#امام_حسن_عسکری علیه السّلام
در این #نامه، پس از حمد خدا و درود بر پیامبر و عترت طاهرینش می فرماید:
ای فقیه مورد اعتماد من،
علی بن الحسین بن بابویه القمی،
خداوند تو را به کارهای مورد رضایتش توفیق دهد و از نسل تو، اولاد صالح بیافریند.
تو را به رعایت #تقوی و برپا داشتن #نماز و ادای #زکات وصیت می کنم، به رعایت تقوی و بر پا داشتن نماز و ادای زکات زیرا کسی که زکات نپردازد،
نمازش قبول نخواهد شد.
و نیز تو را سفارش می کنم به #بخشایش #گناه دیگران، و #خویشتن_داری به هنگام #خشم و #غضب، #ارتباط با خویشاوندان، #تعاون و #همکاری با برادران دینی و #کوشش در #رفع_نیازهای آنها در #تنگدستی و #گشاده دستی، #بردباری و کسب #آگاهی و #معرفت در #دین.
در کارها #ثابت_قدم و با #قرآن هم پیمان باش، #اخلاق خود را #نیکو گردان و دیگران را به کارهای #شایسته #امرکن و از #پلیدی ها #باز_دار، زیرا #خداوند فرموده است:
در بسیاری از سخنان آهسته و در گوشی آنها، هیچ خیری نیست مگر اینکه ضمن آن، به #صدقه یا #کارنیک و یا #اصلاح بین مردم امر نمایند [ و بطور کلّی ] تو را سفارش می کنم به #خودداری از تمام #معاصی و #گناهان.
#نمازشب را ترک مکن،
زیرا #پیامبراکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم در وصیت خود به #علی علیه السّلام، سه مرتبه فرمود:
بر نماز شب مواظبت نما.
و [آگاه باش ] هر کس نسبت به نماز شب بی اعتنا باشد، از ما نیست
پس ای علی بن الحسین، تو خود به سفارشات من عمل کن و شیعیان مرا نیز دستور ده تا عمل کنند.
نیز تو را به #صبر و #پایداری و #انتظار_فرج توصیه می کنم،
زیرا پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود:
بهترین کارهای #امت من، انتظار فرج است
#شیعیان ما همواره در #غم و #اندوه به سر می برند تا فرزندم #ظهور کند،
همان کسی که پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلّم بشارت آمدنش را داده است.
او زمین را از #عدل و #داد پر می کند،
همان گونه که از #ظلم و #ستم پر شده است.
پس بار دیگر ای علی بن بابویه، تو را به صبر و استقامت توصیه می کنم
و تو نیز به همه شیعیان و پیروان مرا به صبر و استقامت فرمان بده.
به راستی #زمین از آن خداست و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد به #ارث می دهد و عاقبت از آن #پرهیزگاران است.
#سلام و #رحمت و #برکت حقّ بر تو و بر همه شیعیان ما، و #درود #خداوند بر محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم و آل او.
[] - این #نامه را اکثر محقّقین و صاحبان تراجم نقل نموده اند که از جمله آنها، می توان از:
#علامه_بحرانی در #لؤلؤة_البحرین، ص ۳۸۴،
#محقّق_خوانساری در #روضات_الجنّات، ج ۴، ص ۲۷۳،
#علامه_مجلسی در #بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۳۱۷ و ۳۱۸،
#محدّث_نوری در #مستدرک_الوسائل، ج ۳، ص ۵۲۷،
#قاضی_نوراللَّه_شوشتری در #مجالس_المؤمنین، ج ۱، ص ۴۵۳،
#محدّث_قمی در #فوائدالرضویة، ص ۲۸۱،
#علامه_شیخ_محمّدتقی_تستری در #قاموس_الرّجال، ج ۶، ص ۴۷۴،
نام برد.
ص ۳ از ۵
🚩🚩🚩
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
#سيدبحرالعلوم به قصد تشرف به #سامرا تنها به راه افتاد.
در بين راه راجع به اين مساله، كه #گريه بر #امام_حسين علیهالسلام گناهان را مىآمرزد، فكر مىكرد.
همان وقت متوجه شد كه شخص عربى كه سوار بر اسب است به او رسيد و سلام كرد.
بعد پرسيد:
جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرورفتهاى؟
و در چه انديشهاى؟
اگر مساله علمى است بفرماييد شايد جواب را بدانم.
سيدبحرالعلوم فرمود:
در اين باره فكر مىكنم كه چطور مىشود خداوند، اين همه ثواب به زائرين و گريهكنندگان بر حضرت سيدالشهداء علیهالسلام مىدهد؟
مثلا در هر قدمى كه در راه #زيارت برمىدارد، ثواب يك #حج و يك #عمره در نامه عملش نوشته مىشود و براى يك قطره اشك، #تمام #گناهان #صغيره و #كبيرهاش آمرزيده مىشود.
آن سوار عرب فرمود:
تعجب نكن !
من براى شما مثالى مىآورم تا مشكل حل شود.
«سلطانى به همراه درباريان خود به شكار رفت.
در شكارگاه از همراهيانش دور افتاد و به سختى فوق العادهاى افتاد و بسيار گرسنه شد.
خيمهاى را ديد و وارد آن خيمه شد.
در آن سياه چادر، پيرزنى را با پسرش ديد.
آنان در گوشه خيمه، گوسفندی داشتند و از راه مصرف شير اين گوسفند، زندگى خود را مىگرداندند.
وقتى سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولى به خاطر پذيرايى از میهمان، آن گوسفند را سربريده و كباب كردند، زيرا چيز ديگرى براى پذيرايى نداشتند.
سلطان شب را همان جا خوابيد و روز بعد، از ايشان جدا شد و به هر طورى كه بود خود را به درباريان رسانيد و جريان را براى اطرافيان نقل كرد.
در نهايت از ايشان سؤال كرد:
اگر بخواهم پاداش ميهماننوازى پيرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملى بايد انجام بدهم؟؟؟!!!
يكى از حضار گفت: به او ۱۰۰ گوسفند بدهيد.
ديگرى كه از وزراء بود، گفت: ۱۰۰۰ گوسفند و ۱۰۰ اشرفى بدهيد.
يكى ديگر گفت: فلان مزرعه را به ايشان بدهيد.
سلطان گفت:
هر چه بدهم كم است، زيرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم، آن وقت مقابله به مثل كردهام.
چون آنها هرچه را كه داشتند به من دادند، من هم بايد هرچه را كه دارم به ايشان بدهم تا سر به سر شود.
بعد سوار عرب به سيد فرمود:
حالا جناب بحرالعلوم، حضرت #سيدالشهداء(ع) هرچه از #مال و #منال و #اهل و #عيال و #پسر و #برادر و #دختر و #خواهر و #سر و #پيكر داشت همه را در راه خدا داد.
پس اگر خداوند به زائرين و گريه كنندگان، آن همه اجر و ثواب بدهد نبايد تعجب نمود.
چون خداوند كه خدائيش را نمىتواند به سيدالشهداء(ع) بدهد، پس هر كارى كه مىتواند انجام مىدهد.
يعنى باصَرف نظر از مقامات عالى خودش، به زوار و گريه كنندگان آن حضرت؛ درجاتى عنايت مىكند و در عين حال اينها را جزاى كامل براى فداكارى آن حضرت نمىداند.
چون شخص عرب اين مطالب را فرمود، از نظر سيدبحرالعلوم غايب شد.
#العبقرى_الحسان، ج ۱ ص ۱۱۹
🏴 🏴 🏴
#اسرار و معارف ، #سرزمین_عرفات :
رحمت و مغفرت بی نهایت الهی در عرفات ، دربرگیرنده همه خطاها و لغزش ها است
حجاج و مهمانان الهی برای انجام مناسک حج :
باید از خانه و زندگی و تعلقات دنیوی خود جدا شوند و خود را به حرم الهی برسانند ،
باید لباسها و زینت های دنیوی خود را کنار گذاشته و با لباس معنوی حج به انجام مناسک بپردازد ،
باید اعمال و رفتار آلوده خویش را کنار گذاشته و دستورات الهی را جامه عمل بپوشاند ،
اکنون که در سرزمین عرفات ، #ضیوف_الرحمن با شناخت و معرفت کافی به دستورات صاحبخانه عمل کرده اند ،
او نیز مهمانان خود را دریای بیکران رحمت و مغفرت خویش قرار داده و هرگونه لغزشی از آنان دیده باشد را با بخشش خود جبران می کند بگونه ای که #تولدی_دیگر برای آنان رقم خواهد خورد
#پیامبراکرم (ص) فرمودند :
هنگامیکه تا غروب آفتاب در #عرفات #وقوف نمودی ، حتی اگر گناهانت به تعداد شنها ، یا به تعداد ستارگان آسمان ، یا قطرات باران بودند ، #خداوند_تو_را_میآمرزد
#وسائلالشیعه ، ج۱۱ ، ص۲۱۹
#امام_صادق علیه السلام فرمودند :
همانا هنگامیکه بنده مؤمن به #حج میرود ، و در #عرفات وقوف مینماید ، اگر گناهان او به تعداد ذرات و سنگریزه های زمین باشد ، از عرفات باز میگردد همانگونه که از مادر #ولادت یافته بود ، و خدا به او میفرماید :
#عمل_خود_را_از_ابتدا_شروع_کن
#بحارالانوار ، ج۹۹ ، ص۳۱۵ ، ح۶
#پیامبراکرم (ص) فرمودند :
از بین #گناهان ، گناهانی هستند که فقط در #عرفات بخشیده میشوند
#بحارالانوار ، ج۹۹ ، ص۵۰ ، ح۴۶