🎬فیلم‌های پرزرق و برق #هالیوود چه هدفی را دنبال می‌کنند؟ 💢 #ابر_قهرمانان،‌ توجیه‌گران سیاست‌های آمریکا 🔸در سال‌های اخیر، تقریبا همه مجموعه‌های سینمایی پرطرفدار با موضوع ابرقهرمانی، دستپخت این استودیو بوده است، از جمله؛ مرد آهنی، هالک، ثور، کاپیتان امریکا، مرد مورچه‌ای، مرد عنکبوتی و در نهایت سری «انتقام‌جویان» (Avengers) که ترکیبی از حضور اکثر چهره‌های ابرقهرمانی در یک #فیلم است. 🔹نکته مشترک در داستان اغلب #فیلم‌های ابرقهرمانی، یک پیام فرامتنِ کاملا سیاسی‌ست! پیامی که با جا به جایی اسم ابرقهرمان مورد نظر با نام #آمریکا به دست خواهد آمد. 🔸در فیلم، یکی از اصلی‌ترین رسانه‌های منتقد مرد عنکبوتی جملاتی آشنا برای #نقد مرد عنکبوتی به کار می‌برد، او می‌گوید: “مرد عنکبوتی هرجا پا می‌گذارد خرابی به بار می‌آورد” دقیقا مشابه جملاتی که #نخبگان جوامع، علیه آمریکا استفاده می‌کنند. ✍️محمدعلی بهلول‌زاده مشروح یادداشت در سایت #صدای_حوزه: v-o-h.ir/?p=42543 🆔 @sedayehowzeh

▫️چندروز سخت دیگر هم گذشت. با بی‌جانی، تهوعی که قطع نمی‌شد، و آشوبی که درونم شعله می‌کشید. خسته و کلافه و افتاده. گاه روی تخت. گاه پایین تخت. گاه در اتاق خواب. گاهی هم اتاق نشیمن. نهایت تنوع. 🔹موها و ریش‌ها را هم زدیم. از ته. نگه‌داشتنی نبودند. حتی برای یک روز. از ریشه پوک شده بودند. آبی به صورتم می‌زدم دستم پر مو می‌شد. مسح سر می‌کشیدم دستم پر مو می‌شد. سرم را روی بالش می‌گذاشتم، بالش پر مو می‌شد. گفتم ارغوان باشد. ببیند. بخندد. آرزوهایش را بسازد. دوست داشت مرا با ریش پرفسوری ببیند. دید. دوست داشت با سبیل هیتلری ببیند. دید. دوست داشت بدون ریش و سبیل ببیند. دید. بچه‌های دیگر هم آمدند. خندیدند. بازیچه‌ی اطفال شده بودم. خوشم می‌آمد. آخرین کارهایی بود که از من ساخته بود. 🔸نتیجه اما چندان دوست‌داشتنی نبود. حتی برای خودم. بیماری رنگی روی وجودم ریخته بود که نمی‌شد نتیجه را دوست داشت. یک جفت چشم بی‌رمق و تهی مانده بود میان صورتی بی‌طراوت و پژمرده. تهی از هرگونه حس زندگی. 🔻یادم نمی‌آمد ریش‌هایم را تراشیده باشم. موهای سرم را اما آخرین‌بار بیست و دو سال پیش تراشیده بودم. در منا. حاجی شدم‌. آن روز من جوان‌ترین جمع بودم. کتاب‌ها نوشته بودند فلسفه‌ی حلق مو، ترک تعلق است. در #منا با سر تراشیده هم زیبا بودم و جوان. حالا اما بوی ترک تعلق همه جا را گرفته بود. حتی ترک آینه. آدم توی آینه را دوست نداشتم. عریان بود. ضعیف بود. و تهی از نیروی حیات. در خیال خودم لااقل این شکلی نبودم. 🔺آدم‌ها اما هنوز فکر می‌کردند مسئله بی‌‌مویی است. دل‌داری‌ام می‌دادند که موهایت خواهند رویید. از نو. انگار غم مو داشتم‌. احمقانه بود. نای جواب دادن نداشتم. آن‌ها درد و رنج بیمار را بر‌ اساس نگرانی‌های خودشان می‌فهمیدند. من هم اگر سالم بودم لابد درکم از درد، غم بی‌مویی بود. حالا اما یک نشانه بود. یک #مرحله. شاید هم یک #مقام. ◀️ در این میان تنها کسی که تفاوت را نمی‌فهمید آیه بود. یادم آمد چند سال پیش، روزهایی با دختران سوخته‌ی شین‌آباد همنشین بودیم. آن روزها هم ارغوان معنای تفاوت را نمی‌فهمید. دوست‌ترین بود با آن بچه‌ها. بی‌آنکه بخواهد #فیلم بازی کند. یا ترحم کند. همان روز پایین عکسش در آغوش آرزو نوشتم: کاش هیچ‌وقت بزرگ نشوی. همین. / شنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ 🆔 @sedayehowzeh

🔻چند سوال ساده برای فهم زمینه های اغتشاشات اخیر 🔹حال که به حمدالله تب اغتشاشات فروکش نموده و #نگرانی_های_امنیتی برطرف شده، برای گشودن باب #گفتگو پیرامون این پدیده، چند سوال ساده در مورد عوامل و ریشه های بروز #اغتشاشات اخیر طرح می کنم. امیدوارم گفتگو پیرامون این سوالات و پاسخ به آنها، به فهم و تحلیل درست تر این حادثه کمک نماید: 1⃣ چرا این همه #خشم؟ اعتراض و مخالفت با یک مسئله می تواند در سطوح مختلفی بروز نماید که شدیدترین و غیرقابل مهارترین آن اعتراض خشونت بار است، این همه خشم و خشونت انباشه، از کجا آمده و چه عواملی موجب تولید این حجم از #خشونت_عریان در قشر #جوان و #نوجوان ما شده است؟! فرضیه های مختلفی را مرور کنید: #سبک_زندگی های جدید، #گیم ها، #موسیقی ها، #فیلم ها و #سریال ها، #فشار و #اضطراب تولید شده در خانواده ها، عملکرد مسئولان، القای رسانه ها و...؛ فراموش نکنیم که آنچه در فضای مجازی آموخته یا تجربه می شود، دیر یا زود در فضای حقیقی نیز تجربه خواهد شد. 2⃣ چرا و به چه علت خط گرفتن و تاثیرپذیری از رسانه های برون مرزی و عمدتا معاند اینقدر شدت یافته و موثر بوده است؟ چرا بخشی از جامعه گوش خود را به حرفهای طرف خودی بسته و حتی استدلالهای منطقی را نیز پذیرا نیست و در عوض هر حرف حتی بی مبناترین ها را از رسانه های غیرخودی قبول میکنند؟! چرا وضعیت موجود رسانه های کشور با وضعیت مورد انتظار اینقدر فاصله و شکاف دارد؟ در جهان رسانه ای شده، چگونه می توان پیروز میدان بود،وقتی رسانه های ما اینقدر منفعل و فاقد خلاقیت هستند؟ 3⃣ چرا نهادهای رسمی کشور اینقدر بی اعتبار و فاقد #مرجعیت شده اند؟ آیا نتیجه این بی اعتباری چیزی جز آنارشیسم فرهنگی و سیاسی است؟ آیا غیر از این است که در فضای بی اعتبارشده، افراد و گروه ها به راحتی در دام دیگران گرفتار خواهند شد؟ عملکرد گروه ها و جریانات مختلف کشور طی چند سال اخیر را مرور کنید تا ریشه های این #اعتبار_زدایی را بیابید. 4⃣ چرا افراد غیرمذهبی و غیرانقلابی، به ضدمذهب و ضدانقلاب تبدیل شده اند؟ چرا افرادی که مقید به ظواهر مذهبی نبودند، از این سطح عبور کرده و عامدانه و عالمانه کنش ضدمذهبی را برگزیده اند؟ 5⃣ چرا پایگاهای فرهنگی کشور طی سالهای اخیر اینقدر خلوت شده اند؟ آیا مسئولان فرهنگی متوجه این موضوع نبوده اند که جوانانی که از این پایگاه‌ها کنار می کشند،لزوما #خانه نشین_نشده و در جایی دیگر(حتی مجازی) و با محوریت تفکر دیگری، گرد هم می آیند؟! 6⃣ چرا سن شرکت در اعتراضات خشونت بار کاهش پیدا کرده و نوجوانان را نیز درگیر کرده است؟ نوجوانانی که هنوز به سنی نرسیده اند که دغدغه شغل و ازدواج و... داشته باشند. کدام زمینه این طیف را نیز به صف #معترضان کشانده است؟ مسائل پیرامون خانواده ها( طلاق،اشتغال، آینده شغلی، امید و...) چقدر دخیل هستند؟ 7⃣علی رغم اینکه طی سالهای اخیر بارها شاهد این نوع #اغتشاشات بوده ایم، چرا هیچ گونه الگو، محتوا و آموزشی برای آموزش روش صحیح #اعتراض و مخالفت با تصمیمات و قوانین صورت نگرفته است؟ چرا هیچ الگویی برای تفکیک بین اعتراض و اغتشاش به جامعه ارائه نشده است؟ چرا در ذهن و فعل جوانان این کشور اعتراض مساوی است با اغتشاش و تخریب و جنگ و...؟ چه کسی باید این جوانان را آموزش می داد و تربیت می کرد؟! چرا تمام بار مقابله با این پدیده ها بر دوش #نیروی_انتظامی و #قوه_قضائیه گذشته می شود؟! 8⃣ چرا واکنش های ما منحصر شده به واکنش سلبی و نفی و هیچ الگوی ایجابی برای مسائل فرهنگی و اجتماعی ارائه نمی شود؟ آیا صرف ادبیات سلبی، می تواند این اعتراضات را خنثی نماید؟ آیا مسئولان فرهنگی نمیدانند که جامعه بیش از آنکه منتظر سلب و نفی باشد منتظر الگو و #راهکارهای_ایجابی است؟ 9⃣ میدانهای کنشگری جوانان و نوجوانان کجاست؟ چقدر توانسته ایم میدانهای کنشگری برای جوانان فراهم کنیم؟ وقتی این حجم از انرژی از طرق مختلف تولید می شود، عرصه و میدان تخلیه انرژی کجاست؟ ریشه مطالبه پرفشار اجتماعی برای ورود بانوان به ورزشگاه ها و... آیا چیزی غیر از این است؟ توجه داشته باشیم که اگر برای این قشر زمین کنشگری تعریف نگردد، خودش زمین بازی را تعیین خواهد کرد! ➖ و در پایان: الف) کار برای جمهوری اسلامی، شوخی بردار نیست. هر گونه #تعلل، #سستی و #رخوت می تواند منجر به حادثه شود. امیدوارم این اعتراضات، خواب از چشم مسئولان و فعالان فرهنگی برباید. جامعه امروز ایران مسئولانی می طلبد که به معنی واقعی خواب و خوراک را بر خود حرام کرده باشند؛ ب) ضرورت #روایت و #تبیین که رهبر معظم بر آن تأکید نمودند، اهمیت خود را در چنین مواقعی نشان می دهد. اگر روایت درستی از وقایع ارائه نشود، جبهه دشمن روایت خود را مسلط خواهد کرد. در فضایی که روایت دشمن حاکم است، عملا گوش شنوا و دل همراهی برای شما وجود نخواهد داشت. ✍ حجت الاسلام محمد وکیلی 🆔 @sedayehowzeh