eitaa logo
یادداشت های تربیتی| امیر اخوت
103 دنبال‌کننده
198 عکس
144 ویدیو
18 فایل
تربیت با موضوع رشد و خانواده با محوریت تدبر در قرآن و روایات و ادعیه اهل بیت علیهم السلام و مشاوره ارتباط با نویسنده @okhovvat
مشاهده در ایتا
دانلود
این حدیث اشاره به بخش مهمی از ساختار وجودی انسان دارد: ۱. مشاهده با دقت ۲. تفکر بین روابط ۳. ارزیابی و تعقل در آنها ۴. به دست آوردن قوانین کلی ۵. حصول علم @rezayatazendegi
وَجَدْتُ بِخَطِّ الشَّیْخِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْجُبَاعِیِّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ وَجَدْتُ بِخَطِّ الشَّهِیدِ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ رُوِیَ عَنْ مَوْلَانَا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَالَ: مَنْ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَاتِ السِّتَّ فِی کُلِّ غَدَاةٍ کَفَاهُ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ لَوْ أَلْقَی نَفْسَهُ إِلَی التَّهْلُکَةِ مَنْ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَاتِ السِّتَّ فِی کُلِّ غَدَاهًٍْ کَفَاهُ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ لَوْ أَلْقَی نَفْسَهُ إِلَی التَّهْلُکَهًِْ وَ هِیَ : 🔺 قُلْ لَنْ یُصِیبَنا إِلَّا ما کَتَبَ اللهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ 🔺 وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ. 🔺وَ ما مِنْ دَابَّةِ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فِی کِتابٍ مُبِین. ٍ 🔺وَ کَأَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللهُ یَرْزُقُها وَ إِیَّاکُمْ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ. 🔺 ما یَفْتَحِ اللهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِکَ لَها وَ ما یُمْسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ. 🔺 قُلْ أَ فَرَأَیْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ إِنْ أَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ. فقل حَسْبِیَ اللهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ أَمْتَنِعُ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ مِنْ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ وَ أَسْتَشْفِعُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ أَعُوذُ بِمَا شَاءَ اللهُ لَا قُوَّهًَْ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ. امام علی (علیه السلام)- کسی که این شش آیه را در هر قرائت کند خداوند متعال او را از هر بدی می‌کند حتی اگر خودش را به هلاکت بیندازد و این آیات [این است]: 🔺 بگو: «هیچ حادثه‌ای برای ما رخ نمی‌دهد، مگر آنچه خداوند برای ما نوشته و مقرّر داشته است او مولا (و سرپرست) ماست و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند»!. (توبه/۵۱). 🔺و اگر خداوند، [برای امتحان یا کیفر گناه] زیانی به تو رساند، هیچ‌کس جز او آن را برطرف نمی‌سازد و اگر اراده‌ی خیری برای تو کند، هیچ‌کس مانع فضل او نخواهد شد! آن را به هرکس از بندگانش بخواهد می‌رساند و او غفور و رحیم است!. (یونس/۱۰۷) 🔺و هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محلّ نقل و انتقالش را می‌داند همه‌ی این‌ها در کتاب آشکاری ثبت است! [در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا]. (هود/۶) 🔺 و چه بسا جنبنده‌ای که قدرت حمل روزی خود را ندارد، خداوند او و شما را روزی می‌دهد و او شنوا و داناست. (عنکبوت/۶۰). 🔺 هر رحمتی را خدا به روی مردم بگشاید، کسی نمی‌تواند جلو آن را بگیرد و هرچه را امساک کند، کسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست و او عزیز و حکیم است!. (فاطر/۲). 🔺 ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮﺳﻲ: «ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ؟» ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ:«ﺧﺪﺍ!» ﺑﮕﻮ: «ﺁﻳﺎ ﻫﻴﭻ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻌﺒﻮﺩﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻴﺪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺯﻳﺎﻧﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺁﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﮔﺰﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺳﺎﺯﻧﺪ؟! ﻭ ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﺭﺣﻤﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺁﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺟﻠﻮ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ؟!» ﺑﮕﻮ: «ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ; ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﻮﻛﻠﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﻮﻛﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ!» (زمر/٣٨) پس بگو: خداوند مرا کفایت می‌کند هیچ معبودی جز او نیست بر او توکّل کردم و او صاحب عرش بزرگ است و به حول و قوّه‌ی او از حول و قوّه‌ی دیگران، امتناع (جلوگیری) می‌کنم و از پروردگار سپیده دم، برای [دفع] شرّ تمام آنچه آفریده است، کمک می‌طلبم و پناه می‌برم به آنچه خدا می‌خواهد. هیچ نیرویی جز از سوی خداوند بلند مرتبه و بزرگ نیست.  بحارالأنوار، ج۸۳، ص۳۳۷ @rezayatazendegi
شهید طهرانی مقدم : «فقط انسان‌های ضعیف به اندازه امکاناتشان کار می کنند».
ح ۲۰۹ نهج البلاغه لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا، وَتَلاَ عَقِيبَ ذَلِكَ: (وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الاَْرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ). امام علیه السلام فرمود : دنيا همچون شتر بدخويى است كه بعد از چموشى به ما روى مى‌آورد؛ همچون شترى كه دوشنده شير را گاز مى‌گيرد تا شير را براى فرزندش نگه‌دارى كند، سپس امام اين آيه را تلاوت فرمود: ما مى‌خواهيم بر مستضعفان زمين منت گذاريم و آنها را پيشوايان و وارثان آن قرار دهيم. تدبر این حدیث شریف درباره زمین و ائمه اطهار علیهم السلام است؛ آینده ای که دور نیست، و و باشکوه است و باید چشم به راه آن باشی و منتظرش؛ و اصلا بالاتر از همه اینکه تمامی بهره هایی که زمین در زمان حکومت امام زمان علیه السلام و سایر ائمه علیهم السلام به مردم می رساند قابل قیاس نیست با زمانی که دیگران زمین را غصب کردند. پس به آن دولت راغب و مایل باش تا در زمره آنان باشی و بگو: اللهم انا نرغب الیک فی دوله کریمه تعز بها الاسلام و اهله و تذل بها النفاق و اهله... @rezayatazendegi
ح ۲۱۰ نهج البلاغه اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْرِيداً، وَجَدَّ تَشْمِيراً، وَكَمَّشَ فِي مَهَل، وَبَادَرَ عَنْ وَجَل، وَنَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ وَعَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ، وَمَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ. امام علیه السلام فرمود : تقواى الهى پيشه كنيد؛ تقواى كسى كه براى اطاعت خدا دامن به كمر زده در حالى كه خود را از (علائق مادى) جدا ساخته و سخت (در اين راه) مى‌كوشد و با بصيرت در راه خدا با چابكى گام بر مى‌دارد و از ترس اعمالِ خود، به سرعت (به سوى مغفرت الهى) پيش مى‌رود و در بازگشت به پناهگاه اصلى (آخرت) وبه سرانجام زندگى و عاقبت كار مى‌انديشد. تدبر: کاری را انجام می دهی ولی به دل نمی چسبد و خوب از کار درنمی آید؛ انگار اراده ات قوی نیست و انگیزه بالایی نداری و یا اینکه حساسیت و اهمیت کار را نفهمیده ای؛ و تقوایی که محبوب امیرالمومنین علیه السلام است، جمع نمی شود با : محافظه کار بودن و یکی به میخ و یکی به نعل زدن و جنب و جوش نداشتن و جهادگر نبودن بلکه او از تو می خواهد: آستین ها را بالا بزنی و جدی باشی؛ و توجه کنی به اینکه ۱. به کسی بازمی گردی که همه به او باز می گردند. ۲. و در برابر خدا، فرجام ات چگونه خواهد بود؟ پ.ن: الحشر يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺍﺯ (ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ) ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ; ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻓﺮﺩﺍﻳﺶ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ; ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ! (١٨) @rezayatazendegi
🔰ح ۲۱۱ نهج البلاغه ۱. الْجُودُ حَارِسُ الاَْعْرَاضِ، ۲. وَالْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيهِ، ۳. وَالْعَفْوُ زَكَاةُ الظَّفَرِ، ۴. وَالسُّلُوُّ عِوَضُکَ مِمَّنْ غَدَرَ، ۵. وَالاِسْتِشَارَةُ عَيْنُ الْهِدَايَةِ. ۶. وَقَدْ خَاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْيِهِ. ۷. وَالصَّبْرُ يُنَاضِلُ الْحِدْثَانَ، ۸. وَالْجَزَعُ مِنْ أَعْوَانِ الزَّمَانِ. ۹. وَأَشْرَفُ الْغِنَى تَرْکُ الْمُنَى. ۱۰. وَكَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ! تَحْتَ هوَى أَمِيرٍ ۱۱. وَمِنَ التَّوْفِيقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ، ۱۲. وَالْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ ۱۳. وَلاَ تَأْمَنَنَّ مَلُولاً. امام علیه السلام فرمود : ۱. حافظ آبروهاست ۲. و دهان‌بند است ۳. و پيروزى، عفو است ۴. و و كيفر پيمان‌شكنان است ۵. و عين است ۶. و آن كس كه به خود قناعت كند خويشتن را به افكنده است ۷. و با مصائب مى‌جنگد ۸. و و بى‌تابى به حوادث دردناك زمان كمك مى‌كند ۹. و ترك آرزوهاست ۱۰. و چه بسيار ها كه در چنگالِ هوا و هوس‌ هاى حاكم بر آنها اسيرند ۱۱. و حفظ بخشى از است ۱۲. و ، نوعى اكتسابى است ۱۳. و به انسانى كه ملول و خاطر است مكن. @rezayatazendegi
📎 حافظ آبروهاست: جود در برابر است. و مفهوم بخل تنها منحصر در مال نمی شود. پس کسی که در کردن کم می گذارد یا از یک ساده دریغ می کند و یا دم دستی () منزل را حاضر نیست به اش قرض بدهد و ... آیا برای چنین اشخاصی حرمت و و در دل و چشم مردم باقی می ماند؟ @rezayatazendegi
📎حلم دهان بند سفیه است: در برابر کم خرد و سفیه با ظرفیت باش و و از کوره در نرو. پس با او بحث نکن و نداشته باش؛ دهانش به زودی بسته می شود... پس لازم است که اول مخاطب شناسی کنی! @rezayatazendegi
دوری و فراموشی کیفر شکنان است: جهت فهم بهتر این کلام، به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله توجه می کنیم: درس‌هایی از پیامبر(ص) 📝شدید با 🔰از همان ابتدایی که (ص) در مدینه شکل گرفت، دشمنان آن هم شروع به کار کردند. پیامبر(ص) در دوران حکومت خود، حداقل با سه گروه دشمن مواجه بود: 1️⃣دشمن اول، قبایل نیمه وحشی‌: که اطراف مدینه زندگی می‌کردند «و تمام زندگی آنها عبارت از جنگ و خونریزی و غارت و به جان هم افتادن و از همدیگر قاپیدن است.» 28/2/80 پیامبر «در هر کدام از آنها اگر نشانه‌ی صلاح و هدایت بود، بست ... و بر و پیمان خودش، بسیار پافشاری می‌کرد و پایدار بود.» 28/2/80 اما آنهایی که شریر و بودند، «پیغمبر سراغ آنها رفت و آنها را منکوب کرد و سر جای خودشان نشاند..» 2️⃣دشمن دوم، و اهل قریش: «پیغمبر احساس کرد اگر بنشیند تا آنها سراغش بیایند، یقیناً آنها فرصت خواهند یافت؛ لذا سراغ آنها رفت؛ منتها به طرف مکه حرکت نکرد. راه کاروانىِ آنها از نزدیکی مدینه عبور می‌کرد؛ پیغمبر تعرّض خودش را به آنها شروع کرد، که جنگ بدر، مهم‌ترینِ این تعرّض‌ها در اوّلِ کار بود. پیغمبر تعرّض را شروع کرد؛ آنها هم با تعصّب و پیگیری و لجاجت به جنگ آن حضرت آمدند. تقریباً چهار، پنج سال وضع این‌گونه بود؛ یعنی پیغمبر آنها را به حال خودشان رها نمی‌کرد؛ آنها هم امیدوار بودند که بتوانند این مولود جدید - یعنی نظام اسلامی - را که از آن احساس خطر می‌کردند، ریشه کن کنند. و جنگ‌های متعدّد دیگری که اتّفاق افتاد، در همین زمینه بود.» آخرین جنگ پیامبر(ص) با این دشمنان، بود و پس از آن، ماجرای پیش آمد و پیامبر(ص) با آنان پیمان صلح امضا کرد. اما سال هشتم بعثت، «که کفّار کرده بودند، پیغمبر رفت و مکه را فتح کرد، که فتحی عظیم و حاکی از تسلّط و اقتدار آن حضرت بود.» 3️⃣دشمن سوم، یهودی‌ها: «یعنی که علی‌العجاله حاضر شدند با پیغمبر در مدینه زندگی کنند؛ اما دست از موذیگری و اخلالگری و تخریب برنمی‌داشتند... پیغمبر تا آن‌جایی که می‌توانست، با اینها مدارا کرد؛ اما بعد که دید اینها مدارابردار نیستند، مجازاتشان کرد. هرکدام از این سه قبیله عملی انجام دادند و پیغمبر بر طبق آن عمل، آنها را مجازات کرد. اوّل، بودند که به پیغمبر خیانت کردند؛ پیغمبر سراغشان رفت و فرمود باید از آن‌جا بروید؛ اینها را کوچ داد و از آن منطقه بیرون کرد و تمام امکاناتشان برای مسلمان‌ها ماند. دسته‌ی دوم، بودند. اینها هم خیانت کردند لذا پیغمبر فرمود مقداری از وسایلتان را بردارید و بروید؛ اینها هم مجبور شدند و رفتند. 🔰 دسته‌ی سوم بودند که پیغمبر امان و اجازه‌شان داد تا بمانند؛ اینها را بیرون نکرد؛ با اینها پیمان بست تا در جنگ خندق نگذارند دشمن از طرف محلاتشان وارد مدینه شود؛ اما اینها ناجوانمردی کردند و با دشمن پیمان بستند تا در کنار آنها به پیغمبر حمله کنند!... بعد که قریش و هم‌پیمانانشان شکست خوردند و از خندق جدا شدند و به طرف مکه رفتند، پیغمبر به مدینه برگشت. همان روزی که برگشت، نماز ظهر را خواند و فرمود نماز عصر را جلوِ قلعه‌های بنی‌قریظه می‌خوانیم؛ راه بیفتیم به آن‌جا برویم؛ یعنی حتّی یک شب هم معطل نکرد؛ رفت و آنها را محاصره کرد. بیست‌وپنج روز بین اینها محاصره و درگیری بود؛ بعد پیغمبر همه‌ی مردان جنگی اینها را به قتل رساند؛ چون خیانتشان بزرگ‌تر بود و قابل اصلاح نبودند.» بنابراین در هیچکدام از این قضایا، پیغمبر نکرد اما در مقابل نقض عهد آنان، ساکت نماند و پاسخ خیانت‌شان را با کامل داد. @Khattehezbollah @rezayatazendegi
یادداشت های تربیتی| امیر اخوت
دوری و فراموشی کیفر #پیمان شکنان است: جهت فهم بهتر این کلام، به #سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و
درباره دفاعی بودن همه جنگهای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با ابتدایی بودن برخی جنگ های ایشان اختلاف نظرهایی هست ولی آنچه مسلم است این است که پیامبر اکرم در معرکه قتال و در رویارویی سپاه ابتدا به جنگ نکرد بلکه همیشه مراحل گفتگو را مقدم بر مراحل بعدی کردند.
حفظ بخشی از است. شرح از آیت الله مکارم شیرازی: منظور از تجربه در اينجا مفهوم عام آن است و تجربه هاى شخصى و تجارب ديگران را شامل مى شود و تعبير به «مِنَ التَّوفِيقِ» اشاره به اين است كه انسان قسمت مهمى از موفقيت خود را در كارها، از تجربه هاى پيشين خود و تجارب ديگران استفاده مى كند و در واقع انباشته شدن تجربه ها بر يكديگر سبب موفقيت در تمام زمينه هاى علمى و سياسى و اجتماعى و اخلاقى است و آن كس كه خود را از تجربه هاى ديگران بى نياز بداند و به تجربه هاى پيشين خود اعتنا نكند به يقين گرفتار شكست هاى پى درپى خواهد شد. اساساً بعضى از علوم و دانش ها بر اساس تجربه پيشرفت كرده كه نام علوم تجربى هم بر آنها نهاده اند. از كجا طبيب مى داند كه فلان دارو براى فلان بيمارى مؤثر است؟ آيا جز از تجربه هاى خويش و تجربه هاى ديگران استفاده كرده است؟ امروز آزمايشگاه ها كه ابزار تجربه است در سراسر دنيا در علوم مختلف برپاست و اينها تفسير روشنى بر كلام امام(عليه السلام) است كه مى فرمايد: «حفظ تجربه ها بخش مهمى از موفقيت را تشكيل مى دهد». قرآن مجيد بخش عظيمى از تاريخ اقوام پيشين را براى مسلمانان شرح داده است كه فلسفه آن همان استفاده كردن از تجربه زندگى پيشينيان است. @rezayatazendegi
ح ۲۱۲ نهج البلاغه عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ. امام(عليه السلام) فرمود: خودپسندىِ انسان يكى از حسودان عقل اوست. تدبر حسود چشم دیدن نعمت را در طرف مقابل ندارد. و عجیب است که در وجود ما اگر خودشیفته باشیم اگر ازخودراضی باشیم اگر حسن ظن به خود داشته باشیم این حالات، به عقل ما حسادت می ورزند. و چشم دیدن عقل را ندارند. پس آن قدر مبارزه می کنند تا عقل مان را بربایند. پس ازخودراضی بودن را درمان کن و با آن مبارزه کن و به دنبال عیوب خود بگرد و فروتن باش. @rezayatazendegi
ح ۲۱۳ نهج البلاغه أَغْضِ عَلَى الْقَذَى وَالاَْلَمِ تَرْضَ أَبَداً. امام(عليه السلام) فرمود: چشم خود را بر خاشاك رنج ها فرو بند تا هميشه راضى باشى. تدبر بودن همیشه به فراهم بودن همه شرایط نیست. بلکه زندگی همراه با فراز و نشیب هاست. گرفتن و گیر ندادن به زمین و زمان و به بچه و بزرگسال؛ باعث می شود راحت تر با کنار بیاییم. @rezayatazendegi
ح ۲۱۴ نهج البلاغه مَنْ لاَنَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ. امام(عليه السلام) فرمود: كسى كه ساقه درخت وجودش است، شاخه هايش فراوان است. شرح از آیت الله مکارم شیرازی حفظه الله «عود» به معناى چوب است; خواه از درخت جدا شده يا جزء درخت باشد و در اينجا به معناى ساقه درخت است. اين سخن تعبيرى كنايى و لطيفى است و اشاره به اين است كه افراد و با دوستان فراوانى را گرد خود جمع مى كنند و به عكسْ افراد و غير قابل دوستان را از گرد خود پراكنده مى سازند. مى دانيم شاخه ها از كنار ساقه ها جوانه مى زند; ساقه اى كه خشك و كم آب باشد شاخه هاى كمترى از آن مى رويد و ساقه اى كه نرم است، از گوشه و كنارش شاخه هاى فراوانى مى رويد. نيز قسمت مهمى از درخت را آب تشكيل مى دهد و رطوبت از عوامل اصلى رويش گياه است، در حالى كه كمبود آب هم درخت را پژمرده مى كند و هم سبب مى شود شاخه هاى كمترى از آن برويد. انسان نيز به منزله درختى است كه اگر نرمش از خود نشان بدهد و خشونت را كنار بگذارد و محبت را به جاى آن بنشاند افراد زيادى به سوى او جذب مى شوند در حالى كه اگر خشن و انعطاف ناپذير باشد، نزديك ترين بستگان و خويشاوندان و دوستان نيز از او فاصله مى گيرند. @rezayatazendegi
ح ۲۱۵ نهج البلاغه الْخِلاَفُ يَهْدِمُ الرَّأْيَ امام(عليه السلام) فرمود: اختلاف، تصميم گيرى و را نابود مى كند. تدبر وقتی بنا داری کاری را انجام دهی تصمیم می گیری و حرکت می کنی... ولی گاهی اوقات در انجام همان کارهای مهم ات شک می کنی یا ضعیف می شوی یا کاری دیگر را به آن اضافه می کنی یا دومرتبه ریزی می کنی و به هر حال آن قدر تبصره و حاشیه پیش می آید که نتوانی با و و به خوبی پروژه هایت را یکی پس از دیگری انجام دهی. و در یک نیز همین گونه است: اختلافات، نمی گذارد ببینیم چه باید کرد. و در یک جمع نیز همین طور. پس ضمن پذیرش سیلقه و آراء در ارکان تصمیم گیری هر نهاد یکپارچگی لازم است. تا هیچ بهانه ای نباشد یک وجود داشته باشد و فضا برای اجرا شفاف باشد و نتواند با تفرقه موج سواری کند؛ و فتنه به پا کند و های احتمالی جمع شود... ولی همیشه چشم من و تو به امام است. همو که هشدارها می دهد و راهبری می کند... @rezayatazendegi
هدایت شده از عبدالحسین خسروپناه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸 دنیای مدرن امروز ظاهری و باطنی دارد ظاهر فریبنده اش، گفتگو‌ است که ما هم باید زیرکانه از این ابزار بهره خود را ببریم و فریب ظاهر را نخوریم. باطن واقعیش، اقتدارگرایی نابودکننده و بی رحم است که ساده انگاران نمی‌بینند اما مومنان مجاهد و اهل بصیرت درک می کنند و موشک و پهباد می سازند. 🆔 @khosropanah_ir
ح ۲۱۶ نهج البلاغه َمنْ نَالَ اسْتَطَالَ. امام(عليه السلام) فرمود: كسى كه به نوايى رسد مى كند. شرح آیت الله مکارم شیرازی «استطال» از ريشه «طول» بر وزن (قول) به معناى و است و هگامى كه به باب استفعال مى رود مفهوم برترى جويى دارد. عبارت امام(عليه السلام) مفهوم وسيع و گسترده اى دارد و تمام كسانى را كه به مال يا مقام و يا هرگونه قدرت ديگرى مى رسند شامل مى شود و اين سيره اى ناپسند در بسيارى از مردم است; هنگامى كه مال و ثروت فراوانى پيدا مى كنند مى كوشند خود را برتر از ديگران نشان دهند و هنگامى كه مقامى پيدا كنند اصرار دارند ديگران را زير سلطه خود قرار دهند. همچنين هنگامى كه علم و دانشى به دست مى آورند ديگران را نادان مى پندارند و شاگرد خود مى دانند. به ويژه اگر پيش از اين محروميت هايى كشيده باشند; فقير بوده و به نوايى رسيده، ضعيف بوده و به قدرتى دست يافته، جاهل مطلق بوده و به علم و دانش مختصرى رسيده است. تدبر نشانه اینکه ما بالا رفته تواضع و و خوش اخلاقی ماست. پس اگر خودت را ندیدی و نسبت به همه مردم از جمله و فرزند و ... خود را دانستی یعنی اوضاعت بهتر شده است... @rezayatazendegi
ح ۲۱۷ نهج البلاغه فِي تَقَلُّبِ الاَْحْوَالِ، عُلِم جَوَاهِرِ الرِّجَالِ. امام(عليه السلام) فرمود: در دگرگونى حالات، گوهر مردان شناخته مى شود. شرح آیت الله مکارم در كافى در ادامه اين كلام نورانى آمده است «وَالاْيّامُ تُوضِحُ لَكَ السَّرائِرَ الْكامِنَةَ; و گذشت روزها اسرار را بر تو آشكار مى سازد». «جواهر» جمع «جوهر» به معناى اشياى گرانبهايى است كه از معدن استخراج مى كنند، به و هر چيزى نيز اطلاق مى شود و در اينجا نيز منظور همين است. بسيار مى شود كه و افراد مختلف است; ظاهرى آراسته دارند در حالى كه درون، آلوده است. ظاهرش ، ، و پرمحبت است; ولى باطن كاملاً بر خلاف آن است و گاه به عكس افرادى ظاهراً كم استقامت، فاقد سخاوت و بى تفاوت به نظر مى رسند در حالى كه در باطن شجاع و نيرومند و باتقوا هستند. چگونه مى توان به اين تفاوت ها پى برد و درون اشخاص را كشف كرد و معيارى براى همكارى و عدم همكارى با آنها جستوجو نمود؟ بهترين راه همان است كه مولا در كلام بالا فرموده است. تدبر بسیار می شود که از خود بی خبریم؛ پیدا و پنهان خود را نمی شناسیم و از ها یا آلودگی های درون چندان آگاهی نداریم؛ و اگر این جواهرها را استخراج نکنیم چه کسی این کار را خواهد کرد؟ و اگر ها را نشوییم در ها چه بر سر ما خواهد آمد؟ و اگر برای ها آماده نباشیم آیا غافلگیر نخواهیم شد؟ و تبعاتش چقدر زیاد است... @rezayatazendegi
از ممنوعیت واردات تراریخته حمایت کنید. سالانه نزدیک به ده میلیون تن انواع محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا تراریخته gmo شامل سویا،ذرت، کلزا، روغن های نباتی و پنبه توسط واردکنندگان عمده داخل کشور می‌شود. بر اساس قانون مصوب مجلس واردات، کشت و مصرف تراریخته‌ها بدون کسب مجوز ممنوع است. جالب است با اینکه آمریکا واردات غذا و داروهای حیاتی و حتی پانسمان کودکان پروانه‌ای را به ایران تحریم و سبب فوت ده‌ها کودک پروانه‌ای شده ولی واردات میلیون‌‌ها تن سویای تراریخته به کشور برای نهاده‌های دامی و متأسفانه سفره مردم مشکلی ندارد؟ آیا نباید شک کرد؟ اکثر روغن‌های نباتی وارداتی در بازار تراریخته است. ما در این پویش از مجلس محترم می‌خواهیم واردات تراریخته را به طور کامل ممنوع و به جای آن از تولیدات داخلی خودمان از نوع سالم حمایت شود این خواسته ملت ایران است. برای حمایت از ممنوعیت واردات محصولات تراریخته از لینک زیر استفاده کنید: https://www.farsnews.ir/my/c/35465
ح ۲۱۸ نهج البلاغه حَسَدُ الصَّدِيقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ. امام(عليه السلام) فرمود: حسادت (به دوست) دليل بيمارى دوستى است. تدبر فرض کن در یک خانواده یا یک جمع دوستان مشاهده کنی که فلان فرد، به نان و نوایی رسید و امکانات و ... برایش فراهم است و تو از قافله عقب مانده ای. در اینجا اگر بورزی این را خراب کرده ای و جز برای تو و او بهره ای نیست. ولی تو این گونه نیستی بلکه همه هستی از خدا می خواهی همه را بیامرزد و با اش همه را بی نیاز کند آری تو وقتی ات و و و های او را می بینی در دلت نیز می شوی: خدایا شکر که دوستم حالش خوب است. من را نیز از ات بهره مند کن و جزء قرار بده... پ.ن الحشر وَالَّذِينَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ (ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ) ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ( ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﺭ) ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻣﺎ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﺎ ﭘﻴﺸﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ، ﻭ ﺩﺭ ﺩﻟﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﺣﺴﺪ ﻭ ﻛﻴﻨﻪ ﺍﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺪﻩ! ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ، ﺗﻮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺭﺣﻴﻤﻲ!» (١٠) @rezayatazendegi
ح ۲۱۹ نهج البلاغه أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ. امام(عليه السلام) فرمود: بيشترين قربانگاه ها در پرتو هاست. شرح آیت الله مکارم «مَطامِع» جمع «طمع» غالباً به معناى چشم داشتن به چيزهايى است كه يا در دسترس قرار نمى گيرد و يا اگر قرار مى گيرد شايسته و انسان نيست. اين واژه گاه در آرزو داشتن هاى مثبت نيز به كار مى رود كه در بعضى از آيات قرآن و دعاهاى معصومان(عليهم السلام) به چشم مى خورد; ولى غالباً بار منفى دارد و به همين دليل در منابع لغت، آن را به هر نوع آرزو داشتن تفسير كرده اند. تدبر اگر حد خودت را بشناسی و پا را از گلیمت درازتر نکنی گام بزرگی علیه طمع برداشته ای طمع در مال طمع در مقام و ... و تلاش کن واقعا بالا روی با علم و عمل؛ نه اینکه دیگران با تعریف و تمجید تو را بالا ببرند... @rezayatazendegi
ح ۲۲۰ نهج البلاغه لَيْسَ مِنَ الْعَدْلِ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ بِالظَّنِّ. امام(عليه السلام) فرمود: داورى در حق افراد مورد اطمينان، با تكيه بر ، رسم نيست. تدبر گاهی پیش می آید که حرف و نقل هایی درباره افراد مورد پخش می شود که می تواند ذهنیات ما را خراب کند. و ما نباید بر اساس گمان، کنیم. و سوره مبارکه به ما یاد می دهد که در این موارد بدون ، حرف کسانی که به افراد می زنند را با قاطعیت و جدیت رد کنید. یعنی نمی خواهد حتی بررسی کنید این حرفها درسته یا خیر، بلکه بگویید اینها است... پ.ن النور وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَكَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ ﭼﺮﺍ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﻧﮕﻔﺘﻴﺪ: «ﻣﺎ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺗﻜﻠﻢ ﻛﻨﻴﻢ; ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﻨﺰﻫﻲ ﺗﻮ، ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺍﺳﺖ »؟! (١٦) @rezayatazendegi
🥀ح ۲۲۱ نهج البلاغه بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ، الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ. امام(عليه السلام) فرمود: براى بر بندگان (خدا) است. تدبر تجاوز به دیگران تبعاتی را بر دوش ما می گذارد که تا برداشته نشود پیدا نخواهیم کرد و قصاص در آخرت بسیار سختتر و غیرقابل تصور است. پس بیشتر به فکر باشیم و کوچک و درشت را محاسبه کنیم و حفظ آبروی دیگران برای مان مهم باشد. پ.ن مرحوم كلينى در اصول كافى در حديثى از امام باقر(عليه السلام) نقل مى كند كه هنگامى كه رحلت پدرم على بن الحسين فرا رسيد مرا به سينه خود چسبانيد، سپس فرمود: «فرزندم من تو را به چيزى وصيت مى كنم كه پدرم در آستانه شهادت مرا به آن توصيه كرد و گفت اين چيزى است كه پدرش (على(عليه السلام)) به آن حضرت توصيه كرده است فرمود: «يا بُنَىَّ إيّاكَ وَظُلْمَ مَنْ لايَجِدُ عَلَيْكَ ناصِراً إلاّ اللهُ; از ستم كردن بر كسى كه هيچ يار و ياورى جز خدا ندارد بترس». @rezayatazendegi
🔰ح ۲۲۲ نهج البلاغه مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ. امام(عليه السلام) فرمود: يكى از باارزش ترين كارهاى كريمان از چيزهايى است كه از آن آگاهند (و سرپوش گذاشتن بر آن لازم است). تدبر خود را به ندیدن زدن درباره خطاها و اطرافیان اثری سازنده دارد. پرده های و ها بین ما می شود و قبح آن کارها از بین نمی رود و با کمترین هزینه و زحمت نهی از انجام شده است چرا که کارهای دیدن ندارند و نگاه های تو بسیار باارزش تر است. و زندگی ها تر خواهد بود و ها کمتر خواهد شد. پس باید تمرین کرد ندیدن بدی ها را با دیدن خوبی ها. پ.ن در حديث معروفى نيز از امام موسى بن جعفر(عليه السلام) مى خوانيم: مردى خدمتش آمده، عرض كرد: فدايت شوم از يكى از برادران دينى كارى نقل كردند كه من آن را ناخوش داشتم، از خودش پرسيدم انكار كرد، در حالى كه جمعى از افراد موثق اين مطلب را از او نقل كرده اند، امام فرمود: «كَذِّبْ سَمْعَكَ وَبَصَرَكَ عَنْ أَخِيْكَ وَانْ شَهِدَ عِنْدَكَ خَمْسُونَ قَسامَةً وَقالَ لَكَ قَوْلا فَصَدِّقْهُ وَكَذِّبْهُمْ، وَلا تُذِيْعَنَّ عَلَيْهِ شَيْئاً تَشِيْنُهُ بِهِ وَتَهْدِمُ بِهِ مُرُوَّتَهُ، فَتَكُونَ مِنَ الَّذِيْنَ قالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ; گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت تكذيب كن، حتى اگر پنجاه نفر سوگند خوردند كه او كارى كرده و او بگويد نكرده ام از او بپذير و از آنها نپذير، هرگز چيزى كه مايه و ننگ اوست و اش را از ميان مى برد در جامعه پخش مكن، كه از آنها خواهى بود كه خداوند درباره آنها فرموده: كسانى كه دوست مى دارند زشتى ها در ميان مؤمنان پخش شود عذاب دردناكى در دنيا و آخرت دارند». برگرفته از شرح آیت الله مکارم @rezayatazendegi