#هوالعشــق #معجزه_زندگی_من #قسمت_هشتاد_پنجم . . . نمیدونم چی باعث شده بود این فکرو بکنن اونم منی که بیشتر از خودشون ذوق کردم 😂 حالا اون علی رو بگن یه چیزی که اخم کرده نشسته بود یه گوشه هوووف خلاصه سعی کردم از اشتباه درشون بیارم خوش حالم که باعشق بهم رسیدن یاد خودم افتادم 😢 هر وقت بهش فکرمیکنم یه حال بدی بهم دست میده حس دلشوره استرس که نکنه ایندفه هم اشتباهیی دل دادم کلی امید دارم به این که این حس خواست خدا بوده ودرست میشه همه چی ولی از طرفی میترسم اگه به هر دلیلی یوقت نشه چی من هنوز ایمانم خیلی قوی نیست نکنه ناامید بشم درست مثل همون وقتا که حس میکردم عاشق شدم و فهمیدم اشتباه کردم یعدش دوران بدی رو گذروندم به زمینو زمان بدبین شدم همش میگفتم خدا منو نمیبینه چراباید اینجوری دلم بشکنه پربودم از ناامیدی... البته اون موقه ایمان قوی نداشتم تلاشی هم برای داشتنش نمیکردم اما حالا این فکر که شاید خدا میخواد امتحانم کنه دلمو میلرزه . مامان همیشه میگه شاید تو چیزی روبخوای که از نظرت بهترین باشه ولی خدا بهت نده مطمعن باش یه بهترشو سر راحت قرار میده این حرفش حرف قشنگیه ولی نمیتونم درکش کنم😣😣 امروز روز عقده حسین و زینب بود تو این یه هفته مدام مشغول خرید بودیم بدون منم نمیرفتن😕دیگه حسابی خستم کردن😂😁 تا باشه از این خستگیا مراسم ساده و مختصری گرفتیم خداروشکر همه چی خوب بود. بعد از محضر پدرزینب همه مهمونا رو به صرف شام دعوت کرد آخره شب بود برگشتیم خونه از خستگی رو پا بند نبودم رفتم سمت اتاقم مامان_حلماجان حلما_جونم مامان مامان_دستت درد نکنه مادر تو این چند روز کلی زحمت کشیدی حلما_نبابا کاری نکردم که یه داداش بیشتر نداریم که😍😍 مامان_ایشالا عروسی خودت😍 لبخند ریزی زدمو حلما_من برم لالا خیلی خوابم میاد بابا و حسین تو آشپزخونه نشسته بودن صحبت میکردن یه شب بخیر بلند بهشون گفتم رفتم سمت اتاقم . . . تو این مدت هی میخوام برم مسجد برای فعالیت های فرهنگی و بسیج ثبت نام کنم که بخاطرمراسم و اینا وقت نمیشد فردا حتما باید برم حال و هوام الان خیلی به این چیزا نزدیک تره تا گشت و گذار با دوستام 😄که البته بجز سپیده و یکی دونفر دیگه که گاهی چت میکنیم باهم از بقیه شون خبر ندارم... . . . ادامه دارد... 🌸🍃🌸🍃🌸🍃 نویسنده: #رز_سرخ #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️

#اپلای #قسمت_هشتاد_پنجم _اوناییه که طناب دین دستشونه،نتونستن به جوانی که مقابل تکنولوژی جذاب دنیای این‌ور شگفت‌زده شده بود و لذت‌مند نگاه میکند،حرفای خودشون رو درست منتقل کنن. اگه به عقیده تو،زندگی مثبت هم پر از لذته،آخوندا نتونستن این لذت رو به ما بچشونن که هیچ،نتونستن یه تحلیل درست هم از لذت اینور بدن. این شکاف همه چی رو خراب کرد. این غیر از مسئولاییه که کار دستشونه و خیانت می‌کنند. _مسعود! _میثم تو توی دنیای من دست و پا نزدی. دنیای مسعود را هم میدانم و هم نمیدانم. دنیای گم شدنها ذره ‌ذره چشیدن‌ها است. دلم میخواهد یکبار سر صبر،مسعود را بنشانم تا دنیایش را برایم تصویری ترسیم کند. یک شب که در خوابگاه کنار بچه‌ها بودم،مسعود میخواست سیگار بکشد از اتاق رفت بیرون،موبایلش را جا گذاشت. مدام زنگ میخورد برداشتم و رفتم دنبالش. توط محوطه قدم می‌زد و سیگار می‌کشید،صدایش که زدم رو برگرداند و دستی تکان داد و نیامد. موبایلش را دادم و در سکوت،هم قدمش شدم. مسعود زیاد ابزار عقیده نمی‌کرد. دنیای خاصی برای خودش داشت. میخواستم برگردم که پرسید:میثم،توی زندگی تو لذتی وجود داره؟ انتظار این سوال را نداشتم. آن هم اینقدر صاف و رک!کاش سواد را از بشریت بگیرند،لطف بزرگی است،چون فقط مغز پر از اطلاعات و دانستنی‌ها شده و عقل تضعیف میشود. سکوتم را که دید ادامه داد:منظورم اینه که بالاخره اهل یه چیزی هستی،نیستی؟جلو ما که خیلی... از تعبیرش خنده‌ام گرفت. سیگارش را پرت کرد توی آشغالی و بدون آنکه رو کند سمتم ادامه داد:نه جدی میگم. آنقدر... دیگه خیلی بی‌مزه است. من ادای نادر رو نمیخوام در بیارم،اما دلم میخواد خودم بدونم. چه غلطی کردم آمدم دنبالش. _نمیخوای جواب بدی؟ _آخه سوالت خیلی مشخص نیست. _چرا دیگه. گفتم تو زندگیت کیف و حال وجود داره؟ نشستیم روی نیمکت‌هایی که مقابل هم بود. پایش را دراز کرد و روی نیمکت من گذاشت. دستم را توی جیبم کردم و گفتم:بی لذت که نمیشه زندگی کرد. اما تا لذت رو چی تعریف کنی! _تعریف نمیخواد دیگه. همه چی رو میخوای عیلانی کنی. عقلانی هست. عقلش دو دو تا کرده تا زندگی من را یک دور برود و برگردد،مقایسه کند و حالا هم سمج سؤال کند. شکمی که سوال نمیکند. میگوید:چه میدونم. لذت لذته دیگه. یا حال خوشه،یه لحظه شیرین. خوبه استاد؟ _مسخره با این تعریفت. الآن اون حسه،حال خوشه،شیرینه،شد تعریف؟ _خب چی بگم؟دیدنی که نیست،چشیدنیه. همین را میخواستم بشنوم. خوشی که دیدنی نیست. دلم میخواست یک روز یکی از این لژنشین‌ها را خِف کنم ببینم همان‌قدر که ظاهرشان آدم‌کش است درونشان هم عروسی است؟میگویم:از کجا میدونی من کیف نمیکنم،برعکسش هم،من از کجا میتونم بفهمم تو واقعا داری حالشو میبری یا نه؟ نگاه خیره‌اش را دوخته بود به چشمانم و در سکوت من خودش را می‌کاوید. من هم حرف‌های ذهنش را در چشمش می‌خواندم. آرام پرسید:تو شاقول داری؟ _نه. _پس چی میگی؟ _هیچی. تو می‌پرسی تو زندگیم لذت هست؟منم همین سوال رو از تو دارم. پا روی پا انداخت و چشم از من گرفت. آدم‌ها،نصف حرف‌هایشان در صورتشان است و نصف این نصف هم در چشم‌هایشان و چشمهای مسعود گیر داده بود تا جواب را از ته حلقم بیرون بکشد. آخرش باید از اولش شروع کنم. اول باید لذت طلبش بکنم. مشکلش لذت طلب نبودنش است. کلا بچه‌های دور و بر خیلی اهل حال نیستند،فقط مدام لایی می‌کشند و بعد هم فکر می‌کنند یک لذت جوی تمام عیار هستند. پریدن با چند تا عروسک و دیدن سی تا فیلم هالیوود و ادای سیگار کشیدن آن‌ها را درآوردن و قلاده سگ را دست گرفتن و پیک زدن هم نشد کیف و حال! #نرجس_شكوريان_فرد #اپلای ٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭ #کپی_کلیه_رمانها_فقط_با_ایدی_و_لینک_کانال_مجازه 🚫 ( بجز رمان های این نویسنده بزرگوار که نشرش به خواست نویسنده آزاده 😉 ) #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1

#رنج_مقدس #قسمت_هشتاد_پنجم تنهایی بشر تمامی ندارد. بیش ترین دوست را داشته باشد، باز هم لحظه هایی دارد که هیچ کس را ندارد. این بد است با خوب؟ذهنم دوباره می خواهد حرف بزند و یکی به دو کند. حوصله اش را ندارم. خودم تند تند اعتراف می کنم که گاه گاهی خوب است. شلوغی زیاد دور و بر آدم غفلت می آورد. خودت را گم می کنی. غریبه می شوی با روح و فکرت. زندگی هم که همیشه بر یک مدار دائمی و ثابت نمی چرخد. گاهی چنان شادی که نمی دانی چه کنی و گاهی درهم و فشرده ای؛ و من الان از رفتن پدر مکدر و بی تابم! پدر دوباره می رود و به قول علی صد باره می رود. خانه حجم سکوتی به خود می گیرد، سنگین. علی سرکار است. مامان سرما خورده و خوابیده و من گیر داده ام به این پیازها که سوپش کنم. اشکم از تکه تکه شدن پیازها نیست، دلم گرفته است. هوا که ابری شده است خانه هم ساکت، مامان هم مریض و من حس خاصی پیدا کرده ام. پیازها را می ریزم داخل قابلمه و با قاشق زیر و رو می کنم. در قابلمه را می گذارم و شروع می کنم به خورد کردن سبزی. تلفن که به صدا در می آید، یادم می افتد همراه را خاموش کرده ام. دستم را می شویم و خودم را به تلفن می رسانم. حال و احوال و شوخی های عمه صدیقه _حالم را بهتر میکند و میگوید که می آید. آمدنش را دوست دارم. تا بخواهد برسد یک خورشت هم بار میگذارم و برنج هم خیس میکنم. باثنا می آیند. خوشحال می شوم. - اگه می دونستم این قدر ذوق میکنی، نمی اومدم. بغلش میکنم و همدیگر را می بوسیم. - بدجنس نشو، خودت از من خوشحال تری. شوهرت خوبه؟ کجا قالش گذاشتی؟ - وای لیلا! مامانش بهش گفته وقت کردی یه سر به ما هم بزن. امروز رفته خونشون. مامان همان طور که روی مبل دراز کشیده و پتو را تا زیر چانه اش بالا کشيده می گوید: - خوبه عقد بسته اید. ثنا چادرش را تا میزند. عمه صديقه میگوید: - کلا در آسمون سیر میکنند. به حرف که بهشون می زنم دو روز بعد جواب میدن . تازه اگه بشنون. ثنا معترض می شود و من می خندم. - تازه وقتایی که پیش هم نیستن، گوشی دست میگیرن و بغ بغوشون پشت گوشی ادامه پیدا میکنه. چای و میوه می آورم. تا مادرها با هم مشغولند باثنا می رویم توی اتاق. همراه را پرت میکند روی تخت و می نشیند. با تعجب نگاهش میکنم: - چه خشن، ثنا خوبی؟! ابرو را بالا می اندازد و گل سرش را باز میکند. از دیدن آبشار مشکی موهایش ذوق می کنم. شانه را بر می دارم وكنارش مینشینم. موهایش را شانه می کشم تا صاف شود و میبافمش. می پرسم: ... #نرجس_شكوريان_فرد #رنج_مقدس ٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭ #کپی_کلیه_رمانها_فقط_با_ایدی_و_لینک_کانال_مجازه 🚫 ( بجز رمان های این نویسنده بزرگوار که نشرش به خواست نویسنده آزاده 😉 ) #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1

📚 #مهر_و_مهتاب 📝 نویسنده #تکین_حمزه_لو ♥️ #قسمت_هشتاد_پنجم نزدیک ماشین، هردو ایستادیم.حسین معصومانه گفت: - مهتاب ببخشید که ناراحتت کردم...ولی از طرفی خوشحالم که دیگه حرفی تو دلم نمونده.سبک شدم. من هم می دانستم که عاشق شده ام و اصلا هم از این موضوع ناراحت و نگران نبودم. پایان فصل 22 فصل بیست و سوم بعد از آنکه از سرگذشت حسین باخبر شدم،یاد و فکر حسین لحظه ای رهایم نمی کرد.به هرجا می رفتم و به هرکس نگاه می کردم،چشمان مظلوم و صورت معصومش پیش چشمم جان می گرفت.به امتحانات پایان ترم نزدیک می شدیم و من حتی کلمه ای بلد نبودم.در تمام مدت،فکر می کردم چطور باید مسئله را به پدر و مادرم بگویم؟اگر آنها مخالفت کنند که حتما همینطور می شد،چه باید بکنم؟قهر و دعوا یا صبر و استقامت؟اصلا می توانستم با اخلاق و اعتقادات حسین،کنار بیایم یا نه؟آینده مثل شهری در مه،ناپدید و نا پیدا بود.با کمکهای لیلا و اصرار شادی،شروع به درس خواندن کردم.با اینکه امتحانهای کمی داشتم ولی آمادگی همیشگی را نداشتم و تقریبا با نمرات مرزی،ترم تابستان را گذراندم.همه چیز قاطی شده بود و من خسته و سردر گم می دویدم.به مراسم نامزدی سهیل زمانی نمانده بود و همه در حال رفت و آمد و خرید بودند.قرار بود مراسم در خانه پدر عروس برگزار شود،بنابر این ما کار عمده ای نداشتیم.فقط باید برای لباسهایمان پارچه می خریدیم و هدایایی هم برای خانواده عروس تهیه می کردیم.سهیل در حال جوش و خروش بود.آنقدر در آن چند هفته باقیمانده دوندگی و فکر و خیال داشت که لاغر شده بود.از آن طرف هم خاله ام داشت مهیای رفتن به آنسوی آبها می شد.مادر بیچاره ام بین دو واقعه بزرگ زندگیش گیر افتاده بود.جدایی از تنها خواهرش و عروسی تنها پسرش!البته از طرفی خدا را شکر می کردم که اوضاع آن همه درهم ریخته است و کسی متوجه حال دگرگون من نیست.لیلا را هم برای نامزدی دعوت کرده بودم و قرار بود باهم برای خرید پارچه به خیابان زرتشت برویم.روز قبل مدل های لباسمان را از روی ژورنال زیبا خانم ،خیاط ماهری که لباسهای مادر و خاله ام را می دوخت،انتخاب و اندازه پارچه و نوع آن را با دقت یادداشت کرده بودیم.بعد از خوردن صبحانه،صدای زنگ در بلند شد.می دانستم لیلا است.وقتی قرار بود باهم جایی برویم خیلی بی طاقت می شدو از کله سحر حاضر و آماده جلوی در بود.آیفون را برداشتم و با خنده گفتم: - لیلا...بیا تو. صدایش بلند شد:مگه نمیای خرید؟ خندیدم:چرا،گفتم خرید،نگفتم خوردن کله پاچه.بنده خدا،مغازه های زرتشت مثل اداره ها نیستن که از هشت صبح باز باشن!اونا خیلی لردی میرن سرکار!زودتر از ده امکان نداره قدم رنجه کنن.بیا تو. لحظه ای بعد لیلا در خانه مان بود.به مادرم سلام کرد و پرسید: - خوب چه خبرا،خانم مجد؟ مادرم با ظرافت سری تکان داد و با ناز گفت:چی بگم لیلا جون؟ داره پدرم در میاد!تازه فهمیدم چقدر دختر شوهر دادن سخته!ما که خانواده دامادیم انقدر دوندگی داریم...وای به حال اون بیچاره ها لیلا با خنده گفت:خوب تمام این دوندگی ها موقع عروسی برعکس میشه.اون موقع فامیل عروس میگن بیچاره خانواده داماد. مادرم با حالتی نمایشی دستش را روی گونه زد: - وای،خدا مرگم بده.راست میگی،موقع عروسی حتما من سکته می کنم. به میان حرف هایش پریدم:حالا کو تا موقع عروسی!از حالا حرص نخورین. بعد با لیلا به اتاقم رفتم و در را پشت سرم بستم.لیلا مانتو و روسری اش را درآورد و روی صندلی انداخت.نگاهی به درو دیوار اتاق انداخت و گفت: - خوب چه خبر؟ روی تخت کنارش نشستم:از کجا خبر میخوای؟ خندید:خوب معلومه،از حسین. شانه ای بالا انداختم و گفتم:تقریبا یک هفته است ازش خبر ندارم.خودمم دلم براش تنگ شده. لیلا متعجب نگاهم کرد:مهتاب،این واقعا تویی؟...اصلا باورم نمیشه تو بخوای با یک چنین آدمی زندگی کنی! عصبی گفتم:چرا؟مگه من چطوری هستم؟ - تو هیچ طوری نیستی.ولی حسین هم مثل تو نیست.عقاید و تربیت این تیپ آدمها با ماها فرق داره.ببین الان تو در مهمانی و عروسی بدون حجاب می گردی،بعدا باید بری زیر چادر،می تونی؟...الان سرگرمی ما ،شرکت در مهمانی هایی است که به مناسبت های مختلف می گیرن ،بعدا باید بری تو مساجد و تکیه ها،گریه و زاری کنی،می تونی؟دیگه میشی همسر یک جانباز...با چادر و حتی روبنده،دائم در حال نماز و دعا و قرآن خوندن،در حال گریه و زاری... عاشورا،تاسوعا،محرم و صفر!سی روز روزه و خلاصه تمام کارهایی که تو یکبار هم تو عمرت نکردی!اصلا باهاشون آشنا نیستی!بعدش هم الان وضع جامعه رو نگاه کن.به نظرت همه چیز عالی و در حد کماله؟درست و منطقی است؟حالا میخوای بری با یک آدم با اون طرز فکر ((همه چیز خوب و عالیه))زندگی کنی...؟ ادامه دارد.... ┄┅┅✿💐🍃💕🌹🌸✿┅┅┄ @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان های دیگری)👇🏻👇🏻👇🏻 @repelay

🌼🍃🌼 📚 #عشقی_به_پاکی_گل_نرگس 🌼🍃 🌼 📝 نویسنده: #فاطمه_اکبری 🔻 #قسمت_هشتاد_پنجم کتلت وتوتابه جابه جاکردم وکفگیروتوبشقاب گذاشتم. مهتاب:بیابشین بابا،کشتی خودت وبرای یه کتلت. خندیدم وگفتم: +خب اولین بارمه دارم توخونه کسی غذادرست می کنم درضمن الان وضعیت یک طوریه که بایدخوب درست کنم می ترسم بد درست کنم مامانت پشیمون بشه ازاینکه من وراه داده. خندیدوگفت: مهتاب:اونقدرم خنگ به نظرنمیای پس نگران نباش. مشتی به بازوش زدم وگفتم: +کوفت بی شعور. مهتاب:اینم ازکاهو. باطعنه وشوخی گفتم: +هنرکردی خانم،تازه کاهوهاروخردکردی. مهتاب:بروبابا،خب الان بقیه روهم خردمی کنم. پشت میزنشستم وچیزی‌نگفتم،زل زدم به مهتاب. مهتاب قیافش کاملاشرقی‌بود،چشم وابرومشکی وموهای فرمشکی باپوست‌سفیدش خیلی به هم میومدوقشنگ بود. چهرش کاملا‌ باداداشش فرق می کرد‌امیرعلی چشماش سبزبود باموهاوریش های قهوه ای. باصدای مهتاب به خودم‌اومدم: مهتاب:شرم کن ازخداوندمنان خوردی منو.. خندیدم وگفتم: +داشتم به این فکرمی کردم که چهرت چقدر باداداشت‌فرق می کنه. مهتاب:آره من شبیه مامانمم‌امیرعلی شبیه بابام. لبم وکج کردم وسوالی که‌ذهنم ومشغول کرده بود‌پرسیدم: +میگم مهتاب بابات کجاست؟ مهتاب آه عمیقی کشیدوبعدازمکثی گفت: مهتاب:والاجونم برات بگه که‌بابای من زمان جنگ جانباز شد،اون موقع بامامانم نامزد‌بودن، بابام خیلی به مامانم‌اصرارکردکه بیخیال ازدواج بشه هرچندکه برای بابامم خیلی سخت بود ولی نمی خواست مامانم یک عمرپرستاریش وبکنه، خلاصه مامانم راضی نشد وبه خاطر عشقی که به بابام داشت باهاش ازدواج کرد،جانبازی بابام پای راستش قطع شده بود و ویلچرنشین بود یک ترکش هم توگردنش بود. با این حال تحصیلات دانشگاهیشو ادامه داده بود و تو رشته ادبیات تدریس میکرد. ما بچه بودیم ولی یادمه اون اتاقای بالا رو مجهز کرده بود برای دانشجوهایی که سرپناه نداشتن وپول خوابگاهم نداشتن. خلاصه پنج سال پیش قلب دردهم به درداش اضافه شدوباعث شدکه فوت کنه یابه اصطلاح شهیدبشه. باتعجب گفتم: +متاسفم!فکرنمی کردم ‌اینطوری باشه. لبخندمحزونی زدوچیزی‌نگفت ومشغول خردکردن گوجه هاشد.‌لبم وجویدم وگفتم: +مهتاب یه سوال دیگه بپرسم؟ مهتاب:آره عزیزم بپرس. لبخندی زدم وگفتم: +اوممم،میشه بگی مامانت چرااینطوری شدیعنی ویلچرنشین شد؟ لبخندغمگینی زدوگفت: مهتاب:مامان من شاغل بود مدیرمدرسه بود،یک روزکه مدرسه تعطیل میشه وبچه هامیان بیرون مامان منم میاد بیرون. مثل اینکه یکی ازشاگرداش میره وسط خیابون وقتی داشته ردمی شده پاچ پیچ می خوره همون لحظه ماشینی به سرعت‌به سمتش میاد،مامان منم که همیشه به فکرشاگرداشه هُل میکنه ومیپره وسط خیابون اون دخترونجات میده ولی خودش ... سکوت کردوبغضی که تو گلوش بودوقورت داد. باناراحتی گفتم: +ببخشیدنمی خواستم ناراحتت کنم محض کنجکاوی بود. لبخندی زدوگفت: مهتاب:نه عزیزم این چه حرفیه به عنوان عضوی ازخانواده بایدمی دونستی. لبخندمحوی زدم وگفتم: +من فقط یک خدمتکارم عضوخانوا... اجازه ندادحرفم وکامل کنم: مهتاب:توالان عضوخانوادمونی هالین،توهمین یک روزمن تو روبه عنوان یک خواهرپذیرفتم. لبخندی زدم وگفتم: +توخیلی مهربونی،هیچ وقت فکرنمی کردم بایک خانواده مذهبی هم خونه بشم. به فکر فرو رفتم. بخاطر نگاهی که نسبت به مذهبی ها داشتم تاسف خوردم.بخاطر صداقت داشتن وخاکی بودنش جذبش شده بودم.. ازجام بلندشدم وبه سمت گازرفتم وکتلت هارو چک کردم... &ادامه دارد.... 🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 📚@ROMANKADEMAZHABI❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌ کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻 @repelay

🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕#محافظ_عاشق_من🥀 ✍ به قلم : #ف_میم 🍃 #قسمت_هشتاد_پنجم ندا حرصی به مرصاد نگاه کرد و خواست جوابش را بدهد که مهدا پیش دستی کرد و گفت : من اجازه دارم اینجا باشم و در امور مشارکت کنم رو به دختری که ندا با بی ادبی با او صحبت کرده بود گفت : ببین عزیزم ما فقط میتونیم کسانی رو ثبت نام کنیم که بیش از سه ماه فعالیت داشتن ، نه اینکه خدایی نکرده بقیه شایستگی نداشته باشن به هیچ وجه بخاطر محدودیت هایی مثل فضا ، حمل و نقل ، جای موندن و ... هست . اما خب یه راهی برای رفتن شما هست ... + چی ؟ ـ یه نفر که خودش سهم ثبت نام دارن ، جای خودشونو بدن به شما دختر مغموم و ناراحت سرش را پایین انداخت و گفت : آخه همه دوست ها و همکلاسی هام خودشون میخوان برن ـ من کسیو میشناسم که میتونید به جاش برین اما قبلش باید یه سری تعهد بهش بدین + چه تعهدی ؟ ـ شماره تلفنشو بهتون میدم باهاش صحبت کنین ، شما هم شماره خودتو بده به من تا بهش بدم ، فردا صبح بهش زنگ بزن + باشه ممنون مرصاد متوجه شد که مهدا شماره خودش را داد و شماره دختر را هم گرفت . مهدا بعد از اینکه ناهارش را با مرصاد خورد به اداره رفت تا با هادی به مغازه ها بروند . مانتو بلند و خاکستری با شالی مشکی که صورت سفیدش را قاب کرده بود پوشید و با آرایشی ملیح که عادی به نظر برسد با سیدهادی و دو تن دیگر از همکارانش راهی شد . سید هادی : خب برین ، ساعت ۵:۳۰‌ بیاین میدان ... بی سیم هاتونو خاموش کنین ولی با گوشی در دسترس باشین ـ چشم قربان . همگی راهی موقعیت شدند ، مهدا اولین انتخابش طلا فروشی بزرگ و چند طبقه بود به این فکر کرد که چنین طلا فروشی حتما چندین دوربین و از چندین جهت دارد . سردرش را خواند ، حکیمی . آنقدر ذهنش درگیر بود که نفهمید این فامیلی ..... بسمت در رفت و داخل شد ، نگاهش را چرخاند دنبال کسی که بتواند حرفش را بزند و بدون درگیری موفق شود . به سمت نگهبان در رفت و گفت : سلام جناب ـ سلام بفرمایید ـ ببخشید میتونم مسئول مدیریت دیجیتال طلافروشی رو ببینم ؟ ـ کارتون ؟ ـ باید چیزی رو بررسی کنم آرام کارت که او را مریم رضوانی سروان اداره آگاهی ... نشان میداد را از کیفش بیرون کشید و مقابل گرفت رنگ از رخش پرید و با لکنت گفت : ما .. اینجا .. خلاف نمی کنیم بخدا من اینجا مثل دوربین مدا... ـ من فعلا با شما و نگهبانیتون ندارم فقط بهم بگید کجا میتونم فیلم های ضبط شده ی امروز رو ببینم ، خودتون هم دم دست باشید . آب دهانش را قورت داد و گفت : چشم بفرمایید راهنماییتون کنم خواست با مهدا راهی شود که مهدا گفت : شما مگه نباید اینجا بشینید و مراقب باشید ؟ ـ بله خانم ـ پس چرا دنبال من راه افتادی ؟ بگین کجا برم ـ طبـ... قه انتهای راهرو سمت چپ اتاق مدیره ـ ممنون ، همینجا بمونید ـ چ... چشم مهدا بسمت سرویس رفت و بی سیمش را فعال کرد و به همکارش که مراقب محوطه بود گفت : رضوان رضوان ... عماد ؟ ـ عماد بگوشم قربان ـ حواستون به طلا فروشی باشه منتظر یه خاطی ترسو باشید ـ چشم قربان ـ از دستش ندید با تلفن در دسترسم ـ دریافت شد ، تمام ! از سرویس خارج شد که با دیدن صحنه مقابلش سریع بازگشت ...... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🍃🌹🍃 👆👆پارت عیدی به مناسبت عید بندگی #عید_فطر_مبارک 🍃🌹🍃 &ادامه دارد ... 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay

💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱 🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞 💞🌱💞🌱💞🌱💞 🌱💞🌱💞 🌱هوالمحبوب💖 📙 #رمان_روزگار_من 💞 📑🖌به قلم: #انارگل 🌸 🌱 #قسمت_هشتاد_پنجم کارامون تموم شده بود منتظر محسن بودیم تا بیاد ... تقریبا ساعت نزدیکای ۵ بود که اومد ... مامان رفت برای استقبال منم تو اتاق داشتم چادرمو سر میکردم ... محسن نشسته بود مامانمم داشت چایی میریخت منم از اتاق اومدم بیرون محسن با دیدن من از جاش بلند شدو سلام داد منم جواب سلامشو دادم و بهش خوش امد گفتم و نشستم... مامانمم برای اینکه ما راحت حرفامونو بزنیم بعد تعارف کردن چایی گفت: بچه ها شما مشغول باشین من یه خرده اشپزخونه کار دارم الان میام ... باشه مامان ... بفرمایید اقا محسن چایی تون سرد نشه ... ممنون میخورم ... فرزانه خانم من بازم ازتون معذرت میخوام دیشب تو شرایط سختی قرارتون دادم اما خدارو شکر بخیر گذشت ... درسته برام غیر منتظره بود اما دیگه گذشته مشکلی نیست.. محسن ـ خوشحالم که دلخور نیستین ... دختر عمو خودتونم شاهد بودین که من به میل خودم نیومده بودم مامانم همه چیزو گفتن ... من یه باربه شما قول دادم تا اخرشم میمونم ... دشبم به زینب خانم تو حیاط توضیح دادم من میخوام با شما ازدواج کنم از ایشون عذر خواهی کردم خوشبختانه زینب خانم درک بالایی داشتن و حرفای منو قبول کردن... ببخشید که من همین جور دارم حرف میزنم راستش میترسم دوباره حرفام نصفه بمونه .... نه خواهش میکنم راحت باشین ... حالا منتظر جواب شما هستم ایا موافقین... مامان از اشپزخونه داشت به حرفامون گوش میداد ... راستش من فعلا نمیتونم جوابی بدم 😔😔😔 محسن ـ فرزانه خانم ازتون خواهش میکنم یه خورده منطقی باشین الان همه موافق این ازدواجن هیچ مانعی وجود نداره ... مامان از اشپزخونه اومد بیرون و کنار ما نشست محسن جان چاییت اگه سرد شده عوضش کنم ... نه زن عمو اینجوری خوبه محسن شروع کرد به خوردن چایی ... مامانمم چپ چپ بهم نگاه میکرد با اشاره میگفت که قبول کن ... محسن که چاییشو تموم کرد روبه من گفت خب مشکل شما چیه ؟؟؟ من دیشب بهتون گفتم من باردارم و نمیخوام شما بخاطر من و قولی که به شوهرم دادین اینده خودتونو خراب کنین ... محسن عرق پیشونیشو پاک کردو گفت یعنی فقط مشکل شما اینه؟؟؟!! سرمو انداختم پایین و گفتم این یه قسمتشه اما در کل مخالفم... من با خودم فکر میکردم که محسن داره بخاطر ما فداکاری میکنه بخاطر همین مخالفت میکردم ... محسن ـ ببینین فرزانه خانم من الان در حضور مادرتون دارم این حرفو میزنم شما هر شرطی که داشته باشین من قبول میکنم در ضمن بچه ی عباس مثل بچه ی خودم برام عزیزه و نهایت پدری رو در حقش میکنم به شرفم قسم قول میدم مامان روبه من گفت فرزانه دیگه چی میخوای خواهش میکنم دیگه مخالفت نکن... اما مامان میشه یه دقیقه اجازه بدین ... نه دخترم دیگه بسته ، من تابحال هیچ دخالتی نکردم اما حال اروم نمیشم محسن همه جوره داره خودشو بهت ثابت میکنه خدارو خوش نمیاد ... خواهش میکنم یه خرده منطقی باش دخترم ... فرزانه خانم من جایی جلسه دارم شب منتظر جوابتونم امیدوارم که جوابتون مثبت باشه... محسن از جاش بلند شد زن عمو اگه اجازه بدین من مرخص میشم ... اخه پسرم تو که چیزی نخوردی ممنون یه خرده عجله دارم باید برم پس من منتظرم جواب از شما فعلا خدا نگهدار... محسن همین که میخواست از در خارج بشه روشو برگردوندو گفت : دختر عمو خواهش میکنم فقط به حرف عقلتون گوش کنید نه قلبتون خدانگهدار .... مامان برای بدرقه همراه محسن رفت منم نشستم رو مبل یه نفس عمیق کشیدم و رفتم تو فکر... مامان اومد خونه چادرشو در اورد و با کمی لحن تند بهم گفت فرزانه اصلا درکت نمیکنم تو رسما داری پسره رو اذیت میکنی بنده خدا دیگه به چه زبونی قانعت کنه بلند شدمو رفتم تو اتاقم ... نشستم روبه رویه اینه و خودمو توش نگاه میکردم تو دلم شروع کردم با خودم به حرف زدن .... اره شاید مامان راست میگه من دارم محسن و اذیت میکنم محسنم که گفت بچه رو قبولش میکنه از طرفیم همه موافقن دستمو گذاشتم رو صورتم وااای خداجونم خودت کمکم کن اصلا گیج شدم .بدجوری تو دو راهی گیر کردم ... دستمو که از صورتم برداشتم چشمم به قران و تسبیحی که رو میز کنار اینه بود افتاد ... اهاان فهمیدم استخاره میگیرم منم الانم تو دوراهی گیر کردم بهترین راه همینه اگه خوب در بیاد جواب مثبت میدم اگر هم بد باشه جواب منفی میدم و میگم استخاره بد در اومده ... خدایا ازت ممنونم که بهم یه راه نشون دادی... بلند شدم 🔖 &ادامه دارد.... 💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱💞🌱 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay

🌸🌿🦋🌿 🌿🌸🌿 🦋🌿 🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿 🌸نویسنده: میم بانو🌸 🌿 #قسمت_هشتاد_پنجم _از کجا معلوم راست میگی ؟ ممکنه بعدا حرفامو بر علیه خودم استفاده کنی . +من هیچوقت همچین کاری نمیکنم ، اگه واقعا میخواستم به پلیس تحویلت بدم اصلا نمیومدم اینجا چون پلیس مجبورت میکرد جوابه سوالام رو بدی ؛ الانم اگه مجبورم کنی باید پلیس خبر کنم . با خشم نگاهم میکند _چی میخوای بدونی ؟ +میخوام راجب شهروز بدونم باشک نگاهم میکند ، انگار دو دل است . نگاهی به سر و ته کوچه می اندازد و بعد با اکراه از جلوی در کنار میرود _بیا تو با قدم هایی آهسته وارد حیاط کوچکشان میشوم . همانطور که از ظاهر خانه هم پیدا بود ، خانه ی خیلی قدیمی ای هست . دیوار های آجری و سنگ فرش های کهنه فضا را دلگیر کرده است . درختی خشکیده کنار در و نیمکت چوبی رنگ و رو رفته ای رو به روی در قرار گرفته است . نازنین در را میبندد و به نیمکت اشاره میکند . _بشین تا من برم یه شربت بیارم +نمیخوان من که اینجا نیومدم مهمونی ، اومدم جواب سوالام رو بگیرم برم سری به نشانه ی تایید تکان میدهد و باهم روی نیمکت مینشینیم . نازنین با مظلومیت نگاهم میکند . در چهره و رفتارش دیگر خبری از آن دختر مغرور و زورگو نیست . به سختی میگوید _هر سوالی داری بپرس تا جایی که بتونم جواب میدم فقط یه شرط داره +چه شرطی ؟ از روی نیمکت بلند میشود و داخل خانه میرود ، بعد از چند لحظه با قران جیبی کوچکی برمیگردد . قران را روبه رویم قرار میدهد _من اهل نماز و روز نیستم ولی به خدا و قران و اینطور چیز ها اعتقاد دارم . ازت میخوام بزنی روی این قران که از حرفام سو استفاده نکنی و اون هارو به هیچکس ، تاکید میکنم به هیچکس نگی . مطمئنم تو اعتقاداتت از من قوی تره ، من بهت بد کردم از کارمن پشیمونم ولی تو به من بد نکن . شنیدن این حرف ها از نازنین برایم جالب است . لبخند کوچکی میزنم و دستم را آرام روی قران میزنم +به همین قران قسم میخورم که نه از حرفات سو استفاده میکنم و نه به کسی میگم ولی از تو هم میخوام که حقیقت رو به من بگی . اگه واقعا اونطور بوده باشه که فکر میکنم خانوادمم از پیگیری شکایت منصرف میکنم . سرش را پایین می اندازد و با گوشه ی شالش بازی میکند . 🌿🌸🌿 《چنان به موی تو آشفته ام به بوی تو مست که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست》 سعدی &ادامه دارد ... 🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️ ☔️🍄🌈🦋☔️ 🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝به قلم #زهرا_فاطمی☔️ 📂 #فصل_سوم 🖇 #قسمت_هشتاد_پنجم با تکان خوردن انگشتان دستش، نگاهم را از قفسه سینه اش به چشمانش دوختم. نگاه مهربانش که دوخته شد به چشمانم ، انگار من هم جانی دوباره گرفتم . از شوق اشکهایم جاری شد و لبهایم طرح لبخند به خود گرفت _سلام حمیدم! صدایش آهسته بود و کم جان! _سلام زندگیم. بوسه‌ای روی دست باندپیچی شده‌اش کاشتم _این رسمش نبود آقا حمید .جون دادم تا چشمات رو باز کردی. _ببخشید عروسکم. _وقتی میبخشم که زود خوب بشی .دیگه تحمل ندارم تو این حال ببینمت. _چشم فرمانده! حمید همه ی جانم شده بود. مگر میشد برایم زبان بریزد و من برایش نمیرم. در دل قربان صدقه اش رفتم. _دختر بابا خوبه؟ احساس کردم از بلندی سقوط کردم. به یکباره ایستادم . نمیخواستم با آن حال خرابش نگرانش کنم _خوبه!. میرم بیارمش نگذاشتم چیزی بگوید سریع از اتاق خارج شدم . خاک بر سر من کنند که روی همه مادرها را سفید کرده بودم. چگونه این همه ساعت از دخترکم بی خبر بودم و ککم نگزیده بود . من حتی به او نگفتم کجا می‌روم . وقتی ان اتفاق افتاد فقط به حمید فکر کردم انگار نه انگار دخترکم در اتاقش تنها بود. سریع تاکسی گرفتم. در کل مسیر اشک ریختم و خودم را لعن و نفرین کردم که از دخترم غافل شده ام. کرایه را با عجله حساب کردم. قبل از اینکه ماشین کامل بایستد از ماشین بیرون پریدم. قطع به یقین راننده فکر میکرد با یک دیوانه طرف است . با عجله خودم را به واحدمان رساندم و در زدم. هرچه بیشتر در میزدم بیشتر نگران میشدم‌ و البته ناامید! صدای گریه ام بلند شد _نجلای من ،عروسکم، درباز کن مامان . الهی فدات شم. کجایی مامانی؟ درو بازکن . آنقدر داد و بیداد کردم که چندتا از همسایه ها به طبقه ما آمدند. _نجلا جانم، مامانی دروباز کن قربونت بشم. یکی از مردها که بی تابی مرا دید با چند ضربه به در،قفل را شکست . سراسیمه وارد خانه شدم. همه خانه را زیر و رو کردم ولی اثری از او ندیدم. ترس به جانم افتاده بود . دخترکم کجا بود چرا خبری از او نبود . وای بر من ! وای برمن! &ادامه دارد... ☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️ 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌کپی رمانهای رمانکده مذهبی بی اجازه جایزنیست❌ ↪️ ریپلای(دسترسی به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay

🦋°🌱•🕊🦋°🌱•🕊🦋°🌱•🕊🦋° 🌱•🕊🦋°🌱•🕊🦋° 🦋°🌱•🕊 📘رمان‌عاشقـانه‌مـذهـبی : #او_را 🖌 به قلم : محدثه‌افشاری 🌱 #قسمت_هشتاد_پنجم مثل مرغ سرکنده شده بودم ! هیچ جا نبود ! حتی سه شنبه و پنجشنبه رفتم اونجایی که جلسه بود ، اما نیومد ...! امتحاناتم تموم شده بودن با این درگیری های ذهنی واقعا قبول شدنم معجزه بود !! مجبور شدم به گوشیش زنگ بزنم اما ... خاموش بود !!!📵 چند روز بعد وقتی که سر کوچشون به انتظار نشسته بودم ، یه وانت جلوی در نگه داشت و اسباب و اثاثیه ی جدیدی رو بردن تو خونه ! ناخودآگاه اشک از چشمام سرازیر شد... 💔 اون رفته بود ....!! اما کجا؟؟ نمیدونستم... 😭 احساس میکردم یه کوه پشتمه ...! خسته و داغون به خونه ی مرجان پناه بردم ! - سلام ترنم خانووووم! چه عجب! یاد ما کردی - ببخشید مرجان ... خودت که میدونی امتحان داشتم ! خیلی وقت بود همو ندیده بودیم ! کلی حرف برای زدن داشت ... منم داشتم اما نمیتونستم بگم ! دلم میخواست گریه کنم اما حوصله ی اون کار رو هم نداشتم !! تمام وجودم شد گوش و نشستم به پای حرفای صمیمی و قدیمی ترین دوستم ! پای تعریفاش از مهمونی ها ... از رفیق جدیدش ... از دعواش با مامانش و دلتنگیاش برای داداشش میلاد ! - ترنم!! خوبی؟ - آره خوبم ... چطور مگه? - آخه قیافت یجوریه !! واقعا خوب به نظر نمیای ! 😕 - بیخیال مرجان! مشروب داری؟ - اوهوم. بشین برم بیارم باورم نمیشد که رفتن اون منو اینقدر بهم ریخته ! بار آخر از دست مشروب به خونش پناه برده بودم و حالا از نبودش به مشروب ! نه ! این اونی نبود که من دنبالشم ! من آرامشی از جنس اون میخواستم نه مشروب ! تا مرجان بیاد بلندشدم و مانتوم رو پوشیدم! - عه!! کجا؟؟ سفارشتو آوردم خانوم ! 😉 بغلش کردم و گونه‌ش رو بوسیدم ! - مرسی گلم ، ببخشید ! نمیتونم بمونم ! یه کاری دارم ، باید برم. قول میدم ایندفعه زودتر همو ببینیم ! با مرجان خداحافظی کردم و رفتم تو ماشین سرم رو گذاشتم رو فرمون . نمیتونستم دست رو دست بذارم . من اون آرامش رو میخواستم!! به مغزم فشار آوردم ! کجا میتونستم پیداش کنم ! یدفعه یه نوری گوشه ی مغزم رو روشن کرد! دفترچه !!!! با عجله شروع به گشتن کردم ! نمیدونستم کجای ماشین پرتش کرده بودم ! بعد ده دقیقه ، زیر صندلی های پشتی پیداش کردم !!! جلد طوسی رنگش ، خاکی شده بود . یه دستمال برداشتم و حسابی تمیزش کردم . نیاز به تمرکز داشتم ! ماشین رو روشن کردم و رفتم خونه دو ساعت بود دفترچه رو ورق میزدم اما هیچی پیدا نکردم .هیچ آدرس و نشونه ای ازش نبود ! فقط همون نوشته های عجیب و غریب ...! با کلافگی بستمش و خودم رو انداختم رو تخت و بغضم رو رها کردم ! 😭 غیب شده بود ! جوری نبود که انگار از اول نبوده !!! چشمام رو با صدای در ، باز کردم ! مامان اومده بود تا برای شام صدام کنه . نفهمیدم کی خوابم برده بود !! سر میزشام ، بابا از نمره هام پرسید . احساس حالت تهوع بهم دست داد . سعی کردم مسلط باشم - هنوز تو سایت نذاشتن . - هروقت گذاشتن بهم اطلاع بده . یه بیمارستان هست که مال یکی از دوستامه . میخوام باهاش صحبت کنم بری اونجا مشغول به کار بشی ! - ممنون ، ولی فعلاً نمیخوام کار کنم ! - چرا؟؟ 😳 - امممم ... خب میخوام از تعطیلات استفاده کنم کلاس و مسافرت و ... - باشه ، هرطور مایلی. ولی همه ی اینا بستگی به نمراتت داره ! سرم رو تکون دادم و با زور لبخند محوی زدم ! ساعت یک رو گذشته بود اما خواب بد موقع و افکاری که تو سرم رژه میرفتن ، مانع خوابم میشدن ! به پشتی تخت تکیه داده بودم و پاهام رو تو شکمم جمع کرده بودم سرم داشت از هجوم فکرهای مختلف میترکید !! هنوز فکرم درگیر حرف هایی بود که شنیده بودم ! افکارم مثل یه جدول هزار خونه که فقط ده تا حرفش رو پیدا کردم ، پراکنده بود !! نمیدونستم چرا ، اما از اینکه دنبال بقیه ی حرف‌ها برم ، میترسیدم ! احساس میکردم میخوان مغزم رو شست و شو بدن ! اما از یک طرف هم نمیتونستم منکر این واقعیت بشم که یه آرامشی رو از یادآوری‌شون احساس میکردم ! با دودلی به دفترچه نگاه کردم ! 🕊ادامه دارد .... •🕊🌱🦋°🌱•🕊🌱🦋°🌱•🕊 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌کپی‌رمان‌ازرمانکده‌مذهبی‌بی‌اجازه‌جایزنیست❌ ↪️ قسمت‌اول‌دیگررمانهاوpdfرمانهای‌ما👈@repelay