eitaa logo
پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب
77 دنبال‌کننده
498 عکس
48 ویدیو
6 فایل
اخبار فرهنگ و سیاست در کانال پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب
مشاهده در ایتا
دانلود
حجت الاسلام دکتر : 1⃣ رساله های ، در تمام از طرف همه فرقه های مذهبی فراوانند، چرا که رساله هایی هستند مورد نیاز عامه مردم، و علاوه بر این که باید به زبان روز نوشته شوند تا مردم عادی از آنها استفاده کنند، می باید مطابق دیدگاه های رایج کلامی در سطح کلان و نخبگان هم قابل استفاده یا دست کم قابل تأیید باشند. از نظر سبک و سیاق نگارش و مطابقت با اصول، نباید از موج های فکری رایج زمان غافل ماند، این که به هر حال، در هر دوره، مسائلی و گرایشهای مطرح شده و روی باورهای عمومی تأثیر می گذارد. این که مثلا حاکم بر جو فکری زمانه باشد، یا طرفداری از ، به هر دلیل، طبیعی است که روی رساله های اصول دین، اثر خود را می گذارد. در دوره اخیر ، همزمان با غلبه ، منازعه ای در سطح همین رساله ها، در این که از باورهای قدیمی نشأت بگیرند یا مانند آثار مرحوم ، به ترجمه احادیث بپردازند، وجود داشت. 2⃣ تا نیمه های صفوی، مبانی کلامی دوره میانه اسلامی، در رساله های اعتقادی ادامه یافت، و در نیمه دوم، به آرامی به کنار زدن آن مشغول شد. چندین دهه فعالیت محدثان که اوج آن فعالیت های بود، و البته خودش ضمن اخباری بودن، تحت تأثیر و زیر سیطره ساختار کلامی بود، جایی برای اصول دین به روش و سبک اخباری را ایجاد کرد. اما با این حال، نه فلسفه خوانی تعطیل شد، و نه آن مبانی تغییر عمده ای یافت. در سه چهار قرن اخیر، به خصوص در دو قرن گذشته، به دلیل ورود شبهات جدید فکری، باز هم تمسّک به ساختار فلسفی ـ کلامی قدیم را برای دفاع از اصول دین، تقویت کرده و جریانهای معارض از نوع آنچه می توان به آنها اخباری گفت، توسعه محدودی یافته اند. @ketabenaab
پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب
به سفارش ویژه #تبریزیان، #پناهیان و #روازاده کانال #طب_الرضا (ع) فعالیت خود را آغاز کرد.... @ketab
استاد در کانالش نوشت: رویکرد عقب ماندگی درمانی ما با طرح برخورد ما با از میانه عصر که با دانش های جدید آشنا شدیم، تا زمانی که بهداشت اسلامی درست کردیم، و سپس به سمت رفتیم، سه مرحله را پشت سر گذاشته است: اول: ورود اطلاعات پزشکی و پذیرش آن بدون ایراد اشکال. مرحله ای که فقط آثار بدون اشاره به ، ترجمه می شد و به تدریج در حال استقرار بود و آثارش همین بیمارستانها و مظاهر آن است. دوم: مرحله دوم تلاش برای انطباق اطلاعات پزشکی با آموزه های اسلام در زمینه بهداشت و طهارت که مفهومی به نام حفظ الصحه اسلامی از آن درآمد، و آثاری توسط امیر اعلم و دکتر تومانیانس و دیگران تولید شد. سوم: مرحله سوم انتقاد از پزشکی جدید جدید و تأکید بر این که آنچه از گذشته به عنوان «یونانی ـ سنتی ـ اسلامی» داشته ایم، کفایت می کند که همین تلاشهایی است که در این دو دهه و بیشتر از زمان دولت احمدی نژاد متناسب با افکاری که آن زمان رواج داشت، شکل گرفت. مدتهاست در حال گردآوری مدارک و اسناد این سه مرحله هستم. برای مرحله اول، مرور بر کتابهای پزشکی که غالبا هم ترجمه آثار اروپایی است و ما به اعتبار سنتی یا اسلامی، دخل و تصرفی در آن نداریم باید انجام شود. در مرحله دوم، چندین کتاب و صدها مقاله در مطبوعات اسلامی ما هست که بر اساس این رویه نوشته شده تا پزشکی جدید را با قوانین طهارت تطبیق دهد که تقریبا همه نسبت به آن واقف هستیم و آثاری مثل مطهرات در اسلام مهدی بازرگان از شاخص های آنهاست. مرحله سوم با بالا گرفتن انتقاد از تمدن غرب، و در این مورد، با انتقاد از پزشکی آن و به صورت واکنشی، ستایش از طب قدیم یونانی و سنتی و اسلامی دنبال شده است. برای مثال به این عبارت که در سال 1324 ش توسط یک متفکر برجسته نوشته شده است، توجه فرمایید: «اکنون باید دید چه کسانی طب یونان را که برای علاج کلیه امراض خارجی، بهترین وسیله بود، و با سهل ترین راه مطابق اقتصاد، این خدمت را بهتر از طب امروز اروپا انجام می داد، از میان بردند، و ریشه آن را برای همیشه از جهان برانداختند و چنین خیانت بزرگی به خصوص به کشور ایران کردند؟» این سه مرحله، در واقع در یک طرح کلی تر مطرح است و آن این که ما در مواجهه با غرب، در نوع مسائل با این سه مرحله دست به گریبان بوده ایم. اول که به طور کلی از دیدن علم جدید و آثار آن دهشت زده شده ایم. در مرحله بعد، اندکی به خود آمده و تلاش کرده ایم تا داشت های خود را با آنچه آمده ترکیب کنیم. در مرحله سوم، دست بالا را گرفته و ادعا کرده ایم که همه آن دانشها بی ربط و آنچه ما به اعتبار یونانی داشته ایم، و حالا سنتی و بومی اسمش را می گذاریم و سپس به خاطر این چند روایت اسلامی، بر همه آن دانش جدید ترجیح دارد. در واقع، ما گرفتار نوعی عقب ماندگی درمانی هستیم و این مسیر را طی می کنیم تا شکست خود را در دانش جدید، از لحاظ روحی و بیشتر با داستان سازی و تخیل، جبران کنیم. با افتخار باید بگویم کسی که هیچ فریب این امور را نخورد، آقای مطهری بود که مطلقا دنبال مسأله بهداشت اسلامی یعنی نگاه ترکیبی هم نبود و البته به دوره بعدتر هم نرسید که بخواهد پزشکی اسلامی را طرح کند. @ketabenaab
اقای در کانالش نوشت: پزشکی جدید دروغ می گوید، مصرف ، فشار را کاهش می دهد! سالهاست مسأله و یا رابطه دانش و صنعت در دستور کار مسوولان دانشگاهها و اهالی صنعت است. در جلساتی که اغلب برگزار می شود، روی جدایی این دو نهاد تمرکز شده و تلاش می شود تا راه حلهایی برای رهایی از آن مطرح شود. بنده هم گاه، به مناسبت شرکت در برخی از شوراها، این مباحث را می شنوم، اما همواره، تمرکزم روی نکته دیگری است که شاید نسبت به موضوع این جلسات، حاشیه ای باشد. آن نکته، تصور منفی ای است که از و در جامعه ما وجود دارد. چند روز قبل، گزارش آنا را از سال 96 در باره پایان نامه ای با عنوان «تأثیر تلاوت بر » دیدم. دود از سرم برخاست، و البته می دانم بسیاری اینها را یا به اعتبار دینی بودن و یا به اعتبار ـ پناه بر خدا ـ مشابه سازی با موسیقی توجیه می کنند، اما خوب، فکر می کردم نباید چنین مطلبی به سادگی مورد قبول استادان دانشگاه قرار گیرد. دلم نمی خواهد بگویم یک نفر از استادان، از آن دفاع هم کرد. بگذریم. امروز دو کلیپ شگفت دیدم. یکی، یک روحانی که در از تأثیر مصرف روی کاهش صحبت کرده و این را به دین و روایت متنسب کرد و بدین ترتیب را مورد تمسخر قرار داد. دیگری صحبت آن جوانک که به اسم داروی امام کاظم ع، پنبه پزشکی جدید را زده و همه را شیاد معرفی کرد که دنبال تکثیر بیمار هستند. این که حالا باید از حیثیت علم و دانش پزشکی دفاع کند امر دیگری است، اما به نظرم، در کل، این موارد، به این بر می گردد که اصولا ، از روز اول در کشور ما جا نیفتاده است. مردم ما، شیفته همان خویش هستند و از سر ناچاری به پزشکان جدید مراجعه می کنند. حتی وقتی درمطب دکتر امروزی نشسته اند، باز هم از محل صحبت می کنند و همدیگر را به خوردن و راهنمایی می کنند. این که چرا در جامعه ما این نگاه تحقیر آمیز به علم مدرن وجود دارد، نیازمند کاوشهای علمی بیشتری است، اما این که دانش با همه بی خاصیتی اش که تاریخ گواه آن است، این قدر محبوب شده، ریشه در نوع خاصی نگاه به علم دارد. محافل خاصی هم که صبغه دینی دارند به این امر دامن می زنند و از ع مایه می گذارند. می دانیم که در قرآن حتی یک حکم پزشکی نیامده و تنها استثناء مورد عسل است که آن را هم باید تفسیر کرد و دانست که مقصود چیست. این زمینه را هم می دانیم که ، غالبش را می داند. و اما باز هم تأکید می کنم، ریشه آن گرایش، این است که ما مردم، علم دوست نیستیم. مدیران علمی جامعه ما هم به طور جدی اهل ترویج علم نیستند. اساسا علم نوین را نوعی و می دانیم. از روز اول هم همین طور آن را تفسیر کردیم. البته من آگاهم که رهبری، بیش از بیست سال است که با صدای بلند از علم دفاع می کنند، اما بعید می دانم در عمل، این تفکر حتی در میان استادان دانشگاه که مسوولیتی دارند و غالبا به نظرم سنتی می اندیشند، جایی داشته باشد. چه قدر دلم می خواست، حالا که بحمدالله مصلای تهران باهزینه زیاد و زیبایی ساخته شده، و در غالب جمعه های سال، نماز جمعه به مصلی منتقل شده، زمین چمن دانشگاه، به کتابخانه مرکزی داده می شد، و حتی هزینه ساختش هم پرداخت می شد تا معلوم شود ما چه قدر به علم و توسعه آن وفادار هستیم. یک وقتی کتاب را که نویسنده آن ، برنده بود، ترجمه کرد. آنگاه آن را آورد در توسط منتشر کرد تا علما آن را بخوانند. می گفت می خواهم علما و روحانیون بفهمند که علم چه تأثیری بر اندیشه دارد و این طور نیست که وبه طور کلی علم باشد. به نظرم هنوز زمان زیادی لازم است تا مفهوم علم جدید به درستی درک شود و تا وقتی درک نشود، حرف زدن از رابطه ، رابطه و بسیاری از این امور محال است. ما فقط در بحث از این امور فقط ادای دیگران را در این که توجه به این امور داریم، در می آوریم. اما این که واقعا قصد حل آن را داریم، بعید می دانم. @ketabenaab
پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب
حجت الاسلام والمسلمین #علیرضا_اعرافی، مدیر حوزه‌های علمیه در جمع دانشجویان #علوم_پزشکی: انقلاب اسل
حجت الاسلام والمسلمین دکتر درکانالش نوشت: وقتی دانشجویان به قم می آیند! اظهارات قم در باره رابطه پزشکی و دین [حوزه نیوز، دوم مرداد)، آن هم با این صراحت، و بند کردن امر درمان و بهداشت به مسائل دینی و فلسفی، نشان از آن داد که ما قصد داریم، تمامی علم و دانش بشری را زیر سلطه فکر فلسفی و دینی درآوریم. گفتن این اظهار نظرهای کلی «تجلی توحید در فعالیت های پزشکی» و این که «تمام علوم مبتنی بر مفروضات فلسفی و کلامی نهفته در لایه های علمی است»، ما را به سمت و سویی می برد که و دانایی بشر را زیر سوال برده و خود را سرگرم اموری کنیم که اساسا ارتباطی با حوزه ندارد. تجربه هزار سال تسلط علم کلام بر «علم» و تلاش برای دینی کردن آن که ناشی از یک تصور خطاست، هیچ نتیجه ای جز کند کردن مسیر پیشرفت علم نداشته است. بهتر در این باره تأمل کنیم که سراسر نوشته های فخر رازی و دیگر متکلمان برجسته، و در رأس آنها که حتی به روش و متکلمان هم معترض بود، همین است که می خواستند بگویند هیچ علمی نباید جز با اجازه توحید پیش برود، و آن وقت با درک غلط از توحید، خدا را به جای همه علل طبیعی نشانده و حتی در تحلیل باد و باران مشاهدات خود را هم کنار گذاشتند تا مبادا از قدرت خداوند کم شود. این ادعاها از سر تا ته، آن هم در رشته های تجربی و همین طور علوم طبیعی و از جمله پزشکی، هیچ جایی ندارد و تکرار آن برای صد بار و هزار بار، باعث نمی شود تا کاروان علم در دنیای مدرن بایستد تا این حضرات، آن را درست کنند و مثلا این را با گفتن این تعابیر پاک کنند. کسانی که هیچ اطلاعی و سر سوزنی از ندارند، یکسره نشسته اند تا با فلسفه های کهنه و قدیمی، و به اسم تدین و تقدس، برای راه علم، برنامه بدهند. شگفت تر آن است که دانشجویان و استادان علوم پزشکی هم به قم آمده اینجا زانو می زنند تا از این حضرات، درس علم بگیرند. عوض این که بروند و آخرین تحقیقات بشری را در حوزه بدست آوردند، و پایگاه های اطلاعاتی پزشکی را خریداری کرده تا دانشجوی پزشکی آنان بتواند آخرین پژوهشها را مطالعه کند، به امید آن هستند که افرادی به مراتب ضعیف تر از و ، برای آنها راه و رسم در را به آنها یاد دهند. بحث اخلاق و امری جداست، اما نه از وقتی در یونان بوده، نه آن مقدار که تجربه های عادی بشر صحراوی و بدوی است، و نه آنچه در میان مسلمانان به تقلید از یونانیان و یا تجربه های و و دیگران پدید آمده و نه آنچه که امروز در غرب است و ایضا سبب شده است تا ظرف نیم قرن، دو میلیارد بر جمعیت بشر افزوده شود و مرگ و میر کم گردد، ربطی به این فلسفه ها ندارد. نه و نه ، هیچ کاری به بما هو پزشکی ندارد. البته هر کسی می تواند با نگاه در طبیعت، خداشناس شود و بحث فلسفی کند، اما این ربطی به پزشکی ندارد. سوال ها و پرسشها دو تاست. سوال کردن آن «ابله» که در واقع عاقل بود، از شتر [به زبان سنایی: ابلهی دید اشتری به چرا /گفت نقشت همه کژست چرا] از تفاوت زیستی شتر در مقایسه با بقیه حیوانات بود، اما شتر به زبان «کلامی» جواب او را داد و حواله اش به خدا کرد، و ما هنوز تفاوت این دو نگاه را نفهمیده ایم. باید دانش تجربی را برخلاف آنچه در تمدن مسلمانی پیش آمد، از بند فلسفه رهانید، و اجازه داد این ، و انواع و اقسام دیگر آن، رشد کند. دیگران این راه را رفته اند، رشد کرده اند، سررشته علم را در دست گرفته اند، نتیجه اش را در تکنولوژی برده اند و دنیا را فعلا زیر سلطه خود دارند. اگر علم زیر سلطه نگاه های فلسفی است، باید در فلسفه های خودمان شک کنیم که نتوانسته ما را پیشرفت دهد و از آنها را بهتر بدانیم که تا این حد پیش رفته اند. حالا چه مدل اروپایی امریکایی باشد چه مدل چینی ژاپنی! طبعا ما هم تا حدی که از توانایی علم بهره برده ایم، و این هم در اثر آموزش های صد ساله گذشته بوده، به همان مقدار از نفوذ و ترقی در عالم سهم داریم. باز هم اگر بخواهیم پیش تر برویم، راه آن عمومی کردن تفکر علمی اصیل از نخبگان، و رها کردن آن از بند این گونه قیود است. برای ما مهم این است که دیگر مثل زمانی نباشیم که به «دوش» گیر دادیم و سالها طول کشید تا رضایت دادیم خزینه جمع شود. @ketabenaab
مبارزه با و اباطیلی به نام انتشار خبر نهادهای رسمی مبنی بر ممنوعیت فعالیت های آقای و شاگردان وی در حوزه طب سنتی و اسلامی و غیرقانونی بودن اقدامات نامبرده چند نکته زیر را درباره برخورد با این روحانی و فعال طب سنتی و مساله جلوگیری از رواج خرافات و اباطیل طب سنتی یادآور می شوم. . بارها از فعالیت هایی که ارگان های رسمی برای جلوگیری از رواج خرافات و اباطیل داشته اند، شنیده ایم. این که در فلان شهر، فلان جایی که عده ای با اهداف جاهلانه تبدیل به مرکز مقدسی کرده اند، یا کسی مدعی ارتباط با امام زمان یا خود خدا شده، نهادهای رسمی مداخله کرده، اقدام به جمع آوری آنها و محدود کردنشان کرده اند. اینها از جمله اخبار خوبی بوده که می توانسته امیدی را برای اصلاح جامعه و نگرش علمی و دینی اصیل در پی داشته باشد. ای کاش این فعالیت ها، به صورت منظم گزارش می شد و حتی امکان دسترسی به این پرونده ها، برای نوشتن رساله ها و پایان نامه های دانشجویی بود. مشروح در 👇 http://yon.ir/0oRcy @ketabenaab
گزارشی از سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین دکتر در خانه اندیشمندان علوم انسانی در شب هشتم محرم /16 شهریور 1398 در سالهای اخیر، کارها و گام های تازه ای در نقد روایات تاریخی عاشورا برداشته شده است. آقای محمد اسفندیاری و آقای صحتی سرورودی از نظر منبع شناسی و نقد روایات تاریخی، تلاش هایی کرده اند که قابل استفاده است. در این زمینه، یکی از کارهای نسبتا خوب، کتاب «معرفی و نقد منابع عاشورا» است که آقای سید عبدالله حسینی نوشته و دفتر تبلیغات سال 1386 آن را منتشر کرد. این اثر مشکلاتی دارد اما قدم خوبی است که برداشته شده است. در زمینه نقادی اخبار نقل شده در باره عاشورا، مقالاتی هم در این زمینه ها نشر شده است. مطمئنا انتقادهایی به این دیدگاه ها وارد است، بویژه که پیش فرض های اینها ممکن است مشکلاتی داشته باشد، اما این که تلاش می کنند «نقد تاریخی» بکنند، و در این زمینه با وسعت و دامنه خوب کار می کنند، قابلیت این را دارد که آنها را در مکتب انتقادی بدانیم. دایره المعارف هایی هم برای عاشورا نوشته شده که از نظر نقادی خیلی جدی نیستند، چون هدفشان نقل همه مطالب بوده است. البته در این میانه، گاهی بحث های خوبی دارند. ادامه در 👇 http://yon.ir/bTzaQ @ketabenaab
پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب
@ketabenaab
توضیح حجه الاسلام در باره یک اقدام افراطی و زشت اقدام شرم آور یک روحانی مروج به اسم ، با آتش زدن یک کتاب علمی با نام بر اساس فیلمی که انتشار یافته ـ کار زشتی است که هیچ دانش دوستی، در هیچ سطحی، آن را نمی پذیرد. متاسفانه این شخص، سالهاست با استفاده از باورهای عامیانه در میان مردم، تلاش در ترویج بافته های خود به اسم طب دینی دارد و برای تقدیس آنها، از روایاتی که بارها محدثان آنها را نقد کرده اند، استفاده می کند. این رفتار وی، در حوزه قم، مورد تأیید هیچ کس، جز شماری از هواداران ساده لوح او که مانند آنها همه جای دنیا هستند، نیست. روشن است که طب سنتی، به عنوان یک شاخه علمی، در مراکز دانشگاهی می تواند مطرح و توصیه های آن پس از بررسی های علمی، و تأیید مراکز رسمی، مورد استفاده قرار گیرد، اما نامبرده نه از نظر تحصیلات علمی و نه حوزوی، در مقامی نیست که بخواهد چنین ادعایی را بکند. طبعا در قم یا مشهد، هیچ نوع شاخه درسی وجود ندارد که او به استناد تحصیل در آن، چنین ادعایی را داشته باشد. و اما اقدام به کتابسوزی، این عمل مشمئز کننده، باید گفت، این اقدام،همیشه کار افراد جاهل و افراطی بوده است، کسانی که هیچ گاه، در هیچ مدلی، چه از نوع کسروی با آتش زدن آثار ادبی، و این شخص، با آتش زدن یک کتاب علمی، در پیشگاه ملت فرهیخته ایران، جایی نداشته و ندارند. خوشحالیم که این شخص، پس از یک دوره تلاش در قم، از این مرکز دینی و به دلیل اقدامات ناصوابش، در مربوط، محکوم هم شده است. مسلما، وظیفه حاکمیت، دفاع از حریم علم و دانش و مبارزه با جاهلانی است که با اقدمات ناصواب خود، زمینه آسیب زدن به دین و سلامت مردم را دنبال می کنند. در باره دادن لقب آیت الله به ایشان، باید عرض کنم، در قم، مع الاسف زمینه ای وجود دارد که کسانی از سوی خود یا نزدیکانشان، لقب آیت الله را به خود اختصاص دهند. مسلم است که دادن چنین لقبی، هیچ رسمیتی نداشته و نشان دهنده هیچ مقام و منصب علمی و غیر علمی نیست. باید عرض کنم، یکی از افتخارات ایران در چند دهه اخیر، در مراکز علمی و پزشکی، توسعه پزشکی مدرن است، امری که سبب شده ست تا ایران در منطقه خاورمیانه، یک قطب مهم پزشکی باشد. این راهی است که دولت های پس از انقلاب، بشدت از آن حمایت کرده و ایران اسلامی از این زاویه، کشوری سرافزار است. بنابر این، نباید این قبیل رفتارهای زشت و شرم آور را در مقابل آن همه تلاش و گسترش علم پزشکی نوین قرار داد، هرچند، نهادهای مربوطه، در تمام سطوح، می باید با اقدامات دقیق نظارتی خود، شائبه اعتنای به این قبیل رفتارهای نادرست را از میان ببرند، کاری که جز با توسعه مراکز علمی و ترویج دانش میان مردم، امکان نخواهد داشت. @ketabenaab
بحران و کشمکش های علم و دین گفت و گویی با حجت الا سلام والمسلمین دکتر ایران امروز در وضعیت قرن ۱۸ اروپاست. دو قرن از تحولات علمی دنیا عقبیم و الهیات دینی ما، عملا نتوانست یک وضعیت متعادل ایجاد کند. بیشتر در نظامی‌گری رشد کردیم. خرافه گویی های افراد مجهولی چون ، تنها آتش بیار معرکه جهل اند که عده ای در صدا و سیما و عده ای منبری آن را ترویج می کنند. همه ، اندازه یک آزمایش پاستور ارزش ندارد. روحانیت و حوزه های علمیه حق ورود و دخالت در مسائل علمی و تخصصی را ندارند . این که عده ای راه بیفتند و چندین دهه است راه افتاده اند و علم را غربی و شرقی کرده و می کنند، این مشکلی است که روشفکرانی مثل نصر و دیگران برای ما درست کردند و حالا ما هم در دام آنها که خودشان به تعبیر اینها نوعی غربزدگی دارند، افتاده ایم. اگر روحانیت، طبیب معنوی مردم است و منابع خودش را دارد، پزشک طبیب مادی و مستقل است و کارش هیچ ارتباطی با منابع طب روحانی و دینی که برای ترویج تقوا در زندگی است، ندارد. مسائل حقوقی جامعه هم جای خود را دارد. چرا برخی از فرقه های ایجاد شده در یک دوره مشخص، به راحتی ظهور می کنند و بر دیگران غالب می شوند. این البته از نظر فکری قاعده و منطق دارد. در حوزه سیاست و اجتماع هم مسائل خاص خودش را دارد. حالا ما شروع کرده ایم به پاسخ دادن. در حوزه، جریانهایی هستند که روشن هستند. مثلا ببینید. وضع حرم امام رضا در مشهد با حرم حضرت معصومه در قم. در قم، که مرکز کرونا بوده، چه قدر مساله و مشکل درست شد و مطمئن هستم که هنوز هم مدیریت آنجا، به آنچه به اجبار تن به آن داده، راضی نشده است. در حالی که تولیت مشهد، به راحتی این مسائل را پذیرفت و با این که حرم امام رضا، بسیار مهم تر است، هیچ مشکلی پیش نیامد؛ برای این که بلافاصله همه چیز را قبول کرد و پذیرفت. این جریان، می تواند به کمک دین بیاید، اما حقیقت این است که اینها کافی نیست. مشکل ما ریشه دار تر است و حالا حالا گرفتار آن هستیم. قدرت سیاسی در جامعه هم اراده کافی برای اصلاح آن ندارد. شاید سیاست می توانست کمک کند، اما کمک کافی نمی کند. چند ماه قبل، به خاطر تعطیل شدن یک مراسم در باره طب سنتی در دفتر تبلیغات، سبب تظاهرات علیه رئیس دفتر تبلیغات هم شد و خواستار عزل او شدند. می دانید که در درس تبریزیان چند سال قبل که در زیرزمین مدرسه فیضیه بود اقلا چهار صد پانصد نفر شرکت می کردند. پس این جریان قوی است. یک گروه حامی غیر مستقیم هم این جریان دارد که همین منبری های معروف قم هستند. آنها هم تقصیری ندارند، اساسا اینها دین را این طور آموخته اند؛ و رزق و روزی شان هم در ترویج همین امور است. اینها، زبان پرنفوذی در مردم دارند و صدا و سیما هم در اختیار آنهاست. مطالب خودشان را می گویند و با یک جمله البته، قیافه روشنفکری هم به خودشان می گیرند که البته باید به سخنان مسوولان هم گوش دارد و توصیه آنها را پذیرفت. اما وقتی لب به سخن می گشایند، همان تفسیرها و تأویلهای رایج را می گویند. اما مراجع در خصوص کرونا موضعی مدافعانه از وزارت بهداشت گرفتند. این که عده ای راه بیفتند و چندین دهه است راه افتاده اند و علم را غربی و شرقی کرده و می کنند، این مشکلی است که روشفکرانی مثل نصر و دیگران برای ما درست کردند و حالا ما هم در دام آنها که خودشان به تعبیر اینها نوعی غربزدگی دارند، افتاده ایم. اگر روحانیت، طبیب معنوی مردم است و منابع خودش را دارد، پزشک طبیب مادی و مستقل است و کارش هیچ ارتباطی با منابع طب روحانی و دینی که برای ترویج تقوا در زندگی است، ندارد. مسائل حقوقی جامعه هم جای خود را دارد. ادامه در 👇 https://b2n.ir/641275 @ketabenaab
پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب
@ketabenaab
انتشار مرحوم استاد ، با 54 مقاله در 1079 ص. به کوشش به احترام مرحوم استاد سید هادی خسروشاهی 9 1. ده نکته د رباره کتاب خاندان علم و تقوی، فقاهت و / رضا استادی 11 2. سیمای ارتباطی استاد سید هادی خسروشاهی / عباس صالحی 21 3. قرآن و واقع اجتماعی در اندیشه نوسلفی‌گری / احمد واعظی 31 4. سرآغاز اسلامی نویسی مطبوعاتی در ایران / فرید قاسمی 45 5. یادها و یادگارهایی از مرحوم سیّد هادی خسروشاهی / محمد تقی انصاریان 53 6. سیّد جمالشناسی در زبان فارسی سالهای 1299ـ 1342 / رسول جعفریان 85 7. آموزش‌های دینی در کتاب‌های درسی دوره رضاشاه / حمیده سلطانی مقدم 143 8. از وبا تا کرونا / عبدالرحیم اباذری 165 9. ردای ‌شبه ‌مدرن بر قامت نهاد سنتی / محسن حسام مظاهری 175 10. اندر آرزوی مسلمان‌کردن مردمان دوردست / نفیسه مرشد زاده 193 11. یادی از مرحوم سید صدر الدین بلاغی / علی شهیدی 199 12. نگاهی به کارنامه سید هادی خسرو شاهی در... / رحیم نیکبخت 211 13. مشایخ تصوّف در خسروشاه / محمد طاهری خسروشاهی 221 14. در باره عالم فرزانه و نویسنده توانا مرحوم خسروشاهی / علیرضا سبحانی 239 15. مروری بر رفتار محافل و... مذهبی از دهه 30 تا 50 / محمد مهاجری 245 16. نگاهی به شخصیت و فعالیت های فرهنگی استاد خسروشاهی / سید محمد ثقفی 261 17. خاطراتی از آیت اللّه دکتر مرتضی مطهّری / سید علی آل داود 277 18. یاد باد آن روزگاران، یاد باد / محمد کریم اشراق 283 19. کتاب‌های درخواستی / حسین توفیقی 293 20. مکتب فلسفی تهران، آغاز گفتگوی فلسفی شرق و .../ سید علی محقق داماد 301 21. یادی از کتاب ‌فروشان و ناشران قدیمی تبریزی / مهرداد فردیار 309 22. کتابخانه های یزد در عصر ایلخانی / حسین مسرّت 387 23. پیام زن، نخستین نشریه بانوان در قم / سید ضیاء مرتضوی 401 24. برخی خاطراتم از آیةالله سید هادی خسروشاهی / محسن کمالیان 419 25. اسناد روحانیت در دفاع از مذهب شیعه در قانون اساسی / سید جواد ورعی 429 26. چند سند در باره جسارت وهابیه به بقیع شریف / منوچهر صدوقی سها 461 27. اندوهیادی برای دوست ارجمندم استاد خسروشاهی/ محمدرضا کائینی 473 28. وقف کتاب برای کتاب / مجید جلیسه 493 29. رویکرد سیاسی آیت‌ الله محمد مهدی خالصی / حمید کرمی پور / رضا مختاری 509 30. بررسی عملکرد کمیسیون اجتهاد و افتاء / مهدی نوید ادهم / رحیم روحبخش 525 31. گفتمان تطبیق احادیث با علوم جدیده در ادبیات دینی معاصر / رسول جعفریان 583 32. وجدان به مثابه راهنمای طبیعی انسان / محسن جوادی 601 33. درنگی در زندگی و آثار دانشمند فقید سید جعفر غضبان / مجید فرخزادی 613 34. تکثر و گفت‌ و گو یا همزیستی در علوم / مهدی مهریزی 643 35. اهل بیت (ع) در میراث مصریان / محمد علی مهدوی راد 653 36. چند اجازه برای ملّا محمّد صالح مازندرانی اصفهانی / ابوالفضل حافظیان 687 37. منظومه فکری امیر مؤمنان (ع) در فرایند امت گرایی / اصغر منتظر القائم 697 38. معنویت دین‌بنیاد و فرهیخته زیستن؛ رهیافت قرآنی / محسن الویری 713 39. سید هادی خسروشاهی و تغییرِ خطِ فارسی / کاظم استادی 725 40. علی بن ربّن طبری و کتاب الدین و الدوله / محمد پیروزفر 741 41. روش‌های شناخت نخستین روایات فقهی / موتسکی/ نسیمه فلاحی نژاد 759 42. سید قطب و جریان های سلفی جهادی / یاسر قزوینی 769 43. هادیِ هدایت / محمد الوانساز خویی 789 44. یادی از استاد محمد واعظ زاده خراسانی / امید حسینی نژاد 799 45. بازنمایی تاریخ صدر اسلام در منظومه فکری سید قطب / عباس بصیری 821 46. سفر شبانه پیامبر به مسجد الاقصی / یوری رابین / احمد احمدی 861 47. جنبه‌های قابل توجه چند ورقه عادی و رسمی / امید رضایی 887 48. یک صدا از خراسان / شیخ حسن مجتهد کاشانی / علیرضا اباذری 903 49. اولین تپش‌های قلب یک پیامبر: سموئیل نبی / رحیم عیوضی 959 50. خاطره ای از مرحوم سید هادی خسروشاهی / سید محمد طباطبایی «منصور» 973 51. سید هادی خسروشاهی و سید محمد علی جمالزاده / سوسن اصیلی 977 52. تکفیر و پیامدهای آن از آغاز تا پایان خلافت امام علی (ع) / رسول جعفریان 985 53. روایت نهج البلاغه در قرن هفتم در بغداد / رسول جزینی دُرچه 1027 54. نامه شیخ فضل الله نوری به فرزندش ضیاء الدین / موسی حقانی 1071 @ketabenaab
یادداشت استاد از بودن تا خلال امام رضا (ع) این چند روز خبرهای جالبی به گوش رسید. از سکولار بودن ویروس کرونا، تا درمان عضو هیئت رئیسه مجلس با روغن بنفشه، از تفاوت حکم زدن بین زن و مرد تا کشف خلال دندان به نام امام رضا که با بی حیایی نام مبارک آن امام دنبال خلال آورده می شود. اندکی پیش از آن هم، نمونه هایی از مجلس جدید و اظهاراتی که داخل آن شد به گوش خورد. به نظرم، این مباحث ادامه خواهد داشت، و باز اظهاراتی و اتفاقاتی از این نوع بدست خواهد آمد. این امر غریبی نیست. کسانی که این باورها را دارند، طبیعی است که همانها را ابراز کنند که از کوزه همان برون تراود که در اوست. این قصه ها، ما را به یاد دوران احمدی نژاد می اندازد که از این قبیل مطالب زیاد بود و هر روز نمونه های تازه ای سر زبانها بود. خاطرم هست می گفت ما کسانی را داریم که وقتی روی زمین نگاه می کنند، می فهمند چه معادنی در زیر آن هست. آن وقت ها یادداشتی نوشتم با عنوان اداره کشور با استخاره امکان پذیر نیست. البته، وقتی ماجرای آن دختر و انژری هسته ای به میان آمد، من یکی فهمیدم که دست کم او به این حرفها مطلقا اعتقادی نداشت. بعد که ت... پ را دیدم، قدری خیالم بابت این اعتقاد راحت تر شد. اما حالا البته اینها، بنده های خدا، به این حرفها باور دارند. به مراجع بزرگوار مملکت عرض می کنم که این خاطرات از روزگار شما می ماند و بعدها کتابها در باره رواج این نوع نگاه ها در عصر و زمان شما نوشته می شود. دست کم گاهی گوشه چشم انتقادی به این مطالب داشته باشید، همان اندازه که مرحوم آیت الله داشت. این قبیل مطالب، نقش مهمی در سست کردن باورهای دینی جوانان دارد. در واقع، این رویه، هم را مسخره می کند و هم را. در این میانه، سیاست راه خودش را می رود و خیلی به این مسائل جز در حد منافع اقتصادی و سیاسی مملکت و فوایدی که از آن می برد، و اسمش را رعایت مصالح امت می گذارد، کاری ندارد. این طینت سیاست است و گریزی از آن نیست. @ketabenaab
نگاهی به کتاب و سه نقد برآن کتاب عصر حیرت؛ جستاری کلامی پیرامون حکمرانی فقهی و تمدن سازی دینی در عصر غیبت و سیطره مدرنیته به قلم انتشار این اثر طبق پیش بینی بازتاب وسیعی داشت. از طرفی باتوجه به دیدگاه فکری نویسنده و جریان تفکیک، از دیگر سوابق ایشان درسردبیری کیهان و مدیریت مجله صبح و مبارزه باغربگرایی و...، این کتاب هم زیر سوال بردن پایگاه مشروعیت دینی نظام جمهوری اسلامی است و ازطرفی برخلاف مسیر سیاسی که نویسنده تاکنون شهرت خود را مرهون ان مسیر است. هرچند وی درکتاب ارتباط این تفکر را باتفکر حجتیه نفی می کند اما به صورت طبیعی نتیجه تفکر تفکیک غیر از این نمی تواند. قبلا هم جناب محمدرضا حکیمی علیرغم نوشتن تفسیر آفتاب در تجلیل از امام راحل، بعد ازرحلت ایشان وانتشار کتاب تفکیک، انتشار تفسیر افتاب را متوقف وجایگزین ان را درمجموعه اثارش(شماره12) را کتابی دیگر قرارداد. زیرا: بنیانگذار جریان تفکیک، مرحوم میرزامهدی اصفهانی و شارح و مروج ان، مرحوم حلبی بنیانگذار انجمن حجتیه است، به طور طبیعی و لازم ملزوم یکدیگر هستند مگر کسی ان را جریان فکری منسجمی نداند و یا نخواهد به همه ان ملتزم باشد که طبعا راه تازه ای خواهد بود همچنانکه برخی نو تفکیکیان ادعای ان را دارند. ولی همچنان باور درست این است که تفکیک وحجتیه لازم وملزوم هم هستند و واقعیت خارجی فعالان این جریان ها در عرصه فرهنگی وبعضا سیاسی شاهد صدق آن. بعد انتشار کتاب ازمیان نقدها 3 سه نقد در زیر اورده می شود. درابتدا معرفی اجمالی کتاب، فایل ان از شبکه اجتهو سه نقد از اقایان حج اسلام ، و ادامه در 👇 https://b2n.ir/k90073 @ketabenaab
پیام تسلیت جمعی از علما، فضلایِ حوزه های علمیه و شخصیت های فرهنگی، به مناسبت درگذشت برادرِ اقای دکتر انالله واناالیه راجعون بانهایت تاثر خبر ارتحال اسف انگیز اخویِ دانشمندِ عالیقدر و پژوهشگرِ سختکوش و مورخ شهیر حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر رسول جعفریان دامت تاییداته را دریافتیم. صمیمانه، این مصیبت را به حضرت آقای جعفریان و اخوانِ فرهیخته و خانواده معزز و سوگوار ایشان تسلیت می گوییم؛ از خداوند غفور و رحیم، غفران و رضوان و رحمتِ واسعه برای آن فقید سعید، و صبر و اجرِ جمیل و جزیل، و دوام توفیقات را برای ایشان و سایر بازماندگان مسالت داریم. رضا استادی، محمدحسن جواهری، علی اکبر مسعودی خمینی، محمد محمدی ری شهری، مصطفی هرندی، مرتضی مقتدایی، سیدعبدالفتاح نواب، سیدمحمدرضا حسینی جلالی، عبدالرحیم اباذری، مسعود آذربایجانی، محسن الویری، حسن انصاری، ناصر الدين انصاری، هادي انصاری، عبدالرضا ایزدپناه، مهدی باقر شریف القرشی، رضا برنجکار، حمید پارسانیا، محسن پرويز، محمود تقی زاده داوری، سیدمحمد جعفرمرتضی العاملی، محمد جعفری، محمودرضا جمشیدی، محسن جوادی، مرتضی جوادی آملی، كاظم جواهری، محمد جواهری، جویا جهانبخش، محمد رضا چلونگر، ابوالفضل حافظیان، سیدمهدی خاموشی، سیدعلی خراسانی، عبدالحسین خسروپناه، عبدالامیر خطاط، حامد خفاف، حسین رحیمیان، ناصر رفیعی، احمد زادهوش، محمدتقی سبحانی، علیرضا سبحانی، سید احمد سجادی، محمدمهدی سخنور، نصرالله شاملي، سیدمحمدکاظم شمس، محمدحسن صافی، مرتضی صافی، سیدعباس صالحی، حسن طارمی راد، سیدشهاب طباطبایی، سیدمحمدکاظم طباطبایی، عباس ظهیری، احمد عابدی، حمید عطائی نظری، سیدمحمود علوی، سیدعلی عماد، ابوالقاسم علیدوست، علی اکبر فصیحی، محمدهادی فلاح زاده، محمدحسین فلاح زاده، سیدعلی قاضی عسکر، علی کرباسی زاده، علی کورانی، سیدباقرگلپایگانی، نجف لکزایی، احمد مبلغی، رضا مختاری، عبدالهادی مسعودی، حیدرمصلحی، حسن مظاهری، مسعود مکارم، محمدمهدی معراجی، سیدجعفر موسوی، علی موسوی گرمارودی، جعفر المهاجر، علی اکبر مهدی پور، مهدی مهریزی، محمدعلی مهدوی راد، اصغر منتظرالقائم، سیدمجتبی میردامادی، محمدعلی میرزایی، محمدرضا نائینی، حامد ناجي، هادی نجفی، علی نظری منفرد، محمدجواد نورمحمدی، محمدرضا نوری شاهرودی، احمد واعظی، علی ورسه ای، مجید هادی‌زاده، محمدجعفر یاحقی. https://b2n.ir/y22169 @ketabenaab
داستان : از آغاز تا پایان پدیدآور: مروری است بر زندگی امام حسین، شروع و ادامه تحولات مربوط به کربلا و آنچه پس از آن تا بازگشت اسرا به مدینه اتفاق افتاد. مختصر و بر اساس منابع کهن ادامه در 👇 https://b2n.ir/e24274 @ketabenaab