نکته ها:👇👇 امام صادق علیه السلام فرمود: کسى که #دوست داشته باشد ظالم باقى باشد، در واقع دوست دارد که #خداوند معصیت و نافرمانى شود، همانا خداوند خویشتن را به جهت هلاک کردن ظالمان ستوده است «فقطع… و الحمدللّه» [۱] پیام ها: ۱✅ستم، ماندنى نیست. «قطع» ۲✅ظلم، در نسل هم مؤثر است. «دابر» ۳✅انقراض ونابودى ستمگران، حتمى است. (ظلم تمدّن ها را ریشه کن مى کند) «فقطع دابر» چنانکه در جاى دیگر مى فرماید: «فهل ترى لهم من باقیه» [۱] ۴✅بى توجّهى به هشدار انبیا #ظلم است. «نسوا ما ذکروا… الّذین ظلموا» ۵ ✅ گاهى رفاه فراوان، زمینه ى ظلم است. «فتحنا علیهم ابواب کلّ شى ء… الّذین ظلموا» ۶✅ در تاریخ اقوامى بوده اند که هیچ اثرى از آنان نیست. «فقطع دابر» ۷✅️ نابود کردن #ستمکار، کارى پسندیده است. «والحمدللَّه» ۸ ✅️ هنگام نابودى ستمگران، باید خدا را #شکر کرد. «فقطع … والحمدللَّه» ۹✅️ هلاکت ظالمان، عامل #تربیت دیگران است. «ربّ العالمین»

تفسیر صفحۀ ۱۳۸ قرآن کریم - سورۀ انعام - آیات ۸۲ - ۸۳ - تفسیر نور: «کسانی که ایمان آورده و ایمانشان را به ستم و شرک نیالودند، آنانند که برایشان ایمنی (از عذاب) است و آنان هدایت یافتگانند* این (نوع استدلال) حجّت ماست که در برابر قومش به ابراهیم دادیم، هر کس را که بخواهیم (و شایسته بدانیم) به درجاتی بالا می‌‏بریم. همانا پروردگارت حکیم و داناست (و بر اساس علم و حکمت مقام انسان‏‌ها را بالا می‌‏برد).» نکته‌های سورۀ انعام - آیات ۸۲ - ۸۳: آیات قبل دربارۀ توحید و شرک بود و این آیات به منزلۀ جمع‌بندی آیات گذشته است، چنان که امام علیه‌السّلام فرمود: مراد از ظلم در این آیه شرک است. (تفسیر نورالثقلین) در بعضی روایات مراد از ظلم را شک و تردید گرفته‌اند. (تفسیر نور الثقلین کافی، ج ۲، ص ۳۹۹) البتّه شک گاهی غیراختیاری و مقدّمۀ تحقیق است؛ ولی گاهی جنبۀ بهانه و تشکیک دارد؛ که این نوع دوّم، ظلم است. (تفسیر راهنما) امام باقر علیه‌السّلام فرمود: این آیه دربارۀ حضرت #علی علیه‌السّلام نازل شد که لحظه‌ای در طول #زندگی به سراغ شرک نرفت. (بحار، ج ۲۳، ص ۳۶۷) کلمۀ «لَبْسٍ» به معنای پوشاندن است. بنابراین #ایمان چون فطری است، نابود شدنی نیست؛ بلکه غبارهایی آن را می‌‏پوشاند. پیام‌های سورۀ انعام - آیات ۸۲ - ۸۳: ۱.✅️ آفت ایمان، #ظلم و شرک و به سراغ رهبران غیر الهی رفتن است. «آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ» ۲. ✅️حفظ ایمان، مهم‌تر از خود ایمان است. «لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ» ۳.✅️ امنیّت و هدایت واقعی، در سایۀ ایمان و #عدالت است. «آمَنُوا»«لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ» (نه مؤمنانِ ظالم، هدایت یافته‌اند و نه عدالت‏‌خواهان بی‌‏ایمان) ۴. ✅️تا ایمان خالص نباشد، دلهره است. «وَ لَمْ یَلْبِسُوا» «بِظُلْمٍ» «لَهُمُ الْأَمْنُ» ۵. ✅️علم و حکمت دو شرط لازم برای تدبیر و #مدیریّت است. «إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلِیمٌ» (با توجّه به اینکه کلمۀ «ربّ» در لغت به معنای مدیر و مربّی آمده است) ۶.✅️ موحّدی که با برهان و دلیل در برابر انحراف‌‌های جامعه بایستد، دارای درجاتی است. «دَرَجاتٍ» ۷.✅️ درجات الهی، حکیمانه به افراد داده می‌شود. «نَرْفَعُ دَرَجاتٍ» «حَکِیمٌ»

پیام ها: ۱- ✅براى خرافه زدایى از دین، باید عقائد حقّ را بسیار باز و روشن مطرح کرد. «ثمانیه ازواج…» ۲-🌺 در فتوا یا عقیده به حلال و حرام چیزى، علم لازم است. «نبّئونى بعلم» ۳-✅ حلال بودن نیازى به دلیل ندارد زیرا اصل در خوردنى ها حِلّیّت است بلکه حرام بودن دلیل لازم دارد. «قل الذکرین حرّم ام الاُنثیین… نبئونى بعلم» ۴-🌺 افترا بر خدا، بزرگ ترین #ظلم است. «فمن أظلم ممّن افترى على اللّه» ۵ –✅ #دروغ بستن به #خدا، مایه ى گمراه ساختن مردم است. «لیضلّ النّاس» ۶-🌺 افترا، #انسان را از #هدایت پذیرى خارج مى کند. «لایهدى» ۷-✅ باورها و عقائد یا باید بر اساس #علم و #عقل باشد که در آیه قبل خواندیم، «نبّئونى بعلم» و یا بر اساس #شرع. «ام کنتم شهداء اذ وصّاکم اللَّه»

پیام ها: ۱-✅ براى یک انسان، چندین وسیله ى سنجش در #کار است. «موازینه» ۲- ✅کم داشتن عمل #صالح در روز #قیامت خسارت است، تا چه رسد به نداشتن آن. «و مَن خَفّت… خسروا» ۳-✅ #دنیا همانند بازارى است که #ایمان، «سود» آن و انکار و کفر، «خسارت» آن است. آرى، نادیده گرفتن استدلال و دعوت انبیا، در حقیقت محو کردن #فطرت و جوهره ى انسانیّت و #ظلم به خویشتن است. «خسروا أنفسهم» ۴-✅ بى اعتنایى و انکار آیات الهى، ظلم به آنها است. «کانوا بآیاتنا یظلمون» آرى به جا نیاوردن حقّ هر چیز و رعایت #حقوق و حدود آن را نکردن، ظلم به آن است و نتیجه ى ظلم، #خسارت و نابودى است.

در احادیث متعدّد، عواملی مانند #ظلم و گناه، سبب تغییر نعمت‌های الهی به حساب آمده‌‏اند؛ چنان‌که بازگشت از #گناه و انحراف و حرکت در مسیر حق، موجب سرازیر شدن انواع نعمت‌های الهی است. (تفاسیر نور الثقلین و فرقان) گناهان و ستم‏‌ها، انسان را از لیاقت بهره‌‌وری از لطف الهی دور می‌‏کند. چنان‌که حضرت علی علیه‌السّلام در خطبۀ قاصعه بدان اشاره نموده و در دعای کمیل می‏‌خوانیم: «اللهم اغفر لی الذنوب التی تهتک العصم» «اللهم اغفر لی الذنوب التی تغیر النعم...» در نامۀ حضرت علی علیه‌السّلام به مالک اشتر می‌خوانیم: هیچ‌چیز مانند ظلم و ستم، نعمت‌‏های الهی را تغییر نمی‌دهد، چون خداوند نالۀ مظلوم را می‌‏شنود و در کمین ظالمان است. (نهج‌البلاغه، نامه ۵۳) امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: همواره از سختی‌‌ها و گرفتاری‏‌‌های روز و شب که عقوبت معصیت و گناهان شماست، به #خدا پناه ببرید. (تفسیر اثنی‏ عشری، کافی، ج ۲، ص