eitaa logo
Modiryar | مدیریار
190 دنبال‌کننده
5هزار عکس
793 ویدیو
2 فایل
• پایگاه جامع مدیریت www.modiryar.com • مدیرمسئول دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی @mahdiyarahmadi • مشاور @javadyarahmadi • اینستاگرام https://www.instagram.com/modiryar_com • تلگرام telegram.me/modiryar • احراز ارشاد http://t.me/itdmcbot?start=modi
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#انس‌بانهج‌البلاغه #منشور_حکومت_داری_امام_علی_ع برداشتی آزاد از نامه #امام_علی(ع) به #مالک_اشتر 🎞 #پایگاه_جامع_مدیریار • غریبه و آشنا، دور و نزدیک ندارد #حق را برای همه اجرا کن. و قلبت را در هاله ای از #مهربانی بر مردمان ات هدیه کن. • باید محبوب ترین کارها نزد تو امورى باشند، که با #عدالت موافق تر و با رضایت توده #مردم هماهنگ‏ تر است. که خشم توده مردم، خشنودى‏ خواص را بى‏ اثر مى‏ سازد، اما ناخشنودى خاصان با رضایت عموم، جبران پذیراست. • برای کارهایی که می‌کنی بر مردم #منت مگذار و در چشمشان بزرگش مکن. هرگز از #عفو و بخششى که نموده‏ اى پشیمان مباش و هیچ گاه از کیفرى که نموده‏ اى به‏ خود مبال. • هرگز نباید افراد #نیکوکار و #بدکار در نظرت مساوى باشند زیرا سبب مى‏ شود که افراد نیکوکار در نیکی هایشان بى رغبت‏ شوند و بدکاران در عمل‏ بدشان تشویق گردند. @modiryar
مهربان بودن با خود (خودمهربانی) 💢 مهربان‌بودن با خود به چه معناست؟ ▪️مهربان بودن با خود، به معنای پذیرفتن خود با تمام محدودیت‌ها و نقص‌هایتان و داشتن نگاهی غیر قضاوتی نسبت به خودتان است. شفقت شکلی سالم از پذیرش خود است. زمانی که شما مثبتی از خودتان داشته باشید، بستری را فراهم می‌کنید که مهارت‌هایتان را ارتقاء دهید، در نتیجه احساس کفایت و اعتماد به نفس در شما پرورش پیدا می‌کند. ▪️، پذیرش این واقعیت است که به عنوان یک انسان حق اشتباه دارید، پس داشتن این خلصت کمک می‌کند تا در رویارویی با چالش‌های زندگی راهکارهای سازگارانه تری نشان دهید. 💢 ریشه عدم‌مهربانی با خود از کجا نشأت می گیرد؟ ▪️والدین انتقادگر، که مدام فرزند خود را به خاطر کوچک ترین چیزی مورد سرزنش قرار می‌دهند، شرایطی را فراهم می‌کنند که "من سرزنشگر" در کودک رشد کند، در نتیجه خود شفقت ورزی و مهربان بودن با خود در آن‌ها شدیدا تضعیف می‌شود. ▪️از طرف دیگر نشخوار فکری درمورد اشتباهات و نقص‌های خود عامل دیگر مهربان نبودن با خود است که بیشتر در افراد مبتلا به وسواس دیده می‌شود. برای اطلاع بیشتر ازوسواس کلیک کنید. شرم و احساس گناه که به خصوص در اختلال افسردگی وجود دارد عامل دیگری است که در عدم نگرش مثبت و نامهربانی با خود نقش دارد. 💢 پیامدهای نامهربانی با خود ▪️ با خود باعث می‌شود که به دلیل ترس زیاد از شکست، آرزوهایتان را دنبال نکنید چرا که از ریسک کردن می‌ترسید و بخشش خود برایتان بسیار دشوار است، پس هیچ جایی برای خطا وجود ندارد. در چنین شرایطی اگر اشتباهی کنید، دچار اضطراب در عملکرد می‌شوید. ▪️پس در مورد موضوعات مختلف به خصوص مواردی که نیازمند مسئولیت پذیری است برایتان نگران کننده و ترسناک می‌شود. در نتیجه بسیاری از موقعیت‌های طلایی خود را از دست می‌دهید. 💢 ضرورت مهربان‌بودن با خود چیست؟ ▪️کسی که با خودش مهربان است، پس از شکست خوردن به جای کردن خود، موقعیتش را تحلیل کرده، عوامل تعیین کننده در عدم پیروزی خود را مشخص می‌کند و دوباره برای چالش آماده می‌شود. این افراد می‌دانند که صرف کردن انرژی برای انتقاد کردن از خود، تنها هدر دادن وقت و انرژی‌شان است. ▪️شخصی که به خود بالایی دارد و با خود مهربان است، می‌تواند هنگام مواجهه با ناکامی‌ها و بدبیاری‌ها، دیدگاهی متعادل و همراه با مهربانی نسبت به خود داشته باشد. پس در این شرایط این واقعیت را می‌پذیرید که شکست جزئی از زندگی است و تمام انسان‌ها این رنج را تجربه می‌کنند. مهربان بودن با خود، امکان رشد یافتن بدون هیچ ترسی را مهیا می‌سازد. 💢 چگونه با خود مهربان باشیم؟ در ادامه مراحلی را ذکر می‌کنیم که به شما کمک می‌کند با خود باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید از خدمات مشاوره روانشناسی استفاده کنید: ▪️قدم اول: تمرین کنید تا همان قدر که می‌توانید با دیگران لحن آرام و داشته باشید، با خودتان نیز این گونه صحبت کرده و مشوق خود باشید. ▪️قدم دوم: فراموش نکنید که همه نقص‌هایی دارند. پس نقص‌ها و محدودیت‌های خود را بپذیرید و در جهت کمرنگ کردن آن‌ها قدم بردارید. ▪️قدم سوم: نسبت به و هیجان‌های خود آگاه باشید، پس بدون اجتناب یا تحت سلطه گرفتن هیجان‌های خود، عواطف‌تان را بپذیرید. اولین کاری که باید بعد از انجام یک اشتباه یا خطا انجام بدهید، این است که با خودتان صادق باشید، با مهربانی و آغوش باز خود را دلداری دهید. این یعنی به احساسات‌تان اهمیت داده و به خودتان حق می‌دهید که در این شرایط سخت ناراحت باشید. خود را بابت این خطا ملامت نمی‌کنید. شکست، بخشی از زندگی هر انسانی است. www.modiryar.com @modiryar
روزهای پایان سال ✅ همچون چشم برهم زدنی سال ۱۴۰۰ به پایان رسید و در آستانه ورود به سال جدید قرار گرفته ایم. روزهای پایان سال که فرا می رسد شهر شلوغ می شود، مردم به سرعت این طرف و آن طرف می روند، بازارها رونق می یابد، عده ای دنبال بستن حساب های آخر سال خود هستند، خانم ها خانه تکانی می کنند و خلاصه گویی زندگی روی دور تند قرار می گیرد. علاوه بر همه این موارد اتفاق خاصی رخ می دهد که بعضاً کام مردم را تلخ می کند. ✅ با توجه به نیاز آحاد جامعه به خرید پایان سال و تأمین مایحتاج نوروز به طرز سرسام آور و غیر قابل کنترلی قیمت ها افزایش می یابد و بازار از کنترل مسئولان امر خارج می گردد. تحمل این مسأله خصوصاً در روزهایی که مردم به شدت در حال مبارزه با همه گیری منحوس کرونا هستند و هزینه ی سرباری بر آن ها و خانواده هایشان در جهت رعایت پروتکل های تحمیل گردیده و از طرف دیگر کسب و کارهای بسیاری از رونق افتاده اند کاری سخت تر است. ✅ برای گذر از روزهای پایان سال هم و هم مردم وظیفه دارند نسبت به کنترل و رفع این موارد اقدامات ویژه ای انجام دهند. دولت باید با تأمین کالاهای اساسی در بازار و نظارت جدی بر قیمت ها و مبارزه جدی با مواردی از قبیل گرانفروشی، احتکار، کم فروشی و ... روند عرضه و تقاضا را کنترل نموده و اجازه هرج و مرج اقتصادی و در اختیار گرفتن زمام امور توسط دلالان، واسطه گران و افراد سود جو را ندهد. ✅ از طرف دیگر ترویج ، حس نوع دوستی و توسعه فرهنگ مواسات نیز توسط مردم اقدامی پسندیده و ضروری است. مواسات، اصطلاحی ناظر به سبک زندگی اسلامی و از مهم‌ترین وظایف اخلاقی و عاطفی انسان و به معنای همراهی کردن و کمک کردن به برادر مؤمن در همه‌ی امور است. از حق نگذریم امسال خیلی سخت و طاقت فرسا بود؛ پیوند نامبارک و تحریم، فشار شدیدی بر مردم و دولت وارد کرد چه از حیث مشکلات اقتصادی و دغدغه های معیشتی و چه از نظر روحی و روانی. ✅ لذا اکنون که به پایان سال رسیده ایم خستگی عمومی بر چهره همگان نشسته و اکثر مردم لحظه شماری می کنند تا از روزهای پایانی سال به سلامتی گذر کرده و در طلیعه ی سال جدید بتوانند طرحی نو درانداخته و روزگاری تازه برای خودشان رقم بزنند تا شاید از این رهگذر بتوانند کمی از مشکلات فاصله گرفته و با رنگ شادمانی و امید دفتر خویش را رنگ آمیزی نمایند. ✅ اخلاق حکم می کند همه به یاد نزدیکان، همسایگان، اقوام و دوستان خود باشند، از حال آن ها با خبر شوند، از کم و کاستی های احتمالی آن ها بی خبر نمانند و خلاصه نسبت به یکدیگر احساس تکلیف نمایند. زمانه به گونه ای است که گاهی برادر از حال و روز برادر خویش خبر ندارد و این اتفاق با روح مسلمانی و کاملاً منافات دارد. ✅ در آخرین روزهای سال که حجم گرفتاری های مردم به صورت فزاینده ای افزایش می یابد باید بیشتر از همیشه مراقب هم باشیم از حال و روز هم با خبر شویم و نسبت به رفع نیازهای نزدیکان خود در حد توان خویش تلاش کنیم. نباید اجازه دهیم و اقتصادی عده ای از هموطنان ما را از زندگی ناامید نماید و یا اوضاع را برایشان تلخ و طاقت فرسا کند. بدون شک با اتحاد و همدلی و تقوا و درستکاری کشور در مسیر پیشرفت و تعالی قرار خواهد گرفت. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۰، شماره ۹۱۲ www.modiryar.com @modiryar
شاید وقتی دیگر ✅ «شاید وقتی دیگر» بوی غفلت می دهد! از این که انسان می پندارد فرصت های آتی قطعاً ایجاد می شود یا این که آدمی حتماً زنده هست و می تواند آینده را درک کند. این در حالی است که هیچ انسانی نمی تواند به ساعت یا لحظه بعد حضور خود در دنیا اطمینان داشته باشد و هر آن ممکن است اتفاق یا حادثه ای فرصت را از انسان بگیرد. پس چرا باید آن چه را که اکنون می توانیم انجام دهیم به فردا بیاندازیم؟ این مقدمه را گفتم تا در «باب مهربانی» سخن بگویم. چه روزها و شب هایی که امکان سراغ گرفتن از عزیزان مان و مهربانی کردن به آن ها را داشتیم و به فردا موکول کردیم. غافل از این که همان لحظه آخرین فرصت ما بوده است. خدا همه اموات شما را رحمت کند. یکی از دوستانم در همین راستا خاطره ای تلخ برایم تعریف کرد. ✅ گفت: پدرم به من زنگ زد بعد از سلام و احوالپرسی از من خواست که ناهار را در کنار آن ها صرف کنم. من هم قبول کردم. فقط گفتم اجازه بدهید به منزل بروم کار کوچکی دارم انجام بدهم، لباس هایم را عوض کنم خدمت می رسم. پدرم گفت: بابا جان منزل نرو. اول بیا زودتر ناهار بخوریم. من خواستم اجازه بدهد ابتدا بروم کارم را انجام دهم و بعد بیایم. پدرم که گویی ناامید شده بود آه سردی کشید و گفت: پس زودتر بیا منتظریم. من هم بعد از این که کارم را انجام دادم و در مسیر منزل پدری می کردم با خودم حرف می زدم: فرقی نداشت، الان هم کارهایم را انجام دادم هم ساعاتی را با خیال راحت می توانم کنار پدر و مادرم باشم. وقتی رسیدم مادرم از من استقبال کرد و گفت: بابا داخل اتاق رفته استراحت کند تا تو صدایش کنی من هم ناهار را می کشم. ✅ داخل اتاق که رفتم دیدم پدر عمیق تر از همیشه به خواب رفته است هر چه صدایش کردم پاسخی نداد و تازه فهمیدم چه فرصتی را از دست داده ام. هر وقت یادم می آید از ته دل می سوزم و خودم را سرزنش می کنم که چرا به خواست پدرم عمل نکردم. این خاصیت دنیاست که همواره حسرت را به دل انسان می اندازد. پس باید تا می توانیم فرصت ها را غنیمت بشماریم و برای خدمت به خلق خدا و به یکدیگر امروز و فردا نکنیم. خصوصاً در ارتباط با والدین، همسر و فرزندان این امر اهمیت بیشتری دارد ممکن است غفلت از آن کیفیت زندگی را کاهش می دهد. مهربانی کردن نیاز به تمرین و آموزش دارد. بسیاری از ما یاد نگرفته ایم احساسات خود را بروز دهیم، دل عزیزان مان را شاد کنیم و به زندگی سخت و پر مشغله امروزی با عواطف رنگ و طراوت ببخشیم. 🔺منبع: ، 🔻یکشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۱، شماره ۳۸۲۶ www.modiryar.com @modiryar
ترمیم رابطه 🔴 زندگی عاطفی برای انسان «زندگی عاطفی» انرژی بخش و امیدآفرین است. امر مهمی که به خاطر حساسیت هایی که دارد آسیب پذیر و دارای فراز و فرودهای فراوان است و جنبه های مختلف زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد. ما اهمیت فراونی دارد. وقتی رابطه شما با دیگران دچار تغییراتی شده و نتوانسته اید طراوت و شادابی آن را حفظ کنید، یعنی هر دو طرف یا یکی از شما در برخی عملکردهای خود ضعیف بوده اید و باید پس از شناسایی این ضعف ها تغییر را آغاز کنید .باید با نگرشی صحیح در جستجوی این عملکرد نامطلوب باشید و پس از پیدا کردن آن با روش های درست و کاربردی به خود و عزیزانتان برای ایجاد تغییرات مثبت در رابطه‌ کمک کنید. این امر در مورد همسر، والدین، خواهر، برادر و ... مصداق دارد و در موارد زیر تحقق می یابد: 🔴 خودآگاهی و ثبات مهم ترین عنصر ترمیم رابطه، افزایش «خودآگاهی و ثبات» است. با رسیدن به خودآگاهی ما به درک شفاف و صحیحی از شخصیت، نقاط ضعف و قوت، افکار، باورها، هیجانات و سبک ارتباطی خود می رسیم. در ابتدای مسیر رسیدن به خودآگاهی، سئوالات زیر را از خود بپرسید: من چه کاری انجام داده ام که از لحاظ روانی و عاطفی به شخص مقابل آسیب رسانده ام؟ کدام ویژگی شخصیتی من باعث ایجاد مشکل در رابطه ام می شود؟ از روابط گذشته ام چه درس هایی در مورد خودم آموخته ام؟ و ... افزایش آگاهی در مورد خویش مهم است زیرا منجر به صمیمیت عاطفی می شود اما این را هم در نظر بگیرید که ویژگی عاطفی چیست؟ همه افراد خواهان دستیابی به ویژگی «ثبات شخصیتی» هستند. اگر می خواهید رابطه ای سالم داشته باشید، رفتار ثابت و قابل پیش بینی شما را به هدفتان می رساند. 🔴 کلام تایید آمیز «کلام تأیید آمیز» به معنای تایید کردن و تشویق کردن نکات و جنبه های مثبت شخصیتی و رفتاری طرف مقابل و از بهترین راه های ترمیم رابطه عاطفی است. برخی از ما غیرارادی در ارتباطمان فقط به دنبال نقاط ضعف دیگران هستیم و بجای تایید و تشویق، از سرکوفت زدن و سرزنش کردن لذت می بریم. درصورتیکه اگر بدانیم کلام تایید آمیز چه معجزه ای می توند در زندگی داشته باشد، همیشه دنبال علتی برای تایید و تشویق طرف مقابل می گردیم. برای انسان هایی که زبان ارتباطشان کلام تایید آمیز است، شنیدن جنبه های مثبت شخصیت، قدرشناسی و تایید شدن حیاتی ترین راه حفظ و از راه های ترمیم رابطه عاطفی است. فراموش نکنیم زبان، قدرت زندگی و مرگ را دارد. 🔴 وقت گذاشتن و خدمت به یکدیگر بیشتر انسان ها گمان می کنند همین که در کنار هم باشند، نیاز وقت گذاشتن برای یکدیگر در یک رابطه را برآورده می سازند. درحالی که برآورده کردن این نیاز مستلزم توجه و تمرکز کامل است. آدمی نیاز دارد توجه ببیند با عزیزانش به پیاده روی، خرید و غیره برود و وقتی صحبت می کند توجه کامل طرف مقابل را داشته باشد. همچنین در زندگی افراد از خدمت کردن طرف مقابلشان به مهربانی آنها پی می برد. انجام دادن کارهای عقب افتاده، کمک کردن و همراهی نمونه های بارزی برای ابراز محبت به دیگران است. 🔴 همدلی یکی دیگر از فاکتور های مهم در ترمیم رابطه افزایش و ارزش قائل شدن به احساسات طرف مقابل است. وقتی رابطه ای مختل می شود اغلب به این دلیل است که همدلی در آن وجود ندارد؛ به احساسات طرف مقابل بیندیشید و بررسی کنید که آیا ممکن است احساس غم، اندوه، حسادت، ناامنی و یا ناامیدی داشته باشد؟ این آگاهی از احساسات طرف مقابل به شما کمک می کند با ملاحظه تر و با محبت تر رفتار کنید. هرچه زمان بیشتری را برای درک احساسات طرف مقابل اختصاص دهید، شانس بیشتری برای ترمیم رابطه دارید. 🔴 صبر داشتن «صبر» یک فضیلت اخلاقی است که سبب برکات بسیار زیادی در زندگی انسان می شود. اگر می خواهید رابطه شکست خورده یا آسیب دیده خود را ترمیم کنید، بودن ضروری و بسیار مهم است. در بیشتر موارد افراد انتظار دارند که فرد مقابل به راحتی و سریع اشتباهات آن ها را ببخشد، اما این را در نظر نمی گیرند که شاید طرف مقابل آمادگی بخشش آن چه اتفاق افتاده است را نداشته باشد؛ به او زمان دهید تا بهبود یابد و او را عجولانه تحت فشار قرار ندهید. 🔴 مهربانی، مراقبت و توجه به نیازها توجه به نیاز های عاطفی و روانی از اساسی ترین عوامل بهبود رابطه است. گاهی افراد آن قدر بر روی احساسات منفی خود متمرکز می شوند که احساسات و نیاز های طرف مقابل را فراموش می کنند. سعی کنید احساسات خوشایندی را به طرف مقابل انتقال دهید. فاکتور مهم دیگر در ترمیم رابطه است. وجود نیاز های عاطفی در انسان غیر قابل انکار است، پس اگر محبت و احترام متقابل به یکدیگر نشان دهیم، رابطه ای لذت بخش و کار آمد را تجربه خواهیم کرد. مهربانی یعنی بپذیریم همه ما نقاط ضعف، قوت و افکار و احساسات مختلفی داریم، هریک از ما ارزشمندیم و هیچ کس برتر از دیگری نیست. 🔺منبع: ، 🔻دوشنبه 26 تیرماه 1402، شماره 3990 www.modiryar.com @modiryar
برایم فرقی نمی کند ✅ «برایم فرقی نمی کند، هر طور که راحتی، دیگه مهم نیست، تفاوتی ندارد، هر جور دلت می خواهد و...» هر یک از این جمله ها یا شبه جمله ها یا مواردی شبیه آن ها که حال و هوای «بی تفاوتی» دارد در واقع یک زنگ خطر و هشداری جدی برای ما در مناسبات و با افراد مختلف است. ✅ و مجموعه ی دوستان و عزیزان انسان همواره ثروت ارزشمندی هستند که می توانند در بزنگاه های زندگی حال آدم را خوب کنند و دلش را گرم. به شدت به جمله یا مثل معروف «هزار دوست کم است و یک دشمن بسیار» اعتقاد دارم و حس می کنم باید بیش از هر چیز دیگری در زندگی از افرادی که پیرامون ما هستند یا به نوعی ربط یا اتصالی به ما دارند مراقبت کنیم. مراقبت کردن یعنی این که احترام آن ها را نگه داریم، ✅ در مواقعی که نیازی دارند در حد توانایی خویش کمک حال آن ها باشیم و در و محبت کردن به دیگران بی ریا و خالص و به دور از تنگ نظری رفتار کنیم. چه زیبا و لذت بخش است در حالی که خودت خبر نداری دوست یا عزیزی برایت دعا کند، حال خوب تو را از خدا بخواهد یا خاطرات شیرینی که با تو داشته است را در ذهن مرور کند و احساس بهتری داشته باشد. ✅ آدمی می تواند همچون درخت باشد که سرسبز، فرح بخش و زیبا است، هوای پیرامون خود را مطبوع می کند، دیگران زیر سایه ی پرمهرش آرام و قرار می یابند و به اطرافیانش جان می بخشد. هر ارتباطی در هر سطحی که قرار دارد نیاز به ، اصلاح و بهبود دارد تا همواره طراوت، تازگی و اثربخشی مطلوب خود را حفظ و انسان را در مسیر زندگی اجتماعی سالم تر یاری نماید. ✅ پس به گونه ای رفتار نکنیم که آدم های ما به نقطه ای از بی تفاوتی یا بی علاقگی برسند و بودن یا نبودن ما برایشان فرقی نکند یا این که حتی «دوری و دوستی» را ترجیح دهند. در آموزه های اخلاقی همواره بر این موضوع تأکید می شود که رفتار و گفتار آدمی در اجتماع باید به گونه ای باشد که حس و حال خوب را به دیگران منتقل نماید و باعث ایجاد شادمانی، امید و دلخوشی مردم شود. ✅ وزن و وقار آدمی با غرور، تکبر، یا با نخوت در زمین راه رفتن بالا نمی رود بلکه به تعبیر امام رضا علیه السلام «دوستی با مردم نیمی از خرد است». پس چه می شود عده ای با رفتارهای نامناسب ارتباط صمیمانه، محترمانه و مهربانانه خود با دیگران را خدشه دار می کنند و سبب ایجاد بی تفاوتی یا حس رهاسازی در آن ها می شوند؟ ✅ این دنیا آغشته با محدودیت ها، محرومیت ها، رنج ها، غم ها و دردها است. «هنر زندگی کردن» یعنی این که آدمی فراگیرد با وجود همه ی این موارد برای خودش سطح قابل قبولی از آرامش و مطلوبیت را ایجاد نماید و در کنار همه ی مشکلات احتمالی که با آن دست و پنجه نرم می کند تا جایی که امکان دارد حالش خوب باشد. یکی از مواردی که در این مسیر بدون شک می تواند اثرات شگرفی داشته باشد برقراری حس دوستی و تعلق با مردم است. ✅ البته قاعدتاً سطح افراد با هم فرق می کند. به عنوان مثال خانواده، همسایه، همکار، دوست، فامیل، آشنا و ... هر کدام در یک سطح و جایگاه خاصی قرار دارند که به نسبت اهمیت باید در معاشرت اجتماعی بدان توجه و از آن کرد. سه واژه «احترام، کمک و محبت» در همه ی آن ها به صورت ثابت قرار دارد که باید در هر سطحی به اندازه اهمیتی که دارد مورد توجه قرار گیرد. 🔺منبع: ، 🔻سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲، شماره ۹۷۸ www.modiryar.com @modiryar
با همان تنهایان   🔴 کر و کورهایی که لال نیستند ✅ در یک خانه با هم زندگی می کنند، سر یک سفره می نشینند، در یک مجموعه مسکونی قرار دارند، شاید بسیاری از روزها یک مسیر را با نیز هم طی کنند اما هر یک دنیایی مستقل برای خودشان دارند که دیگری از آن بی خبر است و یا به آن راهی ندارد. این شاید به گونه ای همان «تشنه مردن در کنار ساحل دریا» باشد. حکایت انسان هایی که فقط در کنار هم یک جمع جبری هستند و هیچ گاه یک دلسوز، همگرا، متحد و یاور نیستند. ✅ گویی مردمان کر و کور که مشکلات هم را نمی بینند و دردها و ناله های یکدیگر را نمی شنوند. اما همین جماعت کر و کور «لال» نیستند و هر از چند گاهی یکدیگر را با زبان برنده بسان شمشیر تکه و پاره می کنند و نمک بر زخم هم می پاشند. این گونه است که زندگی سخت تر و تنگ تر می شود و عرصه و مجالی برای همدلی، و همزبانی باقی نمی ماند. ✅ به راستی دنیا به کدام سمت می رود وقتی فردی نتواند از پدر، مادر، خواهر، برادر، فامیل، دوست و یا کمک بگیرد و مشکلاتش را با آن ها در میان گذارد؟ مگر می شود کنار هم زندگی کنیم ولی روح ما از هم جدا باشد و از حال و روز هم بی خبر باشیم؟ گاهی یک تماس عادی و ساده می تواند غمی را از دل عزیزی بر دارد، امیدش را افزایش دهد و حالش را بهتر کند.   🔴 بذر محبت میوه مهربانی یکباره به خودش می آید و می بیند در میان کوه مشکل ها و سیل غم ها تنها و غریب است. نه یاوری، نه همراهی، نه همدلی و نه کسی که حتی بتواند با او همزبانی کند. نه از کسی خبر دارد و نه کسی از او خبر دارد. تخت گاز در جاده زندگی می تازد و شاید خیلی هم نمی داند یا فراموش کرده است مقصد کجاست و برای چه هدفی تلاش می کند و چه مسئولیت هایی نسبت به اطرافیان و وابستگانش دارد. ✅ این جا است که باید از خود بپرسیم ما چه «بذر محبتی» را کاشته ایم که امروز بتوانیم «میوه مهربانی» آن را بچینیم. سهم ما در بهتر کردن و دنیای امروز چیست و چقدر است؟ من برای این که دنیا قشنگ تر و بهتر شود چه تکلیف ها و مسئولیت هایی بر عهده دارم؟ باور کنید در برخی از موارد اشکال از خود ما است! ✅ شاید آن جا که من وظیفه ای نسبت به دیگران داشته ام در انجام آن کوتاهی یا کاهلی کرده ام که امروز اطراف و اکناف من خالی از مهربانی و آدم هایی است که قلبشان برای من می تپد. هر کدام از ما مسئولیت داریم کمک کنیم تا دنیا جایی بهتر برای زندگی باشد پس بیایید سهم خود را از این مسئولیت برداریم و اثری ماندگار از خود به جای گذاریم. این امر یک ذهن و روان سالم و رفتاری هنرمندانه و که به امور پیرامون خود حساس است را مطالبه می کند.   🔴 دست خدا بر سر جماعت است تنهایی سرنوشت محتوم انسان امروزی نیست یعنی نباید که باشد. ما جمعی متولد شدیم و خیر و شر ما به هم گره خورده است. باید از پیله های شخصی خود خارج شویم، دور یکدیگر را بگیریم، رسم مهربانی را به جا آوریم و شریک و همراه مسائل، مشکلات، چالش ها، شادی ها و غم های زندگی یکدیگر باشیم. «دست خدا بر سر جماعت است» در حدیثی از (ص) نقل است که می فرمایند: ✅ «دست خدا بر سر جماعت است؛ هرگاه فردى از جماعت جدا شود شيطان او را مى ربايد، همچنان كه گرگ گوسفند جدا مانده از گله را» پس بدانید و آگاه باشید و بر یاری رساندن به یگدیگر در خوبی ها از هم سبقت بگیرید که هیچ چیز در دنیا بالاتر از «مهربانی به یکدیگر» خلق نشده است. این ها شاید به ظاهر مفاهیمی ساده و در دسترس باشند ولی در واقعیت امروزی مقولاتی پیچیده و قابل تأمل هستند که شاید تحقق آن ها به این سادگی نباشد. ✅ شب را با و شکم سیر بخوابیم ولی همسایه ما گرسنه باشد، چندین واحد و منزل خالی داشته باشیم ولی خواهر یا برادر ما در بدر اجاره نشینی یا اسیر هزینه های سنگین آن باشد و... رسم آدمیت تشکیل جماعتی همدل و همراه است که در غم و شادی شریک هم هستند، به یکدیگر محبت می کنند و به هم یاری می رسانند.   🔺منبع: ، 🔻دوشنبه ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۲، شماره ۴۰۳۷ www.modiryar.com @modiryar
گره مباش 🔴 پاداش مردن ✅ همه ی آدم ها به توجه، محبت، تکریم و احترام نیاز دارند. این ها قوام روح هستند و سبب حال خوب و آرامش ذهن و ضمیر انسان می شود. اما چه سود که بسیاری از ما انسان ها گویی از این مهم بی خبر هستیم و در هیاهوی زندگی از سر «فراموشی» یا شاید هم «غفلت» یادمان می رود که نسبت به اطرافیان و عزیزان خود چه وظایفی بر عهده داریم. جالب است تا فردی زنده است قدرش را نمی دانیم، سراغی از او نمی گیریم، به او محبت نمی کنیم، هدیه یا حتی شاخه گلی را از او دریغ می کنیم ولی همین آدم زمانی که جان به جان آفرین تسلیم می کند، ✅ برای ما عزیزتر از جان می شود، در سوگش اشک می ریزیم، بر سر مزارش یا مجلس ترحیمش یک شاخه که نه یک تاج گل هدیه می کنیم و گویی حالا که مرده است شایسته ی دریافت پاداشی است که قبلاً نبوده است. نمی خواهم بگویم «مرده پرستی» چون اصلاً واژه ی قشنگی نیست اما در واقع بسیاری از آدم های این دوره زمانه گرفتار این نوع رفتار شده اند و از مهرورزی، توجه مثبت و ادای تکلیف خود نسبت به دیگران غفلت می ورزند. 🔴 احسان و خیر رساندن به دیگران ✅ یکی از چیزهایی که در آموزه های و دینی ما بسیار تاکید شده که برکت آفرین است و مایه های عمر و زندگی مان را زیاد و پررونق می کند احسان و خیر رساندن به دیگران است. در قالب این که انسان صدقه می دهد، آبروی کسی را می خرد، گره از کار فردی باز می کند، برای دیگران مهربان و شادی آفرین است، غمی را از دلی می زداید و...همه ی این ها نمونه ای از مواردی هستند که باید در طول زندگی خود به آن توجه ویژه ای داشته باشیم. ✅ آدم ها تا زنده اند نیاز به و توجه دارند بعد از مردن این ها برای شان فایده و ارزشی نخواهد داشت. امتحان کنید! ضرری ندارد شما یک گره از کار خلق باز کنید تا خداوند مهربان هزارها گره از کار شما باز کند. این گونه هم از کار خیری که کرده اید حال تان خوب می شود، هم به خیر فوق العاده و چشمگیر خواهد رسید و هم دیگران از برکت وجودی شما بهره می برند. هر چند همه ی آنچه گفته شد کاملاً بدیهی و واضح است اما زمانی که جامعه آن را به فراموشی می سپارد چاره ای جز تأکید و تکرار نیست. 🔴 روشنای زندگی ✅ اهالی عقل و که پنجره‌ی دل و احساس خود را چهار قفله کرده‌اید و همه چیز را با حساب و کتاب و دو دوتا چهارتا اندازه گیری می‌کنید، به رسم سود و زیان و برای منفعت شخصی‌تان هم که شده به خود آیید و قدر مهربانی‌ها را بدانید که عشق و محبّت آفتاب لب بام است و عمری کوتاه دارد و پس از آن شما می‌مانید و سردی و تاریکی در برهوت تنهایی و نامهربانی. همانی که هر روز به شما زنگ می‌زند و پاسخش را یک در میان می‌دهید، کسی که خیلی به خیر و شر شما کار دارد و می‌گویید گیر می‌دهد، ✅ فردی که مرتّب قربان صدقه شما می‌شود و حوصله‌اش را ندارید و یا همانی که چشم به محبّت و توجه شما دوخته است و او را طرد می‌کنید و می‌گویید حوصله‌ی لوس بازی‌هایش را ندارید همان چراغی است که در فقدان و خاموشی خواهید فهمید چقدر زندگی‌تان به‌خاطر وجودش رونق و نور داشته است و شما نمی‌دانستید. خواهر، برادر، همسر، رفیق، فرزند و از همه مهم‌تر پدر یا مادر، هر یک بسته به شرایط زندگی شما می‌توانند همان منبع و منشا نور و امید در زندگی باشند که با بی‌مهری و بی‌تفاوتی به بهانه‌ی مشغله‌های کاری و دغدغه‌های از آن‌ها و حال و احوال‌شان غفلت می‌کنید. 🔺منبع: ، 🔻سه شنبه ۲۶ دیماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۳۵ www.modiryar.com @modiryar
صرفاً جهت یادآوری ✅ نه روز پدر است نه روز مادر، نه تولدی در کار است نه دور از جان شما و عزیزانتان داغ و عزایی. صرفاً می خواهم در این مجال جهت یادآوری موضوع بسیار مهمی را خدمت شما عرض کنم. عادت کرده ایم در هیاهوی زندگی عصر فراصنعتی به دنبال اهداف ریز و درشت خود بدویم و مقوله ی معیشت و روپا ماندن مالی و اکنون آن قدر سخت و پیچیده شده است که گاهی مسائل بسیار مهمی از یادمان می رود، اهمیت خود را از دست می دهد، نسبت به آن غفلت می کنیم، یا حداقل آن طور که باید و شاید به آن ها نمی پردازیم. ✅ یکی از این مسائل و موارد که بسیار بسیار مهم است و سعادت دنیا و آخرت ما تا حد زیادی به آن وابسته است حفظ شأن، جایگاه، احترام، کرامت و نقش «پدر و مادر» در زندگی همه ی ماست. خداوند در قرآن آن جا که سامانه ی ارتباط انسان با سایرین را تعریف می کند می فرماید؛ «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ» یعنی «همانا «خدا (خلق را) فرمان به عدل و احسان می‌دهد». اما به پدر و مادر که می رسد پروردگار آن ها را از سایرین جدا می سازد و دیگر سخنی از نمی کند و در سطحی بالاتر امر می دهد و می فرماید: ✅ «وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا» یعنی؛ «و پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید» آیه احسان به والدین آیه ۲۳ سوره اسراء است که پس از دعوت به توحید انسان‌ها را به نیکی‌کردن به پدر و مادر دعوت می‌کند. این بدان معناست که به والدین که می رسی تکلیف تو فقط و فقط و نیکی است. باید بی محابا آن را تکریم کنی، قدر بدانی، در صدر نشانی و هر آن چه در توان داری برای آرامش، شادمانی و حفظ کرامت و احترام آن ها به کار ببری. ✅ مفسران احسان به والدین در آیه را حکمی قطعی و نسخ‌نشدنی از جانب خدا می‌دانند. همچنین مقدم شدن احسان به والدین بر سایر احکامی که در آیات بعدی آمده را دلیلی بر اهمیت این حکم می‌داند. در این آیه حق والدین هم‌ردیف حق خداوند شمرده شده است. مفسران قرار گرفتن آن بعد از اصل توحید را نشان از اهمیت احترام به پدر و مادر و جایگاه رفیع این نوع اطاعت نزد خداوند می‌دانند. عده‌ای در تناسب بین توحید و احسان به والدین در آیه مواردی را ذکر کرده‌اند؛ ✅ از جمله آنکه خداوند سبب حقیقی وجود انسان و سبب ظاهری و معیشت آنها هستند و همان‌طور که شکر نعمت‌های خداوند به عنوان منعم حقیقی واجب است، شکر نعمت‌های مخلوقین در حق انسان نیز واجب است و هیچ کس به‌اندازه والدین در حق انسان کاری نکرده و مستحق شکرگزاری نیستند. مگر می شود آدمی پدر و مادر را فراموش کند، حق آن ها را ادا نکند، قدرشان را نداند، در برابر آن ها مبادی آداب نباشد، صدایش را بلند کند، فرمان آن ها را اجابت نکند و با غرور و تکبر به هنگام پیری با آن ها مواجهه نماید. ✅ این چنین انسانی از رحمت خدا به دور خواهد بود و مرتکب گناهی می شود که خداوند آن را در زمره ی گناهانی قرار داده است که هیچ گاه بخشیده نمی شوند. پدر و مادر اسباب اجابت دعا، مایه رحمت خدا و ریشه و اصالت آدم هستند که باید در هرحالی احترام آن ها حفظ شود و توسط فرزندان گرامی داشته شوند. پس به یادآورید و به خود تذکر دهید دوباره و چند باره، هر روز و هر لحظه که شما وظیفه دارید همچون پروانه دور شمع وجودی نورانی و گرما بخش آن ها طواف کنید و هر آن چه از ، ادب، تکریم و یاری رساندن آموخته اید دودستی و با کمال امتنان و احترام تقدیم وجود شریف و پربرکت آن ها نمایید. ✅ یادمان نرود که هر آن چه امروز داریم به همت و برکت خویش داریم و موظف هستیم در زمان «حیات» تمام وقت و تمام قد در خدمت آن ها باشیم و در زمان «ممات» به گونه ای زندگی کنیم و آن ها را یاد نماییم که روحشان قرین رحمت و شادی باشد و در سرای آخرت برای فرزندان خویش دعا کنند. و چه زیباست رابطه ی عاشقانه، مهربانانه و مودبانه فرزندی با پدر و مادرش که از سر انسانیت و کمالِ رفتار آن ها ارج می نهد، در برابرشان تواضع دارد و همه جوره به آن ها خدمت می کند. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۳، شماره ۱۰۱۷ www.modiryar.com @modiryar