#خودارضایی #عدم_ابراز_محبت_کلامی ۱)با سلام برادری دارم ۲۱ساله ، به تازگی متوجه خودارضایی او شدم با اینکه اهل نماز و هیات هست اما انگار به اینکار عادت کرده، لطفا بفرمایید باید چیکار کنم؟بنده خواهرشم و متاهل هستم نمیخوام به روش بیارم تا حیا بینمون از بین بره. ۲) در مقابل مردی که از طریق پیام ابراز محبت میکنه ولی حضوری خیلی کم،مثلا وقتهایی که ازش بخوای ابراز محبت میکنه چیکار باید کرد؟ هر چی هم بهشون گفته میشه خانم نیاز به ابراز محبت حضوری و کلامی داره میگن باشه، اما چندان تغییری نمیکنه،خصوصا که خانم در دوران مجردی از ناحیه خانواده خیلی بهش ابراز محبت کلامی میکردن. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی. ♻️در رابطه با بخش اول سوالتان و نگرانی شما در مورد برادرتان باید بررسی بیشتری صورت بگیرد. رابطه عاطفی ایشان با خانواده به ویژه پدر یا مادر به چه نحو هست ؟ موقعیت شغلی یا بیکاری ایشان چگونه است؟ جامعه دوستان ایشان چگونه افرادی هستند؟ و میزان ارتباطش با فضای مجازی به چه نحو هست؟ روی آوردن به مسئله خودارضایی دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد که بخش اعظم آن به خلوت و تنهایی و بیکاری و دیدن عکس و فیلم های نامناسب هست در واقع باید ببینید ریشه این مسئله چه چیز می‌تواند باشد. رعایت نکات زیر رو خدمتتان توصیه میکنم : ▫️رابطه عاطفی خانواده با ایشان تقویت شود. ▫️حتما به کاری مشغول باشند و اوقات خلوت و فراغت کمتری داشته باشند. ▫️بر تغذیه ایشان نظارت شود و از زیاده روی در مصرف غذاهای گرم و تند و سرخ کردنی و چرب به جهت کنترل میل جنسی جلوگیری شود. ▫️با دوستان مومن و با تقوا ارتباط بیشتری بگیرند. ▫️گفتگوی صمیمانه و با محبت با ایشان داشته باشید. و در رابطه با اهداف و برنامه هایش صحبت کنید و ایشان را تشویق و تایید کنید و به ویژگی های مثبتش نظیر مقید به نماز بودن و... افتخار کنید. و با مهارت و غیر مستقیم بخواید که مراقب لغزش ها باشد و همیشه خودش را در محضر خدا ببینید. هر چه عزت نفس در ایشان تقویت شود کمتر به سمت لغزش و گناه می‌روند. ▫️روحیه مسئولیت پذیری را در ایشان تقویت کنید و ایشان را برای ازدواج مناسب آماده کنید و اگر پختگی لازم را پیدا کرده با خانواده صحبت کنید که برای ازدواج مناسب قدم بردارند. ♻️در مورد بخش دوم سوالتان نیاز هست شما با تفاوت های زن و مرد آشنا شوید. در خانم ها ارتباط کلامی قوی هست اما در مردان ابراز کلامی کمتر هست و با عمل دوست داشتن خود را بیان می‌کنند. درک این تفاوت به شما کمک می‌کند تا پذیرش بهتری داشته باشد. البته در این زمینه استثناء هم وجود دارد که به روحیه و سبک تربیتی آقا بر می‌گردد ممکن هست در بین چند خواهر بزرگ شده باشد و یا اینکه زیاد شاهد ابراز احساسات از طرف والدین بوده است. اما در حالت کلی این خصیصه در آقایان دیده می‌شود که زیاد اهل گفتگوی عاطفی نیستند. اما خانمی که مهارت داشته باشد به مرور زمان می‌تواند این خواسته را در همسر تقویت کند. به این نحو که از محبت کردن چه به صورت کلامی و یا رفتاری کم نگذارد. منتظر دیدن محبت از طرف همسر نباشد تا بخواهد محبت کند. در برابر محبت کلامی همسر حال خوبش را بیان کند. قدر دان همسر باشد. در طول روز گفتگوی صمیمانه و با محبت با همسر داشته باشد. برای داشتن گفتگوی صمیمانه باید علائق همسر را بشناسد و محور صحبت در همان رابطه باشد. از گله و شکایت و غر زدن بپرهیزد. 🦋برای داشتن رابطه ای صمیمانه و با کیفیت پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی "هنر زن بودن" را از کانال تهیه و گوش کنید. نکات کاربردی آن بسیار به شما کمک خواهد کرد. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#توصیه_ های_دوران_عقد سلام و درود.بنده ۱۸ سالمه و یکساله ازدواج کردم و عقدی هستم.همسرم ۷ سال از من بزرگتر هست.ایشون پدرشون فوت شده و مادر تنها هستن و برادرهاشون ازدواج کردن و از وقتی ازدواج کردیم همیشه در منزل مادرشون هستیم چون مادر میگن که از تنهایی میترسن.همسرم نمیذارن که من از خونه بیرون برم حتی خونه مادرم هم هفته ای یکدفعه میریم البته پدر من هم به رحمت خدا رفتن.اوایل من روی مادرشون حساس نبودم ولی از مدتی پیش که ایشون کرونا گرفتن و همسرم به شدت به ایشون محبت می‌کردن و رفتارهای عاشقانه از ایشون و مادرشون میدیدم خیلی حساس شدم و واقعا اذیت میشم همینطور مادرشون خیلی تو زندگی ما دخالت میکنند( کجا رفتین چیکار کردین و...) به همسرم هم وقتی انتقاد میکنم که چرا همون‌طور که به مادرتون محبت میکنید به من نمیکنید بیشتر لج میبرن و ایندفعه بدتر میکنن.ناگفته نماند وقتی دوتایی جایی بریم ایشون با من خوب هستن ولی وقتی برمیگردیم خونه ایشون فقط با مادرشون حرف میزنند انگار نه انگار که منم هستم درسته ایشون مادرش هست ولی منم چون اونجا غریبم و همش مجبورم کنار مادر باشم توقع دارم ایشون که از سرکار برمیگرده بهم محبت کنه نه اینکه منو تو اتاق تنها بذاره و با مادر بگو و بخند و وقتی منم میرم پیششون انگار اصلا من نیستم.همسرم هم توانایی مالی اینو ندارن که بتونیم خونه بگیریم و بریم سر خونه زندگی خودمون و من از صبح تا شب مجبورم خونه ایشون باشم تا مادرشون تنها نباشن و از بعد از کنکور هم حتی به من اجازه نمیدن تا سر خیابون برم.کارم شده گریه.همش قفسه سینه ام درد می‌کنه و زخم معده گرفتم چند تا دکتر هم رفتم گفتن برا اعصاب هست.حالا من باید چیکار کنم.ممنون میشم راهنماییم کنید. 🌷🍃پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب جناب #آقای_سلیمانی_نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 💐 دوران عقد دوران طلایی شناخت زوجین از یکدیگر و خانواده های همدیگر می باشد و برای قضاوت بسیار زود است در سه سال اول زندگی مشترک زن و مرد لازم است با دقت فراوان همسر خود را بشناسند و به مرور زمان درباره رفتار خود با همسر و خانواده او تصمیم بگیرند. در دوران عقد بستگی به اندازه ای که امکان دارد زمان های باهم بودن را محدود و مدیریت کنید و تا می توانید در خانه پدری و مادری خود باشید و برای دیدار یکدیگر زمان‌های خاصی را قرار دهید. این برنامه‌ریزی تا حد زیادی مشکلات شما را برطرف خواهد کرد. برای این کار می‌توانید آرام آرام و با استفاده از ظرفیت مادر و خانواده خود، کار را پیش ببرید به این صورت که مادر ورود پیدا کنند و بخواهند که شما در دوران عقد در کنار ایشان باشید و در امورات زندگی کمک کارشان باشید. 🌳🌾 از آنجا که شما در اوایل زندگی مشترک هستید باید اجازه دهید تا شوهر شما توانایی و مهارت جمع بین مادر و همسرش را پیدا کند و این امر نیاز به صبر و همراهی شما دارد و اصلاً نگران این مطلب نباشیدوبه همسرتان در این زمینه انتقاد نکنید و مطمئن باشیدبزودی حل می شود. 🌷 از آنجا که شوهر شما وقتی دو نفری باهم هستید به شما محبت می کند مشخص است که شما را دوست دارد پس لازم است فرصت هایی را فراهم کنید که غیر از خانه مادر همسرتان و ترجیحاً در خانه خودتان با هم باشید. در حد امکان از فرصت مسافرت دونفره هرچندکوتاه بهره مند شوید. اگر موقعیت زندگی‌تان به نحوی است که لازم است در خانه مادر همسرتان بمانید، همسرتان را در محبت کردن به مادر همراهی کنید و همانطور که او به مادر محبت می کند شما هم محبت کنید تا بدین وسیله هر چه بیشتر دل همسر خود را به دست آورید. 😊 حتماً برای خود برنامه جذاب و متنوع داشته باشید که در آن تفریح و ورزش و مطالعه باشد. در رابطه با اجازه ندادن برای بیرون رفتن علت آن را بررسی کنید و سعی نمایید اعتماد همسرتان را در این زمینه به دست آورید و اگر عدم اجازه دادن به علت بد بینی شوهر می باشد لازم است در این زمینه با یک مشاوره امین مشورت کنید. طبیعی است که وقتی ارتباطات زیاد باشد دخالت ها و حرف و گفتگو هم زیاد می‌شود اینها را جدی نگیرید و به سادگی و با جواب همراه با محبت از کنار آنها بگذارید. 🍃🌿 برای رفع مریضی ها علاوه بر توصیه هایی که عرض شد می توانید به یک حکیم طب سنتی مراجعه کنید تا انشاءالله به زودی درمان کامل صورت بگیرد. موفق باشید. @hamsaranekhoob

#مواجهه_با #عصبانیت_شوهر سلام خسته نباشید خدمت شما، من چندماهه عقد کردم .همسرم مرد خوب و مهربونی هست دلسوزه ولیکن سر یکسری از مسائل ها که گاهی خیلی پیش پا افتاده هست عصبی میشه و داد میزنه ولی من با اینکه تقصیری ندارم عذر خواهی میکنم و سعی میکنم آرومش کنم و زمانی که آرومه باهاش حرف میزنم.خودش گفت فشار زندگی و کار باعث شده عصبی بشم گرونی باعث شده عصبی بشم.صوت هنر زن بودن هم گوش کردم. کمکم کنید که بتونم آرومش کنم و دست از عصبی بودن برداره. منو خیلی سرد کرده از زندگی باتشکر. 🌷🌾# پاسخ #مشاوره_امین کانال تربیتی همسران خوب جناب#آقای_سلیمانی_نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بسیار خوب است که به زیبایی نقاط مثبت همسر خود را میبینید؛ همین مثبت بینی بجا امید به زندگی رادرشما دو چندان میکند. 💐 ممکن است مسئله ای برای شما خواهر محترم پیش پا افتاده باشد اما برای همسرتان دارای اهمیت زیادی باشد؛ و به همین علت لازم است دوران عقد بستگی را برای شناخت یکدیگر غنیمت بشمارید. 😌🌷درصورت عصبانی شدن همسرتان بهترین عکس‌العمل را انجام می دهید که با ایشان جر و بحث و بگو مگو نمی کنید حتی اگر حق با شما باشد . 🌲اجازه ندهید عصبانیت ایشان موجب به هم ریختگی و عصبانیت شما بشود، با تغییر موقعیت مکانی و آوردن یک نوشیدنی خنک از ادامه عصبانیت ها جلوگیری کنید. 🍃 همسر محترمتان می تواند با مراجعه به یک حکیم طب سنتی و استفاده از حجامت تا حد زیادی کنترل عصبانی شدن خود را به دست بگیرد ،در ضمن می توانید از مجموعه صوت های کنترل خشم استادپور احمداستفاده نمایید. موفق باشید. @hamsaranekhoob

#وسواس سلام خدمت استاد گرامی من خانم ۳۴ ساله هستم که دختری دارم که چند ماهی است که به سن تکلیف رسیده که مقید به خواندن نماز سر وقت میباشد ولی مشکلی که وجود دارد این هست که بسیار دچار وسواس زیاد هنگام وضو وشکهای فراوان در خواندن نماز شده است به طوری که نماز خواندن ایشان برای من هم مشکل شده است من هم خودم تا چند سال پیش دچار وسواس در تطهیر و عبادت بوده ام وکاملا درک میکنم که وقتی آدم دچار وسواس باشد نماز خواندن برایش یک تکلیف سنگین میشود به خاطر همین وقتی دخترم شکهایش را از من میپرسد چه اونهایی که باعث باطل شدن نمازش وچه اونهایی که اشکالی نداشته باشد را همه را بهش میگم درسته تا وسواس وشک از سرش بیفته آیا این کار من درسته؟ لطفا در این مورد من را راهنمایی کنید انشاءالله که خداوند خیر دنیا وآخرت را نصیبتان فرمایند ( البته وسواس خودم خدارا شکر خوب شده است) 🌷🍃#پاسخ#مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب جناب #آقای_سلیمانی_نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 🍃حکم دختر شما در رساله ها حکم فرد کثیر الشک است یعنی کسی که در موردی زیاد شک میکند در همان مورد به شک خود اعتنا نکند . مثلاً دائماً شک می‌کند که وضوگرفته یا نه و یا اینکه شک می‌کند تشهدخوانده یا نه در هر صورت نباید به شک خود اعتنا کند تا زمانی که وسواس برطرف شود. 🌾 وسواس از شک و دودلی و جهل است یکی از بهترین راهکارها این است که روزی چند دقیقه رساله مرجع تقلید دخترتان را بردارید و با هم چند مسئله که در مورد نماز و وضو هست را مطالعه کنید که این روش بسیار برای رفع وسواس کارآمد است. 🌷 در ضمن از اثر دعا در حق فرزند تان غافل نشوید که دعای پدر و مادر در حق فرزند مستجاب است. با آرزوی موفقیت شما و خانواده محترمتان. @hamsaranekhoob

#فرزند_پروری_مناسب #پرورش_استعدادها سلام علیکم استاد... وقت بخیر عرض ادب و احترام محضر شما بنده یک مادر 35 ساله و دارای سه فرزند، دو دختر و یک پسر (15 ساله، 13 ساله و 4 ساله) هستم. (18 ساله ازدواج کردم) بسیار درگیری ذهنی و دغدغه دارم که صبح تا شبم را اسیر نا امیدی و بی حوصلگی و عصبانیت می کند. مهمترینش کوتاهی در برابر تربیت فرزندانم است که آرامشم را گرفته و ذهنم را درگیر کرده و بسیار کلاس شرکت کرده ام ولی باز در عمل ناتوان بوده ام و زود کم می آورم و باز خطا می کنم. و مورد بعدی در مورد استعدادی که سرکوب ‌شد، در دوران راهنمایی (13 سالگی) نقاشی و خط خوبی داشتم و هم چنین خیلی خوب انشاء می نوشتم و جایزه می گرفتم و بسیار علاقه مند به نوشتن بودم، ولی در دوران دبیرستان به خاطر جو مدرسه و حرف فامیل به جای انتخاب رشته ی انسانی و یا هنرستان، رشته ی ریاضی را انتخاب کردم و در همان دوره ازدواج کردم و با دو فرزند و سختی بسیار در رشته ی مهندسی کامپیوتر، لیسانس گرفتم. و الان بسیار افسوس می خورم که چرا استعدادم را نشناختم و سرکوب کردم و چرا کوتاهی کردم، و هر بار خواستم یه جوری خودم را در فضای استعدادم قرار دهم ولی نشد.... لطفا استاد محبت کنید و بفرمایید باید چکنم!؟ الان وظیفه ام در قبال کوتاهی ها چیست؟! چگونه در محضر حق تعالی جوابگو باشم؟! آیا باید به پرورش استعدادم فکر کنم یا الان وظیفه ی من تلاش در کوتاهی های تربیتی است!!؟! استاد لطفا بزرگواری کنید و راهنمایی بفرمایید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما مادر گرامی بسیار عالی که دغدغه ی تربیت صحیح فرزندان را دارید، ان شاالله خدا در این زمینه شما را یاری کند. مادر عزیز توجه داشته باشید، در تربیت فرزندان آن چه اهمیت دارد، شکل دهی به فضایی سالم است که فطرت خداجو و استعداد های خدادادی فرزند، در بیشترین حد خود در آن محیط شکوفا بشود، اقدامات صحیح در زمینه تربیت فرزند را کارهایی متشتت و جداگانه نبینید که بار آن بر دوش شما سنگینی کند، وقتی محیط و بستر سالم برای تربیت صحیح فراهم شود، بسیاری از این اتفاقات مثبت خود به خود در آن محیط سالم رخ خواهد داد. نکته دیگر این که توجه داشته باشید مربی اصلی خداست و هدایت انسان ها اساسا بر عهده خداست، والدین فقط شرایطی را فراهم میکنند که هنگام دریافت این هدایت، فرزند به آن توجه کند و در این مسیر حرکت کند. اصلا در این زمینه دچار وسواس نشوید چرا که همین انتظار بیش از حد و وسواس گونه، خلق شما را پایین می آورد و بر شکل دهی به محیط سالم تاثیر منفی خواهد گذاشت. در ارتباط با دنبال کردن استعداد ها، این دو مسئله اصلا دو مسئله جدا نیست که مجبور باشید از بین آن ها یکی را انتخاب کنید، فقط کمی مدیریت زمان و انعطاف پذیری میخواهد وگرنه چه بسا اگر شما زمینه هایی از استعداد های خود را دنبال کنید، حال و روحیه ی شما بهتر خواهد شد و افکار منفی و وسواس گونه در مورد توانمندی خود و تربیت فرزندان در شما کمرنگ تر خواهد شد و بتوانید با روحیه ی بهتری در خانواده خود نقش آفرینی کنید. بسیاری از اوقات برای خیلی ازافراد پیش می آید که در شرایطی قرار میگیرند که نمیتوانند در زمانی که انتظار دارند به کار های مد نظرشان بپردازند، چه کسی گفته فقط در زمان دبیرستان و ورود به دانشگاه، زمان دنبال کردن استعداد هاست؟ شما هنوز فرصت زیادی دارید، به جای خودن حسرت گذشته، از این فرصت استفاده کنید، هر چه بنشینید و به این فکر کنید که چرا فلان زمان این کار ها را نکردم، در واقع زمان خال خود را نیز دارید با این افکار و حسرت های بی جا از دست میدهد و چه بسا سال های بعد غصه ی همین را بخورید. چه بسا فردی به دلیل فشار کاری و زیاد بودن فعالیت ها از نظر جسمانی احساس خستگی زیادی بکند اما چون فعالیت های او متناسب با استعداد ها و علایق اوست، از نظر روحی و روانی احساس نشاط بکند. این بستگی به خود فرد دارد، اگر میتوانید این مدیریت و انعطاف پذیری را داشته باشید حتما استعداد ها را دنبال کنید و اگر راحتی و فراغت بیشتر را ترجیح میدهید،این انتخاب خود را بپذیرید. در کنار این مسائل توصیه میکنم حتما از مشاوره ی امین استفاده کنید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#ازدواج_بهنگام باسلام وخسته نباشید ان شاءالله خیر دنیا وآخرت راببینید بعضی ازبرنامه هاتون که نذر فرهنگی بوده گرفتیم خیلی آموزنده هست عاقبت بخیر بشید یه سوال داشتم پسرم پارسال کنکور برای دانشگاه فرهنگیان شهرستان قبول شده سوالم اینجاست آیا برای ازدواج میتونم باهاش صحبت کنم یا الان موقعش نیست خانه خودمون طبقه پایین مستاجر هست بعضی ها میگند طبقه پایین راکه داری وشغلش هم که مشخص هست آیا بادرامد ناچیز معلمی که الان داره میتونه زندگی راتامین کنه یا تجربه کافی پسرهایی که سن بالاتری رادارند که پسرم شاید نداشته باشه درواقع چه موقع میشه باهاش برای ازدواج یا پدرشون یا خودم صحبت کنیم ممنون میشم راهنمایی بفرمائید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما مادر گرامی بسیار عالی که در مورد مسئله مهم ازدواج پسرتان دغدغه دارید که به شیوه ی صحیح عمل کنید و از مشاور کمک میگیرید. مطرح کردن بحث ازدواج هیچ مشکلی ندارد اما عجله کردن در این کار اصلا توصیه نمیشود، قطعا ازدواج در سنین پایین برکات زیادی خواهد داشت، بنابراین نیاز هست متناسب با این امر مقدس، آمادگی ها و پختگی هایی برای فرد حاصل شود یا حداقل تمرینی در برخی زمینه ها داشته باشد، برای آشنایی با این آمادگی ها پیشنهاد میکنم به دو منبع مراجعه کنید یکی فصول مرتبط با انواع پختگی در کتاب مدیریت خانواده سال دوازدهم آموزش و پرورش و منبع دیگر مبحث انواع بلوغ در کتاب مطلع مهر دکتر بانکی پور فرد. خود پسرتان ترجیحا این مطالعات را داشته باشند و این بلوغ ها و پختگی ها را در خود بسنجد و در هر کدام احساس ضعف میکنند، در آن زمینه شروع به تمرین و مهارت افزایی کنند تا ان شاالله زندگی شیرین و همراه با ارامشی را برای خودشان و همسرشان بسازند، مثلا در زمینه بلوغ اقتصادی، بهتر است یک ماه ایشان مادر خرج بشوند و مدیربت مالی خانواده را به عهده بگیرند. همچنین تکلیف سربازیشون را مشخص کنند و ... در ارتباط با حقوق اگر فرد توانمندی مدیریت مالی داره و به سطح مقبولی از بلوغ اقتصادی رسیده و از طرفی تنبل نیست و اهل تلاش است، از درآمد کم فعلی نباید ترسید و در صورت وجود بقیه شرایط اقدام کنند ان شاالله خدا به لطف و رحمت خودش، روزیشان را میرساند. برای ازدواج دو شرط لازم است اول اینکه فرد خودش شرایط و آمادگی هایی ازدواج را داشته باشد، که در سطور بالا توضیح داده شدو دیگر اینکه بتواند انتخاب مناسبی داشته باشد و ملاک های معقول و روش های سنجش درستی برای آن ها داشته باشد. برای این مورد پیشنهاد میکنم هم همان کتاب مطلع مهر را کامل بخوانند هم صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش بدهند. همچنین منابع دیگری در پاسخ به سوالاتی در همین زمینه در کانال داده شده که پیشنهاد میکنم جست و جو کنید و بخوانید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#ناخن_جویدن باعرض سلام وخداقوت دختری هستم ۱۵ساله که از ناخن جویدن رنج میبرم .در دوران کودکی پدرم چند سالی به خاطر شغلشان در شهر دیگه ای ودورازما بودند ومن وابسته به پدر.از سن ۸سالگی یادم میاد که این مشکل رو داشتم چندسال پیش که دندونام رو ارتودنسی کردم دیگه راحت بودم تا چندسال و ناخن‌های زیبایی داشتم تا حدودا یکماه بعدا از اینکه دندونام روباز کردم نیز مشکلی نداشتم ولی تازگیا بدون اینکه متوجه بشوم بیشتر در جمع شروع به این کار میکنم .از لحاظ خانوادگی در خانواده ای نسبتا آرام زندگی میکنم .اوقات فراغت رو بیشتر به خواندن رمان های مختلف از جمله عاشقانه جنایی مشغولم که نمی‌دونم تو این سن کارم درسته یاخیر حداقل ۶ساعت رو در فضای مجازی وخواندن رمان مشغولم😔ممنون میشم راهنمایی کنید چگونه میتوانم از شر این کارم راحت شوم . 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما دختر عزیز عزیزم برای بهبود ناخن جویدن اول باید علت آن مشخص بشود، اکثر اوقات علت ناخن جویدن اضطراب است، ممکن است علت های دیگری هم داشته باشید، پس بهتر است با یک روان شناس متعهد و مطمئن، درباره این مورد به شکل کامل صحبت کنید و به سوالات دیگر روان شناس هم پاسخ دهید تا علت دقیق تر مورد بررسی قرار بگیرد. به طور کلی از این تکنیک ها میتوانید در کم کردن تدریجی و ان شاالله رفع این مسئله استفاده کنید. اولین کار این هست که به زمان و حالاتی که در آن شروع به ناخن جویدن میکنید، آگاه شوید، فرمودید بدون اینکه خودتون متوجه باشید و اغلب در جمع ناخن میجوید، از این به بعد همه ی حواس خود را جمع کنید تا به مواقعی که ناخن میجوید شناخت پیدا کنید، همچنین میتوانید با یکی از اعضای نزدیک خانواده هماهنگ کنید تا اگر هم گاهی خودتان متوجه نمی شوید، او به شما علامت دهد و علامتی را با هم برای نشان دادن این قضیه، قرارداد کنید. سپس در مورد حالتی که داشتید،هیجاناتی که در آن لحظه تجربه میکردید از جمله ترس، اضطراب، غم، شادی، خجالت زدگی و ... توجه کنید. افکاری که در آن لحظه داشتید را مرور کنید، دقیقا در آن لحظه چه در ذهن شما گذشته؟ این خودآگاهی به شما بسیار کمک خواهد کرد. راهکار دیگر این است که، در شرایطی که بیشتر این اتفاق می افتد، شئ در دست داشته باشید مثل توپ کوچک، چند تیکه، تسبیح، چند مهره و ... تا دست شما مشغول باشد و عملا نتوانید این کار را انجام دهید. یا از دستکش های مهمانی و خنک استفاده کنید تا به ناخن های خود دسترسی نداشته باشید. همچنین میتوانید تا برطرف شدن مسئله ناخن های خودتان را کوتاه نگه دارید تا امکان جویدن آن نباشد. اگر همچنان رفتار ناخن جویدن ادامه داشت، حتما به روان شناس متعهد و متدین مراجعه کنید. راهکار های دیگر، راهکار های در جهت کاهش استرس یا هیجانات منفی است، طبیعتا اگر رمان هایی که میخوانید در شما ایجاد اضطراب میکند یا برخی از هیجانات منفی در شما ایجاد میکند، بهتر است آن ها را با رمان های مثبت تر جایگزین کنید، از طرفی برای کاهش هیجانات منفی، فرد باید خود را با کاری مفید و سازنده مشغول کند،کار کردن با گوشی یا رمان های خاص و ... ممکن است موقتا حواس فرد را پرت کند اما مسئله ای را حل نمیکند،حتما برنامه های ورزشی یا هنری و فرهنگی را در هر زمینه ای که دوست دارید دنبال کنید، سعی کنید مهارتی یاد بگیرید و آن را در خانه انجام دهید. میدانم که به علت شرایط کرونا امکان رفتن به کلاس های حصوری و مکان های عمومی منع شده، با این حال سعی کنید از فضای مجازی و گوشی در این زمینه استفاده مثبت کنید یا در دوره های مجازی فعلا شرکت کنید،تا به امیدخدا شرایط بهتر شود و بتوانید حصوری فعالیت های خود را دنبال کنید. قطعا یکی از راه های کاهش استرس، ارتباط عمیق با خدا و تقویت معنویت است، دعا های مشهور مفاتیح یا دعا های زیبای صحیفه ی سجادیه را ببینید، با مفاهیم هر کدام که بیشتر ارتباط برقرار میکنید، آن را روزانه بخوانید و با کلام زیبای اهل بیت علیهم السلام با خدا مناجات کنید که منبع بی نظیری از آرامش خواهد بود. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#ازدواج سلام علیکم.با عرض وقت بخیر و تشکر بنده ۳۵ سالمه و سابقه ازدواج دارم(۸ سال پیش متاسفانه همسرم مرحوم شدند)در عرض این چند سال خواستگارانی بود اما هم کفو نبودیم.در حال حاضر خواستگاری آمده که با وجود زن و فرزند به دلایلی موجه قصد ازدواج دارد( زیر نظر مشاور و رضایت همسر اول ) .بنده از چند مشاور کمک گرفتم تا ایشان را بشناسم تا به حال به نتیجه رسیدم که از لحاظ اخلاقی فرد خوب و شایسته ای هستند و از لحاظ مادی هم قادر به اداره دو زندگی مجزا رو هستند.اما میخواستم مشاور محترم راهنمایی بفرمایند که احتمال چه مشکلاتی برای این طور زندگی هست؟و اینکه با وجود رضایت خانم اول باز هم عذاب وجدانی دارم که تصمییم گیریم رو تحت شعاع قرار داده.از طرفی شرایطم طوری هست که احتمال تجرد قطعی رو میدم. 🌿🌷#پاسخ _ مشاور _ امین کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای #سلیمانی نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 🌷🍃ازدواج از جمله اموری است که باید با دقت و تحقیق لازم صورت بگیرد چون زندگی و آینده انسان در گرو این تصمیم و انتخاب اوست. اما سن ۳۵ سال سنی نیست که انسان از روی هوا و هوس تصمیمی بگیرد . با توجه به شرایط و توصیفاتی که شما خواهر محترم فرمودید به نظر می آید که خداوند فرصت خوبی را برای شما قرار داده است به خداوند توکل کنید و با توسل به معصومین علیهم السلام اقدام نمایید و بدانید که اگر ازدواج اول شما و خواستگار محترم تان هم بود حتماً مشکلاتی سر راه شما ایجاد می شد از مشکلات هراسی به خود راه ندهید زیرا مشکلات هر چه هم بزرگ باشند با تفکر، تعقل و مشورت و توکل به خداوند قابل حل هستند و می توان آنها را پشت سر گذاشت. 🏝 اگر تصمیمتان قطعی شدتمام سعیتان بر این باشد که با شوهر آینده و همسر او تعامل خوبی داشته باشید و با خوش رویی و صداقت با آن‌ها رفتار کنید و برای همسر اول ایشان به عنوان دوست و رفیق و یار و یاور باشید که اگر این طور باشد جای هیچ نگرانی و عذاب وجدانی نخواهد بود. 🌼 پیشنهاد می کنم برای اطمینان خاطر بیشتر با یک بزرگتر که اهل فکر و اندیشه است و با شرایط شما آشنایی کامل دارد صلاح و مصلحت کنید تا انشاءالله در تصمیم گیری تان مصمم تر باشید. موفق باشید.

#ازدواج سلام وقت بخیر. من دختر ۲۷ ساله به مشاور مراجعه کردم و ایشون حدس شون این هست که من شخصیت خود شیفته و خودمحورهستم.و به من گفتن که ازدواج نکنی بهتره مگر با کسی که شخصیت وابسته داره . من درباره شخصیت های وابسته مطالعه کردم.حتی در انتخاب لباس هم شما باید براشون انتخاب کنید . این ادم ها اصلا مورد علاقه من نیستن و نمیتونم با این مدل شخصیت هم کنار بیام. در حال حاضر با این شرایط با نیاز هام چجوری کنار بیام؟ به نظرتون من باید چکار کنم الان که به افسردگی و گناه و زندگی بد مبتلا نشم؟ چون ادم حساسی هستم و مستعد افسردگی. 🌿🌷#پاسخ مشاور امین کانال تقویتی همسران خوب جناب آقای# سلیمانی نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 💐بسیار خوب است که شما خواهر محترم اهل مشاوره و مطالعه هستید و بدانید هر کس در تمام امور زندگی خوداین دو بال را داشته باشد می تواند تا بی نهایت پرواز کند‌. همانطور که برای درمان دردهای جسمی گاهی انسان نظر چند متخصص را جویا می شود و بعد برای درمان تصمیم می گیرد بسیار به جاست که برای مسائل مربوط به روح و روان و زندگی هم نظر چند مشاور را جویا شود. 😌 ازدواج نکردن مسئله را حل نمی کند بلکه نوعی فرار ، و معرکه را خالی کردن محسوب می شود . شخصیت انسانها هر چه که باشد ایجاد جبر نمی کند؛ ما انسان ها دارای هر تیپ شخصیتی که باشیم با قدرت اراده می‌توانیم هر کاری را انجام دهیم . 👌جمله آخر :در زندگی مشترک مخصوصاً دو سه سال اول لازم است خیلی وقت ها انسان از خود و خواسته هایش بگذرد تا پایه ها و ستون خانواده محکم شود . موفق باشید.

#انتخاب_همسر با سلام و احترام دختر خانمی 29ساله هستم. در محله ای زندگی می کنیم که همسایه های ما خیلی خوب نیستند و چند باری سر پارک اتومبیل، مشرف بودن به منزل و... با همسایه ها بحث داشتیم، واقعا هم دلیل این بحث ها خودشان بوده اند و مقصر شناخته شدند.. دوست ندارم خواستگار هایم از همسایه ها تحقیق کنند چون فکر می کنم به خاطر موضوعات فوق مواردی مثبتی در مورد خانواده ما نگویند (البته مطمئن نیستم ولی می ترسم یک حرفایی بزنن که خواستگارم در مورد درست فکر نکنند) شاغل هم نیستم که آدرس محل کارم را برای تحقیق بدهم . به نظر شما همان جلسات اول خودم به خواستگارم بگوییم که همسایه های مان خوب نیستند؟ یا اینکه اصلا در مورد این موضوع صحبت نکنم؟ راه حل درست چیست؟ سوال دیگری هم دارم حس می کنم بیشتر خواستگارهای بنده به خاطر اینکه بنده شاغل نیستم دیگه ادامه نمیدن، درحالی که من دلیلم برای عدم شاغل بودن رسیدگی بیشتر به تربیت فرزند آینده، همسرداری و وقت کافی گذاشتن برای همسرم هست. توقع مالی آن چنان هم ندارم. با اینکه این موضوع را مطرح می کنم ولی پسرها یا مادرانشان قبول نمی کنند.راه حل درست چیست؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم در خصوص سوال اولتان، لزومی ندارد در جلسه اول خواستگاری و گفتگو، مسئله همسایه ها مطرح شود. بلکه بعد از پایان یافتن جلسات گفتگو در صورتیکه دوطرف به توافق و رضایت نسبی رسیده باشند، میتوان در جلسه آخر در مورد نکات چالشی که مدنظرتان هست طرح مسئله و گفتگو نمایید، مثلا بیان بفرمائید که کمی با همسایه تان اختلاف دیدگاهی داشته اید و در موقعیت های زمانی باعث دلخوری هایی شده است. در همین حد کفایت میکند. شرح ریز به ریز ضرورتی ندارد. در مورد سوال دوم شما، اولا تحسین میکنم این روحیه ارزشی و پاک شما را 🌹 و اینکه خواستگار شما با علم به این مطلب که شما شاغل نیستید پا به خواستگاری گذاشته اند، یعنی ما قبل از ورود به جلسات خواستگاری ، ملاک های کلی مان را از طرف مقابل در نظر گرفته و بعد وارد گفتگو و جلسات خواستگاری نی شویم و با کسی که در نگاه کلی سنخیتی با ملاک های اساسی ما ندارد خب حرفی برای جزئیات باقی نمی ماند. و نکته بعد اینکه بهتر است نگاهتان به صورت صفر و صدی بیان نشود مثلا نگوییم که من به هیچ عنوان فعالیت خارج از خانه و اشتغال را برای خودم و یا خانم ها نمی پسندم چون این دیدگاه را دارم برای خودم.... بلکه بهتر است بگوئیم ضمن اینکه مقام مادری و همسری برای بنده الویت و ارجحیت اول را دارد، و در همین راستا اگر در آینده فعالیتی اجتماعی که لطمه ای به نقش مادری و همسری ام وارد نکند و با ملاکهای اخلاقی ، جسمانی، و روحی ام هم سازگاری داشته باشد از آن استقبال میکنم. یعنی باز هم تاکید بر همان دیدگاه ارزشمند خود و در نظر گرفتن همان شروط ، فعالیت اجتماعی را هم بیان نی کنید و این الزاما به معنای خروج از منزل و اشتغال در هر محیطی و با هر نامحرمی نیست. ضمن اینکه حضرت آقا نیز در خصوص اشتغال بانوان بیان فرمودند که اگر لطمه ای به وظیفه همسری و مادری بانوان وارد نمیکند و این ظرفیت در توان جسمانی و روحی زنان می گنجد ، اشکالی ندارد که در عرصه اجتماعی هم با رعایت ضوابط دینی و اخلاقی به فعالیت خود مشغول شوند. انشاالله در پناه اهل بیت زندگی مهدوی داشته باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob

#جدا_خوابی_کودک سلام وقت بخیر 25 ساله هستم 5سال ازدواج کردیم و یه پسر سه ساله دارم هنوز بینمون میخوابه هرکاری کردم نتونستم جداش کنم با تخت خریدن عوض کردن اتاقش و جایزه و تشویق نشد لطفا یه راهکار بدید که جداش کنم رابطه مون داره سرد میشه و من خیلی اذیت میشم از بابت عاطفی از همسرم دور شدم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم از پیام شما این را حس کردم که تمرکز شما روی این است چکار کنم که دیگر فرزندم در کنار من نخوابد و گویا دچار حسی منفی شده اید. یعنی تمرکز بر جنبه منفی باعث شکست در رابطه میشود. باید در وهله اول ذهن تان را آگاه روی جوانب مثبت کنید تا بتوانید در عمل هم موفق باشید. مثلا، چکار کنم که هم خودم و هم فرزندم خواب آرام و بهتری داشته باشیم تا هم رابطه ام با همسرم حفظ شود و هم کودکم دچار آسیب و اختلال نشود. و به این نکنه توجه داشته باشیم که فرزندم از من جدا نیست و من مادامی که بتوانم در وظیفه مادری ام خوب عمل کنم انشاالله در مقام همسری هم موفق خواهم بود و بالعکس. اما در خصوص جداخوابی اول پیشنهاد میکنم این هشتک را در کانال سرچ کنید تا مطالب و نکات کاربردی آن دستتان بیاید. و اینکه باید دید علت عدم موفقیت شنا در جداسازی کودکتان چه بوده است؟ آیا کودک عنوان می کند که میترسد؟ یا مکان خواب والدین را بیشتر می پسندد؟ و ... معمولا از مشکلات شایع کودکان بعد از جداسازی، ترس آنها از تنها خوابیدن است. معتقدیم که کودک از تنها خوابیدن نمی ترسد بلکه در واقع نوعی اضطراب جدایی دارند که نمی توانند تنها بخوابند. یعنی ریشه ترس اضطراب جدایی است. اضطراب جدایی یعنی ترس از دوست داشتنی نبودن و طرد شدن توسط والدین به ویژه مادر. اینکه کودک خود را به مادر می چسباند و نمی تواند از او جدا شود، یعنی من میترسم تو مرا از خودت برانی و تو مرا دوست نداشته باشی. این تصور درکن کودک را پر از اضطراب می کند و نتیجه آن میشود ترس، ناخن جویدن، پرخاشگری، لجبازی ، شب ادراری و .... راهکار: ۱. باید ریشه ایجاد اضطراب در درون کودک را میدا کنیم. در مواردی ممکن است یک عامل ترس آور واقعا باعث ایجاد ترس شده باشد مثل حشرات. ولی در اکثر موارد ترس وجود ندارد. مثلا، امر و نهی شدید، یک عامل ویژه است برای اضطراب. مقایسه کردن، تنبیه بدنی، انتظار بیش از حد داشتن، تحقیر کردن، سرزنش کردن، اسباب کشی، و ... ۲. از بین بردن ریشه اضطراب کودک ۳. اطمینان دادن به کودک که او را دوست داریم و مدام این را برایش تداعی کنیم که دوست داشتنی است و اگر او را از اتاق خود بیرون می کنیم به این دلیل نیست که دوستش نداریم. تذکر، به زور و تهدید و تطمیع کودک را وادار به خوابیدن در اتاقش نکنید بلکه با او همراهی کنید. و اینکه جداسازی نباید به یکباره و بدون گفتگو با کودک صورت بگیرد. باید حداقل یک هفته زمینه سازی شود. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob

#مهارت_گفتگو سلام بر استاد گرامی.منو همسرم هردو تک فرزندیم من۲۴وهمسرم۲۵ یه پسر۳ساله داریم و همسرم ازکوچیکی پدر نداشته و مادرشون بازنشسته و حقوق بازنشستگی پدرشوهرمو میده به شوهرم وبرامون خونه هم گرفته به اسم خودش شوهرمم سرکار نمیره قبلا در مورد این موضوع ازتون مشاوره گرفتم اما الان مشکلم چیز دیگه هست شوهرم خیلی وسواسیه خالشم وسواسیه کرونا اومده خیلی حساس تر شده هیچ جا نمیریم من خودمم خیلی رعایت میکنم وسواسی شدم همش دستم تو اب وصابونه ولی خانوادم بیخیالن بابام ماسک نمیزنه مادرمم ماسک میزنه ولی تواین کرونا همه جا رفته ومیره مشهد عروسی تهران ...شوهرم به خانوادم خیلی ایراد میگیره البته حقم داره منم نمیدونم چی کنم هروقت ازخونه مادرم میایم دعوا داریم.یه بار رفتیم خونه مادرم بابام وایتکس رفته بود تو حلقش چندبار سرفه کرد یکمم رنگ وروش زرد بود ازخستگی.اومدیم خونه شوهرم باهام دعوا گرفت تا۴صبح که بابات کرونا داشت چرا علایم داشت نگفتن به ما.منم توجیه میارم فکرمیکنه سمت اونام.به مامانم گفتم اگه کوچکترین علایمی دارید به ما بگید نیایم.من بخاطر رضایت شوهرم وسلامتی بچم همیشه به خانوادم میگم گاهی وقتا بین منو مادرم ناراحتی میشه.حالا مشکلم اینه دوهفته پیش رفتیم خونه مادرشوهرم من به شوهرم گفتم نزار فلان چی بچه دست بزنه کثیفه فقط دوبار تکرار کردم داد زد چرا گیر میدی دعوامون شد مادرش ناراحت شدگفت اخه مامان خونه مادرش بیخیاله اینجا فقط اینطوریه درصورتیکه من بخدا همه جا رعایت میکنم ولی چون مامانم اینا بیخیالن هرکار میکنن من جلو شوهرم حرف نمیزنم بهشون که دلشون نشکنه پشت سر به خانوادم میگم شوهرم فکرمیکنه من هیچی به خانوادم نمیگم بعدش مادرش همون حرفای پسرشو تایید کرد بدون اینکه اصلا خودش دیده باشه با پسرش دونفر حرف خانوادمو میزدن منم عصبی شدم گفتم به جهنم باور کنید مادرشم عصبی شد بینمون دعوا شد که بگم طولانیه.فرداش من اشتباه کردم کش دادم چون جلوشوهرم بهم گفت فلانی اگه عروسم میشد بهتر بود قبلا هم چون چندبار تو دعوا گفته بود برا پسرم میخوام زن دیگه صیغه کنم حساس شدم😔 کلا ۵۰سالشه اما عصبی میشه اصلا نمیفهمه چی میگه فشارشم بالای عصبی میشه بدتر😔منم قبول دارم اشتباه کردم ولی چوبشم خوردم شوهرم منو زد و مادرش ترسید اومد خونمون ولی بهم حرف زد کلی بینمون بی حرمتی شد به من فحش داد به خانوادم منم حالم که ازقبل ناخوش بود باحرفاش عصبی شدم منم متاسفانه چندتا جوابشو دادم.الان هیچکدوم میل نداریم رفت وامد کنیم باهم اما من بخاطر اینکه فرداش کش دادم دعوارو وبیشتر عصبیشون کردم وباعث شدم بیشتر هردو بی حرمت بشیم ناراحتم ونمیدونم چی باید بکنم اینم بگم خونشون هروقت میرفتیم سر کوچکترین چیز منو شوهرم بحثمون میشد ولی بعد پای مادرمو میکشه وسط😔 موندم چندماه دیگه باوجود این بی حرمتیا اگه من برم خونشون ولی زود بیام کوچیک نمیشم وبعد اون باحساسیت های اونا نسبت به خانوادم چی کنم؟چون هرچی خونه ی مادرم میشه شوهرم میره برا مادرش میگه مادرشم توحرفاش همش بهم میگفت خانوادت همش میگردن رعایت نمیکنن نوم میبری اونجا مریض میشه من واقعا خسته شدم کمکم کنید.اگه نرمم هرگز نمیگن بیا به نظرتون اگه قطع ارتباط کنم بهتره یا گذشت کنم وچیکار کنم دیگه اونجا بحثمون نشه‌؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم خواهر عزیزم آنچه واضح هست ضعف مهارت ارتباطی باعث مسائل پیش رو شده است و ضریب خطا و پشیمانی حاصل آن شده است. در خصوص قطع رابطه با مادر محترم همسر، باید عرض شود اصولا قطع ارتباط با خانواده ها به ضرر زندگی مشترک خواهد بود. و در خصوص انتقادات ایشان ، خب تا حدودی نقدشان وارد و نگرانی شان به جا اما نحوه بیان و انتقال مطلب وقتی درست نباشد باعث دلخوری خواهد شد. چه خوب است که خطا و قصور خود را قبول دارید اما اگر این تفکر و تامل قبل از هر واکنش کلامی باشد دچار آسیب کمتری خواهید شد کما اینکه در روایات داریم که تفکر قبل از سخن گفتن باید باشد. در رابطه با گلایه های همسرتان باید عرض کنم، قاعده این است که وقتی همسر شما در حضور و یا در غیاب والدین شما به آنها نقدی وارد می کنند، شما در لحظه باید جانب همسرتان را بگیرید حتی اگر حق با او نباشد....

ادامه... چرا؟ چون همسرتان حس می کند تکیه گاه و مامن خود را از دست داده. اگر در لحظه از همسرتان حمایت کنید، بردید. و بعد در فضایی آرام به ایشان بگوئید با زبانی نرم و محترمانه که حق با مادرم بود، قبول میکند. پس باز هم شما هستید که بردید. البته بعد در شرایطی که زمان زیادی نگذشته باشد ، بروید و به پدر یا مادر خودتان توضیح و دلجویی کنید، مثلا مامان جون من از شما یاد گرفتم که حواسم به زندگیم باشه برای همین اونجا اینطوری رفتار کردم و .... حواسمان باشد که موقع حمایت از همسرمان، به والدین بی احترامی نمی کنیم، مثلا می گوییم : این بحث کافیه، این صحبت ها رو بهتره ادامه ندین، و ... و بعد سعی کنید از آن فضا خارج بشید. اما اگر حق را به خانواده تان بدهید، شما باختید. و بعد هم هر چه به همسرتان توضیح دهید که حق با خانواده تان بوده قبول نمی کند، یعنی دو سر باخت. وقتی در منزل مادر همسرتان تنش و دعوایی پیش می آید، روال همین است و سعی بفرمائید از اصل جایگزینی استفاده کنید و خودتان را جای آنها گذاشته و نگرانی آنها را درک کنید و سعی کنید بعد از همدلی کردن با احساس آنها ، به بیان احساس و فکر خود بپردازید. اکیدا به شما توصیه دریافت فایل هنر زن بودن و هم چنین مطالعه کتاب ارتباط بدون خشونت زبان زندگی، از مارشال روزنبرگ ، را دارم. انشاالله با کسب مهارت و توکل بخدا بیش از پیش موفق باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob

#بدقولی_همسر سلام علیکم وقتتون بخیر،اجرکم الی الله🙏 میخواستم بدونم برای همسری که خیلی بدقوله،هیچ وقت سرحرفش نمیمونه،نمیشه روش حساب کرد و نمیتونه کارشو مدیریت کنه که به خانواده اش هم برسه،راهکارتون چیه؟؟؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی ♻️در رابطه با سوال شما نیاز به بررسی دقیق هست. اینکه باز خورد شما در برابر رفتار همسرتان چیست؟ تا چه حد با تفاوت های زن و مرد آشنا هستید؟ چقدر با مهارت های زنانگی آشنا هستید و به کار می‌برید؟ اگر بنا باشد به ایشان انتقاد کنید چگونه برخورد میکنید؟ بر فرض زمانی که به همسر گفته شود تو خیلی بد قول هستی؛ هیچوقت به قولت عمل نمیکنی و... این لحن و بیان به جای اینکه رفتار همسر شما را نشانه بگیرد کل شخصیت ایشان را زیر سوال می‌برد چرا که تعمیم داده اید و ایشان هم جبهه میگیرد که تو قدر نشناس هستی و انگار که من هیچکاری برایت انجام نمی‌دهم و... که همین سبب مجادله و دلخوری می‌شود. اما وقتی با مهارت انتقاد کردن آشنا باشید به جای تعبیر "بدقولی" که در واقع شخصیت ایشان را نشانه می‌گیرد بگویید "عزیزم امروز به قولت عمل نکردی" از رفتار ایشان انتقاد کردید که در واقع اثرگذاری بهتری هم خواهد داشت. ♻️اصولا زمان انتقاد کردن باید تکنیک های انتقاد را رعایت کرد نظیر : ✨دادن اقتدار و تشویقِ ایشان زمانی که کاری را به موقع انجام دادند. ✨عدم مقایسه همسر با دیگران مثل اینکه بگویید داداشمو ببین یا داداشتو ببین... این ادبیات حس خوبی به مرد نمی‌دهد. ✨وقت شناسی در زمان انتقاد کردن بسیار مهم هست. زمانی که آقا در غار تنهایی خود هست و یا گرسنه و... زمان خوبی نیست. ✨استفاده از لحن مهربان و محبت آمیز در زمان انتقاد کردن به جای جیغ و فریاد؛ و یا پرهیز از انتقاد در حین دعوا که اصلا اثرگذاری ندارد و بلکه آقا لجباز تر می شود. ✨از قضاوت کلی و به کار بردن کلمات "همه" یا "هیچ" بپرهیزید. مثلا به جای اینکه بگویید "تو همیشه عصبانی هستی" بگویید "برخی مواقع عصبانی میشوی. " ✨قبل از انتقاد به رفتار همسر ابتدا به چند تا ویژگی مثبت همسر اشاره کنید مثلا بگویید " خیلی مهربون و با محبت هستی و از این بابت ازت راضیم فقط دلم میخواد به قولی که به ما میدی هم پایبند باشی چون گاهی فراموش میکنی". ♻️البته این نکته را بدانید که آقایان گاهی به دلیل مشغله کاری و ذهنی واقعا فراموش می‌کنند و حالا ایراد ندارد گاهی همسر یادآوری کند. مثلا عزیزم یادت نره میوه بخری؟ یا قرار بود امروز کجا بریم؟! که میطلبد با لحن مهربان و محبت آمیز و با چاشنی شوخی باشه تا همسر ترغیب به آن کار شود. 🦋پیشنهاد میکنم حتما مجموعه صوتی "هنر زن بودن" را از کانال تهیه و گوش کنید و مهارت ها را در خود عملی کنید. قطعا کمک به بهبود روابط شما خواهد کرد و می‌توانید اثرگذاری بهتری بر ایشان داشته باشید. 👌و در صورت امکان برای بررسی بهتر با یک مشاور امین ارتباط تلفنی برقرار کنید. موفق و سربلند باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#وابستگی_کودک باعرض سلام واحترام وقت بخیر خدمت سروران گرامی بنده دختر ۳سال دارم ک وابستگی شدید ب من دارد حتي درخانه ک هستم بامن میگرده چ کارکنم ک وابستگی کمتر شود ؟ درکانال همسران خوب فایل‌های صوتی بازی کودکان هست ولی دانلود نمی‌شوند خیلی ممنونم ک دوباره این فایلها رادر کانال بگذارید وهمچنین بنده فایل‌های تربیت کودک وهنر زن بودن راگوش دادم ازشما کمال تشکر را دارم ک برای ترويج محبت وآرامش درخانواده این کارها ی خدا پسندانه را انجام می‌دهید اجرتان باصاحب الزمان • 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی الحمدلله که از مجموعه تلاش همکاران و استاد ارجمند رضایت دارید. در این ایام که متعلق به آقا امام حسین علیه السلام هست ما رو از دعای خیر فراموش نکنید. 🙏 ♻️در رابطه با سوال شما در خصوص وابستگی کودکتان دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد که نیاز به بررسی دارد. آیا شاغل هستید یا خانه دار؟ آیا کودک خود را به موقع از شیر گرفته اید یا زود اقدام کردید که در این صورت باید جبران کنید. چرا که کودک نسبت به سینه مادر احساس امنیت می‌کند و اگر این اقدام به موقع و با پروسه صحیح اتفاق نیفتد منجر به وابستگی و برخی کمبودها در کودک می‌شود. برای جبران آن بهتر است کودک خود را در آغوش بگیرید نوازش کنید ببوسید و ادبیات کلامی محبت آمیز به کار ببرید تا در کنارتان احساس امنیت کند. ♻️ یا اینکه ممکن است خود شما باعث وابستگی کودکتان شده اید. به نحوی که وابستگی داشتید و اجازه استقلال و انجام کار را به خودش نداده اید. یا اینکه مرتب بغل کردید و از خودتان اجازه دور شدن ندادید. که این هم باعث وابستگی کودک می‌شود. و باید به مرور این وابستگی را کم کنید. برای کم کردن این وابستگی نکات زیر رو رعایت بفرمایید ان شاء الله که به مرور کمتر می‌شود: ✨هماهنگی و همراهی شما با همسر محترم خیلی مهم است. از هر گونه بحث و تنش با یکدیگر جلوی فرزندتان پرهیز کنید. تا کودک شما احساس امنیت و آرامش خاطر داشته باشد. ✨با صبوری و محبت با کودک رفتار کنید و از ادبیات و لحن تند پرهیز کنید. ✨بازی‌های مشترک در طول روز داشته باشید و گاهی هم به اتفاق پدر در جمع سه نفره بازی کنید. بازی مثل قایم موشک می‌تواند مفید باشد تا در این رفت و آمدها نسبت به عدم حضور شما عادت کند. ✨در این سن کودک گرایش به بازی با همسالان دارد زمینه حضور همبازی که مناسب سن کودک شما باشد را فراهم کنید. ✨گاهی به همراه پدرش بیرون برود از تایم های کوتاه و به مرور تایم را افزایش دهید تا کم کم وابستگی اش کم شود. ✨اگر برای جدا خوابی اقدام نکرده اید حتما طبق آنچه که در مجموعه صوتی استاد اشاره کردند و یا مطالبی که در گروه گذاشته شده سرچ کنید و این پروسه را به نحو صحیح انجام دهید. ✨بهترین فاصله سنی بین فرزندان 3سال و نیم تا 4 سال هست با توجه به نیاز کودکتان به همبازی ان شاء الله برای فرزند دوم نیز می‌توانید اقدام کنید. قطعا به بهبود شرایط فرزندتان کمک خواهد کرد. ♻️در رابطه با فایل صوتی بازی کودکان در کانال فعلا امکانش نیست. برای دانلود فایلهایی که باز نمی‌شود میتوانید به سایت همسران خوب به آدرس: http://www.hamsaranekhoob.ir مراجعه کنید. کانال "مادرانه های مشترک" را نیز در ایتا سرچ کنید و عضو شوید. کانال مفیدی برای شما خواهد بود. ان شاء الله فرزندانی صالح و مهدی یاور تربیت کنید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#رفتار_عصبی_و_دروغگویی_فرزند سلام ممنونم از زحمات زیاد شما من سه تا دختر ۱۰ و ۶ و ۴ ساله دارم دختر بزرگم جدیدا خیلی عصبی شده و خواهرهاش را میزنه دختر های کوچکم هم یاد گرفتن که همدیگر را بزنن رابطه شون خیلی بد شده. دختر بزرگم اصلا محبت نداره خصوصا به پدرش. و خیلی میخواد مخالفت کنه در مورد درس و نماز و برنامه ریزی روی کارهاش خیلی باهم مشکل داریم و همچنین خیلی زیاد خیلی زیاد دروغ میگه من و پدرش بهش گفتیم اگه راست بگی ما کمتر عصبانی میشیم ولی همچنان خیلی دروغ میگه. اگه میشه راهنمایی بفرمائید چگونه باید با عصبی بودن و کم محبت بودن و دروغگویی و بی برنامه بودن چه در امر معنوی و چه در امور درسی با دخترم رفتار کنم. سپاسگزارم 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز ♻️در رابطه با سوال شما ابتدا باید بدانید که دختر 10 ساله شما در آستانه ورود به دوران نوجوانی هست و این شروع همراه با ویژگی های رشدی خاص خود هست به نحوی که از آن؛ به دوران بحران و دوران هیجانات یاد می‌شود. زود عصبی شدن؛ کم صبر شدن و.... از ویژگی های رشدی این دوران هست که لازم هست شما مادر عزیز با این دوران آشنا شوید تا بتوانید بهتر شرایط دخترتان را درک کنید. ♻️نکته مهم بعدی که باید توجه کنید این هست که فرزندان از رفتارهای والدین الگو برداری می‌کنند. اگر بنای رفتار والدین پرخاش و داد و فریاد و عصبانیت باشد آنها هم همان رویه را با بقیه پیاده می‌کنند. و رفتارهای نظیر مدام امر و نهی کردن و گیر دادن به فرزند منجر به لجبازی در فرزند می‌شود. اساس روابط والدین با فرزند باید بر حسب محبت و احترام باشد. تلاش کنید که روابط عاطفی خود را با فرزندان تقویت کنید. محبت به فرزند می‌تواند در ابعاد مختلف باشد. ✨محبت کلامی :نظیر گفتن جملاتی مثل دختر گلم؛ عزیز دلِ مامان؛ دخترِبابا و..... ✨محبت در نگاه : با مهربانی و محبت و لبخند فرزندان را نگریستن... ✨محبت نوشتاری : مثلا گوشه کتابش جملات عاطفی و با محبت بنویسید. ✨محبت رفتاری: محبتی که در عمل به فرزندتان نشان می‌دهید. ♻️گاهی والدین و یا اطرافیان مثل پدر بزرگ و مادربزرگ ناخواسته ممکن است توجه بیشتری به فرزندان کوچکتر نشان دهند به نحوی که فرزند بزرگتر دچار حسادت می‌شود اینگونه مواقع هم دقت نظر داشته باشید. ♻️در زمینه تربیت هماهنگی و همراهی والدین بسیار مهم هست. در این زمینه با همسر محترم به توافق برسید و هرگز اجازه ندهید فرزندان شما شاهد بحث و جدل و تنش بین شما باشند. آرامش منزل به عنوان نقطه امن برای آرامش روح و روان فرزندان خیلی مهم هست. چرا که عدم رعایت آن باعث عصبی شدن و رفتارهای پرخاشگرانه در فرزند ما می‌شود. ♻️بهتر است برای نهادینه کردن رفتارهای مثبت در فرزندان از روش قانون گذاری و قائده تنبیه و تشویق برا اساس قانون استفاده کنید. یعنی اگر رفتار مثبت را انجام داد تشویق می‌شود اما اگر در انجام آن کوتاهی داشت تنبیه از این جهت که نسبت به آنچه مورد علاقه او بوده محروم شود. تنبیه به معنای کتک زدن منظور نیست چرا که این برخورد فرزند شما را پنهان کار بار می‌آورد. بهترین روش همان است که از آنچه مورد علاقه اوست برای مدتی کوتاه منع می‌شود. مثلا اگر علاقه به رفتن به پارک دارد به دلیل عدم انجام تکلیف؛ آن روز از پارک رفتن محروم می‌شود. البته گاهی هم بهتر است از روش تغافل استفاده کرد و بدون حساسیت به خرج دادن و با صبر و مدارا با فرزندان تعامل داشت. توضیح مفصل روش قانون گذاری در مجموعه تربیت فرزند از استاد پوراحمد بیان شده است. 🦋برای آشنایی بهتر با ویژگی های رشدی و تربیت صحیح فرزندان پیشنهاد میکنم مجموعه های صوتی تربیت فرزند "از تولد تا ده سالگی" و "از ده سالگی تا 19 سالگی" را از کانال تهیه و گوش کنید. بسیار برای شما کاربردی خواهد بود. همچنین برای داشتن روابط مطلوب با همسر محترم مجموعه صوتی "هنر زن بودن" را هم تهیه و گوش کنید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#بدبینی_به_ازدواج سلام وخداقوت من برادری دارم که از لحاظ اعتقادی ۱۸۰ درجه با من تفاوت دارن و مدام سر هر اتفاقی، تقریبا هر روز یا یک روز درمیون در حال توهین به ارزش های بنده هستند، روی خودم کار میکنم سعی میکنم این اصولی که شما در مشاوره های مختلف میفرمایید در مورد احترام که نیاز یک مرده و چشم گفتن و اینهارو اجرا کنم که ایشون لجبازی نکنن و حتی مهارتهای کنترل خشم، ولی اصلا ایشون یکذره در رفتارو صحبت هاش خدارو در نظر نمیگیرن و مدام در حال توهین به ارزش های من هستن، من هم واقعا یک تحملی دارم، دیگه برام زجرآوره... الان هم چند وقتی هست دارم با خودم تصمیم میگیرم که از این به بعد به هیچ عنوان هیچ خواستگاری رو قبول نکنم و هیچ وقت ازدواج نکنم و مدام دارم به خودم تلقین میکنم، فکر میکنم درست ترین تصمیم رو دارم میگیرم، خودتون هم میدونید بین ۱۰۰تا مرد یک نفر توشون پیدا میشه که توی روابطش با همسرش توی طرز صحبت کردنش با انصاف باشه و خدا رو در نظر بگیره و بر اساس همین اصول روانشناسی با همسرش رفتار کنه.شاید خیلیا اهل نماز باشن اهل یسری واجبات باشن ولی واقعا کمتر مردی پیدا میشه که اینجوری باشه... در نوع رفتار و صحبت کردنش با همسرش دقت کنه که رضایت خدارو داشته باشه، اگر من همین نکته رو از معیارهای بشدت اصلیم قرار بدم آیا کار اشتباهی کردم؟ آخه استاد میگن نمیشه توقع داشته باشیم طرفمون ۱۰۰درصد کامل باشه، ایا این نکته ایی که من میگم نباید جزو معیار های اصلی قرار بدم؟و آیا افراطه؟ ممنون میشم راهنماییم کنید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار درک میکنم که از رفتار برادرتون ناراحت و دلخور هستید و اذیت می شوید. من پیشنهاد میکنم در این مورد حتما به صورت تلفنی یا حضوری با مشاوری متدین و متعهد صحبت کنید، رفتار ایشون قطعا علت هایی دارد که باید شناخته بشود و حتی المکان برطرف بشود تا فرد انگیزه ای برای ادامه این رفتار نداشته باشد، ممکن هست بتوانید این رو به شکل مستقیم انجام بدهید یعنی با هم صحبت کنید و قرار محکم بگذارید که به عنوان خواهر و برادر، تفاوت های هم را بپذیرید و کاری به هم نداشته باشید و هر کس این قراداد را نقض کرد جریمه ای تعیین کنید که بپردازد یا انجام دهد. اگر چنین کاری به این شکل مقدور نیست، سعی کنید به شکل غیرمستقیم آن را انجام دهید یعنی به صورت کامل از این کار ایشان غفلت کنید، دور از جان شما، اما دقیقا به شکل نابینایی که نمیبیند و ناشنوایی که نمیشوند و هیچ بازخوردی ارائه ندهید بلکه خود را به کار دیگری مشغول کنید، یا با گوشی یا تماشای تلویزیون یا ترک محیط یا شروع صحبت با فرد دیگر و .... توصیه میکنم این کتاب را بخوانید: روش برخورد با افراد دشوار ترجمه نفیسه معتکف. در مورد ازدواج، قطعا ذهن افراد تمایل دارد، تصویری را که از پدر یا برادر خود - به عنوان اولین مردانی که با آن ها مواجه میشوند و همچنین بیشترین ارتباط را با آن ها دارند- میگیرد، به همه ی مردان انتقال دهد و همچنین در مورد پسران نیز تصویر اولیه از مادر،خواهر یا مراقب اولیه ی زن، بر نحوه ی برداشت آن ها از دیگر زنان تاثیر به سزایی دارد‌. اما توجه داشته باشید که این تله ی ذهن است و ارتباط چندانی با واقعیت ندارد، اگر این تله ی ذهنی در فردی در حال پررنگ شدن هست، ضروری است که با روان شناسی قابل اعتماد و متعهد صحبت کند... به خصوص اینکه در تصمیمات مهم آینده فرد مثل ازدواج و ... اثرگذار است. قطعا همه ی افراد، هم نقاط مثبت دارند هم نقاط ضعف، این که ما نباید به دنبال مثبت ۱۰۰ درصد باشیم کاملا درست هست، چون اساسا همچین فردی نیست و البته خود ما هم بی عیب و نقص نیستیم، اما توجه به ویژگی تعامل مثبت و صحبت کردن صحیح با دیگران جزو ویژگی هایی است که قطعا باید در ازدواج مد نظر قرار بگیرد و افراد زیادی هم هستند که این خصلت رفتاری را کم و بیش و در سطوح مختلف دارا هستند، منتها باید دو مسئله اساسی را در نظر گرفت،اول اینکه اگر به دنبال خصلت رفتاری یا اخلاقی در طرف مقابل هستیم و از او انتظار داریم،اول باید آن را در خود تقویت کنیم، اگر آن را در خود تقویت کنیم احتمال اینکه افراد با همین ویژگی بیشتر به ما معرفی شوند بیشتر خواهد شد. نکته دوم اینکه هر رابطه ی مثبت یا منفی حداقل دو طرف دارد که هر دو طرف بدون شک در مثبت یا منفی بودن این رابطه نقش و سهم دارند، ممکن هست این سهم مساوی نباشد و یکی بیشتر از دیگری اثرگداری مثبت یا منفی داشته باشد، اما قطعا یکطرفه نیست و هر دو نفر در آن نقش دارند، پس خوش اخلاق بودن و تعامل و هم صحبتی مثبت با همسر علاوه بر اینکه نیاز به زمینه های اساسی در طرف مقابل دارد، به شیوه ی تعامل و صحبت خود شما با طرف مقابل هم بستگی دارد...

ادامه... ممکن هست فردی به صورت کلی خوش اخلاق باشد،اما همسرش در خانه طوری با او تعامل کند که یک کلمه حرف هم بدون جر و بحث بین آن ها ردوبدل نشود! پس کسب مهارت های ارتباطی به خصوص شیوه ارتباط با همسر از جمله موارد مهمی است که پیش از ازدواج و اوایل ازدواج بایدحتماکسب بشود، در این زمینه بعضی از منابع را الان میتوانید مطالعه و دنبال کنید از جمله کتاب پیام ها(مهارت های ارتباطی) ترجمه محمد علی رحیمی و بعضی منابع را بعد از ازدواج و همان اوایل عقد،از جمله صوت های هنر زن بودن استاد پوراحمد و ... . در مجموع اینکه با وجود سختی هایی که کشیدید از آینده اصلا ناامید نشوید،هیچ دو نفری اعم از مرد یا زن شبیه هم نیستند و هرکس ویزگی های منحصر به فرد خودش را دارد، قطعا می نمیتوانیم افراد را با خودمان هماهنگ کنیم اما میتوانیم مهارت های ارتباطی خود را به نحوی تقویت کنیم که در عین ارتباط مثبت و سازنده با دیگران، کمتر ناراحت بشویم. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#انتخاب_همسر_مناسب #ارتباط_با_نامحرم سلام علیکم.وقت بخیر بنده ۳۴ سالمه و مجردم.بنده همواره به فضل الهی با نامحرم به غیر ضرورت ارتباط نمی‌گیرم .و در فضای مجازی هم در صورت ضرورت اگر هم پیامک یا چت داشته باشم خیلی رسمی بدون استفاده از الفاظ صمیمی و یا استیکر خنده و ...و تحمل ندارم همسر آیندم به این مسئله مقید نباشد اما خواستگاری دارم که واسطه ای ایشان را معرفی کرد و بنده با توجه به اینکه واسطه فرد مذهبی هست قبول کردم . و این آقا سؤالاتی به صورت محدود در فضای مجازی از بنده پرسیدند.که من جواب سؤال هارو دادم . ایشان در خلال صحبتشون در فضای چت از استیکر خنده استفاده میکردند و میگفتند لطفا انقدر رسمی نباشید.من از این طرز فکرشون به دلیل اینکه نامحرم هستند خوشم نیومد ولی اجازه دادم تا رسما به خواستگاری اقدام کنند تا بررسی بیشتر بشه.اما مشکلی که هست اینکه این خواستگار می‌دونه من مذهبی هستم و راحت می‌تونه تظاهر کنه.لطفا راهنمایی بفرمایید نگرانم همون‌طور که راحت با من چت کرد و میگف رسمی نباش با ديگر نامحرم هم اینطور برخورد کند. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر گرامی، بسیار عالی که سعی دارید رفتاری مناسب و خداپسندانه با نامحرم داشته باشید. در مورد رفتار طرف مقابل، قطعا این رفتار یک فایل منفی پررنگ در ذهن شما نسبت به ایشان ایجاد کرده و خوب هم هست، اگر بقیه ویژگی ها و شرایط ایشان تا جایی که اطلاع دارید، متناسب با ملاک های شماست، میتوانید پیش از دیدار با ایشان، تحقیق اولیه انجام دهید و به خصوص روابط ایشان با جنس مخالف را بررسی کنید، حتی اگر شرایط برای شما فراهم باشد، خود شما یا فرد مطمئن دیگری ، رفتار ایشان با جنس مخالف را از نزدیک مشاهده کنید، اگر نتایج تحقیقات این فرضیه شما را تایید کرد، در همین مرحله فرد را رد کنید، برای آگاهی از چگونگی تحقیق و ... توصیه میکنم حتما صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش بدهید. اگر مورد منفی در این زمینه در تحقیقات اولیه از ایشان ندیدید و بقیه موارد هم با ملاک های شما تطابق نسبی داشت، میتوانید یک جلسه دیدار کنید و بیشتر در ارتباط با همین مسئله گفت و گو کنید، با توجه به اینکه فرد در اولین گفت و گو های مجازی، سعی داشته با شما راحت باشد، احتمال اینکه بخواهد یا بتواند در گفت و گوی حضوری نقش بازی کند کمتر است، به خصوص اینکه تقش بازی کردن در فضای مجازی معمولا راحت تر است، با این حال طبق نکاتی که در صوت های هنر انتخاب همسر بیان شده ، سوالات خود را طراحی کنید تا بتوانید اطلاعات خوبی از پاسخ ها کسب کنید، سوالات مستقیم و بله/خیر نپرسید، سوالات تحلیل و باز پاسخ بپرسید، حتی فرد را به چالش بکشید و در مقابل مسئله ای که مطرح میکند از او دلیل بخواهید، مثلا بپرسید به نظر شما حد ارتباط درست با نامحرم چیست؟ بعد اگر فرد جواب کلی داد، از او بخواهید که شفاف تر بیان کند و بیشتر توضیح دهد یا مثال بزند، اگر مثلا گفت طبق معیار های دینی بپرسید خب معیار های دینی دقیقا چی هستند؟ یا اگر ادعایی کرد دلیل او را جویا بشوید، مثلا اگر گفت حد ارتباط با نامحرم باید فلان طور باشد، بپرسید خب به نظر شما چرا باید این گونه باشد، فرد اگر واقعا به چیزی معتقد باشد، معمولا برای آن دلایل خوبی میتواند بیان کند. در کنار صوت های گفته شده، پیشنهاد میکنم در کانال جست و جو کنید و بقیه ی منابعی هم که در زمینه انتخاب همسر معرفی شده ملاحظه بفرمایید و استفاده کنید. ان شالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#آموزش_حجاب_به_فرزند #تربیت_دینی سلام و خسته نباشید خدمت شما دختر ۷ ساله دارم که گاهی برای بیرون رفتن روسری و گاهی چادر به سر می‌کند من هیچ وقت اجبار نکردم اما گاهی از من می‌پرسد چرا تو خیابون اون خانم آرایش دارد ،یا چرا دختر خاله ام موهاش بیرونه و ازاین موارد سوالات .... ومن نمیدونم چی جواب بدم ودر مورد حجاب دخترم از چه سنی به صورت دائم اقدام کنم وسوال دیگه اینکه پسرعمه ای دوسال بزرگتر از خودش داره که ما خیلی همدیگر رو میبینیم و دائما دخترم دوست داره باهاش همبازی بشه و گاهی از من درمورد ازدواج با پسر عمه اش پرسیده و من درمانده شدم واقعا لطفا منو راهنمایی کنید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما مادر بزرگوار،بسیار عالی است که دغدغه تربیت دینی فرزند خود را دارید،ان شاالله خدا به شما توفیق بده تا فرزندانی مهدی یاور تربیت کنید. در رابطه با آموزش حجاب و دیگر مسائل دینی و به طور کلی مسائل تربیتی، آن چه که بسیاراهمیت دارد، "اثر اول" است. یعنی اولین محتوایی که در آن زمینه به کودک ارائه شده است، این محتوای اولیه بسیار اثرگذار بوده و احتمال اینکه با وجود برخورد با رویکرد ها و مدل های متفاوت دیگر همچنان مقاوم و پابرجا بماند، بسیار زیاد است. این فرصتی است که خانواده ها باید از آن به نحو احسن استفاده کنند، یعنی درباره حجاب، خدا، دین، نماز ، ارتباط با نامحرم و .... قبل از اینکه فرزند با رویکرد ها یا مدل های رفتاری معارض در جامعه یا اطراف خود مواجه شود، خود آن ها پیشدستی کرده و ارزش ها و سبک های رفتاری صحیح را متناسب با سن و سطح فهم کودک و از روش های مختلف از جمله صحبت رو در رو، قصه و داستان، شعر و ... به او منتقل کنند. و اگر در این زمینه نیاز به صحبت با کارشناس مذهبی، مطالعه و ... را دارند حتما انجام دهند، متاسفانه بعضی از خانواده ها از این فرصت غفلت میکنند یا ضرورت آن را متوجه نیستند و فرزندشان اولین محتوا ها را از اطرافیان، در مدرسه توسط دوستان یا برهی معلمان میگیرد که مشخص نیست چقدر درست باشد... بعد از این مرحله، زمانی که کودک با الگو های متفاوت در جامعه مواجه میشود، طبیعتا شروع به پرسش میکند، از دیدن الگو های متفاوت یا پرسش های کودک اصلا نترسید یا نگران نباشید، چرا که شما میتوانید و در واقع باید از این فرصت به نفع تربیت دینی کودک استفاده کنید، پرسش های او را با حوصله بشنوید و به آن ها پاسخ دهید، از طریق این کار باید به نوعی "در ادراک او مداخله کنید." و وقتی کودک شما با الگو های متفاوت و متعارض برخورد کرد شما منفعل و بیکار ننشینید! چرا که ممکن است هنوز برخی از ارزش ها به کودک منتقل نشده باشد بنابراین او بنا به سطح فهم و درک خود متوجه مسئله میشود و برداشت خاص خود را میکند، مثلا وقتی خانمی با آرایش میبیند، از زیبایی آرایش خوشش بیاد و جذب او بشود، بنابراین این جا نقش شما اهمیت میابد، در این جا اولا با زبان متناسب با سن کودک به غلط بودن کار طرف مقابل اشاره میکنید و علت غلط بودن کار او را بیان میکنید، سپش الگو درست را در حد مختصر ارائه میدهید، مثلا در مواجهه با خانم آرایش کرده یا بی حجاب به او بگویید، عزیزم این کار اشتباهیه، خانم ها نباید بیرون از خونه آرایش کنند و زیبایی خودشون را به همه نشون بدند، چون ...(متناسب با سن کودک، ممکن هست توسط بعضی از افراد اذیت بشوند، چون شخصیت انسانی آن ها باید دیده بشه نه زیبایی جسمانی و ...) و این کار را در خانه و جلوی محارم خودشون انجام بدند. گاهی بدون پرسش از طرف کودک،خوب هست که در برخورد با یک منکر، آن را تقبیح کنید، مثلا چقدر فلان کار ناپسند هست یا چقدر زیان داره و ... و بیشتر از آن، در برخورد با معروفات، تحسین و تایید کنید، مثلا دختر با حجابی که در خیابان یا مهمانی و ... میبینید، از حجاب او یا متانت و حیای او تعریف کنید(البته هرگز نباید او را با کودک خود مقایسه کنید یا به صورت مستقیم بگویید از فلانی یاد بگیر!) ، در این صورت ارزش گذاری ها را به صورت غیر مستقیم به کودک منتقل کنید، مراقب باشید که چه در پاسخ به سوالات کودک و چه در تقبیح منکرات، کل شخصیت طرف مقابل چه غریبه باشه چه دوست و آشنا را زیر سوال نبرید و آن را نکوبید، نگویید فلان فرد آدم بدی است، بگویید این رفتار او، رفتار بدی است و رفتار فرد را مورد نقد قرار بدهید نه کلیت شخصیت او را! چرا که ممکن هست در خمین سن یا به احتمال زیاد در سنین بالاتر فرزند شما با بعضی از تناقضات رو به رو شود،مثلا فرد بد حجابی که اخلاق خوبی دارد یا اهل کار خیر هست یا فرد نمازخوانی که خدای نکرده دروغ هم میگوید، هم به جهت مواجهه با واقعیت،هم به جهت بحث اخلاق و هم پیشگیری از این تناقضات، اهمیت دارد که شما رفتار های خاص را نقد یا تقبیح کنید یا تایید و تحسین کنید نه کلیت شخصیت افراد را...!

ادامه... در مورد حجاب با تشویق مستقیم و غیر مستقیم بیشتر سعی کنید میزان رفتار را بیشتر و بیشتر کنید که اگر فرصا الان ۳۰ درصد اوقات حجاب میگیرد، تا سن ۹ سالگی و تکلیف شرعی میزان رفتار مبتنی بر حجاب به ۱۰۰ برسد، این مسئله در مورد بقیه اعمال دینی هم صادق هست از جمله نماز و روزه(مثل روزه کله گنجشکی و ...)، چرا که پایبندی کودک به این اعمال یک شبه اتفاق نما فتد و باید از قبل برای انجام آن ها کاملا آماده شده باشد. در مورد ارتباط با هم بازی های پسر، اولا توصیه میکنم حتما صوت های تربیت جنسی کودک و نوجوان استاد پوراحمد را گوش بدهید که به این مورد کامل پرداخته، سوالات کودک شما طبیعی و از روی کنجکاوی هست،شما هم به صورت کلی و متناسب با سنش به او پاسخ بدهید،حتما حتما در فرآیند دوست یابی فعال به او کمک کنید تا دوستان خوبی از خانواده های مومن پیدا کند و کم کم دوستان هم جنس خودش را پیدا بکند و بیشتر با آن ها وقت بگذارد تا خیلی احساس نیاز به بازی با پسر عمه نکند، در کل جذابیت هایی که هم بازی شدن با پسرعمه برای کودک دارد، باید از طرق دیگر تامین بشود و در عین حال، دیدن و بازی کردن با او محدودتر بشود. مدیریت رفت و آمد ها و ... به خود شما بستگی دارد، بازی با پسر عمه باید ترجیحا در جمع بقیه اعضای خانواده باشد، نباید در اتاق خلوت دربسته باشد و اگر در اتاق هم بود، بزرگتر ها باید نظارت غیرمستقیم داشته باشند،در عین حال کم کم ارزش ها در برخورد با جنس مخالف را متناسب با سنش به او منتقل کنید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#اوایل_زندگی_مشترک_و_سردی_جنسی عرض سلام و ادب خدمت شما عزیزان, ممنون از وقتی که میذارید من و همسرم حدود 1 سال هست که عروسی کردیم، همسرم تو دوران عقد از نظر جنسی بسیار گرم بود و زمانی که کنار هم بودیم حتی برای مدت کوتاه، معمولا شرایط رو طوری فراهم میکرد که نیاز هردومون برطرف بشه، از هرفرصت کوچکی برای این کار استفاده میکرد،لباس های محرک روی ایشون تاثیر زیادی داشت، آرایش خیلی تاثیر مثبت داشت روی ایشون، اوایل عروسی هم نسبتا همینطور بود ولی حدود 6 _7 ماهی که از عروسی گذشت به مرور کمتر شد و الان دیگه احساس میکنم خیلی کمتر شده،لباس های محرکی که قبلا خیلی موثر بود رو که میپوشم بهش توجه آنچنانی نداره گاهی حتی هیچ واکنشی نداره درحالی‌که قبلا به کوچکترین تغییراتی توجه داشت . گاهی(خیلی کم) من پیش قدم میشم و پیشنهاد میدم، ایشون قبول میکنه ولی من حس میکنم که تمایلی نداره، بهش میگم اگه شرایطش رو نداری بذاریم یه موقع دیگه و اون هم میگه من خیلی خستم و امشب نمیتونم،و ممکنه چندین شب به همین روال بگذره!! البته این روهم بگم که من خودم هم تقریبا اکثر اوقات تمایلی ندارم اما اینکه گاهی خودم پیشقدم میشم بخاطر اینه که یه موقع همسرم نیاز نداشته باشه و اذیت نشه. مثلا پیش اومده ایشون تقاضایی کرده و من اون موقع شرایطش رو نداشتم ازش خواستم اگر ممکنه بذاریم برای فردا، قبول کرده و تا یک هفته دیگه سمت من نیومده. ما دوست داریم بچه دار بشیم، و در ماه فقط دو سه باری که در ایام مناسب بچه داری هست رابطه داریم و بعد از اون دیگه هیچ رابطه ای نداریم و تا دوباره سیکل بعدی من برسه و برای بچه اقدام کنیم. حتی ازش پرسیدم که اگه مشکلی هست، اگه از من ناراحتی داری یا من خطایی دارم بهم بگو، تا من مشکل رو رفع کنم، جواب داده : نه مشکلی نیست، خودم هم حس میکنم حسم خیلی کم شده ولی نمیدونم علتش چیه و شاید بخاطر خستگی کار یا درگیری ذهنم بخاطر قرض ها و گرفتاری هایی که دارم باشه. این رو هم بگم که رفتارمون باهم کاملا خوب هست، شکرخدا زندگیمون با آرامش جریان داره و تنش و دعوا توی زندگیمون حاکم نیست. اما من از این سردی هردومون خصوصا همسرم خیلی نگرانم 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز الحمدلله که آرامش در زندگی شما برقرار هست و ارتباط خوبی با هم دارید و خیلی عالیه که از همین ابتدای زندگی مشترک به فکر کیفیت ارتباط عاطفی و زیستی خود هستید. 🌹 ♻️در پاسخ به دغدغه شما باید خدمتتان عرض کنم دختر و پسری که تازه بهم می‌رسند و رابطه محرمیت بین‌شان شکل می‌گیرد از هیجان بیشتری هم نسبت بهم برخوردار هستند. و حتی تا مدتی بعد از ازدواج این عطش برقرار هست. اما بعد از ازدواج به مرور این هیجان کمتر می‌شود. که دلایل مختلف می‌تواند داشته باشد. و خیلی جای نگرانی ندارد. البته دلایلی مثل مسائل اقتصادی و مسائل کاری و خستگی های ذهنی و.... نیز اثرگذار هست و باید بتوان نسبت به این شرایط درک خوبی پیدا کرد و مدیریت داشت تا کمترین اثر را در شرایط روحی و زیستی بگذارد. با توجه به اینکه ابتدای زندگی مشترک هستید لازم هست مهارت های زندگی را بیاموزید چرا که هر چه جلوتر بروید تعارض ها در زندگی مشترک نمایان می‌شود. اختلاف نظر و اختلاف سلیقه داشتن بین زن و شوهر امری طبیعیست اما اگر آگاهی کافی نسبت به تفاوت های یکدیگر نداشته باشند به مرور همین تفاوت و اختلاف نظر ها منجر به فاصله و سردی بین زوجین می‌شود. 🦋برای آگاهی بهتر با مهارت های زندگی و بالابردن کیفیت ارتباط خود با همسر محترم پیشنهاد میکنم مجموعه هنر زن بودن از استاد پوراحمد را تهیه و گوش کنید. ♻️سعی کنید گفتگوی کلامی محبت آمیز و صمیمانه در طول روز با هم داشته باشید. از آراستگی و پوشیدن لباس های جذاب و زیبا غافل نشوید. و در هر حال نشاط و سرزندگی خود را حفظ کنید. اینکه گاهی اوقات پیشنهاد رابطه از طرف شما باشد ایرادی ندارد البته قبل از آن شرایط استراحت و آرامش را برای همسرتان فراهم کرده باشید. در کل غیر مستقیم با پوشش زیبا و رفتارهای جذاب و دلبرانه همسرتان را به خود جذب کنید. حتی الامکان سعی کنید زمانی که همسرتان درخواست می‌دهد جواب رد به ایشان ندهید. چرا که در آن شرایط این نیاز در او احساس شده و بهتر است پاسخ داده شود. نیاز آقایان مثل خانمها نیست که بتوانند آن را سرکوب کنند بلکه به موقع باید برآورده شود. و تکرار این عمل منجر به سردی می‌شود. پیشنهاد میکنم یک اصلاح مزاج نیز داشته باشید. گاهی یک غلبه مزاجی نیز باعث بی میلی جنسی می‌شود. 👌در کل داشتن روابط عاطفی گرم؛ خواب مناسب؛ تغذیه مناسب؛ ورزش و.... می‌تواند میل جنسی را در سطح خوب و متعادل نگه دارد. آرزوی خوشبختی و سعادت برای شما دارم. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#هدف_ازدواج #معیار_صحیح_ازدواج سلام وقتتون بخیر🌻 من دختری 18 ساله هستم. مادر مذهبی هستند و ما هم بخاطر تربیت خوب ایشون مذهبی هستیم ولی پدر یکمی کمتر مقید هستن و کمی هم بد اخلاق و متاسفانه با پوشش نامناسب تو خونه هستن و منم بابت این رفتارشون تو خونه معذب هستم و کمی هم تحت فشار (متاسفانه ایشون هیچ تذکر و یا انتقاد به هیچ لحنی رو پذیرا نیستند) و کلا بعد از تولد خواهر کوچیکترم رابطه صمیمی ای با پدر ندارم. از نظر عرف خانوادگی بنده به سن ازدواج رسیدم و احتمالا تا دو سه سال دیگه هم خواستگارای خوبی داشته باشم.از نظر اطرافیان فردی مسئولیت پذیرم و به بلوغ فکری لازم رسیدم. تا چند ماه پیش ک کنکور دادم اصلا به ازدواج فکر نمیکردم و از ازدواج متنفر بودم(دیدن زندگی کسایی مثل مادرم ک بخاطر همسراشون سختی میکشن و دوستام و خواهر بزرگترم ک به نظر از زندگی مشترکشون ناراضی ان)ولی الآن تصمیم گرفتم ک به ازدواج فکر کنم اما نمیدونم چرا باید ازدواج کنم؟ و چه هدفی براش دارم؟ دوست ندارم ک به صرف اینکه به سن ازدواج رسیدم ازدواج کنم به نظرم اگه بی هدف پا تو این مسیر بزارم ممکنه بد انتخاب کنم. نسبت به مسئله ازدواج و مسئولیت هایی که داره هم میترسم. و اینکه خواستگارایی که الان زنگ میزنن هم سنشون تقریبا بالاست (مثلا بعضیاشون32) و این منو نگران میکنه که اگه دیر تصمیم بگیرم دیگه موارد خوبی نیان خواستگاری ممنونم ک برا خوندن متن طولانیم وقت گذاشتین☺️ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی احسنت به شما که نسبت به سرنوشت و آینده زندگی خود دغدغه مند هستید و به دنبال کسب آگاهی و مهارت بر آمده اید. و یقینا خیلی از مهارت ها اکتسابی است و برای یادگیری آن باید تلاش کنید. 🌹 ♻️در رابطه با اینکه چرا باید ازدواج کنم و هدف از ازدواج چیست توجه شما را به حدیث زیر از رسول خدا (ص) جلب میکنم که می‌فرمایند:" کسی که برای خدا ازدواج کند و برای خدا کسی را به ازدواج دیگری در آورد؛ سزاوار ولایت و دوستی خداست." و احادیث بسیار دیگر که از جایگاه و ارزشمندی این امر مقدس صحبت می‌کند. حتما به روایات وارده در این زمینه مراجعه کنید تا با اهمیت آن آشنا شوید. در واقع ازدواج یک امر پسندیده است که مطابق طبیعت؛ فطرت؛ شرع و عقل؛ حافظ بقای نسل؛ پاکیِ نسل؛ سنت رسول خدا (ص)؛ نشاط بخش و نشانه ی خداست. و هدف آن رسیدن به آرامش است. با توجه به اهمیت آن باید خود را مهیای فراهم نمودن زمینه های ازدواج کرد و مطالعه داشت و با روحیات و تفاوت های زن و مرد آشنا شد. چرا که شناخت تفاوت ها کمک بسیاری به درک بهتر از یکدیگر خواهد کرد. ضمن اینکه باید یک سری آمادگی ها برای ازدواج داشت از قبیل :بلوغ جنسی؛ بلوغ عقلانی؛ بلوغ عاطفی؛ بلوغ اجتماعی و فرهنگی و.... ♻️نکته بسیار مهم بعدی که باید توجه کنید آشنایی با معیارهای صحیح انتخاب همسر هست. که بتوانید همسری همکفو با توجه به معیارهای اصلی یعنی "اعتقاد " و "اخلاق" انتخاب کنید. در این زمینه نباید عجله کرد و باید پروسه خواستگاری را با دقت تمام به جهت شناخت بهتر یکدیگر پیش برد تا نهایتا بتوان تصمیم قطعی گرفت. آشنایی با سوالات خواستگاری؛ آشنایی با اصول تحقیق در خواستگاری؛ و نهایتا مشاوره با فردی امین از مراحل انتخاب همسر هست که حتما به آن توجه کنید. 🦋جهت آشنایی بهتر با هدف ازدواج و معیارهای صحیح انتخاب همسر پیشنهاد میکنم منابع زیر را مطالعه بفرمایید. ▫️کتاب مطلع مهر (راهکارهای جامع و کاربردی برای انتخاب همسر) از آقای بانکی پور ▫️جوانان و انتخاب همسر از علی اکبر مظاهری ▫️مجموعه دو جلدی نیمه دیگرم و کتاب تا ساحل آرامش از استاد عباسی ولدی ▫️و همچنین مجموعه صوتی "انتخاب صحیح همسر" از استاد پور احمد خمینی که می‌توانید از کانال همسران خوب تهیه کنید. ♻️در رابطه با بخش بعدی سوالتان در ارتباط با پدر محترم حتما بنای ارتباط خود را بر احترام؛ محبت و مهربانی بگذارید و مهارت کلامی را بیاموزید تا بتوانید ارتباط عاطفی خود را با پدرتان تقویت کنید. به مادر محترم پیشنهاد کنید مجموعه هنر زن بودن را تهیه و گوش کنند قطعا راهکارهای مطرح شده به شرط عمل؛ کمک به کیفیت ارتباط عاطفی و گرمی روابط پدر و مادر خواهد داشت و به مرور مادر محترم با کلامشان می‌توانند بر پدر اثر گذار باشند و در رابطه با پوشش مناسب و سایر شرایط از ایشان بخواهند که بهتر عمل کنند. در کل هر چه روابطشان صمیمانه تر باشد پدر هم بهتر کلام مادر را می‌پذیرد و همراهی می‌کند. به شرطی که مورد احترام و توجه باشد. و اقتدارش را حفظ شده ببیند. جهت بررسی بهتر در این زمینه در صورت امکان با یک مشاور امین ارتباط تلفنی برقرار کنید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#برقراری_ارتباط_صحیح_با_خواهر_و_برادر باسلام و احترام دختری 17ساله هستم،برادری 11ساله،خواهری 7ساله و برادری 2ساله دارم... متأسفانه نمیدونم چطور باید ارتباط خوب و صمیمی باهاشون داشته باشم؛مثلا برادر بزرگم به شدت لجباز هست و همیشه دنبال جدیدترین بازی و آهنگ و اینهاست،خانواده ی ما خانواده مذهبی هست و من سختمه رفتارهای برادرم رو نادیده بگیرم و بی تفاوت باشم،از طرفی نمیدونم چه عکس العملی باید داشته باشم(البته میدونم اقتضای سنشه)...یا خواهر و برادر کوچیکم که به شدت با هم لج میکنن و سر هر چیزی با هم دعوا دارن...برادرم اگه چیزی رو دست خواهرم ببینه و بهش نده سریع شروع میکنه به جیغ زدن و من چاره ای ندارم جز اینکه چیزی که میخواد رو بهش بدم ولی دوست ندارم به جیغ زدن عادت کنه و با جیغ به اهدافش برسه... دوست دارم طرز برخورد درست با رفتارهایی که میدونم اقتضای سن شون هست رو یاد بگیرم که رفتار اشتباهم باعث مشکل نشه... پیشاپیش سپاسگزارم از پاسخ‌گویی شما.سلامت و پایدار باشید 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی احسنت به شما که به دنبال یادگیری مهارت های ارتباطی با خواهر و برادر کوچکتر خود هستید و نسبت به تربیت صحیحشان دغدغه دارید. 🌹 در رابطه با سوال شما باید به چند نکته توجه کنید: ♻️همانگونه که خودتان در متن اشاره کردید برخی رفتارها ناشی از اقتضای سنی است و به ویژگی های رشدی آنها بر می‌گردد. مثلا برادر 11 ساله شما در آغاز دوره نوجوانیست که از آن به دوران هیجانات و دوران بحران و... یاد می‌شود. این سن ویژگی های مختص خود را دارد. و یا رفتارهای برادر 2ساله که چون هنوز قدرت کلامی ندارد برای رسیدن به خواسته اش از جیغ و فریاد و گریه استفاده می‌کند. شما باید نسبت به ویژگی های رشدی هر کدام آگاهی پیدا کنید تا بتوانید درک خوبی از شرایط آنها داشته باشید. ♻️نکته بعدی اینکه لجبازی در کودکان از امر و نهی زیادی و گیر دادن و تذکر مدام نشأت می‌گیرد. اگر مرتب گفته شود: اینجا نرو؛ اینکارو نکن؛ دست نزن؛ بشین؛ برو و.... با این نحوه برخورد بیشتر به سمت لجبازی می‌روند تا همراهی. پس باید رفتار متعادل داشت. و اساس و بنای ارتباط را بر حسب محبت و احترام و رفاقت گذاشت. تا اثرگذاری بهتری را ببینید و حرف شنوی خوبی نسبت به کلام شما داشته باشند. مخصوصا در مورد برادر 11 ساله که سعی کنید با مهربانی رفتار کنید و بنای رفاقت داشته باشید. سرزنش و تذکر مدام کار را بدتر می‌کند. بلکه به نظراتش احترام بگذارید. اهل گفتگو باشید به نحوی که راحت حرفهایش را به شما بگوید. گاهی کارهای بیرون خود را با همراهی ایشان انجام دهید تا احساس بزرگ شدن و مسئولیت کند. در عین حال نیز باید نظارت بر دوستان ایشان داشت و مراقب ارتباطاتش با دنیای بیرون و مجازی باشید. البته این مسئولیت تنها متوجه شما نیست و پدر و مادر محترم در این رابطه نقش کلیدی دارند که حتما در این زمینه نسبت به مهارت های تربیتی آگاهشان کنید. ♻️نکته بعد در رابطه با برادر کوچکتان استفاده از قائده حواس پرت کردن است اینکار به شما کمک می‌کند تا روابط بین خواهر و برادر کوچکتر را بهتر مدیریت کنید. مثلا زمانی که اصرار به داشتن چیزی دارد سریع گزینه دیگری به او پیشنهاد دهید. در طول روز نیز دقایقی را به بازی با آنها اختصاص دهید بازی فوق العاده می‌تواند موثر باشد و به رابطه صمیمانه شما نیز کمک می‌کند. ♻️برای نهادینه کردن رفتارهای مثبت و باز داشتن از رفتارهای منفی نیاز به تعریف قانون هست و طبق آن باید عمل کرد. تنبیه و تشویق بر اساس قانون به نحوی که اگر رفتار مثبتی داشتند نسبت به کاری که مورد علاقه شان هست تشویق می‌شوند و تایم بیشتری استفاده می‌کنند. و اگر نه رفتاری که نباید انجام دادند نسبت به کاری که مورد علاقه شان است محدود می‌شوند. البته باز هم شرایط ویژه خود را می‌طلبد و گاهی هم نیاز هست بر حسب تغافل رفتار کرد. ♻️برای اینکه بهتر با اصول صحیح تربیت و ویژگی های این دوران آشنا شوید پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی "تربیت فرزند از تولد تا 9 سالگی" و همچنین "تربیت فرزند از 10 سالگی تا 19 سالگی" را از کانال تهیه و گوش کنید. در این زمینه حتما پدر و مادر به ویژه مادر محترم را نیز با خود همراه کنید. چرا که بهتر است در امر تربیت هماهنگی و همراهی لازم از طریق والدین باشد تا در امر تربیت موفق عمل کنند. موفق و پیروز باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#ارتباط_با_نوجوان #نوجوان_و_ارتباط_با_جنس_مخالف پدری هستم 47 ساله و 20 ساله ازدواج کردم 3 پسر 16, 9 ، 5 ساله دارم . همسرم به مباحث تربیتی ودیگر مسائل روانشناسی خانواده کم و بیش آشنایی داشت اما من خیلی کمتر و در نتیجه در 8 سال اول اختلافاتی وجود داشت که در حال حاضر به توافقاتی رسیدیم و امروز به هم نزدیکتر شدیم . متاسفانه رابطه ما با پسر بزرگم دوستانه نیست البته از زمانی که فایلهای تربیت نوجوان رو گوش دادم بیشتر پی به اشتباهاتم بردم حالا که هر وقت خواستم با محبت برخورد کنم می بینم خواسته‌های زیاد و پی در پی داره که آدم احساس میکنه داره ازش سوء استفاده میشه و این ارتباط گیری منو سخت میکنه. در دوران کودکی بدلیل سخت گیری های زیاد ، درگیری‌های فراوانی بوجود آمد که حتی منجر به تنبیه بدنی و گاهی از نوع شدید هم شده و نتایج همان شد که استاد فرمودند. علی ایحال مشکل امروز من ارتباط ایشون با دختر یکی از دوستان نزدیکم هست که یکسال ازش کوچکتره . لطفاً راهنمایی کنید که چطور با این مشکل مواجه بشیم تا با کمترین آسیب بهترین نتیجه را در پی داشته باشد. از لطف شما سپاسگزارم . 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام و ادب دارم خدمت شما پدر دلسوز و مهربان که با توجه با افزایش سن، باز هم دست از دانش افزایی، مطالعه و مشاوره بر نداشته و همچنان برای تربیت بهتر و موفق تر فرزندان خود تلاش می کنید و البته که در این مسیر هیچکس بدون قصور نبوده و شما در مقام یک پدر واقف و معترف به قصور پیش آمده هستید و سعی بر جبران آن دارید. انشاالله خداوند به این همت، اراده و حسن ظن شما برکت ببخشد و خودش برایتان جبران و سختی های مسیر تربیت را هموار فرماید. در خصوص مسئله تان، اینکه عرض شده که طرح دوستی و رفاقت با فرزند خود داشته باشید به معنای لُوس شدن روابط و یا از بین روابط حیا بین والد و فرزند نیست، بلکه باید در فرزند یک حس صمیمیت و نزدیکی با والدین، بخصوص والد هم جنس به وجود بیاید تا در تنگناها و فراز و نشیب های بحران نوجوانی ، اولین و صمیمی ترین دوست او پدر و یا مادرش باشد. و اینکه توصیه در ۷ سال اول تربیت بر سیراب نمودن کودک از توجه و محبت است، و در ۷ سال دوم، باید اتفاقا کودک ما تادیب شود و به امر شود اما بطور محترمانه و با حفظ حریم و محبت، و در ۷ سال سوم، فرزند ما وزیر است، و نیازمند آماده سازی برای ورود به یک زندگی مستقل و اداره امور آن، لذا باید طرف مشورت و اتکا قرار بگیرد. خب برای رسیدن به این صمیمیت و رفاقت به چه شکل باید عمل شود؟ ۱. ایجاد فضاهای دونفره مثلا پدر و پسر دو تایی با هم برای بنزین زدن ماشین می روند، دو نفری به کوه می روند، خرید منزل را دو نفری انجام داده، برنامه سفر و تهیه و برنامه ریزی ملزومات سفر را به عهده نوجوان قرار می دهید. ۲. مشورت در امور ۳. شوخی هایی از جنس مردانه مثلا پدر می خواهد بگوید پسرم کت مرا آویزان کن، کت را در هوا می اندازد و می گوید بابا بگیر که اومد برای آویز کردن، یا مسابقه مچ انداختن با بچه ها، تماشای فیلم و یا برنامه ای مناسب همراه بجه ها و ... همه این موارد گفته شد تا نتیجه آن بشود حرف شنوی بهتر و بیشتر نوجوان از والدین، در سنی که اثرپذیری او از همسالان و از اولیا مدرسه بسیار بیشتر از والدین میشود، و لذا باید برای پر رنگ کردن نقش خود فکر کرد، برنامه داشت و تلاش کرد. ادامه....