eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
2.2هزار دنبال‌کننده
2 عکس
0 ویدیو
54 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
انتهای صبر در اصل ابتدای زینب است چشم زهرا و علی وقف عزای زینب است گریه بر او هست گریه بر حسین و بر حسن مبدأ گریه در عالم غصه‌های زینب است در غدیر کربلا زینب امامت می‌کند جلوه "مَن کُنتُ مولا" در ولای زینب است پنج تن دلداده‌ی اویند پس با این حساب اصلاً این اهل کسا اهل کسای زینب است حق شفا را داده در تربت که این خاک شریف.. کیمیای عشق شد چون زیر پای زینب است کربلا را زینب از غربت برون آورده است پرچم سرخ حسینی در هوای زینب است نور خاک چادرش کافر مسلمان می‌کند عزت اسلام از یاربنای زینب است شام را با جمله "اِلّا جَمیلا "خاک کرد ابتلای انبیا جمعاً بلای زینب است :: دختر حیدر کجا و کوچه و بازارها.. مردن ما کمترین درک عزای زینب است و
به لحظه ای که در آن شعله ها نوا کرده برای آمدنت مادرت دعا کرده برای اینکه بگیری تو انتقامش را میان نافله هایش چه ناله ها کرده اگر که شیعه شدیم اعتقاد ما این است به یمن توست به ما هم گر اعتنا کرده  تو گفته ای که بود الگوی تو مادر تو همان که شیر خدا بر وی اقتدا کرده هزار سال گذشته هنوز عزاداری تمام عمر تو را غصه اش عزا کرده شنیده ام که بدست شماست پیرهنش نگه به پیرهنش بادلت چها کرده  برای زخم کبودش بیار دارویی همان که بهر ظهورت خدا خدا کرده
من بودم و باب «هل اتی» را بستند امكان رسيدن به خدا را بستند ای كاش بميرم كه خجالت زده‌ام من بودم و دست مرتضی را بستند
ای بی کفن تو فکر کفن کن برای من هر چند چیزی از تن زینب نمانده است یک دسته گل برای مزارم تهیه کن دیگر گلی به گلشن زینب نمانده است  
انتهای صبر در اصل ابتدای زینب است چشم زهرا و علی وقف عزای زینب است گریه بر او هست گریه بر حسین و بر حسن مبدأ گریه در عالم غصه‌های زینب است در غدیر کربلا زینب امامت می‌کند جلوه "مَن کُنتُ مولا" در ولای زینب است پنج تن دلداده‌ی اویند پس با این حساب اصلاً این اهل کسا اهل کسای زینب است حق شفا را داده در تربت که این خاک شریف.. کیمیای عشق شد چون زیر پای زینب است کربلا را زینب از غربت برون آورده است پرچم سرخ حسینی در هوای زینب است نور خاک چادرش کافر مسلمان می‌کند عزت اسلام از یاربنای زینب است شام را با جمله "اِلّا جَمیلا "خاک کرد ابتلای انبیا جمعاً بلای زینب است :: دختر حیدر کجا و کوچه و بازارها.. مردن ما کمترین درک عزای زینب است و
در نام رقيه فاطمه پنهان است از اين دو يكي جان و يكي جانان است در روي كبود اين دو پيداست خدا آيينه بزرگ و كوچكش يكسان است ...... از کودکی اش فاضله و عالمه بود چون شیرزن قبیله بی واهمه بود بر بوسه‌ی عمه بر جمالش سوگند از بدو تولدش خودش فاطمه بود ...... ای چهره ات از نور نجابت گلگون زد بوسه به دستان تو چرخ گردون افتاده گره به کارمان! کاری کن... زهرایِ حسین ؛ یارقیه خاتون!
آخر یه روز شیعه برات حرم می سازه حرم برای تو شه کرم می سازه آخر برات یه گند طلا می سازیم شبیه گنبد امام رضا می سازیم سر مزارت ضریح طلا می سازیم مثل ضریح شش گوشه بهش می نازیم سقا خونه بنا کنیم با شور واحساس سر قبر ام البنین مادر عباس دخیل می بندیم و می گیم بر تو اسیریم حسن حسن می گیم واز عشقت می میریم آقا می یاد و می گیره تقاص زهرا بقیع تو آباد می شه به جان مولا
در نام رقيه فاطمه پنهان است از اين دو يكي جان و يكي جانان است در روي كبود اين دو پيداست خدا آيينه بزرگ و كوچكش يكسان است ...... از کودکی اش فاضله و عالمه بود چون شیرزن قبیله بی واهمه بود بر بوسه‌ی عمه بر جمالش سوگند از بدو تولدش خودش فاطمه بود ...... ای چهره ات از نور نجابت گلگون زد بوسه به دستان تو چرخ گردون افتاده گره به کارمان! کاری کن... زهرایِ حسین ؛ یارقیه خاتون!
درد دارم غصه ‌دارم گریه دارم صبح‌ و شام جمله هایم نامرتب حرف‌هایم ناتمام بی کسی،غربت،یتیمی،غصه بی معجری از کدام این مصیبت ها‌بگویم؟ از کدام؟ کاش مثل دختر مسلم همان عصر دهم.. کربلا میمردم و هرگزنمیرفتم به شام بر‌مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا تار میبینم.. ولی پیدات کردم با مشام محمل صدپرده ام را باد زیر پا گرفت راز محجوبیّت من فاش شد بین عوام دختری که در مدینه کوچه هم کم دیده بود میرود بازارهای مختلف در ازدحام گونه ی سرخم شبیه گونه ی تو بد شکست آنقدر که سنگ خوردم بی هوا از روی بام من که گوشم آشنای آیه های وحی بود ناسزاهایی شنیدم که نگو جای سلام! من‌که هم‌ معصوم هم معصوم زاده بوده ام با سنان و شمر بودم همسفر جای امام هرچه توهین بود شد اما به یمن خون من میشود از بعد من توهین به دخترها حرام..
در پی دیدار روی کیستی گوئیا در فکر زینب نیستی گوئیا دلتنگ مادر گشته‌ای مات روی مادری سرگشته‌ای غیرت‌الله این حرم بی‌محرم است می‌روی و خواهرت بی‌همدم است تا گلویت سالم است ای یار من بوسه‌ای بر من بده دلدار من من مگر کمتر ز تیغ و خنجرم تا زنم بوسه به حلقت دلبرم بوسه‌گاه مصطفی بوسیدنی است یاس حلقومت اخا بوسیدنی است قبل از آنکه بشکند آئینه‌ات سینه عریان کن ببوسم سینه‌ات حرمله در فرصت و آمادگی است قلب تو جای سه‌شعبه نیست نیست رخصتی! بوسه زنم بر روی تو بوسه‌ای گیرم من از پهلوی تو نیزه و پهلوی تو ای وای من دست شمر و موی تو ای وای من فکر طفلانت نباش ای مهربان من بلاگردان‌شان هستم به جان یا اخا دلواپس خواهر نباش بی‌قرار پوشش و معجر نباش تو به فکر یک کفن باش ای حسین در پی یک پیرهن باش ای حسین کاش می‌مردم نمی‌دیدم تو را بی‌کس و بی‌یار بین اشقیا
ای در تنور افتاده تنها یا بُنَیَّ دورت بگردد مادرت زهرا  بُنَیَّ من که وصیت کرده بودم با تو باشد هر جا که رفتی زینب کبری بُنَیَّ باور نمی‌کردم تو را اینجا ببینم کنج تنور خانهٔ اینها  بُنَیَّ هر قدر هم خاکستری باشد دوباره من می‌شناسم گیسوانت را  بُنَیَّ با گوشهٔ این چادر خاکی بشویم خون لبت را با نوای یا  بُنَیّ آخر چرا از پشت سر ذبحت نمودند ای کشتهٔ افتاده در صحرا  بُنَیَّ شیب الخضیبت را بنازم ای عزیزم با این حنا شد صورتت زیبا بُنَیَّ آبت ندادند و به حرفت خنده کردند گفتی که باشد مادرت زهرا  بُنَیَّ؟ گفتی زن خولی برایت گریه کرده حتی به او هم می کنم اعطا  بُنَیَّ
درد دارم غصه ‌دارم گریه دارم صبح‌ و شام جمله هایم نامرتب حرف‌هایم ناتمام بی کسی،غربت،یتیمی،غصه بی معجری از کدام این مصیبت ها‌بگویم؟ از کدام؟ کاش مثل دختر مسلم همان عصر دهم.. کربلا میمردم و هرگزنمیرفتم به شام بر‌مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا تار میبینم.. ولی پیدات کردم با مشام محمل صدپرده ام را باد زیر پا گرفت راز محجوبیّت من فاش شد بین عوام دختری که در مدینه کوچه هم کم دیده بود میرود بازارهای مختلف در ازدحام گونه ی سرخم شبیه گونه ی تو بد شکست آنقدر که سنگ خوردم بی هوا از روی بام من که گوشم آشنای آیه های وحی بود ناسزاهایی شنیدم که نگو جای سلام! من‌که هم‌ معصوم هم معصوم زاده بوده ام با سنان و شمر بودم همسفر جای امام هرچه توهین بود شد اما به یمن خون من میشود از بعد من توهین به دخترها حرام..