﷽ -------- کی می‌تونه ادعا کنه که حسادت جایی در زندگی‌ش نداشته/نداره؟ راستش من ترجیح می‌دم خودِ انسانی‌م رو بپذیرم؛ با همه‌ی نقص‌هاش... تا اینکه انکار کنم و بگم: من و حسادت؟! 😏 هیهااات😌 گاهی حسادت رو شبیه یه جور تنگی یا فشار یا اضطراب تو قلبم حس می‌کنم. اما... یه راه‌هایی پیداکردم که ازش خلاص شم... درواقع یه جور «آگاهی بعلاوه‌ی جداشدن از فکر و احساس» درهمون لحظه که این حس میاد تو دلم؛ چه می‌کنم؟ . ⭐اول، پذیرش: بله من حسادت دارم! هرچند برام ناخوشاینده اما دارم. . ⭐دوم، جدایی: اما "من" حسود نیستم و حسادت نمیتونه "تمام وجود" باشه! یا مسبب رفتاری از من بشه! حسادت فقط یکی از حس‌های منه. . ⭐سوم، مرور عقایدم: عزیزم، چیزی که به این فرد رسیده، هرگززز قرار نبوده به تو برسه! رزق خودش بوده و اگر به این فرد نمیرسید باز هم به تو نمیرسید. به تو چیزی میرسه که قراره برسه؛ چه به این فرد هم برسه چه نرسه! یک کلام! رزقِ کسی را هیچکس دیگر نخورد! خب حالا چرا باید ناراحت باشم از خوبی و نعمتی که نصیب این آدم شده و نصیب من نشده‌؟؟ مال منو که نخورده! رزق من دنبال من می‌دَوه، همچون اَجل... و ذره‌ای از رزق دیگری نصیب من نخواهدشد! سهم منم در جهان هستی مُقدر و محفوظه. . ⭐چهارم، شکرگزاری (میرم تو زندگی خودم): اوووووه خداااا چقد تو نعمت به من دادی😢... نمیتونم بشمارم... من چقد زشت‌کارم که نگاهم به اون یه ذره‌ای‌ه که به اون فرد دادی و به من ندادی😯... خدایا این حقارتِ حسادت رو از من بگیر... شُکرت خدا به انبوه داده‌هات😢 از همینا چه گُلی به سر دنیا زدم که هی طمع بیشترشو دارم😭 . ⭐پنجم، نگاه برعکس: مثلاً یهو فلانی یه خونه سیصدمتری خریده. یا خواهرم تخصص قبول شده. باخودم میگم: الحممممدلله. خوب بود یه خواهر ناتوان داشتی که مدام تحقیر میشد و هیچ فعالیتی نمیکرد و ازدواج هم نمیکرد و مدام باید غصه‌شو میخوردی؟! یا: الحمدلله، خوب بود فلان خویشاوندت مدام مستأجری می‌کشید و برای پول رهن‌ش دستش جلو این و اون دراز بود و مدام باید غصه‌شونو میخوردی؟! ❤ این راهکار خیلی خوبه. اصلاً حسادت رو تبدیل به شَعَف میکنه😍 و دل آدم رو هم بزرگ... . ما #انسان هستیم. مخلوقی با بالاترین ظرفیت‌های وجودی و لذا با نقایص بالقوه‌ی بزرگ... #شناخت مهم‌ترین کاریه که ما رو به جایی که باید میرسونه. خدایا کمک کن خودم و ضعف‌هامو بشناسم و با مدد خود خود تو، رفع کنم. . . #خودسازی #حل_مسئله #آگاهی #پذیرش #گسلش #حسادت #حسود #اسلام #دینداری #معرفت #معرفت_نفس 🎯 سؤال #مادرانه : فکرکنید و بگید: نگاهتون به حسادت بچه‌هاتون چیه؟ 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشر_فقط_بامنبع

❁ـ﷽ـ❁ 💡یه تلنگر به خودمون بزنیم؟ ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ اکثریت آدم ها عقیده دارن که باید روی نقطه تعادل بود و به اعتدال زندگی کرد؛ نه افتادن از این طرف بام نه از اون طرف. خیلی بی مقدمه، اینکه ما میگیم که "مادری، خود خود عبادت هست"، "هر لحظه ش عبودیته، نوره، رشده"، "همه‌ش پر از خودسازی و دیدن خداست" و... - و عمیقا هم بهش معتقد هستیم- آیا یعنی دیگه نباید به فکر سایر اعمال عبادی و #خودسازی و ... بود؟ یعنی میشه بیخیال #ظواهر_عبادات و واجبات و مستحبات و‌ جهد و تهجد و... شد؟ قطعا نه! اگر اینطوره که خب در روایت داریم: "الكادُّ على عيالِهِ كالمُجاهِدِ في سبيلِ اللّه کسی که برا کسب روزی خانواده ش تلاش میکنه، مانند #مجاهد در راه خداست." یعنی مردها هم اینجوری مجاهد هستن دیگه! با دنبال کسب حلال بودن. خب پس با این حساب اینهمه ادعیه و مناجات و حدیث و روایت و توصیه به تلاوت قرآن، تدبر در قرآن، انس با قرآن برا کی گفته شده؟؟! برا ما دیگه! ما عموم مردم. بله، مادر بودن و عرصه مادری، یه بستر و زمینه فوق‌العاده برای رشد و کماله، برا مبارزه با نفس، برا صیقل خوردن، برا کسب نگاه خدا، ولی این دلیل بر بی توجهی به سایر اعمال و ظواهر عبادات نمیشه. یعنی طرف بگه خب دیگه من که مادرم، همین مادری برا من کلی اجر و ثوابه، پس هيچی دیگه، قرآن و سجاده و مناجات مال فارغ‌ها، بی‌بچه‌ها! نه! مگه حضرت زهرا، مادر نبود؟! مگه زندگی آسان و مرفهی داشت؟ اما انقدر در محراب عبادت ایستاد "حَتی تَوَرّمت قَدَماها"! تا جایی که پاهای مبارک بانو، یک زن جوان، متورم میشد! اصلا یه مادر اتفاقا بیشتر دنبال اینه که خودش رو‌ #انس بده با این مفاهیم و ارتباط با خدا، خودش رو بالا بکشه در عرفان و تا ملکوت. مگه نه؟ راستش مسئله اینجاست که گاهی آدم میبینه افراد وقتشون رو برای گوشی و اینستاگردی و خرید و پاساژ و حتی نظافت وسواس گونه منزل و دیزاین غذا و مهمانی های فلان و... میذارن، اما به این مسائل که میرسه یهو نظریه اینه که: "بابا مادری که خودش مجاهدت زنه، بارداری و شیردهی که هر لحظه‌ش اجر و ثوابه، پس بیخیالِ ظواهری که بقیه رعایت میکنن و ما وقت و انرژیشو نداریم" ! 🙄 منتها از طرفی مادرانی هستن که از اون ور بوم میفتن: "چرا من دیگه از بعد بچه دار شدنم یه دعای کمیل کاملم نخوندم"، "چرا نتونستم سه وعده نمازمو تو مسجد بخونم"، "لعنت به مادری که منو از هیئت جدا کرد"، "بچه داری پای زیارت رفتنو از من گرفت"، "بچه دار بشم که یه نماز شبم نتونم بخونم؟!"، "بچه دار بشم به قیمت از دست دادن فرصت رشد شخصی و‌ توسعه فردی خودم؟!" و... یا حتی، افرادی در جامعه‌ هستند که متأسفانه دیدگاه دون شأنی به مادری دارند. مادری آنچنان که هست، در نگاهشون بزرگ و والا نیست. درکی از جايگاه و عظمت و فرصت رشد مادری ندارند. چه مردان جامعه، چه زنان، و چه حتی خود مادران... مادرانی که نمیدونن در چه #شغل #شریف و #حساس و #آینده_ساز ی قرار گرفته اند، و رشد و اجر هر لحظه مادری کردنشون چقدره... برای این دو گروه باید گفت و نوشت... باید نور انداخت و نشان داد... باید به کمک کلمات، مادریِ همیشه مستور و همیشه نجیب و همیشه مگو و همیشه در پرده رو، کمی جلوی چشم ها آورد. تا مگر قدرش شناخته بشه، و‌ مادری، #افتخار و شعف و #انتخاب زنان سرزمین مون بشه. و به جای #سرخوردگی و حس #هدررفتگی و پاسوز شدن و پابست بودن و بی‌حاصلی و خودکم‌بینی، مادران شاکرِ خداوندگار باشند بابت این جایگاه در عالم هستی. ✅ در این بین باید حواسمون به همون عبارت آغازین باشه: اعتدال و نقطه تعادل... نه این طرف بام نه اون طرف؛ هم دانستنِ قدرِ مادری و یقین به ارج و قرب مادری، هم برنامه‌ریزی و مدیریت امور برای داشتن خلوت و ظواهر عبادت و تشرع -در حد توان، بدون کمال گرایی افراطی و کوفتن بر سرِ مادری- ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat #نشربامنبع #مادرم_باافتخار