eitaa logo
با نهج البلاغه
2.4هزار دنبال‌کننده
184 عکس
43 ویدیو
17 فایل
رسیدن به نهج البلاغه هدف نیست، هنر آن است که از دروازه نهج البلاغه بگذریم و به صاحب نهج البلاغه برسیم. کانال با نهج البلاغه فرصتی است برای تامل در نهج البلاغه و آرزویی است برای رسیدن به او. ادمین تبادلات: @sardar_1313 ادمین کانال: @ashaiery
مشاهده در ایتا
دانلود
به شماره 2 👈آیا علی ع در نهج البلاغه استناد به غدیر کرده است؟ پاسخ👇: 1. نهج البلاغه همه کلمات امام علی ع نیست پس برای قضاوت نهایی باید کلمات دیگر امام ع را هم دید. 2. در برخی از خطب امام به حجه الوداع و غدیر استناد شده (ن ک: طبری، ص 400) که اتفاقا رضی ره بُرِشهایی از آن خطبه را در نهج نقل کرده (خطبه 2) ولی قسمتهای مربوط به کلمه غدیر را حذف کرده است. چنانکه المسترشد ذکر کرده، در بخش حذف شده آمده است: «وَ لَنَا خَصَائِصُ حَقِّ الْوَلَايَةِ، وَ فِينَا الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ، [وَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ فِي حِجَّةِ الْوَدَاعِ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ،...]» 3. مفاد حدیث غدیر این است که خلافت بلافصل حق علی ع است، در نهج البلاغه بارها به این حق تصریح شده است؛ مثلا: 👈👈الف) حق ویژه علی ع که از زمان وفات پیامبر غصب شد! والله مازلتُ مدفوعا عن حقی منذ قبضَ الله رسولَه.... (به خدا سوگند، از همان لحظهای که خداوند پیامبرش را قبض روح کرد، همواره حق من از من گرفته شده) () 👈ب) وقتی مردم با ایشان بیعت کردند، در خطبه ای فرمود که سرانجام حق به حقدار رسید! (الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِه) 2 👈👈ج) در همان خطبه هنگام بیعت تصریح کرد که حق ولایت و وصایت، به اهل بیت ع اختصاص دارد (هُمْ أَسَاسُ الدِّينِ وَ عِمَادُ الْيَقِينِ إِلَيْهِمْ يَفِيءُ الْغَالِي وَ بِهِمْ يُلْحَقُ التَّالِي وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَايَةِ وَ فِيهِمُ الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ) خطبه 2 د) در جای جای نهج البلاغه سخن از حق خود به میان آورده است که باید گشت و جست! ، شماره 2 @banahjolbalaghe
به شماره 3 از قرن 3 تا کنون برخی گفته اند که امام علی ع به خلافت خلفا راضی و از کنشهای سیاسی آنان نیز خرسند بودند! برخی کوشیده اند این ادعا را در نهج البلاغه ردیابی کنند! مقاله (رفتارشناسی خلفا از دیدگاه امیرالمومنین ع در نهج البلاغه) کوشیده است نشان دهد که این انگاره انگاره باطلی است و امام علی حتی به فکر اقدام نظامی علیه خلیقه سقیفه نیز بوده اند اما اجرای این طرح را به مصلحت ندانسته اند این مقاله را در این لینک👇👇 میتوان خواند: http://ashaiery.andishvaran.ir/fa/UserShowArticle.html?ItemId=41444 ، شماره 3 @Banahjolbalaghe
، شماره 7 از حقوق بشر علی ع تا حقوق بشر جان لاک برشی از :👇 وَ اللَّهِ لَوْ أُعْطِيتُ الْأَقَالِيمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاكِهَا عَلَى أَنْ أَعْصِيَ اللَّهَ فِي نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جُلْبَ شَعِيرَةٍ مَا فَعَلْتُه ترجمه: به خدا سوگند اگر همه هفت اقلیم را با همه آنچه در آن است به من بدهند تا با گرفتن پوست جو از مورچهای خدای را نافرمانی کنم، چنین نخواهم کرد. 🌻🌴☘☘🌾🌺 برشی از :👇 فَقَدْ جَعَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِي عَلَيْكُمْ حَقّاً بِوِلَايَةِ أَمْرِكُمْ وَ لَكُمْ عَلَيَّ مِنَ الْحَقِّ مِثْلَ الَّذِي لِي عَلَيْكُم ترجمه: خداوند سبحان از طریق ولایت بر شما حق مرا بر گردن شما نهاده و برای شما نیز چنین حقی را بر گردن من نهاده است. ☘🌾🌴🌻🍃 نکته:👇 جان لاک با طرح نظریه حقوق طبیعی(natrural rights) جهان سیاست را وارد دوره جدیدی کرد. بر اساس دیدگاه جان لاک، انسانها از آن روی که انسان هستند، به خاطر طبیعت انسانی خودشان و بدون در نظر گرفتن هیچ عامل دیگر، دارای حقوقی هستند که حاکمان و شهروندان باید آن حقوق را رعایت کنند. دیدگاه جان لاک مبنای قانون (natrural law) و سیاست شد. طبیعی انگاشتن حق انسان استلزامات فراوانی دارد که در جای خود از آن بحث می‌شود. در نهج البلاغه نیز امام ع تاکید عجبیی بر رعایت حق حاکم و مردم، رعایت حق دشمن، رعایت حقوق مخالفان و ... دارد. د رکشور ما نیز برخی کنشگران سیاسی به تَبَع برخی عالمان سیاست و حقوق می‌خواهند در تایید نگاه جان لاک از همین کلمات نهج البلاغه استفاده کنند! 😯😦😥 دقت در زبان امیرالمؤمنین ع نشان میدهد که ایشان منشأ این حقوق را طبیعت انسانی انسانها نمیدانند بلکه "جعل الاهی" را منشأ حقوق انسانها میدانند. مثلا در حق مورچه، خط قرمز امام ع این است که عصیان پروردگار شکل بگیرد و در حقوق حاکم و مردم، تصریح کرده‌اند که این حق را خداوند جعل کرده است. این تفاوت، تفاوت بسیار بزرگی است که موجب می‌شود استلزاماتی که نظریه حقوق طبیعی جان لاک دارد با استلزامات نظریه حقوق بشر در نزد علی ع تفاوت زیادی داشته باشد. @Banahjolbalaghe
جناب حجه الاسلام آقای حسن زنده دل درباره «معصیت الله با ستاندن پوست جو از دهان مورچه» برایم نوشته اند: 👇 سلام .خوب بود توضیح میدادید که عصیان خدا با گرفتن پوست جو چطور ممکن خواهد شد؟ وقتی کشتن مورچه ها بلکه هر حیوان موذی جایز است؟ مگر اینکه مثال باشه برای شدت کار! بنده براشو ن نوشتم: 👇 البته حضرتعالی بهتر از بنده میدانید موضوع جواز قتل، عنوان موذی است و لذا اگر مورچه ای اصلا موذی گری نداشته باشد، یا در بیابانی باشد که ما در حال گذر از آنجا هستیم یا در حال اقامت موقت در آنجا هستیم و ... به هر حال بودنش در آنجا مصداق موذیگری محسوب نمیشود، قتلش جایز نیست و بریدن نان این مورچه خروج از چارچوب عدالت است شکرا جزیلا این مباحثه با اجازه خود ایشون در کانال به صورت همگانی منتشر شد.
، شماره 1 🌾🍃🌻🌴🍃🌻🌴 برشی از حکمت 456: «أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا ». (آیا آزادمردی نیست که این غذای باقیمانده در دهان را به اهلش وانهد؟). نکات:👇👇 👈عنصر زیباشناختی: تشبیه دنیا به لُماظه (غذای باقی مانده در دهان) 👈معناداری تشبیه (بیان وجه شبه): الف) غذای باقیمانده در دهان آنقدر کم است که کسی را سیر نمی‌کند دنیا نیز.... ب) غذای باقی مانده در دهان دیگری، تنفرآمیز است. در دیگر سخنان حضرت نیز دنیا به پدیده های تنفرآمیز دیگری چون استخوان خوک در دست جزامی، آب بینی بز، آب باقیمانده در ته آفتابه و... تشبیه شده است. حقیقت دنیا اگر به درستی فهم شود، مورد رغبت نخواهد بود بلکه تنفرآمیز نیز خواهد بود (فهم درست حقیقت دنیا، یکی از رازهای عصمت معصومین علیهم السلام نیز است) دونکته دیگر: 👈👈 تعبیر به «أ لا حُرٌّ» نشان می‌دهد که آزادی حقیقی در ترک دنیا (بندگی خدا) است. کسانی که با دستورات الهی مخالفت می‌کنند و می گویند: می خواهیم آزاد باشیم، غافلند که برای فرار از بندگی خدا در بند بندگی دنیا گرفتار شده اند یعنی دقیقا به همان به سویی (بنده بودن) شتافته اند که گمان می‌کنند از آن گریخته‌اند. 👈👈 تعبیر «لأهلها» و قرار دادن آن در برابر تعبیر «حُرٌّ» نشان میدهد که برخی افراد شایسته بردگی همین لماظه هستند نه شایسته بندگی خدا که مقام احرار است. باید دید اینها بر سر گوهر نفسشان چه بلایی آورده اند که شایسته آن لماظه شده اند!؟!!! @Banahjolbalaghe
باسم الله ،‌ شماره 5 معرفه شدن خبر (از اسالیب حصر) 🌾☘🍃🌴🌻🌾🌻 : نَحْنُ الشِّعَارُ وَ الْأَصْحَابُ وَ الْخَزَنَةُ وَ الْأَبْوَابُ وَ لَا تُؤْتَى الْبُيُوتُ إِلَّا مِنْ أَبْوَابِهَا فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَيْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّيَ سَارِقاً. 🌻🌾🍃☘ 👈نکته اول: شعار به پیراهن زیرین گفته میشود. پیراهن زیرین دو خصوصیت دارد: یکی اینکه دیرتر از دیگر پیراهنها از بدن کنده میشود (یعنی ملازمه شدیدی دارد) دیگری آنکه پیراهن زیر هر کس، اسرار مخفی بدن او را میشناسد و میپوشاند. این تعبیر کنایه از کسی است که هم دوستی بسیار شدیدی با یک شخص داشته باشد و هم رازشناس او باشد. در زبان فارسی شاید تعیبر "یار گرمابه و گلستان" بتواند تا حدودی این معنا را برساند. 👈نکته دوم: "معرفه شدن خبر"، از اسلوبهای حصر است. در اینجا نیز کلمه های "الشعار و الاصحاب و الخزنه و الابواب" همگی معرفه به کار رفته اند. لذا متن فوق👆 باید به صورت زیر 👇ترجمه شود: 👈فقط ما هستیم که شعار (یاران همیشگی و رازدار) پیامبر (ص)، اصحاب ایشان، خزانه داران دانش ایشان و درهای ورود به حریم ایشان هستیم. هر کس که از در [و از طریق ما] وارد [حریم نبوی] نشود دزد نامیده می شود. تعبیرِ «فقط»، با اینکه در مناقشات کلامی مربوط به جانشینی امام علی ع هم اثر ویژه‌ای دارد، در اکثر ترجمه ها برگردانده نشده است!!😧😦😯😯 @banahjolbalaghe
باسم الله ، شماره 1 🌻🌾🍃🌴💐🌷🌸🌾🌛🌝 سجده بر کلام علی ع؟!😯 ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه می نویسد: «اگر تمام فصحاء عرب در انجمنى گرد آيند و اين بخش از خطبه برایشان خوانده شود، سزاوار است همگان به سجده درآیند همانگونه كه شعرا براى شعر عُدىّ بن رقاع ـكه در وصف آهويى سروده بودـ سجده كردند و چون به آنان اعتراض شد كه چرا سجده كرديد، گفتند: ما مواضع سجده براى شعر را آنگونه مي‌شناسيم كه شما مواضع سجده برای آيات قرآن را!😯 (توضیح: منظور ابن ابی الحدی شاید این بوده که کلام حضرت امیر(ع) آنقدر دلربا است که بر هر فصیحی واجب است در برابر عظمت آن سر تعظیم فرود آورد و این سجده، سجده خضوع و احترام است نه سجده عبودیت و بندگی. احتمال دیگر آن است که سجده در برابر خالقی باشد که چنین بنده‌ای بدین پایه از فصاجت آفریده است. وقتی بنده اینچنین اعجاب آور سخن گوید پس خالق او چه عظمتی خواهد داشت؟!). وی در ادامه می‌نویسد: «انس با کلام علی ع شگفتی دیرینی در من ایجاد کرده است؛ شگفتی از بزرگمردى كه چنان بر فنون سخن مسلط است که وقتی خطبه حماسی ايراد مى‌كند چنان خطبه میخواند كه گویا سرشتش، سرشت شيران و پلنگان است و در همان حال وقتی موعظه میکند چنان موعظه می‌نماید كه گویا لطافت طبعش همچون راهبان پشمینهپوشی است که هرگز گوشت نمىخورند و حتی قطره خون حیوانی را نیز نریخته اند!» @banahjolbalaghe
باسم الله ، شماره 8 🌾🌴🍃🌻☘🌛 از حقوق بشر علی ع تا حقوق بشر جان لاک(شماره 2) در پست پیشین (، شماره 7) گذشت که جان لاک منشأ حقوق انسان را طبیعت او میدانست و معتقد بود که طبیعت انسانی انسان بدون نیاز به هیچ عامل خارجی، منشأ پاره ای از حقوق است که به نام حقوق طبیعی (natrural rights) نامیده میشود. طبیعی انگاشتن حق انسان استلزامات فراوانی دارد که در جای خود از آن بحث می‌شود. در نهج البلاغه نیز از حقوق انسان سخنان زیادی به میان آمده است. برخی کنشگران سیاسی میکوشند بین سخنان امام علی ع و دیدگاه جان لاک که مبنای حقوق بشر غربی قرار گرفته، سنخیتی ایجاد کنند! 😧با این حال شواهد فراوانی در نهج البلاغه وجود دارد که نشان میدهد منشأ حقوق بشر، طبیعت بشری بشر نیست بلکه اراده الاهی است. برخی از این شواهد عبارت است از:👇 1) حقوقی که مردم بر یکدیگر دارند توسط خداوند جعل شده است: ثُمَّ جَعَلَ سُبْحَانَهُ مِنْ حُقُوقِهِ حُقُوقاً افْتَرَضَهَا لِبَعْضِ النَّاسِ عَلَى بَعْض‏ () 2) درباره [حقوق] بندگان خدا و سرزمینهای خداوند، از خدا بترسید! چون شما [از سوی خداوند] حتی درباره زمین و حیوانات [نیز] مورد سوال قرار خواهید گرفت: اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِم‏ () 3) خداوند حرمت انسان مسلمان را بر همه حرمتها برتری داد (إِنَّ اللَّه... فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ كُلِّه () @Banahjolbalaghe
باسم الله از هفته گذشته تعدادی از دوستان، میخواستند بدانند مگر طبیعی انگاشتن حقوق انسان چه استلزاماتی دارد که "بانهج البلاغه" این قدر به آن حساس شده است؟👇 طبیعی انگاشتن حق، لوازم زیادی دارد. از جمله: 👈الف) مثلا اگر حق حیات (Right to life) یک حق طبیعی باشد معنایش این است که طبیعت این حق را به انسان داده و لازمه اش این است که هیچ کس هم نتواند این حق را از او سلب بکند (مخالفت با قانون اعدام) در حالی که حق حیات را قرآن یک حق خداداد میداند (ولاتقتلوا النفس التی حرّم الله إلاّ بالحقّ) در این آیه اولا حرمت نفس به خداوند نسبت داده شده (حرّم الله) ثانیا گرفتن این حق از انسانی که لیاقت این حق را نداشته، محال نیست بلکه جایز است (لا تقتلوا الا ...بالحق) 👈ب) اینکه در برخی مکاتب کلامی جدید(که آقای دکتر سروش هم به همان مکاتب تعلق دارد)، انسان را دارای حق (نه تکلیف) میدانند به خاطر این است که حقوق را مجعول یک عامل خارجی نمیدانند بلکه مجعول طبیعتش میدانند یعنی طبیعت انسانی انسان او را مُحقّ کرده است و این محق بودن چون به طبیعتش بازمیگردد، در هیچ جا از او جدا نمیشود حتی در برابر دین یا در برابر خداوند😯 مواردی مانند چانه زنی غریبها برای آزادی سقط جنین، آزادی زنا و ... را نیز با توجه به همین مبنای خودشان باید فهم کرد. نکته مهم: در دهه 50 (که عصر سیطره مارکسیسم بر ایران بود) کنشگران سیاسی و اجتماعی، امام علی ع و نهج البلاغه را با قرائت مارکسیستی میفهمیدند (خسرو گلسرخی میگفت: اولین مارکسیست تاریخ علی است😦، ساواک جلوی ترجمه کتاب جرج جرداق را میگرفت چون معتقد بود برداشتهای مارکسیستی از نهج البلاغه را ترویج میکند و ...) امروز برخی امام علی ع را با قرائت لیبرالیستی میفهمند😦 اما "بانهج البلاغه" دوست دارد علی ع را آنگونه که هست بفهمد و بفهماند. مرزهای حساسی وجود دارد که باید آن را یافت و جدی انگاشت. @Banahjolbalaghe
ایام سوگواری حضرت ابی عبدالله ع تسلیت باد
باسم الله ، شماره 2 🌾🍃🌻🌴🍃🌻🌴 بُرِشی از : «إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا». (همانا جان شما را بهائی جز بهشت نیست پس خود را جز به بهشت مفروشید). عنصر زیبایی: تشبیه صریح «جان» به متاع و تشبّه ضمنی و دیریاب امام ع به "کارشناس قیمت جان" توضیح: کسی که کالایی برای فروش دارد باید به سراغ کارشناس رفته و قیمت بازاری آن را به دست ‌آورد. دنیا به تعبیر روایات، بازاری است که انسان در آن متاعی جز جانش ندارد. قیمتگذاری جان در این بازار نیاز به کارشناس (مقوّم) دارد. بی شک کارشناسی که از علی ع انسان‌شناس‌تر باشد، وجود ندارد. ایشان قیمت جان را بهشت می‌دانند. اتفاقا مشتری هم پای معامله است که «إنّ الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بأنّ لهم الجنة». تأمل: بالاترین قیمت ممکن برای جان در این بازار، بهشت است اما شایسته‌ترین چیزی که می‌شود جان را فدای آن کرد، بهشت نیست! چرا که کسانی هم هستند که خدای را برای بهشتش نمی‌پرستند بلکه برای آن می‌پرستند که او را شایسته پرستیدن یافته‌‌‌‌اند. اینان تاجرانه به بازار نیامده‌اند تا متاعشان را قیمت‌گذاری کنند بلکه رندانی هستند که عاشقانه آمده‌اند و به جای تجارت شیفته چیز دیگری هستند، برای همین است که این کارشناس خود نیز می‌فرماید: «الهی، ما عَبَدتُك خَوفاً مِن نَارِك و لا طَمَعاً في جَنّتك و لكن وَجَدتُكَ أهلاً للعبادة فَعَبَدتُك» @Banahjolbalaghe
باسم الله ،‌ شماره 6 🌾🌺💐🌺🍃 العفاف زینه الفقر 👈 (شماره 1) در زبان فارسی عفت به معنای «خودداری از گناهان جنسی (پاکدامنی)» به کار می‌رود اما در زبان عربی این کلمه به معنای «خودداری از هر گونه عمل قبیح» است. در قرآن کریم آمده است: «یحسبهم الجاهل اغنیاء من التعفف» تعفف در اینجا به معنای خودداری از گناهان جنسی نیست بلکه به قرینه مقام به معنای خودداری از "اظهار فقر و ذلیل کردن خود" است. مراد آیه هم این است که «فقیران مومن فقر و نداری خود را می‌پوشانند و اظهار ذلت نمی‌کنند تاجایی که کسی که نداند گمان می‌کند آنها غنی هستند» در نهج البلاغه هم در جمله «الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْر» () کلمه عفاف به همین معنا به کار رفته و بدین معنا است که«خودداری از اظهار ذلت، زینت فقر است» ولی بسیاری از مترجمان کلمه عفاف را به پاکدامنی برگردانده و ترجمه‌ای به دست داده‌اند که اجزای جمله‌اش ربطی به هم ندارد. جمله «پاکدامنی زینت فقر است» معنای روشنی ندارد. پاکدامنی و تردامنی به فقر ربط روشنی ندارند چون پاکدامنی چنانکه میتواند فقر فقیران را بیاراید میتواند غنای اغنیا را هم بیاراید. 👈نکته: کلمه "زینت" به زیورهای عَرَضی اطلاق میشود. امام ع میخواهند بفرمایند فقر هر چند در ذات خودش عنصر مطلوبی نیست، ولی بالعرض میتوان آن را چنان آراست که موجب زیبایی بشود. بنابراین فقر همیشه هم موجب ذلت انسان نیست. این خود انسان فقیر است که با اظهار ذلت و نداری، فقر خودش را مایه زشتی خودش میکند در حالی که اگر بردبار باشد و اظهار حاجتمندی‌‌اش را فقط به نزد خدای خود ببرد و حاجاتش را نزد بندگان عیان نکند، فقرش هم به "فقری زیبا" تبدیل می‌شود. @Banahjolbalaghe
باسم الله ، شماره 2 🌸🌷🌻🌾🍃🌴🌛 ابن ابی الحدید و پندپذیری عجیب از کلام علی ع ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه می نویسد: «سوگند به آن کسی که همه امتها به او سوگند یاد می‌کنند، از پنجاه سال پيش تا كنون بيش از هزار بار اين خطبه را خواندهام و هر بار که آن را خوانده‌ام، در جانم بيم و خوف و موعظه عمیقی پديد آمده، در دلم هراسی شگرف پدیدار شده و بر تمام پیکرم لرزه افتاده است! چه بسيار گويندگان، واعظان و فصيحان بزرگی كه در اين موضوع (مرگ) سخن گفتهاند و من بر گفتههاى آنان دست یافته و آن را خواندهام! اما هيچ كدام از آنها نظير اين تأثير را بر من ننهاده است! شاید اين تأثیرگذاری ریشه در عقيده‌ی راسخی که من به گوينده اين سخن دارم، داشته باشد! شاید هم بدان سبب باشد كه علی ع به عنوان گوينده این سخن نیتی خالص، يقينی استوار و اخلاصی پاک داشته و همین امر موجب شده که تأثير گفتارش در نفوس بيشتر و نفوذ موعظهاش در دلها رساتر شود! @banahjolbalaghe
بسم الله ، شماره 9 🌾🌴🍃🌻☘🌛 مَنش مدیران عالی نظام اسلامی : وَ اعْلَمْ يَا مُحَمَّدَ بْنَ أَبِي بَكْرٍ أَنِّي قَدْ وَلَّيْتُكَ أَعْظَمَ أَجْنَادِي فِي نَفْسِي أَهْلَ مِصْرَ فَأَنْتَ مَحْقُوقٌ أَنْ تُخَالِفَ عَلَى نَفْسِكَ وَ أَنْ تُنَافِحَ عَنْ دِينِكَ... و لَا تُسْخِطِ اللَّهَ بِرِضَا أَحَدٍ مِنْ خَلْقِه... 🌾🌺💐🍃🌺 ای محمد بن ابی بکر بدان که من تو را به حکمرانی اهالی مصر، که از نظر من بزرگترین لشکرم هستند، برگزیده‌ام برای همین هم شایسته است با نفست مخالفت بکنی، و از دینت دفاع بکنی ... و برای جلب رضای هیچ کس خدایت را خشمگین نکنی... در سطوح مديريت، مدیران را به مدیران عالی، مدیران میانی و مدیران عملیاتی تقسیم می‌کنند. این سطح بندی برای تعیین شرح وظایف مدیران تفکیک مناسبی است و میزان کارآیی و اثربخشی آن باید در دانش‌های تخصصی مربوطه بررسی و نقد شود. به نظر می‌رسد در شیوه حکمرانی امام علی ع پیش از این سطح بندی، ظاهرا سطوح مدیریتی به دو سطح عمده تفکیک می‌شده است: سطح نخست، مدیران عالی که با توجه به توانایی و تخصصشان، از بین نیروهای ارزشی انتخاب می‌شدند و شرط اصلی‌شان برخوردای از دغدغه دینی و رعایت ارزش‌ها بود. سطح دوم، مدیرانی بودند که با اقتضائات تخصصی و شغلی‌شان پست و مقامی را به دست می‌گیرند و به علت فقدان نیروی کافی، این حساسسیت‌ها درباره همه‌ی آنها اعمال نمی‌شد. توصیه‌هایی مانند توصیه‌ای که امام ع درباره دادن حقوق کافی به قضات کرده‌اند تا به وسیله حقوق کافی از دام تطمیع نجات یابند()، مربوط به مدیران سطح دوم است اما درباره مدیران سطح نخست توصیه ویژه‌ای دارند. برای مثال به محمد بن ابی بکر فرموده‌اند: که تو چون از طرف من به مدیریت مهمترین استان گماشته شده‌ای، شایسته است که چند چیز را رعایت کنی: یکی اینکه با نفست مخالفت بکنی؛ دوم آنکه در برابر هجوم‌هایی که به دینت می‌شود، از دینت دفاع بکنی؛ سوم آنکه خدایت را برای رعایت خوشنودی هیچ احدی، خشمگین نکنی. نکته: عاطفه در جمله «أَنِّي قَدْ وَلَّيْتُكَ أَعْظَمَ أَجْنَادِي فِي نَفْسِي أَهْلَ مِصْرَ فَأَنْتَ مَحْقُوقٌ...» نشان می‌دهد که «منصوب بودن از سوی علی ع برای یک حکمرانی مهم» موجب می‌شود که رعایت این سه توصیه الزامی شود. @banahjolbalaghe
بسم الله ، شماره3: 🌾🍃🌻🌴🍃🌻🌴 : امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي فَإِنَّنِي أَنْفَسُ بِهَذَيْنِ يَعْنِي الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ (عليهما السلام) عَلَى الْمَوْتِ لِئَلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله عليه و آله و سلم) جلوی این جوان(امام مجتبی ع) را بگیرید تا مرا (با مرگ خویش) درهم نشکند که من [نسبت به از دست دادنِ] این دو (حسنین) بخیل هستم چون با [از دست رفتنِ] اینها نسل پیامبر ص قطع می‌شود. 👈👈شناسنامه خطبه: در جنگ صفین، امام حسن(ع) بی مهابا بر لشکر دشمن می‌تاخت. حضرت امیر(ع) که بر جان حجت پس از خویش بیمناک شده بودند، فرمودند: «امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي» یعنی سید رضی گفته است که « امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ» از عالی‌ترین و فصیح‌ترین کلمات است. 👈عنصر زیباشناختی: مجاز مرسل در لفظ املکوا/ ظرافت خیره کننده در کاربست حرف «عن»/ مجاز در تعبیر «انفس» 👈مجاز جمله اول: هر مولایی می‌تواند مملوک خویش را از انجام عملی منع کند یعنی مالکیت، سبب ممانعت و جلوگیری از انجام عمل است. در این کلام شریف، سبب (املکوا) ذکر شده ولی مسبب (جلوگیری از ورود به کانون خطر) اراده شده است (مجاز مرسل) و از همینجاست که «املکوا»، متضمن معنای "دور کردن امام حسن(ع)" از حضرت امیر(ع) - که در خط مقدم کارزار قرار داشتند- است. 👈مجاز در جمله دوم: کلمه «انفس» به معنای بخل ورزیدن است. حضرت می‌خواستند شدت علاقه خود به «بقای عمر حسنین ع» را بیان کنند، فرمودند: «انفس بهذین علی الموت» (من به مرگ این دو جوان خیلی بخیل هستم) مجاز در اینجا رخ داده است که «بخل ورزیدن» که مربوط به مال است ذکر شده ولی «شدت علاقه به بقای حسنین ع» اراده شده است. 👈تعلیل در جمله سوم: امام ع با اعزام فرزند دیگرشان، محمدبن حنفیه، به نقاط حساس جنگ مشکلی نداشتند اما از اعزام حسنین ع خودداری می‌کردند، چون مامور بودند که نسل رسول الله را حفظ کنند(لِئَلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله و سلم) سرانجام همان کسانی در روز عاشورا خنجر به حنجر حسین ع نهادند که این سخن را در صفین از علی ع شنیده بودند....! لعنة الله علی القوم الظالمین! . ع ع @banahjolbalaghe
خم شد گذاشت روی زمین گوشواره را تا قدری التیام دهد گوش پاره را آتش گرفته گوشه ی دامان کوچکش آبی نبود چاره کند این شراره را ازخیمه های سوخته تا گود قتلگاه هاجرشد و دوید به هرسو اشاره را باران تازیانه و سیلاب سیلی ، اشک تاریک کرده بود نگاه ستاره را ازحال رفت ، بوته ی خاری پناه شد درخواب دید کودکی و گاهواره را درخواب دید رفته مدینه وتشنه نیست لب جمع کرد خوردن آبی دوباره را... زینب تمام همسفران را ردیف کرد گم کرده بود دخترچندم ... شماره را ؟ شاعر: پروانه نجاتی. @banahjolbalaghe
بسم الله به مناسبت سالروز شهادت امام سجاد ع یادگار بزرگ امام سجاد ع (صحیفه) از نگاه دیگران (1) 👇 👈علامه طنطاوی مفتی اسکندریه مصر آيت الله مرعشي نجفي مينویسد: نسخهاي از صحيفه را براي مطالعه علّامه طنطاوي صاحب تفسير معروف و مفتي اسکندريّه فرستادم. وی خبر وصول صحيفه را براي من نوشت و در برابر اين هديه‌ی گرانقدر از من سپاسگزاري نمود و در تمجيد و تحميد از اين نسخه بسيار سخن گفت تا آن که گفت: نامه گرامي مدّتي پيش به ضميمه کتاب صحيفه از کلمات امام زاهد اسلام علي زين العابدين بن امام حسين شهيد، ريحانه‌ی مصطفي رسيد. ...آن را کتابي يگانه يافتم که مشتمل بر علوم و معارف و حکمتهایي است که در غير آن يافت نميشود. از بدبختی‌های ما این است که تا کنون بر این اثر قیّم و ماندگار که از میراث‌های نبوت و اهل بیت است دسترسی نداشتیم؛ من هر چه در آن تأمل کردم دیدم از کلام مخلوق فراتر و از کلام خالق فروتر است... علامه طنطاوی در ادامه‌ تصمیم می‌گیرد که خود شرحی بر این کتاب گران‌سنگ بنویسد هر چند ظاهرا توفیق این امر را نیافته است. شماره 4 ع @banahjolbalaghe
بسم الله به مناسبت سالروز شهادت امام سجاد ع یادگار بزرگ امام سجاد ع (صحیفه) از نگاه دیگران(2)👇 👈نماینده‌ي پاپ بندیکت: آرزوی قرائت صحیفه در مراسمهای واتیکان! 😯 نماینده‌ي پاپ بندیکت در امور فرهنگی و هنری که از مشاوران بسیار نزدیک پاپ و کشیشی فرهیخته است در ضیافت شامی که مترجم صحیفه‌ي سجادیه (ع) (به زبان فرانسوی) نیز در آن حاضر بود کتابی را به صورت امانت طلب کرد که پیش از خواب بخواند. مترجم صحیفه فرصت را غنیمت شمرد و ترجمه‌ی فرانسوی صحیفه را در اختیار او نهاد، مترجم می‌گوید:‌ صبحِ فردا دیدم دعای امام (ع) تأثیر خود را بر او نهاده و او که فقط فرصت مطالعه‌ي سه دعا را داشت تا صبح بسیاری از دعاهای صحیفه را خوانده و لذتی عمیق را تجربه كرده است. با این حال وقتی دیدم خیلی مشتاق است نسخه‌ای از کتاب را داشته باشد آن را به او دادم او نیز بسیار خوشنود شد و گفت: شايد در آينده اي نزديک، فرصتي پيش بيايد تا ما بتوانيم صفحاتي از صحيفه را در واتيکان، براي شنوندگانمان قرائت کنيم. سپس پيشنهاد کرد که مترجم، اين کتاب را به زبان ايتاليايي نيز ترجمه کند... (گزارشي از ترجمه فرانسوي صحيفه سجاديه، فريده مهدوي دامغاني مجله سفينه شماره 9) شماره 5 ع @banahjolbalaghe
بسم الله به مناسبت سالروز شهادت امام سجاد ع یادگار بزرگ امام سجاد ع (صحیفه) از نگاه دیگران(3) 👇 👈یک كاتوليك متعصب : هر روز به جای دعاهای انجیل صحیفه می‌خوانم!😯 آنه ماری شیمل مترجم آلمانی صحیفه‌ي سجادیه نيز در خاطرات ایام ترجمه‌‌ی کتاب صحیفه درباره‌ی خانم بسیار فاضلی که کاتولیکی مؤمن و راسخ العقیده بوده می‌گوید: او وقتی فهمید که من دعاهای اسلامی را ترجمه میکنم، دلگیر شد و اعتراض كرد که مگر در کتب مقدس خودمان چه کمبودی داشتیم که تو به ادعیه اسلامی روی آورده‌ای!؟ وقتی کتابم چاپ شد یک نسخه برای او فرستادم. یک ماه بعد در یک تماس تلفنی به من گفت: صمیمانه از هدیه این کتاب متشکرم، زیرا هر روز به جای دعا آن را میخوانم. ( مجله پیام زن، فروردین 1381، شماره 121 ص 32) شماره 6 ع @banahjolbalaghe
بسم الله به مناسبت سالروز شهادت امام سجاد ع یادگار بزرگ امام سجاد ع (صحیفه) از نگاه دیگران(4)👇 👈شگفتی زبان‌کاو فلسطینی‌تبار از "دقیق بودن زبان صحیفه در واژه‌گزینی" معنای واژه‌های عربی زوایای پنهانی دارد. وقتی کلمه‌ها در جمله‌های علی بن الحسین (ع) به کار می‌روند همه‌ی پنهان‌ترین و دیریاب‌ترین زوایای معنای کلمه نیز آشکار می‌شود! این امر نشانه‌ی توانایی شگفت‌آور امام در یافتن روابط کمتر توجه‌ شده‌‌ی کلمه‌ها است. دکتر عبدالکریم اشتر، ادیب برجسته‌ی معاصر ـ که وقتی کلمه‌های عربی را در جمله‌های امام (ع) تماشا کرده از آشکار شدن ظرفیت‌های ناشناخته یا کمتر توجه شده‌ی کلمه‌های عربی در شگفت آمده است ـ می‌نویسد: «از نظر واژگان عربی و فقه اللغه و با توجه به عظمتی که ثروت لغوی صحیفه دارد می‌‌توان صحیفه را کارگاهی دانست که انسان در آن کارگاه می‌آموزد چگونه می‌شود کلمه‌ها را در جایگاه شایسته‌ی خودشان همراه با مماثل‌ها و متضاد‌هایشان به کار برد.» وی سپس به عنوان نمونه‌ای از این کاربردهای زیبا که به شناخت ظرفیت معنای کلمه‌ها کمک می‌کند این دعا را مثال می‌زند: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمحَبَّةَ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ کَرَمَ الْعِشْرَةِ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ الْاَمَنَةِ» توضیح درباره شخصیت ادبی دکتر اشتر👇: رئیس دانشکده‌ی ادبیات عربی دانشگاه دمشق، عضو فرهنگستان ادبیات عرب کشور سوریه، عضو "جمعية النقد الأدبي في اتحاد الكتاب العرب" در سال 2007 به افتخار تألیف کتاب "المختار من كتاب الاعتبار لأسامة المنقذ" جایزه‌ي ادبی ابن بطوطه را دریافت کرد. در حدود سی کتاب در ادبیات عربی تألیف کرده است مانند «نصوص مختارة من الأدب العربي الحديث»، «معالم في النقد العربي الحديث»، «دراسات في أدب النكبة»، «التعريف بالنثر العربي»، «نافذة مفتوحة ... مفردات من أدب المقالة و الخاطرة و الحديث»، «العربية في مواجهة المخاطر» و ... شماره 7 ع @banahjolbalaghe
بسم الله ، شماره4: 🌾🍃🌻🌴🍃🌻🌴 امام ع وقتی خبر شهادت مالک اشتر را دریافت کردند، در رثای او فرمودند: «مَالِكٌ وَ مَا مَالِكٌ وَ اللَّهِ لَوْ كَانَ جَبَلًا لَكَانَ فِنْداً وَ لَوْ كَانَ حَجَراً لَكَانَ صَلْداً لَا يَرْتَقِيهِ الْحَافِرُ وَ لَا يُوفِي عَلَيْهِ الطَّائِر». (مالك، چه مالكى! به خدا قسم اگر كوه بود، كوهى عظیم ( یا منفرد) و اگر سنگ بود، سنگى سخت می‌بود، كه هيچ رونده چالاك بر قلّه آن بالا نرود و هيچ پرندهاى به اوج آن نرسد). 👈👈👈👈توضیح: "فِند"را به عظیم و نیز منفرد معنا کرده اند. کوه منفرد به خاطر تمایز و برجستگی بسیار آشکارش، عظمت و شکوهی خاص دارد که اگر در کنار کوه‌های دیگر قرار می‌گرفت شکوهش با این آشکاری و برجستگی دیده نمی‌شد. این احتمال نیز وجود دارد که منظور حضرت آن باشد که مالک همانگونه که انسانی خاص و متمایز است، اگر کوه می‌شد نیز خاص و جدا از سایر کوه ها می بود. 😧در شناخت جایگاه مالک اشتر باید به این نکته مهم توجه داشت که امام او را با یکی از اوصاف خودشان ستوده‌اند!! ایشان در خطبه شقشقیه، در مورد خودشان می‌فرمایند: «و لا یرقی إلیَّ الطیر» () یعنی هیچ پرنده ای به بلندای من نمی‌تواند برسد. مالک را هم با همین وصف (وَ لَا يُوفِي عَلَيْهِ الطَّائِر) @banahjolbalaghe