🔰 #پرونده | «چهار گفتار» #معرفی_کتاب 📝 اگر می‌خواهید به‌صورتی مختصر و مفید با نگاه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در زمینه‌ی تحلیلِ «نهضت #عاشورا» آشنا شوید و بحث های اصلی ایشان در زمینه‌ی حرکت امام حسین (علیه السلام) را مطالعه کنید کتاب «چهار گفتار» یک پیشنهاد خوب برای شماست. کتابی که در ۱۳۰ صفحه و با روایی و بیانی جذاب مخاطب را با ابعاد حادثه‌ی عظیم کربلا آشنا می‌کند. 🔸موضوعاتی چون: هدف قیام #کربلا، درس اصلی در حرکت و قیام امام حسین (علیه السلام)، نقش خواص در جبهه‌های حق و باطل، نمونه‌ای از انحراف عوام بر اثر بی‌بصیرتی، غفلت و دنیادوستی #خواص و... از جمله مباحث خواندنی این کتاب است. #بهار_کتاب @rahbari_plus

🏴 #بازخوانی | نهضت حسینی ▪️ رهبر معظم انقلاب: «اگر در جامعه‌ی ما، عشق به امام حسین(ع) و یاد او و ذکر مصایب و حوادث #عاشورا معمول و رایج نبود، معلوم نبود که نهضت [انقلاب #اسلامی] با این فاصله‌ی زمانی و با این کیفیتی که پیروز شد، به پیروزی میرسید.» ۱۳۶۸/۰۵/۱۱ #عزت_حسینی @rahbari_plus

🔰 #معرفی_کتاب | آه سوزان بر صفحات کتاب - ۱ 📝 «خط رهبری» به مناسبت ایام اربعین در این یادداشت به قلم «عطیه کشتکاران» به معرفی کتاب مقتل لهوف سیدابن‌طاووس پرداخته است. 🔸 در کنج یکی از #روضه‌ های زنانه جاگیر شده بودیم. زن‌های مشکی پوش در جهات مختلف چپ و راست جوری نشسته بودند که تا جای ممکن با سخنران چشم در چشم نشوند. سخنران روحانی جوانی بود که با استواری و حزن ذکر مصیبت می‌کرد. هرچه به اوج مصائب #عاشورا نزدیک‌تر می‌شد صدای آه و هق‌هق زنان از گوشه و کنار بیشتر به گوش می‌رسید. ولی ما هر چند دقیقه یک‌بار رو برمی‌گرداندیم و نگاه متعجبمان به هم گره می‌خورد. روضه‌خوان یک‌نفس شور و حرارت به جمع می‌پاشید و حاضران با دستمال‌کاغذی و نفس‌های بریده آتش برافروخته شده درون را خاموش می‌کردند. 🔹 بعد از مجلس نمی‌دانستیم سراغ سخنران برویم، میزبان را سهیم بدانیم یا نظارت نهادهای دینی را خطاب قرار دهیم که بساط شورآفرینی‌های بی‌مورد مجالس #ذکر_مصیبت کم شود، یا سراغ خودمان برویم که بتوانیم نقل قول‌های معتبر و غیرمعتبر واقعه عاشورا را از هم بازشناسیم. 🔸 ترجیح من آن بود که از خودم شروع کنم، بنشینم پای صحبت‌های منبری شناخته شده‌ای که فقیه و عارف و مورد احترام همه است: «کسی که برای گریه گرفتن و گرم کردن مجلس حرف نمی‌زند و عباراتش استوار است و متقن.» ( ۱۳۷۴/۰۳/۱۹، بیانات در خطبه های نمازجمعه) 🔹 این عالم و ذاکر اهل بیت (علیهم السلام) که همه او را به نام سید بن طاووس می‌شناسند هشت قرن پیش از این دنیا رخت بسته، اما کتابی از خود به یادگار گذاشته که چندین قرن است از شیعیان و محبان حضرت حسین (علیه‌السلام) اشک می‌گیرد و به آنها معرفت می‌بخشد. * چرا لهوف مقتل متفاوتی است؟ 🔸 #لهوف یعنی آه سوزان، مختصر و جانکاه! اسم کامل کتاب به زبان عربی أللُّهوف عَلى قَتْلَى الطُّفوف است، آه و افسوس بر کشتگان کربلا. مقتل‌نویسی سنت دیرینه‌ای است. مقاتل مهم‌ترین منبع سخنران‌ها و مداح‌هاست و به همین دلیل به‌خوبی می‌توانند سمت و‌ سوی مجالس وعظ و عزا را تعیین کنند. 🔹 مقاتل از آن جهت که می‌خواهند منبع غیرقابل خدشه‌ای باشند عمدتا حجیم و مفصل نوشته می‌شوند. این میان اگر مقتلی بتواند با کلمات چکیده‌تر به‌درستی از عهده #روایت وقایع عاشورا برآید، مزیت خاصی خواهد داشت. سید بن طاووس که این مشکل را حس کرده بود در مقدمه لهوف می‌گوید تصمیم گرفت مقتلی بنویسد که حتی بشود در مسافرت‌ها و زیارت‌ها آن را به همراه داشت و فرصت مطالعه آن را پیدا کرد. و در کنار کتب دیگر او با نام‌های مصباح‌الزائر و جناح المسافر قابل استفاده باشد. او برای مختصر شدن کتاب، سلسله اسناد روایات را حذف کرده و تنها آخرین راوی یا منبع روایت را ذکر نموده و از نوشتن مطالب اغراق‌آمیز خودداری کرده است. 🔸 از این جهت است که #رهبر_انقلاب سال ۷۷ در خطبه‌های نماز جمعه‌ای که مصادف با روز عاشورا بوده در وصف نگارنده این مقتل گفته‌اند: «ایشان اوّلین مقتل بسیار معتبر و موجز را نوشت. البته قبل از ایشان مقاتل زیادی است. استادشان ـ ابن نَما ـ مقتل دارد، «شیخ طوسی» #مقتل دارد، دیگران هم دارند. مقتل‌های زیادی قبل از ایشان نوشته شد؛ اما وقتی «لهوف» آمد، تقریباً همه آن مقاتل، تحت‌الشّعاع قرار گرفت. این مقتلِ بسیار خوبی است؛ چون عبارات، خیلی خوب و دقیق و خلاصه انتخاب شده است.» (بیانات در خطبه‌های نمازجمعه. ۱۳۷۷/۰۲/۱۸) 🔹سید بن طاووس عالم پراثری است. او حدود پنجاه کتاب نگاشته است. به علت سجایای اخلاقی بسیار، تقوا و مراقبه فراوان و حالات عرفانی سید بن طاووس به او جمال العارفین هم می‌گفتند و حتی برخی معتقدند که وجهه عرفانی او در تقسیم‌بندی کتاب لهوف نیز موثر بوده. لهوف کتابی تأثیرگذار، خوش‌خوان و تأثربرانگیز است. چاشنی‌های ادبی در متن این اثر خودنمایی می‌کند. شیوه این کتاب، نرم‌نگاری و بهره‌گیری از شعر در متن است و به صورت داستانی وقایع را بیان کرده که الگویی برای نویسنده کتاب «روضةالشهداء» نیز بوده است. بیان نرم کتاب موجب شده که بتوان آن را به صورت #مرثیه نیز خواند. این مقتل از سه بخش تقسیم شده که نویسنده هر کدام از آنها را یک «مسلک» نامیده است. @rahbari_plus

🔰 #خبر | سیدحسن نصرالله: هیهات منا الذله 🔹ما سخنان امام حسین (ع) در روز #عاشورا را برای رژیم صهیونیستی بازخوانی می کنیم که هیهات منا الذله. 🔸فرار میلیون ها نفر در اسرائیل به سمت پناهگاه ها نشان از توازن قوا بین حزب الله و رژیم صهیونیستی است؛ ما از توازن #قدرت_خون در مقابل قدرت رژیم صهیونیستی صحبت می کنیم. 🔹ما برای خود، #حق پاسخ و واکنش را در هر لحظه و مکانی قائل هستیم. 🔸عملیات امروز یکشنبه تنها بخشی از پاسخ به #ترور حاج فؤاد است و به زودی تکمیل خواهد شد. 🔹تأکید می کنیم که آرزوی اسرائیل برای خاموش کردن جبهه های پشتیبانی #غزه در لبنان، یمن و عراق، توهمی بیش نیست. @rahbari_plus

🔰 #بازخوانی | مقاومت آگاهانه - ۲ #پیشوایان_هدایت: 0⃣1⃣ امام حسین(علیه‌السّلام)، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن(ع) بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک - از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها - به امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر». هیچ‌کس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود، این #صلح انجام نمیگرفت. نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن(علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین(علیه‌السّلام) تنها امیر: بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام میگرفت و صلح میشد. ۱۳۶۹/۰۱/۲۲ 1⃣1⃣ صلح به‌معناى سازش و تسلیم نیست؛ صلح امام حسن به‌معناى متارکه‌ موقّت #جنگ است براى آمادگى جهت ضربت زدن قاطع‌تر... مسئله میان امام و معاویه مسئله‌ى منازعه‌ى میان دو مدّعى سلطنت و حکومت نبود؛ منازعه‌ى دو فکر بود... این مبارزه مال سال چهلم هجرى نبود، عبارت بود از همین صف‌بندى میان پیغمبر و میان کفّار و مشرکین، که رأسشان و مهم‌ترین رکنشان کفّار قریش بودند و در رأس آنها ابوسفیان. این همان مبارزه است. (کتاب دو امام مجاهد، صص۱۱و۱۲) 2⃣1⃣ اگر امام مجتبی‌ این صلح را انجام نمی‌داد، آن اسلام ارزشی نهضتی باقی نمی‌ماند و از بین می‌رفت؛ چون معاویه بالاخره غلبه پیدا می‌کرد. وضعیت، وضعیتی نبود که امکان داشته باشد امام حسن مجتبی‌ (علیه‌السلام) غلبه پیدا کند. همه‌ی عوامل، در جهت عکس غلبه‌ی امام مجتبی‌ (علیه‌السلام) بود. معاویه غلبه پیدا می‌کرد؛ چون دستگاه #تبلیغات در اختیار او بود. چهره‌ی او در اسلام، چهره‌یی نبود که نتوانند موجه کنند و نشان بدهند. اگر امام حسن(ع) صلح نمی‌کرد، تمام ارکان خاندان پیامبر(ص) را از بین می‌بردند و کسی را باقی نمی‌گذاشتند که حافظ نظام ارزشی اصیل اسلام باشد. همه چیز بکلی از بین می‌رفت و ذکر اسلام برمی‌افتاد و نوبت به جریان #عاشورا هم نمی‌رسید. ۱۳۶۹/۰۱/۲۲ 3⃣1⃣ اگر امام مجتبى کشته میشد، امروز از اسلام یا نامى نبود یا اگر نامى بود، شخصیّت اوّل اسلام معاویةبن ‌ابى‌سفیان بود. و شما میدانید اسلامى که شخصیّت اوّلش و مرد اوّل یا دوّمش معاویةبن ‌ابى‌سفیان باشد، یعنى آن اسلامى که پشتوانه‌ى #ظلم است، آن اسلامى که پشتوانه‌ى قدرتهاى جبّار و طاغى و غاصب است؛ آن‌چنان اسلامى براى بشریّت باقى میماند. (کتاب دو امام مجاهد، ص۹۸) 4⃣1⃣ بنده در قضایای تاریخ اسلام این مطلب را مکررا گفته‌ام که، چیزی که امام حسن مجتبی علیه‌السلام را شکست داد، نبودن تحلیل سیاسی در مردم بود. مردم، #تحلیل_سیاسی نداشتند... والا همه‌ی مردم که بی‌دین نبودند. تحلیل سیاسی نداشتند. یک شایعه دشمن می‌انداخت؛ فورا این شایعه همه جا پخش می‌شد و همه آن را قبول می‌کردند! ۱۳۷۲/۰۸/۱۲ 5⃣1⃣ اگر بنا بود امام مجتبی‌ (علیه‌السلام)، جنگ با معاویه را ادامه بدهد و به شهادت خاندان پیامبر منتهی بشود، امام حسین(ع) هم باید در همین ماجرا کشته می‌شد، #اصحاب برجسته هم باید کشته می‌شدند، «حجربن‌عدی»ها هم باید کشته می‌شدند، همه باید از بین می‌رفتند و کسی که بماند و بتواند از فرصتها استفاده بکند و اسلام را در شکل ارزشی خودش باز هم حفظ کند، دیگر باقی نمی‌ماند. این، حق عظیمی است که امام مجتبی‌ (علیه‌الصلاةوالسلام) بر بقای اسلام دارد. ۱۳۶۹/۰۱/۲۲ 6⃣1⃣ امام حسن جنگ نظامی را - با آن دشمنی که قبلا باید افشا بشود و سپس با آن مبارزه بشود - متوقف کرد تا جنگ سیاسی، جنگ فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و جنگ اسلامی خود را با او شروع بکند. ... امام حسن زمینه‌ساز عاشورا و تداوم امامت در #شیعه بود. ۱۳۶۴/۰۳/۱۷ 7⃣1⃣ حقیقت را باید همه بفهمند و بدانند که صلح امام مجتبی‌(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، همان‌قدر #ارزش داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین(علیه‌الصّلاةوالسّلام) ارزش داشت. و همان‌قدر که آن شهادت به اسلام خدمت کرد، آن صلح هم همان‌قدر یا بیشتر به اسلام خدمت کرد. ۱۳۶۹/۰۱/۲۲ @rahbari_plus