🔹قصاص: اشارت‌ها و رهیافت‌ها مدتی است گزارش ستیزها و برخوردهای منجر به قتل، زود به زود به گوش می‌رسد. علتش هرچه باشد، پیامدهایش مهم‌تر است: در یک طرف، خانواده‌ای داغدار عزیزی از دست رفته است. از طرف دیگر، خانواده‌ای نگران از دست دادن عضوی است که باید «قصاص» شود و گاه این عضو، نان‌آور خانواده یا نوجوانی تازه‌بالغ است! غم‌انگیزتر آن که در بسیاری از موارد، این دو خانواده با هم فامیل و آشنا هستند. قصاص چیست؟ چرا قرآن کریم این تعبیر را به کار برده است؟ شیوه بیان این حکم در قرآن چگونه است؟ آیا این شیوه بیان، به ما راهی نشان می‌دهد تا هم از برخی پیامدهای ناگوار این پدیده بکاهیم و هم با سخن قرآن مخالفت نکنیم؟ آیه قصاص در قرآن، چنین است: وَ لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يا أُولِيْ الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون: ای خردمندان! برای شما در قصاص، زندگانی‌ای است؛ شاید تقوا پیشه کنید. (بقره:179) پیش از پرداختن به اشارات این آیه، باید اشاره کرد که قرآن، راهنمایی برای همه نسل‌ها است؛ اما در عین حال، در لایه‌های خود یک سیر تکاملی دارد و به گونه‌ای سخن گفته است که بتوان به تناسب هر روزگار و اوضاع و احوال، آن لایه از پیام را فهمید و اجرا کرد که با همان وضعیت تناسب داشته باشد. مثلا در همین آیه، چند اشارت گنجانده شده است: 1. مخاطب، خردمندان هستند. از این جا، می‌توان فهمید که موضوع پیام، دارای جنبه‌های عقلانی است و باید با خردمندی و دور از عاطفه و هیجان، با آن برخورد کرد. پس هم در فهم و هم در اجرای آن، باید تابع عقل بود. 2. تعبیر «قصاص» به کار رفته است، نه انتقام و نه جبران و نه واژه‌های مشابه. قصاص یعنی پی گرفتن و دنبال کردن. قصه نیز با همین واژه هم‌خانواده است. قصاص یعنی امور مربوط به آن اتفاق از جنبه‌های گوناگون پیگیری شود و به پیامدهایی که پس از این تصمیم به بار می‌آید، توجه گردد. 3. مقصود و هدف و حکمت این کار، زندگانی و حیات است، نه سلب حیات. 4. آن چه درنهایت امید می‌رود، تقوا است، یعنی خودنگاهداری و پرهیز از هر چیز که با آن هدف و حکمت ناسازگار باشد. یک لحظه فکر کنیم که قرآن می‌توانست بدون این چهار اشارت، حکم کند که برای جبران قتل یک فرد، شخص قاتل را بکشند یا با رضایت خانواده مقتول، از او دیه بگیرند. اما چرا با خردمندان سخن می‌گوید و واژه «پیگیری» را به کار می‌برد و هدف از این کار را زندگانی می‌داند و در نهایت، ما را به امیدِ تقوا پیش می‌برَد؟ برای فهم این چهار اشارت، باید به آن نکته که نخست گفته شد، بازگردیم. قرآن برای یک جامعه بدوی قبیله‌گرای تعصب‌محور یعنی عصر نزول قرآن، یک لایه از پیام دارد و برای جوامع پیشرفته متمدن خردگرا، یک لایه‌ی دیگر. از خلال اشارت‌های این آیه می‌توان فهمید که قرآن به انسان‌های روزگاران بعد از نزول قرآن، به تناسب پیشرفت تمدنی و فرهنگی، هشدار می‌دهد: «تقوا در این است که خردمندانه، همه جوانب این ماجرا را پیگیری و بررسی کنید و تصمیمی عاقلانه، نه صرفا عاطفی، بگیرید تا برای شما مایه حیات و زندگانی شود.» با این برداشت، البته حکم قصاص به جای خودش باقی است. اما در جامعه امروز که بسیاری از روابط اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و ... با عصر نزول قرآن، آن هم در جزیرة‌العرب، متفاوت است، آن حکم این است: همه پیامدها و جوانب ماجرا را پی بگیرید و فقط در حالی قاتل را بکشید که کشتن او برای جامعه شما با این مشخصات و اوضاع و احوال، مایه حیات گردد. یعنی اگر قاتل، فردی جانی است و در صورت زنده ماندن، همچنان تهدیدی برای حیات و امنیت جامعه خواهد بود، کارش را بسازید؛ اما وقتی فردی از روی عصبانیت یا جهل یا عوامل مشابه، اختیار از دست داده و یک عضو جامعه را از حیات محروم کرده، شما به این محرومیت دامن نزنید و جان او را نگیرید تا حیات جامعه حفظ گردد و تقوای فردی و جمعی رعایت شود. شرط عقل و خرد این است که یک خانواده دیگر را مانند خود داغدار نکنید. حتی در طلب دیه نیز به گونه‌ای عمل کنید که بستگان قاتل بتوانند از پسِ پرداخت آن برآیند و به هزارویک مکافات که خودش با حیات ناسازگار است، نیفتند. اگر این پیام نهفته در لایه‌های اشارات قرآنی ـ که پیشوای معصوم به آن «بَطن» گفته است ـ درک شود، اسلامیان و قرآنیان به رحمت و عطوفت و حکمت تنیده شده در این حکم پی می‌برند و این اندازه اصرار بر انتقام و التیام روحی (!) به هر قیمت ممکن، از جامعه اسلامی دور می‌شود. با احترام به عواطف همه خانواده‌هایی که درگیر این ماجرا می‌شوند، باید گفت: محروم کردن یک انسان دیگر از حیات، پیام قرآنی قصاص نیست، مگر در جایی که کشتن آن قاتل به سود حیات جامعه و کاری عقلانی و خردمندانه با توجه به پیگیری همه تبعات و پیامدهای آن باشد. https://t.me/cheshmesharghi/101 https://t.me/anbaz60/671

.

مطلبی از حمید رسایی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 1400 https://eitaa.com/rasaee/4505

.

.

https://t.me/anbaz60/661 https://eitaa.com/rasaee/4403

.

.

.

mshrgh.ir/1167990 هفت آسیب رایج در فعالان فرهنگی مختصر و مفید

حسن رحیم‌پور ازغدی در دوره ریاست‌جمهوری حسن روحانی: ۲۰ نفر از مفسدین اقتصادی را در نماز جمعه شلاق بزنید، ۲۰ نفر از اینها را تیر باران کنید، ببینید چگونه یأس مردم بر طرف می‌شود. ---- مطالب آقای #رحیم‌پور_ازغدی می‌تواند حرف‌های خوبی باشد ولی نقصی دارد که ارزش همه حرف‌هایش را زیر سوال می‌برد. ضمنا پرونده رئیس‌جمهور فعلی در اکثر این موارد مفتوح است اما رهبر انقلاب با سؤال و استیضاحش مخالفت کردند. آن وقت واقعا با چنین برخوردهایی (شلاق و ... در نماز جمعه) موافقت می‌کنند؟ تا زمانی که این مسائل را شفاف نگویند، همه این حرف‌های نسبتا خوب هم، از حد شعار نمی‌گذرد و دردی را از جامعه دوا نمی‌کند و می‌شود مصداق #لالایی_خواندن از تریبون #نماز_جمعه. بلکه به تدریج، خود ایشان هم مصداق این حرف می‌شود که "امیدهای کاذبی ایجاد کرد". فیلم گفتگو را می‌توانید از لینک‌های زیر ببینید: B2n.ir/u76015 https://t.me/anbaz60/659

به یاد آسیه پناهی ۳ بهمن ۱۳۹۹ ✍ وحید اشتری ‏به یاد ‎#آسیه_پناهی که آلونک ۳۰ متری‌ را چون خلاف ساخت تخریب شد و دق کرد، نشستم لیست مهمترین پروژه‌های آقای انصاری را طبق پرونده شهرداری درآوردم. جالب است بدانید در تهران ‎#علی_انصاری به تنهایی قریب ۵۰۰ هزار متر مربع خلاف پروانه رسمی دارد. شهر فروشی یعنی این! ‎#ایرانمال ‎#سلطان_تخلف https://t.me/anbaz60/662

#حافظ: منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن به می‌پرستی از آن نقش خود زدم بر آب که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس که وعظ بی‌عملان واجب است نشنیدن ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن بخشی از مطالب #شهید_مطهری در حاشیه این غزل: «#عرفانی #عالی این غزل ظاهرا بهترین غزل تفسیری حافظ است که او را تفسیر می‌کند. البته غزل‌های تفسیری حافظ که غزلی، غزل یا غزل‌های دیگر را تفسیر می‌کند زیاد است ولی شاید این غزل را حافظ با زبان اشاره کالتصریح برای معرفی خود و روش خود سروده است.» (آیینه جام، ص 271)

توفیق شد مناظرۀ اول آقایان اکبرنژاد و رهدار را شنیدم: https://eitaa.com/akbarnejad_ir/12320 https://t.me/akbarnejad_ir/8513 خوبی این گفتگو برای بنده آشنایی بیشتر با مواضع طرفین درباره یکی از اصلی‌ترین مسائل کشور و دنیا و دین بود و ابعاد مسئله در ذهنم روشن‌تر شد. البته مفیدترین قسمت مناظره برای من، حدود 40 دقیقه اول و حدود 25 دقیقه آخر بود، چون نظرات امثال آقای رهدار را زیاد شنیده و خوانده‌ام، ولی کسی که بتواند با استدلال درون‌دینی و بلکه درون‌مذهبی و بلکه درون‌فقهی مطالبی از سنخ مطالب آقای اکبرنژاد را بگوید واقعا کم است. از نظر روش گفتگو به نظرم هر دو بزرگوار باید تمرکز خود را روی محتوا می‌کردند، حتی اگر طرف مقابل به حواشی می پرداخت. احتمالا این مشکل در گفتگوی دوم بهبود یافته باشد. برخلاف بسیاری از دوستان، کاملا باور دارم آقای اکبرنژاد هیچ توهینی به دو رهبر انقلاب نکرده و تنها روش درست در مواجهه با مطالبش، برخورد علمی است، همانگونه که خود او در یک کلیپ جداگانه خواستار این مسئله شد: https://eitaa.com/akbarnejad_ir/12362 https://t.me/akbarnejad_ir/8560 امیدوارم هم ما آحاد مردم قدر این فرصت‌ها را بدانیم و هرگز از گفتگوی سازنده غفلت نورزیم و با سعۀ صدر به مطالب مخالفان‌مان توجه کنیم و هم سازمان‌ها و مسئولان حوزوی و حکومتی چنین کنند. آشنایی با زاویه دید مختلف افراد، کمترین فایده‌ای است که انجام و انتشار چنین مباحثاتی برای ما دارد؛ چه در موضع فعلی خودمان محکم‌تر شویم چه در اثر آموخته‌های جدید، نظرمان تغییر کند، چه تغییر جزئی و چه تغییر بنیادین. https://eitaa.com/anbaz60/1442 https://t.me/anbaz60/1087

🎵صوت کامل گفتگوی اول حجت الاسلام احمد رهدار و حجت الاسلام محمدتقی اکبرنژاد 🔹با موضوع: "نسبت استراتژی سیاسی انبیاء و ائمه (ع) با سیاست‌های راهبردی جمهوری اسلامی" https://eitaa.com/anbaz60/1448

🎙 صوت کامل گفتگوی دوم حجت الاسلام احمد رهدار و حجت الاسلام محمدتقی اکبرنژاد 🎵 صوت جلسه اول 🎥 فیلم جلسه اول 🔹با موضوع: "نسبت استراتژی سیاسی انبیاء و ائمه (ع) با سیاست‌های راهبردی جمهوری اسلامی" https://eitaa.com/anbaz60/1449

🎵فایل صوتی مناظره و گفتگوی علمی با موضوع «نسبت استراتژی سیاسی انبیاء با سیاست‌های راهبردی جمهوری اسلامی» باحضور: ▫️حجت الاسلام سلمان رئوفی ▫️استاد محمدتقی اکبرنژاد 👈 همراه با پرسش و پاسخ انتهای جلسه 🎥 فیلم کامل گفتگو : ▪️یوتیوب https://youtu.be/R13Mch1H95c ▪️آپارات https://www.aparat.com/v/AUrZO https://eitaa.com/anbaz60/1450

بحمد الله توفیق شد هر سه مناظره دوم آقای محمدتقی اکبرنژاد با آقایان احمد رهدار و سلمان رئوفی را شنیدم: https://eitaa.com/anbaz60/1448 https://eitaa.com/anbaz60/1449 https://eitaa.com/akbarnejad_ir/12419 https://t.me/anbaz60/1088 https://t.me/anbaz60/1089 https://t.me/anbaz60/1091 به نظرم هر سه نفر مطالب علمی و احساسی و هیجانی خودشان را ابراز کردند و قضاوت میان آنها کار سختی نیست. آقای اکبرنژاد برای مناظره یک شرط گذاشته بود: https://eitaa.com/akbarnejad_ir/12273 https://t.me/akbarnejad_ir/8470 که بنده هم با ارسال دلائلی به ادمین کانالش خواستم همان یک شرط را هم نگذارد و حتما مناظره کند. اما بعد از برگزاری این سه مناظره و گفتگو، به #کفایت_مذاکرات رسیدم و آقای اکبرنژاد هم در آخر جلسۀ سوم، با فراست دریافت که نباید همانجا وعدۀ مناظره‌ای دیگر بدهد: https://eitaa.com/salmanraoufi/9667 برای اظهار نظر درباره مطالب سیاسی‌شان اطلاعات و مجال کافی ندارم، اما در بحث فقهی، سخنان آقای رهدار و آقای رئوفی بنده را قانع نکرد. بله، تلاش می‌کردند (خصوصا در مناظرات دوم و سوم) مثال‌های نقضی بزنند یا با نقدِ روشیِ کاملا مبهم، مدعای اکبرنژاد را مخدوش کنند، اما نه همین مثال‌ها را تحلیل می‌کردند و نه ناظر به پاسخ‌های اکبرنژاد سخنی می‌گفتند. نکتۀ دردآوری که مخصوصا در مناظرۀ دوم و سوم به چشمم آمد این بود که آقایان رهدار و رئوفی اصرار داشتند اسلام را دین تنش‌زا معرفی کنند و متوجه لوازم این سخن در عرصه رسانه نیستند. یکی از نقدهای جدی خودشان به اکبرنژاد این است که مطالبش همسو با رسانه‌های مخالف اسلام و انقلاب است، در حالی که همین اصرار و پافشاری خودشان، خوراک کافی برای رسانه های ضد اسلام و انقلاب و برای فعالیت‌های اسلام‌هراسانۀ دنیا است، و البته متأسفانه با قرائت مشهور (اما نادرست) از اسلام هماهنگند. بنابراین تفوّق علمی و حتی رسانه‌ای مطالب آقای اکبرنژاد نسبت به دو شخص دیگر، کاملا واضح است و به گمانم ادامۀ مناظره با این دو نفر فایده‌ای جز تضییع عمر و اعصاب و اینترنت ندارد. اکنون اگر قرار به ادامۀ گفتگو باشد، باید طرف مقابل آقای اکبرنژاد یکی از دو ویژگی زیر را داشته باشد و مسئلۀ گفتگو به صورت متمرکز، یکی از دو امر زیر پیشنهاد شود: 1️⃣ یا طرف مقابل کسی باشد که بر اساس دانش فقه و حدیث و تفسیر و تاریخ، ادعای اکبرنژاد در سیاست تنش حداقلی یا مدیریت تنش را به صورت تحلیلی رد کند، 2️⃣ یا کسی باشد که بر اساس اطلاعات سیاسی کافی نسبت به خصوص مواضع دو رهبر انقلاب، ادعاهای اکبرنژاد در تحقق سیاست تنش‌زایی توسط این دو شخصیت بسیار مهم و اثرگذار را نقد کند. بلکه در صورت دوم پیشنهاد می‌کنم دربارۀ سیاستی خاص گفتگو کنند تا نتایج مباحثه شفاف‌تر شود؛ مثلا: برخورد بنیان‌گذار راحل جمهوری اسلامی ایران با مسئله تسخیر سفارت آمریکا و گروگان‌گیری و ارتباطش با مشکلات ایران، از جمله جنگ هشت‌ساله با عراق، یا روش مواجهۀ رهبر انقلاب با خیزش‌های بهار عربی یا بیداری اسلامی. البته پیشنهاد خودم این است که درباره سیاست آمریکاستیزی یا اسرائیل‌ستیزی گفتگو کنند که از ابتدای انقلاب تا کنون، نتایج زیادی داشته و دارد و ثمرات چنین گفتگویی کاملا مصداق جهاد تبیین و امیدآفرینی در جامعه است. https://eitaa.com/anbaz60/1451

بنده دربارۀ مواضع سیاسی آشکار و پنهان دو رهبر انقلاب و ساختارهای حکومت جمهوری اسلامی ایران اطلاعات کافی برای قضاوت نهایی ندارم، اما دربارۀ استراتژی مطلوب از نظر دین، معتقدم می‌توان در برخی از موارد، مطالبی دقیق‌تر از مدعیات آقای اکبرنژاد گفت، لکن نقدهای بنده، هدف ایشان (اصالت تنش‌زدایی در سیاست از نظر اسلام) را رد نمی‌کند، بلکه تقویت می‌کند؛ مثلا معتقدم: ✅ اسلام، نه تنها در موقعیت ضعف، مهار تنش را توصیه می‌کند، بلکه حتی در موضع قدرت نیز چنین است و اساسا جهاد ابتدائی را بر اساس محکمات قرآنی و عقلائی نامشروع می‌دانم، و هر دلیلی که شروع جنگ (بدون زمینۀ ایجاد ناامنی توسط دیگران) توسط پیامبران و ائمه را نشان دهد، از متشابهات است. ✅ یا ماجرای حضرت سلیمان، از متشابه‌ترین نصوص دینی است و ایشان مطابق مبنای درستی که دارد، با استناد به چنین ماجرای متشابهی نباید بگوید «چون حضرت سلیمان ابرقدرت زمان خودش بود، هیچ اشکالی نداشت که با ملکۀ سبأ تنِشی را شروع کند». خدایا! ما را به حقائق دینت -آنچنان که هست- راهنمایی بفرما! https://eitaa.com/anbaz60/1452

معرفت‌شناسی ما و آنها یکی از تفاوت‌های انسان‌ها در برخورد با مسائل علمی این است که «آیا می‌خواهیم مشکل خودمان را حل کنیم یا به دنبال ردّ دیدگاه دیگرانیم؟». مثلا در معرفت‌شناسی دست‌کم یکی از دو رویکرد زیر قابل تصویر است: 1. معرفت‌شناسی غربیان (یا غیر مسلمانان) اشکالاتی دارد که اگر ردشان نکنیم، افکار مسلمانان را هم فاسد می‌کند؛ پس باید در این عرصه تحقیق کنیم تا مخاطبان ما گرفتار شبهات نشوند. 2. در مسائل بی‌شماری میان دیدگاه‌های علمی دانشمندان مختلف در علوم گوناگون، با تفاوت و گاهی تعارض مواجهیم. چه نگاهی به معرفت درست است و می‌تواند اخلاق مواجهه با دیدگاه مخالفان‌مان را پشتیبانی کند؟ مسیری که برای رسیدن به پاسخ این سؤالات طی می‌شود متفاوت است و احتمالا پاسخ ما به سؤال اصلی معرفت‌شناسی (اعتبار و واقع‌نمایی معرفت) نیز یکی نباشد. https://eitaa.com/anbaz60/1453

سخنرانی در دانشگاه باقرالعلوم(ع) در روز میلاد امام جواد(ع) توضیح این روایت که امام جواد(ع) با‌برکت‌ترین مولود در جهان تشیع بوده است: الكافي: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ يَحْيَى اَلصَّنْعَانِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ بِمَكَّةَ وَ هُوَ يُقَشِّرُ مَوْزاً وَ يُطْعِمُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هُوَ اَلْمَوْلُودُ اَلْمُبَارَكُ قَالَ نَعَمْ يَا يَحْيَى هَذَا اَلْمَوْلُودُ اَلَّذِي لَمْ يُولَدْ فِي اَلْإِسْلاَمِ مِثْلُهُ مَوْلُودٌ أَعْظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنْهُ. حجت الاسلام مهدی شجریان پیشنهاد می‌کنم این سخنرانی شیوا و جامع و دقیق را از دست ندهید. 🌐 https://eitaa.com/M_Shajarian/283

ایرادات بنیادین؟! درست نمی‌شود؟! راس امور مملکت؟! جلیل محبی؟! رائفی‌پور؟! لیست خودشون؟!

#سخنرانی_فارسی میلاد امیر المؤمنین علیه الصلاة و السلام 13 رجب توضیح فقرات آغازین زیارت خاصۀ امیر المؤمنین به نقل از امام علی بن محمد النقی الهادی (علیهم السلام) 🔹 نکاتی درباره وصف #امیر_المؤمنین و علت اختصاص آن به ✅ مولی الموحدین ✅ و سید الوصیین (ارواحنا له الفداء) 5 بهمن 1402 #قم #هیئت_منتظران_شهادت #دین_پرست