#مولودی_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه امشب خبر ز عالم بالا رسیده است روشن ترین ستاره ی دنیا رسیده است این بار دوم است که شاعر نوشته است خورشید خانواده ی زهرا رسیده است دیروز نور شبّر و امروز هم به خاک نور شبیرحضرت مولا رسیده است در نیل غصه مانده بیا، مرده دل بیا موسی رسیده است، مسیحا رسیده است بیراهه رفته اید اگر اي رودهای اشک راهی شوید، حضرت دریا رسیده است دنبال کاروان ملائک پریده بود جا مانده بین راه دلم یا رسیده است؟ شوق دلم نه شوق شفا مثل فطرس است ميلش در آن هوا دو سه جرعه تنفس است در آن هوا که بوی خدا میرسد از آن در خانه ای که نور دعا میرسد از آن اطراف گاهواره ی طفلی که نیمه شب لالای جبرئیل خدا میرسد از آن در آن هوا که فاطمه در آن نفس کشید آنجا که عطر آل عبا میرسد از آن ما را دخیل بر پر قنداقه اش کنید قنداقه ای که شوق شفا میرسد از آن در پشت درب خانه ی زهرا نشسته ایم نجوای چند مرد گدا میرسد از آن این خانه ی علی ست پسردار گشته است آخر صدای گریه چرا میرسد از آن شاید صدای گریه ی...نه کودکانه نیست جز یا حسین زمزمه ی اهل خانه نیست دنیا به دام نام شريفش فتاده است دل نیست آن دلی که به او دل نداده است روشن شده است طبق روايات اهل بيت کار خداست؛ عشق به او بی اراده است هرکس سوار کشتی عشقش نمیشود سوگند میخورم که قیامت پیاده است ما رعیتیم رعیت باغ ولایتیم امشب شب تولد ارباب زاده است شیرین شده ست با قدمش کام اهل بیت هرچند این پسر نمک خانواده است معراج جبرئیل شبی بوده است که در پای گاهواره ی او سر نهاده است یک شب مرا مجاور گهواره اش کنید چون جبرئیل زائر گهواره اش کنید جز آب چشم آب حیاتی نخواستم جز شور اشک شهد نباتی نخواستم جز معرفت به ساحت خاک قدوم او من از خدای خود عرفاتی نخواستم تنها کرامت قفس عشق اوست او كه من از کسی مسیر نجاتی نخواستم یک شب که سخت تشنه شدم از خدا به جز گریه کنار نهر فراتی نخواستم بی حسّ عطر سیب شب جمعه ی حرم هرگز زیارت عتباتی نخواستم امشب مدینه آمده پا بوس کربلا امشب حسین آمده"حی علی العزا" آمد حسین و اوج تألّم شروع شد باران گریه جای تبسم شروع شد آمد حسین و از شب میلاد، روضه اش با گریه ی زنانه ی مردم شروع شد آمد حسین و در سر هر کمتر از جوئی عشق ری و حکومت گندم شروع شد آمد حسین و در دل دریایی علی با موج غصه هاش تلاطم شروع شد در ذهن مادرانه ی زهرا که از پدر از کربلا شنیده تجسم شروع شد در قتلگاه، دردل نیزه شکسته ها از حنجری بریده تکلم شروع شد از زیر نیزه ها بدنم را در آورید یک بوریا برای تن بی سر آورید #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مولودی_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_حسین سلام‌الله‌علیه به کسی کار ندارم که بهشتم لیلی است بت بتخانه و رهبان کنشتم لیلی است خاک من خاک جنون است و سرشتم لیلی است هرچه در مکتب استاد نوشتم لیلی است جز به این حرف ندارد قلم من میلی دفترم پر شده از لیلی لیلی لیلی می‌نویسم لیلی تا که بخوانیم حسین تا جنون را به نهایت برسانیم حسین آنکه بی او نفسی هم نتوانیم حسین وقت یک ذکر همه هم ضربانیم: حسین او همان است که هروقت از او می‌خوانم از دل عرش خدا فاطمه گوید جانم گر چه در عشق فقط لاف زدن را بلدیم گر چه چندی است که بی روح‌تر از هر جسدیم گر چه در خوب‌ترین حالت‌مان نیز بدیم جز در خانۀ ارباب دری را نزدیم از ازل حلقه به گوش در این خانه شدیم سجدۀ شکر برآریم که دیوانه شدیم از همان روز که حُسنش ز تجلّی دم زد از همان دم که دمش طعنه به جام جم زد از همان لحظه که مهرش به دلم پرچم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد گفت من عشقم و مجنون حسین بن علی در رگم نیست به جز خون حسین بن علی آسمان با تپش ماه تماشا دارد قطره دریا که شود جلوۀ زیبا دارد خاک یک دشت فقط تربت اعلا دارد عشق با نام حسین است که معنا دارد تا خدا هست و جهان هست و زمان هست و زمین نمک سفرۀ ایجاد حسین است، همین لبم از هرچه به جز نام امامم خاموش آتش عشق نشد یک دم از این دم خاموش گرچه یک لحظه نبوده است به عالم خاموش از قدومش شده یک روز جهنم خاموش در امالی خودش شیخ صدوق آورده است روز میلاد حسین آتش دوزخ سرد است شب شور است که شیرین و غزل خوان شده‌ام خیس از بارش احسان فراوان شده‌ام جان رها کرده و دل بستۀ جانان شده‌ام مست جام رجب و تشنۀ شعبان شده‌ام که شب سوم این ماه حبیب آمده است باز از باغ خدا نفحۀ سیب آمده است او همان است که احسان قدیمش خوانند صاحب جام بلایای عظیمش خوانند در مدینه همه قرآن کریمش خوانند پنجمین دشمن شیطان رجیمش خوانند از ازل تا به ابد خلق خدا می‌دانند ما همه بنده و این قوم خداوندانند درپناهش همه هستند مهیمن‌ها هم متوسل به نگاهش شده ضامن‌ها هم نه فقط عالم ربانی کاهن‌ها هم وقت آن است که گویند مؤذن‌ها هم وقت شرعی اذان بر سر گلدستۀ ماه اشهد ان حسین بن علی ثارالله غم عشق است که آتش زده بر بنیادم تا که در راه محبت بدهد بر بادم من ملک بودم و فردوس... نه آمد یادم که من از روز ازل اهل حسین آبادم منم آن رود که جز جانب دریا نروم بر دری غیر در خانۀ مولا نروم ما که بر ساحت این عشق ارادت داریم ما که انگیزۀ بر گشت به فطرت داریم یک نفس تا به خدا بُعد مسافت داریم باز هم در سرمان شور زیارت داریم هرکه دارد سر همراهی ما بسم الله هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله کربلا گفتم و دیدم جگرم می‌سوزد آسمان دود، زمین در نظرم می‌سوزد گوییا معجر بانوی حرم می‌سوزد دختری داد زد ای عمه سرم می‌سوزد جان خورشید از این واقعه بر لب برسد هیچ کس نیست به داد دل زینب برسد #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مولودی_امام_سجاد سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_سجاد سلام‌الله‌علیه #مناجات_با_امام_سجاد سلام‌الله‌علیه #اسارت نشیب‌های دل من فراز می‌خواهد فراز اشک مرا در نماز می‌خواهد مؤیَّد است به روحُ القُدس قلم اما برای شعر سرودن نیاز می‌خواهد اگر چه کرده دل من خیال پردازی حقیقت است که عاشق مَجاز می‌خواهد برای سفرۀ بازش نیامدم اینجا گدای این در، آغوش باز می‌خواهد اگر چه این دو شب از جام کربلا مستم دلم دوباره شراب حجاز می‌خواهد پیاله‌ای بدهیدم که دم زنم حق را دوباره زنده کنم قصۀ فرزدق را نسیم پنجم شعبان ز راه آمده است صدای پای بهاران ز راه آمده است ببین بدون پیمبر بدون جبرائیل دوباره آیۀ قرآن ز راه آمده است میان بیشۀ شیران هاشمی امشب غزال عرصۀ ایمان ز راه آمده است فقط نه اینکه ز راه آمده عزیز عرب عزیز دختر ایران ز راه آمده است زنی که در رگ او خون آریایی‌هاست که از دیار دلیران ز راه آمده است شب تولد فرزند شاه دختر ماست زبان مادری او زبان کشور ماست کسی که شد ششمین نور سورۀ انسان کسی که خسته شد از سجده‌های او شیطان کسی که هست تجلی پنج تن در او کسی که شد پدر هشت قبلۀ ایمان کسی که با نفس یک غلام سادۀ او نفس گرفته زمین مدینه از باران کسی که موقع انفاق بین سائل‌ها ملقّب است دل شب به صاحب انبان به حق او حجر الاسودی شهادت داد که جز به حق علی وا نکرده است دهان به حیرت است کنار حَجر دو چشم هشام ز اهتمام خلایق به احترام امام بخوان که ضبط کند آسمان صدایت را صحیفه پخش کند بعد این نوایت را برای این که بخوانیم «لا تؤدّبنی» بخوان برای ابوحمزه‌ها دعایت را تو با زبان خدا حرف می‌زنی آخر چگونه یاد بگیریم ربنایت را بیا و بعد دعا روضه هم بخوان آقا بیا و شرح بده داغ کربلایت را بیا بگو چه کشیدی تو در چهل منزل بگو که بست به زنجیر دست و پایت را بیا بگو چه به روز رقیه آوردند بگو چگونه کشیدند عمه‌هایت را کسی که حرف خدا و کتاب می‌آورد کنار یک سر تشنه شراب می‌آورد #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه از روز عهد، روز ازل نه، قدیم تر نشنیده ایم از تو کسی را کریم تر اول تو با خدا به سخن لب گشوده ای موسی کلیم بوده ولی تو کلیم تر چیزی ته پیاله برای کسی نماند جام بلا عظیم ولی تو عظیم تر ای بی سلام بر لب تو، آبِ خوش گوار از آب های داغ جهنم حمیم تر از این که چشم های مرا خشک تر کنی دیده ندیده است عذابی الیم تر این چند طفل اشک به دامن نبود اگر از چشم ما نبود به عالم عقیم تر چون راه گریه بر غم بی انتهای تو راهی ندیده ام به خدا مستقیم تر این شغل خانوادگی چشم های ماست هستند در عزای شما از قدیم، تر #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#حکایت #پیرهن_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه گاهي براي درك يك مطلب بايد كه از مقتل عقب تر رفت هر قدر كه قصه مقدس تر بايد كه در آن با ادب تر رفت روزي كه كوه آتش نمرود حمله به ايمان خليل آورد از آسمان هفتم رحمت پيراهني را جبرييل آورد پيراهني كه از بهشت آمد تا حرز جان انبيا باشد پيراهني كه خوب مي دانست بابِل شروع ماجرا باشد پيراهني كه تار و پود آن در نقش تاريخ مصور بود پيراهني كه بعد ابراهيم ميراث اسحاق پيمبر بود پيراهني كه يوسف عطرش بينايي چشمان يعقوب است پيراهني كه در شدائد نيز آرامش اندوه ايوب است آن پيرهن روز احد حتي بر جان پيغمبر سپر بوده ست زخم تنش از زخمهايي كه خورده پيمبر بيشتر بوده ست در همنشيني با پيمبرها هرچند كسب آبرو كرده است بالاتر از اين افتخارش نيست او را خود زهرا رفو كرده است پيراهني كه احترامش را پيغمبران هم حفظ مي كردند روز دهم در گوشه گودال از پيكري بي سر درآوردند پيراهني كه عده اي بي دين با نيت قربت در آوردند با آنكه آسان در تن او رفت بسيار با زحمت در آوردند پيراهني زخمي شمشيرو پيراهني زخمي سرنيزه پيراهني كه عصر عاشورا خورشيد را ديده است بر نيزه پيراهني كه شعله اندازد هر روز بر جان مقرّمها پيراهني كه زينت عرش است در اول ماه محرمها پيراهني كه بر تن منجي فرياد مظلومي عاشوراست پيراهني كه در قيامت هم بر روي دست حضرت زهراست #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#زبان_حال_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها با رفتنت خالی مکن دور و برم را پاشیده تر از این مگردان لشگرم را ای نیمه‌ی مجروح من ای کاش با تو در خاک بگذارند نیم دیگرم را بعد از تو ای سرو شکسته تا قیامت از خجلتم بالا نمی گیرم سرم را باور نمی کردم که روزی پیش چشمم از پا بیندازد غلافی همسرم را تو بین آتش رفتی و من گُر گرفتم حالا بیا و جمع کن خاکسترم را هرشب حسن در خواب میگوید مغیره دست از سرش بردار کشتی مادرم را دیروز اگر در پیش طفلانم حرم سوخت فردا بسوزانند با طفلان حرم را از کربلا دیشب صدایی را شنیدم انگار طفلی گفت عمه معجرم را... #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مدح_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه آن که با خلقت تو هر چه که بود آورده جبرئیلش به سجود تو سجود آورده نه، غلط گفتم از آغاز، خدا با نورت نه فقط آن چه که بود، آن چه نبود آورده سر سجاده ی شب، ماه شب اول ماه سر تعظیم به پیش تو فرود آورده باد از خاک سر کوی تو سوغات سفر یک بغل رایحه ی عنبر و عود آورده مادر آب، تویی و پدر خاک علی آب و خاکی که گِلم را به وجود آورده چند قرنی ست که مضمون بلند عمرت شاعران را به سرِ گفت و شنود آورده هیزم آورد در خانه ی تو کینه ولی - آتش فاجعه را چشم حسود آورده ای که هم رنگ بلالت شده دیوار حرم چه بلایی به سرت آتش و دود آورده آه، خورشید علی بادِ مخالف چندی ست در حوالی رخت ابر کبود آورده باعث سجده به دامان تو در علقمه شد آن که بر فرق علمدار عمود آورده #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#زبان_حال_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها این قدر بین رفتن و ماندن نمان، بمان پیرم مکن ز بار غمت ای جوان بمان خورشید من به جانب مغرب روان مشو قدری دگر به خاطر این آسمان بمان مهمان نه، بهار علی پا مکش ز باغ نیلوفر امانتیِ باغبان بمان ای دل شکسته! آهِ تو ما را شکسته است ای پرشکسته! پر مکش از آشیان، بمان دیگر محل به عرض سلامم نمی‌دهند ای همنشین این دل بی‌همزبان، بمان راضی مشو دگر به زمین خوردنم، مرو بازی نکن تو با دل این پهلوان، بمان روی مرا اگر به زمین می‌زنی بزن اما بیا بخاطر این کودکان بمان در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست اینقدر بین رفتن و ماندن نمان، بمان #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_زمان سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه خبری می رسد از راه، خبر نزدیک است آب و آیینه بیارید، سحر نزدیک است طبق آیات و روایات رسیده ای قوم جمعه‌ی آمدن او به نظر نزدیک است عاقبت فصل زمستان به سر آید روزی باز هم گل دهد این باغ، ثمر نزدیک است قطره چون رود شود راه به جایی ببرد به دعای فرج جمع اثر نزدیک است با ظهورش حرم فاطمه را می سازیم بار بر بند برادر که سفر نزدیک است راه دور دل ما تا به در خیمه‌ی او از در خانه‌ی زهرا چقدر نزدیک است آه گفتم که در خانه و یادم آمد غربت مادر و اندوه پدر نزدیک است گر چه از آتش در سوخته جانم اما بیشتر روضه‌ی کوچه به جگر نزدیک است باز کابوس، سراغ پسری آمده است باز می لرزد و انگار که شر نزدیک است مادرت را ببر از رهگذر نامردان کوچه بند آمده از کینه خطر نزدیک است تا که افتاد زمین زلزله در عرش افتاد هاتفی گفت قیامت به نظر نزدیک است دو قدم رفته نرفته نفسش بند آمد پسرش گفت بیا، خانه دگر نزدیک است داغ مادر به جگر می رسد اما انگار اثر داغ برادر به کمر نزدیک است #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#زبان_حال_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها ای جان من هر چند دیگر نیمه جانی‌ اما برای رفتنت خیلی جوانی حالا که من اینجا غریبم، بار بستی حالا نمی‌شد بیشتر پیشم بمانی بابای خاکم، التماست می‌کنم که بی من مشو، ای مادر آب، آسمانی کمتر بگو با من «امیرالمؤمنینم» أشهد مگو با این زبان بی‌زبانی حالا برای اینکه من چیزی نفهمم در کوچه خاک چادرت را می‌تکانی اندازه‌ی یک عمر پیرت کرده بانو سنگینی آن ضربه دست ناگهانی یک نیمه از روی تو، صبح روشن من نیمی دگر مثل غروبی ارغوانی رو از علی می‌گیری اما زیر چادر پنهان نگردد محرمم قد کمانی #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها تا میرود ز دیده ام آن صحنه های داغ ای زخم سینه تا دم در میبری مرا ای زخم با لباس سفیدم چه کرده ای داری شبیه حوصله سر میبری مرا گفتم کمی بخوابم و آرام تر شوم اما دوباره درد سراغ مرا گرفت میخواستم بچرخم و پهلو عوض کنم ناگه رگی ز پهلوی من بی هوا گرفت شُستم سر حسین و حسن را به دست خود خوب است اگر چه فضه که مادر نمیشود فضه سریع باش تنوری درست کن الان علی می آید و دیگر نمیشود... مشغول استراحتم ای زخم لج نکن وقت نماز شب نشده پس تو هم بخواب ای زخم لااقل دهنت را کمی ببند ترسم ز خنده تو شود دیده ام پر آب طرحی زدم ضرورت پنجاه سال بعد... حیدر ببخش این همه محتاطی مرا باید کفن ببافم و پیراهنش کنم اسما بیار جعبه خیاطی مرا یک مشت استخوان چه کند رخت خواب را هر جا ردیف شد سر خود می گذاشتم فکری به حال زینب بی خواب من کنید ای کاش مرده بودم و دختر نداشتم... #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها رو سیاهی زیاد هم بد نیست در زمستان به كار می آید بدم اما همیشه اربابم با غلامش كنار می آید غیر لیلی دم از كسی نزدم عاشق این گونه بار می آید داغ زینب چقدر پیرم كرد به من این انكسار می آید مرگ در زینبیه یعنی یار لحظه احتضار می آید #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl