📔📔 🏮 ✴️ جمع امام و درقرآن به‌دوصورت « » و « » قرائت شده است. 🏮 امام کسى است که دیگران قرار دارد و به او اقتدا مى‌شود و در لغت به معناى و پنهان کردن چیزى است و مقصود از آن در اینجا وحدانیت خدا یا شریعت و نبوت است ، ✴️بنابراین ، کفر که ترکیبی اضافی است ، بر کسانی اطلاق می شود که در کفر بر دیگران گرفته ، دیگر کافران از آنان پیروی می کنند . 🏮ترکیب یاد شده در تنها یک بار به کار رفته است ( توبه ۱۲ ) ؛ ولی تعبیر های دیگری مانند (سبا ۳۱-۳۳) ؛ امامانی که به آتش فرا می خوانند ( قصص ۴۱) و روسا و بزرگترهایی که باعث ضلالت می شوند ( احزاب ۶۷ ) نیز در قرآن به کار رفته است که هر یک به نحوی می تواند به ائمه کفر ارتباط پیدا کند . ✴️گرچه مفهوم ائمه کفر بوده ، می تواند مصادیق گوناگونی داشته باشد ؛ ولی در روایات به برخی از آن اشاره شده است مانند : طلحه ، زبیر ، معاویه ، عمرو عاص و ابوموسی اشعری ، اهل صفین و بصره و خوارج . 🏮 امیرمومنان علیه السلام فرموده اند : امامان از اند . خوبان آنها پیشوای خوبان و بدان آن پیشوای بدان اند . ✴️در روایتی دیگر اصحاب ، از مصادیق ائمه کفر دانسته شده‌اند . 🏮مفسران نیز در تعیین ائمه کفر ، آرای گوناگونی دارند . ✴️برخی معتقدند ائمه کفر شامل هر می شود ، زیرا هرکس پیشوای خویش و کافر امام خود است ، 🏮بنابراین مقصود از با ائمه کفر ، جهاد با همه است ؛ ✴️ ولی این سخن گذشته از بودن آن ، با سیاق آیات نیز ناسازگار است و احادیثی که به مصادیق آیه اشاره دارد نیز آن را می‌کند . 🏮نقش کفر و ضلالت در گمراهی انسانها و دوری آنها از همانند نقش برجسته امامان هدایت در هدایت و رهبری مردم و رساندن آنها به و قرب به خدا جای تردید نیست . ✴️با نگاهی به تاریخ درمی یابیم که مهمترین عامل پیدایش فرقه های ساختگی ، وجود افرادی است که به عنوان عده ای را در پی خود کشانده ، به تدریج فرقه‌هایی پدید آورده‌اند . 🏮 تعداد متنبّبان و امامان بیش از شمار انبیا و امامان حق است ، به همین علت قرآن افزون بر دادن امامان حق و آنها و تشویق مردم به پیروی از آنها ، امامان باطل را همراه با صفات آنها معرفی کرده و آنها و پیروانش را در قیامت بیان می کند و به این وسیله انسانها را از آنها برحذر داشته ، به رویارویی با آنها فرمان میدهد . ادامه دارد ....... کانال 👇 @Targomeh