eitaa logo
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
721 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
197 ویدیو
47 فایل
🌱 امام خمینی(ره): «.... اگر در طول انقلاب وفاداری و عواطف و حضور زنان در میدان های مختلف، در راه پیمایی‌ها و انتخابات‌ها نمی بود، یقینا این حرکت عظیم مردمی، نمی توانست این گونه شکل پیدا کند.» مدار مادران انقلابی(مادرانه) ارتباط با ما: @M_borzoyi
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت اول اولین روزی بود که بعد از دوماه که کلاس هنرشون معلم نداشت و هر روز یکی دوتا ازمادرا می رفتن سرکلاس من بعنوان معلم وارد کلاس شدم پایه سوم بودن تو این چندسالی که تدریس داشتم جز دبیرستان سما ؛ همه بچه ها یک دست از خانواده های مذهبی بودن و کار باهاشون خیلی راحت بود اما بعد مدتها وارد فضایی می شدم که بچه ها از هر مدل خانواده و با تفکرات متفاوت بودن به همین خاطر قبلش برخلاف همیشه ته دلم نگران بودم و استرس ریزی داشتم😉 آخه می ترسیدم سوالاتی بکنن و فضایی ایجاد بشه که قابل کنترل نباشه..آخرش که همه فکر و خیالاتم رو گذاشتم کنار و کار رو به خدا و اهل بیت مخصوصا امام زمان سپردم آرامش گرفتم و با قدرت وارد شدم برخلاف انتظارم فضا زلال تر از چیزی بود که فکر می کردم بچه هایی شاد و خونگرم و با نشاط چادرم رو عمدا جلوی بچه ها درآوردم بهترین چادرم رو که طرح دار و یک پاپیون خوشگل روی مچش داشت پوشیده بودم ،می دونستم که دخترا خیلی به ظاهر آدم دقت می کنن برای همین یک جوری رفتار می کردم که انگار دارم جلوی دوربینی که روی من زوم کرده بازی می کنم😎 مقنعه مشکیم رو درآوردم و روسری صورتی گل گلیمو پوشیدم مانتومم زرشکی براق با طرح های سنتی ایرانی بود و کفش های اسپرت صورتی یک دخترصورتی کامل😜😁 شده بودم ..کم کم داشتم هم سن و سال خودشون دیده میشدم آخه مقنعه دختراهم صورتی بود☺️ بی مقدمه گوشه تخته نوشتم به نام خالق زیبایی ها..(چندتا ازبچه ها هم گوشه دفترشون نوشته بودن) بچه ها گفتن چقدر خوش خط نوشتین(اینم خیلی برام مهم بود و‌دقت داشتم درحالیکه تو‌کلاسای قبلی کمتر توجه میکردم) بعد یک ترازو کشیدم و به بچه ها گفتم هرخطی کشیدم بلند بشمرید..یک-دو-سه تا شصت و‌نه تو یک کفه هم یک بچه ها رو به چالش کشیدم که این یعنی چی متاسفانه یا خوشبختانه اصلا متوجه نشدن یادمه تو کلاسای قبلی همیشه حداقل دو سه نفری بود که حدسشون درست بود ولی اینجا اصلا نشنیده بودن حدیث امام علی رو بزرگ روی تخته نوشتم که سلام کردن هفتاد تا ثواب داره الی آخر مسابقه سلام دادن و شور وهیجان کلاس😁 گفتم رفتین خونه سریع به ماماناتون سلام بدین و ثواب جمع کنید ترازو رو هم تو دفتراتون بکشید و حدیث رو‌هم بنویسید میخواستم زیرپوستی وارد بشم. @madaranemeidan
قسمت دوم تا بچه ها نقاشی می کشیدن رفتم تک تک بالاسرشون که به بهانه حضور غیاب باهاشون ارتباط بگیرم آترینا؛ آرتمیس؛ پانیسا؛ راژیا !! خداییش این آخری رو نمیتونستم تلفظ کنم سه تا الینا داشتیم یادم اومد.تومدرسه دخترم پارسال۵تا حلما داشتن!! کلا افتاده بودم رو‌دور مقایسه 🤦‍♀ البته اسامی مذهبی هم بود ولی کمتر دستمو گذاشتم رو تخته و گفتم بچه ها با دستتون نقاشی خلاق بکشید دیدم بعضیا متوجه نشدن با برنامه ریزی قبلی دست رو تبدیل به فیل کردم و استارت ورود به سوره فیل رو زدم😁 هرچند باعث شد بعضیا خلاقیت به خرج ندن و همون فیل رو تکرار کنن ولی خب دنبال راه ورود هنری به قرآن بودم که میسر شد😉 ماجرای اصحاب فیل و قدرت پوشالی و..به خواست خدا سنگریزه ها لشگر فیل رو نابود کردن خداچه قدرتی داره... حالا نوبت بازی بود فلفل نبین چه ریزه بشکن ببین چه تیزه با خدا باش پادشاهی کن بی خدا باش هرچه خواهی کن این شعرا رو دادم بچه ها برای تلفن بازی یعنی اصصلا اینا تو باغ نبودن که این جملات یعنی چی و نمیتونستن تلفظ کنن برای همین یکی ازگروه ها جمله خنده داری درآورد که اصلا ربطی به جمله من نداشت..ولی به همشون جایزه تلاش و مشارکتشون رو دادم؛ چطوری؟ شکلات تو دستم مثل گل یا پوچ میگرفتم خودشون میگفتن کدومه..بماند که بیشترشون اشتباه میگفتن ولی بازم میدادم بهشون ولی کلا کیف کردن.. یکیشون که عشق بازیگری هم بود میگفت میشه به من یکی دیگه هم بدین گفتم چه سوره ای از حفظی؟ یک حمد وقل هوالله برام خوند وشکلاتش رو گرفت گفتم افرین این سوره ها رو تو نماز حتما میخونی هیچی نگفت... رفتم قصه گاو و مورچه رو گفتم تا متوجه بشن فلفل نبین چه ریزه یعنی به ظاهر قضاوت نکنید آفرین! بالاخره یکی متوجه شد بازم خداروشکر😍 داشتم اسامی حاضرین رو وارد میکردم پزسیدم اسم کلاستون چیه ؟ نمیدونستن یکی گفت سوم ۳ یکی رفت بیرون نگاه کرد گفت رستگاران..گفتم میدونین معنیش چیه گفتن نه..گفتم یعنی عاقبت بخیر شدن تو دنیا وآخرت خوشبخت شدن بهشتی شدن( ازهرروزنه ای استفاده میکردم تا یک نکته ای بهشون بگم)بچه ها فطرتشون پاکه و راحتتر می پذیرن . آخرکلاس شد یکی پرسید خانوم شما همیشه معلم ماهستین گفتم انشاله دوست دارین باشم همه گفتن بله.کلی هم خسته نباشید نثارم کردن..زنگ خورد پالتومو باهمون وسواس اولیه جلو دوربینی پوشیدم آترینا پرسید خانوم شما همیشه چادر سرمیکنین یا فقط تومدرسه؟ گفتم همیشه گفت ولی من شال دوست دارم ببخشید گفتم خدا ببخشه(چرا ازمن معذرتخواهی کرد حالا) نازنین زهراهم گفت من طرفدار شال هستم وگاهی هم کلاه میپوشم مامانم هم شال میپوشه..یکی گفت من چادرم مثل شماست ولی دکمه نداره مطهره گفت من مثل شما میرم بیرون چادر میپوشم گفتم حضرت زهرا نگهدارت باشه دوستاش گفتن تو‌کلاس درمیاره گفتم خب تو کلاس که مرد نیست منم درمیارم.. برام چندایه نبا ویس هم‌خونده بود ..تاشکلات بگیره.. متوجه شدم چادر من براشون دغدغه شده که اینقدر روش صحبت میکردن دوباره مقنعه وچادرمو پوشیدم وخداحافظی کردم. @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
"به نام خدا "✍🏻 کم کم داشت ساعت ۳ می شد. قرار بود امروز اولین دیدار جوانه مصباح برگزار شود، بچه های گروه فضاسازی، کارشون رو تموم کرده بودند با پوستر های زیبای📃 شهدای شاهچراغ💔 و روشن کردن شمع هایی🕯 که مناسبت شون هم شهدای شاهچراغ بود و هم وفات حضرت معصومه بود🖤 خانم ها کم کم با فرزندانشون می آمدند... ساعت ۳/۵ برنامه را با تلاوت کلام‌الله مجید، توسط یکی از دختر خانم های حاضر در جلسه شروع کردیم ✋ بعد از تلاوت قرآن از خانم‌ها خواسته شد که یکی یکی خودشون رو معرفی کنند تا بیشتر با اعضای جوانمون آشنا بشیم ☺️ به نآم خدآ نام.... تعدا فرزند.... شغل.... و.... بعد از آشنایی مسئول دورهمی یه توضیح کلی درباره ی مراسمات دادند و اشاره کردند که ان شاء الله ماهی دوبار این دورهمی ها برگذار شود و همچین در باره ی نیازمندی های جلسات دورهمی گفتگو شد....🗣 مسئولین کاردستی در اتاق مشغول درست کردن کاردرستی با کوچولو هامون بودند 👩‍👧‍👦 که مسئول گفتگوی مادر ها صحبت های خودشو شروع کرد... با موضوع "لزوم وحدت شیعه و سنی" بعد از سخنرانی و گفتگو مسئول معرفی کتاب وارد میدان شدند وکتاب مورد نظرشون(نامه ای برای خواهرم) که در زمینه سوال وجواب های مربوط به حجاب بودرو معرفی کردند. بچه ها با کاردستی های زیباشون که قاب شهدای دانش آموز شاهچراغ بود به صحنه آمدندو همه دور هم جمع ‌شدند و آماده شدند برای سینه زنی مادر وکودک مسئول رسانه صوت مداحی که مربوط به وفات حضرت معصومه بودرو آماده کردند ومادران وکودکان سینه زنی کردند. بعداز سینه زنی مسئول دورهمی در باره امنیت با بچه ها گفت وگو کردند وبچه ها هم مشتاقانه نظرمیدادند ودر گفت وگو مشارکت داشتند👥 و بالاخره پذیرایی حلوای خوش مزه ای که یکی از مادران پخته بود انجام شد😋🥧 بوی اسپند همه جارا گرفت. نوبت بازی بچه ها شده بود⚽️ بچه ها با شوق به اتاق بازی رفتند و بازی جالبی که در زمینه وحدت واتحاد بودبازی کردند. بچه‌ها خیلی ذوق داشتن محکم دستاشونو گرفته بودند که مبادا داعشیها اتحادشون رو از بین ببرن ونتونن توپ رو به مرکز حلقه بندازن😍 در این فاصله مادر ها از فرصت استفاده کرده و مشغول خرید لباس و لوازم‌التحریر شدند😉 و مسئول صدقه هم صدقات رو جمع آوری کردند 🙏🏻 صدای اذان به گوش میرسید 🤲🏻🗣بعداز خواندن نماز نوبت عصرانه بود سفره پهن شد 😋مادران به همراه فرزندان سر سفره نشستند جاتون خالی عصرانه دلچسبی بود😋 حیف که نون روغنیهاش کم بود. نوبت خدا حافظی رسید👋🏼 به ما که خیلی خوش گذشت جای همگی خالی. تا دور همی بعدی ان شاء الله التماس دعا. @madaranemeidan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ببینید| مادر ایران ما را دور هم جمع کرد ▪️بخشی از تصاویر و گفتگوهای جلسه نقد کتاب مادر ایران در حسینیه هنر سبزوار را ببینید. @madaranemeidan 🆔 @hhonarkh
*هدیه‌ی آرمان* پرده‌ی اول: بعد از بارانِ نذرهای فرهنگی و بُدو بدو های چند روزه‌ی تیمِ میدان؛ از خیاطی گرفته تا خرید و...، دیروز دور هم جمع شدیم و در حالی که کنار مزار شهدای گمنام عقد اخوتی دوباره با هم خواندیم، بسته‌های توریِ صورتی با هدیه‌های فرهنگی پر شد و بندِ خورحین‌ها‌ی ملیح که به جمله‌های کوتاه زینت داده بودیم، یکی پس از دیگری کشیده می‌شد. مثل رزمنده‌ای که بند پوتین اش را می‌کِشد و آماده‌ی میدان می‌شود. پرده‌ی دوم: امروز حوالی ساعت یک بعدازظهر رفتیم جلوی مدرسه‌ی راهنمایی دخترانه و با تعطیلی مدرسه و همکاری دو نفر از دوستان، خیلی جمع و جور به خط زدیم. یکی هدیه‌های صورتی دخترانه را تعارف می‌کرد، یکی کیک‌یزدی‌ها را پخش می‌کرد. یک نوجوان همراه‌مان بود که مراقب بچه‌های نوپا بود، من هم همزمان گاهی عکس می‌گرفتم و گاهی میان تعجب بچه‌ها و مادران از دیدنِ خورجین‌های توری و ذوق‌شون از این سورپرایز، توضیح می‌دادم که این نذریِ شهید آرمان هست و هدیه‌ی شهید به شماست. میان لبخندهای پُر نشاط دخترانه، لحظه‌ای تأمل می‌کردند؛ خورجین‌ها را بالا و پایین می‌کردند و در حالِ خواندن جمله‌ی تلنگری می‌گذشتند. ( از آرمانمان نمی گذریم... کار به انگشتر رسید... ) بسته‌ها، با بندهایی که بر جان می‌نشست، مهمانِ خانه‌ها و اتاقِ نوجوانان شدند. مبارک باشد این عاقبت بخیری. گام‌هایی سبک که با کودکی در دست به سمت خانه برمی‌داشتم، برای بار چندم به من ثابت کرد که: «إن تنصروالله ینصرکم و یثبت اقدامکم» @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
*کوچک اما اثرگذار* یک سالی هست که من و همسرم دغدغه‌ی کار فرهنگی داخل محیط کوچک روستامون رو داریم، ولی بنا به دلایلی تا امروز شرایطش فراهم نشده و ما دوتا هستیم و عذاب وجدانِ بعد از شنیدن اخبار منفی از اوضاع نوجوان‌های دختر و پسرمون. عصرِ روزی که یک روضه‌ی مقاومت دعوت بودیم، موقع برگشت به منزل، با همسرم در مورد ضرورت کارهای این‌چنینی صحبت می‌کردیم و همسرم از دغدغه‌هاشون می‌گفتند و اینکه چه راهکارهایی می‌تونیم پیاده کنیم تا نتیجه بهتری بگیریم. با همسرم گرم صحبت بودیم که رسیدیم به سر کوچه. وقتی با ماشین پیچیدیم داخل کوچه‌ی خودمون، یک چیزی توجه من رو به خودش جلب کرد و چشم‌هام از تعجب گرد شد. انگار کاغذ نصب کرده بودند روی دیوار. چون کوچه‌ی ما بن بست هست، تعجب کردم و تا وقتی که همسرم درب پارکینگ رو باز کنند و ماشین رو بگذارند داخل، با گوشی دویدم سر کوچه و محو خوندن متن زیبای برگه‌ها شدم. با خودم گفتم: بفرما دختر...! خدا داره میگه اگر زمینه و شرایطش فراهم نیست، دلیل نمیشه بی‌کار بگردید! همین کار خودش یک مدل کار فرهنگی هست دیگه! الان خودت رو ببین چقدر از نوشتار قشنگ این متن لذت بردی! نیازی نیست حتما به فکر کارهای بزرگ باشید. با کارهای کوچک شروع کنید، فقط شروع کنید، من خودم بقیه‌ی کار رو درست می‌کنم. و اینجوری شد که با وجود اندک دلهره‌ای که در مورد برگزاری مهمانی داخل خونه‌م داشتم و بهونه‌هایی که داشتند از ذهنم رد می‌شدند تا من رو منصرف کنند، تصمیم گرفتم یک مهمونی با کمک مادرانه‌ای های مهربان برگزار کنم و افرادی که تا امروز دغدغه‌ی کار فرهنگی براشون داشتم رو هم دعوت کنم و مابقی رو بسپارم دست خدا. @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
یتیم خانه ایران! چند وقتی بود که از خونه نشینی خسته شده بوم‌و دوست داشتم یک کاری انجام بدم. تصمیم گرفتم کلاس زبان برم . از قضا معلم این ترم به شدت ضد انقلاب هست و روحیه ی خود_تحقیر بینی داره. سر کلاس، حین حل تمرین ها، کلیپ های اغتشاشات رو نگاه میکند و گاهی وقت ها هم حرف های تند و مخالف نظام میزند. بعضی وقت ها پاسخی می دادم اما بنظرم کم بود و باید کار دیگه ای میکردم تا اینکه زمان امتحان میانترم رسید. برای بخش نوشتاری، باید در مورد فیلمی می‌نوشتیم، تصمیم‌ گرفتم کار فرهنگی بکنم و جوابی در خور فعالیت های ضد فرهنگی استاد بدم. بنابراین در حد توان متنی درباره ی فیلم یتیم خانه ی ایران نوشتم و تشریح کردم انگلیس چه بر سر مردم ایران آورده است. در قضیه خرید گندم چه اتفاقات تلخی رقم خورده است. علت قحطی و کشتار وسیع مردم مظلوم ایران رو به علت اعتماد اشتباه و فریب خوردگی و خیانت یک عده تشریح کردم. کاش موضوع درباره ی یک کتاب بود تا تاریخ مستطاب رو خلاصه میکردم! @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
*مادران مسلح می شوند!* دومین جلسه ی معرفتی_ مهارتی مادران جهاد تبیین، بنا بر قرار هفتگی (دوشنبه ها و چهارشنبه ها ساعت ۹:۳۰) با حضور تدریجی مادران با قدرت شروع شد. یک مادر بچه بغل بود. یک مادر دیگه بچه به دست! هرکس هم مجهز به سلاح قلم و دفتر و کوله پشتی های پر از وسایل رفاهی کوچولوها بود! استاد ارائه دهنده چه کسی بود؟! مامان باردار پابه ماهی که تمام جلسه را صبورانه و در عین حال ایستاده گفت, روی تخته نوشت, تک تک توضیح داد و به سوالها هم آخرسر‌ جواب داد. سوال های پراکنده را به مدرسین مربوطه رجوع داد و گعده گپ و گفتگو رو کنترل کرد. دو فصل کتاب مبنایی" طرح کلی اندیشه اسلامی" نوشته ی مقام معظم رهبری شرح و ارائه داده شد. در این دو فصل، نگاه رهبری به دین، فواید ایمان، تعریف اسلام و همینطور نقطه ی آغاز تلاش و مجهادت ها، ثمرات پیاده شدن توحید در جامعه و بعد فردی بیان و تشریح شد. اخرسر، استاد محترم تکلیفی در منزل در نظر گرفتن تا موعد جلسه ی آینده انجام بدیم. @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
*سرباز مترو!* گفت ای دلال کنعانی فروش/ ز آرزوی این پسر سر گشته‌ام ده کلاوه ریسمانش رشته‌ام/ این زمن بستان و با من بیع کن دست در دست منش نه بی سخن/ خنده آمد مرد را، گفت ای سلیم نیست درخورد تو این در یتیم/ هست صد گنجش بها در انجمن مه تو و مه ریسمانت ای پیرزن/ پیرزن گفتا که دانستم یقین کین پسر را کس بنفروشد بدین/ لیک اینم بس که چه دشمن چه دوست گوید این زن از خریداران اوست سرم رو بالا گرفتم تا ببینم به کدوم ایستگاه رسیدم. چشمم افتاد به نوشته های حال خراب کن روی در واگن های مترو. از قضا دو تا دختر بی حجاب هم نشسته بودن کف مترو و به در تکیه داده بودن. اگه یکی رو دیوار بیرون ساختمون، بنویسه مرگ بر بابام،خونم به جوش میاد!! با ناخن میرم نوشته ها رو پاک میکنم!!! بنابراین دستم رو بردم توی کیف و چندتا دستمال کاغذی برداشتم. خداروشکر الکل هم به برکت کرونا هنوز توی کیفم بود .پاشدم رفتم سمت در روبرو! الکل رو روی نوشته ها پاشیدم و با دستم که کمی می‌لرزید و اشکی که توی چشمام حلقه زده بود شروع به پاک کردن شعارها کردم. پاک شو ! پاک شو! آخه تو فکر کردی اینا با ماژیک وایت برد میان شعار می‌نویسن, ساده ؟؟! سعی کردم خودمو نبازم و دست از تلاش برنداشتم. نگاهی به زیر پام انداختم , دیدم یکی از دخترها داره بهم می‌خنده. نگاهم رو کمی اون طرف تر بردم.چندتا تا پسر ده یازده ساله کنار هم کف مترو نشسته بودن. رفتم نقشه مترو رو ببینم کجا باید پیاده بشم که چشمم افتاد به دکمه ی قرمز رنگ ارتباط با راننده. دکمه رو زدم و با صدایی بلند و رسا طوری که همه بشنون گفتم : سلام، خسته نباشید! از واگن یک صحبت میکنم، روی درهای مترو شعار نوشتن. لطفاً اعلام کنید پاک کنن. چشمی که راننده گفت دلم کمی آروم گرفت. یهو صدای یکی از پسر بچه ها بلند شد و من رو خطاب قرار داد و گفت خاله! خاله! با خودم فکر کردم الان میخواد باهام بحث کنه و شعار بده! گفتم: جانم! گفت: خاله، بیا ببین رو درهای دیگه هم نوشتن! بهش جواب دادم: اطلاع دادم، الان میان پاک میکنن. یکیشون بلند شد اومد سمتم و گفت : منم می‌خوام کمک کنم و شعارها ر‌و پاک کنم. ناخودآگاه گفتم : قربون تو بشم من!! الکل و دستمال ها رو بهش دادم و شروع کرد با جسه ی کوچیک اما مردونش به پاک کردن ! گفت: خاله پاک نمیشه ! گفتم اشکال نداره کمرنگ هم بشه عالیه عزیزم . ادامه دادم :ازت ممنونم که شجاعانه اومدی پاک کنی تازه جایزه هم داری! یک اسکناسی رو از زیپ کنار کیفم درآوردم و با احترام روی دو دستم بهش تقدیم کردم . پیاده شدم ، پله ها رو به سمت بالا رفتم و رسیدم به اتاق پلیس مترو و گزارش شعار نوشتن رو دادم و پلیس با دستی که روی سینش گذاشت و چشمی که گفت مرهمی بر دل ناخوش و احوالم شد. خوشحال و در عین حال دلشکسته راهروی مترو رو پشت سر گذاشتم . @madaranemeidan
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 عرض سلام و خداقوت خدمت همراهان محترم کانال مادران میدان. شما نیز می توانید روایت های حضور میدانی خود در این روزها را برای ما ارسال کنید. منتظر دریافت پیشنهادات، انتقادات و روایت های میدانی شما هستیم. @m_borzoyi @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
*مادران مسلح می شوند!* سومین جلسه از دوره معرفتی _ مهارتی مادران میدان برگزار شد. ساعت حوالی ۱۰ صبح چهارشنبه ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۱ اکثر دوستان شرکت کننده در دوره در کلاس حاضرند واستاد پا به ماه ما نیز پر انرژی با لبخند همیشگی اش روبرومان نشسته وآماده برای شروع کلاس هست که یکی از خانم ها بلند میشود ومیگوید: صوت جلسه قبل رو گوش دادم پر از سر وصدا بچه ها بود ، من امروز حاضرم که بچه های شما رو بازی بدم ( تازه از اسباب بازی نوه هاش رو هم با خودش آورده بود)،که انشالله یه صوت تر تمیز و واضح از جلسه ضبط بشه بعد من اون صوت رو گوش میدم. همه مخصوصا ما بچه دارها از این پیشنهاد ذوق زده شدیم، ناخودآگاه ذهنم رفت روی مباحث جلسه قبل کتاب طرح کلی: اونجا که حضرت آقا انفاق رو که‌در قرآن از خصایص متقین هست اینگونه تعریف میکنند: " انفاق آن خرج کردنی را می‌گویند که با آن یک خلئی پر شود یک نیاز راستینی برآورده شود، انفاق کار مردمان باهوش است که نیاز ها وخلاءها رو میفهمند." و واقعا در این صحنه خواهر بزرگوارم رو مصداق این صحبت دیدم ، خوشا به حالش،بهش ته دلم خیلی غبطه خوردم. واما بعد: از استاد درباره نبوت شنیدیم و ولایت. این که پیامبر کارخانه انسان سازی راه اندازی می‌کند وقواره جامعه را توحیدی می‌کند وموانع رشد وکمال افراد را می‌زداید تا در این محیط انسانها به رشد وکمال مطلوب خود برسند. واینکه آن پیامبرانی فرجام نبوتشان خوش بوده که پیروانشان دو ویژگی داشته اند: ایمان وصبر واین تعریف نو ودلنشین از ولایت : ولایت به هم پیوستگی وهم جبهگی واتصال شدید بین انسان های هم هدف،هم مسیر وهمراه که خطشان را از سایر گروه ها جدا کرده اند ،وپیروی از یک نقطه مرکزی به نام ولی دارند. طی این دوجلسه از طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن شنیدیم ونسیم معرفت بخش این کتاب دوباره جان تازه‌ای در وجودمان که به دنبال انجام وظیفه در میدان جهاد تبيين هستیم دمید. @madaranemeidan
*نذری شهدا* تشییع پیکر شهید حسن براتی بود. دوست داشتم نذری کوچیک به نیت شهدای اغتشاشات انجام بدهم. خیلی سریع دست به کار شدم و حلوای شیر درست کردم. در بسته های کوچک بسته بندی کردم و عکس یکی از شهدا را همراه یک متن کوتاه چسباندم روی بسته ها. بچه ها خیلی مشتاق بودند که خودشان نذری ها را بدهند. رسیدیم به مکان مورد نظر، هنوز شهید را نیاورده بودند. به خاطر سن کم بچه ها جای دوری از تجمع ایستادیم و بچه ها هر کودکی را میدیدند بهش نذری میدادند. وقتی نذری ها تمام شد بچه ها که حس خوبی از این کار پیدا کرده بودند، درخواست داشتن دفعه بعد بیشتر درست کنم. @madaranemeidan
🇮🇷مادران میدان🇮🇷
*گِره‌های باز نشدنی* ساعت حوالی سه بعدازظهر یک روز پاییزی است. به روضه آمده‌ایم. اما روضه‌ی مقاومت، روضه‌ای با یاد شهدای شاهچراغ. آمده‌ایم تا بگوییم ما هم مادر آرتین هستیم. تا بگوییم آرتین تنها نیست. آمده‌ایم تا نگاه کبوترهای پر شکسته‌ی حرم شاهچراغ، چراغ راه زندگی‌مان شود. کودکان مسئولیت کفش‌داری را برعهده گرفته‌اند‌. به یاد آخرین باری که کفش‌های پرواز در شاهچراغ جفت شد. آن‌هایی که به روضه دعوت شده‌اند از نظر ظاهری شاید شبیه ما نباشند اما مادر هستند و همین اشتراک برای‌ ما کافی ست. دور هم حلقه زده‌ایم. یکی یکی مادران خود را معرفی می‌کنند. اسم، شغل، تعداد فرزندان. کم‌کم یخ‌ها باز می‌شود. مادر جوانی می‌گوید که مادر چهار شهید است. نگاه‌ها با بُهت به سمتش می‌چرخد. کسی می‌گوید: "ولی بهتون نمیاد مادر چهار شهید باشین؟!" مادر جوان توضیح می‌دهد که فرزندانش قبل از آمدن به این دنیا به خیل شهیدان پیوسته اند. مداح می آید. اما برخلاف اکثر روضه‌ها مداحی نمی‌کند. حرف هایی می‌زند از جنس روشنگری. می‌گوید: «بحث، بحث اسلام نیست، بحث ایران است. دشمنی‌ها از آنجا شروع ‌شد که اسلام اثرگذار شد. دشمن اگر ما فقط حجاب داشته باشیم و نماز بخوانیم کاری به کار ما ندارد. با دینِ بی‌خطر ما کاری ندارد. اگر قوی نشویم اگر تأثیرگذار نباشیم، اگر جلوی استکبار ایستادگی نکنیم، اگر مستقل نشویم، کاری با ما ندارد. اما اگر هرکدام از این‌ها را داشته باشیم یعنی خطرناک هستیم. آن زمان دیگر مهم نیست من بی‌حجابم و تو با حجاب.» می‌گوید: «همه ی شما مادر هستید، همه‌ی شما می‌خواهید بچه‌ای تربیت کنید که افتخار شما باشد اگر نهایت تلاش تان را هم بکنید دست تنها نمی‌شود. بیایید با هم به ارباب بی‌سرمان سلام دهیم تا خودش مربی بچه‌های‌مان شود تا در این هزار توی فتنه‌ها راه را گم نکنند.» آن طرف تر، از اتاق کوچکی صداهایی متفاوت به گوش می‌رسد. صدای زندگی، صدای نشاط. بچه‌ها کنار هم نشسته‌اند و نی‌های پلاستیکی در دست‌شان گُل کرده. آن هم چه گلی، گل لاله! مربی واحد کودک، همزمان با بچه‌ها صحبت می‌کند. این کاردستی، گل چیه؟! گل لاله. نماد چی هست؟ صداها بلند می‌شود تا اینکه به جواب می‌رسند. نماد شهدا، شهدای شاهچراغ، شهدای امنیت. مربی می‌گوید: «حالا می‌خواهیم با این گل های زیبا، یک بازی قشنگ انجام بدهیم. اما اول باهم یک انیمیشن ببینیم.» مداح رفته است. بچه‌ها جلوی تلویزیون، در حلقه‌ای از مادران ردیف می‌نشینند. انیمیشن پخش می‌شود. انیمیشنی با موضوع وحدت! تمام که می‌شود سوال‌ها شروع می‌شود. بچه‌ها کدوم قسمت قشنگ‌تر بود؟! این انیمیشنی که دیدید یعنی چی؟! تقریبا تمام بچه‌ها درست پاسخ می‌دهند. آفرین یعنی باهم باشیم. یکی می‌گوید: «یعنی هر وقت خواستیم بریم جایی تنها نریم. وقتی تنها نباشیم کسی نمی‌تونه به ما آسیب بزنه.» حالا نوبت قصه رسیده است. مربی می‌گوید: «بچه‌های مدرسه، کاردستی درست کرده بودند. وقتی رسیدند خونه به مامان هاشون گفتند میشه بریم پارک با کاردستی هامون بازی کنیم؟ و همه باهم راهی شدند. توی پارک بچه‌ها دست همدیگر رو گرفتند. کاردستی‌ها رو گذاشتند وسط و اطراف شون حلقه زدند. عمو زنجیر باف، بله، زنجیر منو بافتی، بله، یکی از بچه ها قهر می‌کنه و می‌ره. حلقه بهم می‌خورد. حالا فرصتی پیش اومده تا دو تا از بچه‌های شیطون بلا بیان و از این حلقه‌ی شکسته شده سواستفاده کنند و کاردستی‌ها رو بردارند و خراب کنند. قصه با بازی آمیخته می‌شود. مربی ادامه می‌دهد. بچه‌ها چرا این‌جوری شد؟! چی‌کار کنیم؟! حلقه‌ی اتحاد دوباره شکل می‌گیرد؟! بچه‌ها خودشان خراب کارها را بیرون می‌کنند و محکم و با عشق دست همدیگر را می‌گیرند. با جمع شدن بساط بازی، سفره‌ها پهن می‌شوند. آش همدلی، آش وحدت خورده می‌شود. جای همه‌ی آن‌هایی که نبودند سبز. مراسم تمام می‌شود اما دل مادران بهم گره خورده است. از همان گره‌هایی که دیگر به این راحتی‌ها باز نمی‌شود. می‌گویند می‌خواهیم در برنامه‌های دیگر شما هم حضور داشته باشیم. می‌گویند خیلی خوش گذشت. خیلی متفاوت بود. حالا به سر خط رسیده‌ایم. باید دوباره بساط دیگری پهن کنیم برای یک‌دل شدن. برای روشن کردن. برای روشن شدن. من و تو اگر ما نشویم... @madaranemeidan
"با سبد اسباب‌بازی‌اش به میدان جهاد تبیین آمده بود." توی مادرانه سبزوار یه مادربزرگ مهربون و جوون داریم که به خاطر نوه‌هاش توی برنامه‌های مادرانه شرکت می‌کنه. قبل از شروع دومین جلسه دوره معرفتی_مهارتی "مادران میدان تبیین"، اومد و گفت؛ من جلسه قبل غائب بود و فایل جلسه رو گوش کردم ولی اینقدر همهمه و سروصدای بچه‌ها زیاد بود که حرفهای استاد مفهوم نبود. حالا امروز اومدم کلی اسباب‌بازی هم با خودم آوردم که بچه‌ها رو سرگرم کنم تا شما توی سکوت و آرامش این جلسه رو برگزار کنین. خودم بعدا صوتش رو گوش می‌کنم. دلم می‌خواست این مادربزرگ مهربون رو بغل کنم و ببوسم و بگم با این کارش چه کمکی به جبهه تبیین می‌کنه. نه که ما همه‌مون مادریم و رحمتهای الهی همیشه ضمیمه‌مون هستن، نمیشه جلسه‌ای رو بدون بچه برگزار کنیم. یعنی در این زمینه توانمند شدیم که وسط شلوغی و سروصدای بچه‌ها، جدی‌ترین مباحث فکری فلسفی رو بگیم و بشنویم. ولی خب این روال برای همه قابل هضم نیست و البته حق هم دارند. و البته‌تر که واقعا مادرها هم نیاز دارند که زمانهایی رو دور از بچه‌ها سپری کنند و اطرافیان توی این زمینه می‌تونن به مادرا کمک کنن. خلاصه اینکه این مادربزرگ مهربون امروز با سبد اسباب‌بازی‌اش اومده بود که به جبهه تبیین کمک کنه مثل زمان جنگ که هر کس به هر طریقی که می‌تونست توی دفاع مقدس مشارکت می‌کرد. مادربزرگ عزیز! جهادت مقبول❤️ @madaranemeidan
"بروید مثل حضرت زهرا (س)، مردم را آگاه کنید." مدتی است مادرم وارد دنیای زیبا و جذاب کتابخوانی شده. از کتاب "خاکهای نرم کوشک" گرفته تا کتابهای از زبان حسین" و "علی از زبان علی" و... این روزها مشغول خواندن کتابی درباره زندگی حضرت زهراست که تازگی‌ها برایش برده‌ام. امروز که به دیدنش رفتم‌ کلی برایم دعا کرد بابت آن کتاب. بچه‌ها را به مادرم سپردم که برای تبیین به جلسه‌ای بروم. گفت: با خیال راحت بچه‌ها را بگذار و برو. من هم برایتان دعا می‌کنم. شما بروید و مردم را آگاه کنید همین طور که حضرت زهرا (س) این کار را می‌کرد. این قسمت از سبک زندگی حضرت زهرا (س)(رسالت روشنگری) را تازه دریافت کرده. از وقتی این کتاب را می‌خواند. @madaranemeidan
40.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حضور جالب و متفاوت یک کافه کتاب در دبیرستان دخترانه چقدر این روزها به ایده‌های خوب نیاز داریم. @madaranemeidan