eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.2هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
608 ویدیو
204 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
Mohammad Fosouli~ UpMusicMohammad Fosouli _ Meshki Miposham(320).mp3
زمان: حجم: 7.95M
🎙مداحی محمد فصولی و محمد الجناحی حی علی العزاء یا حسین یا حسین حی علی البکاء یا حسین یا حسین اسمع فاطمة نادی تعالوا علی الحسین بن فاسی عزم العاشورا حی فوح انا دون البشر محبوبی مذبوح محبوبی حسین .... 🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤 مشکی می پوشم گرم چاووشم یاد شش گوشه‌ام دوستت دارم ای اصل ایمان ای جان جانان عشق بی پایان دوستت دارم کاری کن تسلای قلب مادرت باشم امسالم مثل هر سال آقا نوکرت باشم روز و شب پریشون جسم بی سرت باشم نزدیکه غمت ماه ماتمت امسالم الهی که محرم رو ببینم بی تابم حسین اربابم حسین از حالا به فکر کربلا و اربعینم امسالم مثل هر سال آقا نوکرت باشم کاشکی اربعین با دست ساقی مهمونم کنی چای عراقی ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @HOWZAVIAN @zemzemh60
. ✍️ نجمه صالحی امروز کاروان کوچک ما به شهر سامرا رسید، سامرا دگرگون‌شده‌ی: سُرِّ مَن رَأیٰ است به معنای: شاد شود هر که آن را بدید، ما به خانه‌‌ی پدری آمده‌ایم، تا حال دلمان بهتر شود! به قول دوستی باغ دلگشاست منزل پدری! از هرکس که شنیدیم گفت: اینجا حال عجیبی دارد و احساس فرح و راحتی داریم. تنها آرامگاه معصومین علیهم‌السلام که منزل خودشان بوده! اینجا دعای فرج را باید با سوز بیشتری خواند! 🍃الهی عَظُمَ الْبَلَاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مَنَعَتِ السَّمَاءُ وَ إِلَیْکَ یَا رَبِّ الْمُشْتَکَی وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ.‌..🍃 @HOWZAVIAN
آه... ای ابوتراب آه ای نهج غربت و بلاغت حیرت! جام شهادت و شراب فزت و رب الکعبه‌‌ات، وصال رسول خدا و سیده‌النساء گوارایت. بشریت در وحشت فقدانت به کجا پناه برد... و جبرییل امین با صوت حزین ندا داد؛ اینک شما و وحشت دنیای بی علی... ✍ هادی حمیدی @HOWZAVIAN
به امید جوشش قلم نجمه صالحی به وقت نیمه شب، به یکی از دوستان یک بار دیده‌ام، امید و انگیزه دادم، از او خواستم بنویسد که شاید وظیفه‌‌ی اصلی‌اش همین باشد! برایش نوشتم: 🍃🍃به نظرم باید قلم به دست بگیرید و بنویسید و چه بسا وظیفه شما به عنوان بانوی تاریخدان و مهربان این باشد که در این عرصه جهاد کنید، در کنار عشق ورزیدن به خانه و خانواده ساعتی برای تنویر اذهان عمومی و اذهان سطحی بین و چه بسا حتی افکار مسموم روشنفکران کم سواد و...قلم بزنید! در گروه بانوان نویسنده‌ی ما(مجتهده امین) اکثرا مادران خانواده‌دار تحصیلکرده و دغدغه‌مندهستند مثلا مادری صاحب پنج فرزند و بسیار فعال، از تازه کارهای انگیزه‌مند داریم تا کهنه کارهای راهبر که همه با استارت یک کانال عمومی شروع کردند، شما هم خوب می‌نویسید و نمی‌دونید چقدر از قلم‌تون لذت بردم. بی‌صبرانه منتظر نظر مثبت‌تون هستم، دوست عزیز فرهیخته خودم..🍃🌹 ♡امیدوارم قبول کند و دوستی‌اش با قلم بیش از پیش شود...♡ 🍃نوشتن نوعی ساختن است، حتی جبران شکستن‌ها! نوشتن نوعی پوشش جدید واژه‌ها در قالب جملات است!🍃 @HOWZAVIAN
براعت استهلال حسنی ✍️نجمه صالحی براعت استهلال در فارسی خوش آغازی و حسن ابتدا نام دارد یعنی سخنران، مقدمه‌‌ی سخن را چنان شیوا و جذاب بگوید که شنونده را برای شنیدن باقی آن تشویق کند و در جریان اطلاعات مرتبط با موضوع قرار دهد. استفاده از این شیوه از عصر جاهلی تا عصر اموی معمول بوده و امام حسن مجتبی علیه‌السلام نیز به عنوان یک راهبر و خطیب ماهر، از این شیوه بهره می‌بردند. آن حضرت بعد از اميرالمؤمنين علیه‌السلام دومین شخصیتی است که در کتب تاریخی بیشترین خطابه از ایشان ثبت شده و با اندک تأملی در محتوا و صورت ادبی خطابه‌ها، شرایط سخت و حساس دوران سبط اکبر علیه‌السلام قابل تشخیص است؛ البته طول خطبه‌های ایشان، متناسب با حال مخاطب و شرایط زمانی مختلف، متغیر است. به عنوان نمونه، معاویه در مجلسی پس از تحمیل صلح بر حضرت، برای اینکه بخواهد شأن امام حسن علیه‌السلام را در بین مردم بکاهد، ایشان را دعوت به خطابه کرد و چون "عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد" امام علیه‌السلام چنان خطبه‌ای ایراد نمودند که در صفحات تاریخ به یادگار مانده است. هر چند آشکار است که خطبه با هدف سیاسی و تبیین وضعیت نابسامان اجتماعی مسلمانان ایراد شده ولی سرشار از مباحث توحیدی صفات خداوند و رضا به قضای الهی بوده و از طرفی جایگاه امامت و جایگاه اهل بیت علیهم‌السلام محور توحید معرفی شده است. در این خطابه، امام علیه‌السلام اشاره می‌کنند نه تنها توحید و امامت دو روی یک سکه‌اند بلکه خلافت و حکومت نیز حق انحصاری اهل بیت علیهم‌السلام است. خطابه‌ی حضرت، علاوه بر آراسته بودن به زیور براعت استهلال، مزین به حسن ختام نیز بوده و این همان انسجام بافت عبارات منطبق با عالی‌ترین مهارت‌های سخنوری در زبان عرب است که کریم آل طه علیه‌السلام از آن برخوردار بود. پ.ن۱: هفتم صفر به روایتی شهادت امام حسن علیه‌السلام، است که البته برخی اساتید محقق از نظر تاریخی آن را نادرست می‌دانند! به نظرم فرقی ندارد سال‌روز شهادت کدام روز باشد، هر دو را محترم بداریم! به احترام اولین عصاره و گل زندگی خانواده آسمانی، امیرالمومنین علیه‌السلام و حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، به یاد سبط اکبر، امام حسن مجتبی علیه‌السلام! پ.ن۲: نمونه سخنان امام حسن (ع) از هنگام صلح تا کناره گیری از خلافت ویراستی نویسنده @AFKAREHOWZAVI
. ⃣1⃣ تمدن و تمریننجمه صالحی اربعین حماسه‌ی ظهور است! اینجا پایگاه یاوران آخرین موعود است و عجیب عطر انتظار در میان عمود‌ها به مشام می‌رسد! در این مسیر رنگ و نژاد معنایی ندارد. همه جا پر از انسان‌های دلداده‌ای است که دل به دریای عشق حسین علیه‌السلام داده‌اند و در مسیر این خیل عظیم با قصد یکی شدن، در حرکت هستند. یکی از ویژگی‌های اربعین، «نظم معنوی» آن است. بر خلاف آنچه که در بعضی موارد به ‌نظر می‌رسد شاید نظم دقیقی رعایت نشده باشد، مثلاً در مقوله‌ی بهداشت، اما وقتی به صورت کیفی‌تر تأمل می‌کنیم، متوجه می‌شویم در این‌جا نوعی نظم حاکم است که باعث می‌شود میلیون‌ها نفر در یک زمان و جغرافیای محدودی بتوانند حوائج عادی زندگی خودشان را تأمین ‌کنند و در عین حال، احساس سلوک در یک طریق معنوی داشته باشند. ویژگی دیگر اربعین حسینی، تفاوت و حتی توسعه معنایی برخی مفاهیم معنوی است. معنویت‌هایی مانند اعتکاف معمولاً یک مکان خاص و یک ثبات و تمرکزی دارد، اما گویی اربعین حسینی یک اعتکاف جمعی سیار است، عبادتش از جنس عبادتِ در حال حرکت است که در آن اقداماتی از جنس زندگیِ عادی نظیر خوردن، حرف زدن، خوابیدن، نماز خواندن و هر کاری از این جنس کنش‌ها، انجام می‌شود لذا در اینجا مفهوم "اعتکاف" توسعه می‌یابد. اربعین حسینی مقیاس‌های عددی و آماری را نیز تغییر و توسعه می‌دهد‌؛ مثلا نهایتِ اطعام یک وعده غذایی عظیم، در جوامع امروزی کمتر از پنج میلیون‌نفر با کمک چندین کشور ذیل هدایت صلیب سرخ به زلزله‌زدگان بوده است؛ حال آن‌که مردم عادی سوای دولت و نیروهای اجباری، در طریق الحسین علیه‌السلام نقش اساسی دارند و عهده‌دار چند وعده غذایی برای افرادی چندین برابر این تعدادند. از طرف دیگر اگر روحیه معنوی حاکم بر مراسم اربعین، در همه امور حاکم شود؛ دیگر کار در ادارات، کسل کننده و حداقلی نخواهد بود. اقتضاء تمدن اسلامی این است که بازیگران و افرادش با روحیه جهادی و حتی فراتر از آن باشند و این حلم و صبر در مسیر پیاده‌روی هویداست و حضور در این مسیر، تمرینی برای تحقق تمدن نوین اسلامی و روزهای ظهور، ان شاءالله. @AFKAREHOWZAVI
وقتی که تو آمدی ✍🏻 زهرا کبیری پور بی‌تردید یکی از باشکوه‌ترین لحظات تاریخ، در ماه رجبِ سی سال پس از عام الفیل اتفاق افتاد؛ همان لحظه که در بُهتِ زائران و طواف‌کنندگان خانه‌ی خدا، دیوار کعبه شکافته شد و مادر شما وارد آن مکان مقدس شد و خشت‌های دیوار مجدد به هم پیوست. ماجرایِ تولد شما را یزید بن قعنب این‌طور تعریف می‌کند که، من و عباس بن عبدالمطلب و گروهی از خاندان عبدالعزی در مقابل خانه‌ی خدا نشسته بودیم که یکباره دیدیم فاطمه بنت اسد، در‌حالی‌که باردار بود و نُه ماه از مدت حمل او می‌گذشت و دچار درد زایمان شده بود، نزدیک کعبه شد و به درگاه خداوند عرض کرد: پروردگارا!‌ من به تو و پیامبران و کتاب‌هایی که از جانب تو فرستاده شده‌اند ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم خلیل را تصدیق می‌کنم و باور دارم که او این خانه‌‌ی عظیم و والا را بنا کرده و به حق این فرزندی که در شکم دارم سوگند می‌دهم که وضع حمل مرا آسان کنی. یزید بن قعنب در ادامه‌ی نقل ماجرای تولد شما می‌گوید: در این هنگام دیدم دیوار پشت کعبه شکافت و فاطمه وارد کعبه شده و از چشمان ما ناپدید شد و دیوار مجدداً به هم پیوست. برخاستیم که قفل در خانه‌‌ی کعبه را باز کنیم، قفل باز نشد، متوجه شدیم که این اتفاق به فرمان خدا رخ داده است. پس از چهار روز فاطمه از خانه‌‌ی کعبه بیرون آمد و درحالی‌که نوزادش را روی دست داشت، گفت: من بر زنان گذشته‌ی تاریخ برتری پیدا کرده‌ام، زیرا آسیه دختر مزاحم، خدا را به صورت پنهانی در جایی عبادت می‌کرد که عبادت خدا در آنجا جز از روی ناچاری سزاوار نبود و مریم دختر عمران آن شاخه‌ی خشکیده‌ی خرما را با دستش تکان داد تا آنکه خرمایی تازه از آن فرو ریخت و خورد؛ ولی من وارد خانه‌ی خدا شدم و از میوه‌ها و نعمت‌های بهشتی خوردم و وقتی خواستم خارج شوم هاتفی به من گفت: فاطمه! او را علی نام بگذار، چرا که او بلند مرتبه است و خداوندِ علیِ اعلیٰ می‌گوید: نام او را از نام خودم مشتق ساختم. او را به آداب و اخلاق خودم تربیت کردم و از علوم پیچیده خود آگاهش نمودم او کسی است که بت‌ها را در خانه‌ی من می‌شکند و بر بام خانه‌ام اذان می‌گوید و من را به مجد و بزرگواری یاد می‌کند. خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و از او فرمان برد و وای بر کسی که او را دشمن بدارد و فرمانش نبرد.* اما از اینجای لحظه‌ی باشکوه تولد شما را دوست دارم من روایت کنم. اهل مکه در کوچه‌ و بازار ماجرای تولد شما را نقل می‌کردند. زن‌ها از عظمت ولادت شما و از شکوه تولدتان در تعجب بودند. خیلی‌ها به کعبه می‌رفتن تا از نزدیک جای شکاف را ببینند. از همه خوشحال‌تر اما پدر شما بود، که شکوه تولدتان قریشیان بدطینت را هم، در حیرت فرو برده بود و پدر شما جناب ابوطالب، بزرگِ هاشمیان، این بُهت و حیرت را در چشمان آن‌ها می‌دیدید و بیشتر از قبل به بزرگی خدا ایمان آورده بود. و چه افتخاری بالاتر از اینکه نام فرزندش را هاتفی از طرف خدا ندا داده باشد. دوست دارم تصور کنم که ابوطالب طَبقِ شیرینی به دست در کوچه‌های مکه تولد شما را به گوش تمام آن‌هایی که خودشان را به نشنیدن زده بودن می‌رساند. مگر می‌شود چنین شکوهی را فریاد نکرد. خواهران و برادران شما هم دور گهواره‌ی شما جمع شده بودن و کودکی را نگاه می‌کردند که در کعبه متولد شده است. کودکی نورانی که از همان لحظه‌ی تولدش به همه ثابت کرده بود که علی‌ست و با همه تفاوت دارد. خانم‌های همسایه رو به روی مادرتان نشسته بودن و چهره‌ی پر از آرامش مادرتان را نگاه می‌کردند و دوست داشتن درباره‌ی این چهار روز از او سؤال کنند. همه کنجکاو بودن بدانند در آن چهار روز در کعبه چه گذشت. یک روز چقدر توصیفات دارد کجای مکه را در آن روز توصیف کنم از کجای مکه بگویم که حق مطلب ادا شود چند کلمه‌ی دیگر اضافه کنم تا توصیف ولادت شما و شکوه میلادتان کامل شود. این کلمات عاجزند و قلم عاجزتر خوش آمدید به دنیا مرد فاطمه بابای حسن، حسین و زینب منابع: *محمد بن فتّال نیشابوی، روضه‌ الواعظین، قم، رضی، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص ۷۶. ابی محمد الحسن بن محمد دیلمی،‌ مؤسسه اعلمی بیروت، ص ۲۱۱. علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه ج۱، ص ۵۹. شیخ طوسی، امالی، ص ۸٠، ۱۳۱۳. شیخ صدوق علل الشرایع، ص ۵۶. صابری یزدی،‌ علیرضا، هزار حدیث در فضائل امام علی(علیه‎ السلام)، ترجمه: محمد رضا انصاری محلاتی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸٠، صفحات ۳۱ و ۳۲. ‌ 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
یک کار متفاوت پر از کمتر شنیده‌ها و شاید ناشنیده‌ها درباره وجود نازنین امام زمان علیه‌السلام. «داستان موعود» روایتی متفاوت است از زندگی امام زمان (عج)، برای آن‌هایی که متنی پژوهشی و درعین‌حال صمیمی می‌خواهند. تلاش کردم به سراغ مهم‌ترین و معتبرترین منابع تاریخی و حدیثی تا قرن هفتم هجری بروم. می‌خواستم بخش‌هایی از زندگی امام زمان (عج) را روایت کنم که کمتر شنیده‌ایم. شاید جذابیت این کتاب به همین ناگفته‌ها و کمترگفته‌ها باشد. پیشنهاد می‌کنم این کتاب را مطالعه بفرمایید @TALABEHTEHRANI https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
پایان گلایه‌ها، دعای فرج است گل‌واژه‌ی ربّنا دعای فرج است دانی که چرا گشایشِ هر کار است؟ چون شاه‌کلید ما دعای فرج است @shaeranehowzavi
♨️بهترین کار در روز عرفه❗️ 🔸ابراهيم بن هاشم می گوید: عبداللّه بن جندب را در موقف (عرفات و روز عرفه) ديدم و وقوفى بهتر از وقوف او نديدم. يكسره، دستانش به سوى آسمان و اشك‏هايش جارى بود.به او گفتم: " من، وقوفى نيكوتر از وقوف تو نديدم." گفت: به خدا سوگند كه من، جز براى برادرانم دعا نكردم؛ چرا كه امام كاظم عليه السلام به من خبر داد كه: 🔅«هر كس در غياب برادرش براى او دعا كند، از عرش به او ندا مى ‏آيد كه: صد هزار برابرِ آن، از آنِ تو باد!». از اين رو، خوش نداشتم كه صد هزار دعاى تضمين شده را به خاطر يك دعايى كه نمی دانم مستجاب خواهد شد يا نه، از دست بدهم. 📚کافی جلد ۲ صفحه ۵۰۸ 📌مولا امام زمان عج تنها امید ماست.....آیا مولای غریبمان را همچون جدش تنها خواهیم گذاشت؟ او وارث غدیر است برای ظهورش دعا کنیم❗️ ___________ 🆔 @howzavian_mazandaran
در مواجهه با حوادث، چگونه رفتار کنیم؟ ✍🏻 زهرا کبیری پور با عرض تسلیت به محضر ملت شریف ایران جنایت سحرگاه امروز رژیم صهیونیستی، بار دیگر پرده از چهره‌ی واقعی و سراسر خشونت این رژیم برداشت؛ جنایتی که نه‌تنها متوجه یک نقطه جغرافیایی خاص، بلکه متوجه امنیت روانی و کرامت انسانی تمام ملت‌های منطقه است. در چنین شرایطی که التهاب، اندوه و خشم در فضای عمومی موج می‌زند، پرسش جدی این است که ما مردم، چه باید بکنیم؟ چه واکنشی درخورِ فهم، عزت و بصیرت ماست؟ در سال‌هایی که گذشت، ملت ما به برکت خون شهدا، مجاهدت فرماندهان شجاع و حضور فعال فرزندان این سرزمین در جبهه مقاومت، طعم امنیت را چشیده است. طبیعی است که امروز نیز نگران باشیم، اما بیش از هر زمان دیگر نیازمند رفتار سنجیده و تصمیم آگاهانه‌ایم. 📌 در چنین شرایطی، توجه به چند نکته‌ی کلیدی می‌تواند ما را از افتادن در دام شایعه و اضطراب نجات دهد: 1⃣ آرامش روانی خانواده را حفظ کنیم. ترس و اضطراب، اگر مدیریت نشوند، از درون بنیان جامعه را فرسوده می‌کنند. حفظ خونسردی، نخستین گام در مقابله با بحران است. 2⃣ به هر خبری اعتماد نکنیم. در شرایط بحرانی، شایعات با سرعتی چند برابر از اخبار واقعی منتشر می‌شوند. رسانه‌های غیرمسئول، اغلب ناخواسته به ابزار دشمن تبدیل می‌شوند. امروز، سواد رسانه‌ای یعنی توان تمایز میان واقعیت و پروپاگاندا. 3⃣ از قدرت دعا و توسل غافل نشویم. دل‌هایی که در تلاطم حوادث به خداوند توکل می‌کنند، کمتر دچار اضطراب و پراکندگی می‌شوند. دعا، پناهگاه دل‌های امیدوار و بیدار است. 4⃣ با فرزندان‌مان درباره‌ی واقعیت‌ها سخن بگوییم. سکوت، همیشه ایمنی نمی‌آورد. باید متناسب با سن و درک فرزندان، آن‌ها را با مفاهیم بنیادینی چون امنیت، مقاومت، تحلیل درست و مسئولیت اجتماعی آشنا کنیم. سواد رسانه‌ای و سواد بحران از نیازهای تربیتی نسل امروز است. 5⃣ نقش روشنگرانه‌ی خود را ایفا کنیم. هر یک از ما می‌توانیم در خانواده، جمع دوستان یا فضای مجازی، صدایی روشن، معتدل و آگاهانه باشیم. بی‌تردید اختلاف نظرها طبیعی است، اما در دفاع از امنیت ملی و ایستادگی در برابر دشمن، باید متحد بمانیم. اگر مردم در جنگ روانی شکست بخورند، کار نیروهای نظامی و دفاعی دشوارتر خواهد شد. یادمان نرود دشمن امروز بیش از هر زمان دیگر، بر تفرقه و ترس حساب باز کرده است. ما اما باید با تحلیل، همدلی و اعتماد به فرزندان این سرزمین، از این پیچ تاریخی نیز عبور کنیم. یقینا پیروزی از آن ماست. @AFKAREHOWZAVI
🔅زیارت و واقعیت ✍️نجمه صالحی زیارت لغتی به زبان عربی متشکل از حروف زاء و واو و راء، است که بر میل و عدول دلالت دارد؛ میل یعنی رو آوردن به سوی محبوب، و عدول یعنی بریدن و پشت کردن به هر چه جز اوست. زیارت، هم همین است؛ یعنی هجرتی از دل، از همه‌ی عالم به سوی یک نگاه. زائر، آن‌گاه که گام در راه می‌گذارد، پیش از قدم‌ها، دلش را روانه می‌کند. وقتی به دیدار تو می‌آید، از دیگران چشم می‌پوشد و جانش را تنها به تو می‌بخشد. از همین روست که اگر دل به سوی حسین علیه‌السلام متمایل شد، حتی اگر دست به ضریح نرسد، به حقیقت زائر است. حضور در حرم، نعمتی بزرگ است؛ اما روح زیارت، در حرکت دل و عدول جان از غیر اوست. و امّا آنان که با اشک و بغض گفتند: التماس دعا… ما جامانده‌ایم، ای کاش بدانند… جامانده آن نیست که پایش به کربلا نرسیده، جامانده آن است که دلش حرکت نکرده باشد. چه بسیار کسانی که در بین‌الحرمین می‌گذرند ولی دلشان جای دیگری است، و چه بسیار دل‌هایی که از هزاران فرسنگ دورتر، در هوای حرم می‌تپند و به گنبد طلا سلام می‌دهند. اگر دل تو به سمت کربلا پر کشید، اگر نام حسین علیه‌السلام را شنیدی و بی‌اختیار اشک در چشمانت نشست، تو هم زائری. شاید گام‌هایت خاک بین‌الحرمین را لمس نکرده باشد، اما اگر هوای حرم را در سینه نفس کشیدی، فاصله‌ای میان تو و ضریح نیست. زیارت، پیش از آن‌که سفر خاکی باشد، پرواز روح است؛ پروازی که دل‌های عاشق بلدند… دل‌هایی که از همه بریده‌اند و تنها به سوی حسین علیه‌السلام میل یافته‌اند. پ.ن:*الزاء و الواو و الراء، أصل واحد يدلّ على الميل والعدول... و من الباب الزائر لأنّه إذا زارك فقد عدل عن غيرك. ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص ۳۶. 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی