... انسان نیاز به یک مسیح دارد ، باید یک دَم مسیحایی به روح انسان بخورد و تازه شود . 《یک صاحب دم نیاز است که نماز را معنی دار کند 》... جلسات مثنوی #علامه_مروجی_سبزواری @moravej_tohid

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْمَعْ دُعائی اِذا دَعَوْتُکَ، وَ اسْمَعْ نِدائی اِذانادَیْتُکَ. وَ اَقْبِلْ عَلَیَّ اِذا ناجَیْتُکَ، فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَمُسْتَکینا لَکَ، مُتَضَرِّعا اِلَیْکَ، راجِیا لِما لَدَیْکَ ثَوابی. پروردگارا!بر محمد و آل محمد درود فرست، و دعایم را بشنو و وقتیصدایت کردم، صدایم را بشنو، و آن گاه که با تو نجوا نمودم، به من رو کن.پس همانا که من،از دیگران به سوی تو گریختم، و در پیشگاه تو قرار گرفتمدر حالی که درمانده تو هستم و به سوی تو در حال تضرّع و زاری هستم، و بهآنچه نزد تو از ثواب می باشد، امیدوار می باشم. وَ تَعْلَمُ ما فی نَفْسی وَ تَخْبُرُ حاجَتی وَ تَعْرِفُ ضَمیری وَ لا یَخْفی عَلَیْکَ اَمْرُمُنْقَلَبی وَ مَثْوایَ وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَی بِهِ مِنْ مَنْطِقی وَ اَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتی وَ اَرْجُوهُلِعاقِبَتی. وَ قَدْ جَرَتْ مَقاء دیرُکَ عَلَیَّ یا سَیِّدی فیما یَکُونُ مِنّی اِلی آخِرِ عُمْریمِنْ سَریرَتی وَ عَلانِیَتی، وَ بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیادَتی وَ نَقْصی وَ نَفْعی وَ ضری. و تو می دانی آنچه را که در دلِ من است و از نیازم آگاهی و ضمیرم رامی شناسی و هیچ امری از امور دنیا و آخرتم بر تو پوشیده نیست؛ و نیزمی دانی آنچه را که می خواهم بر زبان آورم، و به آن دهان بگشایم، وآگاهی به آنچه که برایِ عاقبتم امیدوارم. و به درستی که آنچه در ظاهر وباطنِ من تا آخر عمر از من سر خواهد زد، از تقدیرِ تو گذشته است و کمیو زیادی و سود و زیانِ من به دستِ تو است، و در دستِ هیچ کس جز تونیست. مناجات شعبانیه

🎙#شرح_فصوص_الحکم_قیصری جلسه اول در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع، مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #هوالحکیم #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_پانزدهم عارفانی که به مقام وصل می‌رسند و در حق فانی می‌گردند دو جورند؛ یکی عارف واصل ناقص، و چنین عارفی کسی است که چون سفر دوم را طی کرد و به مرتبۀ فنای فی الله رسید و واصل به حق شد، آن جذبه‌ای که در سفر دوم او را به سوی الله می‌کشید و در الله فنا کرد، رهایش نکرده و همچنان در حالت فنا نگه می‌دارد. به این افراد می‌گویند مجذوبین، مجانین العقلا، یا والهین. در اثر شدت جذبه این‌ها از خود بیخود شده و عقل در این‌ها کار نمی‌کند و لذا مانند آدم‌های دیوانه‌اند؛ مثل شبلی و ذوالنون مصری. این‌ها عرفای واصل ناقصند. اما عارف واصل کامل کسی است که سفر سوم را انجام می‌دهد یعنی از فنا بیرون آمده و عقلشان به آن‌ها برمی‌گردد، و البته این‌ها هم دو جورند. یک عده عارف واصل کامل غیر مکمل هستند و آن‌ها کسانی هستند که بعد از به خود آمدن، سفر چهارم ندارند و وظیفه ندارند از خود به سوی مردم بروند. بلکه آن اسرار و حکمت‌هایی را که در زمان وصال به دست آورده‌اند فقط برای خودشان است. این‌ها اولیائی هستند که پنهانند و کسی آن‌ها را نمی‌شناسد و خود نیز حق آشکار کردن خود را ندارند، گرچه وجود این‌ها برای جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند آثار تکوینی دارد مثل دفع بلا. البته ممکن است بعضی اهل الله آنها را بشناسند ولی باید مخفی کنند. اما عدۀ دیگری که سفر سوم را طی می‌کنند و به خود بر می‌گردند، اجازه دارند که سفر چهارم را نیز انجام داده و به سوی خلق بروند و هرجا نفس مساعدی دیدند، در او یقظه ایجاد کرده و در آن‌ها شوق این سیرِ از خلق به حق را به وجود آورده و بعد آن‌ها را وارد این سیر نمایند. این‌ها را می‌گوییم عارف واصل کامل مکمل. مولانا مسلماً در مقام تربیت شاگرد بوده و از نفوس مستعد دستگیری می‌کرده و دو شاگرد بزرگ او، صلاح الدین زرکوب و حسام الدین چلپی معروفند. باز مؤید پنجمی هم داریم بر این که مولانا یک عارف واصل کامل مکمل بوده و آن داستانی است که شمس الدین احمد افلاکی در مناقب العارفین می‌آورد، که خلاصۀ آن این است که روزی حضرت مولانا با جمعی از معتقدان و مریدان به باغ حسام الدین چلپی رفته بودند. مولانا پاهایش را در جوی آب گذاشته و برای اصحاب، معارف می‌فرمودند. یکی از اصحاب آهی کشید و گفت حیف که مولانا شمس الدین تبریزی در بین ما نیست. مولانا ناراحت شد و اعتراضاً و انکاراً علیه گفت چرا حیف؟ در مذهب ما حیف و کاش و دریغ نیست. چرا که هر چه هست و هر چه بوده ارادۀ خدا بوده. آن شخص گفت منظوری نداشتم، فقط گفتم اگر در بین ما می‌بود از او استفادۀ بیشتری می‌کردیم. مولانا می‌گوید: چه می‌گویی که اکنون کسی در مقابلت نشسته است که از سر هر موی او صدهزار شمس تبریزی آونگان است و در ادراک سرّ سرّ او حیران، انتهی. در این‌جا مولانا می‌خواهد صریحا بگوید که دیگر من از شمس گذشته‌ام، و بسی از شمس فراتر رفته‌ام، و دیگر خودت ببین چه از کلمات مولا استنباط می‌کنی، ولی هرچه هست این را می‌گویند گذر از شیخ. آری مولانایی که روزی در غیاب شمس آن بی‌تابی‌ها را می‌کرد و عشق و تعلقش به شمس الملک داد تبریزی چنان آتشین و پرشور بود که شهرۀ عام و خاص شده و تاریخ در کتاب بزرگ خود، این عشق را جز عشق‌های ماندگار ثبت کرد، اما همین جلال الدین، سال‌ها بعد از رفتن شمس، در زمان غیبت کبرای او روزی در باغ حسام الدین چنین برای شمس می‌گفت! در این‌جا بد نیست جهت معرفت بیشتر مطلبی را تحت عنوان گذر از شیخ بنگارم تا ان شاالله هم خواننده را مزید معرفتی باشد نسبت به طریق و هم شاید که ما را از دعای خیر فراموش نکنند. ◀️ ادامه دارد... 💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #شرح_داستان_اول_مثنوی 🆔 @moravej_tohid

🎙#معاد جلسه پنجاه و چهارم در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

🎙#فقه_استدلالی جلسه هفتاد و یکم در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

...عشق باید در مرتبه اول نثار انسانی بشود و انسانی محبوب و معشوق قرار بگیرد و تا بعد از صنم شروع بشود و به صمد برسد و اینها آن صنم هایی هستند که از اینها باید آغاز بشود و الا ما که نمی توانیم با صمد مستقیماً برخورد بکنیم ، اینها پل هستند که فرموده اند : المجاز قنطره الحقیقه... مجاز پلی هست ، عشق مجازی پلی هست برای رسیدن به عشق حقیقی و لذا انسان کامل یکی از خصوصیاتش همین هست که انسان از روی انسان کامل به خدا میرسد ( ما که نمی توانیم مستقیماً با خدا اتصال پیدا بکنیم ) امکان ندارد . اینست که خداوند ۱۴ نور پاک را برای ما فرستاد و در واقع اینها خودش هستند که در این طور ها خودش را ظهور داده است ، اینها همان اصنامی هستند که عشق از اینها شروع میشود و به صمد پایان میپذیرد . گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین گفتا به کوی عشق هم این و هم آن کنند در کوی عشق باید هم انسان صنم پرست باشد و هم صمد پرست باشد ، در مرتبه اول عشقش را نثار انسان کامل بکند و از این عشق انسان کامل برود و برسد به عشق صمد . گفتم شراب و خرقه نه آیین مذهب است گفت این عمل به مذهب پیر مغان کنند ... برگرفته از جلسه ۷ مثنوی #علامه_مروجی_سبزواری @moravej_tohid

...در قرآن هم هست که : سوره مائده ، آیه ۵ "وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ"برای رسیدن به خدا وسیله ای را پی جویی کنید ، این وسیله چیزی نیست جزء ذوات مطهر همین اولیاء بزرگ خدا... "مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ" ، هر کس که اراده دارد که بسوی خدا حرکت کند ، باید از شما ابتدا کند ، باید از شما شروع کند . به هر حال انسان که نمی تواند مستقیم با ذات خدا اتصال پیدا کند ، باید با طی مراتب مقید به آن مرتبه مطلق برسد . اینست که به قول حضرت مولانا که در همین مورد مثالی میزند ، میگوید : امام آنکسی هست که عالیترین مرتبه وجود را برخوردار هست و ۷۰۰ درجه "۷۰۰ رتبه" مادون وجود امام هست ، که هر انسانی متناسب با وجود خودش با یکی از این مراتب ۷۰۰ گانه اتصال پیدا میکند و وقتی که در آن مسیر قرار گرفت ، هِی ارتقا وجودی پیدا میکند . بخواهید سبزی را بپزید و یا گوشت را بپزید ، این را اگر مستقیم بخواهید روی آتش قرار بدهید ، این از بین میرود "میسوزد" ... میایید "مِن ورا الحجاب" روی آتش قرارش میدهید . ما نمی توانیم نور خدا را و یا نور امام را که در اعلاء مرتبه وجود هست ، مستقیم این نور را... #فایل_صوتی_کوتاه @moravej_tohid

در محضر #علامه_مروجی_سبزواری احزاب ۶۳: يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا #فایل_صوتی_کوتاه 🆔 @moravej_tohid برگرفته از جلسات مقامات انسان

... بخواهید سبزی را بپزید و یا گوشت را بپزید ، این را اگر مستقیم بخواهید روی آتش قرار بدهید ، این از بین میرود "میسوزد" ... میایید "مِن ورا الحجاب" روی آتش قرارش میدهید . ما نمی توانیم نور خدا را و یا نور امام را که در اعلا مرتبه وجود هست ، مستقیم این نور را دریافت کنیم 《 میسوزیم 》. باید از طریق مراتب مادون وجود امام که همان اولیائی هستند که خداوند برای انسانها مقرر فرموده است ( از طریق آنها با امام اتصال پیدا کنیم ) که اینها نور امام را ضعیفش میکنند " خیلی ضعیف میکنند " و میرسانند به نَفْسی که مستعد سلوک هست ، خود حضرت موسی " علیه السلام " ، خداوند از حجاب درخت صحبت کرد که " یا موسی إنی أنا الله " و مستقیم مورد خطاب خداوند قرار نگرفت ، حتی در کوه طور ... #علامه_مروجی_سبزواری @moravej_tohid

💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #هوالحکیم #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_شانزدهم اما در حرکت از ظلمت به نور، لازم است که انسان خود را در میدان مغناطیس یک انسان نورانی و یک ولیّ خدا قرار دهد و برای این‌که این کار را بکند باید روح خود را حداقل با ضعیف‌ترین مرتبۀ نوری روح آن ولیّ متصل کند. البته هرکسی نمی تواند چنین اتصالی با یک ولی پیدا کند، بلکه باید حداقل نورانیتی در شخص باشد و به اصطلاح نسبت به مرکز روح ولی، کلمۀ طیبه باشد. آن ولی، نور است. شخصی می تواند با او اتصال وجودی برقرار کند که از حداقل نورانیتی برخوردار باشد و اگر روح آن ولی از هزار درجه نورانیت برخوردار است، روح این شخص حداقل پنج یا ده درجه نورانیت داشته باشد. اما کسی که وجودش در اثر غفلت‌های فراوان ظلمت محض شده که نمی‌تواند اتصال وجودی و اتحاد نوری با ولی یا شیخ طریقت پیدا کند. چون اتصال نوری بین روح این شخص مستعد یا این کلمۀ طیبه با روح شیخ برقرار شد، در این‌جا وارد میدان جذب و مغناطیس روح او شده و حرکت جذبی آغاز می‌شود، ولی دو مانع وجود دارد. یکی این‌که این روح، ناخالص است و دوم این‌که ضعیف. پس ابتدا با کم کردن طعام و کلام و منام و ریاضات بسیار برای زدودن آثار پلید غفلت و گناه و آثار دنیا، روح را خالص کرد و نیز با گرفتن دستوراتی از شیخ، روح را قوی کرد و در نتیجه با خالص شدن روح و تقویت روح، جذبی که از مرکز روح وارد می‌شود بر روی او اثر بیشتری می‌کند و یک درجه او را جلو می‌کشد و روح او از مرتبۀ هزارم روح استاد به مرتبۀ نهصد و نود و نهم روح او منتقل می‌شود و این شخص، دو درجه تبدیل به استاد شده است. باز در اثر تصفیۀ بیشتر و انجام دستورات دیگر، روح قوی‌تر شده و جذب به طور قوی‌تر بر او تأثیر می‌کند و او را به مرتبۀ نهصد و نود و هشتم پیش می‌راند و این شخص از سه درجه نورانیت برخوردار می‌شود و خلاصه این شخص یک سیر نورانی در مراتب روح شیخ را در پیش می‌گیرد. در این‌جا آن سه حالتی که در قبل گفتیم پیش می‌آید. یک گروه آن‌ها که از ظرفیت کمی برخورداند که پیر طریقت آن‌ها را در مراتب وجودی خود پیش می‌آورد و در حدی که ظرفیتش در نور تکمیل شود متوقفش می‌کند. اما بعضی‌ها هستند که از چنان ظرفیتی برخوردارند که می‌توانند با مرتبۀ نوریِ امام ( علیه السلام ) اتصال یابند. در این‌جا پیر طریقت چنین سالکی را در مراتب نوری خودش سیر می‌دهد تا او را به نور امام که نور الله است و روح امام که روح الله است برساند و در این‌جاست که پیر، دست سالک را در دست امام می‌گذارد و از این‌جا به بعد سالک در حیطۀ جذب امام قرار می‌گیرد و در مراتب وجودیِ امام پیش می‌رود ولی عمل صالح او در این‌جا فقط انجام واجبات است و بس. یعنی سفری را که ایشان در مراتب روح شیخ به پیش می‌رود، عمل صالح او، غیر از انجام واجبات و ترک محرمات، عبارتست از انجام مستحبات و ترک مکروهات و ترک حلال‌های لغو و انجام اذکار و اورادی که شیخ دستور می‌دهد. اما چون سالک از روح شیخ و از مراتب نوری او گذر کرد و وارد منطقۀ جذب امام شد و در درجات نوری امام قرار گرفت، در این‌جا عمل صالحش، فقط انجام واجبات است. بنابراین سیر در مراتب نوری شیخ، بر اساس قرب نوافل است و سیر در مراتب نوری امام بر اساس قرب فرائض است. انسان وقتی وارد مراتب نوری شیخ شد، با هر درجه‌ای که در این مراتب پیش می‌رود، از ظلمتش کاسته و بر نورانیتش افزوده می‌شود تا به جایی که ظلمتش کاملا از بین رفته و یک پارچه نور می‌شود. اگر کسی بخواهد بفهمد که با شیخ یک اتصال روحی و نوری و اتصال وجودی برقرار کرده باید به قلب خود رجوع کرده و ببیند که آیا در قلب خود نسبت به شیخ عشق و علاقه‌ای پیدا شده یا نه؟ زیرا قلب محلی است که اتصال و انفصال وجودی خود را در آن‌جا به صورت حب و بغض ظاهر می‌کند. یعنی وقتی وجود انسان (در مرتبۀ خیال یا عقل و یا روح) با وجود دیگری اتصال و اتحاد یافت پس او، من شده و از آن‌جا که من خودم را دوست دارم پس او را هم دوست دارم. اما اگر وجود من با کسی متصل و متحد نشد و او، من نشد، من نسبت به او بی‌تفاوت هستم. اما اگر ابتدا بین من و او وحدت وجودی پیدا شد و سپس من و او از هم بریدیم و اتصال برطرف شد، این انفصالِ بعد از اتصال بصورت تنفر و بغض روی قلب ظاهر می‌شود. ◀️ ادامه دارد... 💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #شرح_داستان_اول_مثنوی 🆔 @moravej_tohid

... آن رجل علی بن ابی طالب هست که قطب الاولیاست ، رأس الاولیاست و بعد از او آن رجل حسن بن علی هست ، آن رجل فاطمه زهراست و همینطور بیا ، آن رجل زینب کبری هست ، آن رجل رقیه هست ، آن رجل فاطمه معصومه هست ، آن رجل حسین بن علی هست ، آن رجل امام سجاد هست و همینطور ... و کسانی که آنها در سیر قلبی خودشان به قلب این ۱۳ نفر رسیدند ( رجل اینها هستند ) یعنی از حالا به بعد ... برگرفته از جلسه رجل @moravej_tohid

ای توبه‌ام شکسته ، از تو کجا گریزم ای در دلم نشسته ، از تو کجا گریزم ای نور هر دو دیده ، بی‌تو چگونه بینم وی گردنم ببسته ، از تو کجا گریزم ای شش جهت ز نورت ، چون آینه‌ست شش رو ای روی تو خجسته ، از تو کجا گریزم دل بود از تو خسته ، جان بود از تو رسته جان نیز گشته خسته ، از تو کجا گریزم گر بندم این بصر را ، ور بگسلم نظر را از دل نه‌ای گسسته ، از تو کجا گریزم @moravej_tohid

💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #هوالحکیم #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_هفدهم گفتیم که علامت ایجاد اتصال وجودی، پیدایش محبت است در قلب کامل و ناقص. کامل، ناقص را دوست می‌دارد، چون ناقص اکنون مرتبه‌ای از او شده و تبدیل به او شده، و ناقص هم کامل را دوست می‌دارد چون کامل هم در مرتبه‌ای از وجودش عین ناقص شده است. لذا در سیر وجودی وقتی ناقص با یک درجه از وجود کامل وحدت پیدا می‌کند، ناقص در یک درجه عین کامل شده و چون با دو درجه از وجود کامل وحدت پیدا کرد، پس ناقص در دو درجه از وجود کامل عین کامل شد. و هکذا. پس هر چه که ناقص در مراتب وجودی کامل پیش‌تر می‌رود، چون جذبه‌ای که از سوی مرکز وجود وارد می‌شود بیشتر است، پس ناقص اثر این جذب را در خود احساس می‌کند و لذا عشقش نسبت به کامل هر روز بیشتر می‌شود. بنابراین اگر شاگردی دید که نسبت به استادش هیچ محبت و علاقه‌ای ندارد بداند که با او هیچ اتصال وجودی پیدا نکرده و وارد وجود استاد نشده و وجودش در خارج از وجود استاد است و نسبت به استاد، کلمۀ طیبه نیست و وجودش تناسب و سنخیتی با وجود استاد ندارد. و یا اگر دید که در اولین برخورد نسبت به او در قلبش محبتی پیدا شد، اما این محبت رو به افزونی نیست بداند که هر چند به درون وجود استاد راه یافت، اما در وجود استاد متوقف است و سیری ندارد و این دو دسته در رشتۀ تحصیلی خود موفق نیستند و نمی‌شوند. اما اگر مرید نسبت به مراد احساس عشق و محبت کرد و این عشق را همواره در حال تزاید می‌دید، بداند که در وجود او دائما در حال سیر است و چنین شخصی موفق شده و به جایی می‌رسد. تا به جایی می‌رسد که ناگاه متوجه می‌شود عشقی و محبتی دیگر نسبت به امام در قلبش پیدا شد که مرید از این‌جا باید بفهمد که از مراتب روح شیخ گذشت و با روح امام اولین اتصال را برقرار کرده است و شیخ او را در رودخانۀ بزرگ و بی‌انتهای روح امام آزاد کرده است و این حدیث گذر از شیخ است. ای عزیز خداوند تو را از شر آفات آخرالزمان محفوظ بدارد! بدان که اگر مردم می‌گویند ما عاشق امام زمان هستیم، یا عاشق اهل بیت و یا عاشق امام حسین (علیهم السلام) هستیم، این عشق یک عشق خام ابتدایی است که همۀ شیعیان چون از فاضل طینت آن‌ها خلق شده‌اند لذا چنین عشقی خام و ابتدایی و ناپخته را نسبت به ایشان دارند و برای همین است که در کنار این عشق، عشق‌های فراوانی هم به دنیا دارند و حاضر نیستند ذره‌ای در دنیاشان خلل ایجاد شود. علاوه براین‌که در تمام طول عمرشان متوقف هستند و هرگز احساس نمی‌کنند که نمازهایشان نسبت به گذشته نورانی‌تر شده و میل و علاقۀ آن‌ها به دنیا کمتر و به مرگ بیشتر شده و دیگر دنیا برایشان لذتی ندارد و اگر مالشان یا اولادشان یا مقام و منصبشان از دستشان رفت غمگین نمی‌شوند، و اگر مالی و مقامی به دستشان آمد خوشحال نمی‌شوند. آخر مگر نه این‌که عشق، خود یک سیر است و کسی که عاشق یک حقیقت غیر دنیایی است (مثل این‌که عاشق امامی از ائمه معصومین (علیه السلام)، یا ولیی از اولیاء الله باشد)، اگر بخواهد در این مسیر جذبی حرکتی داشته باشد و به جلو برود، از آن‌جا که ضعیف‌ترین مرتبۀ نوری این‌ها در دنیاست اما مراتبِ قوی نوریِ این‌ها در بیرون عالم دنیا و در عوالم ملکوت اعلی و عوالم جبروتی و لاهوتی است، پس اگر کسی در مراتب نوری این‌ها سیر کند، این سیر، او را از عالم دنیا بالاخره خارج می‌کند و به عوالم نور می‌برد و معلوم است کسی که از عالم ظلمت ماده بیرون رفت و وارد عوالم نور شد، خود را چنان گرم و نورانی می‌بیند که اصلا حاضر نیست لحظه‌ای را در ظلمت‌کدۀ دنیا به سر برد و لذت‌های عوالم لاهوتی چنان او را مست می‌کند که دیگر لذت غذا و لباس و منزل و همسر، پول و مقام بسیار پست و بی ارزش می‌نمایند. درحالی‌که به خوبی می‌بینیم کسانی که این همه دم از عشق ائمه اطهار(علیه السلام) و امام حسین (ع) میزنند، دنیا را دوست دارند و لذت‌های دنیا را دوست دارند. پس این‌ها در مسیر حبی و جذبی قرار نگرفته‌اند.... ◀️ ادامه دارد... 💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #شرح_داستان_اول_مثنوی 🆔 @moravej_tohid

🎙#شرح_توحید_شیخ_صدوق جلسه شصت و پنجم در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع، مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

در محضر #علامه_مروجی_سبزواری امام حسین (ع): اَلنَّاسَ عَبِيدُ اَلدُّنْيَا وَ اَلدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ #فایل_صوتی_کوتاه 🆔 @moravej_tohid برگرفته از جلسات مقامات انسان

🎙#شرح_فصوص_الحکم_قیصری جلسه دوم در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع، مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

در محضر #علامه_مروجی_سبزواری زمر ۶۸: وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّه #فایل_صوتی_کوتاه 🆔 @moravej_tohid برگرفته از جلسات مقامات انسان

...اینها تبلیغشان عام هست ، برای همه مردم یک شریعتی میاورند ، اما بعضی ها که از آنجا برمیگردند ، مأموریتشان اینطور نیست که قانون و دستور زندگی برای مردم بیاورند ، اینها میایند که مردم را با باطن دین شریعت همان پیغمبر آشنا کنند ، یعنی یک پیغمبری میاید ، بعد از آن پیغمبر اولیاء میایند ، البته یک فرقی در اسلام با بقیه ادیان هست ، در ادیان گذشته بعد از هر پیغمبر ، انبیایی میامدند که دین آن پیغمبر را..‌. ...اما در اسلام چون بعد از پیغمبر اسلام ، پیغمبری نیست و ایشان ختم انبیاء هست و بعد از او پیغمبری نمیاید ، اینست که بعد از ایشان اولیاء میایند ، یعنی کسانی میایند که نام اینها ولی... این اولیاء دو دسته هستند ، یکی اولیایی که صاحب ولایت مطلقه هستند که اینها ۱۲ نفر بیشتر نیستند ، اینها میایند که در ۲ جهت کار بکنند ، یکی اینکه تعالیم دین پیغمبر اسلام را برای مردم باز بکنند (شرح بدهند) ، چون خود قرآنی که پیغمبر آورد خیلی مجمل هست ، خیلی کلی هست ، مثلاً... اینست که قرآن کلی بحث میکند ، مثلاً میگوید روزه بگیرید ، اما این روزه چه شرایطی دارد ، چه آدابی... ...که این ۱۲ ولی که آمدند... @moravej_tohid #فایل_صوتی_کوتاه

🎙#تفسیر_منازل_السائرین جلسه هفتاد و پنجم در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #هوالحکیم #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_هجدهم در قسمت قبل اشاره شد به درخت طوبی که هر شاخه آن در خانه یکی از شیعیان است و این تعبیری است از نازل‌ترین مرتبه‌ی وجودی ائمه اطهار و ضعیف‌ترین مرتبه‌ی نور ولایت که در وجود همه شیعیان هست و گفتیم که در زیارت جامعه نیز می‌فرماید: «و ارواحکم فی الارواح» چنان‌که خورشید در آسمان است، اما نازل‌ترین مرتبۀ نور او که در کف زمین قرار دارد، در هر خانه‌ای پرتوی از این نور وجود دارد. همچنین روح امام (ع) گرچه مرکز شدید و قوی و متراکم او همان است که ذات امام را تشکیل داده، اما این نور دارای اذیال و دامنه‌ها و پرتوهای ضعیفی هم هست که در باطن هر شیعه‌ای پرتو ضعیفی از این نور است. البته در باطن هر موجودی پرتوی از این نور هست ولی این‌که در باطن همۀ موجودات است یک نور عام و یک رحمت رحمانی است، و آن‌که در وجود شیعیان است یک نور خاص و رحمت رحیمی است. از این مطلب ممکن است این سؤال پیدا شود که اگر چنین است، پس همۀ موجودات در منطقۀ جاذبۀ امام قرار دارند و همه مجذوب و عاشق امامند. پس چه معنا دارد که می‌گویید انسان با پیدا کردن اتصال نوری با امام عاشق امام می‌شود. بله، مطلب همین است که همۀ انسان‌ها و همۀ موجودات عالم، دارای پرتوی از نورانیت امام هستند و لذا امام از آن‌جا که بر همۀ مراتب نور خود جاذبه وارد می‌کند پس همۀ انسان‌ها و بلکه همۀ موجودات عاشق امامند. اما مطلبی که هست این است که انسان‌ها این مرتبۀ نوری خود را درک نمی‌کنند و جذبی را که دارد مرتب و پی در پی بر آن‌ها از سوی امام می‌رسد حس نمی‌کنند، به دلیل این‌که: «کلا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون» روی قلب‌های آن‌ها را لایه‌های ضخیمی از آثار اعمال گناه، آثار اعمال حلال لغو، آثار تعلقاتی که به اشیاء و افعال و افراد دنیوی دارند، غفلت‌های بسیاری که از خدا دارند، پوشانده است و لذا ایشان از قلب خود در حجابند. قبلاً برایت گفتم که قلب، آن مرکزی است در انسان که اتصال و انفصال روح در آن‌جا ظاهر می‌شود. اگر انسان روحش با روحی متصل بود، این اتصال به صورت محبت و عشق بر روی قلب ظاهر می‌گردد و اگر انفصال پیدا کرد، این انفصال به صورت بغض بر روی قلب ظاهر می‌گردد. چون انسان از قلبش در حجاب بود، پس اثر جذبی را که مرتب از مرتبۀ شدید روح امام بر روح او ظاهر می‌شود احساس و ادراک نمی‌کند. این‌که گفتیم انسان در حوزۀ مغناطیس و کشش امام قرار بگیرد، یعنی حجاب‌های روی قلب از بین بروند و انسان یک مهاجرت از خودِ ظلمانی به خود نورانی بکند و با ویران کردن و تخریب نمودن وجود دنیایی و منطقۀ ظلمانی، که حجاب اکبر هستند بر روی خودِ روحانی و منطقۀ نورانی، انسان به آن خود روحانی و منطقۀ نورانی خود برسد، و خود را روح ببیند و خود را نور ببیند (و به عبارت دیگر، خود را او _ یعنی امام _ می‌بیند منتها در مرتبۀ نازله‌اش. مثلا اگر روح این انسان، هزارمین مرتبۀ روح امام است، پس خود توانست به این خود نورانیش برگردد، خودش را امام می‌بیند و خودش را فانی در امام می‌بیند و «من» این انسان از او رخت بر می‌بندد، و «او» در جای این من می‌نشیند و این شخص، «من» خود را در «او» ی او در می‌بازد و گم می‌کند. به عبارت دیگر انسان چون از نفس حیوانی و من دنیائیش گذشت و به من نورانی و اخرویِ خود دست یافت خود ظلمانیش را در خود نورانیش درباخت، چون خود نورانی همان مهدی است (عج) پس خود ظلمانی و من دنیایی و نفس حیوانی خود را در خود نورانی مهدوی و خود اخرویِ مهدی و نفس قدسی مهدوی درباخته و فانی کرده است و از خود حیوانی رسته و به خود الهی و مهدی سر درآورده و خود را در هئیت جدید مهدوی می‌بیند. از خود مرده و به او زنده شده. از خود فانی و به او باقی شده. بنابراین قرار گرفتن در شعاع جذب، یعنی تغییر ادراک. یعنی اگر قبلا خودش را چنین درک می‌کرد که من همین جسم هستم و مشتی خواست‌های مربوط به جسم، اکنون در اثر یقظه و بیدار شدن از این خواب به این حقیقت پی برد که من جسم نیستم و نیازهای اصلی و واقعی من آب و نان نیست، بلکه من یک حقیقت نوری هستم و من ظهور اسماء الله هستم و مرتبه‌ای و پرتوی از نورانیت مهدی هستم و وطن اصلی من، مراتب اعلای روحانیت و نورانیت مهدی است که آن مراتب اعلا، در عالم طبیعت نیستند بلکه در ذات الله هستند، چون این ادراکات جدید از عقل او در قلب او وارد شد (این‌که می‌گوییم از عقل در قلب، برای این است که ما مسلمان‌ها و غالب الهیون این مطالب را در حد عقلی می‌دانند، اما دانستن این‌ها در حد عقل، درد ایجاد نمی‌کند، بلکه باید این ادراکات در قلب انسان راه پیدا کنند) در این‌جاست که انسان را دردی عارض می‌شود از این‌که از خود حقیقیش، یعنی خود مهدویش و خود الهیش در فراق است و در خود حیوانی و خود شیطانیش دارد زندگی می‌کند. 💎📖💎📖💎 #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی 🆔 @moravej_tohid

💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #هوالحکیم #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_نوزدهم در قسمت قبل گفته شد که قرار گرفتن در شعاع جذب، یعنی تغییر ادراک. اگر انسان در اثر یقظه یک ادراک قلبی پیدا کرد که من ظلمت نیستم و نورم و دارم در میان ظلمات زندگی می‌کنم، سرچشمۀ آب حیات که مستقیما از اسم الحی می‌جوشد، در باطن من است و من دارم از آب‌های شور دنیا می‌نوشم، دردی او را فرا می‌گیرد که این درد سبب طلب می‌شود، طلب کسی که بتواند این سیر از ظلمت به نور را در او ایجاد کند و او را از منطقۀ ظلمانیش به منطقۀ نورانی و مهدوی و الهیش برساند. اگر طلب این انسان از روی صدق باشد، خداوند حتما ولییّ از اولیائش را به سراغ او می‌فرستد تا او را در پناه خود گرفته و تربیت او را بر عهده بگیرد.(چنان‌که شمس از دمشق به قونیه آمد تا مولانا را دریابد) و او را بتدریج از منطقۀ ظلمانی وجودش به منطقۀ نورانیش برساند و اگر این شخص دردمند بدرستی در نزد آن ولی و آن شیخ سرسپرده باشد و خود را بکلی تسلیم او کرده باشد و دستوراتش را مو به مو رعایت کرده باشد، رفته رفته که در همین منطقۀ ظلمات وجودش ره می‌سپرد ناگاه می‌بیند که از کرانه‌های دوردست قلبش نوری لائح شده و خورشیدی در حال طلوع است. سالک سفر از ظلمت به نور را با سختی به پیش می‌آید و با اکراه. این سفر بر مبنای نفی و طرد است و خود را نفی کردن و خود ظلمانی را ویران کردن و خود حیوانی را کشتن و معلوم است که انسان که سال‌ها که با این خود زندگی کرده سخت است که دست از آن بردارد. ولی چاره‌ای نیست و کسی که می‌خواهد به نور برسد و از جهنم خود و از خودِ جهنمی برهد باید این خودسوزی و خودکشی را انجام دهد. ولی در این سفر است که باید با عمل به پیش رفت: انجام اعمال واجب، انجام اعمال مستحب، انجام دستوراتی که شیخ معین می‌کند، ترک محرمات، ترک مکروهات، ترک حلال‌های لغو و هکذا. آنگاه سالک از این خود ظلمانی، سیرش را آغاز کرده و شیخ او را در مراتب ظلمت خود سیر می‌دهد و سالک بر دو اساس جذبی که از سوی نور شیخ بر او وارد می‌شود و اعمال و افعالی که انجام می‌دهد تا زمینۀ جذب را در خود بیشتر کند، در مراتب ظلمتش به پیش می‌رود، ظلمت کمتر می‌شود تا به نقطۀ نور می‌رسد که این نور، نور شیخ است و سالک در این نور فانی شده و از خود مرده و به شیخ زنده شده و عشق شدیدی را به شیخ احساس می‌کند. زیرا وقتی با خود حساب می‌کند که چه بود و چه شد، و ظلمت بود و نور شد، جهنم بود و بهشت شد، حیوان بود و انسان شد، شیطان بود و فرشته شد، معلوم است که چه عشقی نسبت به شیخ خود که او را منجی خود می‌بیند احساس می‌کند. پس سیر از ظلمت به نور، تحت تأثیر جذبی است که از ناحیۀ نورانیت و روحانیت شیخ بر او وارد می‌شود. چون سالک به نقطۀ نورانیت شیخ رسید، اکنون در تحت جذب امام سیر خود را انجام می‌دهد. پس می‌گوییم سالک مادام که در مراتب نوری وجود شیخ حرکت می‌کند، جذبی از سوی امام او را می‌کشد. و چون شیخ سالک را در سیر نوری خود، وارد روح اعظم امامش نماید، از آن به بعد جاذبه‌ای از جانب الله بر سالک اعمال می‌شود. پس حرکت از ظلمت به نور، یا به عبارت دیگر حرکت در مراتب ظلمت و حرکت از مرتبۀ قوی ظلمت خودش به مرتبۀ ضعیف ظلمت خودش، در اثر جذب شیخ است. حرکت از نور به نور، و حرکت در مراتب نور و حرکت از مرتبۀ ضعیف نور شیخ به مرتبۀ قوی نور شیخ، در اثر جذبی است که از سوی امام بر سالک وارد می‌شود. حرکت از نور به نور، یعنی حرکت از مرتبه‌ای از نور امام که همان مرتبۀ قوی روح شیخ است، به ذات خدا، که نورالانوار و روح الارواح و حقیقه الحقایق است، در اثر جذبی است که از سوی الله بر سالک وارد می‌شود. (این سفر زین پس همه جذب خداست) پس سالک سه سفر دارد: ١) سفر از ظلمت خود به نور شیخ. (این نور شیخ در واقع همان روح سالک هم هست). ۲) سفر از نور شیخ به نور مهدی. ۳) سفر از نور مهدی به نور الله. در سفر اول، سالک عاشق شیخ است. در سفر دوم عاشق مهدی است. و در سفر سوم عاشق خداست. ولذا معلوم می شود که سیر انفسی بر مبنای جذب و عشق است و همۀ این اسفار ثلاثه در خود سالک انجام می‌گیرد و با عوض شدن‌های متوالی و مردن‌های پی در پی است و بدست آوردن حیات‌های جدید. آری شیخ، مرید را از مراتب ظلمانی خودش سیر داده تا به نور خودش (یعنی به نور شیخ) برساند، و در مراتب نوری خودش هم آن‌قدر او را سیر داده که به نور امام برساند، و سپس تحویل امامش می‌دهد و این معنای گذر از شیخ است که در عرفان شنیده‌ای... 💎📖💎📖💎📖💎📖💎 #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی 🆔 @moravej_tohid

... توحید افعالی یعنی اینکه همه افعالی را که در عالم اتفاق می افتد از خدا بداند ، از یک منشأ واحد بداند ، بعضی عرفا اینطور گفته اند ، خُب اگر اینطور هست ، پس چرا میگوید : " لَأُزَيِّنَنَّ " چطور جمع فَبِما أَغْوَيْتَنِي و لَأُزَيِّنَنَّ ببندیم ؟ یکجا میگوید تو گمراهم کردی ، یکجا میگوید من زینت میدهم . اینجا در مرتبه توحید افعالی نیست ( این یک تحیر بین جبر و اختیار هست ) شیطان مسئله را در مانده است ( یعنی بنده این احتمال را میدهم ) ، یک تحیری بین جبر و اختیار است ، یعنی توحید افعالی نیست ، جبر هست ، فرق است بین توحید افعالی و جبر . توحید افعالی منافاتی با اراده نداره ، یعنی ما با اراده خودمان کارها را انجام میدهیم ، اما در نهایت اراده ها اراده خداست ( این را یک شب در بحث امر بین الامرین خدمتتان عرض کرده ام ) ارده در ما هست ، اما این اراده ها شئونات اراده خداست ، بنابراین بگو من این کار را کردم و یا خدا این کار را کرد، همه کارهای عالم به خدا نسبت داده میشود ، اما در جبر خیر . جبر یعنی اصلاً من اختیاری ندارم ، من که به این مسجد آمده ام با اختیار خودم نیامده ام ، من را هل داده اند و به اینجا آورده اند ( این جبر هست ) در جبر نفی اراده میشود ، اما در توحید افعالی نفی اراده نمیشود . اگر قضیه اینست که شیطان دارد میگوید که " فَبِما أَغْوَيْتَنِي " این مسئله توحید افعالی هست ، شیطان اینقدر مَحو در خدا بوده است که همه افعال را فعل خدا میدانسته ، حتی گمراهی خودش را فعل خدا میدانسته ، باز از آنطرف میگوید : " لَأُزَيِّنَنَّ " من زینت میدهم . ... به خاطر همین فرمود : "  كانَ مِنَ الْكافِرِينَ " به خاطر وجود ضعیف نتوانست جمع بکند ( در بین جبر و اختیار به یک حیرتی افتاد ) ... برگرفته از جلسات محرم ۱۳۹۱ #علامه_مروجی_سبزواری @moravej_tohid

🎙#شرح_فصوص_الحکم_قیصری جلسه سوم در محضر #علامه_مروجی_سبزواری هرگونه استفاده، کپی و نطق برداری از تفاسیر حضرت استاد بدون ذکر منبع، مورد رضایت ایشان نمی باشد. 🆔 @moravej_tohid

در محضر #علامه_مروجی_سبزواری غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست #فایل_صوتی_کوتاه 🆔 @moravej_tohid برگرفته از جلسه سی و چهارم مقامات انسان