eitaa logo
قدم در راه...
87 دنبال‌کننده
129 عکس
24 ویدیو
116 فایل
اگر #عمل کنیم، شاید در راه ایم.... @SamanMasoomi
مشاهده در ایتا
دانلود
یک مثال : مثلاً فرض کنید ما الان در دوره هستیم و می‌رویم خدمت استاد شیخ الرئیس، تا مبحث را فرا گیریم. شیخ الرییس، در میان مباحث مبسوطی که طرح کرده است، همچنین برای ما اثبات می کند که نفس است، و هیچ تکثری ندارد! و هیچ و در آن راه ندارد! بعد ها از فیلسوف ملحدی همچون می‌شنویم که می‌گوید: «من نفسی نمی‌بینم ! شادی را می‌بینم! خوشی را می‌بینم! غم را می‌بینم! چیزهایی می‌آید و می‌رود و من هر چی به آنچه که می‌آید و می‌رود نگاه می‌کنم، نفسی در آن‌ها نمی بینم» یک نگاه این است که ما بگوییم یک موجود احمقی، حرفی زده! (و انصافاً هم من اگر بین تمام مواردی که در کل تاریخ فلسفه شرق و غرب شنیده‌ام، بخواهم بگویم کدام یک از همه است، همین حرف را مثال خواهم زد! یعنی این که بگوید نفسی وجود ندارد! باز به اون‌ها که می‌گن نفس مادیه!!!) اما علاوه بر این ، یک نگاه دیگر نیز می‌توان به مسئله داشت! هیوم را استفاده می‌کند تا این حرف سخیف را بزند! یعنی او نکته‌ی درستی شده است، که به وسیله آن، می تواند نفس را انکار کند! آنهم و تغییر کردنِ نفس است!!» که اتفاقا اگر ما در فضای ابن‌سینا بمانیم، از این محروم خواهیم شد! (توجه کنید که ابن سینا در کتاب اشارات، اتحاد عقل و عاقل و معقول را، به جهت همین ایجاد تکثرِ آن به آن در نفس، کرده است!!) پس هر چند، این فرد، قول تاریخ فلسفه را زده است! اما در همین قول سخیف، نکته‌ای وجود دارد که ابن‌سینا به آن نرسیده است!!! به نظر می‌رسد، اگر دغدغه فهم را داریم، و کار خودمان را در این حیطه تعریف کرده‌ایم، نمی‌توانیم از متفکران غرب یا شرق، صرف نظر کنیم! به خصوص غرب، چون درگیر همان مسائلی هستند، که ما در متن اجتماع، تاحدی درگیرشان هستیم! بله! این مسئله است که ما در چه زمانی به فلسفه غرب بپردازیم؟ به کدام فیلسوفان بیشتر بپردازیم ؟ تا چه حد بپردازیم؟ آیا اصلا وظیفه‌ی من در این زمان، تفلسف، با این شدت، و وسعت، هست یا نه؟ آیا اصلا ورود به این حیطه را دارم یا نه؟ آیا استعداد مهم‌تری به من داده نشده، که با مراجعه به فلسفه غرب، از آن باز می‌مانم؟ و ... . اما اصل لزوم پرداختن به این مباحث، نکته مهمی است، که نباید از آن، غفلت کرد!
09ta۲۰۱۵۱۰۰۷.mp3
38.18M
آشنایی با جلسه‌ی ۹: - تاسیس فلسفه اسلامی:
ابونصر فارابی ۲۵۹ - ۳۳۹
البته از میزان صحت این تصویر، و تصاویری که در ادامه می‌گذارم، اطلاع ندارم...
10ta۲۰۱۵۱۰۱۴.3gpp
19.06M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۰: - معرفی اجمالی سه مرحله زایش در فلسفه اسلامی: ، ، - نکاتی درباره‌ی - نکاتی درباره‌ی وضعیت فلسفی ایران، پیش از اسلام
؛ (از چپ به راست بخوانید)
؛ (از چپ به راست بخوانید)
11ta۲۰۱۵۱۰۲۸.3gpp
31M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۱: - و ، و مسأله نبوت و جنبه فلسفه اسلامی، و مراتب - اشاره‌ای به وجه مدنی فلسفه
ابوعلی، حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا مشهور به ابن‌سینا، و شیخ الرئیس ۳۵۹ _ ۴۱۶
12ta20151104.amr
6.99M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۲: - ادامه‌ی مباحث جلسه‌ی قبل ()
13ta20151111.amr
6.28M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۳: - وجوه مختلف شخصیت در علوم مختلف
14ta۲۰۱۵۱۱۲۵.3gpp
25.26M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۴: - ابعاد دیگری از افکار ؛ - تاثیرات فضای بر مباحث علمی، بعد از ابن‌سینا ، مقایسه دارالعلم‌های ، و نظامیه‌های ( ، خواجه )
15ta۲۰۱۵۱۲۱۶.3gpp
33.21M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۵: - حاشیه ابتدای جلسه: اصفهان قرن ۷ تا ۹ (خاندان ) - ، فیلسوف نور و ظلمت (در برابر وجود و ماهیت) ناقد و احیاگر فلسفه - جو زمانه‌ی او، و تاثیرات جنگ‌های صلیبی -
شیخ شهاب الدین سهروردی ملقب به شیخ اشراق و شیخ شهید ۵۴۹–۵۸۷ ق
👓 فلسفه‌ی اسلامی، پایه و دستگاهی بوده که انسان را به دین، خدا و معرفت دینی نزدیک می‌کرده است. فلسفه برای نزدیک شدن به خدا و پیدا کردن یک معرفتِ درست از حقایق عالم وجود است؛ لذا بهترین فلاسفه‌ی ما - مثل و - عارف هم بوده‌اند... 🔹 ما نباید بگذاریم فلسفه به یک سلسله ذهنیّات مجرّد از معنویت و خدا و عرفان تبدیل شود. راهش هم تقویت فلسفه‌ی است؛ یعنی راهی که ملاّ صدرا آمده، راه درستی است.۱۳۸۲/۱۰/۲۹ 💬 امام خامنه ای
روند و متداولی از تحلیل ، و ، این است که «غرب با و ... وارد تجربه‌گرایی شد، و سپس با ، دچار مشکلاتی از جمله ، صرف (ندیدن ) حقیقت (سیطره کمیت) و ... شدند. و سپس کانت ...» نفی نمی‌کنم، که این مشکلات، در غرب وجود داشت، و این مبانی فلسفی، موثرند؛ اما به چند نکته باید توجه کرد: - نکته‌ی اول این که، این سخنان فلسفی، در بسیاری موارد با ، در سنت فلسفی غرب، وجود داشتند. مثلا بعد از ، در ، ظهور و خفا، هر دو مطرح است! و غیب، آنچنان بی‌وجه نیست! - دوم این که، طرح تمایز نفس و بدن، و بسیاری نکات دیگر توسط دکارت، برای مقابله با جریان شک‌گرایانه بوده! بله! طبیعتاً کلا منفک از زمانه نبوده، و بسیاری از ضعف‌های فکری و فلسفی دورانش، در او نیز، مطرح شده است. - سوم این که این مشکلات، تنها برای مطرح نشده‌اند! و رابطه‌ی نفس و بدن، تنها در فلسفه‌ی دکارت، بی‌پاسخ نمانده است! بلکه به عنوان مثال، هرچند قدرت تحلیل فلسفی امثال ، با دکارت، قابل مقایسه نیست، اما ابن‌سینا نیز، با مشکلی مشابه، کاملا درگیر است، و علی رقم تلاش‌های زیاد، این مسأله در فلسفه‌ی او، لاینحل باقی می‌ماند. اما پس از او، کسی دچار انکار نفس نمی‌شود! آنچنان که در غرب، شاهدیم. - چهارم این که، بسیاری از نواقص فلسفه‌هایی همچون ، کاملا طبیعی است! و در یک معقولِ جریان فکری قرار دارد! مثلا همین جدایی نفس از بدن! در محیطی ماده‌گرایانه، که باب انکار نفس، یا ماده پنداشتن آن، رواج یافته، دکارت باید وجه نفس از ماده را طرح کند، تا ابتدا، اصلا بتواند بحث نفس را، آغاز کند! بله! در ادامه، فهم رابطه‌ی نفس و بدن، باید بررسی شود، که دکارت، آنچنان در این زمینه، موفق نبود؛ ولی مگر قرار است که تمام حقیقت را، به یکباره، یک متفکر، ارائه دهد، و مسأله را برای ما تنبل‌هایی که خود فکر نمی‌کنیم، به پایان رساند؟! - پنجم این که، برای بسیاری از چالش‌های مطرح، نظرات قابل توجهی، در همان روند تاریخ فلسفه غرب، ارائه می‌شود، که دیده نمی‌شوند! و یا لااقل ادله‌ی موافقین و مخالفینِ بسیاری از مطالب، هم سطح است! یعنی از نظر فلسفی، نه سخن قاطعی در رد آن مسأله، طرح شده است، و نه در تایید آن. اما به ناگاه، می‌بینیم که یکی از دو نظریه، مقبولیت عمومی پیدا کرده است، و هم جامعه‌ی فکری، و هم غیر فکریِ غرب، آن سخن را پذیرفته است! - ششم این که، نه تنها ادله‌ی موافقین و مخالفین، در بعضی مباحث، برابر نیست، بلکه ادله‌ی خاصی، برای بعضی از سخنانی که در عصری، رایج شده است، وجود ندارد! به عنوان مثال، کانت در مقدمه‌ی سنجش خرد ناب، مستقیما به افلاطون حمله می‌کند، و طبیعی است، که از او انتظار داشته باشیم، نزاع مشخصی را، در برابر ادله‌ی افلاطون، در پیش بگیرد. اما در حدی که من در کتاب سنجش خرد ناب، کند و کاو کردم، به وضوح، جزئی بودن عالم خارج، و محال بودن تحقق هر امر غیر جزئی، همچون مُثل افلاطون، یا شبیه به مُثل، صرفا گرفته شده! و اگر ظاهراً بر علیه این دست مباحث، دلیلی طرح می‌شود، بر اساس این سبک مفروضات، طرح شده است. - هفتم این که، با توجه به روندهای تحلیلی موجود در کتب فلسفی غرب، دانستن متفکرین غربی، اشتباه است! به عبارت دیگر، هرچند در بسیاری موارد، سخنْ غلط، یا بنا بر پیش‌فرض است، اما روند و این پیش‌فرض‌ها، یا مباحث خاص مطرح شده، نشان از استعداد دارد! کانت در کتاب نقد قوه‌ی حکم، تحلیل جالبی از شیء ارگانیک، ارائه می‌دهد، و تبیین می‌کند که یک ، قابل تحویل به اجزاء، و امور ، نیست! به عبارت دیگر، یک ، وحدتی دارد، ولی نه وحدتی همچون وحدت اعداد، و امور جزئی! خیر! یک کل ارگانیک، و دارای بر است! که این وحدت، به هیچ وجه، حاصل جمع جزئیات و روابط آن‌ها، نیست! (گاهی در همین فضای فلسفی خودمان، عده‌ای درکی از چنین وحدتی، ندارند!) هرچند که کانت، این کل ارگانیک را، در نسبت با واقع، تنظیمی می‌داند و نه تقویمی!! - هشتم این که، بعضی نظراتِ طرح شده، در تاریخ فلسفه غرب، آن‌چنان پیچیده نیستند! و حتی یک ذهن کم استعداد نیز، می‌تواند غلط بودن آن را درک کند! بلکه حتی لبخندی نیز، به لبش آید! هر گونه را انکار می‌کند! توجه کنید! نه این که من ، ولی آن فرد، مجرد نیست، و مثلاً مادی است! خیر! تنها بورانی از تصورات و انفعالات و ...، در پی یکدیگر، در حال گذرند! و ، در میان نیست! چه کسی است، که نفهمد، یک نفر است؟!
- نهم، و شاید مهم‌ترین نکته، این که، همین اقوال سخیف، در میان حتی بزرگان تفکر غربی، گاهی جدی می‌شود! کانت به نحو عجیبی، امکان درک نفس را، و اثبات وجود آن را، بر اساس عقل نظری، منتفی می‌داند! و بلکه در بخش مغالطات، از کتاب سنجش خرد ناب، ذیل مغالطه‌ی سوم، در پانوشتی اظهار می‌دارد که است، خود، حاصل همکاری تعدادی از موجودات مختلف باشد، که همچون توپ‌های بیلیارد، پی در پی، خود و گذشته را، به بعدی منتقل می‌کنند! از آنچه گذشت، نباید چنین برداشت کرد که، فلسفه‌ی غرب، چرند است! خیر! معتقدم، فلسفه‌ی غرب، پر از نکات مهم، و قابل توجه، و قابل استفاده است! حتی نکاتی در آن است، که از دید حکمای ما، مغفول مانده، یا شاید، کمتر به آن‌ها توجه شده است؛ معتقدم «وجود اشتباهات آشکار، و اخذ سخنان بی‌مبنا، از طرف افراد دارای استعداد، در عین وجود نظرات رقیب، که اجمالا دلایل قابل قبول، یا لااقل قابل فکری را، برای سخنان خود ارائه می‌دهند» مشکوک، و است، و نشان از این دارد، که راهی که غرب رفت، حاصل در فکر، یا ، یا ، نبوده است! به خصوص که بسیاری از چالش‌های مهم فکر غربی، از همین دست نکات است، که گفته شد. تحلیل غرب، و فضای فکر غربی، با صرف مسائل استدلالی، و فلسفی، ناقص است. حال شاید این مطلب، در راستای فهم فضای غربی، کمک کند👇
تذکر: ۱) اصلا چنین برداشتی نمی‌توان داشت که هر کسی، به صرف ندیدن نکته‌ی حقی، حتما گناه‌کار است! بلکه بسیاری از نفهمیدن‌ها، های طبیعی فهم است... ۲) هیچ شخصی از این سنت مصون نیست که در اثر طرد حقیقت، چشمانش نسبت به حقیقت کور شود! !!
16ta۲۰۱۵۱۲۲۳.3gpp
30.98M
آشنایی با جلسه‌ی ۱۶: : - مراتب حکما؛ شأن خلیفه‌ی سیاسی - نور و ظلمت؛ تکثر و گستره‌ی عالم ملکوت همچنین نکاتی در باب ؛ و نکاتی درباب نسبت و