🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۵۴ قاصدان اسقف، یکی پس از دیگری به محضر پیامبر صلی‌الله‌علیه واله می‌رسیدند، آنها که اینک در مناظره شکست خورده بودند، به نوعی دنبال جبران مافات بودند تا آبروی از دست رفته شان را بازپس گیرند .. اما طرف آنان نه محمدبن عبدالله، بلکه خداوند و خالق این جهان هستی بود . در این هنگام، جبرئیل امین بر پیامبر نازل شد و آیه ای دیگر به ارمغان آورد : _«حق همان است که از جانب خدا به تو رسیده است پس مبادا که در آن شک و تردید کنی، پس هرکس با تو در مقام مجادله درآید، بعد از آنکه به وحی خدا آگاهی یافتی، پس به آنان بگو بیایید تا هر کدام، فرزندانمان و زنانمان و جانهایمان را بیاوریم و سپس به مباهله بر خیزیم، تا روز قیامت و نفرین خدا بر دروغگویان فرود آوریم«آل عمران۶۱»» به موجب این آیه ، خداوند راهی دیگر برای جنگ و نبرد پیش روی پیامبر و مسیحیان قرار داد، نبردی که هرگز در اسلام سابقه نداشت. جنگی که تازه بود و برای همگان تازگی داشت ، نبردی که به تعبیر خداوند در این آیه« #مباهله» نام گرفت. خبر نزول این آیه و این نبرد عجیب ، گوش به گوش و دهان به دهان رسید و در اندک زمانی ، تمام اهالی مدینه از آن با خبر شدند. قاصدان اسقف مسیحی هم این جواب را که خداوند برای آنان تعیین نموده بود ، به سمع اسقف رساندند. مسیحیان نیز از این نبرد نوظهور متعجب شده بودند و با خود می‌گفتند باید به این نبرد تن دهیم و ببینیم که پیامبر اسلام چگونه و به همراهی چه کسی در این نبرد به مصاف ما خواهد آمد. اگر دیدیم که محمد بن عبدالله با اصحاب و سپاهیان خود با شوکت و‌جلال و جبروت به مباهله آمد، بی‌شک با او به جنگی بی‌سابقه و شدید برخواهیم خواست و تا خونش را نریزیم و اصحابش را تار و مار نکنیم ،از پا نخواهیم نشست.. اما اگر دیدیدم که او با بهترین کسان خود به میدان آمد ، آنوقت باید فکری دیگر کرد. روز موعود این نبرد را تعیین نمودند، روز۲۴ ذی‌الحجه سال نهم هجرت...و همگان در انتظار این بودند که پیامبر چه خواهد کرد و سرانجام این پیکار به کجا خواهد کشید . و فضه هم بی صبرانه منتظر رسیدن روز موعود بود... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۵۵ همه منتظر رسیدن روز موعود بودند و فکر میکردند آیا چه خواهد شد؟ اصلا منظور خداوند از این نبرد عجیب چیست؟ اما فضه با اینکه سن کمی داشت و در اسلام هم تازه مسلمان محسوب میشد ، با جان و دل فهمید که چه خواهد شد، او‌ مطمئن بود بار دیگر،عشق خداوند را به علی اعلی شاهد خواهد بود...او خوب می دانست که هر حکم خداوند هزاران راز و رمز پوشیده و آشکار دارد و در اینجا یکی از آشکارترین اهداف خداوند ، چیزی نیست مگر نشان دادن مقام مولا علی به جهانیان و اینبار پروردگار اراده کرده بود که این منزلت را نه تنها به چشم مسلمانان، بلکه بین مسیحیان نیز جار بزند و برملا کند. روز ۲۴ذی الحجه بود، همه در مکان تعیین شده گرد هم آمده بودند و منتظر رسیدن پیامبر بودند... و محمد بن عبدالله صلی الله علیه واله آمد و چه با شکوه آمد...جلال و جبروتش آنچنان بود که چشمان ملائک آسمان را به خود خیره نموده بود، مسیحیان که جای خود داشتند. شکوه آمدن پیامبر،نه آن شکوه پوچ و ظاهری بود که مسیحیان فکر میکردند. آنها دیدند که پیامبر، حسین را در آغوش دارد ، دست حسن را در دست گرفته است یعنی بدانید که اینان فرزندان محمد،برگزیدهٔ خداوند است. دخترش فاطمه زهرا در یک طرف او قدم برمی‌داشت و به کل ملت این اشاره آشکار بود که مقصود از زنانمان در آیه مباهله، کسی جز حضرت صدیقه‌طاهره سلام‌الله‌علیها نمی‌باشد و در سمت دیگر پیامبر صلی الله علیه واله ، علی اعلی قدم برمی‌داشت و این علی را اگر با همان آیه مباهله می‌خواستیم تفسیر کنیم میشد«جانهایمان»...آری پیامبر با عظمتی آسمانی و بی نظیر قدم به میدان مباهله نهاده بود... و چه زیبا خداوند #اهلبیت پیامبر را به رخ عالمیان کشید و چه زیباتر به همگان گفت که علی علیه السلام نیست مگر جان محمد و محمد همان علی ست... و این اشاره ظریف را عاشقانی که دل در گرو مهر محمد و آل او داده بودند به تمامی گرفتند و سرمست از این صحنه ملکوتی بودند. مسیحیان با دیدن این صحنه تکان دهنده یقین کردند که اگر این پنج وجود مقدس که خداوند آنها را برگزیده ، دست به دعا بردارند و آنها را نفرین کنند، بی شک عذابی سخت بر آنان نازل می‌شود و کل جامعه مسیحیت کن فیکون می‌شود. پیامبر در آن روز بر فراز تپه ای قرار گرفت و حسن و حسین را به دوش گرفت و فاطمه و علی را در دوطرفش در آغوش کشید و به همگان اعلام کرد که اینان اهل بیت منند و فرمود آی دنیا از الان تا قیام قیامت بدانید که : _علی.....جان من است..علی جان محمد مصطفی است و گواهش آیه ۶۱سوره آل عمران.... و کاش که دنیا طلبان ان زمان دل در گرو این پیر غدار نمیدادند و پس از پیامبر دست به دامان ولیّ بلا فصل او‌میزدند ، محمد رفته بود ،اما جانش را در بین امت به ودیعه گذارده بود،تا امتش منحرف نشود... اما شیاطین دست به کار شدند تا امت محمد صلی الله علیه واله ،از مسیر اصلی اسلام منحرف گردد.... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

❇️ نکات بسیار مهمی در مورد آیه مباهله که هر اهل سنت و شیعه ای باید بداند 🌺 کانال کتاب الله وعترتی در ایتا - تصویری👇 https://eitaa.com/ketaballahvaetrate 🌺 کانال کتاب الله وعترتی در ایتا - صوتی👇 https://eitaa.com/ketaballahvaetrate2 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۵۶ فضه مانند نهالی نورس در سایه سار دین اسلام و زیر تشعشع انوار پیامبر گرامی رشد میکرد و می‌بالید و هر روز در عمرش با واقعه‌ای بزرگ مواجه بود که اشاره تمام این وقایع رو به سوی مرد خانه ای بود که فضه در آنجا زندگی میکرد.. حال فضه با تمام عمق وجود حس می کرد به راستی در خدمت شاهزاده های عالم قرار گرفته و چه سعادتی از این بهتر و چه زندگیی از این بابرکت‌تر،.. او سعی دارد تمام وقایع را به خاطر بسپارد و میداند این خدمت، این زندگی، این سعادتی را که نصیبش شده باید به طریقی جبران نماید. پس خوب هوش و گوش می کند تا آنچه را که با چشم خود میبیند و با گوش خود میشنود به آیندگانی که نمی بینند ، برساند... سال نهم هجرت بود و یکسال از فتح مکه به دست مسلمانان می‌گذرد، خبرهایی می رسد که باقیمانده مشرکان به مکه آمد و شد دارند و به رسم جاهلیت به زیارت کعبه می‌پردازند. یکی از عادات زشت و ناپسند آنها آن است که در مراسم زیارت خانه خدا، گاهی کاملا برهنه و عریان به گرد خانهٔ خدا طواف میکنند.خداوند از اینکه کعبه، نخستین پایگاه توحید، هنوز از آلودگی وجود ناپاک مشرکان و کافران پاک نشده است،ناخرسند و ناخشنود است. از این رو در سال نهم هجرت ، پیامی دیگر از جانب خداوند بر مردم رسید، پیامی که اعلام برائت بود از مشرکین خداوند نخستین آیات سوره توبه در اعلان رسمی #برائت از مشرکان و ممنوعیت ورود آنها به حریم مسجدالحرام را بر پیامبرش نازل فرمود و پیامبر از سوی خداوند دستوری میگیرد تا از ورود مشرکان به حریم پاک کعبه جلوگیری نماید و پس از پایان مهلتی چهارماهه، به خاطر پیمان شکنی ایشان، ریشهٔ شرک و کفر را بخشکاند. پیامبر آیات نازل شده را برای مردم بیان میکند، او به دنبال قاصدی ست تا فی‌الفور به سمت مشرکان بفرستد و دستور خداوند را به آنان ابلاغ نماید. خیلی از یاران پیامبر اعلام آمادگی میکنند تا سعادت ابلاغ این آیات را از آن خود نمایند و پیامبر باید یکی از هزاران یار را انتخاب نماید ... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۵۷ و ۵۸ پیامبر دربین یاران چشم میگرداند،هیچ‌کس نمیداند در ذهن پیامبر صلی الله علیه وآله چه می‌گذرد، #ابوبکر که در صف اول یاران نشسته و دل دل میکند که این افتخار را نصیب خود کند، با هیجان ازجا بلند میشود، نزدیک پیامبر می‌آید و با خواهش فراوان از او میخواهد که افتخار رساندن این آیات را از آن خود نماید. پیامبر که مهربانی‌اش نشأت گرفته از مهر الهی‌ست، روی او را زمین نمیزند و آیات نازل شده را به صورت فرمانی از جانب خداوند که باید برای مشرکان قرائت شود به ابوبکر میدهد تا این فرمان را اجرا کند. فضه تمام این صحنه ها را شاهد است ، دل درون سینه اش می‌تپد، او ‌خوب میداند کسی جز مولایش چنین سعادتی را نخواهد داشت، اما وقتی می‌بیند پیغام رسان پیامبر شخص دیگری ست، برایش سوال پیش می‌آید و ذهنش مشغول این امر می شود. ابوبکر از شادی در پوست خود نمی‌گنجد، با دیده تکبر به دیگران نگاه میکند، حال او هم بهانه‌ای پیدا کرده که بر مسلمین فخر بفروشد و به این سعادتی که نصیبش شده، افتخار نماید....ابوبکر به این ماموریت بسیار مهم اعزام می شود... در اینجا عشق خداوند دوباره به جوشش می افتد و ‌مهرش به بهترین بندگانش فوران میکند. هنوز قاصد پیامبر به نیمه راه نرسیده که دوباره جبرییل امین نازل میشود و از سوی خداوند نغمه های عاشقانه سر میدهد و فرمانی تازه می آورد. حالتی معنوی به پیامبر دست میدهد و همگان میدانند که در این حالت جبرییل به حضور او رسیده، پس از لحظاتی ، پیامبر، علی را به سوی خود میخواند..چیزی کنار گوش او ‌میگوید که اطرافیان متوجه نمی‌شوند... علی علیه السلام پس از شنیدن کلام پیامبر صلی الله علیه واله، فی الفور کفش به پا میکند و عزم سفر میکند ،.. جمعیت با تعجب دوره اش می کنند و هر کس سوالی از او میپرسد ، اما متن تمام سؤالها یکی ست : _ابوتراب چه اتفاقی افتاده؟؟پیامبر در گوش تو چه گفت ؟آیا امری مهم رخ داده؟ علی لبخندی میزند و... فضه هم ‌که ذهنش سخت درگیر موضوع بود ازجابرخواست خود را به جمعیتی که گرادگرد مولایش حلقه زده بودند رساند و از فاصله ای دورتر شاهد ماجرا بود. و گوش هایش را تیز کرده بود تا ببیند مولایش به باران سوالات مردم چه جواب میدهد. علی علیه السلام، همانطور که لبخندی ملیح روی صورتش نشسته بود،رو به جمعیت دورش گفت : _هیچ نشده برادران ، پیامبر صلی الله علیه وآله به من فرمان داد که فوراً خود را به ابوبکر برسانم و هر کجا که او را دیدم، آیات قرآن را از او بگیرم و خودم آن را برای مشرکان بخوانم. فضه با شنیدن این حرف، لبخندی به لب آورد و با خود تکرار کرد : _براستی کسی جز مولایم علی ، لایق این سعادت و ابلاغ فرمان خداوند به مشرکان نبوده و نیست. جمعیت که حالا می دانستند قضیه از چه قرار است ، علی را بدرقه کردند و دوباره به حضور پیامبر رسیدند. هنوز ساعتی از رفتن ابوتراب نگذشته بود که ابوبکر هراسان خود را به پیامبر رسانید ...ابوبکر که انگار در افکاری عجیب غرق بود، نزدیک پیامبر آمد و با لحنی که از هیجان می‌لرزید گفت : _چه شده یا رسول الله ؟! بین راه بودم که ابوتراب خود را به من رسانید و آیات را از من گرفت و گفت که به امر خداوند و دستور شما چنین می کند و من دانستم که واقعه‌ای مهم رخ داده...آیا...آیا در. مدح من از آسمان آیه ای نازل شده؟! جمعیت با شنیدن این حرف ابوبکر متعجب شدند و برخی زیر لب او را نیشخند می‌کردند، چرا که سابقه نداشت در مدح کسی جز علی از آسمان آیه نازل شود... ناگاه مردی که سخن ابوبکر را شنیده بود از بین جمعیت برخاست و همانطور که از شدت خنده صدایش به رعشه افتاده بود گفت : _ابابکر...آری جبرئیل امین به پیامبر نازل شد و تاکید کرد که تو لیاقت رساندن پیام خدا را به مشرکان نداری و با این حرف آن مرد کل جمعیت خنده سر دادند...در این هنگام ابوبکر رو به پیامبر صلی الله علیه واله نمود و با حالتی سؤالی او را نگریست... پیامبر نگاهی به جمع کرد و سپس رو به ابوبکر گفت : _در مدح تو آیه ای نازل نشده اما جبرییل امین پیام دیگری از جانب خداوند برایم آورد و فرمود : «خداوند میفرماید که هرگز وحی خدا جز بوسیلهٔ خودت یا مردی که از خود تو باشد، نباید به مردم ابلاغ شود..» آری منظور خداوند آن بود که علی همان ولی بعد از من است ،باید ابلاغ این آیات را برعهده گیرد.. و اینچنین بود که هر روز با وضوحی بیشتر، ولی بلا فصل پیامبر به ملت معرفی میشد و وجدان های بیدار این اشارات را با عمق جان می‌گرفتند.. 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۵۹ و ۶۰ لحظات و دقایق و ساعتها و روزها و هفته‌ها و ماه ها چون برق و باد می‌گذشت و این گذشتن خبر از عبور انسانها از مراحل مختلف عمرشان میداد.. نزدیک به دوسال از آمدن فضه به مدینه النبی می‌گذشت، دو سالی که هرلحظه‌اش برابر با هزاران سال می‌بود و فضه در مکتب عدالت علوی و کلاس درس فاطمی ، درس انسان بودن و انسان ماندن را آموخته بود، دو سالی که او را چنان وابستهٔ این خاندان کرده بود که تاب و تحمل دوری از بانوی خانه را که چون مادر دوست می‌داشت ، نداشت...او خود را نه خادمه، بلکه فرزند این خانه می‌دانست... و حالا توسط پیغام و پسغام هایی که آن جوان حبشی، همان سربازی که او را از حبشه به مدینه آورده بود، متوجه علاقه او به خود شده بود. آن جوان ، فضه را از مولا علی خواستگاری نموده بود و مولا علی هم تصمیم گیری را بر عهده خود فضه گذاشته بود، البته مولایش تاکید کرد که این جوان، جوانی پاک و مسلمانی مؤمن است، اما فضه دل از بانویش و این خانه نمیکند، او فکر می کرد با ازدواجش ،امکان این هست که اندکی هر چند کوچک از این خانه و‌ خانواده دور شود، پس در جواب دادن تعلل میکرد و گاهی به این نتیجه می‌رسید که تمام عمرش را وقف زهرا سلام‌الله‌علیها کند و مانند پروانه دور او بچرخد. اینک که موسم حج ابراهیمی بود، آن خواستگار سمج هم بر اصرارش افزوده بود و فضه جواب خواستگاری را به بعد ازمراسم حج و بازگشت به مدینه ،واگذار نموده بود. کاروان زائران خانه خدا در شور و شعفی وصف ناپذیر بود، همه در تدارک سفر به سرزمین مکه و خانه خدا بودند و فضه از شادی در پوست خود نمی‌گنجید، چون او هم بعداز مدتها انتظار سعادت زیارت خانه خدا را پیدا کرده بود و جزء زائران همراه مولایش علی و جمعی از زنان پیامبرصلی الله علیه واله راهی مکه بود... کاروان زائران مدینةالنبی، به همراه پیامبر صلی الله علیه واله وارد حرم امن الهی شدند، روزها، روزهای ماه ذی الحجه بود و پیامبر آخرین مراحل آئین حج ابراهیمی را به مردم آموزش میداد. فضه هم همچون نوگلی تازه نفس ، عطر محمدی را به جان می‌کشید و آموزش‌های پیامبر را به حافظه اش می‌سپرد و عجیب حلاوت زیارت خانهٔ خدا در جوار پیامبر و مولایش علی بر ذائقهٔ جانش نشسته بود. زیارت خانه خدا به اتمام رسید و کاروانیان در راه بازگشت به سرزمین‌های خود بودند پیامبر صلی الله علیه وآله ، همچون نگین انگشتری در میان مسلمانان میدرخشید و به آنان درس خدا و خداشناسی و راه و رسم بندگی را میداد،... در این هنگام باز حال رسول‌خدا متغیر شد، این حال و هوا برای فضه که نزدیک دو سال با خانوادهٔ رسالت همنشین بود ،بسیار آشنا می‌آمد.او خوب می دانست که در این حالت، جبرئیل امین است که از آسمان فرود آمده و میهمان محضر رسول خداست، پس باید منتظر پیامی دیگر از جانب خداوند بود. بعدازگذشت دقایقی، پیامبر ازجا برخواست، همانطور که چهره اش نورانی تر از همیشه می‌نمو ، در بین جمعیت چشم گرداند و چشم گرداند و در آخر، نگاهش خیره بر روی مردی شد که شیر خدا بود در روی زمین، همو که او را پدر خاک می نامیدند ، ابوترابش می‌خواندند و عنوان شجاع‌ترین مرد عرب را به خود اختصاص داده بود. پیامبر همانطور که خیره در نگاه علی و علی غرق در چشمان حبیبش رسول الله بود، لبخندی چهرهٔ مبارکش را پوشانید و سپس رو به جمع فرمود : _ای کسانی که ایمان آورده اید و راه درست و مستقیم را که همان راه حق و خداوند است یافته‌اید، بدانید که اینک جبرئیل امین بر من نازل شد و پیغام بسیار مهمی را به من رسانید. پیامی که برای خداوند آنچنان مهم بوده که اراده کرده آن را در جمع حاجیان سرتاسر این کرهٔ خاکی بیان کند. پیامی که شما باید بشنوید و به گوش آنان که در این جمع نیستند و نمی شنوند، برسانید... پیامبر قبل از خواندن پیام و آیه ای که بر او نازل شده بود، سخن ها گفت تا همگان به اهمیت این پیام پی ببرند. فضه هم که در جمع حاجیان حضور داشت، سرا پا گوش شده بود تا حرف به حرف این پیام مهم را به گوش جان بسپارد، تا بداند خواسته‌ی خدایش در چیست که اینهمه اهمیت داشته است و انگار حسی درون قلبش می‌گفت که بی شک این پیام مهم ، بی‌ربط به مولای عرشیان و فرشیان امیرمومنان علی علیه‌السلام نخواهد بود. آری، فضه غرق در حرکات پیامبرش بود و پیامبر غرق در برکات دامادش علی.... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۶۱ و ۶۲ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بار دیگر نگاهش را بین جمعیت چرخاند و روی علی علیه‌السلام متمرکز شد و همانطور که لبخندی کل صورت مبارکش را پوشانیده بود، علی را به سمت خود خواند‌...علی علیه السلام در کنار او قرار گرفت... و پیامبر همانطور که دست علی را در دست می‌گرفت شروع به تلاوت آیه‌ای کرد که هم اینک خداوند از جانب پروردگار برای او آورده بود: _«ای رسول آنچه را که از سوی خداوند به تو نازل شده است به مردم برسان، که اگر چنین نکنی #رسالت خدا را انجام نداده ای و خداوند تو را از آسیب مردم #حفظ می‌نماید و گروه کافران را #هدایت نمی‌کند. مائده۶۷» پیامبر آیه را تلاوت کرد و در این هنگام ولوله ای در جمع افتاد: _این چه امری ست که دین خدا و رسالت پیامبرش را کامل می کند؟ این چه عملی‌ست که بدون آن رسالت رسول الله ناقص است و بی‌فایده؟ خداوند پیامبرش را از کدام خطر آگاه کرده و همه ٔاینها چه ربطی به #علی دارد که پیامبر قبل از تلاوت آیه، او را نزد خود خواند؟..باران سؤالات مردم لحظه به لحظه بیشتر و رگباری تر می شد و همهمه ای عجیب تمام جمع را فرا گرفته بود. فضه از گوشه ای در سرزمینی که «خم» می‌نامیدندش، شاهد این موضوع بود ، حالا می‌فهمید واقعا امری مهم در پیش است که چنین آیه ای نازل شده و خداراشکر که مبین آیات، رسول خدا در جمع حضور داشت و اینک پرده از راز و رمز این آیه بر میداشت، اما فضه خوب می‌دانست که این آیه هرچه هست باز هم مدحی از #ابوتراب را در خود نهفته دارد باید می‌بود و سخنان پیامبر را گوش می‌کرد تا بفهمد آن مدح چیست و چگونه است.. هیاهوی مردم به اوج رسیده بود که ناگهان دست پیامبر بالا رفت و با پایین آمدن دست مبارک او،سرو صدا هم خوابید... پیامبر نفسش را محکم بیرون داد و فرمود : _من نگران دسیسه و توطئه جمعی از مردم بودم که خداوند با نزول این آیه حرف آخر را زد و سپس دست مبارکش را دور شانهٔ علی حلقه نمود او را به خود نزدیک کرد و ادامه داد: _خداوند مرا مأمور کرد تا #وصی و #جانشین بعدازخودم را به شما معرفی کنم تا پس از من دین خدا از راه خودش #منحرف نشود و توطئه‌های مغرضان از بین برود، آهای مسلمین، آی حاجیان حرم امن پروردگار بدانید و آگاه باشید که پس از من علی، #مولا و #سرپرست مومنان خواهد بود. تا این حرف از دهان مبارک پیامبر خارج شد ، ناگاه مردی از بین جمعیت بلند شد و گفت : _پس چه بهتر که این آیه را اینچنین بخوانیم « ای رسول! آنچه که از جانب خداوند بر تو نازل شده است که علی مولا و سرپرست مؤمنان است به دیگران ابلاغ کن که اگر این کار را نکنی رسالت خداوند را به انجام نرسانده‌ای و خداوند تو را از آسیب مردم حفظ می‌کند» با این حرف مرد عرب ، لبخند پیامبر پر رنگ تر شد و فرمود : _تبارک الله...به راستی که حرفت عین کلام حق است و اینچنین بود که یاران پیامبر این آیه را به این صورت تلاوت می کردند. فضه از شنیدن سخنان و تفسیر پیامبر غرق شوق و لذت و سرشار از هیجان شده بود و ناگاه مانند عاشقی که به مراد دلش رسیده سر بر آستان پروردگارش سجده شکر نمود و اما نمی‌دانست که این نزول اشعار عشق خداوند در مدح مولایش علی هنوز ادامه دارد....هنوز در سجده شکر بود که دید تلی از جهاز شتران آماده شده ،انگار پیغامی دیگر از جانب خدا رسیده بود..فضه که سرشار از شوق بود، سر از سجدهٔ شکر برداشت و متوجه شد، جنب و جوشی عجیب در بین است و دانست که این پیام های عاشقانهٔ خداوند ادامه دارد. عده ای زیر چند درخت را در غدیر خم جارو می‌کردند و عده ای دیگر در تدارک منبری بودند که از جهاز شتران بنا کنند...زیر درختان تمیز شد، پیامبر صلی الله علیه واله در آنجا قرار گرفت و علی علیه السلام هم همواره دست در دست او همراهش بود ، گویی پیامبر از علی اش دل نمی‌کند و علی هم خود را پاره ای از وجود پیامبر میدانست و براستی که خداوند چه زیبا در قرآنش علی را نفس و جان پیامبر معرفی نمود. رسول الله زیر درختی نشست و علی در کنارش و اصحاب گرداگرد آنان حلقه زدند، پیامبر چندین قاصد به اطراف فرستاد. آنها مأموریت داشتند که حاجیان جلو افتاده را به غدیر برگردانند و حاجیانی که به #غدیرخم نرسیده‌اند را شتابان به آنجا فراخوانند، شور و شعفی که در حرکات پیامبر مشهود بود، خبر از واقعه ای بزرگ میداد و فضه شک نداشت که محور این واقعهٔ بزرگ کسی جز مولایش علی نخواهد بود.

قاصدان که روانه شدند، پیامبر باخیالی آسوده به جمعیت اطرافش نگریست و فرمود: _« گويا مرا فراخوانده‌اند و من اجابت كرده‌ام و سفری طولانی در پیش دارم همانا من بين شما دو شيءگرانبها برجاي گذاشته‌ام كه يكي از آنها از ديگري بزرگتر است، كتاب خداي تعالي و عترت من، پس بنگريد كه بعد از من با آن دو چگونه رفتار مي‌كنيد، كتاب خدا و عترت من از هم جدا نمي‌شوند تا دركنارحوض(كوثر) نزد من حاضر شوند. سپس فرمودند: _همانا خداي عزوجل مولاي من است و من مولاي همه مؤمنان، آنگاه دست علي را گرفت و فرمود: _هر كه را من مولاي اويم پس علي هم ولي و سرور اوست. خدايا دوست بدار هر كه او را دوست دارد و دشمن بدار هر كه با او دشمني كند.» فضه از شنیدن کلام پیامبر اشک به چشم آورد و در خاطرش زنده شد که پیامبر این حدیث را نیز در #عرفه بین حاجیان خانه خدا هم بیان نموده بود، یعنی اینقدر مهم بوده که می‌بایست تکرار در تکرار شود تا به عمق جان مسلمین بنشیند و آن را هرگز فراموش نکنند. فضه نگاهی به مولایش علی و پیامبر که چون یک روح در دو جسم بودند انداخت و زیر لب تکرار کرد : براستی که امانت‌های محمد صلی الله و علیه واله در بین مردم، قرآن است و عترتش، قرآن است و اهل بیتش و راه و سنتی که اهل بیت علیهم السلام به امت نشان می دهند ... آنگاه آهی کشید و ادامه داد: کاش مردم این سخنان را در خاطر بسپارند و به دیگران هم برسانند، تا دین حق و اسلام ناب محمدی از گزند توطئه و انحراف در امان بماند.... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۶۳ و ۶۴ فضه از شنیدن سخنان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌واله، هم شاد بود و هم اندوهگین...شاد بود چراکه مولایش علی به فرمودهٔ پیامبر و به حکم خداوند #مولا و #سرپرست تمام مؤمنان شده بود و اندوهگین بود، چون سخنان پیامبر خبر از وداع میداد و خبر از هجرت پیامبر و مسافرتی ابدی میداد و این خبر، قلب فضه و هر مسلمان مؤمنی را می‌فشرد. هنوز خبری از قاصدانی که رسول الله به اطراف فرستاده بود، نشده بود و اما پیامبر در جمع یارانش مانند ماه شب چهاردهم در آسمان شب، می‌درخشید و هنوز سخن‌ها داشت و سفارش‌ها میکرد...جمعیت اطراف پیامبر، هرکس سوالی می‌پرسید و تمام سؤالات پیرامون واقعه‌ای بود که رسول خدا اینک بشارتش را داده بود..حالا همه می‌دانستند که هرچه هست پیرامون #ولایت ابوتراب است ، ولایتی که از جانب خدا مقرر شده، هر کس به اندازه فهم و درکش سؤالی می‌پرسید. همهمه ای برپا شده بود، پیامبر نگاهی از سر مهر به جمعیت انداخت و باردیگر دست دور شانهٔ علی انداخت و او را به خود نزدیکتر نمود و رو به جمعیت فرمود : _«ای مسلمین ؛بدانید هرکس که می‌خواهد مسرور باشد و مانند من بمیرد و دربهشت برین که درختان آن را خداوند غَرس کرده است، مسکن گزیند، باید پس از من ولایت و سرپرستی علی را بپذیرد و پس از او هم ولایت ولیّ و جانشین او را گردن نهد و از اهلبیت من پیروی کند، آنان عترت و خاندان من هستند که از سرشت من آفریده شده‌اند و از فهم و دانش من بهره‌مند گشته‌اند، پس وای به کسانی از امت من ! که برتری ایشان را دروغ انگارند و پیوند مرا با آنها قطع کنند، خداوند هرگز #شفاعت من را به این گروه نرساند» این حرف پیامبر گویی اتمام حجتی بود روشن و آشکارا، تا هیچ کس فکر فتنه و توطئه ای در سر نپروراند و خیالاتی نبافد تا پس از عروج پیامبر ،خود بر اریکه قدرت بنشیند... فضه سخنان پیامبر را به گوش جان می‌سپرد و با خود می‌گفت : براستی این احادیث را باید با خط طلانوشت و بر تارک هستی آویخت تا همگان بدانند مقام و منقبت علی بن ابیطالب را ، همو که ابوتراب است در روی زمین ، همو که #فاروق_اعظم و #صدیق اکبر امت رسول الله است ...همو که ندای آسمانی او را «لا فتی الا علی و لا سیف الا ذوالفقار خواند» و چه بد بندگانی خواهیم بود اگر این فضائل را به دست فراموشی سپاریم و چه ناشکر انسان‌هایی خواهیم بود که شکر ولایت علی را به جا نیاوریم و چه امت بیچاره‌ای خواهیم بود که اگر به راهی غیرراه‌ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب برویم... فضه حرفها درسرداشت و لیکن بر زبان نمی‌آورد و پیش رویش میدید که منبری را که رسول الله دستور به برپایی‌اش داده است، کم کم بلند و بلندتر می‌شد. کم کم منبر پیش رو آماده شد...سواران با شتاب از هرطرف خود را به برکهٔ‌خم رساندند تا بدانند این چه امر مهمی است که پیامبر آنان را به اینجا فرا خوانده، بعضی‌ها راه رفته را برگشته بودند و عده‌ای هم با عجله از پشت سر خود را به این سرزمین که قرار بود نقطهٔ عطفی در دل خود نگهدارد، رساندند. کنار برکهٔ خم جمعیت موج میزد..هرکس حرفی می‌گفت و نظری ارائه می‌کرد، پیامبر صلی الله علیه وآله که شور و شعف مردم را دید، ازجابرخاست..به سمت بلندایی که با جهاز شتران بنا کرده بودند رفت..بر روی آن قرار گرفت و سپس با نگاهی سرشار از مهر به علی علیه السلام اشاره کرد که بالا بیاید و در کنار او قرار گیرد..وقتی که علی به نزد رسول الله رفت و کنارش ایستاد،..فضه که از کمی دورتر شاهد ماجرا بود، اشک چشمانش شروع به جوشش و تکاپو نمود ، او می‌خواست این صحنه را به روشنی ببیند، اما مگر این مرواریدهای غلتان به او‌ اجازه میداد که زیباترین صحنهٔ عمرش را ببیند... علی و محمد علیهم السلام دو مدار آرامش زمین، همانها که از یک درخت و یک نور خلق شدند، همانها که بهانهٔ خلقت و وجود این دنیا بودند، همانها که مدار این دنیا بر گرد ایشان می‌چرخید در کنار هم قرارگرفته بودند، بر بلندایی که آنها را به آسمان نزدیک کرده بود، انگار باران نور از آسمان بر این نقطه باریدن گرفته بود، گویی درب آسمان گشوده شده بود و ملائک صف به صف از عرش به فرش نزول می‌کردند که شاهد این صحنهٔ ملکوتی باشند.

سروصدا اوج گرفته بود و هر کس در گوش کناری اش چیزی زمزمه می کرد: منظور پیامبر از این اجتماع عظیم چیست؟ چرا همگان را به خود فراخواند؟ چرا چنین جایگاهی درست کرده و چرا علی را به نزد خود خواند؟.. هزاران سوال در ذهن همگان شکل گرفته بود که دست رسول خدا بالا رفت... دست علی هم که انگار در دست مبارک پیامبر قفل شده بود، بالا رفت...دست حیدر رفت بالا و عرشیان آسمان دل باختند و انگار در عرش خداوند برای حیدر، حیدریه ساختند... پیامبر سرشار از شوق بود و گویی می‌خواست این شور و شوقش را به جمع منتقل کند، آنچنان دست ابوتراب را بالا برده بود که گویی می‌خواهد از آسمانیان تحفه‌های بهشتی برای زمینیان بگیرد، به طوریکه سفیدی زیر بغل پیامبر بر همگان آشکار شد... فضه از هیجان دیدن این صحنه ،سرتا پایش می‌لرزید و خوب می‌دانست امری بزرگ و عظیم در پیش است... دست علی که بالا رفت، همهمهٔ جمعیت فرونشست و همگان سرا پا گوش شدند تا بدانند، این مجلس زیبا که بی‌شباهت به جشنی عظیم نبود برای چه برپا شده، گرچه حدس زدنش مشکل نبود، چون همگان بر قرب و جایگاه علی نزد رسول و پروردگارش آگاه بودند.. مغرضان مولا علی از دیدن این صحنه دندان به هم می‌ساییدند. و دلدادگان کوی حیدر، همانند فضه از شوق دیدن، می‌گریستند‌. ناگاه صدای ملکوتی پیامبر بود که در سرزمین غدیر خم طنین افکند:... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

❇️ یک دلیل بسیااار مهم و جالب بر اینکه منظور از حدیث غدیر ولایت و سرپرستی هست نه دوستی 🌺 کانال کتاب الله وعترتی در ایتا - تصویری👇 https://eitaa.com/ketaballahvaetrate 🌺 کانال کتاب الله وعترتی در ایتا - صوتی👇 https://eitaa.com/ketaballahvaetrate2 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 #غدیرخم #امیرالمؤمنین #علی_علیه‌السلام

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۶۵ و ۶۶ صدای زیبای محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله در فضا پیچید که رو به جمعیت بانگ میزد: _اَلست اَوْلی بالمومنین من انفسهم؟(آیا من از همهٔ مؤمنان نسبت به خودشان برتر نیستم؟) همه مسلمانان ناخوداگاه با هم و یکصدا گفتند: _آری یا رسول الله... براستی که چنین است. پیامبر که انگار منتظر گرفتن همین اقرار از جمع بود، سری تکان داد و دست حیدر را بالاتر از بالا گرفت و فرمود : _هرکس من ولی و سرپرست او هستم، این علی ولی و سرپرست اوست.بارالها دوست بدار دوست دار او را و دشمن شمار دشمن او را...یاری کن کسی را که علی را یاری میکند و خوار کن کسی را که علی را خوار کند. در این هنگام همگان بر مقام علی‌بن‌ابیطالب غبطه می‌خوردند، چرا که فقط او به مقام #امیرالمؤمنین بودن، از جانب خدا و توسط پیامبرش برگزیده شده بود. فضه که لحظه لحظه این صحنه را به خاطر می‌سپرد با خود زمزمه کرد : _مبارک باد بر تو ای مولای من، مبارک باد بر تو ای سرور مومنان و ولیّ بلافصل پیامبر... چه زیبا پیامبر به همگان فهماند که معنای « ولی » در عبارت «من کنت ولیه فهذا علی ولیه » نه فقط واژه و عبارت «دوست» است، بلکه ولی در این عبارت یعنی سر پرست و اولی به نفس ... زیرا رسول خدا قبل از این عبارت فرمودند : الست اولی بالمومنین من انفسهم؟ یعنی اول سرپرستی خود را گوشزد کرد و سپس سرپرستی مولا علی را آشکار نمود و چه نکته ها که در این کلام کوتاه بود که بندگان و مسلمین می‌باید به تمامی بگیرند و حکم خدا را گردن نهند و در مسیر آن دین اسلام را به پیش برند. همهمه ای در جمع در گرفت که باز دوباره پیامبر خبری دیگر داد و بشارت داد که هم اینک جبرییل از جانب خدا بر او نازل شد و آیه‌ای دیگر برای مومنان مسلمان به ارمغان آورده... فضه سرا پا گوش شد تا این غزل عاشقانه را که از سوی خدای عاشق و عاشق آفرین بر پیامبر خوبی ها نازل شده ،بشنود و به ذهن بسپارد و به دیگرانی که نیستند و نشنیدند برساند...حسی درون فضه به او می‌گفت که بی شک این غزل عاشقانه ، در مدح کسی جز علی علیه‌السلام نمی‌تواند باشد... چرا که خدا عاشق علی بود و علی غرق خدا ... در این هنگام صدای پیامبر رساتر از همیشه کل فضا را در نوردید و به گوش عرشیان و فرشیان رسید، ندای روح بخش محمد صلی الله علیه وآله بود که آیه ای را هم اینک بر او نازل شده بود تلاوت می کرد : _«امروز کافران از اینکه در دین شما اختلافی ایجاد کنند ناامید شدند، پس شما از آنان بیمناک نشوید بلکه از من بترسید، امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و راضی شدم که اسلام دین شما باشد. مائده/۳» زمانی که فضه این آیه زیبا را از زبان پیامبر شنید، غرق لذت و شگفتی شد ، او دو سال همدم خانواده علی علیه السلام بود و با تمام وجود، برتری علی علیه السلام و اهل‌بیتش را بر تمام مسلمانان دیگر حس کرده بود، اما این آیه، چیزهای زیادی در بر داشت که برای انسان های بابصیرت سر چشمهٔ تمام خوبی ها بود... وقتی خداوند میفرماید،در این روز کافران از اختلاف‌افکنی ناامید شدند، منظورش پر واضح است که ولایت علی بن ابی طالب #حبل‌المتین و مایهٔ #وحدت مسلمین است،‌ وقتی می فرماید :امروز دینش را کامل نموده ،یعنی ملاک تکمیل دین ، پذیرش ولایت ابوتراب است... وقتی پروردگار عالمین گوشزد میکند که امروز نعمتم را بر شما تمام نمودم، این بدان معناست که ای مسلمانان بدانید که بالاترین نعمتی که خداوند به شما ارزانی داشته ، نعمت ولایت امیرمومنان علی بن ابیطالب بر مسلمین است... وقتی خداوند دین اسلام را در کنار امروز و این ولایت می آورد،یعنی اسلام ناب‌محمدی همان است که ولایت علوی در سر لوحه اش باشد ،یعنی ولایت علی تکمیل اسلام است و اسلام واقعی همان پذیرش ولایت حیدر است... الحق که چه زیبا، واضح و روشن عشق خدا به علی اعلی در این آیه و آیات قران نهفته است.... فضه گاهی با خود فکر می کرد که اصلا علی قران است و قرآن همان علیست و این واقعیتی انکارناپذیر بود، زیر ا که علی به تعبیر پیامبر، قرآن ناطق بود و در آیه آیهٔ قران، مناقب علی جاری بود... پیامبر آیه را تلاوت کرد و آن را تفسیر نمود ، مؤمنان واقعی سر از پا نشناخته به جلو هجوم آوردند تا بیعت کنند با ولیّ بلافصل پیامبر و سر نهند بر امری که خدا با آن بزرگترین نعماتش را بر مومنان فرود آورد... در همین اثنا بود که.... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۶۷ و ۶۸ جمعیت به جلو هجوم آوردند تا دست در دست مبارک علی علیه‌السلام گذارند و با او بیعت کنند، تا بزرگترین نعمت خدا را از آن خود نمایند، تا دین خود را با پذیرش ولایت امیرالمؤمنین، کامل نمایند، تا امام خود بعد از پیامبر را بشناسند و به امامتش گردن نهند. در این بین فضه از کناری این صحنه را می‌دید، او متوجه شد دو نفر از مهاجرین که دخترانشان در عقد پیامبر بودند، جلو آمدند، #ابوبکر و #عمر ، جلوی پیامبر و علی ایستادند و همانطور که نگاهی به دو دست قفل شده در هم علی و رسول الله می انداختند رو به پیامبر گفتند : _یا رسول الله ؛ آنچه که اینک فرمودید و ابوتراب را به عنوان امیرمؤمنان و ولیّ بلا فصل خود بعد از پیامبر معرفی کردید آیا خواستهٔ خداوند و امر پروردگار و رسولش بود؟ پیامبر سری تکان داد و فرمود : _آری ،به خداوند قسم که حرف من نیست جز سخن خداوند و کلام حق ... پس آن دو جلو آمدند و چندین بار رو به علی گفتند: _مبارک باشد ، مبارک باشد ، مبارک باشد امیرالمؤمنین شدنت... و جزء اولین نفراتی بودند که با علی علیه السلام ،به عنوان خلیفه بعداز پیامبر و جانشین رسول خدا ، بیعت کردند. فضه نگاه به موج جمعیتی که شتابان پیش میرفت تا خود را به علی برسانند و با او بیعت نمایند، نمود، از شور و هیجان جمع ، هیجان او نیز افزون‌تر شد، ناخوداگاه آهی کشید و گفت : خدا کند،مردم این جشن را فراموش نکنند، این آیات خداوند را فراموش نکنند ، این بیعت با حیدر را فراموش نکنند... اما تاریخ نشان داد که مردم فراموشکارند و غفلت زده....همانها که جزء اولین بیعت کنندگان بودند ، سردستهٔ بیعت‌شکنان شدند...کتاب خدا را سبک کردند و امانت رسول خدا را به خاک و خون کشیدند.. روز، روز بزرگی بود...عید، عید عظیمی بود... آخر در این روز اسلام کامل شده بود، اسلامی که شروعش از خلقت آدم ابوالبشر کلید خورده بود و در طول قرن ها و سالیان با نام های گوناگون و با پیامبران مختلف دست به دست شده بود و هرزمان تکمیل‌تر ازقبل به دست قومی با نامی و پیامبری دیگر میرسید، اینک در این روز اراده خدا بر آن تعلق گرفته بود که کامل شود...در غدیرخم کامل شود و با پذیرش ولایت امیرالمومنین علی‌بن‌ابیطالب کامل شود...و کاش بندگان قدر این #نعمت بدانند، همانا ولایت علی علیه‌السلام، حصار امن دین است مانند کلمه لااله الاالله و هرکس در این حصار وارد شود،ازگزندشیاطین در امان می‌ماند.... امر خدا نازل شد و توسط پیامبرش به مسلمانان ابلاغ شد، بیعتی که میبایست ستانده شود،ستانده شد، دینی که میبایست کامل شود، با این بیعت کامل شد و نعمت ولایت امیرالمومنین علی بن ابیطالب بر سر بندگانش باریدن گرفت. کاروان‌ها به نوبت و کم‌کم از غدیرخم خارج شدند و هر کدام رو به سرزمین خود نمودند تا این خبر داغ و فرح‌بخش را به دیگر مسلمانانی که نبودند و نشنیدند ،برسانند. کاروان مدینه النبی هم به نزدیکی های شهر رسیده بود، دل درون سینهٔ زائران خانه خدا به تپیدن افتاده بود ...

بوی عطربهشتی، عطری که شدیدتر از همیشه بود در شهر پیچید و مردم را به ورودی شهر به پیشواز پیامبر کشید...مردم شهر دسته دسته به استقبال پیامبر و همسفرانش می‌آمدند..عجیب اینکه همگان احساس کرده بودند، اتفاقی خاص افتاده ، گویی نوری از کاروان به آسمان می‌رسید... گویی مژده‌ای بس بزرگ درکار بود. هرکسی که به کاروان میرسید ابتدا به محضر پیامبر شرفیاب میشد و بعد از عرض سلام و ارادت به طرف اقوام و آشنایان خود میرفت، کم کم زمزمه‌ای در کاروان پیچید ، حرفهای درِ گوشی بلند و بلندتر شد ... حال همگان می‌دانستند که چه شده، خبر دهان به دهان و‌ گوش به گوش رسید ، آنان که در غدیر نبودند،می‌خواستند از قافله عقب نمانند ، پس با شتاب خود را به علی علیه السلام که همیشه در کنار روح و جانش محمد صلی الله علیه واله بود ، می‌رساندند و با تبریک مقام عظیمی که نصیب ابوتراب شده بود، با او بیعت می‌کردند. تا امام خود را پس از پیامبر بشناسند، تا جاهل و بی‌دین از دنیا نروند، تا آنها هم از این نعمت محروم نمانند. فضه شور و شوق اهل مدینه را که میدید به وجد آمده بود و او هم چون بقیهٔ همسفران از عید فرخندهٔ غدیر و واقعهٔ هیجدهم ذی الحجه، برای زنان و دخترانی که گرداگردش را گرفته بودند،سخنها می‌گفت و داستانها بیان می‌نمود و آنچه را که دیده بود ، بدون کم و کاست به سمع دیگران می‌رساند.. هنوز کاروان، اولین ورودی مدینه النبی بود که کل شهر از خبری مسرت بخش پر شد. اهل مدینه به حال علی و اهل بیتش غبطه می‌خوردند و در مسجد النبی اجتماع کردند تا آنها نیز در این واقعه سهیم باشند و چه شیرین روزهایی بود این ایام و چه شیرین نعمتی بود ،نعمت ولایت ابوتراب.... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤🌟🖤 🌟وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی 🌟عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج۲ ص۱۳۶. 🖤رمان تاریخی، بصیرتی و معرفتی #شاهزاده_ای_در_خدمت 🌟قسمت ۶۹ و ۷۰ چند روزی از آمدن کاروان زائران خانه خدا به مدینه می‌گذشت، هنوز شهرمدینه در تب و تاب واقعهٔ بزرگ و فرخندهٔ #غدیر_خم بود و هرروز دسته‌دسته مردم از اطراف و اکناف به مسجد می‌آمدند و به حضور پیامبر و جانشین ایشان می‌رسیدند و با ابوتراب بیعت می‌کردند تا دین و ایمانشان کامل شود و امام بعد از پیامبر را بشناسند ، تا جاهل و بی‌ایمان از دنیا نروند. خبر جانشینی علی علیه‌السلام توسط حاجیان خانه خدا که با چشم خود دیدند و با گوش خود شنیدند، به سرزمین‌های دور و نزدیک رسید و کم‌کم تمام مسلمین از این امرعظیم، مطلع شدند و فضه شاهد بود که هرروز گروهی از سرزمین‌های مختلف برای بیعت به مدینه می‌آمد. فضه با روحیه ای شاد به انجام کارهای خانه مشغول بود، پس از پایان کارها به نزد بانویش رفت و از او اجازه گرفت تا به مسجد برود، آخر این روزها خبرهای خوبی در مسجد بود و هر روز عده ای تازه نفس میرسیدند تا به امرخداوند گردن نهند و فضه می‌خواست شاهد تمام ماجراها باشد، طبیعت هیجان‌طلب این دختر مومنه او را به مسجد می‌کشاند. بانوی خانه با خواسته فضه مخالفتی نکرد و فضه تجدید وضویی نمود و چادر و روبنده به سر کرد، از درب خانه خارج شد و به سمت مسجد حرکت کرد. نرسیده به مسجد، شتر سواری که مشخص بود بسیار آشفته و عصبی‌ست و مدام زیر لب حرف میزد و گاهی دندان بهم می‌سایید و گویا از چشمان ترسناکش آتش می‌بارید، توجهش را به خود جلب نمود. آن مرد، برای فضه ناآشنا می‌آمد و حرکاتش هم عجیب بود، پس فضه می‌خواست تا سر از کارش درآورد..سرعت قدم‌هایش را کم کرد تا درست پشت سر شتر قرار گرفت. کمی که جلو رفتند، متوجه شد، مقصد این مرد هم جایی جز مسجد نمی‌باشد.جلوی مسج ، آن مرد از شتر به زیر آمد و باخشمی در حرکاتش، شتر نگون‌بخت را به سمتی کشید و افسار آن را به میخ چوبی بست، آن مرد بدون اینکه به اطرافش نگاه بیاندازد ، با همان خشم عصبانیت وارد مسجد،شد. فضه هم شتابان به دنبالش حرکت کرد، حسی درونی به او نهیب میزد که واقعه‌ای دیگر به وقوع خواهد پیوست...نمی‌دانست چرا، اما نسبت به آن مرد احساس بدی داشت، جلوی درب کفش‌هایش را باعجله به سمتی انداخت و هراسان وارد مسجد شد، او می‌خواست بداند که آن مرد کیست و چرا به مسجد آمده و چرا اینگونه خشمگین بود...روی پنجه پا ایستاد و از بالای شانهٔ جمعیت داخل مجلس مردانه را نگریست و بالاخره آن مرد را در نزدیکی پیامبر دید...متوجه شد که او با همان حال طلبکارانه جلوی پیامبر ایستاده و می‌خواهد چیزی بگوید، فضه گوش هایش را تیز کرد تا بداند چه حرف هایی رد و بدل می شود... فضه کمی جلوتر رفت و همانطور که به صحنهٔ روبه‌رویش چشم دوخته بود، تمام حواسش را بکار گرفت تا بداند چه می‌گویند و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله چه جواب می‌فرماید. او می‌خواست بداند براستی آن مرد کیست و چه می‌خواهد و چرا با چنین حالی به مسجد آمده است. آن شخص روبه روی پیامبر ایستاد و با صدایی بلند پیامبر را خطاب قرار داد و‌ گفت : _من، «حارث بن نعمان فهدی» هستم و با شنیدن خبری که این روزها در همه‌جا و همهٔ شهرها پیچیده خود را به مسجد رسانیدم تا سوالی خدمتتان عرض کنم. پیامبر نگاهی به او انداخت و فرمود : _ بگو هر چه را که در دل داری... حارث بن نعمان با لحنی طلبکارانه گفت: _ای محمد؛ تو به ما دستور دادی به یگانگی خدا شهادت دهیم، دادیم و اینکه تو را فرستاده‌ی او بدانیم و این را نیز قبول کردیم. سپس دستور به خواندن نمازهای پنجگانه، روزه ماه رمضان، حج خانه ی خدا و ادای زکات اموال دادی، ما همه اینها را پذیرفتیم. آخر به این ها راضی نشدی تا اینکه این جوان، اشاره به حضرت علی علیه السلام که در کنار پیامبر بود کرد و ادامه داد: _این جوان را به جانشینی خود منصوب کردی و گفتی: مَن کُنتُ مَولاهُ فَعلیُ مَولاه. آیا این سخن از طرف خودت است یا از سوی خداوند؟ پس پیامبر (ص) در حالی که چشمانشان از شدت ناراحتی سرخ گردیده بود سه بار فرمودند: _وَاللهِ‌ الَذی لا اِله اِلا هُو مِنَ اللهِ وَ لیسَ مِنی؛ سوگند به خدایی که معبودی جز او نیست، این سخن از جانب خداوند است. پس حارث بن نعمان که حرف پیامبر صلی‌الله‌علیه‌واله را باور نکرده بود و گمان میکرد پیامبر به خاطر قرابتش با علی او را به جانشینی‌اش منصوب کرده، در حالی که بسیار خشمگین بود، گفت: _خداوندا؛ اگر این سخن که محمد صلی‌الله‌علیه‌واله میگوید، حق است، سنگی یا عذاب دردناکی از آسمان بفرست و مرا هلاک نما

و با زدن این حرف، از درب مسجد خارج گردید و به سوی شترش رهسپار شد... فضه با شنیدن این حرف نابخردانه ودشمنی مغرضانهٔ این مرد، دانست که او از عذاب خدا درامان نخواهد بود، پس با شتاب دوباره به دنبال او راه افتاد تا ببیند عاقبتش چه می‌شود.. آن مرد هنوز به نزدیک شترش نرسیده بود که آن اتفاق افتاد... و فضه زیر لب تکرار کرد: _فَوَاللهِ مابَلَغَ ناقَتَهُ حتی رَماهُ الله مِنَ‌السَماءِ بِحَجَرٍ فَوَقَعَ عَلی هامَتِهِ فَخَرَجَ مِن دُبُرِهِ وَ ماتَ؛ سوگند به خدا، هنوز به شترش نرسیده بود که خداوند سنگی از آسمان بر سر آن ملعون فرو فرستاد و از نشیمن گاه او خارج شد و به درک اسفل واصل گردید. صدای مهیبی که از برخورد سنگ بر سر این مرد ملعون به هوا بلند شد، همگان را از داخل مسجد به بیرون کشید و همه شاهد بودند که #حقانیت #ولایت #امیرالمؤمنین به تمام شکل‌ها ثابت شد و ارادهٔ خدا بر آن شده بود تا حجت را بر همگان تمام کند و به مسلمین بفهماند که علیٌ مع الحق و الحقُ مع العلی... و سپس خداوند بار دیگر جبرئیل را از عرش به فرش فرستاد و این آیه را بر رسولش ، نازل فرمود: _سَألَ سائلُ بِعَذابٍ واقعٍ لِلکافِرینَ لیسَ لَهُ دافِعٌ مِنَ اللهِ ذیِ المَعارِجِ؛ تقاضاکننده ای تقاضای عذابی کرد، پس واقع شد. این عذاب مخصوص کافران است و هیچکس نمی تواند آن را دفع نماید و این از سوی خداوند ذی المعارج (خداوندی که فرشتگانش بر آسمان ها صعود می کند) می باشد. (معارج آیه ۱تا۳).... 🌟ادامه دارد.... 🖤نویسنده؛ طاهره سادات حسینی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🖤🌟🖤🌟🖤🌟

فعلا تا اینجا✨🍃

❇️ به درک واصل شدن دشمن اميرالمومنين عليه السلام پیرامون حادثه غدير https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 فقط حیدر امیرالمومنین است❤️

✅اتفاقات همه با سند و مدرک هستند

💢بیا ببین چه کرده این دختر دهه هشتادی تو ایتا🤩💢 . . . سلام😍 زهرا هستم یه طلبه دهه هشتادی ☺️ و اینجام که عقایدم رو تو قالب نقاشی و نوشتن با شما به اشتراک بذارم🌱 ممنون که همراهمونی😍👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/4107010359C8ffe87a54a #نقاشی #شهید_الداغی #شهید_علی‌وردی