eitaa logo
روش سنتیِ تحصیل علوم حوزوی
2.3هزار دنبال‌کننده
412 عکس
59 ویدیو
65 فایل
ارتباط با ما در ایتا: 🆔 @almoftagher آدرس کانال آرشیو دروس در ایتا: 🆔 https://eitaa.com/raveshsonnati2 آدرس کانال آرشیو دروس در تلگرام: 🆔 https://t.me/raveshsonnati2 آدرس وبلاگ برای دانلود صوت‌های درسی: 🆔 http://raveshsonnati.blog.ir/
مشاهده در ایتا
دانلود
✔️ قال امیرالمومنین علیه السلام 💥 الْفِتْنَةُ يَنْبُوعُ الْأَحْزَان 1⃣ ترجمه 🔹فتنه چشمه اندوه‌هاست. 2⃣اعراب 🔹الفتنه: بر وزن غلمه، داراى معانى متعدد است: ۱. امتحان ۲. ضلال ۳. هرج و مرج. در قرآن است: 🔸«وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَة» 🔸«وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِين» 🔸«وَ اخْتارَ مُوسى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِيَّايَ أَ تُهْلِكُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَ تَهْدِي مَنْ تَشاءُ أَنْتَ وَلِيُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْغافِرِين» 🔹ينبوع: بفتح ياء به معناى چشمه و بر ينابيع جمع بسته می‌شود. 🔹الاحزان: جمع حزن بضم و سكون چون قفل و اقفال يا جمع حزن به دو فتح، چون فرس و افراس بمعناى اندوه‌ها. 3⃣ معنى 🔹مراد آن است كه فتنه چون چشمه می‌جوشد و اندوه‌ها از او پديدار می‌گردد زيرا در فتنه مال‌ها غارت می‌شود، و آبروها ريخته می‌شود، و عورتها كشف می‌گردد، و حرمت‌ها هتک می‌شود و خون‌ها هدر می‌رود. از اين رو در قرآن در موردى گفته: «وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ... وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ» به ويژه فتنه‌ای كه آسيبش همگانى است كه فرمود: «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً» و نيز گفته: «لا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطانُ» و خلوص از فتنه ممكن نيست يعنى امتحان، پس بايد از خدا نيكوئى امتحان را تمنى كرد. 🔹كاتب حروف گويد: 🔸پرهيز پسر كه فتنه برپا نكنى 🔸موجى تو فزون به موج دريا نكنى 🔸درياى جهان پر است از موج بلا 🔸سر چشمه فتنه را دگر وا نكنى 📚 شرح ۱۱۰ کلمه از کلمات امیرالمؤمنین علیه السلام ص ۸۱، ۸۲. 👉 @raveshsonnati
🔻حیطه روانی - حرکتی ↪️ 2⃣ اجرای مستقل 🔹یادگیرنده در این مرحله می‌تواند بدون کمک دیگران و بدون مشاهده و تقلید از حرکات آنها به طور مستقل کاری را انجام دهد؛ مثل کودکی که پس از چند بار تقلید کردن می‌تواند کلمات را خودش بر زبان آورد؛ اما این حرف زدن با خطا و اشتباه همراه است؛ همچنین آموزنده‌ای که پس از یک یا دو بار تقلید از مربی خود در سُر خوردن روی آب، می‌تواند خودش به تنهایی این حرکت را انجام دهد؛ اما ممکن است اشتباهاتی در همین حرکت ساده داشته باشد. 3⃣ دقت 🔹اگر یادگیرنده بتواند حرکت را به طور مستقل بدون اشتباه و با دقت و درستی انجام دهد، به سطح دقت رسیده است؛ مثل کسی که می‌تواند با رعایت احتیاط روی دوچرخه بنشیند و مسافت کوتاهی را بدون افتادن طی کند، یا معلمی مبتدی که می‌تواند بدون خطا چند هدف درسی در حیطه شناختی بنویسد. 4⃣ هماهنگی 🔹حرکات کسی که می‌تواند چندین حرکت را بدون خطا، با دقت و سرعت به طور هماهنگ و مسلط انجام دهد، به مرحله هماهنگی رسیده است؛ مانند دوچرخه سواری که می‌تواند به راحتی سوار دوچرخه شده، مسافتی طولانی را با هماهنگی چشم‌ها و دست‌ها و پاها و اندام خود بدون خطا طی کند، یا شناگری که می‌تواند با تسلط، حرکات دست و پا و سر و بدن خود را به طور هماهنگی تنظیم کرده، شنا کند، و یا معلمی که می‌تواند با مهارت وارد کلاس شود و به اقتضای هر موقعیت و ماده درسی مخصوص، روش مناسب آن را انتخاب، و با تسلط آن را اجرا کند. ↩️ ادامه دارد. 📚 روش تدریس (هادی رزاقی) ص۷۰ - ۷۱. 👉 @raveshsonnati
↪️🔹عالمانی که راهنمایان و روشنگران حوزهها به شمار می روند، طریقه رسیدن به این قلّه عالی را اجتهاد معرفی کرده‌اند. 🔹به جرأت می‌توان گفت قلب تپنده حیات علمی حوزه در پاسخ به جمیع مطالبات علمی جامعه، همین گوهر گران بهای اجتهاد است. اجتهاد به عنوان مقصد نهایی مجموعه حوزه در نظر گرفته شده و برنامه‌های متناسب با آن از سوی بزرگان تهیه و تدوین گردیده است. 🔹نگاهی به مجموع برنامه‌های علمی حوزه، بیانگر این جهت گیری اصلی حوزه است. برنامه‌های گنجانده شده در این مسیر یا به گونه‌ای مقدّمه اجتهاد است و یا خود به صورت مستقیم مربوط به اجتهاد است. 🔹اجتهاد در منظر این بزرگان تلاشی علمی و نظام مند است که از تفکر و تدّبر در ادلّة معتبر آغاز شده و به فهم عمیق از دین منتهی می‌شود. درست است که اجتهاد یک تلاش است ولی این عملکرد ریشه در توانایی‌های فردی مجتهداست. 🔹به دیگر بیان حقیقت اجتهاد یک قدرت بر استنباط است گر چه ظهور و بروز پیدا نکند. 🔺با توجه به مطالب یاد شده تفقّه شاخصه اصلی حوزه و حوزویان است و اجتهاد به عنوان طریقی انحصاری برای تفقّه پیش روی آن ها قرار دارد. البته میزان برخورداری از این توانایی در میان افراد مختلف گوناگون است و نمی‌توان تمام مراتب آن را از تمامی طبقات حوزویان انتظار داشت. این توانایی گاهی اوقات در حدّ حوزه خاصی از علوم و گاهی در مقیاسی کوچک‌تر به برخی گزاره‌های یک علم خاص محدود می‌شود. آن چه در این بین مهم و ضروریست کسب این توانایی است هر چند کارایی آن محدود و جزئی باشد. از این گذار طلبه‌ای که در حوزه علمیه شرف حضور دارد، کسب این توانایی را باید به عنوان وظیفه‌ای برای خود تلقی کند. محرومیت از این توانایی سبب می‌گردد که طلبه وجودی مستقل نباشد و تنها به عنوان یک مقلّد به ترویج بیانات دیگران بپردازد. 🔹دانشمندان در گستره‌های علمی دیگر نیز این تکاپو را برای بقاء خود ضروری دانسته و به گونه‌ای اجتهاد را شریان حیاتی خود قلمداد می‌کنند. در فضای حاکم بر ادبیات حوزویان، اجتهاد واژه‌ایست که در بردارنده این حقیقت به شمار می رود. لکن تفاوتی که بین حوزه و سایر مجموعه‌ها وجود دارد این است که آن‌ها به جای واژه اجتهاد از واژه تحقیق و پژوهش استفاده می‌کنند. 🔹پژوهش در کاربرد امروزی خود به دنبال دستیابی به همان توانایی یاد شده است. بر همین اساس می‌توان پژوهش را مقوّم اصلی حوزه‌ها دانست و ضعف و رکود در این ناحیه را، تهدیدی برای حیات مجموعه حوزه دانست. در نتیجه مثل پژوهش برای حوزه بسان حرکت برای موج است. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati
#دروس_ادبیات_عرب #علوم_العربیة (صرف) #استاد_شیرنگی جلسه: ۲۷ 👉 @raveshsonnati
2⃣ علم کلام 🔻مقطع آشنایی «مقدماتی» 🔹الباب الحادی عشر نوشتۀ علامه حلّی 🔹عقائد الإمامیّة نوشتۀ محمد رضا مظفر 🔻شروح و حواشی: 🔹باب حادی عشر 🔸النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر نوشتۀ فاضل مقداد سیوری 🔸مفتاح الباب نوشتۀ ابوالفتح بن مخدوم حسینی 🔹عقائد مظفر 🔸الفوائد البهیّة فی شرح عقائد الإمامیّة نوشتۀ محمد جمیل حمود 🔸بدایة المعارف الإلهیّة فی شرح عقائد الإمامیّة، نوشتۀ آیت الله محسن خرّازی دامت إفاضاته 🔻مقطع یادگیری «متوسّطه» 🔹قواعد المرام فی علم الکلام نوشتۀ کمال الدین میثم بحرانی 🔹محاضَرات فی الإلهیّات «تلخیص الإلهیّات لآیة الله السبحانی دامت إفاضاته» نوشتۀ استاد علی ربّانی گلپایگانی دام ظله. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati
🔹معانی باب افعال 🔸فصل اول: معانی صحیح 7⃣ اعطاء‌ 🔻تذکر چند مطلب: 1⃣ مقصود از اعطاء در قسم اخیر (لازم) معنای عام است که شامل انبات و اثمار و امطار و مانند آن می‌شود چون هر کدام از آنها نوعی اعطاء است مثلاً احلفت الارض به معنای انبتت الحلفاء که نوعی گیاه است می‌باشد. 🔸(و مثلِ آرطَ و اَثغم و اَدرم و اَذرق و اَصنی و اَفعال و اَغرز و اَرتع و اَشاع و اَنجل و اورس و احلف و احاج و امحی و العّ و اودس،‌ همه از این قسمند (انبات).) 🔹و اثلجت السماءُ به معنای: امطرت الثلج (برف) است. 🔸(و مثلِ اغبّ و اغبی و ارذّ و ارشّ که همه از قسم امطارند.) 🔹و ارمخ النخل به معنای أثمر الرِّمَخَ که نوعی خرماست بوده و اخلّت النخلة به معنای اطلعت الخَلال (اول خرما) می‌باشد (و مثلِ اَلْدس.) که اطلاع همان شکوفه‌دادن است و اضحکت النخلة به معنای اخرجت الضَّحک (شکوفه درخت خرما) می‌باشد. (و مثلِ اعقّ.) که همه این بیانات عبارات مختلفی هستند از یک حقیقت که همان اعطاء و ایتاء و اخراج می‌باشد. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati
🔴 زیارت امام رضا در دوران شریف مرتضی اعلی الله مقامه 🔹...و مما يمكن الاستدلال به على ذلك أن اللَّه تعالى قد ألهم جميع القلوب و غرس في كل النفوس تعظيم شأنهم و إجلال قدرهم على تباين مذاهبهم و اختلاف دياناتهم و نحلهم. 🔹و ما اجتمع هؤلاء المختلفون المتباينون مع تشتت الأهواء و تشعب الآراء على شيء كإجماعهم على تعظيم من ذكرناه و اكبارهم انهم يزورون قبورهم و يقصدون من شاحط البلاد و شاطئها مشاهدهم و مدافنهم و المواضع التي وسمت بصلاتهم فيها و حلولهم بها و ينفقون في ذلك الأموال و يستنفدون الأحوال. 🔹فقد أخبرني من لا أحصيه كثرة أن أهل نيسابور و من والاها من تلك البلدان يخرجون في كل سنة الى طوس لزيارة الامام أبي الحسن علي ابن موسى الرضا صلوات اللَّه عليهما بالجمال الكثيرة و الأهبة التي لا توجد مثلها الا للحج الى بيت اللَّه. و هذا مع المعروف من انحراف أهل خراسان عن هذه الجهة و ازورارهم عن هذا الشعب. 🔹و ما تسخير هذه القلوب القاسية و عطف هذه الأمم البائنة الا كالخارق للعادات و الخارج عن الأمور المألوفات، و الا فما الحامل للمخالفين لهذه النحلة المنحازين عن هذه الجملة على أن يراوحوا هذه المشاهد و يغادوها و يستنزلوا عندها من اللَّه تعالى الأرزاق و يستفتحوا الأغلال و يطلبوا ببركاتها الحاجات و يستدعيه و الا فعلوا ذلك فيمن يعتقدونهم، و أكثرهم يعتقدون إمامته و فرض طاعته، و أنه في الديانة موافق لهم غير مخالف و مساعد غير معاند. 📚 رسائل الشريف المرتضى، ج۲، ص: ۲۵۳ تا ۲۵۴. 🔺(سایت بررسی‌های تاریخی) 👉 @raveshsonnati
✔️ قال امیرالمؤمنین علیه السلام: 💥الْعِلْمُ يُنْجِيكَ الْجَهْلُ يُرْدِيك 1⃣ ترجمه 🔹دانش نجات می‌دهد تو را و نادانى هلاک می‌سازد تو را. 2⃣ اعراب 🔹العلم: مراد مطلق دانش است به ويژه علم دين. 🔹ينجيک: مضارع انجى يعنى نجات می‌دهد تو را. 🔹يرديک: مضارع اردى مشتق از ردى به معناى هلاک می‌سازد تو را. 🔺و در اين كلام صنعت طباق و موازنه و مقابله هر سه موجود است. 3⃣ معنى 🔹مراد آن است كه دانش مايه نجات، و باعث ايمنى از هر زحمت و رنج، و نادانى سبب هلاک و دچار شدن به هر شدّت و كلفت است و هر رحمت و راحت و سعادت و نعمت ناشى از دانش است و هر زحمت و شدت و شقاوت و نقمت حاصل از نادانى است، پس براى نجات از هر غرقاب، در طوفان عالم بايد دانش آموخت، و براى دورى از هر گونه هلاک و وبال، جهل را بايد از خود دور كرد؛ زيرا جهان چون دريا و شخص در او چون غوّاص است. علم چون دانستن غواصى و جهل چون ندانستن اوست؛ ازاين رو در لسان شريعت به تحصيل علم تأكيد و اصرار و تحريص فراوان شده، و گفته: «اطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنَ الْمَهْدِ إِلَى اللَّحْد» يا «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِ مُسْلِم» يا «اطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّينِ» يا «إِنْ الْعِلْمِ حَيَاةِ الْقُلُوبِ مِنْ الْجَهْلِ، وَ ضِيَاءُ الْأَبْصَارُ مِنْ الظُّلْمَةِ، وَ قُوَّةَ الْأَبْدَانِ مِنْ الضَّعْفَ، يَبْلُغَ بِالْعَبْدِ مَنَازِلَ الْأَخْيَارِ، وَ مَجَالِسِ الْأَبْرَارِ، وَ الدَّرَجَاتِ الْعُلَى فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ، الذَّكَرِ فِيهِ يَعْدِلُ بِالصِّيَامِ، وَ مدارسته بِالْقِيَامِ، بِهِ يُطَاعُ الرَّبِّ وَ يَعْبُدُ، وَ بِهِ تُوصَلُ الْأَرْحَامِ، وَ يَعْرِفُ الْحَلَالَ مِنَ الْحَرَامِ، الْعِلْمِ إِمَامٍ الْعَمَلِ وَ الْعَمَلِ تَابَعَهُ، يلهم بِهِ السُّعَدَاءَ وَ يُحَرِّمْهُ الْأَشْقِيَاء فَطُوبَى لِمَنْ لَمْ يُحَرِّمْهُ اللَّهِ مِنْهُ حَظُّه.» و تو را اين مقدار كافى است. 🔹كاتب حروف گويد: 🔸گيتى كه سراى علل و اسبابست 🔸دانائى و جهل تو همى زين بابست 🔸علمت سبب نجات از طوفانست 🔸جهلت سبب هلاک در غرقابست 📚شرح ۱۱۰ کلمه از کلمات امیرالمؤمنین علیه السلام، ص ۸۳، ۸۴. 👉 @raveshsonnati
🔻حیطه روانی - حرکتی 5⃣ عادی شدن 🔹کامل‌ترین سطح از سطوح حیطه روانی - حرکتی، سطح عادی شدن است. یادگیرنده در این سطح به اندازهای تغییر می‌کند که به راحتی و به طور خودکار می‌تواند یک مهارت را با تسلط اجرا کند و به این کار عادت کرده است. چنین شخصی در هنگام اجرای عمل، نیازی به فکر کردن و دقت ندارد و اعصاب و عضلاتش به طور خودکار و هماهنگ و بدون شک و تردید، به فعالیت می‌پردازند؛ مانند راننده ای که در حین رانندگی و کنترل فرمان و گاز و ترمز و دنده و کلاج و آینه، می‌تواند با همراهان خود صحبت کند و حتی درباره موضوع خاصی بیندیشد. سخن گفتن نیز خود از مهارت‌های پیچیده انسان است که وقتی عادی شود، انسان می‌تواند بدون فکر و تأمل درباره کلمات و دستور زبان و چگونگی حرکت دادن زبان و لب‌ها به راحتی سخن بگوید و حتی در حال سخن گفتن به کارهای دیگر نیز بپردازد. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati
#آشنایی_با_مهارت_های_عمومی_پژوهش #فصل_اول_کلیات_پژوهش #مراحل_پژوهش ↪️🔹در جدول زیر کل روند پژوهش به صورت اجمالی بیان شده است. این روند از یافتن موضوعی برای پژوهش آغاز و به ارائه نتایج به دست آمده ختم می‌شود. 🔹ان شاءالله به مرور مطالب این جدول به تفصیل مطرح خواهد شد. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺
#دروس_ادبیات_عرب #علوم_العربیة (صرف) #استاد_شیرنگی جلسه: ۲۸ 👉 @raveshsonnati
2⃣ علم کلام ↪️🔻مقطع تخصّصی «پیشرفته» 🔹کشف المراد شرح تجرید الإعتقاد للمحقّق الطوسی نوشتۀ علامه حلّی 🔹اللوامع الإلهیّة فی المباحث الکلامیّة نوشتۀ فاضل مقداد سیوری 🔹إرشاد الطالبین إلی نهج المسترشدین نوشتۀ فاضل مقداد سیوری 🔻شروح و حواشی: 🔹از میان کتاب‌های معرّفی شده در دو مقطع متوسّطه و پیشرفته ، کتابی که به سبب أهمیت ویژه‌اش، شروح و حواشی قابل ذکر و مهمّی دارد کتاب کشف المراد است. از این رو به برخی از آنها اشاره می شود: 🔸علاقة التّجرید نوشتۀ علامه سیّد محمد اشرف علوی 🔸توضیح المراد نوشتۀ سیّد هاشم حسینی تهرانی 🔸ایضاح المراد نوشتۀ استاد علی ربّانی گلپایگانی دام ظله 🔸حواشی علامه حسن زاده آملی دامت إفاضاته 🔸شرح فارسی علامه ابوالحسن شعرانی 🔸حواشی آیت الله سبحانی دام ظله 🔻تتمه: 🔹از مهمترین منابع غیر درسی علم کلام به عنوان نمونه می‌توان به این کتب اشاره کرد: 🔸نهایة المرام نوشتۀ علامه حلی 🔸شوارق الإلهام نوشتۀ عبدالرزاق لاهیجی 🔸گوهر مراد نوشتۀ عبدالرزاق لاهیجی 🔸تلخیص المحصل معروف به نقد المحصل نوشتۀ محقق نصیرالدین طوسی 🔸الإلهیّات نوشتۀ آیت الله جعفر سبحانی دامت إفاضاته 🔸تمهید الأصول نوشتۀ شیخ مفید 🔸حقّ الیقین فی معرفة أصول الدین نوشتۀ سیّد شبّر 🔸الغدیر نوشتۀ علامه عبدالحسین امینی 🔸شرح مواقف نوشتۀ سید شریف جرجانی 🔸شرح مقاصد نوشتۀ تفتازانی 🔸شرح تجرید نوشتۀ فاضل قوشچی ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati
💥 اتلاف عمر حقیقت شرعیه ندارد ✔️آیت الله جوادی آملی حفظه الله: 🔹اتلاف عمر، حقیقت شرعیه ندارد، همین كه یك كسی استعداد خوبی دارد و درس نمی‌خواند یا كم درس می‌خواند این اتلاف عمر است، چیزی كه ابدی نباشد به غیر او فكر كردن، اتلاف عمر است، سخن از عمر نوح یا میلیارد سال نیست، سخن از ابدیت است، ما هستیم كه هستیم، اگر ما موجود ابدی هستیم باید كالای ابدی داشته باشیم، غیر از خدا و اسمای حسنای او و اولیای او و اهل بیت او چیزی ابدی نیستند، اینها وجه الله هستند ﴿كل من علیها فان﴾ 🔺تفسیر جلسه ۵ سوره الرحمن 🔹این درست نیست که کسی سریال‌ها را گوش کند و روزنامه‌ها را بخواند و آخر شب یک ربع مطالعه کند و فردا برود درس بگوید، او محقق نمی‌شود، این اتلاف عمر است. 🔺حوزه و روحانیت،ص۳۷. 👉 @raveshsonnati
🔹معانی باب افعال 🔸فصل اول: معانی صحیح 7⃣ اعطاء‌ ↪️🔻تذکر چند مطلب: 2⃣ افعالیکه به معنای اطعام (طعام دادن) یا عَلْف (علوفه دادن) می‌باشد، از قسم اول متعدی است؛ زیرا اطعام و عَلْف نوعی اعطاء است و تفکیک آن از اعطاء و معنای مستقل دانستن آن مناسب نیست؛ اطعام مثلِ الحم القومَ: اطعمهم‌ اللّحْم (گوشت) و اعظم الکلب: اطعمه العَظْم (استخوان) و عَلْف مثلِ: احسک الدابةَ: اَعلَفها الحسیکة (نوعی گیاه) و احشک الدابة: علفها الحشیکه (جو) و اقضم الدابة: علفها القضیم. 3⃣ شاید گمان شود علت اینکه اهل فن این معنا را به این عنوان ذکر نکرده‌اند این است که این معنا در حقیقت همان جعل شیء ذا شیء است مثلاً اَتحفه که به معنای اعطاه تحفة گرفته شد در واقع همان جعله ذا تحفة می‌باشد. محقق رضی (شرح شافیه، ج ۱، ص ۸۷.) هم برای جَعل شیء ذا شیء به امثله‌ای مثال زده که از جمله آنها اجداه به معنای جعله ذا جدیً (عطیّه) می‌باشد که می‌توان از آن به اعطاه جدًی (عطیةً) تعبیر کرد. 🔺این گمان قابل پذیرش نیست؛ زیرا 🔸اولاً بر فرض قبول بازگشت این معنی به معنای جعل،‌ نمی‌توان تمامی اقسامش را به آن معنا ارجاع داد مثل قسم لازم؛ 🔸و ثانیاً مجرد صحّت بازگشت یک معنا به معنای دیگر دلیل بر وحدت معنا نیست. این مطلب در ذیل معنای دخول تبیین شد؛ 🔸و ثالثاً مفادِ اعطاء غیر از مفاد جعل است و ممکن است واضع در وضعی مستقل، معنای اعطاء را به همان مفادی که دارد، مدلول هیئت این باب قرار داده باشد و اتحاد دو معنی در وضع به طوری که دو نوع مدلول نبوده ـ علاوه بر اینکه قطعی نیست و خلافش نیز محتمل است ـ در مقامی که ما هستیم ضرری وارد نمی‌سازد بنابر آنچه قبلاً بیان شد. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati
#دروس_ادبیات_عرب #علوم_العربیة (صرف) #استاد_شیرنگی جلسه: ۲۹ 👉 @raveshsonnati