eitaa logo
امتداد حکمت قرآنی و فلسفه الهی
1.2هزار دنبال‌کننده
471 عکس
131 ویدیو
26 فایل
حکمت قرآنی در اندیشه فیلسوفان انقلاب اسلامی: امام خمینی علامه طباطبایی شهیدان مطهری، بهشتی، صدر آیات علامه جعفری، مصباح یزدی، جوادی آملی و امام خامنه ای https://eitaa.com/Taha_121 نگاشته‌های سید مهدی موسوی طلبه و مدرس فقه واصول-دکتری فلسفه علوم اجتماعی
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 اندر عواقب چهره سازی تلویزیونی / رسانه‌ای 🔹 در گذشته، چهره‌ها محصول یک فرایند تدریجی رشد و تعالی افراد در یک بستر واقعی بود و افراد به طور طبیعی در مناسبات اجتماعی قرار می‌گرفتند و با پذیرش مسئولیت‌های کوچک تجربه‌های فراوانی را کسب می‌کردند و بعد از گذشت زمان، آماده مسئولیت بزرگتر می‌شدند. نمونه این رشد تدریجی در دفاع مقدس رقم خورد. افراد از عضو معمولی به تدریج به فرمانده گروهان و گردان ارتقا می‌یافت و برحسب توانایی‌ها و لیاقت‌ها به فرماندهی و تیپ و لشکر می‌رسید. 🔸اما با محوریت یافتن فناوری‌های جدید رسانه‌ای، این موازنه به هم خورده و معادله‌ی دیگر به وجود آمده است و آن هم چهره‌شدن سریع بدون طی مراحل تعالی. 🔹مهمترین ویژگی تلویزیون و رسانه‌های جدید، چهره سازی و بزرگ کردن سریع آدم‌های گمنام و ناشناخته‌ای است که سیر تدریجی رشد و تعالی را طی نکرده‌اند. بلکه به جهت یک ویژگی‌ای بصری و شخصیتی مورد توجه دست اندرکاران رسانه قرار گرفته است تا بهتر بتواند مخاطب را جذب کند. سیمای خوب، گفتار شیوا، رفتار جذاب و نمونه‌های دیگری از این ویژگی‌ها موجب شهرت و چهره‌شدن بسیاری از افراد گمنامی در رسانه‌ها و بخصوص تلویزیون شده است که هیچ برتری علمی و شخصیتی بر دیگران ندارند. 🔸 تا اینجای کار اشکالی ندارد اما از اینجا به بعد، اتفاقی جدید رقم می‌خورد و آن ایجاد احساس علامه‌گی و حق دخالت در همه‌ی امور اجتماعی و سیاسی در آقای چهره‌ی رسانه‌ای است. چهره‌ای که خود را متمایز و متفاوت از دیگران و نماینده و سخنگوی آنها تلقی می‌کند به نحوی که می‌تواند به همگان دستور دهد چون مخاطب مردمی دارد و می‌تواند از ظرفیت رسانه علیه این و آن استفاده کند. به قول ملک الشعرای بهار: چون آینه نورخیز گشتی‌، احسنت چون اره به خلق تیز گشتی احسنت در کفش ادیبان جهان کردی پای غوره نشده مویز گشتی‌، احسنت 🔹 انتخابات مجلس ۱۴۰۲ صحنه‌ی کارزار برخی از این چهره‌های رسانه‌ای و تلویزیونی بود که تمام اعتبار و شهرت خود را از تلویزیون و تریبون‌های سیاسی (مجموعه‌های انقلابی) کسب کردند و متاسفانه مراحل پختگی و کسب تجربه را از مسئولیت‌های کوچک طی نکرده بودند اما به یکباره برای همه افراد و جریان‌ها خط نشان کشیدند و با عصبانیت و تندی به تخریب این و آن پرداختند و موجبات شقاق و اختلاف میان مردم و انقلابیون را فراهم کردند. •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1629
📌 سنت گردش ایام و از جاکندگی معرفتی در جبهه فکری انقلاب اسلامی ✍ سید مهدی موسوی 🔹یکی از سنن الهی، چرخش روزگار و دست به دست شدن آن میان مردمان مختلف و احزاب رنگارنگ است که از یک سو، موجب آشکار شدن حقایق و بهتر شناخته شدن وقایع می‌شود و از سوی دیگر، موجب امتحان و ابتلای افراد می‌شود تا هم جواهر رجال شناخته شود، هم افراد غربال بشوند و هم جبهه‌ی حق گزیده‌تر و قدرتمندتر و چابک‌تر بشود و مراحل تکامل تاریخی و تعالی وجودی را بپیماید. 🔸 در حوادث تاریخی و وقایع اجتماعی این سنت وجود دارد و امکان تغییر بطی و تدریجی جامعه و تحول فرهنگی و ساختاری آن وجود دارد. در این سیر و حرکت تکاملی، گروه‌ها و احزاب رنگارنگ سیاسی و اجتماعی با افکار و فلسفه‌های مختلف عرض اندام می‌کنند و به تبلیغ و یارگیری می‌پردازند و درصد تصاحب قدرت و کنترل مناسبات انسانی و معادلات اجتماعی هستند. 🔹 آنچه موجب قدرت گرفتن یک جریان فکری و سیاسی می‌شود تغییری است که در نوع نگاه و بینش مردم ایجاد می‌کند. تغییری که محصول ارائه یک روایت جدید از گذشته، حال و آینده است. هر چقدر این روایت با خیال بخشی از مردم (افکار عمومی) پیوند بخورد بهتر می‌تواند بر اریکه‌ی قدرت تکیه زند. از این‌رو، جریانات به سمت تبلیغ و ترویج روایت خود هستند. این تبلیغ و ترویج گاه با رشد عقل و عقلانیت همراه است و گاه با اغواگری و تفاهم برآمده از قدرت رسانه و دست کاری احساسات. 🔸 مشکل اصلی در جبهه‌ی انقلاب اسلامی، ورود جریانات فکری و سیاسی متنوع و متکثری است که علی‌رغم عدم اعتقاد به مبانی فکری و فلسفی رهبران و متفکران اصیل انقلاب، درصدد تغییر ذائقه‌ی انسان ایرانی از طریق ارائه‌ی روایتی متفاوت و در عین حال جذاب و جنجالی از انقلاب هستند که از این طریق بتوانند به دستگاه محاسباتی مسئولان کشور نفوذ کنند و راهبردهای کشور را تغییر دهند. 🔹جریان‌هایی باشعارهای جذابی چون «عصر اضطرار»، «عصر عسرت»، «عصر حیرت»، و مدعیاتی چون عدالت خواهی و دکترینال و مانند اینها، هرکدام آگاهانه یا ناآگاهانه تغییری است در راهبردهای انقلاب اسلامی و گریزی است از مبانی فلسفی و فقاهتی امام خمینی وسایر متفکران اسلامی باارائه روایتی متفاوت از انقلاب اسلامی و مبانی فکری و فرهنگی آن.جریان‌هایی که توانسته‌اند در عرصه‌ی عمومی خودرا به عنوان روایت اصیل از انقلاب معرفی کنند و غیر خود را به حاشیه برانند. توانسته‌اند بخشی ازبنده‌ی نیروهای انقلابی را جذب خود کنند وبه ورطه‌ی و حتی بکشانند ودرعوض، جمع کثیری از مردم وجوانان تحصیل کرده رانگران سرنوشت خود وآینده کشور ساخته است. چرا که بواسطه اقتدار و گسترش این روایت‌ها، انقلاب اسلامی درتقابل باعلم، نوآوری وپیشرفت وتمدن است. هرچند در زبان به این مفاهیم اشاره می‌شود اما بیشتر شعار است تا واقعیت. (پدیده مهاجرت وبی‌اقبالی درمشارکت را از این منظرهم باید مطالعه شود) 🔸 شاید این نکته بر خیلی از خوانندگان سنگین آید و آن را حمل بر بدبینی و غرض‌ورزی کنند اما این واقعیتی است که نمی‌توان آن را پنهان کرد و غفلت از آن محصول، روایت‌های ناموجه و محرّف از انقلاب اسلامی است که در دو دهه‌ی اخیر رواج یافته است و با منطق اغوا و تفاهم در تریبون‌های رسمی و غیررسمی و منابر مذهبی به خورد جامعه داده‌اند. به نحوی که امروز، غیر این روایت‌ها را بر نمی‌تابیم و به راحتی حمل بر غیر انقلابی بودن می‌کنیم. 🔹 امروز در نبود افکار و اندیشه‌های متفکران اصیل انقلاب اسلامی و جایگزینی افراد و جریانهای دیگر، جامعه‌ی ما در معرض یک امتحان بزرگ و گسست فکری هستیم و یک دگردیسی نرم و گردش زیربنایی در میانی فلسفی و فقاهتی انقلاب اسلامی در حال رقم خوردن است (حتی شاید بتوان گفت رقم خورده است و بخش زیادی از کنشگران مدعی انقلاب را جذب خود کرده است) اما کمتر کسی به این تغییر و تحول بطی، تدریجی و کاملا نامحسوس توجه دارد و بدان متذکر است بلکه عموم دلسوزان آن را انکار می‌کنند و از این انذار و تذکار گله‌مندند. بارها برخی از بزرگان و دوستان علی‌رغم پذیرش این تحلیل و احساس این وضعیت از جاکندگی معرفتی در جبهه انقلاب اسلامی، به دلایل مختلف سکوت در برابر آن را به مصلحت شخص نویسنده دانسته‌اند و به سکوت و احتیاط و مصلحت اندیشی دعوت کرده‌اند. 🔸 اما نکته مهم این است که مطالعه‌ی تاریخ از صدر اسلام تا حوادث دوران معاصر از قدرت گرفتن اخباریان و ظهور باطنی‌گری شیخی و فرقه‌ی بابییه و بهائیه، تا شکست مشروطه و کودتای ۲۸ مرداد، از انحرافات فکری مجاهدین خلق تا فتنه انقلابیون دهه شصت در سال ۸۸ همه این مطلب را تذکر می‌دهند که اگر از مبانی فلسفی و فقاهتی اصیل انقلاب مراقبت نشود و نوبه‌نو در فرهنگ عمومی تزریق نشود و در گفتمان مسلط تثبیت نشود همواره امکان انحراف و تحریف وجود دارد. •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1630
📌 علم و تمدن جدید از منظر امام خمینی (ره) امام خمینی: 🔹‏‏اساساً اسلام ـ که تشیع چیزی جز اسلام اصیل نیست ـ نه تنها جلو رشد علمی و فکری بشر‏‎ ‎‏را نمی گیرد بلکه خود زمینه های این حرکت را آماده تر می کند و به این حرکت جهت‏‎ ‎‏انسانی و الهی می دهد. و تکامل علمی و فرهنگی بشر بعد از ظهور اسلام، محققین تاریخ‏‎ ‎‏را خیره ساخته است. 🔸بله، چیزی که باید اضافه کنم این است که فساد اخلاق و انسان‏‎ ‎‏مصرفی شدن و تمام تلاش انسان برای لذتجویی بیشتر و تمام ارزشها را با پول سنجیدن‏‎ ‎‏مفهومی غیر از مدرنیزه کردن کشور دارد؛ و تشیع با آنها مخالف است نه با کردن‏‎ ‎‏کشور. 🔹... اسلامی که بیشترین تأکید خود را بر اندیشه و فکر قرار داده است و انسان را به آزادی از‏‎ ‎‏همۀ خرافات و اسارت قدرتهای ارتجاعی و ضد انسانی دعوت می کند، چگونه ممکن‏‎ ‎‏است با تمدن و پیشرفت و نوآوریهای مفید بشر که حاصل تجربه های اوست سازگار‏‎ ‎‏نباشد؟!‏ صحیفه امام ج۵ ص۴۰۸ و ۴۰۹ •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1632
📌 غلط بودن دو جریان غرب‌ستیز و غرب‌پرست آیت الله العظمی خامنه‌ای: یک مقداری در مورد غرب صحبت کردم این را هم عرض بکنم: ببینید دو گرایش متضاد در مورد غرب هست که هر دو است؛ 🔸یک گرایش عبارت است از تحجّر و تعصّب بیجا و ندیدن مثبتات غرب؛ غربی‌ها در دانش، حرکت خوبی کردند، همّت کردند، پیشرفت کردند، دنبال‌گیری کردند؛ در فنّاوری همین جور، در بعضی از خصوصیّات اخلاقی، که من بارها در سخنرانی و غیره اینها را گفته‌ام؛ اینها را نباید رد کرد. ما هر چیز خوب را از هر جای دنیا باید بگیریم. بارها من گفته‌ام، ما حرفی نداریم کنیم؛ پیش هر کسی که بیشتر از ما بلد است، ما شاگردی میکنیم، حرفی نداریم؛ منتها سعی‌مان باید این باشد که همیشه شاگرد نمانیم؛ بنابراین تحجّر در مقابل غرب و تعصّب بیجا در مقابل غرب که بگوییم هر چه از غرب می‌آید، هر چه باشد غلط است، نه؛ این را ما نمیگوییم و قبول نداریم. 🔹نقطه‌ی مقابلش غرب‌زدگی است؛ غرب‌زدگی خطر بزرگی است. در دل حکومت غرب‌زده‌ی پهلوی، یک روشنفکر ریشه‌دار در مسائل دینی، یعنی مرحوم جلال آل‌احمد که عالم‌زاده و پسر یک روحانی و دارای ارتباطات دینی است -با ما هم بی‌ارتباط نبود، به امام هم اظهار ارادت و علاقه میکرد در دوران تبعید امام- آن روز در سال ۴۲ مسئله‌‌ی غرب‌زدگی را مطرح کرد. امروز مسئله‌ی غرب‌زدگی مسئله‌ی مهمّی است؛ باید فراموش نکنیم آن را. 🔸 خب پس بنابراین گرایش تعصّب‌آمیز و تحجّرآمیز از سویی، گرایش غرب‌زده از سویی، [هر دو] غلط است؛ نسبت به غرب همان طور که گفتم اعتماد نمیشود کرد؛ ارتباط باید داشت، [ولی] تکیه‌ی به آنها نباید کرد؛ از علم آنها و از مثبتات آنها باید استفاده کرد و[لی] مطلقاً به آنها اطمینان نباید کرد؛ این حرف ما [است].  ✍بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی ۱/۱/۱۳۹۸ •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1633
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش اول: 🔸 یکی نقاط قوت یک تفکر و فلسفه این است که امکان و ظرفیت نقد خودش را فراهم کند و با عرضه علمی و عالمانه به جامعه‌ای علمی، مشتاق شنیدن نظرهای دیگران و نقد آنها هم باشد. در چنین صورتی است که امکان تحقق یک اندیشه و جریان‌سازی اجتماعی صحیح فراهم می‌شود و الا با مجبور است با اغواگری و فعالیت تبلیغی و رسانه‌ای لاپوشانی کند و پشت برخی از مشهورات اجتماعی مخفی شود و منافقانه جامعه را فریب دهد. 🔹 کانال امتداد حکمت قرآنی و فلسفه الهی همواره از نقد ناقدان استقبال کرده و در صدد انتشار علنی نقدها و پاسخ‌های عزیزان است. 🔸 پس از انتشار یادداشت «سنت گردش ایام و از جاکندگی معرفتی در جبهه فکری انقلاب اسلامی» بعد از اعلام اولین اخبار انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و بیان برخی از ملاحظات و تذکارها درباره آینده‌ی جبهه انقلاب اسلامی، واکنش‌های مختلفی را در پی داشت . برخی به تایید و دفاع و تشکر پرداختند اما یکی از دوستان سابق دانشگاه اصفهان (که اول نشناختم و در اثنای بحث ایشان را شناختم) نقدی را در خصوصی فرستاد که موجب شکل گیری یک گفتگوی علمی و انتقادی شد که یادآور گفتگوی علمی و مباحثات انتقادی دویست ساله‌ای اخیر تاریخ فکری ایران اسلامی است. 🔹 ضمن تشکر و با کسب اجازه از آن دوست عزیز قرار شد که مجموع این مباحثات در این کانال منتشر شود و ادامه مباحثات نیز در قالب یک سلسله یادداشت‌های انتقادی متقابل در کانال‌های هر دو طرف منتشر شود. 🔸چند مطلب بعدی گزارشی است از آن گفتگو و مباحثات انتقادی که حقیقتا مصداقی از جدال احسن است. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1634
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش دوم: ⏹ نقد ۱: سلام غرب ستیزی بخشی از منظومه فکری انقلاب است. که اگر نبود آیت الله خامنه ای بحث تمدن اسلامی را مطرح نمی کرد. ایجاد ترس بیجا از غرب ستیزی، شاید خودش ریشه در غربگرایی و ساینتیسم پنهان داشته باشد. حقیقت را بخاطر ترس از "زدگی" برخی جوانان که نباید کنار گذاشت. ریشه این مباحث در آثار آوینی دارد که توسط خود رهبری سید شهیدان اهل قلم نامیده شد. حالا امثال نصیری پرت رفته اند خب بروند. خیلی فقها هم با انقلاب بودند بعدا منحرف شدند. ❇️ موسوی ۱: سلام در هیچ کجای اندیشه رهبری مطلق و نیست. بلکه است. ایشان علم و فناوری و پژوهش غرب و نکات مثبت تمدن غرب را همواره تایید کرده اند و به اخذ اجتهادی آنها فرمان داده اند. مشکل نصیری نیست بلکه مهمتر و خطرناکتر از او مدعیات «عصر اضطرار» و «عصر عسرت» است. شهید آوینی سید شهیدان اهل قلم در ادبیات جنگ است. استاد شهید مطهری، شهید بهشتی و آیت الله مصباح یزدی استاد فکر و فیلسوف انقلاب اند ⏹ نقد ۲: به راحتی قید می زنیم به سید شهیدان اهل قلم تا نظریه مان تایید شود! دوم رهبری در یک سخنرانی بر این نکته تاکید کردند که " تفکر غربی بر تکنولوژی شان هم تاثیر گذاشت" عجیبه خبر ندارید. صحبت شما که مطلق علم و فناوری را تایید می کنید بسیار عجیب است. چرا فلسفه خوانده اید. این تایید مطلق در حد پوزیتیویستهای قبل انقلاب مثل بازرگان و سحابی هستش... ❇️موسوی ۲: اگر جایی پیدا کردید که آقا در مباحث فلسفی و الهیاتی به شهید آوینی ارجاع داده باشد جایزه دارید. آقا همواره از وی در هنر انقلاب یاد کرده است. فکر فلسفی و الهیاتی انقلاب اسلامی ا باید از استاد شهید مطهری و شهید بهشتی و استاد مصباح اخذ بفرمایید. کلمات آقا را گزینشی نخوانید کل مباحث ایشان را یکجا مطالعه بفرمایید. به کتاب «الگوهای کلان علوم انسانی اسلامی» نوشته بنده مراجعه بفرمایید. ظاهراً شما معنای اجتهاد را نمی دانید. که احساس می کنید تایید مطلق است. ان‌شاءالله تشریف بیاورید قم بحث کنیم یا به صوت‌های بنده در فلسفه علوم انسانی بنده مراجعه بفرمایید تا مبانی فلسفی انقلاب اسلامی خدمتتان تبیین شود. برادر عزیز: با یک مطلب خواندن نمی توان کسی را با کس دیگری مقایسه کرد مطالعه و پژوهش و پرسش انتقادی لازم است تا به کنه حرف گوینده پی ببرید. ⏹ نقد ۳: همون مورد از رهبری که گفتم را هم به کتاب بیفزایید! ❇️موسوی ۴: اون یک مورد بر فرض صحت، باید با کل آثار و اندیشه‌های حضرت آقا فهم و تفسیر شود. ان‌شاءالله کتاب بنده با عنوان «علوم انسانی در اندیشه آیت الله خامنه‌ای » در انتشارات انقلاب اسلامی وابسته به موسسه آقا در شرف چاپ است مر اجعه بفرمایید ⏹ نقد ۴: حال بماند که اصلا عالم فلسفه و علم اصلا تقلیدی نیست که بنشینیم فقط اقای مصباح و مطهری و... بخوانیم. آنقدر مباحث قوی فلسفی و علمی در نقد تکنولوژی و علم مدرن هست که کسی خودش قوی مطالعه کند کفایت می کند. چرا اینقدر بی سواد نیستیم که نفهمیم.... به مطالب خود و ترس از زده شده که و که مراجعه بفرمایید. این یعنی "پوشاندن حقیقت" از ترس برخی "تبعات" ضمن آنکه همه مخالفان تکنولوژی و علم مدرن مخالف مطلق آن دو نیستند. حتی خود هایدگر هم این گونه نبود فقط خود نصیری بود😂 که از اول هم شخص مهمی نبوده و نیست نکته بسیار بسیار مهم در این مباحث یک چیز است: پاشنه آشیل انقلاب توسعه است یعنی مدرنیزاسیون و این نقد قوی غربشناسانه می خواهد. ❇️موسوی ۴: اگر نباید به شهید مطهری و امثال او ارجاع داد پس به طور قطع نباید به شهید والامقام آوینی ارجاع دهید. ان‌شاءالله مبانی فلسفی و الهیاتی خودتان را از صفر مشخص بفرمایید تا مشخص شود که براساس کدام میانی معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی به این پرسش ها پاسخ می دهید: ۱. علم چیست و معیار درستی علم چیست؟ ۲. ماهیت علم مدرن چیست و چه اشکالاتی دارد؟ ۳. ماهیت فناوری چیست و چه تاثیری بر زندگی انسان دارد؟ ۴. نقش عقل و فطرت در دست آوردهای علمی بشر چه بوده است؟ ۵. آیا علم از ارزش و فرهنگ مستقل است یا در هم تنیده؛ چه سطحی از درهم تندیدگی، قابل انفکاک یا غیرقابل انفکاک؟ ۶. ماهیت تجدد چیست و چگونه باید آن را تصرف کرد؟ ⏹ نقد ۵: ترس از نقد غرب و دفاع منفعلانه از علم و تکنولوژی خطابه خوبی است اما حقیقت یابی نیست. ❇️ موسوی ۵: (در پاسخ به بخش اخر نقد ۴) تخصص بنده غرب شناسی است تا مقطع دکتری. از این منظر به موضوع توجه دارم. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1635
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش سوم: ⏹ نقد ۶: کمی رهبری در نقد علوم انسانی غربی _که علم هم هستند!!!!_ نمود پیدا کرده کمی هم در نقد لیبرال دموکراسی ایشان ❇️ موسوی ۶: قرار شد به کسی استناد ندهید😁 مشکل این است که فرق «نقد غرب» و «غزب‌ستیزی» را مشخص نمی کنید. اما یک پرسش مهم: کلا چندتا از کتابهای حضرت آقا را مطالعه فرموده اید؟ چند سال وقت گذاشته اید ؟ رشته تخصصی شما چیست؟ ⏹ نقد ۷: دعوا سر کلمات نداریم. هیچ نگرانی نقادانه در مباحث شما نسبت به ماهیت تکنولوژی مدرن و علم مدرن شکل گرفته پس از قرن ۱۷ دیده نمی شود. شما همون نقادانه و نه ستیزانه ش را بنویسید ❇️ موسوی ۷: ان‌شاءالله به آثار بنده مراجعه کنید بخصوص یکبار مطالب کانال امتداد فلسفه را مطالعه بفرمایید به طور نمونه ⏬⏬⏬ 📌 غلط بودن دو جریان غرب‌ستیز و غرب‌پرست (آیت الله العظمی خامنه‌ای) 📌 غرب‌شناسی اجتهادی بر بنیان‌های حکمت‌متعالیه (مقدمه‌ای بر بررسی نقش استاد شهید مطهری در تحلیل و نقد مدرنیته) موفق و پیروز باشید 🌺 ⏹ نقد ۸: (در پاسخ به جواب ۶) رشته تخصصی من همونه که دانشگاه اصفهان می خوندیم دیگه😄 ❇️ موسوی ۸: آها الان شناختم مرد مومن اینقدر تکه و برچسب به ما زدید که احساس کردم از طرف مارکس وهایدگر و فردید و داوری و میرباقری ... حکم ماموریت گرفته ای😂😘 خوبید شما؟ چه خبر؟ مشتاق دیدار تحلیل شما از این متن چیست؟ https://eitaa.com/hekmat121/1633 نفی غرب‌ستیزی در عین نفی غرب‌زدگی بلکه نقد غرب و گزینش اجتهادی عناصر مطلوب از نامطلوب . مشکل جریانات غرب ستیز همچون آقایان میرباقری و نصیری و زرشناس و شهید آوینی و ..‌ نشناختن بنیان‌های فلسفی و کلامی منطق اجتهاد در اندیشه متفکران انقلاب اسلامی است ⏹ نقد ۹: از طرف همه اونا اومدم تا حدی نه مطلق. 😁 الحمدلله خدا را شکر. اومدی اصفهان، ندایی بدهید. در کلیات سیر نکنید. مشخصا باید درباره رنسانس، انقلاب صنعتی ۱۸، انقلاب علمی ۱۷، بحران زیست محیطی و... نظر داشت. درباره تکنولوژی برآمده از تفکر اومانیستی که در سیر زندگی بشر در کره زمین بی سابقه است باید تحلیل داشت. آوینی در فردایی دیگر، مقالات فک کنم دوم و سوم هست به خوبی تشریح می کنه مسائل را. نصر هم در کتاب دین و نظم طبیعت که کتاب بسیار عالی است. دین و نظم طبیعت ، سید حسین نصر سریعا نگویید دفتر فرح پهلوی بوده و چه و چه. محتوا را ببینید پس از تکنولوژی درباره توسعه که همان مدرنیزاسیون است باید تحلیل داشت توسعه در دنیای امروز هم اومانیستی است، هم کاپیتالیستی است هم لیبرالیستی. این فقط حرف زرشناس نیست. بسیاری گفته اند فقط ارزشگذاری منفی زرشناس را ندارند چه توسعه ای باید داشت که محیط زیست تخریب نشود؟ سرمایه دارهای گردن کلفت رشد نکنند؟ مصرفگرایی که ذاتی آن است رخ ندهد.... ❇️ موسوی ۹: (بخش الف:) توفیق داشتم که چند سال پیش این کتاب را بخوانم هم با این ترجمه و هم ترجمه آقای فغفوری و در درس فقه محیط زیست نظرات مختلف مرتبط را تحلیل کنم و نظرات حکمت متعالیه را هم شرح دهم. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1636
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش چهارم: ❇️ موسوی ۹: (بخش ب:) این تحلیل ها هیچ کدام براساس معرفت شناسی و انسان شناسی حکمت متعالیه نیست. اینها خود محصول تفکر و تمدن غربی است و ظهور مدرنیته در قامت پست مدرنیته است. خلط میان علت معده و علت حقیقی شده است و همین موجب شده که علت معده جای علت حقیقی را بگیرد و لوازم علت حقیقی را به زمینه‌ها و بسترها نسبت دهند. براساس حکمت متعالیه در تحلیل علم و فناوری مدرن باید ابتدا تحلیلی از عقل و فطرت بشری ارائه داد و در نسبت با آن از امکان‌ها و ظرفیت‌های علم مدرن پرسش کرد و افق‌های جدید را گشود. انقلاب اسلامی نفی مطلق وضع موجود به معنای ستیز و تضاد نیست بلکه در پی گشودن عالمی جدید است که در آن بتوان بین دنیا و آخرت ، عقل و ایمان جمع کرد و از این طریق به اثاره‌ی فطرت انسان و هدایت عقول آدمیان پرداخت. نکته مهم در این اتفاق، توجه به فرهنگ و جهان معنایی انسان امروز است جهان شرک آلود و بیگانه از توحید، هر چیز را طبیعی فهم و معنا می‌کند و در آن طریق بکار می‌گیرد. مشکل تمدن غرب دور شدن از فطرت انسانی و عقل الهی است. عقلی که ریشه در حکمت الهی و معنویت اصیل دینی داشته باشد. لذا به تدریج یک جهان معنایی سکولار و عقلانیت ابزاری این جهانی گرفتار شده است و همه چیز را در افق طبیعت و کمیت می‌نگرد و از ابعاد وجودی و الهی وقایع غفلت ورزیده است، در این جهان معنایی علم و فناوری به یک سلسله ابزارهای مادی تقلیل پیدا کرده است. چاره این است که «فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم و بنیانش براندازیم» این شکافتن و گشودن‌ها محصول نفی و ستیز با عقل و فطرت، علم و تمدن نیست بلکه راه آورد بازگشت به حقیقت فطرت انسانی و عقل الهی در قالب یک جهان‌بینی توحیدی و دستگاه محاسباتی جامع میان غیب و شهود است. در این شکافتن و گشودن، جهان معنایی نوینی باید به بشریت عرضه شود که ربط وجودی این جهان با وجه غیبی آن بر همگان آشکار شود تا معنای توحیدی حقیقت گسترش یافته و شبکه‌ی معنایی پشتیبان تفرعن‌ها و طاغوتها تضعیف گردد. طاغوت و تفرعن، مصرف زدگی و دنیاگرایی، وصف ذاتی هیچ علم و فناوری نیست - هرچند برخی از علوم و فنون از اقتضای بیشتری برای تحقق این امور برخوردارند - بلکه همه‌ی اینها وصف انسان و شبکه‌ی معنایی و نوع عقلانیت و دستگاه محاسباتی اوست. براساس مبانی حکمت متعالیه، ارزشها و فرهنگ‌ها نقش مهم و‌ برجسته‌ای را در ظهور معرفت‌ها و فناوری‌ها به عنوان علت معده و زمینه‌ی وجودی بر عهده دارند و اگر نباشند قطعا این نوع خاص از علم و فناوری با این کیفیت معنایی و ساختاری هرگز به وجود نمی‌آمد اما باید به این نکته هم توجه کرد که معلول پس از تحقق بی‌نیاز از علت معده و مستقل از آن می‌شود و قائم به علت حقیقی خواهد بود. علت حقیقی هم فقط فطرت حقیقت‌جویی و عقل واقع یابی است که از آن پشتیبانی می‌کند هر چند ممکن است علل زمینه‌ای و ارباب سیاست و فرهنگ علم و فرهنگ را به اسارت بکشند و در مسیر اهداف خاص خود به خدمت بگیرند. در این وضعیت، عالم آگاه و حکیم هوشیار می‌تواند با بازشناسی علت حقیقی از علل معده، از بنیان‌های فطری و عقلانی علم و فناوری پرسش کند و با منطق اجتهادی و مواجهه‌ی فیلسوفانه از ذات و ماهیت آن و همچنین از امکان‌ها و کارکردهای آن فحص و جستجو کند و در نهایت آنچه را که هماهنگ با نظام فکری و جهان‌بینی الهی خویش است را اقتباس و در ساختار معنایی و وجودی خود هضم و بازسازی می‌کند. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1637
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش پنجم: ⏹ نقد ۱۰: داداش اینو خوندی و بازم تحلیل‌های بالا را می نویسید؟!! عجبا. من نمیگم حکمت متعالیه قابلیت نقد مدرنیته ندارد اما فعلا هیچ محصولی تولید نشده و همه در حد همین کلیاتی است که می گویید. که به شدت در نقد فقیر و فاقد مفاهیم لازم است. ❇️ موسوی ۱۰: علل گرایش به مادیگری شهید مطهری اگر نمی پسندید اختلاف مبنایی است که وجود دارد. قطعا نقد آقای دکتر نصر خودش محصول مدرنیته است. ⏹ نقد ۱۱: خودمان را فریب ندهیم از مطهری نقد مدرنیته در نمیاد. فاقد مفاهیم لازم برای این کار است و کشش لازم را ندارد. چند کلمه ای نقد برخی متفکران غربی دارد که چون منابعش دست دوم بوده آن هم جدی نیست. اصول فلسفه و روش رئالیسم جلد اول مطلقا به کار مبارزه با شکاکیت نمی آید و فقط به درد نقد مارکسیسم به روایت ارانی می خورد و لاغیر همانطور که فردید می گفت مطهری فلسفه غرب را درست نخوانده بود. این موضوع در جلد اول اصول فلسفه و روش رئالیسم زار می زند. حالا محصول مدرنیته یا هرچی. وقتی دستگاه فکری شما کشش تحلیل ندارد باید مفاهیم را وام بگیری. وگرنه میشه همین کلیاتی که مطهری گفته یا فاجعه آثار جوادی آملی در اینگونه مباحث. بدون تعصب برای کشف حقیقت از دستگاههای فکری گوناگون کمک بگیرید. خود ملاصدرا هم از یونان وام گرفته بود والا. ولی در دستگاه فکری خودش هضم کرد. یا حق بقیه اش حضوری ان شاءالله که‌اصفهان بودید😁 ❇️ موسوی ۱۱: ممنون و سپاسگزارم 🌺 ظاهراً اختلاف ما خیلی بیخ دارتر از این حرف هاست. دو دیدگاه و جریان تاریخی جریان از سید جمال الدین اسدآبادی تا امام خمینی و شهید مطهری با جریان های دیگر که در احمد فردید و رضا داوری و آرامش دوستدار و جواد طباطبایی تجلی کرده است. دعوای انفتاح اندیشی با امتناع اندیشی خلاصه به نگاشته کانال بیشتر مومن شدم. ان شاء الله بقیه مطالب را در کانال خواهم نوشت و از نقدهای شما استفاده خواهم کرد. امید دارم که شما هم نقدهای خودتان را مفصل بفرمایید تا در کانال عرضه کنم. این آغاز یک مباحثه مهم و سرنوشت ساز خواهد بود ان‌شاءالله اگر موافق باشید این مباحثه را تنظیم و در کانال منتشر کنم. ⏹ نقد ۱۲: بسیار عالی البته بنده هم در کانالم خواهم زد البته مطالب بنده خب باید ویرایش شود و قبلش هماهنگی کنیم و مطالب یکدیگر را بزنیم. یا ارجاع بدهیم به کانال یکدیگر.... ❇️ موسوی ۱۲: آدرس بدهید ⏹ نقد ۱۳: کانال تلگرامی دارم البته ایتا هم هست ولی غیر فعال است. لازم شد فعالش می کنم و هر دو جا می زنم من یه متن انتقادی می نویسم و ارسال می کنم برای آغاز.... ❇️ موسوی ۱۳: عالیه تحت سلطه غرب😁 ⏹ نقد ۱۴: آقا شما مدرنیته را پذیرفتید😄 ❇️ موسوی ۱۴: ما مدرنیته را اجتهادی فهم کرده و در جهت توحید مهار می‌کنیم. پس حق داریم در چارچوب قانون و اجتهاد استفاده کنیم. شما چی؟ چقدر امام خمینی را در فهم مدرنیته و مواجهه با آن موفق می‌دانید؟ تحلیل شما از این متن امام خمینی چیست؟ https://eitaa.com/hekmat121/1632 ❇️ توضیح پایانی: از این به بعد مباحثه در فضای خصوصی ادامه نداشت و دوست ناقد عزیز مطلبش را در دو بخش و در نقد اصل یادداشت در کانال خودشان منتشر کردند و قرار شد بنده هم در کانال امتداد حکمت قرآنی و فلسفه الهی منتشر کنم و پاسخ دهم. البته بنده قبل از ارسال آن مطلب، مطلب مفصلی در نقد اخرین گفتگوی خصوصی نوشتم که برای ایشان ارسال نکردم لذا ابتدا آن مطلب را منتشر می‌کنم و بعد از آن یادداشت‌های ناقد محترم را تقدیم می‌کنم و پاسخ خواهم داد. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1638
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش ششم: ❇️موسوی ۱۵: (پاسخی بر نقد ۱۱) ممنون و سپاسگزارم از لطف و توجه شما و نکات خوب و آغازگر یک مباحثه فلسفی .🌺🌺 ما امروز به این گفتگوها و مباحثه‌ها خیلی نیاز داریم. به نظرم این مطالبی که فرمودید محصول دستگاه فکری آقای فردید و دیدگاه «عصر عسرت» است که خود محصول رهیافت‌های هایدگری و پست‌مدرنیته است و نشانه‌ی بیگانگی از حکمت اسلامی و الهیات شیعی است. هرچند هر تفکری قابل احترام است و ساحتی از حقیقت را آشکار می‌کند اما ممکن است ساحت‌های دیگری را به خفا برد. به تعبیر ابونواس: فَقُــل لِمَن یَدَّعِــی فِی العِلمِ فَلسَـفَهً حَفِظـــتَ شَیئـــاً وَ غَابت عَنکَ أشیـَاءُ بنده با همین نگاه مطرح شده مخالفم که «هر چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد» و با نفی یا کم شمردن تاریخ و فرهنگ اسلامی و اتخاذ نوعی تقابل با حکمت اسلامی از ملاصدرا تا شهید مطهری است که از بنیان‌های فکری انقلاب اسلامی گذر می‌شود و به دام افراط و تفریط می‌افتند روزی در تمنای ستیز مطلق با غرب و امپریالیسم، به تفسیر غرب‌ستیزانه از انقلاب اسلامی می‌پردازند و روز دیگر در تمنای توسعه و در غم «توسعه نیافتگی» مرثیه سرایی می‌کنند و از آینده انقلاب و کشور ناامید می‌شوند. طبیعی است که اگر کسی آغاز تاریخ را با یونان فهم کند «کل تاریخ خودمان را ذیل تاریخ غرب» بداند و هیچ اصالتی برای حکمت اسلامی از ملاصدرا تا شهید مطهری قائل نشود و آن را تابعی از یونان بداند و به امتناع اندیشه و تفکر و حوالت به آینده نظر دهد. مشکل اساسی در انسان‌شناسی و معرفت‌شناسی این نگرش التقاطی است که هیچ اصالتی برای فطرت الهی انسان قائل نیست و او را افتاده‌ی در این عالم و بدون هویت معنا می‌کند و تماما عقل را برساخته‌ی زمینه و زمانه می‌پندارد و از راه یابی به حقیقت عاجز می‌داند. بر این اساس است که غرب برای این اندیشه محوریت دارد و به ترجمه و تقلید در عین ستیز و تقابل تمایل دارد و غیر این رویکرد را با بهانه‌های مختلف نفی می‌کند و به امتناع اندیشه نظر می‌دهد. در واقع این امتناع اندیشی جوهره‌ی خود این نگاه و بینش برآمده از پست مدرنیسم است. بینشی که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، ما را در «زمانه‌ی عسرت» می‌پنداشت و از امتناع انقلاب و تغییر سخن می‌گفت و بعد از نیم قرن، دوباره از امتناع پیشرفت و تمدن اسلامی در پرتو عقلانیت انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی دم می‌زند. حکمت متعالیه از فارابی تا امام خمینی و شهید مطهری، با اصالت‌های معرفتی غیر قابل انکارش، بزرگترین دستگاه فهم و تحلیل انسان و کارآمدترین دستگاه تسخیر و به چالش کشیدن تمدن غرب بوده است. کدام فلسفه و دستگاه محاسباتی در طول دویست سال گذشته توانسته است از بیرون اقتدار فلسفه و تمدن غرب، انقلابی به بزرگی انقلاب اسلامی و جبهه مقاومت جهانی را علیه استکبار و طاغوت به وجود آورد و علی‌رغم هزاران بحران و تحدید و جنگ تحمیلی و تحریم اقتصادی، روز به روز بر قدرت معنوی و پویایی تمدنی خود بیافزاید. ما بر پایه مکتب فلسفی و دستگاه محاسباتی امام خمینی (ره) و متفکران انقلاب اسلامی، عالم و آدم ، غرب و جامعه را می‌فهمیم و به انفتاح علم و عظمت انسان و آیندی روشن بشریت معتقد هستیم. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1639
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش هفتم: یادداشت دوست گرامی و ناقد محترم ⏬⏬
✔️ ایدئولوژی یا حقیقت؟ دوست گرامی آقای سید مهدی موسوی در کانال خود در ایتا مدت‌هاست به تبیین گفتمان انقلاب اسلامی می‌پردازد و سعی دارد به زعم خود آن را از تفکرات ناخالص بپیراید. (این‌جا را کلیک کنید) وی در پست جدید خود باز هم درباره درباره ورود غرب‌ستیزی به گفتمان انقلاب اسلامی هشدار داده است. به زعم وی، غرب‌ستیزی جزو گفتمان انقلاب نیست و امثال سید احمد فردید، رضا داوری اردکانی، سید محمد مهدی میرباقری و حتی سید مرتضی آوینی بعدها این مورد را به این گفتمان تزریق کرده‌اند ولی از اساس در‌ آن وجود ندارد. از آن‌جایی که صرفا باید دو رهبر انقلاب و مطهری، بهشتی و مصباح را منابع خود فرض کنیم لذا آن‌چه امثال داوری و آوینی و میرباقری و... گفته‌اند غرب‌ستیزی محض است و خارج از این گفتمان. چند مورد ایراد اساسی به نظر ایشان وارد می‌دانم که به طور خلاصه بدان‌ها اشاره می‌کنم: ➖ یکم. هر اندیشه‌ای باید متعهد به "حقیقت" باشد نه اشخاص. سخن درست را باید شنید و محدود کردن یک گفتمان به افراد معدود و خارج کردن دیگران نتایج خوبی به دنبال نخواهد داشت. به چه دلیل باید اندیشه‌های فیلسوفی مانند داوری و یا آوینی یا میرباقری را کنار بگذاریم؟ بر اساس تایید و رد رهبران انقلاب؟ اگر این ملاک است که البته ملاک خوبی نیست و ایشان درباره خیلی متفکران سکوت اختیار کرده‌اند و نظری نداشته‌اند. آوینی که البته "سید شهیدان اهل قلم" هم بود! ➖ دوم. الصاق یک برچسب بر یک اندیشه و حذف آن نشانه اندیشه‌های ایدئولوژیک است که خود را بر حق و همه را باطل می‌دانند. بسیاری از منتقدان غرب‌زدگی را مخالف علم و تکنولوژی معرفی‌کردن کذبی بیش نیست. نظرات منتقدان مدرنیته متکثر و متنوع است. بیش‌تر منتقدان کنونی در ایران، نوع خاصی از تکنولوژی و نوع خاصی از علم را مورد نقد قرار می‌دهند نه هر نوع علم و تکنولوژی‌‌ای را. ➖ سوم. خود این تفکر که موسوی مبلغ آن است و علم و تکنولوژی غرب را به طور مطلق از فساد آن مجزا می‌کند و علم پیشامدرن و مدرن را تفکیک نمی‌کند، ما را به یاد تفکرات پوزیتیویستی و علم‌گرایانه امثال بازرگان و سحابی قبل از انقلاب می‌اندازد! چرا آن را غیرانقلابی ندانیم؟! حتی عبدالکریم سروش هم در نظراتش در آثاری مانند "تفرج صنع" این‌گونه خام، علم و تکنولوژی مدرن را با علم و فناوری تمدن اسلامی یکی نمی‌گرفت و قائل به نوعی تفاوت میان آن‌ها بود و نقدهایی بر اولی وارد می‌دانست. در خود غرب هم دیگر کم‌تر متفکری بدین راحتی حکم به یکی بودن این دو می‌دهد. حتی موافقان مدرنیته هم به تفاوت‌ها اذعان دارند ولو این‌که باز هم طرف مدرنیته و توسعه تکنولوژی را بگیرند. معضل دوستانی مانند موسوی ماندن در نظرات دهه پنجاهی مطهری است و نادیده گرفتن نزدیک نیم‌قرن پیش‌رفت فلسفه علم و فلسفه تکنولوژی در جهان و ایران. 📎 ادامه دارد @syounnos
✔️ ایدئولوژی یا حقیقت بخش دوم و پایانی چهارم. موسوی نگران آن است جوانان از ضدیت با علم و تکنولوژی دچار زدگی شده و لذا با انقلاب زاویه‌دار شوند! عجبا! این که یک متفکر از "تبعات" یک اندیشه بخواهد با آن دشمنی کند باعث تاسف است. شما یا اندیشه‌ای را مطابق با حقیقت می‌دانی و می‌پذیری یا ناصواب می‌دانی و عقلانی رد می‌کنی. زدگی جوانان دیگر در این میان چیست؟! البته که این مباحث از اساس خالی از بنیان محکم است و قابل نقد. چه دلیلی وجود دارد وقتی شما از آلودگی زیست‌‌محیطی یک تکنولوژی می‌گویی و دعوت به حل معضلاتش می‌کنی، مخاطب عاقل زده شود؟! آن‌قدر که جوانان از فقه متصلب زده شده‌اند از مباحث فلسفی پیرامون مدرنیته زده نشده‌اند! اصولا این مباحث تاکنون محدود به محافل آکادمیک بوده و سیاست‌مداران ایرانی انقلابی اصو‌لگرا و اصلاح‌طلب نسبت به آن آن‌قدر بیگانه‌اند که تمامی برنامه‌های توسعه و مدرنیزاسیون در این سال‌های پس از انقلاب چندان تفاوتی با برنامه‌های توسعه دوره شاه نداشته است. لذا ربط دادن انتقاد از مدرنیته به مهاجرت جوانان یا بحث نفوذ این جریان در مسئولان حکومتی جز حیرت ما نیفزود! بحث در این خصوص بسیار است و نگارنده به همین موارد بسنده می‌کند. @syounnos
برخی از دوستان مطالبه کردند که پاسخ این یادداشت انتقادی سریعا نوشته شود. ان‌شاءالله در اولین فرصت مناسب پاسخ جامع و وافی به تک تک گزاره های یادداشت فوق عرضه خواهد شد. فعلا پاسخ های درج شده در مطالب پیشین (بخصوص جدال احسن ۴ و ۶) تا حدودی می‌تواند نمایانگر عقلانیت انقلاب اسلامی باشد. منتظر نقدهای علمی و یادداشت‌های تحلیلی و مستند عزیزان هستم. نه کلی گویی و نه صرفا ادعای اینکه فلانی غرب ستیز هست یا نیست. بلکه شایسته است روشن کرد که اقتضای یک دستگاه فکری و مبانی آن، غرب‌ستیزی است یا غرب_زدگی و یا اجتهاد عمیق در بنیان‌های فکری و تمدنی غرب.
📌جدال احسن (گفتگوهایی در باب انقلاب اسلامی و تمدن غرب) بخش هشتم: نقدی بر یادداشت «ایدئولوژی یا حقیقت؟» احتمالا در حدود ۱۰ مطلب سلسله وار با عنوان «حقیقت در پرتو واقعیت» ⏬⏬
📌 حقیقت در پرتو واقعیت (نقدی بر یادداشت ایدئولوژی یا حقیقت) بخش اول: 🔸 دوست عزیز آقای علیرضا مکاریان پور از دوستان دانشگاهی دهه هشتاد در دانشگاه اصفهان رشته فلسفه غرب، در یادداشتی نکاتی را در اطراف یادداشت انذار دهنده «سنت گردش ایام و از جاکندگی معرفتی در جبهه فکری انقلاب اسلامی» مطرح ساختند که می‌تواند آغازی بر یک مباحثه علمی در اطراف عقلانیت انقلاب اسلامی و نحوه‌ی مواجهه با علم و تمدنی غربی باشد. موضوعی که قریب به ۲۰۰ سال است محل نزاع مصلحان اجتماعی و اندیشه‌وران معاصر ما بوده است و هنوز هم بحث زنده و موثری است و روایت‌های متعارضی از آن ارائه شده است. نویسنده‌ی محترم، انذارهای یادداشت فوق الذکر را مصاب ندانسته و آن را عاری از حقیقت و نوعی ایدئولوژی پردازی دانسته است. از این رو، به نظر لازم آمد که پاسخی مفصل به این یادداشت ارائه شود تا تفاوت نگاه‌ها بیشتر آشکار شود و طرح‌های مختلف برای آینده‌ی ایران عزیز در معرض سنجش نسل جوان قرار گیرد. ❇️دفاع از غرب‌ستیزی با واژگان غربی یکی از عجایب جماعت مدافع غرب‌ستیزی ایرانی این است که برای دفاع از غرب‌ستیزی از واژگان غربی استفاده می‌کنند و آن را هم در همان معنایی به کار می‌برند که غربیان استفاده می‌کنند. این نشان از عدم دقت و تناقض‌آمیز بودن این مدعا دارد. استفاده از واژه‌ی مشترک لفظی «ایدئولوژی» و نسبت دادن آن به دیگران، نشان از مرجعیت فکر و فرهنگ غرب برای غرب‌ستیزان دارد. ایدئولوژی دانستن هر اندیشه‌ی دیگری، دقیقا همان روشی است که در ۲۰۰ سال گذشته که هر جریان روشنفکری، غیر خود را ایدئولوژی پرداز (= خیال پرداز، آگاهی کاذب) خوانده است و از ورود به بحث‌های عمیق فلسفی پرهیز کرده‌اند. ❇️ غرب‌ستیزی از پایگاه معرفتی غربی از دیگر عجایب غرب‌ستیزان وطنی، این است که مرجع و پناه فکری و فلسفی آنان برای ستیز و تقابل با غرب، فلسفه‌های غربی و اندیشه‌های جامعه‌شناسان انتقادی است. مرجعیت فکر و روش کانت، هگل، مارکس، نیچه، هایدگر و دیگر فیلسوفان پست‌مدرن و جامعه‌شناسان نومارکسیست برای غرب ستیزان، گواه این مسئله است که غرب‌ستیزی مدعایی تناقض آمیز است و صرفا تقابل بخشی از غرب با بخش دیگر از غرب است و هیچ ربطی به ما و جامعه‌ی ما ندارد و ما در ایجاد و نفی آن نقشی نداشته‌ایم. از این‌رو بارها ذکر شده است که غرب‌ستیزی خود نوعی غرب‌زدگی مضاعف است؛ چرا که بازی براساس پایگاه فکری و در میدانی است که اصلا متعلق به ما نیست. مطلب دیگر این است که همین گزینش‌گری و بهره‌مندی از بخشی از تفکرات فلسفی و جامعه‌شناسی غرب برای ستیز با بخش دیگری از علم و فرهنگ غربی نشان می‌دهد که می‌توان با اتخاذ یک سلسله مراقبت‌ها و ملاحظات فلسفی و اجتهادی، از فلسفه‌ها، علوم و فناوری‌های تمدن غرب استفاده کرد. البته بحث از مراقبت و ملاحظات فلسفی و اجتهادی یک پدیده‌ی فرایندی، چند مرحله‌ای و پیچیده است که باید مفصل به آن پرداخت. ❇️ نیاز به یک دستگاه فلسفی مستقل از غرب نویسنده محترم باید مشخص کند که چگونه از ذیل سیطره‌ی تاریخ و فلسفه غرب خارج شده است و براساس کدام دستگاه فلسفی و الهیاتی (مستقل از غرب) به نقد غرب و مظاهر آن می‌پردازد که امکان غرب‌ستیزی فراهم شود؟ هر چند تأملات فلسفی هگل، مارکس، هایدگر، گنون و فوکو هر یک دارای نقاط قوتی در فهم مدرنیته و تمدن غربی دارد و حتما برای نگرش فلسفی به مدرنیته مفید است و باید از آنها بهره گرفت، اما غیر قابل انکار است که همه‌ی آنها خود محصول اومانیسم، مدرنیته و تمدن غربی است و با آنها نمی‌توان به ستیز با غرب پرداخت آنگونه که مقصود غرب‌ستیزان است. این دستگاه‌های فلسفی به عنوان مکمل و موید می‌تواند موثر باشد اما نمی‌تواند پایگاه و زیربنای مواجهه‌ای فلسفی، عمیق و مستقل و حکیمانه باشد لذا لازم است از نقطه‌ی دیگری آغاز شود. آن نقطه کجاست؟ 🛑 ادامه دارد .... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1648
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش دوم: ❇️ حکمت متعالیه افق‌گشای آینده‌ی انسانی ما به نظرم برای این خروج و استقلال چاره‌ای جز رجوع به معارف اسلامی و حکمت متعالیه‌ نداریم حکمتی که در ذیل تاریخ انبیای الهی و معارف قرآن کریم شکل گرفته است و با نهضت ترجمه وارد گفتگوی فلسفی با ایران و هند و یونان شد و در ذیل اندیشه‌ی توحید، حکمت اسلامی توسط فارابی تاسیس شد و با ملاصدرای شیرازی و شارحان او به کمال رسیده است و ظهورات این بلوغ و کمال، در دستگاه فلسفی امام خمینی، علامه طباطبایی، شهید مطهری و شهید بهشتی آشکار است و در انقلاب اسلامی ایران تحقق عینی یافت و توانست در میانه‌ی دوگانه‌ی غرب و شرق، لیبرالیسم و سوسیالیسم، افق‌های جدید را به بشریت عرضه کند و طریق دیگری را برای خروج از فروبست‌های مدرنیته و علم غربی عرضه کند. راهی که رهبران و متفکران انقلاب اسلامی برای خروج از وضعیت امروز جهان عرضه می‌کنند در درجه‌ی اول متعلق به عالم سیاست و اقتصاد نیست آنگونه تفکر و فلسفه‌ی غربی پیشنهاد می‌دهد بلکه در درون انسان و در ارتباط انسان با خداوند متعال است. امام خمینی در نامه‌ی به گورباچف (صدر هيئت رئيسه اتّحاد جماهير سوسياليستي شوروي) یک دستگاه فلسفی و الهیاتی متمایزی را برای تبیین حقیقت دنیای غرب اعم از سوسیالیسم و لیبرالیسم برگزید و به درستی حقیقت آن را آشکار کرد و تنها راه برون رفت از بن‌بست های عالَم غربی، بازگشت به حقیقت هستی و فطرت الهی انسان معرفی کردند و رسیدن به این افق معنایی را در مراجعه‌ی عمیق و حکیمانه به آراء فیلسوفان و عارفان مسلمان همچون فارابی، ابن‌سینا، سهروردی، ملاصدرا و ابن‌عربی دانست. زمانی که ادوارد شواردنادزه (وزیر خارجه شوری) محضر امام خمینی رسید تا ضمن تشکر، از اصلاحات سیاسی و اقتصادی شوروی گزارش دهد امام خمینی بی‌اعتنا به این امور، افق دیگری را نشان دادند و در جملات کوتاهی فرمودند: «من می خواستم جلوی شما یک فضای بزرگتر باز کنم. من می خواستم دریچه ای به دنیای بزرگ، یعنی دنیای بعد از مرگ که دنیای جاوید است را برای آقای گورباچف باز نمایم و محور اصلی پیام من آن بود. امیدوارم بار دیگر ایشان در این زمینه تلاش نمایند.» ❇️ شهید مطهری استاد تفکر آینده امام خمینی، علامه طباطبایی، شهید مطهری معلمان و فیلسوفان سازنده‌ی جهان معنایی عصرما هستند. لذا رجوع ما به آنها، رجوع به تفکر وحقیقت است و این ارجاع، نه تنها موجب خیال‌پردازی و آگاهی کاذب(ایدئولوژی) نمی‌شود بلکه موجب بازگشت به بنیان‌های معرفت و تفکر می‌شود؛ چراکه، فیلسوف راهنمای آینده و گشاینده‌ی افق‌های جدید برای خروج از فروبست‌های معرفتی و ذهنی است. اگرچه فیلسوفان فرزندان زمانه‌ی خود هستند و درد انسان ودغدغه‌ی جامعه‌ی خود را دارند اما فیلسوف فرزند دلیل هم هست و جویای حقیقت. او زبان واقعیت است تا حقیقتی را آشکار کند و جهالتی را بزداید؛ از این رو، فلسفه‌ی هیچ فیلسوفی کهنه نمی‌شود و متعلق به عصر و مصری نیست. این ما هستیم که باید نسبت خود را با فلسفه و فیلسوف به درستی مشخص کنیم و نحوه‌ی تفکر و تعقل را یاد بگیریم و راه‌های رهایی و سازندگی را بجوییم و حکیمانه با پدیده‌ها روبرو شویم. آری متفکران انقلاب اسلامی و بخصوص شهید مطهری فرزند زمانه خود است اما او فیلسوف ومعلم تفکر در عصر ماست وبا او می‌توان به تفکر راهی پیدا کرد وافق‌های آینده‌ی ممکن را گشود. اما تذکار این نکته مهم است که راهی که امام خمینی و شهید مطهری برای تفکر گشوده‌اند درذیل تاریخ اروپا و در دشمنی و تضاد با علم و تمدن غرب نیست. در هیچ کجای این تفکر، محور واساس، ستیز وتضاد نیست بلکه پرسش است وحکمت؛ فهم است ومعنایابی؛ حرکت است و تعالی. این تفکر با گذار از اصالت ماهیت به اصالت وجود، با عبور از تباین موجودات به تشکیک موجود، با نفی استقلال موجودات و اثبات ربط فقری ماسوی‌الله، و توسعه‌ی حرکت از اعراض به جواهر، یک شبکه‌ی مفهومی متعالی را برای درک عالم و آدم عرضه کرده‌ است که براساس آن می‌توان به تحلیل جامعه و تاریخ، فرهنگ، هنر، علم و فناوری پرداخت. این است راز تاکیدات مکرر امام خمینی و آیت الله خامنه‌ای به مطالعه‌ی عمیق آثار استاد شهید مطهری. چرا که او توانست با حکمت و فلسفه اسلامی بنیان‌های فرهنگ وتمدن بشری رادرک کند وبرای خروج از فروبست‌های معرفتی آن، راهی را پیشنهاد دهد که «بحران اگاهی» و «ازجاکندگی معرفتی» درجامعه‌ی اسلامی را به درستی شناسایی کند وبه تقویت خودآگاهی و خودباوری انسان مسلمان دربرابر تهاجم تمدن غرب وسیطره‌ی مدرنیته بپردازد و در عین حال، طرحی اجتهادی از مواجهه‌ی اسلام بانیازهای زمان و پیشرفت‌های علمی وفناوری‌های جدید عرضه کند که راهنمای بسیاری از متفکران انقلابی و مصلحان اجتماعی عصرما باشد. 🛑 ادامه دارد .... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1649
📌حقیقت در پرتو واقعیت بخش سوم: ❇️ تشکیک تفکر و سلسله مراتب متفکران و کنشگران در عقلانیت انقلاب اسلامی براساس مفاد روایات و مبانی حکمت متعالیه و دستگاه فکري انقلاب اسلامی، عقل، تفکر و علم مقول به تشکیک است و دارای مراتب و درجات مختلفی است. به همین اعتبار متفکران و عالمان نیز دارای درجات و مراتب مختلفی هستند و نمی‌توان همه‌ی آنها را در یک رتبه قرار داد و همچنین نمی‌توان همه را با یک دست راند. بلکه لازم است تا با ترسیم درجات و مراتب تفکر و اندیشه در نسبت با انقلاب اسلامی، نقش هر متفکر و اندیشه‌ورز را در مواجهه‌ی با انقلاب اسلامی مشخص کرد. به همین اعتبار، نمی‌توان تفکر و اندیشه‌ی انقلابی را به معدود افرادی محدود کرد و سایرین را حذف کرد همچنان که نمی‌توان سلسله مراتب و درجات اندیشه و تفکر انقلابی را نادیده گرفت و همه‌ی گویندگان و نویسندگان را در یک رتبه قرار داد و هیچ تفاوت و تمایزی میان آنها معتقد نبود. بنابراین باید سلسله مراتب تفکر انقلابی و کنش‌گری اجتماعی معطوف به انقلاب را ترسیم کرد و جایگاه و نقش هر کس را در آن مشخص نمود. در یک الگوی اولیه می‌توان چنین سلسله مراتبی را پیشنهاد کرد: ۱. رهبران انقلاب اسلامی؛ ۲. نظریه‌پردازان افق‌گشا، مکتب ساز و موثر در راهبری فکری و معرفتی انقلاب اسلامی؛ ۳. نظریه‌پردازان اصلاح و تغییرات اجتماعی؛ ۴. مروجان و مبلغان انقلابی همسو با رهبران و متفکران اصیل انقلاب اسلامی؛ ۵. مروجان و مبلغان انقلابی غیرهمسو با رهبران و متفکران اصیل انقلاب اسلامی؛ ۶. کنشگران همسو که خود را با مکتب فکری رهبران و نظریه‌پردازان تطبیق می‌دادند و بر آن اساس به کنش انقلابی پرداختند. ۷. کنشگران غیر همسو اما موثر در انقلاب؛ ۸. کسانی که در دوران مبارزات و قبل از پیروزی هیچ نقش و کنش انقلابی نداشتند اما بعدا توبه کردند و بعد از پیروزی در مبانی خود تغییر دادند و به صفوف انقلابیون پیوستند. ۹. کسانی که هیچ اعتقادی نداشتند و بعدا ملحق شدند اما هیچ تغییری در مبانی فکری خود ندادند ولی در عین حال در مراکز انقلابی حضور قدرتمند داشتند. ❇️ «جریان خلاق فکری» حوزوی و نظریه‌پردازی برای انقلاب اسلامی بی تردید بسیاری از فقیهان، عالمان و مبلغان، و برخی از مصلحان اجتماعی، روشنفکران دغدغه‌مند مردمی، معلمان و هنرمندان انقلابی در ایجاد بیداری اسلامی و آگاهی بخشی ملت و مبارزه با ظلم استبداد داخلی و دخالت استعمار خارجی موثر بوده‌اند اما آنچه نقش محوری در بیداری اسلامی و مبارزه‌ی اساسی با استبداد و استعمار را داشت «جریان خلاق فکری» شکل گرفته در حوزه علمیه قم بود که از میان طرح‌های مختلف سیاسی و اجتماعی طرح نویی از و‌ عینی را در سیاست براساس حکمت و فقاهت اسلامی ارائه کرد و به شبهات و اشکالات فلسفی و حقوقی سایر جریانات پاسخ‌های محکم و اقناع کننده داد و موفق شد نسل جوان تحصیل کرده را قانع کند. مردم هم به این تفکر اعتماد کردند. بعدا همین تفکر، تعیین نوع نظام سیاسی و همچنین طراحی قانون اساسی را برعهده گرفت و در میدان‌های فکری و عملی به تثبیت و تعمیق بنیان‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی پرداختند. بنابراین انقلاب اسلامی بیش از هر مکتب و جریان فکری، مرهون نظام فکری و دستگاه معرفتی امام خمینی و علامه طباطبایی و شاگردان برجسته ایشان همچون شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید باهنر، شهید مفتح، آیت الله خامنه‌ای است که با نظریات عمیق اسلام‌شناسانه‌ی خود، موجب شکل گیری یک «جریان خلاق فکری» شدند و نتیجه این جریان خلاق، تحول باطنی مردم و انقلاب درونی آنها شد. تحولی که مرهون بازشناسی اسلام به عنوان یک مکتب جامع و مسلک اجتماعی دارای اصول منسجم و یک آهنگ ناظر به زندگی جمعی انسان در جهت رشد جامع انسان و پیشرفت همه جانبه‌ی جامعه اسلامی است. طرحی که امام خمینی آن را در دروس تخصصی فلسفه، فقه و اصول بارها به شاگردان تعلیم فرمود و در آثار مکتوب و بیانات مختلف خود خطاب به انقلابیون بارها و بارها بیان کرده و به آسیب‌های نگاه‌های تقلیل‌گرایانه به اسلام پرداخته‌اند. امام خمینی و شاگردان ایشان به خوبی نشان دادند که نگرش‌های تقلیل گرایانه در طول تاریخ گذشته موجب ضعف و انحطاط مسلمین شده است نگاه‌هایی که اسلام را به یک بعد و یک جنبه فروکاسته و از جامعیت و شمولیت آن نسبت به همه‌ی ساحت‌های حیات انسانی غفلت کرده است. همین نگرش تقلیل گرایانه موجب تورم برخی علوم و تضعیف و یا حذف بعضی از علوم دیگر شده است. بر اساس این آسیب‌شناسی دقیق، توسط امام خمینی و شاگردان نظریه‌ی مدینه‌ی فاضله‌ی توحیدی و حکومت اسلامی در قالب یک دستگاه فلسفی و الهیاتی جدید عرضه شد و تفسیری فلسفی از عالم و آدم، جامعه وتاریخ، انقلاب و تغییر، آینده و حکومت عرضه شد و مورد اقبال عمومی مردم قرار گرفت. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1649
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش چهارم: ❇️ سلسله مراتب کنشگران انقلاب اسلامی بدون تردید و با هزاران دلیل و مدرک مثل روز روشن است که انقلاب اسلامی محصول یک دستگاه فکری و عقلانیت متعالی است که توسط امام خمینی (ره) و شاگردان برجسته او مبتنی بر حکمت و فقاهت اسلامی طراحی و تبیین شد و به عرصه‌ی عمومی عرضه و به فرهنگ و گفتمان اجتماعی تبدیل شد. آن هم در زمانه‌ای که بسیاری از جریانات فکری و فرهنگی در غرب‌زدگی فروخفته بودند و در وصف و مدح لیبرالیسم، سوسیالیسم و یا ناسیونالیسم خطابه می‌خواندند و کتاب می‌نوشتند. در زمانه‌ای که برخی از آنها از «عصر عسرت» و «عصر اضطرار» سخن می‌گفتند و بر امتناع انقلاب و تغییر اجتماعی تأکید داشتند و به حوالت تاریخی دل سپرده بودند و مشغول نظریه‌پردازی برای حزب رستاخیز و یا تئوریزه کردن سیاست‌های فرهنگی رژیم پهلوی از طریق تصوف و عرفان بودند. در زمانه‌ای که برخی به مبارزه با بهایت و کناره گیری از انقلاب و مبارزه اشتغال داشتند. اما با نهضت فکری و فلسفی و فقهی امام خمینی، علامه طباطبایی و شهید مطهری، روح تازه‌ای در جریانات فکری و روشنفکری و مذهبی ایجاد شد و بسیاری از لاک دفاعی و مبارزات سیاسی و پارلمانی خارج شدند و به نهضت علمی و فکری اسلامی و مبارزات عمیق انقلابی پیوستند و در افقی جدیدی به کنش‌گری فکری و اجتماعی پرداختند. از جمله آنها بسیاری از مصلحان و روشنفکران دغدغه‌مند مسلمان هستند که هرچند طرحی شفاف برای انقلاب و تحول کلان اجتماعی و حکومت آینده عرضه نکردند و یا مورد اقبال نهایی مردم واقع نشد اما نقش موثری در آگاهی‌بخشی مردم داشتند و ایده‌هایی را برای تغییر و اصلاح امور بیان می‌کردند. افرادی همچون آیت الله طالقانی، شیخ حسین لنکرانی، مهندس بازرگان، دکتر سحابی، محمدتقی شریعتی، دکتر علی شریعتی، جلال الدین فارسی، دکتر مصطفی چمران، دکتر حسن حبیبی، دکتر علی شریعتمداری، ابوالحسن بنی‌صدر، عبدالکریم سروش، و ... از جمله این شخصیت‌های موثر در آگاهی بخشی مردم و قشر جوانان و دانشجویان داخل و انجمن‌های اسلامی دانشجویان اروپا بودند که گرایش‌ها و تفکرات مختلفی داشتند و هر یک بعد از انقلاب اسلامی رویه‌ای متفاوت را پیشه‌ی خود ساختند که بررسی آن از رسالت این مجمل خارج است. همچنین باید از روحانیت مبارزی یاد کرد که در شهرهای مختلف به تبیین معارف اجتماعی اسلام مشغول بودند و مردم را از طریق گفتار و نوشتار خود به وضعیت خود آگاه می‌ساختند حضرات آیات و حجج اسلام مشکینی، قاضی تبریزی، مدنی، منتظری، هاشمی رفسنجانی، دستغیب، مدنی، اشرفی اصفهانی، صدوقی، فاضل لنکرانی، محمدتقی فلسفی، مکارم شیرازی، شهید محلاتی، مصباح، صانعی، ربانی شیرازی، خلخالی، میانجی، کافی، ربانی املشی، واعظ طبسی، هاشمی‌نژاد، شهید سعیدی، شهید غفاری، و صدها روحانی دیگر. هزاران جوان غیور مسلمان در جای جای ایران عزیز در گروه‌ها و تشکل‌های اسلامی و انجمن‌های اسلامی دانشجویان و اصناف از دیگر کنشگران فعال انقلابی بودند که نقش تعیین کننده‌ای در گسترش تفکر انقلاب اسلامی و طرح جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی امام خمینی (ره) داشتند. روشن است که نمی‌توان همه‌ی این کنشگران را در یک رتبه قرار داد و آرا و انظار آنها را از جمله آثار تاثیرگذار در شکل‌گیری بنیان‌های فکری انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی دانست هر چند که تلاش‌های هر کدام از این جریانات و افراد قابل احترام و استفاده است و لایق قدردانی و سپاسگزاری. اما لاجرم باید از میان همه‌ی این جریان‌ها، براساس واقعیت میدانی دست به گزینش زد و به آثار و اندیشه‌های رهبران و متفکران نظریه‌پرداز انقلاب اسلامی مراجعه کرد و دیگر جریان‌ها و افراد را با آنها مقایسه کرد و تحلیلی عالمانه و حکیمانه از اندیشه‌ها و کنش‌های آنها ارائه کرد. اگر چنین نکنیم به طور قطع دچار التقاط، تحریف و انحراف از مسیر انقلاب اسلامی خواهیم شد و تشتت و اختلافات فکری، نیروهای جبهه‌ی را متفرق خواهد کرد. در نتیجه جدال و تضاد گسترش می‌یابد و تفکر اصیل انقلاب اسلامی به محاق خواهد رفت و قدرت و شکوه جامعه اسلامی تضعیف خواهد شد. بنابراین چاره‌ای نداریم جز اینکه براساس اصل «انقلابی‌گری مقول به تشکیک» اندیشه‌ها و شخصیت‌های مختلف را دسته‌بندی کنیم و نسبت هر یک را با عقلانیت انقلاب اسلامی و مکتب امام خمینی روشن و جایگاه و ظرفیت هریک از آنها را مشخص کنیم سپس از همه‌ی آنها در تبیین انقلاب اسلامی و بایسته های مسیر آینده استفاده اجتهادی، نظام واره و جایگاه‌شناسانه کنیم و الا دچار تحریف و انحراف خواهیم شد. (ر.ک: بیانات مقام معظم رهبری ۱۴ خرداد ۱۳۹۴) این تحریف اختصاصی به اصلاح‌طلبان و جریانهای حامی لیبرالیسم ندارد بلکه جریانهای مدعی انقلابی‌گری و عدالت خواهی و غرب‌ستیزی در معرض این تحریف بزرگ هستند. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1651
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش پنجم: ❇️ شهید آوینی هنرمندی جستجوگر در عقلانیت انقلاب اسلامی عقلانیت انقلاب اسلامی و حرف نوی جمهوری اسلامی، آنچنان جذاب و جدید بود که بسیاری از جوانان تحصیل کرده و هنرمند بی‌غرض را جذب خود کرد و موجب یک گشت فکری در آنها شد به نحوی که از گذشته‌ی خود توبه کردند و با عقلانیت انقلاب اسلامی راهی به رهایی یافتند و در مسیر سازندگی ایران عزیز قرار گرفتند. از جمله‌ی این جوانان بیدار شده سید مرتضی آوینی است. آوینی از جمله کسانی است که پس پیروزی انقلاب اسلامی، بیدار شد و از تفکرات خود دست شست و از نو آغاز کرد و سعی داشت که روز به روز به عقلانیت انقلاب و آثار امام خمینی نزدیک شود. او در مسیر شدن و صیروت بود و گمشده‌ای خود را در جهاد ودفاع مقدس یافت وتوانست روایتگر وجوهی از جوانان انقلابی و مجاهد ما در جنگ باشد. حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای در چند بیان کوتاه به تجلیل از شخصیت شهید آوینی پرداخته و فرموده اند: «شهید آوینی با آن بیان شیرین و ‌زیبا و اثرگذارِ خودش توانست جزئیّات جبهه را برای ما روایت بکند و آن را ماندگار بکند. کاش کسانی بتوانند این کار را بکنند؛ ‌هم در گفتار و هم در نوشتار و هم در کارهای هنری و نمایشها و پدیده‌های هنری‌.»(‌۱۳۹۹/۰۲/۲۱) به نظر آیت الله خامنه‌ای شهید آوینی علاوه بر صفای روحی، دارای قلم قوی و ‌هنرمندانه‌ بود و خودش هم به خوبی آنرا اجرا و قرائت می‌کرد که به دل می‌نشست و در حال پخته شدن و‌ صیرورت بود. (۱۳۷۲/۰۶/۱۱) ایشان در باب مهمترین ویژگی مهم شهید آوینی فرمودند: «زنده کردن ارزش‌های دفاع مقدس در خاطرها. آن خاطره‌ها را یکی یکی ‌از زبان‌ها بیرون کشیدن و آن‌ها را به تصویر کشیدن و آن فضای جنگ را بازآفرینی کردن. این کاری بود که ایشان داشت می‌کرد ‌و هرچه هم پیش می‌رفت، بهتر می‌شد. یعنی پخته‌تر می‌شد. چون کار نشده‌ای بود. ... اول ایشان شروع کرد و بعد کم‌کم بهتر و پخته‌تر شد. من حدس می‌زنم اگر ایشان زنده می‌ماند و ادامه می‌داد، این کار خیلی اوج پیدا می‌کرد.»(۲ / ۲/ ۱۳۷۲) به همین جهت، فقط یکبار برای وی در یادداشت‌کوتاهی از تعبیر «سید شهیدان اهل قلم» استفاده کردند و او را برای قشر هنرمند الگوی یک هنرمند متعهد به اسلام و ارزشهای اسلامی دانستند همانگونه که مرحوم فرج‌الله سلحشور را چنین معرفی کردند.(۱۳۹۵/۰۱/۰۱) این مطلب، جمع‌بندی مجموع نکات و بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای درباره‌ی شهید والامقام سید مرتضی آوینی است. اما ایشان هیچ‌گاه از ایشان به عنوان فیلسوف، نظریه‌پرداز، جامعه‌شناسی، تمدن شناس، غرب‌شناس یاد نکرده است و هیچگاه هیچ کس را به افکار و کتابهای ایشان برای شناخت اسلام و انسان، جامعه و تمدن، غرب و فناوری ارجاع نداده‌اند. بلکه بر در حال شدن و پخته شدن ایشان تأکید دارند. بدون تردید نقش شهید سید مرتضی آوینی در هنر متعهد انقلابی و در تصویرگری وجودی از معنویت دفاع مقدس، بسیار ارزشمند و محوری است و نمی‌توان قدردان زحمات او در این مسیر و راهی را که گشود نبود. همچنین یادداشت‌ها و مقالات او در مجله هنری - فرهنگی سوره که بعدها در چند مجلد کتاب تدوین شده است میراث ارزشمندی است از تأملات یک سردبیر و هنرمند متعهد و جستجوگر در حال شدن و صیرورت که هر چه بیشتر بر عمر او افزوده می‌شد بیشتر از تفکرات سابق تزکیه می‌شد و به اندیشه‌های متعالی امام خمینی و متفکران انقلاب اسلامی نزدیک می‌شد. اما در میان جمعی از جوانان و سخن‌گویان، با اغراق‌گویی و خروج از دایره‌ی واقعیت، چنین وانمود می‌شود که ایشان فیلسوف و متفکر بزرگ انقلاب اسلامی است و می‌تواند جایگزین متفکران و فیلسوفان انقلاب شود و باید براساس یادداشت‌ها و مقالات معدود او، انقلاب اسلامی و بنیان‌های فکری آن را تفسیر و تحلیل کرد و بر این اساس سیاست‌های کلان نظام در عرصه‌های فلسفی، فرهنگی، روابط بین‌الملل، علم و فناوری را تعیین کرد. به گونه‌ای که صریحا به نفی تفکرات فلسفی و اندیشه‌های متعالی فیلسوفان و متفکران اصیل انقلاب اسلامی بخصوص شهید والا مقام حضرت آیت الله مطهری می‌پردازند که آیت‌الله العظمی خامنه‌ای حدود ۲۰۰ صفحه مطلب درباره شخصیت فکری و فلسفی و نقش ایشان در ساخت بنیان‌های فکری و فلسفی انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی گفته و نوشته‌اند و هر ساله همه‌ی اقشار جامعه اعم از دانشجویان و طلاب، سیاستمداران و فقها را به مطالعه‌ی عمیق آثار ایشان دعوت و سفارش می‌کنند.(ر.ک: استاد در کلام رهبر، و به اینجا مراجعه شود) به طور قطع، این برخورد غلوآمیز و این اغراق گویی‌ها، نه تنها هیچ کمکی به ارتقا جایگاه شهید والامقام آوینی عزیز نمی‌کند بلکه موجب می‌شود که خارج جایگاه و نقش تاریخی‌اش خوانده شود و موجبات هدم میراث انقلابی و سوء فهم بسیاری از خوانندگان را فراهم کند. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1652
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش ششم: متاسفانه بسیاری از مروجان افکار «عصر عسرت»، «عصر اضطرار» و «عصر حیرت» و «امتناع‌ اندیشی» با گرایش‌های مختلف فکری و اجتماعی به بهانه‌های مختلفی باب نفی استاد شهید مطهری را در جامعه گشوده اند و هر روز تشکیک جدیدی در اصالت فکر و کارآمدی نظام فلسفی و فقاهتی ایشان وارد می‌کنند. و در عوض برخی از همین جریانات درصدد جایگزین کردن برخی از نویسندگان و‌ گویندگان دیگر در برهه‌های مختلف همچون عبدالکریم سروش، رضا داوری، سید مرتضی آوینی، سید منیرالدین شیرازی، علی صفایی حائری، سبد محمد حسین لاله‌زاری تهرانی و امثالهم - که هر یک در جای خود محترم و قابل استفاده هستند و قطعا از آثار قلمی و بیانی آنها می‌توان بهره‌های زیادی گرفت و از آنها در تقویت شاخ و برگ اندیشه انقلاب اسلامی استفاده کرد - به جای متفکران و فیلسوفان اصیل انقلاب اسلامی بوده و هستند. در اینجا یک نمونه از صدها بیان آیت‌الله خامنه‌ای درباره‌ی استاد شهید علامه مرتضی مطهری ذکر می‌شود تا بار دیگر نقش منحصر به فرد ایشان در جریان فلسفی انقلاب اسلامی بهتر شناخته شود: «یک جمله در باب شهید مطهّری باید عرض کنم. اگرچه سیزده، چهارده سال است که در جلالتِ این مرد، مکرّر در مکرّر حرف زده‌ایم و حرف شنیده‌ایم، اما این، یک کتابِ ناتمام است. فضیلت مردی مثل شهید مطهرّی، واقعاً در طول سالها هم قابل بیان کردن به شکلی که حقّش ادا شود، نیست. لذا، باز هم ملت ما باید از مطهّری عزیز - این شهید بزرگوار - بشنود. آن جمله این است که شهید مطهّری یک مبارزِ در راه خدا؛ یعنی یک مجاهد فی سبیل‌اللَّه بود. منتها جهاد، انواعی دارد. یکی از سخت‌ترین جهادها این است که در مقابله با هجوم افکار و فرهنگهای غلط و انحرافی و درک غلط جمعی از مردم، انسانی که حق را میشناسد، بایستد و بخواهد از حق دفاع کند و با بیان، بافکر، با منطق و با سلاح زبان و قلم، ذهنها را به سمت آنچه درست است هدایت کند. این، از آن جهادهای بسیار دشوار است و شهید مطهّری، این جهاد سخت را سالهای متمادی انجام داد. او انسان بصیر و نافذالبصیره‌ای بود؛ آدم معمولی نبود؛ بینش تیزی داشت؛ به سطح جامعه نگاه میکرد و اشتباهاتی را که در فهم عمومی ملت ما وجود داشت و متأثّر از تلقین دشمنان بود، میفهمید که چیست و شروع میکرد با آنها مبارزه کردن. همین مبارزه، که مبارزه در راه خدا بود، کمک بسیار زیادی به پیروزی این انقلاب کرد؛ چون تا مردم فکرشان درست نباشد، کارِ درست از آنها سر نمیزند. فکر که درست شد، انسان درست عمل میکند. اعتقاد به یکراه درست که پیدا کرد، در آن راه به حرکت درمی‌آید و آن راه را میپیماید. شهید مطهّری به شناخت مردم کمک میکرد که راه را بشناسند. پس، به پیروزی این انقلاب و به هدایت این حرکت عمومی کمک کرد. کاش کسانی که در آن روزهای سخت در میدان مبارزه بودند، بنشینند و با قلم تحلیلی، آنچه که گذشته است - آن غصّه‌ها، آن رنجها و آن خون دلها را بیان کنند، تا این جوانان ما، این عزیزان ما و این نو باوگان ما، متوجّه شوند که ما از چه معابری عبور کردیم. گاهی اتوبوس از راههای سختی عبور میکند و مسافری که در خواب است، متوجّه نمیشود به راننده بیچاره، به شاگرد راننده و به چند نفری که بیدار بوده‌اند چه گذشته تا از گردنه‌های خطرناک عبور کرده‌اند. اینها را بنویسند تا مردم بدانند که مطهّریها درآن دوران چه کردند. نکته دیگر این‌که همان مبارزه موجب شد که مطهّری به شرف شهادت نائل شود؛ یعنی آن دشمنیکه مطهّری را بر زمین‌انداخت وخون او راجاری کرد، دشمنی بود که از ارشادها و آگاهیهایی که او به مردم میداد، صدمه میدید. چون شهید مطهّری در مقابل التقاط ایستاد، در مقابل نفاق ایستاد، در مقابل تهاجم فرهنگ غرب و شرق ایستاد و اسلام ناب و اسلام فقاهتی را ترویج کرد، لذا کسانیکه با این چیزها مخالف بودند، او را بر زمین انداختند. اگر دستشان میرسید، هر کسی را هم که شبیه مطهّری و کوچکتر از مطهّری و در راه مطهّری بود، بر زمین میانداختند؛ اما خدای متعال به آنها این فرصت را نداد و ان‌شاءاللَّه، هرگز هم نخواهد داد. پس، تجلیل از مطهّری به خاطر اینهاست. من گاهی میبینم بعضی از افراد درباره شهید مطهّری مطلبی مینویسند، یا حرفی میزنند که ناشی از نشناختن مطهّری است. مطالب غلط و حرفهای عجیب و غریبی درباره او مینویسند و بیان میکنند که روح او هم از آن مطالب و حرفها خبردار نبود. متأسفانه، این از واقعیّات است؛ یعنی همان کسانی که یک عمر، در دوران اوج تفکّرات شهید مطهّری با او مبارزه کردند، امروز چون نام شهید مطهّری نام درخشانی است، این‌جا و آن‌جا به نام او تمسّک میکنند و زیر لوای این نام، باز همان حرفهای خودشان را میزنند.» ۱۳۷۲/۰۲/۱۵ بیانات در دیدار جمعی از کارگران و معلمان 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1653
📌 واقعیت در پرتو حقیقت بخش هفتم ❇️ رویکردهای تجدد شناسی و غرب‌شناسی حدود ۲۰۰ سال است که پدیده‌ی تجدد، غرب و مظاهر فرهنگی و سیاسی آن موضوع مطالعه و مباحثات علمی و اجتماعی بسیاری از نویسندگان و اندیشه‌ورزان جهان اسلام از جمله ایرانیان است و رویکردها و نظریه‌های مختلفی تولید شده است که به راحتی نمی‌توان از کنار آنها گذشت. در مجموع سه رویکرد کلان در این زمینه وجود دارد که ذیل هر رویکرد نیز نظریات مختلفی مطرح شده است. نشناختن این رویکردها و عدم تفکیک دقیق و عمیق میان آنها موجب شده است که برخی از نویسندگان دچار خطای در تحلیل شوند و به صرف مشاهده‌ی یک سلسله اشتراکات در روبناها، حکم به این همانی کنند و سریع حکم و لوازم یکی را به دیگری نسبت دهند. بر پژوهشگران و تحلیل‌گران این میدان لازم است مطالعات دقیق تاریخی و فلسفی در باب جریانات فکری و فرهنگی ایران و رویکردهای آنان داشته باشند و به صرف شباهت در برخی از ظواهر حکم به این‌همانی اندیشه‌ها و مکاتب نداشته باشند. این سرعت در متشابه‌پنداری و جسارت در تطبیق و این‌همانی‌سازی‌ها محصول عدم توجه به بنیان‌های فکری و فلسفی جریانات و مکاتب مختلف و ورود غیر فلسفی و مبنایی به بحث پیچیده‌ی جریان‌شناسی و تحلیل مکاتب است. برای تحلیل جریانات و فهم شباهت‌ها و تمایزها چاره‌ای نیست جز اینکه در تحلیل هر مکتب فلسفی و فکری از مبانی معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی آغاز شود تا معلوم شود که از چه پایگاه معرفتی به علم، تمدن، غرب و مدرنیته توجه شده است و چه لوازم ذاتی و آثار عینی بهمراه دارد. 🔹 رویکرد اول: نگاه خوش‌بینانه و «بشرط شئ» براساس این رویکرد، تمدن غرب و مظاهر آن، حرکت طبیعی و ضروری تاریخ انسان است که به هیچ وجه گریزی از آن نبوده و نیست. آنچه در این تمدن رقم خورده است، دلالت عقل سلیم و ظهور قدرت انسان در خروج از ناآگاهی و شجاعت به‌کارگیری عقل به نحو استقلالی در مدیریت همه‌ی امور این جهانی و تسخیر طبیعت است که محصول آن «علوم تجربی» است که به کشف قوانین طبیعت منجر شده است و طبیعتاً به خوشبختی بشر انجامیده و یا خواهد انجامید. تقریر های مختلفی از این رویکرد وجود دارد. بنابراین سایر کشورها و جوامع اگر در پی توسعه و پیشرفت هستند چاره‌ای ندارند جز اینکه همان مسیری را طی کنند که انسان و جامعه‌ای غربی طی کرده است و همان علوم و فناوری‌ها را به کار بگیرد که در این تمدن ساخته و پرداخته شده است. در غیر این صورت، هیچ طرح و امکان دیگری برای توسعه نیست. ۱. تقریر الحادی: در این تقریر، تجدد ستیز با دین و سنت و گسست از هر امر قدسی و غیبی است. لذا هر آنچه پیشتر بوده است یا خرافه و جهالت است و یا عنصر فرهنگی و پیشا علم که صرفا متعلق به دوران کودکی بشر و مقدمه‌ای برای بلوغ او بوده است. از این‌رو، هیچ اعتبار معرفت‌شناختی برای آنها وجود ندارد. براین اساس توسعه و پیشرفت در گرو نفی سنت و دیانت از معرفت بشری و خروج آنها از حوزه‌ی عمومی است. سنت و دین نه تنها معرفت بخش نیست بلکه متعلق شناسایی و ابژه‌ی علم تجربی است تا ریشه‌های طبیعی آن (همچون توتم‌ها، ترس، غریزه، فرافکنی) تبیین شود. ۲. تقریر دینی: در این تقریر، تجدد و مظاهر تمدنی آن نه تنها در ستیز و تقابل با سنت و دیانت نبوده است بلکه نتیجه قهری ادیان و رنسانس دینی در جهت بازگشت به جوهره دین است. جوهره‌ای که بر دعوت انسان به عقلانیت ابزاری و قناعت مادی و تولید بیشتر استوار است. مهندس بازرگان در کتاب «راه طی شده»، تجدد و مظاهر تمدنی آن را در ادامه راه انبیا فهم و تفسیر می‌کند که انسان را به کارگیری استقلالی عقل طبیعی و عقلانیت ابزاری دعوت کرده‌اند. در این تقریر، علوم و فناوری‌های غربی را باید اخذ کرد و اگر به لحاظ ارزشی و فرهنگی نکات ضد اخلاقی و ضد دینی هم در تمدن غرب وجود دارد به علم و فناوری دخلی ندارد و به راحتی می‌توان دانش را از ارزش جدا کرد و علم را گرفت و ارزش را کنار گذاشت. 🔹 رویکرد دوم: نگرش ستیزه‌گرایانه و «بشرط لا» این رویکرد همانند تقریر الحادی، بر گسست سنت و تجدد و تقابل مدرنیته با امر قدسی و دینی تاکید دارد اما معتقد است که تجدد موجب ایجاد بحرانهای بزرگ بشری در زمینه‌ی اخلاق و فرهنگ و محیط زیست شده است و نه تنها زندگی انسان را بهتر نکرده است بلکه بن‌بست های لاعلاجی را به وجود آورده است و این محصول ادعای استقلال عقل و کاشفیت آن از واقعیت است. در حالی که عقل مدرن، محصول نفسانیت انسان و غروب اخلاق و فضیلت‌ها و اصالت سود و منفعت است که برساخته‌ی نظم ذهنی برآمده از نگاه‌های لیبرالیستی و کاپیتالیستی است. لذا چاره‌ای نیست جز اینکه، نظم جدید جهانی را به چالش کشید و در انتظار نظم دیگری بود. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1654
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش هشتم: رویکرد دوم بر نفی مدرنیته استوار است و خوشبختی بشر را بشرط نفی آن ممکن می‌داند. تقریر های مختلفی از این رویکرد وجود دارد: ۱. تقریر اخباری‌گرایانه این تقریر بر نفی نوآوری و خلاقیت موجود در تمدن غرب و بدعت آمیز بودن آن اصرار دارد و بازگشت به شریعت دینی به همان تفسیر پیشامدرن و توقف در امور جدید را تنها مسیر صحیح می‌داند. بر این اساس، اگر استفاده‌ای هم از تجدد و غرب بشود از باب اضطرار و حیرت و براساس قاعده‌ی «اکل میته» است که در این صورت هیچ معنایی برای گزینش هم نیست چرا که از باب اضطرار و اکله میته چندان فرقی بین بخش‌های مختلف مردار نیست. ۲. تقریر سنت‌گرایانه در این تقریر، بحران عالم جدید از اندیشه اومانیسم و سیطره کمیت بر عالم انسانی و غفلت از امر قدسی و حکمت خالده‌ی موجود در همه‌ی فرهنگ‌ها و ادیان پیشامدرن می‌داند. تمدن غرب با نفی رازوارگی جهان و علوم سنتی، به کمیت‌گرایی و طبیعت انگاری هستی روی آورده است در نتیجه معنا را از زندگی بشر کنار گذاشته‌اند. بدین جهت تنها چاره‌ی بشریت بازگشت به تفسیر قدسی و معنوی از انسان و طبیعت است؛ تفسیری که بر رمز و نماد استوار است و اختصاصی به هیچ دین و فرهنگی ندارد بلکه با هر تفسیری از امر قدسی، می‌توان از بحران‌های امروز نجات یافت. ۳. تقریر انتقادی - دیالکتیکی این تقریر بر نفی کاشفیت علم و اصرار بر ارزش‌مداری همه‌ی علوم استوار است و معتقد است علوم و فنون غربی همگی برساخته‌ی قدرت و فرهنگ انسان غربی و سرمایه‌داران زالوصفت و طاغوتی است و امکان گزینش دانش از ارزش وجود ندارد. لذا باید در تمنای تاسیس علوم و فنون ارزش‌مدار و جهت‌دار دیگری بود. رویکردهای انتقادی و دیالکتیکی خود از تنوع و تکثر برخوردار دارند برخی با رویکردهای نومارکسیستی و متاثر از حلقه فرانکفورت به نقد تجدد نشسته‌اند و برخی با مبانی پدیدارشناسی و تفسیر‌گرایی، از ذات غرب و تکنولوژی پرسش می‌کنند. اما نکته‌ی مهم این است که در پس این انتقادات و ستیزها، هیچ طرح اثباتی وجود ندارد و به آینده حوالت داده می‌شود. 🔹 رویکرد سوم: نگرش اجتهادی و «لابشرط» رویکرد سوم براساس یک دستگاه مستقل فلسفی و الهیاتی دو رویکرد پیشین را نقد می‌کند و معتقد است که هر کدام یک جنبه‌ی واقعیت اجتماعی غرب و حقیقت علم و فناوری را ملاحظه کرده است و از جنبه‌ی دیگر غفلت کرده است و این محصول تقلیل انگاری واقعیت به یک لایه است. در این رویکرد، واقعیت‌ها لایه‌های وجودی و ساحت‌های ماهوی مختلفی دارند و باید با ملاحظه‌ی همه این حیثیت‌ها به داوری و تجویز پرداخت. بر این مبنا، تمدن غرب و مظاهر این جهانی یک واقعیت از واقعیت‌های این جهانی است که در عین وحدت هویتی، از نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها برخوردار است و به راحتی نمی‌توان آن را اخذ کرد و ارزش‌ها جدا کرد و نه به آسانی می‌توان آن را نفی کرد و به ستیز با آن پرداخت. از این رو، نیازمند یک دستگاه فلسفی هستیم که ابتدا نظامی منسجم از معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی و انسان‌شناسی را عرضه کند و بر آن اساس به غرب و مظاهر آن نگریسته شود. از اینرو، این رویکرد نه «بشرط شئ» است و نه «بشرط لا» بلکه در درجه‌ی اول «لابشرط» نسبت به غرب و فناوری‌های آن است بلکه بعد از ارائه صورتی از حکمت و فقاهت روش مواجهه‌ی اجتهادی با آن را مشخص می‌کند. این رویکرد، رویکرد متفکران انقلاب اسلامی است که در ادامه بدان پرداخته می‌شود. ❇️ طرح فلسفی تجددشناسی و غرب‌شناسی در عقلانیت انقلاب اسلامی یکی از وجوه تفکر متفکران انقلاب اسلامی، تفکر در باب تحولات جدید زندگی بشر و تامل در بنیادهای فلسفی تمدن غرب و دست آوردهای علمی و فناورانه‌ی آن است. نکته‌ی مهم در تجددشناسی و غرب شناسی متفکران انقلاب اسلامی این است که این متفکران برای شناخت تجدد و نقد غرب و وجوه فرهنگی و سیاسی آن به سراغ تفکرات غربی و دستگاه مفهومی امثال هگل، مارکس، نیچه، هایدگر، گنون، وبر، فوکو، مارکوزه، فروید، لاکان نرفتند و بر دستگاه مفهومی آنان بنای غرب‌شناسی خودرا استوار نکردند آنچنان که بسیاری از غرب‌ستیزان ایرانی چنین کرده‌اند بلکه تلاش داشته‌اند تاباتکیه برمباحث فلسفی «حکمت متعالیه» و «منطق اجتهاد» این مسیر راطی کنند البته ازداده‌های تاریخی وتأملات نظری سایر نویسندگان ومتفکران هم استفاده کنند. متفکران انقلاب اسلامی با تکیه برمباحث حکمت متعالیه و بخصوص نظریه‌ی «فطرت»، «تشکیک وجود»، «اتحاد علم و عالم و معلوم»، «حرکت جوهری»، «تکامل ارادی انسان» و ... بنیاد غرب‌شناسی خود را طراحی کرده‌اند. در طرح متفکران انقلاب اسلامی، علاوه بر برجستگی جنبه‌های انتقادی و رهایی بخش به بحث‌های اثباتی و سازندگی هم توجه شده است وبراساس معارف دینی درصدد ارائه طرحی از الگوی پیشرفت اسلامی هستند. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1655
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش نهم: ❇️ متفکران محوری در تجددشناسی 🔸 امام خمینی امام خمینی با تاکید بر مفهوم در آثار مختلف خود و بخصوص کتاب «شرح جنود عقل و جهل» و «کشف الاسرار» نکات ارزشمندی در زمینه شناخت صحیح غرب، علم و فناوری مطرح ساخته‌اند که بعدها در سخنرانی‌های انقلابی خود آن را تفصیل داده‌اند و در مباحثات فقهی و حکومتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بر همان مبنا، روش درست مواجهه‌ی حکومت اسلامی با موضوعات جدید را تبیین کرده‌اند. نقدهای ایشان به تمدن غرب و سیاست‌های کشورهای غربی و همچنین پیام تاریخی ایشان به گورباچف از مهمترین آثار غرب‌شناسی ایشان است. نظریه‌هایی نظیر «جنود عقل و جهل»، «خطابات قانونی»، «زمان و مکان»، «تبدّل موضوع»، «ولایت مطلقه‌ی فقیه»، «استقلال و خودباوری»، «مصلحت» و سیاست «نه شرقی و نه غربی» از جمله عناصر مهم دخیل در غرب‌شناسی امام خمینی است. 🔸علامه طباطبایی علامه‌ی طباطبایی نیز با ارائه نظریه‌ی تلاشی بسیار موفق برای فهم فرهنگ و تمدن داشته است و در کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم و بخش‌های زیادی از تفسیر شریف المیزان و مقالات متعددی، بنیان‌های مواجهه با پدیده‌های جدید را ترسیم کرده‌اند و بارها به نقد بنیان‌های فکری و اخلاقی تمدن غرب پرداخته‌اند. طرح بنیاد «فلسفه‌ی تطبیقی»، «ولایت و زعامت»، «ثابت و متغیر»... از جمله عناصر مهم و مؤثر در دستگاه غرب‌شناسی و تجددشناسی علامه طباطبایی است. 🔸 شهید مطهری شهید مطهری قهرمان غرب‌شناسی فلسفی و الهیاتی دوران معاصر است که با استفاده از افکار و آثار دو استاد خود یعنی امام خمینی و علامه طباطبایی و مبتنی بر حکمت متعالیه و بخصوص طرح ، طرحی نو و بدیع در غرب‌شناسی درافکنده است که فهم آن نیازمند توجه جدی و عمیق به همه‌ی آثار ایشان است. شهید مطهری این طرح را با شرح و توضیح و بسط کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم» آغاز کرد و تا قبل از شهادتش حتی در آخرین بحث‌های خود مانند «شرح مبسوط منظومه»، «فلسفه‌ی تاریخ» و «اقتصاد تطبیقی» آن را بسط و تفصیل داد. نظریاتی همچون «تکامل اجتماعی انسان»، «نفاق جدید»، «اسارت علم»، «اسلام و نیازهای زمان»، «اجتهاد»، «ثابت و متغیر»، «نبرد حق و باطل»، «انسان کامل» از جمله عناصر مهم در دستگاه غرب‌شناسی استاد شهید مطهری است. کتاب «علل گرایش به مادی‌گری» یکی از شاهکارهای استاد مطهری در تحلیل تاریخی و فلسفی تمدن غرب و تبیین چرایی ایجاد مادی‌گری، براساس مبانی معرفت‌شناسی و انسان شناسی حکمت متعالیه است. 🔸سایر متفکران در کنار این سه متفکر محوری باید از شخصیت‌های مهم و تأثیر گذار دیگری یاد کرد که در طول نیم قرن توانستند براساس حکمت اسلامی و معارف قرآنی، ما را با وجوه مختلف تجدد و تمدن غرب آشنا کنند و راه خروج از بن‌بست‌های آنرا بیان کنند و زمینه فکری شکل گیری نظام اسلامی براساس نه شرقی و نه غربی را فراهم کنند و یا همان مسیر را تکمیل کنند: شهید بهشتی، شهید صدر، آیت الله العظمی خامنه‌ای، آیت الله مصباح یزدی و آیت الله جوادی آملی از جمله شخصیت‌های مهم این میدان هستند که بررسی آرا و اندیشه های ایشان بسیار راهگشای ما خواهد بود. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1657
📌 حقیقت در پرتو واقعیت بخش دهم: ❇️ اصول فلسفی دخیل در تجددشناسی پرداختن به دستگاه فکری و شبکه‌ی مفهومی متفکران انقلاب اسلامی در تجدد شناسی و غرب شناسی و بیان جزییات آن و تبیین امتدادات آن در شناخت سبک زندگی غرب و مظاهر تمدنی و سیاسی آن نیازمند پژوهشی مفصل و فرصتی فراخ است پ از رسالت این یادداشت‌ها خارج است اما به نحو اجمال و صرفا برای آشنایی اولیه خوانندگان عزیز، برخی از مبانی و دلالت‌های این نظریه به صورت فهرست‌وار بیان می‌شود: ۱. واقعیت، دارای مراتب طولی مرتبط و هماهنگ است که هر مرتبه‌ی پایین‌تر به مراتب بالاتر وابسته و بلکه تجلی و رقیقه‌ی آن است. ۲. هر مرتبه از مراتب واقعیت، نیز دارای لایه‌های وجودی و ساحت‌های ماهوی متنوعی هستند. ۳. موجودات، از یک سلسله مراتب وجودی و تشکیکی برخوردارند که هر چه به مراتب عالی‌تر پیش رود کاملتر و بی‌نقص‌تر و نامحدودتر است و هر چه به سمت پایین‌تر نزول کند ناقص‌تر و محدودتر است تا به مرز نیستی و عدم برسد. ۴. همه‌ی پدیده‌های این جهانی(دنیوی) ذاتا در حال حرکتند و همواره ترکیبی از نقص و کمالند، دارای نتایج خوب و بد هستند، و از فرصت‌ها و تهدیدهایی برای انسان برخوردارند. لذا نباید انتظار امر کامل مطلق و بی‌نقص را از امور این جهانی داشت و بهشت آسمانی را در زمین جستجو کرد، بلکه انسان همواره در حال حرکت دائم به سوی کمال مطلق و رفع نواقص و شرور است و این حرکت در این جهان هیچ‌گاه پایان نمی‌پذیرد و البته امکان تکامل هر عصری از اعصار گذشته وجود دارد همچنان که امکان ارتجاع و عقب‌گرد هم وجود دارد. ۵. «معرفت» بر «اراده» تقدم دارد و «علم» از فرهنگ و ارزش‌ها در مقام ثبوت استقلال وجودی و نفس‌الامر دارد و نمی‌توان علم را به فرهنگ‌ها و ارزشها، ایدئولوژی‌ها فروکاست. علم، حقیقتی است که جوهره‌ی آن کشف واقعیت و حکایت بخشی از واقعیت است؛ ۶. انسان امکان دست‌یابی به معرفت کاشف از واقعیت را دارد و امکانات مختلفی در درون انسان برای کشف حقیقت وجود دارد: حواس، عقل و قلب از این جمله است که هر کدام امکانی را برای شناخت مرتبه‌ای از مراتب واقعیت و ساحتی از ساحت‌های حیات انسانی را به وجود می‌آورد. ۷. در این میان نقش عقل، بسیار محوری و اساسی است. عقل از توانایی و حجیت ذاتی در شناخت وقایعی که در قلمرو احاطه‌ی آن‌ است برخوردار است. عقل مدرک کلیات و کاشف روابط وجودی است که با حواس قابل ادراک نیست. عقل امر برساخته‌ی تاریخ و فرهنگ نیست، هرچند نیازها، فرهنگ‌ها و ارزش‌ها در فعال کردن عقل و نوع و میزان توجه آن تاثیر گذار است. ۸. معرفت‌های انسان به لحاظ واقع نمایی و صدق، صورتهای متنوعی دارد که باید به تنوع و تکثر آنها توجه ویژه‌ای داشت تا جلوی مغالطات و بدفهمی‌ها گرفته شود. در یک تقسیم بندی اولیه، ادراکات انسان به ادراکات حقیقی و اعتباری تقسیم می‌شوند. ادراکات اعتباری که سازنده‌ی حیات اجتماعی انسان است اموری وابسته به مصالح و منافع انسان است و به ثابت و متغیر تقسیم می‌شود. براساس نظریه‌ی اعتباریات، بخشی از دستگاه معرفتی انسان، برآمده از درک انسان از مصالح و مفاسد زندگی است و به اعتبار هر درکی از مصلحت و مفسده، این دستگاه معرفتی تغییر می‌پذیرد و نظم شبکه‌ای متفاوتی می‌یابد. البته ممکن است تک تک مفاهیم و گزاره‌ها در دو دستگاه معرفتی باشد اما تفاوت در نوع چینش و جایگاه وجودی آنهاست. ۹. علت فاعلی و حقیقی حرکت انسان به سمت «علم» و به کار گیری «عقل»، فطرت حقیقت‌جویی و فطرت ابداع و نوآوری در فاعل شناسا و تنفر از نقص و جهل است؛ ۱۰. نقش زمینه‌سازی (علت معده) ارزش‌ها و فرهنگ در کشف حقایق و ظهور آن در جهان اجتماعی(مقام اثبات) را نمی‌توان انکار کرد؛ یعنی این امور، شرط ایجاد هستند اما لزوما شرط بقا نیستند. به تعبیر دیگر، زمان و مکان و فرهنگ و تاریخی، زمینه‌ی اکتشاف لایه‌ای از واقعیت را فراهم می‌کند و امکانی را برای انسان می‌آفریند و انسان‌ها در پرتو آن امکان‌ها، عقل خود را می‌توانند به کار بگیرند و به شناخت واقعیت و درک وجوهی از آن بپردازند. البته همواره، لایه‌ها و ساحت‌هایی از واقعیت در خفا و غیاب واقع می‌شوند و انسان از آن غفلت دارد. ۱۱. از آنجا که انسان موجودی در حال صیرورت و شدن است، تغییر کمیت و کیفیت نیازهای انسان و رشد معرفتی او، موجب تکامل اجتماعی انسان می‌شود و بدین جهت، فطرتا میل به کشف عرصه‌های جدیدتر و متنوع‌تری از واقعیت پیدا می‌کند. ۱۲. آرمان‌ها و نیازها و همچنین جهان‌بینی انسان به صورت شبکه‌ای یک جهان معنایی را در ذهن آدمی ایجاد می‌کند که انسان همواره از منظر آن به واقعیت‌ها می‌نگرد و لایه‌های وجودی و ساحات ماهوی آن را می‌شناسد. بنابراین فهم انسان فهم شبکه‌ای و نظام‌مند تحت حاکمیت «جهان معنایی» و «نظام دانایی» اوست. 🛑 ادامه دارد ... •┈┈••✾••┈┈• ❇️ https://eitaa.com/hekmat121/1658