بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ بی ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎنی ﺍﺵ همیشگی قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوا إِلَيْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ [ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍی ﻟﻮﻁ ! ﻣﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺍﻳﻢ ، ﺁﻧﺎﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺮﺳﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﭘﺲ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻩ ﺍی ﺍﺯ [ ﻫﻤﻴﻦ ] ﺷﺐ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﻩ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ ، ﺍﻣﺎ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺒﺮ ﺯﻳﺮﺍ ﻋﺬﺍبی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺒﻬﻜﺎﺭﺍﻥ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎﻫﺸﺎﻥ [ ﺑﺮﺍی ﺩﭼﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ] ﺻﺒﺢ [ ﻓﺮﺩﺍ ] ﺍﺳﺖ ، ﺁﻳﺎ ﺻﺒﺢ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻧﻴﺴﺖ ؟ #سوره_هود - آیه ٨١

یکی از آثار #استغفار، #افزایش_روزی است وَ يا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلى‏ قُوَّتِكُم‏؛ و اى قوم من! در پیشگاه پروردگارتان #استغفار كنيد، سپس به سوى او بازگرديد تا (باران) آسمان را پى در پى بر شما بفرستد و نيرويى بر نيروى شما بيفزايد. #سوره_هود - آیه ۵۲ #انتخابات، فرصتی است برای یک #استغفار_اجتماعی استغفار از اعتماد به #غرب و #غربزده اگر این استغفار اجتماعی رخ دهد، و دولتمردان صالح سرکار آیند، آنگاه نه تنها خرابی های گذشته جبران خواهد شد، بلکه به فرموده #قرآن، هم معیشت مردم متحول خواهد شد و هم دائما بر قدرت مان افزوده خواهد شد

✨#قرآن ✨#نماز با #آداب در #وقت و با #فروتنی باعث دور شدن #بدی_ها و #یاد_خدا ✨ #صدقه_بدهید 🍃 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ #ﻧﻤﺎﺯ #ﺻﺒﺢ، #ﻇﻬﺮ، #ﻋﺼﺮ، #ﻣﻐﺮﺏ ﻭ #ﻋﺸﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺎﺻله ی ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺷﺐ ﺑﺨﻮﺍﻥ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺧﻮﺏ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻤﺎﺯ، #ﺑﺪی ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ می ﺑﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﻮعی ﻳﺎﺩﺁﻭﺭی ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍی ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ می ﺁﻳﻨﺪ #سوره_هود - ۱۱۴ 🍃 حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ حتی ﺩﺭ ﻛﻮﺭﺍﻥ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ، ﻛﺎﻣﻠﺎً #ﻣﺮﺍﻗﺐ_ﻧﻤﺎﺯﻫﺎ، ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ #ﻧﻤﺎﺯ_ﻇﻬﺮ، ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺑﺎ #ﻓﺮﻭتنی، ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ #سوره_بقره - ۲۳۸ 🍃 أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا #ﻧﻤﺎﺯ #ﻇﻬﺮ ﻭ #ﻋﺼﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺎﺻله ی ﻇﻬﺮ ﺗﺎ ﻣﻐﺮﺏ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ #ﻣﻐﺮﺏ ﻭ #ﻋﺸﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ ﻧﻤﺎﺯ #ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ #ﻭﻗﺘﺶ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ، ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ #ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﺎﻃﺮِ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ می ﺷﻮﺩ #سوره_اسراء - ٧٨ 🍃 فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا ﻭقتی می ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ #ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ، ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ، ﺑﺎ ﻧﻤﺎﺯِ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻳﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ، #ﺧﺪﺍ_ﺭﺍ_ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺷﺮّ ﺩﺷﻤﻦ ﺧﺎﻃﺮﺟﻤﻊ ﺷﺪﻳﺪ، ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ؛ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﺎﺯ، ﻭﺍجبی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ #ﻭﻗﺘﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪ! #سوره_نساء - ١٠٣ 🍃 وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﻭ ﻛﺎﻣﻠﺎً #ﻣﺮﺍﻗﺐ #ﻧﻤﺎﺯ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﻧﺪ #سوره_مومنون - ٩ 🍃 اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ! ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﺁﻳﻪ ﻫﺎی ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭحی ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺑﺨﻮﺍﻥ #ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎ #ﺁﺩﺍﺑﺶ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻠﻮی ﻛﺎﺭﻫﺎی #ﺯﺷﺖ_ﻭ_ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺭﺍ می ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ #ﻳﺎﺩ_ﻛﺮﺩﻥ_ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﻳﺰﻩ ﻛﺎﺭی ﻫﺎی ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ می ﺩﺍﻧﺪ #سوره_عنکبوت - ۴۵ 🍃 وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِّنكُمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺷﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭ ﻛﻪ ﺍﺯ بنی ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ: ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺗﺎ می ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻮبی ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﺗﻤﺎم ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩم، ﺧﻮﺵ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎﺷﻴﺪ #ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺎ #ﺁﺩﺍﺑﺶ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻭ #ﺻﺪﻗﻪ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻭلی ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪتی، ﺟﺰ ﻋﺪۀ کمی، ﻫﻤﻪ ﺑﺎ بی ﺍﻋﺘﻨﺎیی، ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎ ﺳﺮپیچی ﻛﺮﺩﻳﺪ #سوره_بقره - ٨٣ 🍃 أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا ﺑﻪ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺟﻬﺎﺩ، ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﻫﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ: ﻓﻌﻠﺎً ﺩﺳﺖ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ #ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻭ #ﺻﺪﻗﻪ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺟﻨﮓ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ، ﻣﮕﺮ ﻧﺪﻳﺪی ﮔﺮﻭهی ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺪﺭ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻭ ﺣﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ! ﭘﺲ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻛﺮﺩﻧﺪ: ﺧﺪﺍﻳﺎ، ﭼﺮﺍ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻭﺍﺟﺐ ﻛﺮﺩی؟! ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯۀ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻬﻠﺖ ﻧﺪﺍﺩی؟! ﺑﮕﻮ: ﺧﻮشی ﻫﺎی ﺯﻧﺪگی ﺩﻧﻴﺎ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻭ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﺩﺭﺣﺎلی ﻛﻪ ﺳﺮﺧﻮشی ﻫﺎی ﺁﺧﺮﺕ ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍﻗﺒﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺮِ ﻣﻮیی ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﺘﻢ نمی ﺷﻮﺩ #سوره_نساء - ٧٧ ✨🍃🍃✨

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﺑﻪ ﻧﻮﺡ ﺧﻄﺎﺏ ﺷﺪ: [ﺍﻳﻨﮏ] ﺑﺎ #ﺳﻠﺎم ی ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﻭ ﺑﺮﻛﺎتی ﺑﺮ ﺗﻮ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﺍﻣّﺖ‌ﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻓﺮﻭﺩ ﺁی! ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺍﻣّﺖ‌ﻫﺎیی [ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﮕﺎﻥ ] ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺎﺧﺖ [ﺍﻣّﺎ] ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ، [ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﻛﻔﺮ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ، ] ﻋﺬﺍبی ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ #قرآن #سوره_هود - آیه ۴۸

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﻣﺎ [ﻛﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎنی ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ]، ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﻣﮋﺩﻩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: #ﺳﻠﺎم! [ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻧﻴﺰ] ﮔﻔﺖ: ﺳﻠﺎم! ﭘﺲ ﺯﻣﺎنی ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‌ی ﺑﺮﻳﺎنی ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ #قرآن #سوره_هود - آیه ٦٩

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ‌ی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪی ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﺗﻮﻛﻞ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍم، ﻫﻴﭻ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩ‌ﺍی ﻧﻴﺴﺖ، ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﻭ، ﻣﻬﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺭستی ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺭﺍﻫﻰ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ #قرآن #سوره_هود - آیه ۵۶

ادامه👆🏻 شفیعی‌کدکنی گفته بود در سرتاسر شعر عرفانی ایران، معادل غزل نامدگان و رفتگان پیدا نمی‌شود حال ببینیم چرا کسی مثل شفیعی چنین ادعای بزرگی(آن‌هم راجع به ابتهاج، که پس‌زمینة روشنِ چپ‌گرایی دارد)می‌کند؟ نامدگان و رفتگان، از دو کرانۀ زمان سوی تو می‌دوند هان، ای تو همیشه در میان #نامدگان یعنی نسل‌های‌آینده، و #رفتگان یعنی نسل‌های‌گذشته و خداوند در میانه گذشتگان و آیندگان، مرکزیت و مرجعیت دارد و همه چیز به او برمی‌گردد و او همیشه هست کسانی که به دنیا نیامده و کسانی که از دنیا رفته‌اند، همه به سوی او می‌آیند که همیشه زنده و در میانه است! خداوند مربوط به گذشته و آینده نیست و همیشه در زمان و در هر حال جاری و ساری است إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ #قرآن #سوره_هود - آیه ۴ در چمنِ تو می‌چَرد آهوی دَشت آسمان گِرد سرِ تو می‌پرد بازِ سپید کهکشان آهوی دشت آسمان، خورشید است که در آسمان چَرا می‌کند بازِ سپید کَهکَشان نیز ماه یا کهکشان راه شیری است که همیشه گِرد سرِ شاه می‌چرخد و بر سر شاه و ساعد شاه عالم، یعنی خدا می‌نشیند هر چه به گِرد خویشتن، می‌نگرم درین چمن آینۀ ضمیر من، جز تو نمی‌دهد نشان در این چمن رنگارنگ عالم، در هر چیز که پیرامون خود می‌نگرم، هیچ جز تو نمی‌بینم و در آینه ذهن من چیزی جز تو نیست چنان که #باباطاهر می‌گفت: به صحرا بِنگَرم، صحرا تِه وینم به دریا بنگرم، دریا ته وینم بهر جا بنگرم کوه و در و دشت، نشانِ رویِ زیبای تِه وینم چرا خود را پس پرده پنهان کرده‌ای و نشان نمی‌دهی! ای گل بوستان‌سرا، از پسِ پرده‌ها درآ بوی تو می‌کِشد مرا وقت سحر به بوستان تو گل بوستانی که عطرت را حس می‌کنم ولی خودت را نمی‌بینم من به دلالتِ بوی تو به بوستان عالم پا می‌نهم و به عشق دیدار تو به گلستان می‌آیم و سحرگاهان را با مناجات با تو آغاز می‌کنم ای که نهان نِشسته‌ای، باغ درونِ هسته‌ای هسته فروشکسته‌ای، کاین همه باغ شد روان مگر نه این که باغ از هسته‌ها می‌روید؟ تو آن هسته مرموز و پنهان کائنات هستی که باغ عالم از تو پدید آمده‌است آری! همه‌ی این باغ ها و زیبایی ها؛ هسته‌ای و بذری دارد که پنهان است و آن تویی مست نیازِ من شدی ، پرده‌ی ناز پس زدی از دل خود بر آمدی، آمدنِ تو شد جهان برای پاسخ دادن به نیاز معشوق یعنی امثال من بود که خود را در جهان جلوه گر کردی و بدین ترتیب جهان به وجود آمد؛ من به درگاه تو نیاز آوردم و تو آن کسی هستی که همه چیز داری الّا نیاز تو به هوای این هدیه که به درگاهت آوردم، یعنی به هوای نیاز، پرده ناز را پس زدی و حاصل این پرده برداشتن، ایجاد عالم بود این بیت و بیت قبلی، دقیقا تفسیر حدیث #کنز_مخفی است که طبق آن خدا گنجی مخفی بود که می‌خواست او را ببینند پس عالم و آدم را به وجود آورد تا دیده شود: کُنْتُ کَنزا مَخفّیا فَاَحبَبْتَ اَن اُعْرَف فَخَلَقْتُ الخلَقَ لاِعرَف: من گنجی پنهان بودم، دوست داشتم كه شناخته شوم، پس خلق را آفريدم تا شناخته شوم آه که می‌زند برون، از سر و سینه موجِ خون من چه کنم که از درون، دست تو می‌کشد کمان کمان توست که از درون من بر سر و سینه‌ام می‌نشیند و من در مقابل تو چاره ای ندارم: از سر و سینه من موج خون بیرون می‌زند و من حال خود را نمی‌فهمم من در قبضه تو ام و از خود اختیاری ندارم تویی که کمان وجود مرا می‌کشی این بیت دقیقاً تفسیر آیه؛ وَما رَمَيتَ إِذ رَمَيتَ #سوره_انفال - آیه ۱۷ است که در این آیه خداوند می‌فرماید: تو نبودی که تیر پرتاب کردی بلکه من بودم که کمان را کشیدم پیش وجودت از عدم، زنده و مرده را چه غم؟ کز نفس تو دم به دم، می‌شنویم بوی جان با وجود تو، زنده و مرده از عدم و مردن، غم و باکی ندارند زیرا که تو با نفخه خود، هر دم جانی دیگر در عالم و آدم می‌دمی نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي #سوره_ص - ۷۲ تو که باشی کسی از مردن هراس ندارد و غمگین نمی‌شود که بودنت یعنی جان یعنی زندگی! پیش تو، جامه در برم، نعره زند که بَر دَرَم آمدمت که بنگرم، گریه نمی‌دهد امان جامه‌ای که در تن من است، به من می‌گوید مرا پاره کن! می‌خواهم او را ببینم که به عشق دیدارش آمده‌ام ولی گریه شوق مانع دیدن تو می‌شود آیا با این اوصاف به #شفیعی‌کدکنی حق نمی‌دهیم که این غزل‌سایه، از عارفانه ترین و کم نظیرترین غزل‌های زبان فارسی است❓ و در سرتاسر شعرعرفانی‌ایران، معادلِ این #غزل یافت نمی‌شود و این غزلِ "سایه"( هوشنگ ابتهاج ) بهترین شعری است که در توحید سروده شده است بازنوشت ‌و‌تلفیقی‌ازمتن، محمدامین‌مروتی https://eitaa.com/porsaan_porsaan صفحه ۲ از ۲ صفحه

جزء - ۱۲ ✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩﺍی ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺭﻭﺯی ﺍﻭ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﺩﺍئمی ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﻮﻗّﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ میﺩﺍﻧﺪ. ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺷﻜﺎﺭی ﺛﺒﺖ ﺍﺳﺖ. (٦) وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﺍﻭ کسی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ [ﻭ ﺩﻭﺭﺍﻥ] ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻋﺮﺵ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺁﺏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ، ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍم ﻳﮏ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻳﺪ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮیی ﻛﻪ: «ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ.» ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ: «ﺍﻳﻦ ﺟﺰ ﺟﺎﺩﻭی ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ!» (٧) وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﺪّﺕ ﻣﺤﺪﻭﺩی ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﻢ، میﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﻠﻮی ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ؟» ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﻗﻬﺮ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻏﺸﺎﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ، ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺯگشتی ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑِﺪﺍﻥ ﻣﺴﺨﺮﻩ میﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ. (٨) وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮﺩ نعمتی ﺑﭽﺸﺎﻧﻴﻢ، ﺳﭙﺲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺎﺯﭘﺲ ﮔﻴﺮﻳﻢ، ﺍﻭ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻭ ﻧﺎﺳﭙﺎﺱ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (٩) وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ سختی ﻭ محنتی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ، نعمتی ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﭽﺸﺎﻧﻴﻢ، [ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻐﺮﻭﺭ میﺷﻮﺩ ﻛﻪ] میﮔﻮﻳﺪ: «ﮔﺮﻓﺘﺎﺭیﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ [ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻏﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ].» بیﮔﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻭ ﻓﺨﺮﻓﺮﻭﺵ ﺍﺳﺖ. (١٠) إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﻣﮕﺮ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺍﻫﻞ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ، [ﻛﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﻌﻤﺖ، ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻧﺶ، ﻓﺨﺮ ﻣﻰﻓﺮﻭﺷﻨﺪ.] ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻭ ﭘﺎﺩﺍشی ﺑﺰﺭﮒ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (١١) فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﭘﺲ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮ [ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺪم ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻣﺮﺩم، ﺍﺑﻠﺎﻍِ] ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭحی میﺷﻮﺩ، ﻭﺍﮔﺬﺍﺭی، ﻭ ﺳﻴﻨﻪﺍﺕ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ میﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﺮﺍ گنجی ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﺸﺪﻩ، ﻳﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪﺍی ﺑﺎ ﺍﻭ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ!؟» ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﻫﺸﺪﺍﺭﺩﻫﻨﺪﻩﺍی. ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰی ﻧﺎﻇﺮ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ. (١٢) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ میﮔﻮﻳﻨﺪ: «[ﺍﻭ] ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ!» ﺑﮕﻮ: «ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ میﮔﻮﻳﻴﺪ، ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﻩ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﭘﻴﺶِ ﺧﻮﺩﺳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎ، ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﻭ [ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ،] ﻏﻴﺮ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ میﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻴﺪ.» (١٣) فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩی ﺍﺟﺎﺑﺖ [ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ] ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻧﻴﺎﻣﺪﻧﺪ، ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩی ﺟﺰ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ، ﭘﺲ ﺁﻳﺎ [ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ] ﺗﺴﻠﻴﻢ میﺷﻮﻳﺪ؟ (١٤) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۶ الی ۱۴ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎنی ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺯﻳﺒﺎییﻫﺎی ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ، ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻧﻴﺎ [ﻧﺘﻴﺠﻪی] ﺍﻋﻤﺎﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ میﺩﻫﻴﻢ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﻫﻴﭻ ﻛﻢ ﻭ ﻛﺎستی ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (١٥) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﺴﺎنی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺟﺰ ﺁﺗﺶ ﭼﻴﺰی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺘﻪ، ﻭ ﺍﻋﻤﺎلی ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎم میﺩﻫﻨﺪ، ﺑﺎﻃﻞ ﻭ بیﺍﺛﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (١٦) أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ ﺁﻳﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﻭشنی ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻭ ﺷﺎﻫﺪی ﺍﺯ ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻮسی [ﻛﻪ] ﺭﻫﺒﺮ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، [ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ کسی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ]؟ ﺁﻧﺎﻥ [ﻛﻪ ﺣﻖ ﺟﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ،] ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ میﺁﻭﺭﻧﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﻮﺩ، ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎﻫﺶ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﺒﺎﺵ [ﻛﻪ] ﻗﻄﻌﺎً ﺁﻥ [ﻭحی، ﻛﻠﺎمِ] حقّی ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ، ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮﺩم ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﻧﺪ. (١٧) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ ﻭ ﻛﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭﻭﻍ میﺑﻨﺪﺩ؟ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻋﺮﺿﻪ میﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ: «ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺴﺎنی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ! ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺩ!» (١٨) الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ [ﻣﺮﺩم ﺭﺍ] ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯمیﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ میﻛﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻛﺞ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﻛﺎﻓﺮﻧﺪ. (١٩) أُولَٰئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻋﺎﺟﺰﻛﻨﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ [ﻭ نمیﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﻛﻨﻨﺪ.] ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﻳﺎﻭﺭی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺍﺳﺖ. [ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻤﺮﺍهی ﻛﺸﺎﻧﺪﻧﺪ.] ﺁﻧﺎﻥ [ﺍﺯ ﺷﺪّﺕ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﻭ ﻋﻨﺎﺩ،] ﺗﻮﺍﻥ ﺷﻨﻴﺪﻥ [ﺣﻖّ] ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ [ﺁﻥ ﺭﺍ] نمیﺑﻴﻨﻨﺪ. (٢٠) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺴﺎنی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ [ﺳﺮﻣﺎﻳﻪی ﻭﺟﻮﺩ] ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ میﺳﺎﺧﺘﻨﺪ [ﻧﻴﺰ] ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻧﺪ. (٢١) لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ، ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺗﺮﻳﻦِ ﺍﻓﺮﺍﺩﻧﺪ. (٢٢) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍی ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ. (٢٣) مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمَىٰ وَالْأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﻣَﺜﻞِ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩِ [ﻛﺎﻓﺮ ﻭ ﻣﺆﻣﻦ،] ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍ، ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍﺳﺖ. ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭ ﻣَﺜَﻞ ﻳﻜﺴﺎﻧﻨﺪ؟ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﭘﻨﺪ نمیﮔﻴﺮﻳﺪ؟ (٢٤) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۱۵ الی ۲۴ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﻭ ﻣﺎ ﻧﻮﺡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻗﻮﻣﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، [ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﮔﻔﺖ:] «ﻣﻦ ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﻫﺸﺪﺍﺭﺩﻫﻨﺪﻩی ﺭﻭشنی ﻫﺴﺘﻢ. (٢٥) أَن لَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ [ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ] ﻛﻪ ﺟﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ، ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﻭﺯی ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ میﺗﺮﺳﻢ.» (٢٦) فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلَّا بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ ﭘﺲ ﺳﺮﺍﻥ ﻗﻮﻣﺶ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﻣﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﻧﺴﺎنی ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ میﺑﻴﻨﻴﻢ. ﻭ ﺟﺰ ﺍﺭﺍﺫﻝ ﻭ ﺍﻭﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﻟﻮﺣﻨﺪ، ﻛﺲ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭ ﺗﻮ نمیﻳﺎﺑﻴﻢ، ﻭ ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﻫﻴﭻ ﺑﺮﺗﺮی ﺑﺮ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ نمیﺑﻴﻨﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ میﭘﻨﺪﺍﺭﻳﻢ.» (٢٧) قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ [ﻧﻮﺡ] ﮔﻔﺖ: «ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺁﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﻭشنی ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩﺵ، ﺭﺣﻤﺖ [ﻧﺒﻮّﺕ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ مخفی ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ، [ﺁﻳﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺳﺮپیچی میﻛﻨﻴﺪ]؟ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺁﻥ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﻛﻨﻴﻢ، ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﺮﺍﻫﺖ ﺩﺍﺭﻳﺪ؟ (٢٨) وَيَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﺕ، ﺍﺟﺮتی ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ نمیﻛﻨﻢ، ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﻭ ﻣﻦ ﻛﺴﺎنی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ، [ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ] ﻃﺮﺩ نمیﻛﻨﻢ، ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻛﺮﺩ، ﻭلی ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻗﻮﻣﻰ ﺟﺎﻫﻞ میﺑﻴﻨﻢ. (٢٩) وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﺍی ﻣﺮﺩم! ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﻢ، ﭼﻪ کسی ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﻳﺎﺭی ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ؟ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﻰﺍﻧﺪﻳﺸﻴﺪ؟ (٣٠) وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ نمیﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪﻫﺎی ﺍلهی ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ [ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ] ﻏﻴﺐ میﺩﺍﻧﻢ، ﻭ نمیﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪﺍم، ﻭ نمیﮔﻮﻳﻢ ﺁﻥ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺶِ ﭼﺸﻢِ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﺭﻧﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻴﺮی ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﺎﻧﺪ؛ [ﺑﻠﻜﻪ] ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ، ﺁﮔﺎﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ. [ﺍﮔﺮ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ،] ﻗﻄﻌﺎً ﺍﺯ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ.» (٣١) قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ [ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍی ﻧﻮﺡ! ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺟﺪﺍﻝ ﺯﻳﺎﺩی ﻛﺮﺩﻯ، [ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ،] ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ میﮔﻮیی، ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭﻋﺪﻩ میﺩهی، ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭ!» (٣٢) قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللَّهُ إِن شَاءَ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ [ﻧﻮﺡ] ﮔﻔﺖ: «ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻛﻨﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﻗﺪﺭﺕ خنثی ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ. (٣٣) وَلَا يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ [ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻰ ﻟﻴﺎﻗﺘﻰ] ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺳﺎﺯﺩ، [ﺩﻳﮕﺮ] ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺳﻮﺩی ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍهی ﻛﻨﻢ. ﺍﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﻭ [ﺷﻤﺎ] ﺑﻪ ﺳﻮی ﺍﻭ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮔﺸﺖ.» (٣٤) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۲۵ الی ۳۴ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرِمُونَ ﻳﺎ [ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ] میﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺍﻭ، ﺁﻥ [ﺳﺨﻨﺎﻥ] ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻓﺘﺮﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ.» ﺑﮕﻮ: «ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩﺍم، ﭘﺲ ﻛﻴﻔﺮﺵ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩی ﺧﻮﺩم ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﺮم ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺰﺍﺭم.» (٣٥) وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلَّا مَن قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﺑﻪ ﻧﻮﺡ ﻭحی ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺟﺰ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ [ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ] ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ، ﺍﺯ ﻗﻮم ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻳﻤﺎﻥ نمیﺁﻭﺭﻧﺪ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎیی ﻛﻪ میﻛﻨﻨﺪ، ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎﺵ. (٣٦) وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ ﻭ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻭ ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﺎ، کشتی ﺑﺴﺎﺯ. ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩی ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺳﺘﻢ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ، ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﮕﻮی ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻏﺮﻕ ﺷﺪنی ﻫﺴﺘﻨﺪ. (٣٧) وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ ﻭ [ﻧﻮﺡ] ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺳﺎﺧﺘﻦ کشتی ﺷﺪ. [ﺍﻣّﺎ] ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻗﻮﻣﺶ ﺑﺮ ﺍﻭ میﮔﺬﺷﺘﻨﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ میﻛﺮﺩﻧﺪ. [ﺍﻭ] ﮔﻔﺖ: «ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻴﺪ، ﻣﺎ [ﻧﻴﺰ] ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺮﺩ. (٣٨) فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕِ ﺧﻮﺍﺭﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﭼﻪ کسی ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺟﺎﻭِﺩﺍﻧﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﭼﻪ کسی ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.» (٣٩) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ [ﻛﻔﺮ ﻭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ] ﺗﺎ ﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﻗﻬﺮ ﻣﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺗﻨﻮﺭ ﻓﻮﺭﺍﻥ ﻛﺮﺩ. [ﺑﻪ ﻧﻮﺡ] ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺯﻭﺝ، ﻳﮏ ﺟﻔﺖ، [ﻧﺮ ﻭ ﻣﺎﺩﻩ] ﺩﺭ ﺁﻥ [کشتی] ﺳﻮﺍﺭ ﻛﻦ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩی ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ، ﺟﺰ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻗﺒﻠﺎً ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﻮﻝ [ﻋﺬﺍﺏ] ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ، [ﺳﻮﺍﺭ ﻛﻦ، ﺍﻣّﺎ] ﺟﺰ ﮔﺮﻭﻩ کمی، کسی ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ. (٤٠) وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﻭ [ﻧﻮﺡ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ کشتی] ﮔﻔﺖ: «ﺑﺮ ﺁﻥ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻭ ﺗﻮﻗّﻔﺶ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﻫﻤﺎﻧﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ.» (٤١) وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ ﻭ ﺁﻥ [کشتی] ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﺎﺑﻪ ﻟﺎی ﺍﻣﻮﺍجی ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻛﻮﻩ، ﭘﻴﺶ میﺑﺮﺩ. ﻧﻮﺡ، ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪﺍی ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ، ﺻﺪﺍ ﺯﺩ [ﻭ ﮔﻔﺖ]: «ﭘﺴﺮم! ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﻮ ﻭ ﺑﺎ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ!» (٤٢) قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ [ﭘﺴﺮ ﻧﻮﺡ] ﮔﻔﺖ: «ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺑﻪ ﻛﻮهی ﭘﻨﺎﻩ میﺑﺮم ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ.» [ﻧﻮﺡ] ﮔﻔﺖ: «ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺰ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺣﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻫﻴﭻ ﺣﺎﻓﻆ [ﻭ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎهی] ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﻬﺮ ﺍلهی ﻧﻴﺴﺖ.» [ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم] ﻣﻮﺟﻲ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ، ﺟﺪﺍیی ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﻭ ﻏﺮﻕ ﮔﺮﺩﻳﺪ. (٤٣) وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ: «ﺍی ﺯﻣﻴﻦ! ﺁﺑﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﺑﺮ، ﻭ ﺍی ﺁﺳﻤﺎﻥ! [ﺍﺯ ﺑﺎﺭﻳﺪﻥ] ﺑﺎﻳﺴﺖ.» ﺁﺏ ﻓﺮﻭﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻛﺎﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ [کشتی] ﺑﺮ [ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻛﻮﻩِ] ﺟﻮﺩی ﭘﻬﻠﻮ ﮔﺮﻓﺖ. ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ: «[ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ] ﻗﻮم ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺩ!» (٤٤) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۳۵ الی ۴۴ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود وَنَادَىٰ نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ ﭘﺲ ﻧﻮﺡ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: «ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﭘﺴﺮم ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﻋﺪﻩی ﺗﻮ ﺣﻖّ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦِ ﺩﺍﻭﺭﺍنی.» (٤٥) قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ [ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ] ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍی ﻧﻮﺡ! ﺍﻭ [ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ] ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻭ [ﺩﺍﺭﺍی] ﻛﺮﺩﺍﺭی ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻠﻢ ﻧﺪﺍﺭی، ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﺨﻮﺍﻩ! ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺭﺯ میﺩﻫﻢ ﻛﻪ [ﻣﺒﺎﺩﺍ] ﺍﺯ ﺟﺎﻫﻠﺎﻥ ﺑﺎشی.» (٤٦) قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ [ﻧﻮﺡ] ﮔﻔﺖ: «ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﻨﺎﻩ میﺑﺮم ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ [ﺧﻴﺮ ﻭ ﺷﺮّ] ﺁﻥ ﺁﮔﺎهی ﻧﺪﺍﺭم، ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻨﻢ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺒﺨﺸﺎیی ﻭ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺮﺣّﻢ نکنی، ﺍﺯ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ.» (٤٧) قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﺑﻪ ﻧﻮﺡ ﺧﻄﺎﺏ ﺷﺪ: [ﺍﻳﻨﮏ] ﺑﺎ ﺳﻠﺎمی ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﻭ ﺑﺮﻛﺎتی ﺑﺮ ﺗﻮ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﺍﻣّﺖﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻓﺮﻭﺩ ﺁی! ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺍﻣّﺖ ﻫﺎیی [ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﮕﺎﻥ] ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺎﺧﺖ، [ﺍﻣّﺎ] ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ، [ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﻛﻔﺮ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ،] ﻋﺬﺍبی ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ. (٤٨) تِلْكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلَا قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَٰذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ [ﺍی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ!] ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﺧﺒﺎﺭ غیبی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭحی میﻛﻨﻴﻢ [ﻭ] ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ، ﻧﻪ ﺗﻮ ﻭ ﻧﻪ ﻗﻮم ﺗﻮ، ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺒﺮی ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﺪ، ﭘﺲ [ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺡ] ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻓﺮﺟﺎم [ﻧﻴﮏ]، ﺑﺮﺍی ﻣﺘّﻘﻴﻦ ﺍﺳﺖ. (٤٩) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۴۵ الی ۴۹ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻗﻮم ﻋﺎﺩ، ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﻫﻮﺩ [ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم] ﮔﻔﺖ: «ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩی ﺟﺰ ﺍﻭ ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ. [ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ میﺭﻭﻳﺪ ﻭ] ﺟﺰ ﺍﻫﻞ ﺍﻓﺘﺮﺍ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ. (٥٠) يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﺳﺎﻟﺘﻢ ﭘﺎﺩﺍشی ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ نمیﻛﻨﻢ. ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩی ﻛﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﺁﻳﺎ نمیﺍﻧﺪﻳﺸﻴﺪ؟! (٥١) وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻛﻨﻴﺪ، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ پی ﺩﺭ پی ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ، ﻭ ﻧﻴﺮﻭیی ﺑﺮ ﻧﻴﺮﻭی ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎﻩ، ﺭﻭی ﺑﺮﻧﺘﺎﺑﻴﺪ.» (٥٢) قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ [ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍی ﻫﻮﺩ! ﺗﻮ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﻭشنی ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩﺍی، ﻭ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺗﻮ، ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻳﺎﻧﻤﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ نمیﺩﺍﺭﻳﻢ. ﻭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥِ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ. (٥٣) إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﻣﺎ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﻤﻰﮔﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ بعضی ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻳﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺯﻳﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ [ﻭ ﻋﻘﻠﺖ ﺭﺍ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻫﻮﺩ] ﮔﻔﺖ: «ﻣﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﮔﻮﺍﻩ میﮔﻴﺮم ﻭ ﺷﻤﺎ [ﻧﻴﺰ] ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﮏ [ﺧﺪﺍ] ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﺩﻫﻴﺪ ﺑﻴﺰﺍﺭم. (٥٤) مِن دُونِهِ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﻭﺳﺖ [ﺑﻴﺰﺍﺭم]، ﭘﺲ همگی ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻣﻬﻠﺖ ﻧﺪﻫﻴﺪ، (٥٥) إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪی ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﺗﻮﻛﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍم، ﻫﻴﭻ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩﺍی ﻧﻴﺴﺖ، ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﻭ، ﻣﻬﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺭستی ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺭﺍﻫﻰ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ. (٥٦) فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﻭی ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ، ﺑﻪ ﺭﺍستی ﻛﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ، ﺑﻪ ﺳﻮی ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪم، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩﺍم. ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﻴﭻ ﺿﺮﺭی ﺑﻪ ﺍﻭ نمیﺭﺳﺎﻧﻴﺪ. ﻫﻤﺎﻧﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰی ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ.» (٥٧) وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ ﻭ ﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ [ﻗﻬﺮ] ﻣﺎ ﺁﻣﺪ، ﻫﻮﺩ ﻭ ﻛﺴﺎنی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺳﺨﺖ ﺭﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ. (٥٨) وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ ﻭ ﺁﻥ [ﻗﻮم] ﻋﺎﺩ، ﺁﻳﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻨﻜﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎنی ﻛﺮﺩﻩ، ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﻟﺠﻮجی ﭘﻴﺮﻭی ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. (٥٩) وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ ﻭ [ﺳﺮﺍﻧﺠﺎم] ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﻟﻌﻨﺖ [ﻭ ﻗﻬﺮ ﺍلهی] ﺩﺭ پی ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪ. ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻗﻮم ﻋﺎﺩ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ. ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﺩ، ﻗﻮم ﻫﻮﺩ [ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺍلهی] ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺩ! (٦٠) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۵۰ الی ۶۰ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻗﻮم ﺛﻤﻮﺩ، ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﺻﺎﻟﺢ [ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ]، ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: «ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺧﺪﺍی ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺩﻳﮕﺮی ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﺑﺎﺩﺍنی ﻛﻨﻴﺪ. ﭘﺲ، ﺍﺯ ﺍﻭ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﻳﺪ. ﻫﻤﺎﻧﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ، ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻭ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ.» (٦١) قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ [ﻗﻮم ﺛﻤﻮﺩ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍی ﺻﺎﻟﺢ! ﺗﻮ ﺑﻪ ﺭﺍستی ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ، ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﻣﺎﻳﻪی ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻮﺩی. ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ میﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ، نهی میکنی؟ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ مبﺧﻮﺍنی، ﺩﺭ شکی ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.» (٦٢) قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ [ﺻﺎﻟﺢ] ﮔﻔﺖ: «ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺁﻳﺎ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻭ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺭﺣﻤﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ، [ﻟﺐ ﻓﺮﻭﺑﻨﺪم ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻜﻨﻢ؟] ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻛﻨﻢ، ﭼﻪ کسی ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ [ﻗﻬﺮ] ﺍﻭ ﻳﺎﺭی ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ؟ ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﺟﺰ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﻭ ﺯﻳﺎﻥ، ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﻣﻦ نمیﺍﻓﺰﺍﻳﻴﺪ. (٦٣) وَيَا قَوْمِ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ ﺍی ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺍﻳﻦ ﺷﺘﺮ ﻣﺎﺩﻩ [ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩی] ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ [ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ،] ﻣﻌﺠﺰﻩﺍی ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﺪﺍ [ﭼﺮﺍ ﻛﻨﺪ ﻭ] ﺑﺨﻮﺭﺩ، ﻭ ﺁﺯﺍﺭی ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺮﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﻋﺬﺍﺏ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.» (٦٤) فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ذَٰلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ ﭘﺲ ﺷﺘﺮ ﺭﺍ پِی ﻛﺮﺩﻧﺪ [ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ]، ﭘﺲ [ﺻﺎﻟﺢ] ﮔﻔﺖ: «ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ [ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ]، ﺍﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩﺍی ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ حقیقی.» (٦٥) فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﺁﻣﺪ، ﺻﺎﻟﺢ ﻭ ﻛﺴﺎنی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺭی ﺁﻥ ﺭﻭﺯ [ﺭﻫﺎیی ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ. ﺍی ﺭﺳﻮﻝ ﻣﺎ!] ﻫﻤﺎﻧﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ، ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺎی ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ. (٦٦) وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ ﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺻﻴﺤﻪﺍی ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ، ﭘﺲ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﻭی ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ [ﻭ ﻣﺮﺩﻧﺪ]. (٦٧) كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا لِّثَمُودَ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﮔﻮیی ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﻛﻦ ﻧﺒﻮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺛﻤﻮﺩ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ. ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺛﻤﻮﺩ [ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺍلهی] ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺩ! (٦٨) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۶۱ الی ۶۸ ✨✨✨

✨     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هود مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎنی ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺯﻳﺒﺎییﻫﺎی ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ، ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻧﻴﺎ [ﻧﺘﻴﺠﻪی] ﺍﻋﻤﺎﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ میﺩﻫﻴﻢ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﻫﻴﭻ ﻛﻢ ﻭ ﻛﺎستی ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (١٥) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﺴﺎنی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺟﺰ ﺁﺗﺶ ﭼﻴﺰی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺘﻪ، ﻭ ﺍﻋﻤﺎلی ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎم میﺩﻫﻨﺪ، ﺑﺎﻃﻞ ﻭ بیﺍﺛﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (١٦) أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ ﺁﻳﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﻭشنی ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻭ ﺷﺎﻫﺪی ﺍﺯ ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻮسی [ﻛﻪ] ﺭﻫﺒﺮ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، [ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ کسی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ]؟ ﺁﻧﺎﻥ [ﻛﻪ ﺣﻖ ﺟﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ،] ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ میﺁﻭﺭﻧﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﻮﺩ، ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎﻫﺶ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﺒﺎﺵ [ﻛﻪ] ﻗﻄﻌﺎً ﺁﻥ [ﻭحی، ﻛﻠﺎمِ] حقّی ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ، ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮﺩم ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﻧﺪ. (١٧) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ ﻭ ﻛﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭﻭﻍ میﺑﻨﺪﺩ؟ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻋﺮﺿﻪ میﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ: «ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺴﺎنی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ! ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺩ!» (١٨) الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ [ﻣﺮﺩم ﺭﺍ] ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯمیﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ میﻛﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻛﺞ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﻛﺎﻓﺮﻧﺪ. (١٩) أُولَٰئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻋﺎﺟﺰﻛﻨﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ [ﻭ نمیﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﻛﻨﻨﺪ.] ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﻳﺎﻭﺭی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺍﺳﺖ. [ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻤﺮﺍهی ﻛﺸﺎﻧﺪﻧﺪ.] ﺁﻧﺎﻥ [ﺍﺯ ﺷﺪّﺕ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﻭ ﻋﻨﺎﺩ،] ﺗﻮﺍﻥ ﺷﻨﻴﺪﻥ [ﺣﻖّ] ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ [ﺁﻥ ﺭﺍ] نمیﺑﻴﻨﻨﺪ. (٢٠) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺴﺎنی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ [ﺳﺮﻣﺎﻳﻪی ﻭﺟﻮﺩ] ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ میﺳﺎﺧﺘﻨﺪ [ﻧﻴﺰ] ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻧﺪ. (٢١) لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ، ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺗﺮﻳﻦِ ﺍﻓﺮﺍﺩﻧﺪ. (٢٢) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍی ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ. (٢٣) مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمَىٰ وَالْأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﻣَﺜﻞِ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩِ [ﻛﺎﻓﺮ ﻭ ﻣﺆﻣﻦ،] ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍ، ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍﺳﺖ. ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭ ﻣَﺜَﻞ ﻳﻜﺴﺎﻧﻨﺪ؟ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﭘﻨﺪ نمیﮔﻴﺮﻳﺪ؟ (٢٤) #قرآن کریم #سوره_هود - آیات ۱۵ الی ۲۴ ✨✨✨