» با نامزدی در 11رشته و کسب 6سیمرغ، پرافتخارترین فیلم سیوششمین جشنواره فیلم فجر است که سیمرغ بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین جلوههای ویژه میدانی مهمترین آنهاست. برچسب «بهترین فیلم جشنواره» بیش از آنکه امکان و احتمال وجود ارزشمندیهای ذاتی را در فیلم به لحاظ فنی افزایش دهد، ارزشهای خبری و رسانهای را برای ایجاد اتمسفر ویژهای حول فیلم به ارمغان میآورد؛ اتمسفری که تبلیغ و ارتباط با مخاطب را تقویت کرده، بیننده را جذب میکند تا پای تصویر بنشیند و برای فیلم وقت بگذارد. ازاینرو اگر تنگهابوقریب فیلمی درجه چندم بود، شاید دقتنظر دربارهی محتوایش اهمیت چندانی نداشت؛ اما وقتی فیلمی قابل و پرافتخار است، اثر یا اثرات قابلتوجهی نیز میتواند داشته باشد.
💠 فیلم «تنگه ابوقریب» برداشتی آزاد و دراماتیزهشدهای است از داستان واقعی فداکاری بچههای در شُرُف مرخصیِ گردان عمار لشکر ۲۷ محمدرسولالله در 21تیرماه1367؛ یعنی دقیقا یکهفتهمانده به تصویب قطعنامه ۵۹۸ و پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران. در خلاصهداستانی که رسماً از سوی تیم سازندهی فیلم منتشر شده است، میخوانیم: «در ۲۱ تیرماه ۱۳۶۷، حمله وسیعی سراسر جبهه جنوب را درگیر میکند، یکی از نقاط حساسی که دشمن قصد عبور از آن و رسیدن به شهرها و جادههای کلیدی ایران را دارد تنگه ابوقریب است، تنگهای که نام و خاطرهاش در میانهی تاریخ رسمی روزهای پایانی جنگ گم شده... تنگهای که محل مقاومت افراد گردان عمار بود...»
💠 به لحاظ فنی، تنگهابوقریب پلهی رشدی در سینمای دفاع مقدس است و نشان از نبوغ کارگردانی بهرام توکلی و مدیریت حرفهای و دلسوزانه سعید ملکان دارد. کسب سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی، بهترین چهرهپردازی و بهترین فیلم، شاهدی بر این مسئله است. هدایت دوربین توکلی در پلانهای کشدار و امدادی، نوعی همراهی در صحنه را برای مخاطب به ارمغان میآورد که در سینمای دفاعمقدس ایران بیسابقه است و درک دردها، رنجها، تشنگیها، ازخودگذشتیها و انبوهی از تجربههای روحی و معنوی خوب را به مخاطب هدیه میدهد. اما با اینحال، فیلم از مشکل فیلمنامه و روایت رنج میبرد. فیلم سینمایی، مستند نیست. فیلم یعنی روایت و روایت یعنی داستان و تنگه ابوقریب فاقد داستان است. اما این تمام مشکل نیست. یکی از مشکلات اساسی این فیلم، تصویری است که از جایگاه «فرمانده» ارائه میدهد.
💠 اساسا نیروی نظامی و «نظم» از یک خانوادهاند. بدون نظم، نیروی نظامی معنای واقعی خود را ندارد. شاخصترین ملاک نظم در نیروی نظامی، جایگاه فرمانده و نوع و اثر فعالیتهای اوست. اما تنگه ابوقریب، روایتی فاقد فرماندهی، عقلانیت و مدیریت از صفحهای طلایی از جنگ ارائه میدهد؛ ازاینرو هرچند به لحاظ دراماتیک اثرگذار است، با اندکی بدبینی حتی میتواند بوی ضدجنگ بدهد.
💠 فرماندههای گردان عمار (با بازی مهدی پاکدل)، اصلیترین فرمانده موثر در فیلم است؛ اما هیچ فعالیت موثری در مدیریت ندارد. او در ابتدای فیلم به بچههای گردان که از نبردهای قبلی خستهاند و قول برگشتنشان را به خانواده دادهاند و میخواهند به مرخصی بروند میگوید که من به فرمانده هم گفتم که شما خستهاید، ولی گفتند به شما بگویم هرکس دوست دارد بیاید و هرکس میخواهد برود، اتوبوسها آمادهاند. بچهها را جمع میکند و به سمت خط حرکت میکنند و تا انتهای فیلم دیگر هیچگونه برنامهریزی و مدیریتی از او شاهد نیستیم. او منفعلترین و دستوپاچلفتیترین فرماندهای است که میتواند باشد. راه میرود و بدون آنکه برنامه و طرحی داشته باشد، منتظر رویدادهاست و منفعل از اتفاقات بیرونی. بیشترین فعالیتی که از او میبینیم آن است که حتی در حساسترین و بحرانیترین شرایط معرکه و میان بارانی از فشار روانی و گلوله گوشهای میایستد و فقط میگوید: «بدو ماشاالله!» همین!
💠 این فرمانده، غیر از آنکه منفعل است، فاقد فکر نیز هست و نمیداند چه میکند. زمانی که یکی از مسئول دستههایش از او میپرسد برنامه چیست و چه طور بدون پشتیبانی میخواهند به خط بزنند؛ صرفا میگوید: «نمیشود که دست روی دست بگذاریم!»
(ادامه...)
🗓📝 تاریخ نگارش: 97/6/10
[ #فیلم #نقد #سینما #نقد_فیلم_سینمایی #نقدفیلم #رزومه #یادداشت ]
1⃣ https://eitaa.com/aliebrahimpour_ir/440 [بخش اول]
2⃣ https://eitaa.com/aliebrahimpour_ir/441 [بخش دوم]
🌐 @aliebrahimpour_ir