eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
669 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست! خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. اول دعای شریف چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند. مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که همین طور عقب می‌رود تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست! خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ» (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!. خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. اول دعای شریف چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!. خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. اول دعای شریف چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama