روایت انسان انقلاب اسلامی (اشتراک حس خوب جلسه با یک آدم‌حسابی!) دیدم که می‌شناسمش... اگرچه نادیده! مدت‌ها بود سبزپوش دوست‌داشتنی از نزدیک ندیده بودم نه این‌که نبوده‌باشد، بخت یارم نبود... دیرهنگام خبر داده بودیم و زودهنگام اجابت کرده بود، شاید دوساعتی بیش از قرار هم جلسه طول کشید، با انرژی و روی گشاده جلسه را ادامه داد، خلاف بروکراسی اداری معمول... هم‌سن‌وسال بودیم تقریباً، هر دو ورودی ۷۸، او امام صادق و من شهید بهشتی... برای یک لحظه، شاید اولین‌بار بود احساس کردم می‌توانم دوست داشته باشم من هم #پاسدار باشم! ✳️✳️✳️ اهل دزفول بود و تو بی‌آن‌که قصه را ناسیونالیستی کنی، در ذهنت مرور می‌کردی هرچه دزفولی می‌شناسی، همین‌طور خون‌گرم و دل‌نشین‌اند... از حاج #صادق_آهنگران نازنینِ بی‌بدیل و دکتر #محمدرضا_سنگری متینِ باوقار تا #مهدی_تدینی و #رضا_غیاثی و برداران #آیت و شیخ #مصطفی_محجوب و بسیاری دیگر از دوستان و یارانِ جان... ✳️✳️✳️ اما این دزفولی، #ایرانی بود، شدید! آن‌گونه که باید یک #انقلابی چنین باشد... از نابغه معماری، دکتر #احمد_اصغریان_جدی گفت، نویسنده کتاب #رمز_و_راز_جنگ، از طراحان پل بعثت، از رئیس بیمارستان نیکان تهران گفت، از مجاهدت‌های رئیس وقت بهشت زهراء در ایام کرونا، #سعید_خال، از دانشمند شهید یک‌درصدی، #اصغر_آقامحمدی... یک‌درصدی یعنی جزء یک‌درصد برترین دانشمندان رشته ایمونولوژی(ایمنی‌شناسی) جهان بر اساس گزارش ESI (پایگاه طلایه‌داران علم)! شهید مدافع سلامت... از #امیر_نجات_بخش گفت و #نوید_نجات_بخش سوژه کتاب #تندتر_از_عقربه_ها_حرکت_کن... چه‌قدر خوب بود که محصور در قفس تنگ جناح‌های سیاسی نبود... چه‌قدر خوب بود که بی‌تکلف از انسانیت انسان‌ها حرف می‌زد... ✳️✳️✳️ آه که لذت بردم، چقدر اهل کتاب بود! از کتاب #دریادل گفت، از #خاتون_و_قوماندان، از #نشر_ستاره_ها، از #سعید_محسن_زاده ها و... از #جهادگرد #محسن_ذوالفقاری، از دکتر #ابوذر_یاسری که وزین است و آرام، از نویسندگان کتاب #روایت_قرن، دکتر #رضا_قیومی_پور، نویسنده #ایران_بیست و دکتر #علی_گلی_نام که برای دهه‌هشتادی‌ها جذاب سخن می‌گوید، از #انجمن_روایت_پیشرفت و دکتر #سید_مجتبی_قافله_باشی و... اتاقش پر بود از کتاب‌های خوب! نه مانند کتاب‌خانه‌های نمایشی و فرمایشی اغلب مدیران سرشلوغ جمهوری مظلوم اسلامی، کتاب‌هایی که گاه آن‌قدر تورق شده بودند، ورم کرده بودند! تقریباً کتابی نبود، مگر آن‌که لابه‌لای صفحاتش، یادداشتی، تکمله‌ای، نکته‌ای، چیزی... نوشته بود... انگار دغدغه‌ای جز یافتن و افکندن بذر امید و دمیدن روح غیرت و روایت پیشرفت ایران اسلامی نداشت... و چه‌قدر این خرده‌روایت‌ها لذت‌بخش بود... ✳️✳️✳️ معتقد بود #جهت حرکت انقلاب اسلامی، #شتاب آن و تمام اجزاء تمدنی آن، متعلق به فرهنگی‌ها است و تنها راه غلبه کامل بر دشمن تحقق کامل این امر است... همه چیز برای #فرهنگ است... #سپاه را سازمانی #کاملاً_فرهنگی می‌دانست و قائل بود نمی‌تواند شأن دیگری داشته باشد... و البته رسیدن به این نقطه را نیازمند هم‌افزایی و هم‌فکری... سپاه را در مواضعی #بدهکار بچه‌ها می‌دانست و اعتقاد داشت بلوغ این سازمان و حفظ سپاه‌بودنش به #مردم_داری است... اگر بداریِ مردم را نکند، سپاه نیست...؛ سپاه، #سپاه_مردم است...، با صدای رسا می‌گفت همه جمهوری اسلامی #مردم است، هرمی نیست، فِلَت است، تختِ‌تخت... در این بین تأکید داشت که تنها هیأت است که #صددرصد_مردمی است و هیأت را نمو اجتماعی دین‌داری در جمهوری اسلامی می‌دانست... و شبکه هیأت‌ها را نماد #بلوغ جمهوری اسلامی و نمود #حیات_انقلابی جمهوری اسلامی، طلیعه رسیدن به #نهادمندی و شکوفایی نهاد متناسب با انقلاب اسلامی... ✳️✳️✳️ از درازنای تاریخ گفت و ضرورت #تاریخی_نگری، تاریخ تحولات شیعه، تاریخ تحولات ایران، از بروز و ظهور تاریخی‌نگری در #هیأت، از اتکای راویان دفاع مقدس به سنت هزاروچندصدساله هیأت... از #سنت_روایت... و در این میانه #روایت_پیشرفت انقلاب اسلامی را بیش از آن‌که در پیشرفت دانش و فناوری بداند، در #روایت_نهاد_انقلاب_اسلامی و شاید بیش‌تر و پیش‌تر #روایت_انسان_انقلاب_اسلامی می‌دید... این روایت زبان خاص خودش را لازم دارد، این زبان باید از کام خودش بیرون بیاید... و آن هیأت است، #زبان_هیأت! #روایت_پیشرفت، #زبان_هیأتی می‌خواهد... هیأت محل رشد و تربیت انسان انقلاب اسلامی است، شهداء از بطن هیأت‌ها بیرون آمده‌اند، هیأت‌ها صاحب #شهید هستند، شهیدداده‌اند... #مصطفی_صدرزاده ها، #محسن_حججی ها از دل هیأت‌ها بیرون آمده‌اند... ادامه دارد...

اپیزود دوم: "ای مرد! در میان میدان چه میکنی" شب را تا صبح، بیمارستان بودم. همراهی بیمار را بهانه کردم و تقریبا تا صبح پلک روی هم نگذاشتم. قدم به قدمِ بچه های #هلال_احمر و #سپاه و #نوپو و #نیروهای_مردمی دنبال رئیس جمهور کشور میگشتم. از ناچاری متوسل به رفقای تبریز میشدم. چند باری به #نوید_ناصرِ حوزه هنری زنگ زدم و با #آرش_رضازادهِ خاتم مرتبط شدم و خبرهای #حامد_خسروشاهیِ مردمی‌سازی رو لحظه ای از دست نمی دادم. اما دریغ از یک خبر! در این وانفسای بی‌خبری و سیل صلوات و دعای جمعی، باز شعر پیشتاز بود: "ای مرد! در میان میدان چه میکنی" "عصای موسی هنر" کار خود را کرد و حرف دل را که بغض و نگرانی سد راهش شده بود از مسیر حلقه های اشک راهی گونه نمود. #راوینا را رصد میکردم، آنجا هم خبری نبود روایت ها را که میخواندی، بیشتر میسوختی!! میشد گفت آنچه که در آن ساعات جستجو رخ داد شبیه باز شدن زبان کسی بود که مدت ها توان صحبت از دست داده و الان مجالی برای فریاد و کلام بی لکنت پیدا کرده بود کلی "دوستت دارم های نگفته ای" را می‌توانستی ببینی که یکباره به سمت رئیسی "مظلوم و محجوب" روانه شده بود. گمان میکنم خیلی روی رفاقت زمانه حساب باز کرده بودیم و رئیس جمهور را از قضا و قدر مستثنا نموده بودیم میگفتیم برای تعریف از خوبی ها و دیدن نقاط قوت و بیان تفاوت ها با گذشته فعلا وقت هست... چه روایت ها و اسرار مگویی از #سید_ابراهیم گفته شد... چه طرح هایی کشیده شد... تازه تازه آدم میفهمید این سیدِ غریبِ تنها در میانِ شیطنت دشمن و کج فهمی بعضی از دوستان، چقدر رفیق و دلباخته و عاشق دارد. همه چیز مساعد یک خبر جنجالی بود: "هم اکنون بالگرد حامل رئیس جمهور و همراهان پیدا شد. آیت الله رئیسی دچار جراحات سطحی شده اند اما حال عمومی ایشان رضایت بخش است." اما دریغ... ✍🏻#هادی_سعیدی_فرد 💠@hadisaeedifardd