قال أبو سعید الخدری: إن آخر خطبة خطبنا بها رسول الله لخطبة خطبنا فی مرضه الذی قبض فیه، خرج متوكیاً فجلس علی المنبر ثم قال: «یا أیها الناس إنی تارك فیكم الثقلین» وسكت. فقام رجل فقال: یا رسول الله ما هذان الثقلان؟ قال: «ما ذكرتهما إلا وأنا اُرید أن اُخبركم بهما، الثقل الأكبر: كتاب الله سبب طرفه بید الله وطرف بأیدیكم، والثقل الأصغر: أهل بیتی». ثم قال: «وأیم الله إنی لأقول لكم هذا ورجال فی أصلاب أهل الشرك أرجی عندی من كثیر منكم». ثم قال: «والله لا یحبّهم عبد إلاّ أعطاه الله نوراً یوم القیامة حتی یرد علیّ الحوض، ولا یبغضهم عبد إلا احتجب الله عنه یوم القیامة»[1] . وكان ممّا قاله رسول الله والمسلمون مجتمعون حوله: «أیها الناس، انه لا نبی بعدی، ولا سنّة بعد سنّتی، فمن ادّعی ذلك فدعواه وباغیه فی النار. أیها الناس، أحیوا القصاص، وأحیوا الحق لصاحب الحق، ولا تفرقوا، وأسلموا وسلّموا، كَتَبَ اللهُ لاَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ[2] »[3] . ومما قاله فی أیامه الأخیرة: «أیها الناس، حیاتی خیر لكم، ومماتی خیر لكم، فأما حیاتی: فإن الله هداكم بی من الضلالة، وأنقذكم من شفا حفرة من النار، وأما مماتی فإن أعمالكم تعرض علیّ، فما كان من حسن استزدت الله لكم، وما كان من قبیح استغفرت الله لكم». فقام بعض من حضر وقال: وكیف ذاك یا رسول الله وقد رممت؟ یعنی: صرت رمیماً. فقال: «كلا، إن الله حرم لحومنا علی الأرض فلا تطعم منها شیئاً»[4] . وإلی هذا أشار أبو عبدالله الصادق عندما قال: «مالكم تسوؤن رسول الله؟». فقال له رجل: جعلت فداك وكیف نسوؤه؟ قال: «أما تعلمون أن أعمالكم تعرض علیه، فإذا رأی فیها معصیة الله ساءه؟ فلا تسوؤا رسول الله وسرّوه»[5] . راجع بحارالأنوار: ج22 ص475 ب1 ح25، وأمالی الشیخ المفید: ص134 المجلس 16 ح13. سورة المجادلة: 21، أنظر من لا یحضره الفقیه: ج4 ص163 باب ما یجب من إحیاء القصاص ح5370. بصائر الدرجات: ص444 ج9 ب13 ح3. مستدرك الوسائل: ج12 ص163 ب100 ح13787. #خاص #ثقلین #اهل_بیت #قرآن #گناه

برخی نقل‌های دیگر از سفارش به ثقلین در روزهای آخر عمر پیامبر صلی الله علیه و آله:  أخرج ابن عقدة: من طريق عروة بن خارجة عن فاطمة الزهراء (رضي اللّه عنها) قالت:  سمعت أبي صلّى اللّه عليه و آله و سلّم في مرضه الذي قبض فيه يقول، و قد امتلأت الحجرة من أصحابه «أيّها الناس يوشك أن أقبض قبضا سريعا و قد قدّمت إليكم القول معذرة إليكم، ألا و إنّي مخلّف فيكم كتاب ربّي (عزّ و جلّ) و عترتي أهل بيتي، ثم أخذ بيد علي فقال: هذا علي مع القرآن و القرآن مع علي لا يفترقان حتى يردا عليّ الحوض فاسألكم ما تخلفوني فيهما». (ینابیع المودة: ج۱ ص۱۲۴)  أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْقُرَشِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَدِّي لِأُمِّي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى الْقَيْسِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ يَزِيدَ الطَّائِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا هَاشِمُ بْنُ الْبَرِيدِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ التَّيْمِيِّ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا ثَابِتٍ مَوْلَى أَبِي ذَرٍّ (رَحِمَهُ اللَّهُ) يَقُولُ: سَمِعْتُ أُمَّ سَلَمَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا) تَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فِي مَرَضِهِ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ يَقُولُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْحُجْرَةُ مِنْ أَصْحَابِهِ: أَيُّهَا النَّاسُ، يُوشِكُ أَنْ أُقْبَضَ قَبْضاً سَرِيعاً فَيَنْطَلِقَ بِي، وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمُ الْقَوْلَ مَعْذِرَةً إِلَيْكُمْ، أَلَا إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمْ كِتَابَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي. ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) فَرَفَعَهَا فَقَالَ: هَذَا عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ، خَلِيفَتَانِ بَصِيرَانِ لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ، فَأَسْأَلُهُمَا مَا ذَا خُلِّفْتُ فِيهِمَا. (امالی الطوسی: ۴۷۸ #ثقلین #قرآن #اهل_بیت #خاص

﷽ آیت الله آقا مجتبی تهرانی 📍 روز قیامت دل سلامت به درد می خورد؛ قلب سلامت چه قلبی است؟❗️ 📌حالا من این مطالب را با معارف اسلامی تطبیق می دهم. خداوند در قرآن در این زمینه می فرماید: (يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ) 1️⃣؛ قیامت روزی است که نه پول، نه فرزند و نه هیچ چیز دیگر، در آن روز به درد انسان نمی خورد بلکه فقط و فقط قلب سالم در آن روز به کار می آید. امام صادق(ع) در ذیل همین آیه می فرمایند: «هُوَ الْقَلْبُ الَّذِي سَلِمَ مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا»2️⃣؛ قلب سلیم آن قلبی است که از حبّ به دنیا سالم باشد. توجّه داشته باشید که این مطلب در ربط با ادب قلب مطرح شده است! 1️⃣سورۀ مبارکۀ شعراء، آيات88و89 2️⃣ بحارالأنوار، ج7، ص152 〰️〰️〰️〰️〰️ #قلب #خاص #قیامت

#توحیدی #اهل_بیت #خاص #حدیث_داستانی أفلَحُ مَولَى الإِمامِ الباقِرِ عليه السلام : خَرَجتُ مَعَ مَولايَ حاجًّا ، فَلَمّا دَخَلَ المَسجِدَ نَظَرَ إلَى البَيتِ فَبَكى حَتّى عَلا صَوتُهُ، فَقُلتُ : بِأَبي واُمّي ، إنَّ النّاسَ يَنظُرونَ إلَيكَ فَلَو رَفَعتَ [رَفَعتَ] بِصَوتِكَ قَليلاً ، فَبَكى وقالَ : وَيحَكَ ! لِمَ لا أبكي؟! لَعَلَّ اللّه َ أن يَنظُرَ إلَيَّ بِرَحمَةٍ مِنهُ ، فَأَفوزَ بِها عِندَهُ . ثُمَّ طافَ بِالبَيتِ ورَكَعَ عِندَ المَقامِ ورَفَعَ رَأسَهُ مِن سُجودِهِ ، فَإِذا مَوضِعُهُ مُبتَلٌّ مِن دُموعِهِ [ تذكرة الخواصّ : 339 ، صفة الصفوة : 2 / 64 ، الفصول المهمّة : 209 ، مطالب السؤول : 80 ، كشف الغمّة : 2 / 360 ، نور الأبصار : 158 . ] . افلح، غلام امام باقر عليه السلام: با سرورم به سوى حج رفتيم. چون امام عليه السلام به مسجد در آمد و به خانه خدا نگريست، گريست تا صدايش بالا گرفت. عرض كردم: پدر و مادرم فداى تو باد، اگر ممكن است صداى خود را پايين بياور كه مردم به تو مى نگرند. حضرت گريست و فرمود: عجب! چرا گريه نكنم، شايد كه خدا با رحمت خود به من بنگرد و نزد او رستگارى يابم. سپس خانه خدا را طواف كرد و نزد مقام نماز خواند و هنگامى كه سر از سجده برداشت، جايگاهش از اشك خيس شده بود

الإمام عليّ عليه السلام : ما عَبَدتُكَ طَمَعًا في جَنَّتِكَ، ولا خَوفًا مِن نارِكَ ، ولكِن وَجَدتُكَ أهلاً لِلعِبادَةِ فَعَبَدتُكَ [ عوالي اللآلي : 1/ 404 / 63 ، و : 2 / 11 / 18 ، شرح نهج البلاغة لابن ميثم البحرانيّ : 5/361 وفيه: «ما عبدتك خوفًا من عقابك ولا طمعًا في ثوابك بل ...» ، شرح مائة كلمة لأمير المؤمنين عليه السلام : 235 . ] . امام على عليه السلام : خدايا تو را نه به آز بهشتت پرستيدم و نه از هراس دوزخت، ليكن تو را شايسته پرستش يافتم و پرستيدمت. #توحیدی #عبودیت #عبادت

حديث مفاخرۀ امام علی و حضرت زهرا عليهماالسلام | شعر هیأت https://www.shereheyat.ir/article/astan/%D8%AD%D8%AF%D9%8A%D8%AB-%D9%85%D9%81%D8%A7%D8%AE%D8%B1%DB%80-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%87%D9%85%D8%A7%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85

#فاطمیه حدیث اعجاب آمیز مفاخره...👆👆👆 #اهل_بیت #امیرالمومنین #خاص #ثقلین

علم حقیقی وثمرات آن #علم #عبادت #معرفت #خاص قرآن: (وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوابِّ وَالْأنْعامِ مُخْتَلِفٌ ألْوانُهُ كَذلِكَ إنَّما يَخْشَى اللّه َ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ إِنَ اللّه َ عَزِيزٌ غَفُورٌ). [ فاطر : 28. ] «و همچنين از مردم و جنبندگان و چارپايان رنگارنگ. اينچنين ، جز اين نيست كه از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى ترسند. همانا خداوند پيروزمند و آمرزنده است». الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ بِهِ . [غرر الحكم : 4624 ] امام على عليه السلام : ميوه دانش، به كار بستن آن است. نمایش منبع  عنه عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ . [غرر الحكم : 4600. ] امام على عليه السلام : ميوه دانش، پرستش است. نمایش منبع  عنه عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ إخلاصُ العَمَلِ . [ غرر الحكم : 4642. ] امام على عليه السلام : ميوه دانش، خالص گردانيدن عمل [براى خدا] است. نمایش منبع  مصباح الشريعة ـ فيما نسبه إلى الإمامِ الصّادقِ عليه السلام ـ : الخَشيَةُ مِيراثُ العِلمِ ، والعِلمُ شُعاعُ المَعرِفَةِ وقَلبُ الإيمانِ ، ومَن حُرِمَ الخَشيَةَ لا يَكونُ عالِما وإن شَقَّ الشَّعرَ بِمُتَشابِهاتِ العِلمِ ، قالَ اللّه ُ تَعالى : «إنَّما يَخْشَى اللّه َ مِن عِبادِهِ العُلَماءُ» . [ مصباح الشريعة : 365 ـ 366 . ] مصباح الشريعه ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ : ترس [از خدا] ميراث دانش است و دانش، فروغ شناخت و دلِ ايمان. كسى كه از خشيت بى بهره باشد دانشمند نيست، گرچه در مشكلات و پيچيدگيهاى دانش موشكاف باشد. خداوند متعال فرمود: «جز اين نيست كه از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى ترسند»

#اهل_بیت #قرآن #ثقلین (عنکبوت/ ۴۹) الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی هَذِهِ الْآیَهًِْ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ یَا أَبَامُحَمَّدٍ مَا قَالَ بَیْنَ دَفَّتَیِ الْمُصْحَفِ قُلْتُ مَنْ هُمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ مَنْ عَسَی أَنْ یَکُونُوا غَیْرَنَا. امام باقر (علیه السلام)- ابوبصیرگوید: امام باقر (علیه السلام) این آیه را قرائت نمود و سپس فرمود: «به خدا ای ابامحمّد! خداوند در این آیه نفرمود که قرآن همان است که بین دوجلد قرار دارد]بلکه فرمود: در سینه‌ی کسانی که دانش به آن‌ها داده شده جای دارد[. از امام (علیه السلام) پرسیدم: «این اهل دانش چه کسانی هستند»؟ امام پاسخ داد: «غیر از ما چه کسی ممکن است باشد»؟! تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۰۶  الکافی، ج۱، ص۲۱۴/ مستدرک الوسایل، ج۱۷، ص۳۲۸/ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۰۰/ وسایل الشیعهًْ، ج۲۷، ص۱۸۰/ البرهان

#اهل_بیت #قرآن #ثقلین ۲ (عنکبوت/ ۵۵) الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ‌الرَّحْمَنِ‌بْنِ‌کَثِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ قَالَ فَفَرَّجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا عَلَی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ عِنْدَنَا وَ اللَّهِ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّه. امام صادق (علیه السلام)- عبدالرّحمن‌بن‌کثیر از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند که فرمود: «و آن کس که از علم کتاب بهره‌ای داشت گفت: من، پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو می‌آورم (نمل/۴۰)». امام (علیه السلام) انگشتان خود را از هم گشود و بر سینه گذاشت و فرمود: «به خدا قسم! در نزد ما تمام علم کتاب هست»

#اهل_بیت #قرآن #ثقلین (عنکبوت/ ۵۵) الصّادق (علیه السلام)- ِ عَنْ سَدِیرٍ قَالَ کُنْتُ أَنَا وَ أَبُوبَصِیرٍ وَ یَحْیَی الْبَزَّازُ وَ دَاوُدُبْنُ‌کَثِیرٍ فِی مَجْلِسِ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) ... یَا سَدِیرُ فَهَلْ وَجَدْتَ فِیمَا قَرَأْتَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ کَفی بِاللهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ قُلْتُ قَدْ قَرَأْتُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ فَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَفْهَمُ أَمْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ لَا بَلْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ قَالَ فَأَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَی صَدْرِهِ وَ قَالَ عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا. امام صادق (علیه السلام)- سدیر گوید: من و ابوبصیر و یحیی بزّاز و داودبن‌کثیر در مجلسی در محضر امام صادق (علیه السلام) بودیم ... فرمود: «ای سدیر! در قرآن این آیه: بگو: خدا و هرکس که از کتاب آگاهی داشته باشد، به شهادت میان من و شما کافی است (رعد/۴۳) را خوانده‌ای»؟ گفتم: «فدایت شوم! خوانده‌ام». فرمود: «آنکه جزئی از علم کتاب نزد اوست داناتر است یا کسی که کل علم کتاب نزد اوست»؟ گفتم: «بلکه کسی که کل علم کتاب نزد اوست». سپس با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمود: «تمام علم کتاب و اللَّه نزد ما است، تمام علم کتاب والله نزد ما است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۲  بحار الأنوار، ج۲۶، ص

#اهل_بیت #خاص -۱ (عنکبوت/ ۵۸) الباقر (علیه السلام)- وَ أَنَا صَاحِبُ الْجَنَّهًِْ وَ النَّارِ أُسْکِنُ أَهْلَ الْجَنَّهًِْ الْجَنَّهًَْ وَ أُسْکِنُ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ وَ إِلَیَّ تَزْوِیجُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ وَ إِلَیَّ عَذَابُ أَهْلِ النَّار. امام باقر (علیه السلام)- من صاحب بهشت و جهنّم هستم؛ بهشتیان را در بهشت اسکان می‌دهم و جهنّمیان را به جهنّم می‌فرستم؛ تزویج اهل بهشت به دست من و عذاب اهل جهنم نیز به دست من است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۸  بحار الأنوار، ج۵۳، ص