eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ مقدمه ✳️ در فرازهاى ملكوتى و جملات عرشى اين قسمت از دعا (بند 5 تا 12 )به گوشه ‏اى بسيار اندك از صفات بى نهايت در بى نهايت حق اشاره كرده است. كسى را حدّ و ظرفيت آن نيست كه بتواند به عمقى از اعماق يك صفت و به نورى از انوار يك وصف حضرت محبوب برسد. بخش عمده‏اى از آيات قرآن و روايات و بسيارى از فرازهاى نورانى دعاها بيان اوصاف حضرت حق است. جملات مورد شرح در آيات قرآن مجيد ريشه دارد. حضرت زين العابدين عليه السلام به هنگام انشاى اين دعا به آيات نظر داشته است، از باب تيمن و تبرّك و تا جائى كه لازم باشد به آن آيات در هفت محور اشاره مى‏شود: 1- ‏ 2- ‏ 3- ‏ 4- ‏ 5- 6- در برابر بخشش‏ هاى خداوند 7- مجرمان‏ 👈در ادامه انشاالله خواهد آمد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 301 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 ‏ 1 ✳️ جمله نورانى: اللهم وَ أَنْتَ الَّذِي عَطَاؤُهُ أَكْثَرُ مِنْ مَنْعِهِ خدایا تويى آن كه بيشتر عطا مى‏كنى و كمتر منع مى‏نمايى» این جمله نیز ريشه در قرآن و معارف اسلامى دارد. . خداوند متعال، اگر مى‏خواست بر اثر معصيت بندگان، نعمت هايش را از آنان دريغ دارد، مى‏بايست يك لقمه نان و يك قطره آب به احدى از خلايق به جز پاكان و معصومان نرسد، ولى منع حضرت او بسيار كم و عطاى حضرت رب العزّه بى شمار و بيرون از حد و وصف و عقل و انديشه و فكر ما بنى آدم است. وَما اصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ ايْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ» «شوری 30» و هر آسيبى به شما رسد به سبب اعمالى است كه مرتكب شده‏ايد، و از بسيارى [از همان اعمال هم‏] درمى‏گذرد. امام على عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‏فرمايد: خَيْرُ آيَةٍ فى كِتابِ اللّهِ هذِهِ الْآيَةُ. يا عَلِىُّ ما مِنْ خَدْشِ عُودٍ وَلا نَكْبَةِ قَدَمٍ الّا بِذَنْبٍ، وَما عَفَا الّلهُ عَنْهُ فِى الدُّنْيا فَهُو اكْرَمُ مِنْ انْ يَعُودَ فيهِ، وَ ما عاقَبَ عَلَيْهِ فى الدُّنْيا فَهُوَ اعْدَلُ مِنْ انْ يَثْنِىَ عَلى عَبْدِهِ. بهترين آيه در قرآن مجيد اين است: اى على! خراشى از چوبى بر بدن نمى‏رسد و قدمى به لغزش نمى‏افتد، مگر نتيجه گناهى است كه از عبد سر زده است. آنچه خداوند در دنيا مى‏بخشد گرامى‏تر از آن است كه درقيامت نسبت به آن تجديد نظر كند و آنچه را در دنيا عقوبت مى‏نمايد عادل‏تر از آن است كه در آخرت يك بار ديگر كيفر دهد. در اين جا ممكن است اين شبهه پيش آيد كه آن همه بلا و رنج و مصيبتى كه به انبيا و ائمه و اوليا وارد شد، مگر نتيجه گناه بوده است؟ آنان كه داراى مقام عصمت و مصونيت از گناهند، اين مسئله را چگونه بايد حل كرد؟ امير المؤمنين عليه السلام در پاسخ اين شبهه مى‏فرمايد: انَّ الْبَلاءَ لِلظّالِمِ ادَبٌ، وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحانٌ، وَ لِلَانْبياءِ دَرَجةٌ، وَ لِلْاوْلياءِ كَرامَةٌ. بلا براى ستم پيشه تأديب و براى اهل ايمان امتحان و براى انبيا درجه و مقام و براى اوليا كرامت است. حضرت سيد الشّهداء عليه السلام در دعاى عرفه به محضر حضرت حق عرضه مى‏دارد: الهى ما الْطَفَكَ بى مَعَ عَظيمِ جَهْلى! وَ ما ارْحَمَكَ بى مَعَ قَبيحِ فِعْلى! اى خداى من! با اين كه به مقام شامخ ربوبى تو و به موقعيّت واقعى خود در جهان هستى نادانم، اما چه الطاف شايانى كه شامل حالم نفرموده‏اى! و با اين كردارهاى ناشايستم چه رحم و عطوفتى كه برايم ابراز نمى‏كنى! 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 321 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 ‏ 2 ✳️ «نادانى ما به موجوديت خود از يك طرف، جهل ما به عظمت و لطف تو از طرف ديگر، مانع جريان لطف عمومى تو نخواهد گشت. ما چگونه مى‏توانيم ريزش فيض عظيم تو را در هر لحظه به تمام كاينات و موجود انسانى درك كنيم؟ ما كه محبوس قوانين طبيعت هستيم و براى ما بسيار مشكل است كه جريانات زير بناى كون و فساد را درك كنيم. ما چشم به دنيا گشوده و هميشه درخشندگى نور وجود را بر در و ديوار اجزاى تمام موجودات مشاهده نموده‏ايم. ما آن شيشه‏هاى شفافيم كه نور دائماً در آن نفوذ مى‏كند و او گمان مى‏نمايد نور از خود آن شيشه است. روح ما را در لانه كوچكى به نام بدن جا داده‏اى و مانند آن كرم ناچيز كه تمام موجوديت خود را ساخته شده در لانه محقر يك شاخه درختى مى‏بيند و درك نمى‏كند كه درخت به واسطه ريشه نهفته در زمين آب را جذب نموده و تا بلندترين شاخه و كوچك‏ترين برگ، حيات خود را مرهون همان آب است و همان آب است‏ كه اساس زندگى اوست،، او درباره باغبان و كيفيت و كميت فعاليت او هيچ گونه توجهى ندارد. كى داند كه اين باغ از كى است كو بهاران زاد و مرگش در دى است‏ (مولوى) اما آن شيشه خواه بداند نور درخشنده‏اى كه او را شفاف نموده است از منبع ديگرى است يا نداند، ذات شيشه ظلمانى است و آن كرم محقر بداند كه حيات و موجوديت او نتيجه آب و خاك و كوشش باغبان است يا نداند، نور به شيشه خواهد تابيد و باغبان فعاليت نموده و آب به بلندترين شاخه‏ها و كوچك‏ترين برگ‏ها از ريشه درخت خواهد رسيد. ولى اى پروردگار لطيف، گاه‏گاهى كه به خود مى‏آييم در يك لحظه زودگذر كه به لطف خداوندى تو متوجه مى‏گرديم، نه تنها درك مى‏كنيم قوام تنها موجوديت ما بسته به لطف توست، بلكه گمان مى‏كنيم كه به غير از ما به چيز ديگرى نپرداخته‏اى، فقط تو خداى مايى. چنان لطف تو شامل هر تن است كه هر بنده گويد خداى من است عطا و بخشش حضرت او از باب آقائى و كرمش از ناحيه محبت و لطفش از منعش بيشتر است و اگر در تمام مدت عمر انسان، منعى از جانب او برسد، يا از باب عقوبت گناه و يا به قول اميرمؤمنان عليه السلام از باب امتحان عبد است، تا استعدادهاى انسان در كشتزار بلا و مصيبت شكوفا شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 321 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2