eitaa logo
نشر آثار استاد حسین عشاقی
604 دنبال‌کننده
29 عکس
3 ویدیو
75 فایل
📚 پایگاه اطلاع رسانی آثار استاد حسین عشاقی ✅ ارائه کتاب ها، مقالات، دروس و يادداشت هاي جناب حجت الاسلام والمسلمين استاد حسين عشاقي زيد عزه 🔸 متخصص در فلسفه و عرفان اسلامي 🔸 مدرس اسفار و فصوص الحكم @oshaghierfan
مشاهده در ایتا
دانلود
025 P37 - S 14.mp3
13.68M
📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و پنجم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 37 سطر 14 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram
036 P 74 - S 10.mp3
10.85M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سي و ششم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص74 س 10 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram
026 P38 - S 8.mp3
14.72M
📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و ششم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 38 سطر 8 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram
مناظره در موضوع وحدت شخصی وجود.pdf
1.27M
🔵 متن مناظره نوشتاري جناب استاد حسين عشاقي با دكتر عبدالرسول كشفي 🔶 موضوع: وحدت شخصي وجود 🔻در گروه تلگرامي «الاهيات اسلامي» 🔻تدوين: گودرزي #مناظره #برهان‌هاي_وحدت_شخصي_وجود #توحيد_عرفاني #وحدت_شخصي_وجود @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram
037 P 76 - S 3.mp3
11M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سي و هفتم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص76 س 3 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram
027 P39 - S 1.mp3
11.11M
📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و هفتم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 39 سطر 1 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram
🖌موضوع : برهانهايي بر وحدت شخصي وجود (14) 🔵 برهان بر اساس صدق نقيض هر وجود بر ساير وجودات: مدعا: وجود در هستي خداوند منحصر است؛ 🔶زيرا اگر «الف» و «ب» و «ج» و «د».... وجودات متغايري باشند؛ بايد از هر شيء وجودي، ساير وجودات مغاير با او سلب شوند؛ و مثلا بايد بگوييم («الف»، «ب» نيست) و («الف»، «ج» نيست) و («الف»، «د» نيست)... ولي در هر يك از اين گزاره‌ها تناقضي شكل مي‌گيرد كه درستي اين گزاره‌ها را ناممكن و ناپذيرفتني مي‌كند؛ 🔷 بيان تناقض در گزاره هاي فوق با فرض تكثر در وجود 1) وقتي هر يك از الف، ب ، ج و د از سنخ وجود باشند مي توانيم بگوييم«الف وجود است»، «ب وجود است»، «ج وجود است» و «د وجود است». و بر فرض كثرت در وجود، «الف» ب، ج، و د نيست. 2) وقتي هر يك از «ب» و «ج» و «د».... از سنخ وجود بودند نقيض هر يك از اين امور وجودي از سنخ عدم خواهند بود؛ به عبارتي «عدم ب، عدم ج، و عدم د» از سنخ «عدم» خواهند بود؛ زيرا نقيض هر وجودي از سنخ عدم و نيستي خواهد بود؛ 3) وقتي «الف»، هيچ يك از «ب، ج و د» نبود چون ارتفاع نقيضين از هر موضوع مفروض، محال و باطل است، پس وقتي «ب» و «ج» و «د» از «الف» سلب شدند بايد هر يك از عدم «ب»، و عدم «ج»، و عدم «د» بر «الف» صادق باشند؛ و گرنه ارتفاع نقيضين لازم مي‌آيد پس مثلا خواهيم داشت («الف»، عدم «ب» است). 4) نسبت بين (عدم «ب»)، و «عدم» كه به قيدي مقيد نيست، نسبت خاص و عام است؛ و هر عام بر خاص خود، صادق است يعني خواهيم داشت كه («عدم «ب»، «عدم» است)؛ 5) از «3» و «4» يك قياس اقتراني شكل اول به وجود مي آيد بدين صورت: (الف «عدم ب» است). («عدم ب» عدم است». نتيجه مي‌گيريم كه («الف»، عدم است). 🔳نتيجه: در «1» پذيرفته بوديم كه «الف وجود است» و در «5» نتيجه گرفتيم كه «الف عدم است». و اين اجتماع نقيضين است. 🔸در بقيه گزاره‌ها نيز همين بيان نيز جاري است و هر يك از آنها هم وجود است و هم عدم و تناقض مذكور لازم مي‌آيد؛ بنابراين تكثر وجودات به تناقضات متعددي منجر مي‌گردد. (14) @oshaghierfan
038 P 77 - S 6.mp3
10.1M
📕 📌 جلسه سي و هشتم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص77 س 6 @oshaghierfan &
028 P39 - S 17.mp3
14.17M
📕 📌 جلسه بيست و هشتم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 39 سطر 17 @oshaghierfan &
039 P 78 - S 3.mp3
8.7M
📕 📌 جلسه سي و نهم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص78 س 3 @oshaghierfan &
029 P40 - S 9.mp3
12.06M
📕 📌 جلسه بيست و نهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 40 سطر 9 @oshaghierfan &
030 P41 - S 10.mp3
12.14M
📕 📌 جلسه سي ام 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 41 سطر 10 @oshaghierfan &
🌸 ادامه دروس مقدمه قيصري بزودي....
031 P42 - S 12.mp3
13.07M
📕 📌 جلسه سي و يكم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 42 سطر 12 @oshaghierfan &
040 P 81 - S 1.mp3
12.1M
📕 📌 جلسه چهلم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص81س 1 @oshaghierfan &
032 P43 - S 11.mp3
10.83M
📕 📌 جلسه سي و دوم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 43 سطر 11 @oshaghierfan &
🔶يادداشتهاي قرآني و روايي (26 ) 🖌موضوع : پيدائي در عين پنهاني، در حضرت حق و در حضرت حجت: 🔹خداوند از شدت پيدائي ناپيدا است و از فرط ظهور، در بطون است؛ مستند قرآني اين دعوا در (115 بقره) آمده است : «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَليم» يعني شما به هر سوئي روكنيد آنجا چهره خداوند است؛ زيرا خداوند حقيقتي گسترده و دانا است. 🔸جمله «إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَليم» در آخر آيه بگونه‌اي جمله «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» را تبيين و تعليل مي‌كند؛ مي‌گويد اين كه شما به هر چه روكنيد آنجا چهره خداوند است بخاطر اين است كه خداوند حقيقتي گسترده است و گستره‌ي هستي حق، مجالي براي ديگري باقي نمي‌گذارد پس اصلا چيز ديگري بگونه حقيقي موجود نيست تا قابل ديدن باشد؛ پس هر آنچه ديده ‌شود و هر آنچه مورد ادراك واقع ‌گردد همان ذات حق است نه موجود بيگانه‌اي؛ ولي‌ البته خدا دانا است و مي‌داند كه حضرت حق چنانكه هست، شهودش امكان وقوع ندارد؛ زيرا گستره‌ي بي‌نهايت هستي او، مجالي براي غيري و بيگانه‌‌اي نمي‌گذارد تا آن بيگانه بخواهد با حضرت حق مواجه شود؛ و به او رو كند؛ بنابراين با گستره بي‌نهايت هستي حق، شاهدي و مشهودي و شهودي نيست؛ پس براي اين كه شهودي و شاهدي شكل گيرد تا خداوند مشهود ديده‌ها گردد بايد حضرت حق، در لباس حقائق متعين و محدود جلوه‌گري كند اينجا است كه او خود را در حجاب تعينات مستور كرد و خود را در قالب اين تعينات محدود كننده مخفي ساخت تا با شكل گيري كثرات، روبروئي و مواجهه امكان تحقق يابد. 🔹پس از سوئي فقط او موجود است و بيگانه‌‌اي در گستره هستي متحقق نيست تا ديده شود و بنابراين فقط او است كه قابل ديده شدن است؛ اما از سوي ديگر او فقط در حجاب تعينات، قابل شهود است؛ لذا او خود را در حجاب مستوري قرار داد تا ديده شدن ممكن گردد؛ پس او است كه در عين پيدائي پنهان است؛ و در عين پنهاني هوايد است «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليم» (3 حديد). 🔸خداوند اين پيدائي در عين پنهاني خود را در حضرت مهدي (عجل الله تعالى فرجه) به نمايش گذارده است؛ و آن امام همام را مظهري براي خود در اين خصيصه قرار داده است؛ زيرا آن حضرت، عين حقيقت محمدي است «أَوَّلُنَا مُحَمَّدٌ وَ أَوْسَطُنَا مُحَمَّدٌ وَ آخِرُنَا مُحَمَّدٌ» (الغيبة نعماني ص 86)؛ و موجوديت بالعرض او، (كه از ظهور ذات حق در تعين محمدي به منصه ظهور رسيد)، محيط به همه ظهورات امكاني است و نسبت او به ساير حقائق امكاني نسبت مطلق به مقيدات است؛ بنابراين هر حقيقت امكاني ديگر تحت الشعاع حقيقت اطلاقي او است و هيچ حقيقت امكاني ديگري، خارج از حريم حقيقت اطلاقي او نيست تا ظهور يابد؛ پس هر آنچه در عالم امكاني ظاهر باشد همان حقيقت اطلاقي مهدوي است نه حقيقت بيگانه‌اي؛ لذا است كه در توقيع شريف حضرت حجت در دعاهاي رجب آمده است كه آسمان و زمين از حقيقت أئمه پر گشته است «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَكَ وَ أَرْضَك»؛ و اين همان اوج پيدائي آن حضرت است. 🔹اما در عين اين پيدائي، براي اين كه در گستره ظهور حقيقت مهدوي، شهودي تحقق يابد، بايد حضرت او، در لباس حقائق متعين و محدود جلوه‌گري كند تا شاهدي و شهودي شكل گيرد؛ اينجا است كه حقيقت اطلاقي مهدوي خود را در حجاب تعينات مستور كرد و خود را در قالب اين تعينات مخفي ساخت تا شهودي و شاهدي و مشهودي امكان تحقق يابد؛ و اين همان پنهاني و غيبت اصلي او است؛ كه غيبت صغرا و كبراي آن حضرت از سال 255 تا كنون نمونه كوچكي از آن غيبت اصلي او است؛ پس از سوئي بيگانه‌‌اي در گستره ظهور امكاني متحقق نيست تا ظاهر گردد لذا فقط او در عالم امكاني ظاهر و هويدا است؛ و از سوي ديگر او فقط در حجاب تعينات، قابل شهود است؛ ازين‌رو است كه همواره او تحت حجاب تعينات از ديده‌ها مستور است؛ پس او است كه در عين پيدائي پنهان است؛ و در عين پنهاني هوايد است؛ و در پهنه ماسوا در باره او مي‌توان گفت «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليم». (26) http://eitaa.com//oshaghierfan @oshaghierfan
041 P 82 - S 10.mp3
8.23M
📕 📌 جلسه چهلم و يكم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص82س 10 @oshaghierfan &
033 P 44 S 14.mp3
8.36M
📕 📌 جلسه سي و سوم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 44 سطر 14 @oshaghierfan &
034 P46 - S 8.mp3
10.95M
📕 📌 جلسه سي و چهارم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 46 سطر 8 @oshaghierfan &
جلسه 33 و 34 از درس جلد ششم اسفار اصلاح شد.🌺
042 P 84 _ S 1.mp3
5.76M
📕 📌 جلسه چهلم و دوم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص84س 1 @oshaghierfan &