eitaa logo
موعود
2.1هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
283 فایل
🔸کانال رسمی موسسه فرهنگی هنری موعود عصر «عج»🔸 🔹پایگاه اینترنتی موسسه موعود: 🔸fa.mouood.com 🔹فروشگاه اینترنتی: 🔸shop.mouood.com 🔹 ارتباط با موعود: 🔸Eitaa.com/mouood_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
3️⃣0⃣ 🔘 اقامه ولایت با معرفت به نورانیت 🔹حضرت امیرالمؤمنین(ع) درباره افتخارات خودشان فرمودند: «من کسی هستم که رسول خدا(ص) درباره‌اش فرمود: «هر کس من مولای او هستم، علی مولای اوست.» 🔹 من نماز مؤمن هستم. من حی علی الصلات، حی علی الفلاح و حی علی خیرالعمل هستم.» 🔹 در روایتی زیبا آمده است که ابوذر و سلمان درباره مقام نورانی و شناخت نورانی امیرالمؤمنین(ع) از ایشان پرسیدند. حضرت فرمودند: «ایمان شخص کامل نمی‌شود؛ مگر مرا به كُنه با نورانيت بشناسد. وقتی به این صورت شناخت، آنگاه دلش را خدا به ایمان نموده و برای اسلام به او عنایت کرده و در این صورت است که عارف و بینا و مستبصر می‌شود و هرکه کوتاهی از این عرفان بنماید، در حال شک و ارتیاب است. 🔹 سلمان و اباذر! شناخت با ، است و شناخت خدا، معرفت من است با نورانيت. این است همان که خداوند می‌فرماید: «و فرمان نیافته بودند، جز اینکه خدا را بپرستند و در حالی‌که به توحید گراییده‏اند، دین [خود] را برای او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زکات بدهند و دین [ثابت و] پایدار همین است.» 🔹 سپس فرمودند: «دستور داده نشده است به آنها، مگر اینکه ایمان به نبوت حضرت محمد(ص) آورند که همان دین حنیف محمدی ساده است. این قسمت آیه «و يُقِیمُوا الصلاه»، 🔹 هرکس اقامه مرا کرده باشد، نماز را به پای داشته است. به پا داشتن ولایت من دشوار و سنگین است که تاب آن را ندارد؛ مگر فرشته یا پیامبر یا بنده مؤمنی که خدا دلش را به ایمان آزمایش کرده باشد. فرشته اگر مقرب نباشد، تاب تحمل آن را ندارد و پیامبر نیز اگر مرسل نباشد، تحمل ندارد و مؤمن هم اگر مورد آزمایش و اعتماد نباشد، تاب آن را ندارد.» 📚 کتاب « » اثر از مجموعه 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 @mouood_org
1️⃣9️⃣ 🔘 کدام راه، کدام سیر؟ 🔹راه برای تحقق الی‌الله و قیام عبد به حق و تجربه مراتبی عالی از ولایت، عمومیت ندارد و البته اگر بنا بود خداوند این امر را درباره جمیع انسان‌ها محقق سازد، دیگر موضوع و انسان‌ها، بر بندگان و صالح و طالح و حتی تشخیص عادل از ظالم، از حیثیت خود تهی می‌شد و جملگی انسان‌ها بدون داشتن استحقاق و رجحان یکی بر دیگری، در عرض هم و بدون ابتلا و امتحان برکشیده می‌شدند و ... 🔹 این عمل به دور از حکمت و عدالت خداوند و هدف اولیه خلقت است. در این وقت، موضوع و اعمال نیز لوث شده و جایگاه و معنی خود را از دست می‌داد؛ 🔹 البته این سخن به معنی فراهم نبودن طریق و زمینه‌ها برای سیر و محب نیست؛ چنان‌که خداوند، با اعزام انبیا و انزال کتب و استعانت دائمی و بسط رحمانیت عام و شامل برای جملگی مردم، زمینه‌های طی طریق و تجربه مراتب برای قرب به حق را فراهم آورده است. 🔹 به عبارت دیگر، دیگران نیز به نحوی واجد این امکان شده‌اند تا به مدد همه امکان و زمینه‌ها و البته تحت اشراف و ولایت انبیا و اوصیا، از درکات ظلمت خارج شده و مراتب و درجات را تجربه کنند. 🔹 بدین ترتیب، رسولان حق، به واسطه داشتن ، امت‌ها را به سوی سوق داده، بین آنها به رفتار کرده و با ارشاد و انذار، آنان را در طی طریق مساعدت کردند و البته، ملاک قبول و رد ولایت مردم، قرب و نزدیکی آنها به انبیا و اوصیا از طریق عمل به شرایع و متخلق شدن به بود. 📚 کتاب « » اثر از مجموعه 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 @mouood_org