بعد از بازی قطر و اردن، یکی از صفحات فلسطینی نوشت: ملتی که عواطفش با یک مسابقه فوتبال متاثر می شود و از آنچه در غزه می گذرد تکان نمی خورد، این ملت سقوط کرده و غیر قابل اعتماد است. +بعد از برد اردن برابر کره جنوبی موارد کمی تبریک به اردن در بین مردم غزه دیده شد اما بعد از برد قطر برابر اردن تبریکی ندیدم (تبریک به اردن به حمایت تیم اردن در زمین فوتبال و بلند کردن پرچم فلسطین و ... هم برمی گردد). در این مدت حواس‌های پرت شده از غزه با فوتبال غصه‌ی مضاعفی برای مردم غزه بود (این غم بعد از بازی قطر و اردن با پیام های این چنینی بیشتر به اشتراک گذاشته شد). #رنج #فوتبال #فلسطین @Esrar3

معتز با بازنشر خبری از بی‌بی‌سی لابه‌لای خبرهای غزه به رسانه‌ها طعنه زد. خبر این بود : «الاغ تنهایی که بعد از مرگ بهترین دوستش (بز) دنبال کسی‌ست که با او در مزرعه بدود». #رنج #رسانه #فلسطین @Esrar3

دبیر کل سازمان ملل متحد: جهان در حال ورود به عصر هرج و مرج است. شورای امنیت عمیقاً دچار اختلاف شده و قادر به رسیدگی به مسائل مهمی مانند جنگ اسرائیل و حماس نیست. #جهان #فلسطین #پیمان‌ها @Esrar3

توی مدرسه‌ای در اردن گفتن لباس قهرمانها رو بپوشید فرداش همه با لباس خبرنگارهای غزه ، مردم غزه و دکتر و گزارشگرهای غزه اومدن و فقط یک نفر لباس اسپایدر من پوشیده بود. توی دنیا امروزی قهرمانها در حال عوض شدن هستند «Elyas» #نسل #اردن #خبرنگار #فلسطین @Esrar3

⚠️ مردی در جستجوی غذا برای کودکانش بعد از اصابت گلوله‌ی تک تیرانداز صهیونیست در خیابان های غزه خودش غذای گربه‌ها شد.‌ [غزه مصیبت بشریت است] #رنج #فلسطین #مواد_غذایی @Esrar3

رژیم اشغالگر در طوفان الاقصی بیشتر از دو هزار مورد نبش قبر کرد. #تن #فلسطین @Esrar3

خبرنگار غزه: بعد از ۱۲۴ روز جنگ؛ حالا موی سپید داریم و ندبه و ضعف و ظلم و خستگی و درد #رنج #زمان #خبرنگار #فلسطین @Esrar3

غزه فدای مسجد الاقصی محمد (خبرنگار): از اولین شرط‌ها در مذاکره، مسجد الاقصی و توقف تجاوزها به مسجد الاقصی از ناحیه‌ی شهرک نشینان بود. خوشا به حال شما ای اهل غزه. آتش بس بشود یا نشود همین شرافت برای شما بس است که از مسجد الاقصای مبارک دفاع می کنید. برای شما این شرافت بس است که یک جهان مسجد الاقصای مبارک را رها کرد و شما فرزندان‌تان را، خون‌تان را فدای مسجد الاقصی کردید. #فلسطین #مسجد_الاقصی @Esrar3

اینطور نوشتند: جنا قدیح کودک فلسطینی که از گرسنگی مرد. در هر وعده‌ی غذایی که می خورید، اسمش را خیلی خوب به یاد بیاورید. 🧷شیعتی ما أن شربتم عذب ماء فاذکرونی أو سمعتم بغریب أو شهید فاندبونی. شیعیانم! آب گوارا که نوشیدید یا نقل غریب یا شهیدی را شنیدید مرا ندبه کنید. [غزه مصیبت بشریت است] #رنج #اسم #فلسطین #مواد_غذایی @Esrar3

انزف دموعاً كالسيول (اشک‌ها مثل سیل از من جاری می شوند) • فاض الحنين_ حمزه ابو قينص #هنر #موسیقی @Esrar3

° 🔻یکی از شروط حماس در مذاکرات توقف تجاوزات و یورش شهرک‌نشینان صهیونیست به مسجد الاقصی و بازگرداندن شرایط مسجدالاقصی به وضعیت قبل از سال ۲۰۰۲ بود. اما چرا قبل از سال ۲۰۰۲ ؟ یورش واقعی و رسمی شهرک نشینان به مسجد الاقصی در سال ۲۰۰۳، سه سال پس از یورش آریل شارون به مسجد و وقوع انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ آغاز شد، زیرا مسجد قبلاً فقط به روی گردشگران خارجی باز بود و شاهد هجوم گروه‌های سازمان یافته‌ی شهرک نشینان با حمایت نیروهای اشغالگر نبوده است. #فلسطین #مسجد_الاقصی @Esrar3

محمد الضیف در بخشی از بیانیه‌اش در توضیح چرایی طوفان الاقصی از هتک حرمت به زنانی گفت که در مسجد الاقصی معتکف می شوند. «بارها بانوان نمازگزار فلسطینی را که برای دفاع از مسجدالاقصی در آن اعتکاف کرده بودند، مورد ضرب و شتم قرار دادند و همین رفتار را نیز در قبال سالخوردگان، کودکان و جوانان فلسطینی داشتند و مانع از ورود مردم ما به این مکان مقدس شدند». در قدس زنانی هستند که به آن ها می گویند «مرابطات». «مرابطات» به زنانی گفته می شود که خودشان را وقف مسجد الاقصی می کنند. این تصاویر اهانت به «مرابطات» یکی دو هفته قبل از طوفان الاقصی ست. یکی از اهالی غزه این تصاویر را بازنشر کرد و نوشت: بر غزه واجب بود به ندای خواهران لبیک بگوید. خبر هفت اکتبر که جهانی را مات و مبهوت کرد از همین کوچه‌ پس کوچه‌ها شروع شده. گاهی رد خبرهای عظیم و به ظاهر کوچک و جزئی و ناچیز، بی صدا از کنارمان عبور می کند. گاهی هم در پس همهمه‌ها خبری نیست، که نیست. #زن #خبر #فلسطین #مسجد_الاقصی @Esrar3

یکی از مخاطبان درباره‌ی بازنشر خبر اهانت به زنان معتکف مسجد الاقصی پرسیده بود «این اتفاق چه زمانی افتاد؟ چطور است که ما خبردار نشدیم؟» و او پاسخ داد: متاسفانه این مشکل شماست و مشکل کسانی که از طریق آنها پیگیر هستید. موضوع مسجد الاقصی و عقیده، ترند نیست که خبرهایش را فقط در حوادث نشر دهید. جنگ‌ها فقط موشک نیستند. جنگی هم هست به نام بیداری که سربازانش انگشت شمار هستند. #خبر #فلسطین #مسجد_الاقصی @Esrar3

° 🔻از زنانی بخوانید که در وصف آن‌ها می گویند «ستون‌های مسجد الاقصی» در سال ۲۰۱۰ مردم قدس تصمیم گرفتند مرحله‌ی جدید و سازماندهی شده ای را برای مقابله با نقشه‌های رژیم اشغالگر در مسجد الاقصی شروع کنند و آن سلاح «رباط» بود. «رباط» یعنی ماندن در مسجد الاقصی و پیوسته حضور داشتن و ترک نکردن آن تا مسجدالاقصی همیشه پر باشد و هیچوقت خالی و تنها نماند. آن‌ها این کار را با هماهنگی و انجام کارهای عادی و روزانه‌ی خود در مسجد انجام می دهند. زنانِ مرابط یا به اصطلاح «مرابطات» قبل از ساعت ۸ صبح در مسجد الاقصی حضور پیدا می کنند.‌ فعالیت های «مرابطات» در مسجد الاقصی گسترده است. بخشی از این کارها عبارت است از مستندسازی مسجد الاقصی و رساندن خبرهای آن به جوامع مسلمان. در وصف «مرابطات» می گویند این زنان ستون‌های مسجد الاقصی هستند. آن‌ها چپ و راست، در کوچه و خیابان، در شبکه های اجتماعی همه جا در مورد مسجد الاقصی صحبت می کنند آنچنان که انگار خودتان یک بیت المقدسی شده‌اید. کار تا آنجا پیش رفت که افراد غیر مطلع از مسجد الاقصی به تدریج از ریزترین جزئیات و حوادث مسجد الاقصی باخبر شدند. آنها حتی با غذا و نوشیدنی‌هایی که در صحن مسجد الاقصی می‌آورند صهیونیست‌ها را به خشم می‌آوردند. احتمالا از «مقلوبه» های معروف فلسطینی شنیده اید(غذایی که با برگرداندن قابلمه در یک سینی خورده می شود. این غذا به حرکت نمادین به معنای واژگونی قریب الوقوع صهیونیست‌ها بدل شد). این مسأله چنان شد که رژیم اشغالگر این غذا را در مسجد الاقصی ممنوع کرد. « رباط» علیرغم اینکه ممکن است ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد اما بسیار پرهزینه بوده و به قیمت جان، تلاش، وقت، مال و عمرِ «مرابطات» تمام می شود. رژیم اشغالگر برای مقابله با «مرابطات» قوانین ظالمانه و ناعادلانه‌ای از جمله دستگیری و بازداشت مکرر، اخراج آنها از مسجد الاقصی، احضار و آزار و اذیت، قطع بیمه درمانی، تهدید به مرگ و دستگیری اعضای خانواده از جمله همسر و ... را وضع کرده است. #زن #فلسطین #مسجد_الاقصی @Esrar3

بچه که بودیم دنیایمان کوچک بود. دنیای آن روزها واقعا کوچک بود. در زندگیِ هم جایی داشتیم. نقش داشتیم. زیاد هم نقش داشتیم. نقش اول خودمان هم بودیم. همه چیز در مشت مان بود. در مشت بودن را حالا به اراده تعبیر می کنند. اما آن روزها در مشت بودن نزدیک بودن بود. در مشتِ هم بودیم. به هم نزدیک بودیم. برای پیشِ هم بودن تکلفات و تنگنا نداشتیم. اصلا با دیگری جور بودیم و بدون آن ها ناجور. همه چیزمان شبیه به هم بود. اگر با آدم بدهای فیلم و سریال هم روبرو می شدیم احساس فاصله کردن مان هم با صفا بود. خانه ها آشنا بود. شبیه به هم بود از وسایلش بگیر تا آدم هایش. هزار لایه و تو و رنگ و فکر و ایده نبود. خیلی ساده تر از این حرف ها بود. دیروز که داشتم این دنیای کوچک مان را در سکوت و خلوت از خاطر می گذراندم و طبق معمول آه دریغ می کشیدم یاد یک خبر افتادم. خبری که امروز برای دیگران هم خواندم؛ «صحبت های یک زن سالمند ساکن کربلا: قدیم ها وقتی زن بارداری می خواست فارغ بشه و درد می کشید می سپردن از مناره ی حرم براش یا قریب الفرج می خوندن». این را بی بی نقل کرده بود. وقتی آمد به خانه ام. همین را در جلسه ی امروز خواندم و کنارش این را هم گفتم: «سختی و دشواری در یک «صورت»ی راه خودش را پیدا می کرد. گنبد و گلدسته و مناره ها در خانه و زندگی مردم بود. صدای یا قریب الفرج را در خانه ات می شنیدی. امام این شکلی در خانه ات بود. حالا امام کجاست؟ بودنش در چه شکلی هست؟ اگر قرار بود به همین صورت که البته به همین صورت هم نمی شود ولی اگر قرار بود رنجِ حالا را بر مناره ها فریاد کنند ذکر یا قریب الفرج لحظه ای از مناره ها قطع نمی شد». حالا در این دنیای برهوت که حتی در حرمش هم برای رفتن به سرویس بهداشتی باید یک ربع پیاده روی کنی یا از این سرش تا آن سرش را با ماشین های حرم بگذرانی، امامش کجاست؟ توروخدا کسی به من نگوید که این مشکل ِساخت و سازهای حالاست و باید حرم را کوچک کرد. همین ها دو روز بعد اگر در ازدحامِ حرمِ کوچک کسی از دنیا برود خونش را گردن نمی گیرند. حرم حالا باید همین باشد وقتی همه‌ی دنیا به همین روال دارد می گردد. اگر امام حی و حاضر است نمی آید که بخاطر صحن بزرگش خودش را از ما دریغ کند! بالاخره این ماجرا دو سر دارد. تازه اگر یک سر هم باشد همه‌اش اوست. چرا آستین بالا نمی زنند؟ چرا در زندگی ام نیست؟ خواب و خیال و عنایت و کرامت نمی خواهم. من همه چیز را عین همان کودکی پر تلاطم شیرینم در زندگی ام می خواهم. بی فاصله. نزدیک تر از دم و بازدم. #رنج #شهر #خانه #اصرار #زندگی #جهان #قرابت @Esrar3

فدای اقصی #فلسطین #مسجد_الاقصی @Esrar3