eitaa logo
در حرم یار
1.5هزار دنبال‌کننده
270 عکس
28 ویدیو
2 فایل
کانال جلسات استاد سیدعلی سیدعربی پیرامون مباحث و آثار آیت الله محمد شجاعی رضوان الله تعالی علیه و بزرگان اخلاق و عرفان اسلامی نشر و نسخه برداری از مطالب با ذکر کانال و منبع آن بلامانع است ارتباط با آدمین @DarharameyarAdmin
مشاهده در ایتا
دانلود
(ره) : فرمودند حضرت امیر (ص) در درر و حکم می‌فرمایند که هرکسی به اندازه ای که عقلش کار می‌کند دین دارد من دعا میکنم که خدا عقل دهد که دوباره به راه خدا برگردیم عقل در همه انسانها هست مگر آن کسانی که به سبب بیماری دارای عقل نیستند مانند دیوانگان از اول خلقت تا حالا همه عقل دارند ولی با این وصف برهانی را می‌گویم که امیدوارم به دل شما بیفتد برهان : اگر بناباشد هر عقلی به حقایق آنچنان که هست برسد میبایستی همه انسانها به حقایق میرسیدند ولی چنین نشده و همه نرسیدند این چه نتیجه ای می‌دهد؟ نتیجه می‌دهد که هر عقلی به حقایق نمی‌رسد این را اگر خوب بیابید خیلی بدردتان می‌خورد مثلا عقلی می‌گوید خدا هست عقل دیگری می‌گوید خدا نیست یکی می‌گوید قرآن و پیامبر حقند دیگری برخلاف آن را می‌گوید هردو صاحب عقلند اما حقیقت یکی است یا خدا هست یا نیست پس حتما یکی از این صاحبان عقل اشتباه کرده است پس این برهان نشان می‌دهد که هر عقلی به حقایق آنچنان که هست نمی‌رسد این اختلاف نظرها و اختلافات دلیل بر این است که به سبب عقول بعضی ها به حقایق می‌رسند و بعضی خیر پس هر چه عقل گفت درست نیست چون ممکن است حق نباشد و خودش هم نداند یعنی عقل انسان به خلاف حق که باطل است برسد و خودش هم قبول داشته باشد این می‌شود جهل مرکب برای جهل مرکب هم هیچ راهی نیست جهنم را جهل مرکب می‌گویند مگر اینکه آن کس که جهل مرکب دارد یک شک و تردیدی داشته باشد و برود و بیاید تا حق را بیابد حضرت میفرمایند از دین برخوردارشدن به اندازه عقل هر کس است عقل ممکن است ناقص یا کامل کار کند هر اندازه کار کرد و کارش درست بود به همان اندازه از دین برخوردار است بیان عجیبی است دریای معناست...... Eitaa.com/darharameyar
اينكه مي‏گويند در هنگام عبادت كنيد، به اين معنا نيست كه مثلا ً هنگام خواندن نماز انسان در ذهن خود ترسيم كند كه چهار ركعت نماز ظهر بجا مي‏آورم «قربة إلي الله». شاکله ما محبت و تقرب نیست ادا و اطوار درآوردن است ـ مرحوم شيخ بهائي مي‏فرمايد: آن امر ذهني كه ما آن را «نيّت عبادت» مي‏پنداريم به حمل اوّلي «نيّت» است و به حمل شايع «غفلت»؛ يعني نام و عنوانش ، امّا روح و حقيقتش مصداقي از مصاديق غفلت است؛ زيرا اگر اين بود، اگر برای خدا بود خالصا افكار ما در نماز اين گونه پراكنده و پريشان نبود اگر كسي در گوشه‏اي از كارهاي خود غير خدا را شريك قرار داد، در آن قسمت ديگر عبد خدا نيست. در نتيجه عمل او به خاطر ناقص بودن مورد قبول پروردگار نبوده و او بنده خدا نيست امام(عليه‌السلام) مي‏فرمايد كه قلب سليم، قلبي است كه وقتي به لقاي پروردگار مي‏رود، جز ياد و مهر حق در آن نيست. تا دل از علاقه‏غير خدا پاك نشود، انسان به بهشت راه نخواهد يافت؛ و چون درد و رنج معنوي با درد و رنج جسمي مقايسه‏پذير نيست، اگر بخواهند آنجا اين درد را درمان كنند، دشواري تحمّل آن را خدا مي‏داند و بس. براي ورود به بهشت، محبت غير خدا را از دل بر مي‏گيرند؛ يعني قلب نخست معالجه مي‏شود؛ سپس به بهشت راه مي‏يابد.. Eitaa.com/darharameyar
راه رسیدن به کمال.mp3
7.99M
کمال چیست ؟ راه رسیدن به کمال ... جایگاه اعمال در رسیدن به کمال .... Eitaa.com/darharameyar
انسان در واقع وقتی که گناه میکند " معصیت میکند " دلِ اهل دل را از خودش میرنجاند ، بالاخره چه کسانی در کار این عالَم هستند ، چه کسانی بلاها را از ما دور میکنند ؟ خداوند کارهایش را به وساطتت اهل دل " به وساطتت اولیاء خودش " در این عالَم انجام میدهد ، اولیاء خدا در همه جا هستند ، وقتی که دل اینها رنجانده شود ، خداوند " انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ " خداوند از انسان انتقام میگیرد ، اینست که انسان باید خیلی مواظب باشد . لذا خیلی از بلاهایی که انسانها به آن دچار میشوند ، اینها در اثر اینست که اولیاء خدا از انسان رنجیده میشوند ... وقتی انسان قلب اولیای خدا را به درد بیاورد " فرقی نمیکند اولیاء زنده و مرده ندارند ، پیامبر زنده و مرده ندارد ، پیامبر الان هم در میان ما هست ، ائمه اطهار الان هم در میان ما هستند " وقتی که انسانها رو به گناه میاورند رو به معصیت میاورند ، این اولیاء و انبیاء نفرین میکنند ولی نفرینشان به اینصورت هست و ما متوجه نمیشویم ما با خداوند مکر و حیله کردیم ، خداوند هم با ما مکر و حیله میکند ، یعنی یک چیزی که عذاب هست ، یک چیزی که بلا هست را در نظر ما به صورت زیبا جلوه میدهد..... Eitaa.com/darharameyar
امیر المؤمنین (ع) می‌فرماید در قیامت با ما به این کلمه استدلال می‌شود ؛ «يُسْتَدَلُّ عَلَى الْإِيمَانِ» استدلال به ایمان ما می‌شود، چقدر ما مؤمن به خدا هستیم، چقدر متّکی به خدا هستیم، چقدر خودمان را با او معامله کردیم. امیر المؤمنین می‌فرماید هر کسی با کمتر از بهشت خودش را معامله بکند مغبون است، فریب خورده، از این 60، 70 سال سرمایه استفاده نکرده، قیمت ما خدا است، ، به این استدلال می‌شود، «يُسْتَدَلُّ عَلَى الْإِيمَانِ» این هم «بِكَثْرَةِ التُّقَى» این با تقوا درست می‌شود، با حرف و با صحبت و امثال این‌ها درست نمی‌شود، انسان خودش می‌فهمد چه کاره است، همه‌ی عالم هم مدح و ثنای انسان را بگویند، خود انسان که می‌فهمد امیر المؤمنین می‌فرماید: «اتَّقُوا اللَّهَ جِهَةَ مَا خَلَقَكُمْ لَهُ» ما از خودمان باید یک سؤالی بکنیم، بپرسیم برای چه آمدیم به این‌جا؟ این‌جا غصّه دارد، این‌جا به قول امروزی‌ها جنگ اعصاب دارد، این‌جا ناراحتی دارد، این‌جا یک روز آدم مال دارد، یک روز ندارد ، یک روز سخت است، یک روز آسان است، یک روز غصّه‌دار است.‌...‌‌ این برای خدا هنری می‌شود که ما را خلق کند برای 50، 60 سال بعد بیاییم این‌جا با همه‌ی این فشارها و زحمت‌ها و سختی‌ها که یک مقدار غذایی خوریم و برویم دنبال کار خود، امیر المؤمنین می‌فرماید رمز کار را فراموش نکنید، همه‌ی این‌ها برای این است که «اتَّقُوا اللَّهَ جِهَةَ مَا خَلَقَكُمْ لَهُ» برای این‌ است که با خدا رابطه پیدا بکنید، برای این خلق شدید، به جهت بندگی، به جهت عشق به خدا، به جهت ایمان به خدا، به جهت رابطه‌ی با خدا، به جهت این‌که خودت را خرج او بکنی و بهشت و بهشت آفرین شوی و کمتر از این معنا اگر خودمان را خرج بکنیم خسارت کردیم نه ضرر، ضرر قابل جبران است، خسارت قابل جبران نیست، اگر در زندگی خودمان را کمتر از خدا معامله بکنیم خسارت کردیم...‌ Eitaa.com/darharameyar
سلام علیکم مجددا باستحضار میرساند جمعه این هفته مورخ ۲۹ دیماه کلاس تعطیل است لطفا اطلاع رسانی فرمایید
شك نيست كه لازمه اشتراك زن و مرد در حيثيت انسانى و برابرى آنها از لحاظ انسانيت، برابرى آنها در حقوق انسانى است نه تشابه آنها در حقوق . اگر بنا بشود تقليد و تبعيت كوركورانه از فلسفه غرب را كنار بگذاريم و در افكار و آراء فلسفى كه از ناحيه آنها مى‏رسد به خود اجازه فكر و انديشه بدهيم، اول بايد ببينيم آيا لازمه تساوى حقوق ، تشابه حقوق هم هست يا نه؟ تساوى غير از تشابه است؛ تساوى برابرى است و تشابه يكنواختى. اسلام تساوی قائل است نه تشابه ممكن است پدرى ثروت خود را به طور متساوى ميان فرزندان خود تقسيم كند اما به‏طور متشابه تقسيم نكند. مثلًا ممكن است اين پدر چند قلم ثروت داشته باشد: هم تجارتخانه داشته باشد و هم ملك مزروعى و هم مستغلات اجارى، ولى نظر به اينكه قبلًا فرزندان خود را استعداديابى كرده است، در يكى ذوق و سليقه تجارت ديده است و در ديگرى علاقه به كشاورزى و در سومى مستغل دارى، هنگامى كه مى‏خواهد ثروت خود را در حيات خود ميان فرزندان تقسيم كند، با در نظر گرفتن اينكه آنچه به همه فرزندان مى‏دهد از لحاظ ارزش مساوى با يكديگر باشد و ترجيح و امتيازى از اين جهت در كار نباشد، به هر كدام از فرزندان خود همان سرمايه را مى‏دهد كه قبلًا در آزمايش استعداديابى آن را مناسب يافته است. كميت غير از كيفيت است، برابرى غير از يكنواختى است. آنچه مسلّم است اين است كه اسلام حقوق يكجور و يكنواختى براى زن و مرد قائل نشده است، ولى اسلام هرگز امتياز و ترجيح حقوقى براى مردان نسبت به زنان قائل نيست. اسلام اصل مساوات انسانها را درباره زن و مرد نيز رعايت كرده است. اسلام با تساوى حقوق زن و مرد مخالف نيست، با تشابه حقوق آنها مخالف است. تساوى حقوق! چه تركيب قشنگ و مقدسى! چه كسى است كه وجدانى و فطرت پاكى داشته باشد و در مقابل اين دو كلمه خاضع نشود؟! اما نمى‏دانم چرا كار ما- كه روزى پرچمدار علم و فلسفه و منطق در جهان بوده‏ايم- بايد به آنجا بكشد كه ديگران بخواهند نظريات خود را در باب «تشابه حقوق زن و مرد» با نام مقدس «تساوى حقوق» به ما تحميل كنند؟ آنچه مسلّم است اين است كه اسلام در همه جا براى زن و مرد حقوق مشابهى وضع نكرده است، همچنانكه در همه موارد براى آنها تكاليف و مجازاتهاى مشابهى نيز وضع نكرده است. اما آيا مجموع حقوقى كه براى زن قرار داده ارزش كمترى دارد از آنچه براى مردان قرار داده؟ البته خیر آيا اگر حقوق زن و مرد، هم مساوى باشد و هم مشابه بهتر است يا اينكه فقط مساوى باشد و مشابه نباشد؟ Eitaa.com/darharameyar
فرصت طلب باشید !!! انسان وقتی می‏خواهد از معبودش درخواست کند، باید در حالی درخواست کند که در نزدیکترین حالات به معبودش قرار دارد چون این حالت، همان‏طور که اقرب به معبود است، اقرب به اجابت هم هست. یعنی دعا در این حالت به پذیرفته شدن نزدیک‏تر است. لذا در روایات فرمودند در این حال دعا کن و از خدا درخواست کن. چون دیگر حالتی نزدیکتر از این از نظر ظاهر نداریم؛ پس این فرصت را از دست نده! کدام فرصت و فرصت طلبی ؟ رحمت واسعه حق تعالي یک مداری را براي اجابت دعاي بندگان باز مي‏كند كه هم مرتبط با زمان است و هم مرتبط با مکان و هم مرتبط با عمل. همه‌ی مکان‌ها و زمان‌ها به لحاظ قداست با هم یکی نیستند شب جمعه واقعا متفاوت از شب‌های دیگر است برکاتی دارد که در شب‌های دیگر نیست سحر با بقیه‌ی اوقات متفاوت است نفحات و نسیم‌هایی در آن است که در وقت‌های دیگر نیست بین الطلوعین هم همین طور شبهای قدر و شب عرفه و اعیاد و لیله الرغائب و روز مباهله و ..... مکان‌ها هم در استجابت همین طور هستند مکه فرق می‌کند با بقیه‌ی بلاد خود کعبه با بقیه‌ی امکنه فرق می‌کند مسجد با منزل متفاوت است مکان های زیارتی همینطور درب‏های رحمت و فضل خدا در اين زمان‏ها و مکان ها و با یکسری اعمال خاص آن زمان و مکان باز می‏شود. موقعیت‏هایی که در آن‏ها، فضل و رحمت واسعه حق تعالی بر بندگانش، گسترش پیدا می‏کند. فرصت طلبی همین را اقتضا می‏کند که از موقعيت های پيش آمده استفاده کنيد! بهره‏گیری کنيد! این ادعیه‏ای که وارد شده است را در اين اوقات از دست ندهيد. از آن‏هایی نباشید که غفلت دارند! این را بدانید که خسارت از دست دادن این موقعیت‏ها، برای من و شما کوچک نیست. این را بدانید که اگر این فرصت را رهایش کردی، یک سال مغبونی. خیلی صریح بگویم؛ یازده ماه دیگر ـ‌اگر زنده ماندی و موفق شدی‌ـ اين فرصت مجدّداً دست خواهد داد. لذا فرمود «إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ‏ نَفَحَاتٍ‏ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا»؛ هميشه سَحر نيست، هميشه نسيم به ساحل نمي‌وزد. آن وقت که نسيم هست فرمود خودتان را در معرض قرار بدهيد. خود را نپوشانید و كنار نروید از اين نسيم اِعراض نكنيد انسان اگر بيدار باشد از آن نسيم حدّاكثر بهره را مي‌برد اگر بیدار باشد از اين نسيم‌ها در دوران شما هست. من و شما غافل هستيم، مي‌آيد رد مي‌شود و ما اعتنايي نمي‌كنيم. نسيم‌هاي رحمت الهي كه مي‌تواند در انسان حيات بدمد، در قسمتِ دوم مناجات الراغبين بعد از آرزو كردنِ آن مقام قرب میفرماید «وَالتَّمَتُّعِ بِالنَّظَرِ إلَيْكَ»، به حال فعلي‏اش نگاه مي‏كند و مي‏گويد: «وَها أنا مُتَعَرِّضٌ لِنَفَحاتِ رَوْحِكَ وَعَطْفِكَ، وَمُنْتَجِعٌ غَيْثَ جُودِكَ وَلُطْفِكَ»؛ جوياي اين هستم كه باران رحمت را بر من نازل كني، آلودگي‏هاي من شسته و راه برايم باز بشود و از اين پستي نجات پيدا كنم. چرا ما دنبال این نفحات و بهره برداری از این فرصتها نیستیم ؟ چون احساس نیاز نمیکنیم این اوج بدبختی ماست كسي كه در تنگناي خفقان آوري گير كرده؛ كسي كه مبتلا به گازگرفتگي مي‏شود و نمي‏تواند نفس بكشد، در چنين حالتي است كه مي‌فهمد هواي لطيف چقدر ارزش دارد. حداقل انسان بايد چنين حالتي را فرض كند كه دچار خفگي شده و احتياج دارد كه نسيمي از رحمت خدا به او برسد، تا نفس بكشد و زنده شود. معاصی ما آنچنان ما را اسير كرده، كه اگر نسيم رحمت الهي به ما نرسد خفه مي‏شويم؛ البته اگر نشده باشيم! و هنوز احساس کنیم که به هوای تازه و لطیف نیاز داریم و هنوز بیدار باشیم بیدار... Eitaa.com/darharameyar
معاد6 سیدعربی سیدعلی.mp3
8.65M
بحث ششم معاد در خصوص لزوم تغییر ادراکات جسم و روح انسان درحرکت تکاملی و درک لذت و الم اخروی در قیامت از سلسله مباحث معاد آقای سیدعلی سیدعربی http://eitaa.com/darharameyar