eitaa logo
استاد علوی تهرانی
3.6هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
214 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی استاد علوی تهرانی ✅ تلگرام: https://t.me/Fares_ir ✅ سایت: Fares.ir ✅ ادمین کانال: @Fares_Contact ✅ ارتباط با ادمین جهت طرح سؤال و مشاوره از استاد: @Fares_Admin ✅ بنیاد فارِس المومنین: ۳۴ ۳۲ ۹۲ ۶۶ - ۰۲۱ ✅ کد شامد: ۱-۲-۷۳۲۰۹۸-۶۱-۰-۲
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۳۱ ✅ سه ویژگی دارد: ۱. محدودیت زمانی دارد که ۶۹ سال طول کشید. ۲. پنهان هستند اما نه از همگان بلکه وکلای امام می‌توانند امام را ببینند و شرفیاب محضر حضرت شوند. ۳. ارتباط با امام قطع نیست، افراد امام را نمی‌بینند ولی می‌توانند نامه‌ها و س‍ؤالاتشان را از طریق به امام برسانند و امام جواب می‌دهند. 🔆 خاص نیاز به نص دارد. بنابر این چهار بزرگوار خودشان ادعا نکردند که ما نایبیم. بلکه امام (ع) به آن‌ها دست خط مبارک دادند که اینها نایبان خاص من هستند. 📌 این نایبان ۴ نفرند: عثمان بن سعید عَمْری، محمد بن عثمان عمری است که پدر و پسر هستند. حسین بن روح نوبختی و علی بن محمد سَمُری. آن‌ها استوار و خلل‌ناپذیر داشتند. داشتند یعنی تیز هوش بودند. باید درایت داشته باشند تا بازیچه جریانات انحرافی نشوند. ، اَعقَل الناس بودن، خدا بودن، و ، و ویژگی دیگر آنهاست. 🔸 یکی از ویژگی‌های نواب است. 🖌 نواب جوری زندگی می‌کردند که اصلاً باورش نمی‌شد این‌ها باشند. 👈 تقیه یعنی نگهداری و در جایی که احساس خطر بکنی. 🔸 جناب حسین بن روح نوبختی در حد بسیار بالائی از تقیه و را در آن شرایط سخت و دشوار داشتند به گونه‌ای که علمای مذاهب اسلامی هر یک ایشان را به خودشان منتصب می‌کردند. 🔸 این چهار بزرگوار با دربار ارتباط داشتند چون امام باید حفظ بشود و چیزی که مهم است اوست. و اینگونه رفتارها باعث می‌شود فقط آن‌هایی که در حد اعلای هستند به این چهار نفر داشته باشند بنابراین عمومیت هم ندارد. 🔸 آن‌ها خیلی و خویشتن دار بودند چون کار بسیار مهم بود و دشمن در جهت دست‌یابی به امام می‌کوشید هر گونه و سستی از سوی نایب و سفیر خاص امام موجب می‌شود این حرکت واکنشی با بن‌بست مواجه شود. 🌺 سومین وکیل خاص امام، حسین بن روح است و بسیار هم مورد وثوق و عنایت امام (ع) است که ایرانی است و این برای ما خیلی افتخار است. افتخار ایرانی‌ها در زمان رسول خدا (ص) سلمان فارسی و در زمان امام عصر (ع) خاندان نوبختی‌ها هستند. 🔆 عده‌ای از ابوسهل نوبختی پرسیدند چرا تو نایب خاص حضرت نشدی؟ و به جای تو ابوالقاسم حسین بن روح از متصدی منصب سفارت او شد؟ در پاسخ گفت: امام بهتر از هر کس می‌داند که چه کسی لایق این مقام است؟ اگر ابوالقاسم حسین بن روح امام را زیر عبای خود پنهان کرده باشد بدنش را با قیچی قطعه قطعه بکنند تا امام را نشان دهد هرگز عبای خود را کنار نمی‌زند و امام را نشان نمی‌دهد. _______ حجةالاسلام و المسلمین گزیده جلسه ۳۱، @Fares_ir
🔴 خردورزی در مناظره در سیره امام جواد (ع) مناظره یا بحث آزاد، یکی از روش‌های پیشوایان معصوم در برخورد با مخالفان بوده است. امام جواد (ع) نیز از این قاعده مستثنی نبودند. ایشان از جانب دو گروه به مناظره خوانده می‌شدند. گروه اول شیعیانی که به دلیل خردسالی امام (ع) به امامت ایشان شک داشتند و گروه دوم فقیهان دربار مأمون و معتصم بودند که ورود امام (ع) به دربار عباسی را برخلاف منافع خود می‌دانستند. بنا بر تصریح منابع، امام (ع) چهار مورد مناظره با یحیی بن اَکثم و یک مورد با احمد بن ابی‌داوود داشته است. همچنین گفتگوهایی با عبدالله بن موسی، ابوهاشم جعفری، عبدالعظیم حسنی و معتصم نیز گزارش شده است. موضوع این گفتگوها مباحث فقهی مربوط به حج، طلاق، حد سرقت و مباحثی دیگر همچون ویژگی یاران امام دوازدهم، فضائلی که برای ابوبکر و عُمر نقل شده و اسماء و صفات خدا بوده است. رعایت اخلاق، تعقل و خردورزی در مناظره باعث نرمی قلوب و افزایش تاثیرگذاری بر مخاطب می­‌شود و از عداوت و لجاجت آنها می‌کاهد؛ موردی که امام جواد (ع) در تمام مناظرات بدان پای‌بند بودند. ایشان با استفاده از روش‌های متفاوت به تبیین مسئله و هدایت مخاطب می‌پرداختند. در ادامه به نمونه­‌هایی از مناظرات ایشان که از هرکدام می‌توان درس‌های بدیعی همچون تدبیر پیش از پاسخ، درایت و بینش بر مباحث و نیز دوراندیشی در پاسخ و سنجش عاقبت حکم، آموخت، پرداخته می­‌شود. ✅ از مناظرات مهم امام محمد تقی (ع) در زمان مأمون عباسی، مناظره با یحیی بن اکثم بود. علت برگزاری این مناظره را بهانه­‌جویی سران عباسی نسبت به کودکی امام جواد (ع) و عدم تفقه ایشان در دین ذکر کرده­‌اند. مأمون برای ثابت کردن اشتباه آنان و نیز اثبات درستی تصمیم خویش، مجلسی به پا کرد و علمای عباسی و در رأس آنها یحیی بن اکثم، را به مناظره با امام (ع) فراخواند تا جوادالائمه (ع) را بیازمایند. یحیی در مناظره، نخست مسئله‌ای فقهی را مطرح ساخت و پرسید: کفاره گناه کسی که در لباس احرام حیوانی را شکار کند چیست؟ امام جواد (ع)، با مطرح کردن پرسش­‌های گوناگون برای مسئله (از قبیل اینکه آن شخص عالم به احکام بوده یا جاهل؟ آزاد بوده یا غلام؟ آیا شکار در خارج از منطقه احرام بوده یا در داخل آن؟ آن صید از پرندگان بوده یا نه؟ شب این عمل را انجام داده یا روز؟ و‌...)، از یحیی بن اکثم پرسیدند منظور وی کدام وجه است. یحیی پاسخی نداد. از این­‌رو امام جواد (ع)، مسئله را با صورت‌های مختلفِ آن پاسخ گفتند. حاضران در مجلس، پس از شنیدن جواب امام، بر تبحر ایشان اعتراف کردند. ✅ امام محمدتقی (ع) در مجلس دیگری با حضور مأمون و فقها و درباریان، با یحیی بن اَکْثَم درباره فضائلی که برای ابوبکر و عمر نقل شده مناظره کردند. یحیی در این باره گفت: جبرئیل از طرف خدا به رسولش گفت از ابوبکر سؤال کن آیا او از من راضی است؟ من که از او راضی هستم. امام (ع) پاسخ دادند: ... کسی‌که این روایت را نقل کرده باید به احادیث دیگری که از پیامبر (ص) وارد شده، توجه کند و آن اینکه پیامبر (ص) فرمودند هنگامی که حدیثی از طرف من به شما می‌رسد، آن را بر کتاب خدا و سنت من عرضه کنید. اگر موافق با آن بود، بپذیرید و اگر نبود، قبول نکنید؛ زیرا دروغ‌گویان و جعل‌کنندگان حدیث زیاد خواهند شد. سپس امام(ع) گفت این حدیث با قرآن موافقت ندارد؛ زیرا خداوند می‌فرماید «وَنَحْنُ أَقْرَ‌بُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِ‌يدِ؛ ما از رگِ گردن به شما نزدیکتریم. آیا خداوند از راضی بودن یا نبودن ابوبکر آگاهی نداشت که پرسید؟ ✅ احتمالا آخرین مناظره امام (ع)، در دربار معتصم صورت گرفته است. معتصم از امام (ع) درباره کیفیت قطعِ دستِ سارق سؤال می‌کند و امام (ع) برخلافِ حکمِ فقهای دربار، به قطعِ دستِ دزد از مفصل انگشتان حکم می‌دهد. با توضیحاتِ امام (ع)، معتصم، حکم ایشان را ترجیح می‌دهد. سه روز پس از این مناظره، ابن ابی داوود، فقیه و قاضی دربار، نزد معتصم رفت و به وی هشدار داد که رها کردن حکم فقهای دربار و پذیرفتن حکم امام (ع)، عواقب سختی را برای حکومت دربرخواهد داشت. گفته شده نتیجه این مناظره سبب شد تا معتصم به قتل امام (ع) راضی شود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📝 واحد پژوهش بنیاد فارِس المؤمنین @Fares_ir