#نکات_رجالی #وجوه_عامه 💠 وقوع راوی در کتاب کامل الزیارت (ابن قولویه) 🔻 در رابطه با کامل الزیارات و مدلول عبارتی که در مقدمه این کتاب آمده، حداقل پنج مبنا وجود دارد: 1️⃣ مبنای اول این است که تمام کسانی که در اسناد کامل الزیارات واقع شده اند از ثقات اند که مبنای شیخ #حر_عاملی ره همین است. (وسائل الشیعة، ج30، ص 202) محقق خویی ره نیز تا اواخر عمر شریفش به این مبنا معتقد بود، (معجم رجال، ج1، ص50) ولی بعداً از این مبنا عدول نمود. 2️⃣ مبنای دوم این است که تنها مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه مشمولِ این توثیق هستند. مبنایی که محقق #خویی ره در اواخر عمر به آن عدول نمود، همین مبنا است. (منهاج المصباح (التجارة)، ج 1، ص 461) 3️⃣ مبنای سوم این است که شهادتِ ابن قولویه در مقدمه ی کتابش به این معناست که در هر باب از ابواب این کتاب حداقل یک حدیث صحیح و معتبر وجود دارد. به عبارت دیگر عناوین هر باب در این کتاب که متخذ از احادیث آن باب است، حجت است و از معصوم ع صادر شده است. این مبنا را آیت الله شیخ جواد #تبریزی ره بعد از عدول از مبنای اول اختیار نموده است. (قبسات من علم الرجال، ج 1، ص 91) 4️⃣ مبنای چهارم این است که شهادت ابن قولویه به این معناست که ایشان می گوید: روایات این کتاب را چون در کتب معتبر و مهم محدثان بزرگ و مورد اعتماد ذکر شده است، در این کتاب جمع آوری کرده ام. ظاهرا آیت الله #سیستانی (دام ظله) معتقد به این مبنا هستند. (قاعده لا ضرر و لا ضرار، ص 21 ـ 22) 5️⃣ مبنای پنجم و مورد قبول (استاد #شب_زنده_دار ) این است که ابن قولویه واسطه های بین خودش و منابعی که این روایات را از آن اخذ کرده است توثیق می کند، اما از آن کتابِ منبع به بعد را نه. به عبارت دیگر ابن قولویه می خواهد بگوید: «من شهادت می دهم که از ناحیه ی من تا آن منبع حدیثی، همه ی افراد ثقه هستند، اما از آن منبع تا معصوم (ع) را خودتان بررسی کنید». طبق این مبنا علاوه بر مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه، افراد دیگری که در سند ایشان تا منبع حدیثی قرار گرفته اند نیز توثیق می شوند. گاهی بین ابن قولویه و منبع حدیثی سه نفر واسطه هستند، گاهی دو نفر و گاهی یک نفر. 📚 درس خارج فقه آیت الله #شب‌زنده‌دار ـ مبحث امر به معروف و نهی از منکر ـ سال 1397 #حضرت_آیت‌الله_شب‌زنده‌دار «دام ظله» #رجال #وجوه_عامه 🔗 @book_feghahat

🔰به مناسبت روز معلم،شاگردان حضرت آیت الله شب زنده دار «دام ظله» از معظم له تجلیل کردند

📚 جریان حق الطاعه در دوران بین محذورین ؟؟؟!!! ✅ حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله»: مبنای حق الطاعه این است که حق اطاعتی که مولا به گردن عبد دارد، دائر مدار علم نیست بلکه دائر مدار احتمال است؛ یعنی هر جا عبد احتمال تکلیف بدهد حق اطاعت از مولا سبب می شود که عقل حکم به احتیاط می کند لذا در شبهات حکمیه قبل از فحص و حتی بعد از فحص احتیاط را لازم می داند پس حق اطاعت مولای حقیقی حتی موارد احتمال تکلیف را نیز شامل می شود. طبق این مسلک ممکن است گفته شود که در دوران بین محذورین چون احتمال تکلیف وجود دارد پس عقاب نیز ثابت است. اما آنچه لازم است در اینجا مورد توجه قرار بگیرد این است که باید در حدود و ثغور حق الطاعه مولا تامل کرد، همانطور که جریان قاعده قبح عقاب بلابیان نیز مبتنی بر این حق است یعنی باید دائره حق مولای حقیقی نسبت به عبد ملاحظه شود. حق مولا در مواردی ثابت است که امکان موافقت قطعیه وجود دارد اما در مواردی که بیانی نیست و امکان موافقت قطعیه نیز وجود ندارد عقل حق اطاعت مولا را درک نمی کند مثل موارد عدم قدرت که عقل نسبت به امر غیرمقدور حق الطاعه را درک نمی کند پس در اینجا حتی نزد قائلین به حق الطاعه مثل شهید صدر«ره»، محقق داماد«ره» و سید یزدی«ره» نیز عقاب وجود ندارد پس درست است که قاعده قبح عقاب بلابیان جاری نمی شود اما قاعده حق الطاعه نیز جاری نمی شود چون در این موارد حق اطاعت برای مولا وجود ندارد. 📚درس خارج اصول #مبنای_حق_الطاعه #دوران_بین_محذورین 🔗 @book_feghahat

📚 فرق قدرت در فعلیت و قدرت در تنجّز تکلیف؟!!! ✅ حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» در درس خارج فقه فرمودند: 🔹فرق قدرت در فعلیت تکلیف و قدرت در تنجیز تکلیف این است که در فعلیت، قدرت بر انجام خود متعلق است اما در تنجیز، قدرت بر موافقت قطعیه است. 🔸 حال در دوران بین محذورین قدرت بر متعلق وجود دارد چون هر کدام از طرف فعل و ترک را می توان انجام داد، اما قدرت بر موافقت قطعیه وجود ندارد چون نمی توان هم فعل و هم ترک را محقق نمود، به همین دلیل در موارد دوران بین محذورین اگر چه فعلیت تکلیف وجود دارد اما تنجیز تکلیف وجود ندارد چون قدرت بر موافقت قطعیه وجود ندارد. 📚درس خارج فقه #قدرت_در_تکلیف #قدرت_در_تنجّز_تکلیف 🔗 @book_feghahat

#نکات_علمی #نکات_‌رجالی ❇️ مجموع آنچه سابقا ذکر شد نشان می دهد خبر و شهادت جناب کلینی(ره) (درباره این که کتابش حاوی روایاتی از اهل بیت (علیهم السلام) است که برای بیان حکم واقعی ایراد فرموده اند) 👈 از یک سو احتمال عقلایی و قابل اعتنا دارد که، از نوع إخبار حسی باشد 👈 و از سویی دیگر امکان حدسی بودن این إخبار نیز وجود دارد 🔷 بنابر این، خبر ایشان از قِسم خبرهای محتمل الحس و الحدس می باشد . ◀️ در علم اصول این مبنا نزد بسیاری از أعلام پذیرفته شده است: اگر خبری که «مخبرٌبه» آن یک امر حسی است (یعنی ذات مخبرٌبه امری است که می توان با حس دریافت کرد) محتمل الحس و الحدس باشد (یعنی محتمل است إخبار کننده آن خبر را از راه حس به دست آورده باشد و نیز محتمل است آن را از راه حدس به دست آورده باشد) در صورتی که احتمال حسی بودنش قابل اعتنا و عقلایی باشد، چنین خبری نزد عقلا حجیت دارد. 🔶 مرحوم محقق خویی حجیت قول بزرگان علم رجال همچون شیخ طوسی، مرحوم نجاشی و جناب کشی را از همین باب می داند؛ یعنی چون خبرشان محتمل الحس و الحدس است، از نظر ایشان حجت می باشد. 🔷 در خصوص مبحث حاضر نیز باید گفت که با توجه به عصر حیات مرحوم کلینی و فراهم بودن اسباب إخبار حسی در این دوره، احتمال حسّیت در مورد شهادت و إخبار ایشان، احتمال متوفر و عقلایی است؛ بلکه حتی این احتمال نسبت به احتمال حدسیّت، مرجوح هم نمی باشد. 👈 با ضمیمه کردن دو مطلب اخیر (محتمل الحس و الحدس بودن إخبار جناب کلینی به صدور روایات کتاب کافی از معصوم(علیه السلام) برای بیان حکم واقعی و حجیت این گونه خبرها نزد عقلا) این نتیجه حاصل می شود که شهادت ایشان درباره روایات کتاب شریفش حجیت دارد. 🔍 البته ممکن است در مورد کبرای این قضیه (حجیت خبر محتمل الحس و الحدس نزد عقلا) مناقشاتی مطرح باشد که در محل خود باید بررسی شود . #حضرت_آیت‌الله_شب‌زنده‌دار «دام ظله» #آثار #رجال #کتاب_کافی_شریف 🔗 @book_feghahat

#نکات_رجالی 📚 تشخیص وثاقت عبدالاعلی؟!! ✅ حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» در درس خارج فقه فرمودند: 🔷 اگر در روایتی عنوان «عبدالاعلی» به صورت مطلق آمده باشد، این عنوان، در رجال، مردّد بین افراد متعددی است که برخی از آن ‌ها توثیق ندارند. از راه طبقه نیز قابل تشخیص نیستند چرا که این افراد متعدد از نظر طبقه یکی هستند و از اصحاب امام صادق علیه السلام به شمار می روند. 🔶 ولی همانطور که مرحوم خویی فرموده اند: عنوان «عبدالأعلی» انصراف به عبدالأعلی بن اعین العجلی الکوفی دارد که ثقه است. وجه این انصراف، شهرت عبدالأعلی بن أعین در روایات است. به این بیان مشکل عبدالأعلی حل می شود. #حضرت_آیت‌الله_شب‌زنده‌دار «دام ظله» 📚درس خارج فقه #وثاقت_عبدالاعلی 🔗 @book_feghahat

فی اسلوب منهج وسائل الشیعة👇👇👇👇

✅ فی اسلوب منهج وسائل الشیعة ❇️ قال سماحة الاستاذ آيت الله شب زنده دارـ«دام ظله»، في درس خارجهِ المسمىٰ ب‍ " بحثِ أحكام زكاة الفطرة ، بناءً على العناوين و الروايات التالية الموجودة في كتاب وسائل الشيعة": اختار صاحب وسائل الشیعة منهجاً فیه نذکره ضمن اسالیب تالیة: 🔴 الأسلوب الأول: تبویب الوسائل ذکر علی ابواب منطقی فإنه; سعی فی طیّ سنین متمادیة فی تنظیم ابواب الوسائل، و یکون العناوین المأخوذة من المسائل الفقهیة إلا شذ و ندر اتخذها من الشرایع و ذکر; فی ذیل کل باب روایات یمکن أن یستفاد تلک المسئلة عنها أو بضم روایات سائر الأبواب، فإن التسلط علی تلک الأبواب و اطلاع عن الروایات و کیفیة الجمع بین الروایات و تعیین المرجع فی موارد تعارض المستقر بینها یوجب قوة طالب العلم فی استنباط الأحکام تدریجاً ، کما هو المنهج المتداول فی تعلم أهل اللسان فی کل لغة. 🟡 الأسلوب الثانی: عدم الإقتصار علی ذکر الروایات الواردة فی الکتب الأربعة أنه لم یقتصر صاحب الوسائل; علی ذکر الروایات المرویة فی الکتب الأربعة بخلاف الوافی فإنه علی رغم کتاب مفید و مشتمل علی ابواب منطقی لکن اقتصر علی الروایات الواردة فی الکتب الأربعة و لم ینقل عن مثل الخصال و العیون و سائر کتب الصدوق; و قرب الأسناد. و کذا البحار فإنه رغم کونه کتاباً عظیماً مهماً فی الحدیث، لکن من دأبه عدم نقل جمیع الروایات الواردة فی الکتب الأربعة حتی لا تصیر مهجورة بعدم المراجعة الیها کما صرح; بذلک فی مقدمة البحار ، و أما الوسائل فلم یقتصر علی کتب الأربعة و ذکر عن غیرها أیضا، لکن مع ذلک لم یشتمل علی جمیع الروایات إما من جهة اعتقاده; بعدم اعتبار روایات کتاب، أو من جهة غض البصر فإنه ربما توجد روایة فی الکتب الأربعة و لم یذکرها صاحب الوسائل، فصار ذلک داعیاً للمحدث النوری; أن یؤلف مستدرکات الوسائل. 🟢 الأسلوب الثالث: ذکر الطرق الی الکتب ذکر صاحب الوسائل الوسائل طرقه فی خاتمة الوسائل الی الکتب فذکر أسناده الی الکافی و الی التهذیبین و الخصال و هکذا سائر الکتب، فقد استظهر جماعة منهم المحقق الخوئی; و الشهید الصدر; و شیخنا الأستاذ القاروبی التبریزی; أن طرقه الی نسخ معینة، شیخاً عن شیخ نسلاً بعد نسل و جیلاً بعد جیل بالقرائة و السماع أو بالإجازة، بخلاف الکتب الموجود بأیدینا فإنه و إن ثبت فیها التواتر الإجمالی لکن لم یثبت ذلک بالنسبة الی کل کلمة کلمة و لم یکن لنا طریقاً الیها، و به یمتاز الوسائل عن مثل جامع أحادیث الشیعة، فإنه قد ألف من هذه الکتب الموجودة بأیدینا. لکن الحق کما ذکره جمع آخر من الأعاظم عدم تمامیة هذا الإستظهار کلیة، اذ لم یکن میع طرقه الی نسخة معینة بل ربما کان الی أصل الکتب بعناوینها الکلیة ، نظیر الطرق فی عصرنا فإنه الی کلی الکتاب لا الی نسخة معینة و یکون تعیین الکتاب بضم القرائن و الشواهد. نعم حیث لم یهجر فی عصر صاحب الوسائل; القرائة و السماع بالکلیة فربما یحصل من ضم القرائن الظن أو الإطمینان و لم یوجد هذا بالنسبة الی مثل جامع أحادیث الشیعة أصلاً. 🔵 الأسلوب الرابع: اشتماله علی الفوائد المهمة ذکر صاحب الوسائل7 خاتمة مشتملة علی الفوائد المهمة تبلغ اثنتا عشرة فائدة: منها: ذکر القرائن و الشواهد التی توجب الإطمینان الی صحة الکتب الی مؤلفیها. و منها: ذکر مشیخة الفقیه، و التهذیبین مع أبحاث رجالیة علی ترتیب حروف اسم الرواة و له رسالة مستقلة فی الرجال مشتملة علی أحوال الرواة علی وجه الإختصار ینفع للمرید علی اطلاع احوالهم مختصراً. و منها: غیر ذلک من الفوائد المهمة التی ینبغی لطالب العلم أن یطلع علیها و یکرر النظر الیها. #حضرت_آیت‌الله_شب‌زنده‌دار «دام ظله» #فی_اسلوب_منهج_وسائل_الشیعة مقرر:حجت الاسلام فدایی 🔗 @book_feghahat

✅ مطالب حول وسائل الشیعة ❇️ قال سماحة الاستاذ آيت الله شب زنده دارـ«دام ظله»، في درس خارجهِ المسمىٰ ب‍ " بحثِ أحكام زكاة الفطرة ، بناءً على العناوين و الروايات التالية الموجودة في كتاب وسائل الشيعة": أنه لا بد أن نذکر مطالب حول وسائل الشیعة: المطلب الاول: اختار صاحب وسائل الشیعة منهجاً فیه نذکره ضمن اسالیب تالیة (کما مرّ) المطلب الثانی: کان لصاحب الوسائل کتاباً المسمی بمن لا یحضره الإمام ع مشتملاً علی توضیحات مهمة بالنسبة الی ابواب الوسائل مثلاً قال فی أبواب زکاة الفطرة: «باب وجوبها علی الغنی المالک لقوت سنته، فیه عشرة احادیث و إشارةٌ الی ما مضی و یأتی» و مشتملاً علی أمور آخر فقد یستفاد من الروایات ما لا یرتبط بالباب فلذا لا یأتی فی عنوان الباب مثلاً قال فی المقام: «و فیه وجوب الصلاة علی محمد و آله فی الصلاة و استحباب غسل العید» فإنه ینفع للفقیه. المطلب الثالث: قال صاحب الوسائل فی ختام کتاب الزکاة: «و قد تم الجزء السادس منه، و بتمامه تم الكتاب و قد بذلت الجهد في جمعه، و ترتيبه، و تصحيحه، و تهذيبه، و صرفت في ذلك مدة طويلة، و سنين كثيرة. و صرحت باسم الكتاب الذي نقلت الحديث منه، و ابتدأت باسم مؤلفه، و عطفت ما بعده عليه» مثل الخصال و العیون و قرب الاسناد و نحوها «إلا الكتب الأربعة؛ فإني ابتدأت في أحاديثها بأسماء مؤلفيها، و لم أصرح بأسمائها: فما كان مبدوءا باسم «محمد بن يعقوب» فهو من «الكافي» و كذا ما كان معطوفا عليه. و ما كان مبدوءا باسم «محمد بن علي بن الحسين» فهو من «كتاب من لا يحضره الفقيه». و ما كان مبدوءا باسم «محمد بن الحسن» فهو من «التهذيب» أو من «الاستبصار»، و كذا ما كان معطوفا عليهما، و لا فرق بينهما، بل «الاستبصار» قطعة من «التهذيب». فعليك بكثرة التتبع لهذه الأحاديث، و المطالعة لها، و لا تقتصر على الباب الذي تريده، فقد بقيت أحكام منصوصة في غير مظانها، إذ لم يمكن تقطيع الأحاديث كلها أو أكثرها، و لا الإشارة إلى مضمون الجميع؛ لعدم الاستحضار، و للاكتفاء بالبعض، و غير ذلك. و قد تركت أحاديث كثيرة مروية في كتب الاستدلال عن النبي صلى الله عليه و آله، خوفا من كونها مروية من طرق العامة للاحتجاج عليهم، لأنهم يصرحون بذلك، في كثير من المواضع. و أعلم: أنه قد يتفق تخالف بين العنوان و الأحاديث في العموم، و يكون وجهه ملاحظة أحاديث أخر، أو الاعتماد على فهم بقية المقصود من أحاديث الباب، و غير ذلك» مثل القرائن الحافة بالکلام من احتفاف السیرة المتشرعة أو العقلاء أو غیر ذلک من القرائن مما یوجب التوسعة فی المراد من الروایة أو ضیقه «فإن لم يظهر وجهه، ينبغي أن يكون العمل بالأحاديث، دون العنوان. و الله الموفق للصواب، و إليه المرجع و المآب، و هو المسئول أن يجعل جمع هذا الكتاب، من أكبر أسباب موجبات الثواب، و أعظم وسائل النجاة يوم الحساب و الحمد لله الكريم الوهاب. و الصلاة و السلام على محمد و آله الذين أوتوا الحكمة و فصل الخطاب». المطلب الرابع: من جملة أسباب التی دعت أمثال المحقق البروجردی; بتألیف جامعاً حدیثیاً آخر تقطیع الروایات فی الوسائل بمناسبة ذکر الأبواب فإنه قد یخل بالمعنی اذ ربما کان الصدر أو الذیل قرینة علی المراد فلذا ذکر فی جامع أحادیث الشیعة الروایة بلا تقطیع. و مما افترق الوسائل عن جامع احادیث الشیعة أنه قال صاحب الوسائل; فی ختام کل باب: «و تقدم ما یدل علی ذلک أو یأتی ما یدل علی ذلک» بلا تنقیح ذلک الموضع فإن ذلک یعصب الأمر علی الفقیه حیث یحتاج الی التتبع فی مظان المطلب و قد أقدم أعاظم لرفع هذه النقیصة فأول من قام به محقق من أحفاد صاحب الجواهر; قد ألف کتاباً المسمی بـ «الإشارات» ثم قام بعده المحقق الربانی الشیرازی; فاستفاد من کتاب الإشارات و أکمله ثم أقام محققی طبع آل البیت: و طبع جامعة المدرسین علی ذلک لکن مع ذلک ذکر فی جامع احادیث الشیعة ا محل الإستشهاد ایضا فإن یسهل الأمر علی الفقیه جدّاً ، فلذا فی الرجوع الی جامع الاحادیث فوائد مهمة. #حضرت_آیت‌الله_شب‌زنده‌دار «دام ظله» #مطالب_حول_وسائل_الشیعة مقرر:حجت الاسلام فدایی 🔗 @book_feghahat

🔰"السلام علیک یا فاطمه المعصومه " ✅حضرت آیت الله شب زنده‌دار«دام ظله» در ابتدای درس خارج فقه (1397/09/26) فرمودند: 🔹وجود مبارک فاطمه‌ی معصومه علیها السلام در عالم خلقت یک دُرّه‌ای است که باید هم‌جواری با این درّه‌ی نادره‌ی عالم خلقت را واقعاً غنیمت بشماریم. 🔺خدوند متعال کأنّ‌ این مضجع شریف را قرار داده تا آن برکاتی که از قبر مبارک صدیقه‌ی طاهره تا آشکار شدن آن قبر شریف به واسطه‌ی فرزند بزرگوارشان حضرت بقیة ‌الله الاعظم (عج)، باید نصیب عالمیان می‌شد ، آن برکات از این قبر شریف به عالمیان برسد. 🔸احترام ایشان بر همه لازم و واجب هست. 📆 97/09/26 #ڪریمہ_اهل_بیت🌼🎉 #میلاد_حضرت_معصومه(س)🌺 #مبارڪ_باد🌼🎉 #پندهای_سعادت 🔗@pand_saadat

#نکات_علمی #نکات_‌رجالی ✅بررسی بعضی از اشکالات به حجیت روایات کتاب کافی 🔶 مهمترین اشکالی که بنابر احتمال دوم (الآثار المعتبره) وارد شده به این شرح است: 👈 مبانی مختلفی برای معتبر دانستن یک روایت وجود دارد. برخی خبر عدل ثقه را حجت میدانند، عده ای خبر عدل امامی را، گروهی حتی قائل به حجیت خبر حسَن هستند و برخی اعم از صحیح، موثق و حسن را حجت شمرده اند. جمعی اساسا خبر ثقه را حجت نمیدانند؛ بلکه قائلند خبر باید موثوق الصدور باشد تا حجیت یابد. لذادر شرایط حجیت خبر - که به نوزده مورد می رسد - اختلاف شده است . 🔦 با توجه به اختلافات موجود در کبرای حجیت خبر واحد و معتبر و نیز عدم احراز اتحاد مبنای ما و جناب کلینی در این باب، این شبهه پیش می آید که چه بسا مبنای ایشان در تشخیص خبر معتبر، غیر از مبنای ما بوده و در نتیجه شهادت ایشان بر اعتبار روایات کتابش اثر لازم را برای ما نداشته باشد . 🔷 پاسخ به این اشکال ⬅️ مقدمه: یک کبرای اصولی با عنوان «اصالة الصحة» مطرح است که مضمون آن ،سیره عقلا بر حمل فعل غیر به صحت می باشد. ◀️ در صورتی می توانیم عمل غیر را - که برای ما موضوع اثر است - حمل بر صحت کنیم که اختلاف نظرش با ما در احکام شرعی احراز نشده باشد. اما در صورتی که اتحاد مبنای ما با وی مسجّل شود یا نسبت به آن جهل داشته باشیم، اصالة الصحة جاری می شود. 👈 مثلا در مورد امام جماعت، در صورتی که محرز نشده باشد نظرش با ما در احکام غسل تفاوت دارد، غسلش را بر صحتْ حمل نموده و می توانیم به او اقتدا کنیم. ⬅️ عقلا نظیر سیره ای که در مورد حمل فعل غیر بر صحت در باب عبادات و معاملات دارند، به سیره ی دیگری نیز در باب إخبار مُخبِر و شاهد نسبت به مصداق کبریات اختلافی ملتزم هستند. 👈 به این بیان که اگر یک کبری مورد اختلاف باشد و فردی بخواهد درباره ی یکی از صغریات آن شهادت بدهد، طبق سیره ی عقلا مادامی که تفاوت نظر وی با ما در آن کبرای اختلافی محرز نشده باشد، شهادتش حجیت دارد. 👈 مثلا وقتی بیّنه ای بر نجاست یک لباس قائم می شود، به رغم اختلافات بسیاری که در کبریات باب نجاسات وجود دارد، پذیرش شهادت او متوقف بر احراز هم مبنا بودنش با ما در این کبریات نیست. 👈 یا وقتی فردی نزد قاضی یا مرجع تقلید به عدالت دیگری شهادت می دهد، در فقه معهود نیست که ابتدائاً از او بخواهند مبنایش را در عدالت بیان کند. ✅ بنابر این، در قبول شهادت فرد به یک صغری اگر تفاوت مبنای وی با ما در کبرای آن صغری به هر نحو احراز شود، نمی توانیم شهادتش را بپذیریم؛ مگر علم پیدا کنیم که در خصوص شهادت به آن صغری، مبنای مقبول ما را رعایت کرده است. اما در صورت جهل داشتن به اختلاف مبنای وی با خود در کبری، لازم نیست درباره آن تفحص کنیم و شهادت او را به صغری می پذیریم. در حقیقت سیره بر این نیست که در این گونه موارد از شخص سؤال کنند. #حضرت_آیت‌الله_شب‌زنده‌دار «دام ظله» #آثار #رجال #کتاب_کافی_شریف 🔗 @book_feghahat