eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.7هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
3.5هزار ویدیو
15 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ مسئول آموزش: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ مسئول واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
بصیرت.mp3
1.25M
💠 بصیرت 🔹 ما مشكلمان است؛ زیرا انسان كمالش در این است كه هم از اندیشه‌ های علمی ناب برخوردار باشد و هم از انگیزه ‌های صحیح، تا از او صادر بشود؛ این مطلب اول. مطلب دوم این است كه در حوزه‌ ها و دانشگاه ها را به انسان منتقل می ‌كنند، انسان با درس خواندن و با مطالعه كردن، عالم می ‌شود؛ اما این علم بخواهد به انگیزه منتهی بشود و نیروی اجرایی بدن را وادار كند كه عزم پیدا كند اولاً، بعد به دنبال آن عزم كار كند ثانیا،ً این آسان نیست. 🔹 مراكز علمی مثل حوزه ‌ها و دانشگاه ها متولیان جزم ‌اند، می کنند؛ یعنی با برهان، مطلبی را به انسان منتقل می‌كنند و انسان، عالم می ‌شود؛ اما تا این جزم علمی به آن تبدیل بشود و منتقل بشود خیلی طول می ‌كشد. سرّش آن است كه دستگاهی كه عزم را و اراده را و نیت را می ‌سازد آزاد نیست. اگر دستگاهی كه تولید كننده نیت و اراده و عزم و امثال اینها بود آزاد بود، هر عالِمی عادل می ‌شد و هر كسی مطلبی را فهمید فوراً تصمیم می ‌گرفت و عمل می كرد؛ لكن این‌‌چنین نیست. این دستگاه عزم یعنی دستگاه عملی هم از بیرون در منطقه حسّ با یك سلسله علل و عوامل رو به روست و هم از درون است. 🔹 حالا ما چه كنیم كه آن اندیشه‌ هایمان به انگیزه تبدیل بشود و بشویم تا بصیرت پیدا كنیم؟ ما برای اینكه ـ ان‌ شاء ‌الله ـ اهل بصیرت بشویم این بخش های عملی مان را باید كنترل كنیم؛ یعنی آنچه را كه می ‌خوانیم، وقتی عمل بكنیم، در محدوده عمل، این خیلی به ما كمك می ‌كند... @qurantehran
🔻تفسیر سوره مبارکه 🔺 بخش دوم 🌺﴿هَلْ أَتَی عَلَی الْإِنسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُن شَیْئاً مَذْکُوراً﴾؛ حالا انسان فرق می‎کند آدم «و من دونه» این طور بودند هم «کان تامه» دارند هم «کان ناقصه». «کان تامه» درباره کل عالم است که ﴿اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ﴾، این «کان تامه» است. «کان ناقصه» این است که ﴿أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ﴾ هر چه آفرید زیبا آفرید. این طور نیست که به بعضی‎ها کمالات لازم را داده باشد کمالات لازم را به بعضی نداده باشد. هر چیزی، هر امری را لازم داشت خدا به او داد. این ﴿أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ﴾، نه یعنی حُسن ظاهری نظیر طاووس. به خرچنگ هر چه خواست داد. به طاووس هر چه خواست داد. تغذیه او، تنمیه او، تولید او، هر چه که برای خرچنگ لازم بود به او داد، هر چند زیبا نباشد. ﴿ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَی کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلْقَهُ﴾، بعد او را چون به همه امور مجهز کرد به مقصدش هدایت کرد. 🍀﴿هَلْ أَتَی عَلَی الْإِنسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُن شَیْئاً مَذْکُوراً﴾؛ اصرار قرآن کریم بر انسان‎شناسی آن است که در جریان حیات‎شناسی آنها که کم‎اندیش و نزدیک‎بین هستند، چون دورتر از جریان عالم مُلک را نمی‎بینند، گاهی انسان را در حدّ یک حیوانات عادی می‎پندارند، گاهی هم انسان را در حد حیوانات برتر نظیر بوزینه و امثال بوزینه می‎گویند ـ معاذالله ـ انسان قبلش حیوان به نام بوزینه بود و میمون بود و مانند آن... 🌱در جریان خلقت انسان، قرآن بیش از پنجاه مورد از انسان مذمت کرده است و همه این مذمت‎ها به قسمت بدن او برمی‎گردد انسان قتور است، انسان جهول است، انسان ظلوم است، انسان ممسک است، انسان با طمع زندگی می‎کند و مانند آن و مواردی که به عظمت انسان برمی‎گردد این به روح اوست نه به بدن او. 🍃اما همان طوری که قبلا اشاره شد، انسان با نبات مشترک است، انسان با حیوان مشترک است، انسان با جن مشترک است، انسان با فرشته مشترک است، انسان یک سلسله مزایایی دارد که با احدی مشترک نیست. لذا خلیفه خدا باید انسان باشد. ☘حقیقت انسان به جایی می‎رسد که «رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند»و به جز خدا هم نداند، بنابراین اگر ملائکه این سمت را می‎داشتند این حق را و این قدر صلاحیت را می‎داشتند خدا آنها را خلیفه قرار می‎داد، آنها را تعلیم می‎داد، آنها را بلاوسطه شاگرد خود قرار می‎داد. 🌿پنج طایفه در قرآن کریم هست که دلالت می‎کند اینها اسلام دارند، اینها اهل تسبیح‎ و تحمیدند، اینها اهل سجود و اطاعت‎اند. ﴿لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾، ﴿یُسَبِّحُ‏ لِلَّهِ‏ ما فِی‏ السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْض‏﴾، اینها هست. اینها تکوین است نه مسئله تشریع و مسئله درک ظاهری و اینها. 🌴اما انسان نسبت به همه اینها برتری دارد. نسبت به حیوانات اصلاً هیچ شرکت ندارد. انسان نسبت به جن هم افضل است، برای اینکه در جن ما دلیلی نداریم که آنها پیغمبر داشته باشند. درست است مکلف‎اند، پیغمبر برای اینها می‎آید اما از جنس اینها و نوع اینها کسی به مقام نبوت و رسالت رسیده باشد ما دلیلی نداریم. مکلف هستند و کیفر هم می‎بینند اگر گناه بکنند؛ اما از خود اینها پیغمبری داشته باشیم هیچ دلیلی نداریم. پس انسان می‎تواند به مقام نبوت و رسالت برسد و جن نمی‎تواند. ✅ یک بیان نورانی مرحوم شیخ مفید(رضوان الله تعالی علیه) در کتاب شریف أمالی‎ از وجود مبارک امام معصوم(سلام الله علیه) نقل می‎کند فرمود چرا این جا هستی؟ چرا درها باز است چرا نمی‎روی؟ فرمود اگر کسی به حسب ظاهر ایمان بیاورد و عمل صالح نداشته باشد، «مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَلَنْ یَلِجَ مَلَکُوتَ السَّمَاءِ»؛ فرمود درهای ملکوت باز است چرا نمی‎روید؟ چرا ایستادید؟ چرا نشستید؟ این بیان نورانی امام است. 🌾 فرمود: «لَا یَکْمُلُ الْعَقْلُ إِلَّا بِاتِّبَاعِ الْحَقِّ»؛ اگر بخواهیم عقل نظری اندیشه‎ورز کامل بشود، راهش و است. و اگر بخواهیم عقل عملی که «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَان» کامل بشود، راهش است است است است است. فرمود شما یک ذره مشترک بین انسان و حیوان ندارید. ادامه دارد @qurantehran
🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 🔸 راهِ رسیدن به امام زمان(عج) 🌼 ، حضرت مهدی (عج) فرمودند: 🔸 فَيَعْمَلُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ مَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا. 🔸 وَ لِيَتَجَنَّبَ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهِيَتِنَا وَ سَخَطِنَا. 🔸 فَإِنَّ امْرَأً يَبْغَتُهُ فَجْأَةٌ حِينَ لَا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ 🔸لَا يُنَجِّيهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَمٌ عَلَى حَوْبَة. 🔸هر يك از شما بايد به آنچه كه او را به دوستىِ ما نزديك مى‌سازد، عمل كند. و از آنچه كه خوشايند ما نبوده، و خشمِ ما در آن است، دورى گزيند. زيرا به طور ناگهانى انسان را مى‌گيرد، در وقتى كه برايش سودى ندارد، و پشيمانى او را از كيفر ما به خاطر گناهش نجات نمى‌دهد. 📚 بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۷۴ ‌ ‌🌸امام باقر (ع) فرمود: کسی به ولایت و شفاعت ما اهلبیت نمی‌رسد، مگر با و . ‌ 📚 وسائل‌الشّيعه، ج۱۱، ص۱۹۶ 🌸 🍃🌸 @qurantehran 🌸🍃🌸
ايمان راسخ.mp3
1.39M
💠 ایمان راسخ 🔹 اینکه هر کسی انجام دهد به بهشت می رود، چنین چیزی در قرآن نیست؛ فرمود هر کسی عمل صالح داشته باشد _ که این حُسن فعلی است _ ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾. این ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ ملکه است، اینکه اسم فاعل نیست، این صفت مشبهه است به وزن اسم فاعل؛ یعنی ، ملکهٴ راسخهٴ ثابتهٴ اوست، خب وقتی ایمان، بود، انجام واجبات و ترک محرّمات، مستمر است. 🔹 هیچ ‌جا ما نداریم که کسی کار خوب انجام بدهد به بهشت می ‌رود! حتماً حُسن فعلی با حُسن فاعلی همراه است؛ کار خوب، از انسان خوب. کار خوب اگر از کافر باشد، ممکن است بهره های دنیایی داشته باشد؛ ولی به بهشت نمی برند! ﴿وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾؛ نه «آمَنَ»! این ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ صفت مشبهه است نه اسم فاعل و نشانهٴ ثبات و دوام و استقرار است و مقتضای مؤمن بودن، است «بالاستمرار» و است «بالاستمرار». https://eitaa.com/qurantehran
02.Baqara.277.mp3
1.3M
🌸 تفسیر صوتی سوره مبارکه آیه ۲۷۷- استاد 🍃 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ‌ ⬅️ همانا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى نيكو انجام داده‌اند و نماز برپا داشته و زكات پرداخته‌اند، پاداششان نزد پروردگارشان (محفوظ) است و نه ترسى بر آنهاست و نه غمگين مى‌شوند. ✳️اين آيه، برابر رباخواران كه «كفّار اثيم» هستند، سيماى مؤمنان را ترسيم مى‌كند كه انجام داده و را بر پاى مى‌دارند و پرداخت مى‌كنند. تا اشاره به اين باشد كه زمينه‌ى برچيده شدن ربا در جامعه، توجّه به ايمان وعمل صالح واحياى نماز وزكات است. مردم چهار گروهند: 1⃣ گروهى ايمان آورده و عمل صالح انجام مى‌دهند كه اينان «مؤمنانند». 2⃣ گروهى، نه ايمان آورده ونه كار شايسته انجام مى‌دهند كه اينان «كافرانند». 3⃣ گروهى ايمان دارند، ولى عمل صالح ندارند كه اينان «فاسقانند». 4⃣ گروهى ايمان ندارند، ولى اظهار ايمان مى‌كنند و در ظاهر كار نيك انجام مى‌دهند كه اينان «منافقانند». اگر رباخواران از خدا و مردم بريده‌اند، امّا در مقابل، كسانى هستند كه اهل ايمان و عمل صالح بوده و از طريق نماز، با خداوند مرتبط مى‌باشند و با پرداخت زكات با مردم پيوند دارند. https://eitaa.com/qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
◼️ چرا از امام زمان دوریم ؟ ⁉️چرا به امام زمان عجل الله فرجه نمی رسیم؟ 🎙: دکتر رفیعی ━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━ ✳️ بی ‌امام باشی، صید سامری و بلعم باعوراها می‌شوی! 🔻 حتی و ، بدون هدایت‌پذیری از کافی نیست. 💠 وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى؛ٰ (و البته من آمرزنده‌ی آن كسم كه توبه كند و ایمان آورد و كاری شایسته کند، سپس هدایت شود.) (طه، ۸۲) 🔸 آری، اگر ایمان و عمل صالح باشد، ولی انسان در خط هدایت هادیان الهی قرار نگیرد، صید سامری و بلعم باعوراها می‌شود. 👤 📚 از کتاب ترجمه و تفسیر یک جلدی قرآن کریم، ص ۳۱۷ (سوره‌ی ، آیه‌ی ۸۲) https://eitaa.com/qurantehran
💠 دعوت به اتفاق و اتحاد 🔹 این حرف، حرفِ همه انبیاست، فرمود ما به همه گفتیم، به ابراهیم گفتیم، به موسی گفتیم، به عیسی گفتیم، به نوح گفتیم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) كه امّت خود را به دعوت كنید، به دعوت كنید. 🔹 در هر عصر و مصری هم اتفاق در اصول و هم اتفاق در فروع باید باشد، نه اینكه وقتی به زمان خاتم رسیدید اتفاق در اصول و اختلاف در فروع داشته باشید تا [1] دینی شود که هر كسی «كلٌّ عَلی نِحْلَتِه»، این‌ چنین نیست! چون دینی را ذات اقدس الهی امضا می‌ كند كه ایمان به مبدأ و منتها و وحی و نبوّت داشته باشد، یك؛ ﴿آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً﴾،[2] دو و سه؛ این سه مطلب را خدای سبحان در چند جای قرآن فرمود که اینها است؛ ایمان به خدا و مبدأ و معاد و عمل صالح. مستحضرید در عملی صالح است كه مطابق با حجّت عصر باشد، اگر عمل مطابق با حجّت عصر نبود، عمل صالح نیست. نماز با اینكه جزء بهترین مظاهر عبادت است، امروز اگر كسی بخواهد به طرف قدس نماز بخواند، این دیگر عمل صالح نیست؛ با اینكه «جُنَّةٌ مِنَ النَّار»،[3] اگر كسی امروز بخواهد به جای ماه مبارك رمضان یك ماه دیگری را انتخاب كند، دیگر «جُنَّةٌ مِنَ النَّار» نیست؛ عملی صالح است كه مطابق با حجّت عصر باشد. 🔹 امروز دستور تورات نیست، امروز عمل به انجیل عمل صالح نیست، امروز كریم عمل صالح است؛ زیرا حجّت عصر این است! در هر عصر و مصری به مردم آن عصر و به رهبران آن عصر فرمود که در اصول و شریعت متّحد باشید، تا می ‌رسید به حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) که فرمود در اصول و در فروع با هم متحد باشید، نه اینكه در اصول متّحد باشید و در فروع هر كسی بر مذهب خودش؛ حالا كسی بی راهه می ‌رود و جِزیه می‌دهد در دنیا ممكن است مشكل خودش را حل كرده باشد و در امان باشد ولی در قیامت مشكل او حل نخواهد شد، چون عمل او عمل صالح نیست. بنابراین این سخن جزء است كه اختلاف یك تیغ تیزی است، كاری به خانه و زندگی آدم ندارد، بلکه به دین كار دارد كه «فَإِنَّهَا الْحَالِقَةُ لِلدِّینِ».[4] [1]. پلورالیسم (Pluralism) از واژه پلورال (Plural) كه در زبان انگلیسی به معنای جمع است برگرفته شده و معنای آن در لغت، تعدد و تكثر است. در كلیسای مسیحی برای افرادی كه چند شغل هم زمان داشته اند، پلورالیست گفته می شده است. پلورالیسم در اصطلاح معانی متعدد و گوناگونی دارد كه یافتن قدر مشترك برای جملگی آنها را دشوار می سازد؛ با این حال شایع ترین معنای پلورالیسم، تعدد و تكثر ادیان حق است. [2]. سوره بقره, آیه62؛ سوره مائده, آیه69. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص19. [4]. دعائم الإسلام، ج‏2، ص352. https://eitaa.com/qurantehran