🎇🎇🎇🌿🌹﷽🌹🌿🎇🎇🎇 📜خطبه ۱۱۳ 📣در نكوهش دنيا 1⃣ پرهيز دادن از دنياپرستی ♦️شما را از دنياپرستی می ترسانم، زيرا منزل گاهی است برای کوچ کردن، نه منزلی برای هميشه ماندن. دنيا خود را با غرور زينت داده و با زينت و زيبايی می فريبد. خانه ای است که نزد خداوند بی مقدار است؛ زيرا که حلال آن با حرام، و خوبی آن با بدی، و زندگی در آن با مرگ، و شيرينی آن با تلخی ها در آميخته است. خداوند آن را برای دوستانش انتخاب نکرد و در بخشيدن آن به دشمنانش دريغ نفرمود. خير دنيا اندک، و شرّ آن آماده، و فراهم آمده اش پراکنده، و ملک آن غارت شده، و آبادانی آن رو به ويرانی نهاده است. چه ارزشی دارد، خانه ای که پايه های آن در حال فروريختن و عمر آن چون زاد و توشه پايان می پذيرد؟ و چه لذّتی دارد زندگانی که چونان مدّت سفر به آخر می رسد؟. 2⃣ روش برخورد با دنيا ♦️مردم! آنچه را خدا واجب کرده، جزو خواسته های خود بدانيد، و در پرداختن حقوق الهی از او ياری طلبيد، و پيش از آن که مرگ شما را بخواند، گوش به دعوت او دهيد. همانا زاهدان در دنيا، اگر چه خندان باشند، قلبشان می گريد و اگر چه شادمان باشند، اندوه آنان شديد است و اگر چه برای نعمت های فراوان مورد غبطه ديگران قرار گيرند، امّا با نفس خود در دشمنی بسياری قرار دارند. 3⃣ نكوهش از غفلت زدگان ♦️ ياد مرگ از دل های شما رفته، و آرزوهای فريبنده جای آن را گرفته است. و دنيا بيش از آخرت شما را تصاحب کرده و متاع زودرس دنيا، بيش از متاع جاويدان آخرت در شما نفوذ کرده است، و دنيازدگی، قيامت را از يادتان برده است. همانا شما برادران دينی يکديگريد؛ چيزی جز درون پليد، و نيّت زشت، شما را از هم جدا نساخته است. نه يکديگر را ياری می دهيد، نه خيرخواه يکديگريد و نه چيزی به يکديگر می بخشيد و نه به يکديگر دوستی می کنيد. شما را چه شده است که با به دست آوردن متاعی اندک از دنيا شادمان می گرديد! و از متاع بسيار آخرت، که از دست می دهيد، اندوهناک نمی شويد!. امّا با از دست دادن چيزی اندک از دنيا مضطرب شده که آثار پريشانی در چهره ها آشکار می گردد و بی تابی می کنيد، گويا اين دنيا محلّ زندگی جاودان شما و وسايل آن برای هميشه از آن شماست. چيزی شما را از عيب جويی برادر دينی باز نمی دارد، جز آن که می ترسيد مانند آن عيب را در شما به رُخِتان کشند. در بی اعتنايی به آخرت و دوستی دنيا يکدل شده ايد، و هر يک از شما دين را تنها بر سر زبان می آوريد، و از اين کار خشنوديد همانند کارگری که کارش را به پايان رسانده و خشنودی مولای خود را فراهم کرده است. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه113 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇

•┈┈••••✾•✨🌿🌺🌿✨•✾•••┈┈ #خطبه113 #بند_اول «دنیا...فراهم آمده اش پراکنده و ملک آن غارت شده است» #سؤال1⃣: منظور حضرت چیست؟ #جواب : ✍این عبارت در واقع بیان کننده وجه فانی شدن دنیا است . 📣حضرت می خواهند به ما بفرمایند که اگر با نگاه با بصیرت به دنیا بنگرید‌ ، مُلک و قدرت و مسؤلیت و پست و مقامی که همین امروز به کسی می‌رسد درست است که به ظاهر او و دنیا پرستان را شاد می کند ، اما برای انسان مؤمنی که پایان کار را دارد می‌بیند اتمام دوران پست و مقام را هم انگار دارد می‌بیند ، لذا همین الان انگار آن مُلک و مقام از دست رفته است . ⁉️یا مال و امکاناتی مثل مسکن و تجارتی که امروز به آن مغرور هستیم بزودی ما او را رها کرده و به قبر می رویم و او در دنیا برای دیگران می ماند . ⏪بنابراین دنیا ویژگی فانی شدنش خیلی خیلی روشن است . اگر ما چشم حقیقت بین داشته باشیم . 🔰می فرماید : «دنیا فراهم آمده اش پراکنده » 💯 یعنی آنچه را که امروز به زحمت خیال می کنیم با کلی کار و تلاش و حرام و حلال کردن جمع کرده ای در آینده بسیار بسیار نزدیک با مردن تو بعنوان ارث پراکنده می شود بین وراث . ‼️«و ملک آن غارت شده است» ⚠️قدرت و مسؤلیت و مقامی که امروز پیدا کردی بزودی از تو گرفته شده و به دیگران داده می شود . 📛 گویا کسانی به تو حمله کردند و پادشاهی تو را غارت کرده اند. #سؤال2⃣: هر دو #خطبه113 و #خطبه111 با جمله «فإنِّی اُحَذِرُکُمُ الدُّنیا» ، شروع شده ، اما در یکی دنیا پرستی و در دیگری دنیای حرام معنا شده ، علت چیست ؟ #جواب: ✅اولاً: عبارت حرام را خود مرحوم دشتی در ترجمه نهج البلاغه اضافه کرده اند و در متن جز واژه الدنیا چیز دیگری وجود ندارد. ✅ثانیاً: اما به قرینه کلام حضرت روشن می شود که هرجا امام دنیا را مذمت می فرمایند قطعاً آن جنبه از دنیا و آن نوعی از مواجهه با دنیا مد نظرشان است که باعث سقوط انسان می گردد. ↩️لذا تعبیر به دنیای حرام در واقع به همان معنای دنیاپرستی است. 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع •┈┈••••✾•✨🌿🌺🌿✨•✾•••┈┈؛

🎇🎇🎇🌿🌹﷽🌹🌿🎇🎇🎇 📜 خطبه ۱۱۲ 📣 ( در این خطبه درباره فرشته مرگ و کیفیت گرفتن ارواح، سخن ایراد فرمود.) 🔹عجز انسان از درك فرشتگان، (فرشته‌ مرگ) ♦️آيا هنگامی که فرشته مرگ به خانه ای درآمد، از آمدن او آگاه می شوی؟ آيا هنگامی که يکی را قبض روح می کند او را می بينی؟ بچّه را چگونه در شکم مادر می ميراند؟ آيا از راه يکی از اندام های مادر وارد می شود؟ يا روح به اجازه خداوند، به سوی او می آيد؟ يا همراهِ کودک در شکمِ مادر به سر می برد؟ آن کس که آفريده ای چون خود را نتواند وصف کند، چگونه می تواند خدای خويش را وصف نمايد؟. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه112 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇

┄┅═══✼🍃🌼🍃✼═══┅┄ #خطبه112 ┄┅═══✼🍃🌼🍃✼═══┅┄

🎇🎇🎇🌿🌹﷽🌹🌿🎇🎇🎇 📜خطبه ۱۱۱ 📣در نكوهش دنيا (قسمت_اول ) 1⃣ هشدار از دنياپرستی ♦️پس از ستايش پروردگار؛ همانا من شما را از دنيای حرام می ترسانم، زيرا در کام شيرين و در ديده انسان سبز و رنگارنگ است، در شهوات و خواهش های نفسانی پوشيده شده، و با نعمت های زودگذر دوستی می ورزد، با متاع اندک زيبا جلوه می کند، و در لباس آرزوها خود را نشان می دهد، و با زينت غرور خود را می آرايد، شادی آن دوام ندارد، و کسی از اندوه آن ايمن نيست. 2⃣ شناخت ماهيت دنيا ♦️ دنيای حرام بسيار فريبنده و بسيار زيان رساننده است، دگرگون شونده و ناپايدار، فناپذير و مرگبار، و کشنده ای تبهکار است، و آنگاه که به دست آرزومندان افتاد و با خواهش های آنان دمساز شد می نگرند که جز سرابی بيش نيست که خدای سبحان فرمود: «زندگی چون آبی است که از آسمان فرو فرستاديم و به وسيله آن گياهان فراوان رويد، سپس خشک شده، باد آنها را پراکنده کرد. و خدا بر همه چيز قادر و تواناست». کسی از دنيا شادمانی نديد، جز آن که پس از آن با اشک و آه روبرو شد؛ هنوز با خوشی های دنيا روبرو نشده است که با ناراحتی ها و پشت کردن آن مبتلا می گردد؛ شبنمی از رفاه و خوشی دنيا، بر کسی فرود نيامده، جز آن که سيل بلاها همه چيز را از بيخ و بُن می کَنند. هر گاه صبحگاهان به ياری کسی برخيزد، شامگاهان خود را به ناشناسی می زند، اگر از يک طرف شيرين و گوارا باشد، از طرف ديگر تلخ و ناگوار است. کسی از فراوانی نعمت های دنيا کام نگرفت جز آن که مشکلات و سختی ها دامنگير او شد. شبی را در آغوش امن دنيا به سر نبرده، جز آن که صبحگاهان بال های ترس و وحشت بر سر او کوبيد، بسيار فريبنده است و آنچه در دنياست نيز فريبندگی دارد، فانی و زودگذر است، و هر کس در آن زندگی می کند، فنا می پذيرد. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه111 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜خطبه ۱۱۱ (قسمت_دوم ) 3⃣ روش برخورد با دنيا ♦️در زاد و توشه آن، جز تقوا خيری نيست. کسی که به قدر کفايت از آن بردارد، در آرامش به سر می بَرَد و آن کس که در پی به دست آوردن متاع بيشتری از دنيا باشد وسايل نابودی خود را فراهم کرده، و به زودی از دست می رود. بسا افرادی که به دنيا اعتماد کردند، ناگهان مزه تلخ مصيبت را بدانها چشاند و بسا صاحب اطمينانی که به خاک و خونش کشيد. چه انسان های با عظمتی را که خوار و کوچک ساخت، و بسا فخرفروشانی را که به خاک ذلّت افکند. حکومت دنيا ناپايدار، عيش و زندگانی آن تيره و تار، گوارای آن شور، و شيرينی آن تلخ، غذای آن زهر، و اسباب و وسايل آن پوسيده است؛ زنده آن در معرض مردن، و تندرست آن گرفتار بيماری است؛ حکومت آن بر باد رفته، و عزيزان آن شکست خورده؛ متاع آن نکبت آلود و پناه آورنده آن غارت زده خواهد بود. 4⃣عبرت از گذشتگان ♦️آيا شما در جای گذشتگان خود به سر نمی بريد که عمرشان از شما طولانی تر و آثارشان بادوام تر و آرزويشان درازتر و افرادشان بيشتر و لشکريانشان انبوه تر بودند؟ دنيا را چگونه پرستيدند و آن را چگونه بر خود گزيدند؟ و سپس از آن رخت بربستند و رفتند. بی توشه ای که آنان را برای رسيدن به منزلگاه کفايت کند، و بی مرکبی که آنان را به منزلشان رساند. آيا شنيده ايد که دنيا خود را فدای آنان کرده باشد؟ يا به گونه ای ياری شان داده يا با آنان به نيکی به سر برده باشد؟ نه هرگز!! بلکه سختی و مشکلات دنيا چنان به آنها رسيد که پوست و گوشتشان را دريد، با سختی ها آنان را سُست و با مصيبت ها ذليل و خوارشان کرد و بينی آنان را به خاک ماليد و لگدمال کرد و گردش روزگار را بر ضدّ آنها برانگيخت. شما ديديد که دنيا آن کس را که برابر آن فروتنی کرد، و آن را برگزيد، و بر همه چيز مقدّم داشت، که گويا جاودانه می ماند، نشناخت و روی خوش نشان نداد تا آن که از دنيا رفت! آيا جز گرسنگی توشه ای به آنها سپرد؟ آيا جز در سختی فرودشان نياورد؟ و آيا روشنی دنيا جز تاريکی، و سرانجامش جز پشيمانی بود؟. 5⃣پرهيز از دنيای حرام ♦️ آيا شما چنين دنيايی را بر همه چيز مقدّم می داريد و بدان اطمينان می کنيد؟ يا در آرزوی آن به سر می بريد؟ پس دنيا بد خانه ای است برای کسی که خوشبين باشد، و يا از خطرات آن نترسد. پس بدانيد -و می دانيد- که آن را ترک می کنيد و از آن رخت بر می بنديد! و پند گيريد از آنها که گفتند: «چه کسی از ما نيرومندتر است؟». سپس آنان را به گورهايشان سپردند، بی آن که سوارکاران شان خوانند، و در قبرها فرود آوردند، بی آن که همسايگانشان نامند. از سطح زمين، قبرها، و از خاک کفن ها، و از استخوان های پوسيده، همسايگانی پديد آمدند که هيچ خواننده ای را پاسخ نمی دهند و هيچ ستمی را باز نمی دارند و نه به نوحه گری توجّهی دارند. نه از باران خوشحال و نه از قحط سالی نوميد می گردند. گرد هم قرار دارند و تنهايند، همسايه يکديگرند، امّا از هم دورند، فاصله ای با هم ندارند، ولی هيچ گاه به ديدار يکديگر نمی روند. نزديکان از هم دورند بردبارانی هستند که کينه ها از دل آنان رفته، بی خبرانی که حسد در دلشان فرو مرده است. نه از زيان آنها ترسی، و نه به دفاع آنها اميدی وجود دارد. درون زمين را به جای سطح آن برای ماندن انتخاب کردند و خانه های تنگ و تاريک را به جای خانه های وسيع برگزيدند. به جای زندگی با خويشاوندان، غربت را، و به جای نور، ظلمت را برگزيدند، به زمين بازگشتند، چونان که در آغاز آن را پا برهنه و عريان ترک گفتند، و با اعمال خود به سوی زندگی جاويدان و خانه هميشگی کوچ کردند، آن گونه که خدای سبحان فرمود: «چنان که آفرينش را آغاز کرديم، آن را باز می گردانيم، وعده ای بر ماست و همانا اين کار را انجام خواهيم داد». 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه111 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

═════ ೋღ🕊ღೋ════ #خطبه111 #بند_دوم «دنیای حرام،...کشنده ای تبهکار است» #سؤال1⃣: در این که دنیا کشنده است حرفی نیست اما چرا حضرت او را تبهکار (گناهکار و مجرم) نامیده اند ؟ #جواب: ✍ به نظرم پاسخ شما در خود خطبه داده شده است آنجا که می فرماید: 📣«چه بسيار کسانى که بر آن (دنيا) تکيه کردند ناگهان آنها را به درد و رنج افکند، و چه بسيار افرادى که به آن اطمينان نمودند ولى آنها را بر زمين کوبيد. 🚫چه افراد صاحب جاه و جلال که دنيا آنها را حقير و کوچک ساخت ‼️و متکبران فخر فروشى که بر خاک مذلّتشان افکند، حکومتش ناپايدار و همواره دست به دست مى گردد، زندگى گوارايش ناگوار، شيرينى آن تلخ، غذاى آن مسموم، و طنابهايش کهنه و پوسيده است. 📛 زندگانش همواره در معرض مرگند، و تندرستانش در معرض بيمارى. ♨️حکومتش بر باد است، نيرومندانش مغلوب، صاحبان نعمتش رو به فنا، و همسايگانش غارت زده اند. #بند_پنجم #سؤال2⃣: آیا در واقع این عذابهای دوزخ هست که عنوان شده یا برزخ است ؟ #جواب: ✍بند آخر بخشی مربوط به دورانی است که جسم ما در قبر و روح ما در برزخ است . 📛و بخشی هم مربوط می شود به محشر و روزی که از قبرها مبعوث و برانگیخته می شویم یعنی قیامت . 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع ═════ ೋღ🕊ღೋ════

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜 خطبه۱۱۰ 📣این خطبه قبل‌ از سید رضی، در میان دانشمندان به خطبه‌ دیباج معروف بود 1⃣ ره آورد برخی از مبانی اعتقادی ♦️همانا، بهترين چيزی که انسان ها می توانند با آن به خدای سبحان نزديک شوند، ايمان به خدا و ايمان به پيامبر(صلی الله علیه و آله) و جهاد در راه خداست، که جهاد قلّه بلند اسلام و يکتا دانستن خدا براساس فطرت انسانی است. بر پاداشتن نماز، آيين ملّت اسلام، و پرداختن زکات تکليف واجب الهی، و روزه ماه رمضان، سپری در برابر عذاب الهی است، و حجّ و عمره، نابودکننده فقر و شستشو دهنده گناهان است. و صله رحم مايه فزونی مال و طول عمر، و صدقه های پنهانی، نابودکننده گناهان است و صدقه آشکار، مرگ های ناگهانی و زشت را باز می دارد، و نيکوکاری، از ذلّت و خواری نگه می دارد. به ياد خدا باشيد که نيکوترين ذکر است، و آنچه پرهيزگاران را وعده دادند آرزو کنيد که وعده خدا راست ترين وعده هاست. از راه و رسم پيامبرتان پيروی کنيد که بهترين راهنمای هدايت است، رفتارتان را با روش پيامبر(صلی الله علیه و آله) تطبيق دهيد که هدايت کننده ترين روش هاست. 2⃣ ارزش قرآن ♦️و قرآن را بياموزيد، که بهترين گفتار است، و آن را نيک بفهميد، که بهار دل هاست. از نور آن شفا و بهبودی بخواهيد که شفای سينه های بيمار است، و قرآن را نيکو تلاوت کنيد که سودبخش ترين داستان هاست، زيرا عالمی که به غير علم خود عمل کند، چونان جاهل سرگردانی است که از بيماری نادانی شفا نخواهد گرفت، بلکه حجّت بر او قويتر و حسرت و اندوه بر او استوارتر و در پيشگاه خدا به نکوهش سزاوارتر است. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه110 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

┄┅═══✼🍃🌹🍃✼═══┅┄ #خطبه110 ┄┅═══✼🍃🌹🍃✼═══┅┄

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜 خطبه ۱۰۹ 📣 (این‌ خطبه‌ به‌ نام الزهرا‌ معروف است.) (قسمت اول ) 1⃣ وصف قدرت پروردگار ♦️همه چيز برابر خدا خاشع، و همه چيز با ياری او، بر جای مانده است. خدا بی نيازکننده هر نيازمند، و عزّت بخش هر خوار و ذليل، نيروی هر ناتوان، و پناهگاه هر مصيبت زده است. هر کس سخن گويد می شنود، و هر که ساکت باشد اسرار درونش را می داند، روزی زندگان بر اوست و هر که بميرد به سوی او بازمی گردد. خدايا! چشم ها تو را نديده تا از تو خبر دهند، که پيش از توصيف کنندگان از موجودات، بوده ای. آفرينش برای ترس از وحشت تنهايی نبود، و برای سودجويی آنها را نيافريدی. کسی از قدرت تو نتواند بگريزد، و هر کس را بگيری از قدرت تو نتواند خارج گردد، گناهکاران از عظمت تو نکاهند، و اطاعت کنندگان بر قدرت تو نيفزايند. آن کس که از قضای تو به خشم آيد نتواند فرمانت را برگرداند، و هر کس که به فرمان تو پشت کند از تو بی نياز نگردد. هر سرّی نزد تو آشکار و هر پنهانی نزد تو هويداست. تو خدای هميشه ای و بی پايان، و تو پايان هر چيزی، که گريزی از آن نيست. وعده گاه همه، محضر توست، و رهايی از تو جز به تو ممکن نيست، و زمام هر جنبنده ای به دست تو است، و به سوی تو بازگشت هر آفريده ای است. پاک و منزّهی ای خدا! چقدر بزرگ و والاست قدر و عظمت تو، و چه بزرگ است آنچه را که از خلقت تو می نگرم! و چه کوچک است هر بزرگی در برابر قدرت تو، و چه با عظمت است آنچه را که از ملکوت تو مشاهده می کنم، و چه ناچيز است برابر آنچه که بر ما نهان است از سلطنت تو، و چه فراگير است در اين جهان نعمت های تو، و چه کوچک است نعمت های فراوان دنيا در برابر نعمت های آخرت. 2⃣ وصف فرشتگان ♦️شگفت آور است آفرينش فرشتگان تو که گروهی از آنها را در آسمان ها سکونت دادی و از زمين بالا برده ای. آنها از همه آفريدگان نسبت به تو آگاه ترند و بيشتر از همه نسبت به تو بيمناکند، و به تو نزديک ترند. فرشتگانی که در پشت پدران قرار نگرفته و در رَحِم مادران پرورش نيافته اند و از آبی پَست خلق نشده اند و ناراحتی و مشکلات زندگی آنان را پراکنده نساخته. آنها با مقام و مرتبتی که دارند و از ارزشی که در نزد تو برخوردارند و آن گونه که تو را دوست دارند، فراوان تو را اطاعت می کنند که اندک غفلتی در فرمان تو ندارند. اگر آنچه بر آنان پوشيده است بدانند، همه کارهای خود را کوچک و ناچيز می شمارند، و بر خويش ايراد می گيرند، و می دانند آن گونه که بايد، تو را عبادت نکرده اند، و آن چنان که سزاوار توست، فرمانبردار نبودند. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه109 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

📣📣📣🌿🌹﷽🌹🌿📣📣📣 📜 خطبه ۱۰۹ (قسمت-دوم ) 3⃣نعمتهای خداوند و سوء استفاده ها ♦️خدايا ستايش تو را سزاست، که آفريننده و معبودی، و بندگان را به درستی آزمايش کردی. خانه آخرت را آفريدی و سفره رنگارنگ نعمت ها را گستراندی، و در آن انواع نوشيدنی، خوردنی، همسران، ميهمانداران، قصرها، نهرهای روان، ميوه ها و کشتزاران، قرار دادی. سپس پيامبری را فرستادی تا انسان ها را به آن خانه و نعمت ها دعوت کند. افسوس که مردم نه آن دعوت کننده را اجابت کردند، و نه به آنچه تو ترغيبشان کردی رغبت نشان دادند، و نه به آنچه تو تشويق شان کردی، مشتاق شدند. بر لاشه مُرداری روی آوردند، که با خوردن آن رسوا شدند، و در دوستی آن همداستان گرديدند. 4⃣خطر عشق و وابستگيهای دروغين ♦️ هر کس به چيزی عشق ناروا ورزد، نابينايش می کند و قلبش را بيمار کرده، با چشمی بيمار می نگرد، و با گوشی بيمار می شنود. خواهش های نفس پرده عقلش را دريده، دوستی دنيا دلش را ميرانده است، شيفته بی اختيارِ دنيا و برده آن است و برده کسانی است که چيزی از دنيا در دست دارند. دنيا به هر طرف برگردد او نيز برمی گردد، و هر چه هشدارش دهند از خدا نمی ترسد. از هيچ پنددهنده ای شنوايی ندارد، با اينکه گرفتار آمدگان دنيا را می نگرد که راه پس و پيش ندارند و در چنگال مرگ اسيرند. می بيند، که آنها بلاهايی را که انتظار آن را نداشتند بر سرشان فرود آمد، و دنيايی را که جاويدان می پنداشتند از آنها جدا شده و به آنچه در آخرت وعده داده شده بودند خواهند رسيد، و آنچه بر آنان فرود آيد، وصف ناشدنی است. 5⃣وصف چگونگی مرگ و مردن ♦️ سختی جان کندن و حسرت از دست دادن دنيا، به دنياپرستان هجوم آورد. بدن ها در سختی جان کندن سُست شده و رنگ باختند، مرگ آرام آرام همه اندامشان را فرا گرفته، زبان را از سخن گفتن باز می دارد، و او در ميان خانواده اش افتاده، با چشم خود می بيند و با گوش می شنود و با عقل درست می انديشد که عمرش را در پی چه کارهايی تباه کرده و روزگارش را چگونه سپری کرده؟ به ياد ثروت هايی که جمع کرده می افتد، همان ثروت هايی که در جمع آوری آنها، چشم بر هم گذاشته و از حلال و حرام و شُبهه ناک گردآورده و اکنون گناه جمع آوری آن همه بر دوش اوست که هنگام جدايی از آنها فرارسيده، و برای وارثان باقيمانده است تا از آن بهره مند گردند، و روزگار خود گذرانند. راحتی و خوشی آن برای ديگری وکيفر آن بر دوش اوست، و او درگرو اين اموال است که دست خود را از پشيمانی می گزد، به خاطر واقعيّت هايی که هنگام مرگ مشاهده کرده است. در اين حالت از آنچه که در زندگی دنيا به آن علاقمند بود، بی اعتنا شده آرزو می کند، ای کاش، آن کس که در گذشته بر ثروت او رشک می برد، اين اموال را جمع کرده بود. اما مرگ هم چنان بر اعضای بدن او چيره می شود، تا آن که گوش او مانند زبانش از کار می افتد، پس در ميان خانواده اش افتاده، نه می تواند با زبان سخن بگويد و نه با گوش بشنود، پيوسته به صورت آنان نگاه می کند، و حرکات زبانشان را می نگرد، امّا صدای کلمات آنان را نمی شنود. سپس چنگال مرگ تمام وجودش را فرا می گيرد و چشم او نيز مانند گوشش از کار می افتد و روح از بدن او خارج می شود، و چون مرداری در بين خانواده خويش بر زمين می ماند که از نشستن در کنار او وحشت دارند، و از او دور می شوند. نه سوگواران را ياری می کند و نه خواننده ای را پاسخ می دهد. سپس او را به سوی منزلگاهش در درون زمين می برند، و به دست عملش می سپارند و برای هميشه از ديدارش چشم می پوشند. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه109 📣🌹🕊 📣🌿🌹 📣📣📣📣

╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ #خطبه109 #بند_اول: «و چه باعظمت است آنچه را که از ملکوت تو مشاهده می کنم» #سؤال1⃣: راز توانایی مشاهده ملکوت چیست؟ #جواب: ‼️آنچه که بعنوان ملکوت معرفی می شود یعنی حقیقتهای پشت پرده ظواهر دنیا ! 👌طبیعی است همانطور که ظواهر همیشه موجود هستند و ما آنها را می‌بینیم یا حس می کنیم ، حقایق آنها به طریق اولی موجود هستند . ⁉️مشکل ما با ملکوت این است که ما پشت حجاب غفلت ، جهل و معصیت قرار گرفتیم . ⬅️ پس راه عبور از این حجابها ترک جهل و غفلت و عصیان است تا ما به ملکوت برسیم و آن را مشاهده کنیم . 🔖همانطور که خدا در قرآن وعده داده هر کس مثل ابراهیم علیه السلام از حجاب نفس عبور کند و فقط به خداوند متعال متوجه باشد؛ "و کذلک نری ابراهیم ملکوت السموات و الارض " 🖇همه ی ملکوت آسمانها و زمین را مثل ابراهیم به او ارائه می‌کنیم . ✍پاسخ دیگر استاد درباره ملکوت : ✅اولاً: مراد از ملکوت در برابر مُلک، مشاهده اسرار نهفته در پشت پرده ظاهر دنیا است. ♻️دنیا ظاهری دارد که به آن عالم مُلک می گویند . ♻️و باطنی دارد که به آن عالم ملکوت می گویند که با چشم سِرّ قابل مشاهده است. ↩️بحث ملکوت و ابعاد و راه های ورود به ملکوت بحث بسیار مهم اما دامنه داری است که اینجا مجال بیان همه آن نیست لذا به یک نکته اش اکتفا می کنم. 📝یکی از تعابیری که حکایت از باز شدن چشم مؤمن به ملکوت می کند واژه #حکمت است. 📣خداوند در قرآن کریم می فرماید:" خداوند به هر کس که مشیت اش تعلق بگیرد، حکمت می دهد و به هر کس حکمت داده شود، به او خیر کثیر داده شده است. ‼️حالا شما با مطالعه نهج البلاغه به دو حقیقت می رسید: 🔘۱. برخی راههایی که حضرت برای رسیدن به چشمه حکمت بیان فرموده اند مانند صَمت که فرمودند:" الصَّمتُ بابً مِن ابوابِ الحِکمه" 🔘۲. خود نهج البلاغه به شرط 👇👇 ● اعتقاد قلبی ● مطالعه با نیت فهم و عمل کردن ● طهارت نفس 👈تمامش حکمت بلکه چشمه حکمت است. #بند_اول: «رهایی از تو جز‌ به تو ممکن نیست» #سؤال2⃣: این جمله یعنی چه؟ #جواب: ✍ یعنی اگر بنده با ارتکاب به گناه و عصیان مبتلا به سخط و غضب تو شود راهی جز عفو غفران خودت برای نجات وی از عواقب خشم تو ندارد. ↩️ادامه دارد... 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع ╰❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╯