برخی نقل‌های دیگر از سفارش به ثقلین در روزهای آخر عمر پیامبر صلی الله علیه و آله:  أخرج ابن عقدة: من طريق عروة بن خارجة عن فاطمة الزهراء (رضي اللّه عنها) قالت:  سمعت أبي صلّى اللّه عليه و آله و سلّم في مرضه الذي قبض فيه يقول، و قد امتلأت الحجرة من أصحابه «أيّها الناس يوشك أن أقبض قبضا سريعا و قد قدّمت إليكم القول معذرة إليكم، ألا و إنّي مخلّف فيكم كتاب ربّي (عزّ و جلّ) و عترتي أهل بيتي، ثم أخذ بيد علي فقال: هذا علي مع القرآن و القرآن مع علي لا يفترقان حتى يردا عليّ الحوض فاسألكم ما تخلفوني فيهما». (ینابیع المودة: ج۱ ص۱۲۴)  أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْقُرَشِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَدِّي لِأُمِّي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى الْقَيْسِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ يَزِيدَ الطَّائِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا هَاشِمُ بْنُ الْبَرِيدِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ التَّيْمِيِّ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا ثَابِتٍ مَوْلَى أَبِي ذَرٍّ (رَحِمَهُ اللَّهُ) يَقُولُ: سَمِعْتُ أُمَّ سَلَمَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا) تَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فِي مَرَضِهِ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ يَقُولُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْحُجْرَةُ مِنْ أَصْحَابِهِ: أَيُّهَا النَّاسُ، يُوشِكُ أَنْ أُقْبَضَ قَبْضاً سَرِيعاً فَيَنْطَلِقَ بِي، وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمُ الْقَوْلَ مَعْذِرَةً إِلَيْكُمْ، أَلَا إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمْ كِتَابَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي. ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) فَرَفَعَهَا فَقَالَ: هَذَا عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ، خَلِيفَتَانِ بَصِيرَانِ لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ، فَأَسْأَلُهُمَا مَا ذَا خُلِّفْتُ فِيهِمَا. (امالی الطوسی: ۴۷۸ #ثقلین #قرآن #اهل_بیت #خاص

﷽ آیت الله آقا مجتبی تهرانی 📍 روز قیامت دل سلامت به درد می خورد؛ قلب سلامت چه قلبی است؟❗️ 📌حالا من این مطالب را با معارف اسلامی تطبیق می دهم. خداوند در قرآن در این زمینه می فرماید: (يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ) 1️⃣؛ قیامت روزی است که نه پول، نه فرزند و نه هیچ چیز دیگر، در آن روز به درد انسان نمی خورد بلکه فقط و فقط قلب سالم در آن روز به کار می آید. امام صادق(ع) در ذیل همین آیه می فرمایند: «هُوَ الْقَلْبُ الَّذِي سَلِمَ مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا»2️⃣؛ قلب سلیم آن قلبی است که از حبّ به دنیا سالم باشد. توجّه داشته باشید که این مطلب در ربط با ادب قلب مطرح شده است! 1️⃣سورۀ مبارکۀ شعراء، آيات88و89 2️⃣ بحارالأنوار، ج7، ص152 〰️〰️〰️〰️〰️ #قلب #خاص #قیامت

#توحیدی #اهل_بیت #خاص #حدیث_داستانی أفلَحُ مَولَى الإِمامِ الباقِرِ عليه السلام : خَرَجتُ مَعَ مَولايَ حاجًّا ، فَلَمّا دَخَلَ المَسجِدَ نَظَرَ إلَى البَيتِ فَبَكى حَتّى عَلا صَوتُهُ، فَقُلتُ : بِأَبي واُمّي ، إنَّ النّاسَ يَنظُرونَ إلَيكَ فَلَو رَفَعتَ [رَفَعتَ] بِصَوتِكَ قَليلاً ، فَبَكى وقالَ : وَيحَكَ ! لِمَ لا أبكي؟! لَعَلَّ اللّه َ أن يَنظُرَ إلَيَّ بِرَحمَةٍ مِنهُ ، فَأَفوزَ بِها عِندَهُ . ثُمَّ طافَ بِالبَيتِ ورَكَعَ عِندَ المَقامِ ورَفَعَ رَأسَهُ مِن سُجودِهِ ، فَإِذا مَوضِعُهُ مُبتَلٌّ مِن دُموعِهِ [ تذكرة الخواصّ : 339 ، صفة الصفوة : 2 / 64 ، الفصول المهمّة : 209 ، مطالب السؤول : 80 ، كشف الغمّة : 2 / 360 ، نور الأبصار : 158 . ] . افلح، غلام امام باقر عليه السلام: با سرورم به سوى حج رفتيم. چون امام عليه السلام به مسجد در آمد و به خانه خدا نگريست، گريست تا صدايش بالا گرفت. عرض كردم: پدر و مادرم فداى تو باد، اگر ممكن است صداى خود را پايين بياور كه مردم به تو مى نگرند. حضرت گريست و فرمود: عجب! چرا گريه نكنم، شايد كه خدا با رحمت خود به من بنگرد و نزد او رستگارى يابم. سپس خانه خدا را طواف كرد و نزد مقام نماز خواند و هنگامى كه سر از سجده برداشت، جايگاهش از اشك خيس شده بود

الإمام عليّ عليه السلام : ما عَبَدتُكَ طَمَعًا في جَنَّتِكَ، ولا خَوفًا مِن نارِكَ ، ولكِن وَجَدتُكَ أهلاً لِلعِبادَةِ فَعَبَدتُكَ [ عوالي اللآلي : 1/ 404 / 63 ، و : 2 / 11 / 18 ، شرح نهج البلاغة لابن ميثم البحرانيّ : 5/361 وفيه: «ما عبدتك خوفًا من عقابك ولا طمعًا في ثوابك بل ...» ، شرح مائة كلمة لأمير المؤمنين عليه السلام : 235 . ] . امام على عليه السلام : خدايا تو را نه به آز بهشتت پرستيدم و نه از هراس دوزخت، ليكن تو را شايسته پرستش يافتم و پرستيدمت. #توحیدی #عبودیت #عبادت

حديث مفاخرۀ امام علی و حضرت زهرا عليهماالسلام | شعر هیأت https://www.shereheyat.ir/article/astan/%D8%AD%D8%AF%D9%8A%D8%AB-%D9%85%D9%81%D8%A7%D8%AE%D8%B1%DB%80-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%87%D9%85%D8%A7%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85

#فاطمیه حدیث اعجاب آمیز مفاخره...👆👆👆 #اهل_بیت #امیرالمومنین #خاص #ثقلین

علم حقیقی وثمرات آن #علم #عبادت #معرفت #خاص قرآن: (وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوابِّ وَالْأنْعامِ مُخْتَلِفٌ ألْوانُهُ كَذلِكَ إنَّما يَخْشَى اللّه َ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ إِنَ اللّه َ عَزِيزٌ غَفُورٌ). [ فاطر : 28. ] «و همچنين از مردم و جنبندگان و چارپايان رنگارنگ. اينچنين ، جز اين نيست كه از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى ترسند. همانا خداوند پيروزمند و آمرزنده است». الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ بِهِ . [غرر الحكم : 4624 ] امام على عليه السلام : ميوه دانش، به كار بستن آن است. نمایش منبع  عنه عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ . [غرر الحكم : 4600. ] امام على عليه السلام : ميوه دانش، پرستش است. نمایش منبع  عنه عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ إخلاصُ العَمَلِ . [ غرر الحكم : 4642. ] امام على عليه السلام : ميوه دانش، خالص گردانيدن عمل [براى خدا] است. نمایش منبع  مصباح الشريعة ـ فيما نسبه إلى الإمامِ الصّادقِ عليه السلام ـ : الخَشيَةُ مِيراثُ العِلمِ ، والعِلمُ شُعاعُ المَعرِفَةِ وقَلبُ الإيمانِ ، ومَن حُرِمَ الخَشيَةَ لا يَكونُ عالِما وإن شَقَّ الشَّعرَ بِمُتَشابِهاتِ العِلمِ ، قالَ اللّه ُ تَعالى : «إنَّما يَخْشَى اللّه َ مِن عِبادِهِ العُلَماءُ» . [ مصباح الشريعة : 365 ـ 366 . ] مصباح الشريعه ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ : ترس [از خدا] ميراث دانش است و دانش، فروغ شناخت و دلِ ايمان. كسى كه از خشيت بى بهره باشد دانشمند نيست، گرچه در مشكلات و پيچيدگيهاى دانش موشكاف باشد. خداوند متعال فرمود: «جز اين نيست كه از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى ترسند»

#اهل_بیت #قرآن #ثقلین (عنکبوت/ ۴۹) الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی هَذِهِ الْآیَهًِْ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ یَا أَبَامُحَمَّدٍ مَا قَالَ بَیْنَ دَفَّتَیِ الْمُصْحَفِ قُلْتُ مَنْ هُمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ مَنْ عَسَی أَنْ یَکُونُوا غَیْرَنَا. امام باقر (علیه السلام)- ابوبصیرگوید: امام باقر (علیه السلام) این آیه را قرائت نمود و سپس فرمود: «به خدا ای ابامحمّد! خداوند در این آیه نفرمود که قرآن همان است که بین دوجلد قرار دارد]بلکه فرمود: در سینه‌ی کسانی که دانش به آن‌ها داده شده جای دارد[. از امام (علیه السلام) پرسیدم: «این اهل دانش چه کسانی هستند»؟ امام پاسخ داد: «غیر از ما چه کسی ممکن است باشد»؟! تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۰۶  الکافی، ج۱، ص۲۱۴/ مستدرک الوسایل، ج۱۷، ص۳۲۸/ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۰۰/ وسایل الشیعهًْ، ج۲۷، ص۱۸۰/ البرهان

#اهل_بیت #قرآن #ثقلین ۲ (عنکبوت/ ۵۵) الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ‌الرَّحْمَنِ‌بْنِ‌کَثِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ قَالَ فَفَرَّجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا عَلَی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ عِنْدَنَا وَ اللَّهِ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّه. امام صادق (علیه السلام)- عبدالرّحمن‌بن‌کثیر از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند که فرمود: «و آن کس که از علم کتاب بهره‌ای داشت گفت: من، پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو می‌آورم (نمل/۴۰)». امام (علیه السلام) انگشتان خود را از هم گشود و بر سینه گذاشت و فرمود: «به خدا قسم! در نزد ما تمام علم کتاب هست»

#اهل_بیت #قرآن #ثقلین (عنکبوت/ ۵۵) الصّادق (علیه السلام)- ِ عَنْ سَدِیرٍ قَالَ کُنْتُ أَنَا وَ أَبُوبَصِیرٍ وَ یَحْیَی الْبَزَّازُ وَ دَاوُدُبْنُ‌کَثِیرٍ فِی مَجْلِسِ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) ... یَا سَدِیرُ فَهَلْ وَجَدْتَ فِیمَا قَرَأْتَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ کَفی بِاللهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ قُلْتُ قَدْ قَرَأْتُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ فَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَفْهَمُ أَمْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ لَا بَلْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ قَالَ فَأَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَی صَدْرِهِ وَ قَالَ عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا. امام صادق (علیه السلام)- سدیر گوید: من و ابوبصیر و یحیی بزّاز و داودبن‌کثیر در مجلسی در محضر امام صادق (علیه السلام) بودیم ... فرمود: «ای سدیر! در قرآن این آیه: بگو: خدا و هرکس که از کتاب آگاهی داشته باشد، به شهادت میان من و شما کافی است (رعد/۴۳) را خوانده‌ای»؟ گفتم: «فدایت شوم! خوانده‌ام». فرمود: «آنکه جزئی از علم کتاب نزد اوست داناتر است یا کسی که کل علم کتاب نزد اوست»؟ گفتم: «بلکه کسی که کل علم کتاب نزد اوست». سپس با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمود: «تمام علم کتاب و اللَّه نزد ما است، تمام علم کتاب والله نزد ما است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۲  بحار الأنوار، ج۲۶، ص

#اهل_بیت #خاص -۱ (عنکبوت/ ۵۸) الباقر (علیه السلام)- وَ أَنَا صَاحِبُ الْجَنَّهًِْ وَ النَّارِ أُسْکِنُ أَهْلَ الْجَنَّهًِْ الْجَنَّهًَْ وَ أُسْکِنُ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ وَ إِلَیَّ تَزْوِیجُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ وَ إِلَیَّ عَذَابُ أَهْلِ النَّار. امام باقر (علیه السلام)- من صاحب بهشت و جهنّم هستم؛ بهشتیان را در بهشت اسکان می‌دهم و جهنّمیان را به جهنّم می‌فرستم؛ تزویج اهل بهشت به دست من و عذاب اهل جهنم نیز به دست من است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۸  بحار الأنوار، ج۵۳، ص

#اهل_بیت #دنیا #آخرت #قلب (عنکبوت/ ۶۶) الباقر (علیه السلام)- تُحَفُ العُقُول وَ مِنْ کَلَامِهِ (علیه السلام) لِجَابِرٍ (رحمة الله علیه) أَیْضاً خَرَجَ یَوْماً وَ هُوَ یَقُولُ أَصْبَحْتُ وَ اللَّهِ یَا جَابِرُ (رحمة الله علیه) مَحْزُوناً مَشْغُولَ الْقَلْبِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا حُزْنُکَ وَ شُغْلُ قَلْبِکَ کُلُّ هَذَا عَلَی الدُّنْیَا فَقَالَ (علیه السلام) لَا یَا جَابِرُ (رحمة الله علیه) وَ لَکِنْ حُزْنُ هَمِّ الْآخِرَهًِْ یَا جَابِرُ (رحمة الله علیه) مَنْ دَخَلَ قَلْبَهُ خَالِصُ حَقِیقَهًِْ الْإِیمَانِ شُغِلَ عَمَّا فِی الدُّنْیَا مِنْ زِینَتِهَا إِنَّ زِینَهًَْ زَهْرَهًِْ الدُّنْیَا إِنَّمَا هُوَ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ یَا جَابِرُ (رحمة الله علیه) إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یَرْکَنَ وَ یَطْمَئِنَّ إِلَی زَهْرَهًِْ الْحَیَاهًِْ الدُّنْیَا وَ اعْلَمْ أَنَّ أَبْنَاءَ الدُّنْیَا هُمْ أَهْلُ غَفْلَهًٍْ وَ غُرُورٍ وَ جَهَالَهًٍْ. امام باقر (علیه السلام)- در کتاب «تحف العقول» آمده است: از سخنان امام باقر (علیه السلام) به جابر (رحمة الله علیه): [جابر گوید:] روزی آن حضرت (علیه السلام) از منزل خارج شد درحالی‌که میفرمود: «ای جابر (رحمة الله علیه)! به خدا سوگند، شب را غمگین و دل نگران به صبح رساندم». پرسیدم: «فدایت شوم! غم و دل نگرانیتان برای چیست؟ برای دنیا»؟! فرمود: «نه جابر بلکه غم و اندوهم نگرانی از آخرت است. جابر! هرکس پاکی حقیقت ایمان بر دلش وارد شود، دیگر کمتر توجّهی به هیچ زیور دنیایی نکند. به راستی خوشی به زیور دنیا فقط و فقط بازی است و سرگرمی، و بی‌شکّ سرای آخرت، زندگانی [راستین] است. ای جابر! در خور و شایسته فرد مؤمن نیست که به خوشی زندگی این سرا تکیه و اعتماد کند، و این را بدان که دنیاپرستان همان جماعت غافل و فریبکار و نادانند». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۲۴  بحار الأنوار، ج۷۵، ص