eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
669 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 #هدایت_قرآنی شامل چه کسانی می‌شود؟ 🔹 #تقوای_فطری مقدمه‌ی #هدایت_وحیانی 🔸 خطر آلوده شدن #وجدان بر اثر مطالب #شبهه ناک 🔺 حساب‌رسی هر کسی از میزان تقوای فطری خود ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
بسم الله الرحمن الرحیم «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صنع صانع»¹ 🔹 مسائل مربوط به ادعیه در یک حساب بسیار ویژه و مهمی دارد. بعد از کریم که جنبه‌ی مافوق امور عادی دارد و الهی است، دعاهای ائمه از حضرت (علیه‌السلام) و سایر (علیهم‌السلام)، بهترین دلیل معرفتی برای اهل و و بشر است، به طوری‌که اگر کسانی که اصلاً ندارند یا دین اسلام ندارند، مضامین این ادعیه را بشنوند یا بخوانند یا بفهمند؛ بعید نیست که اسلام بیاورند و این معجزه‌ای است که خداوند پس از قرآن کریم برای بشریت قرار داده است. «الحمد الله الذی لیس لقضائه دافع و لا لعطائه مانع» ⏮ ابتدای دعای شریف عرفه از خداوند گفتگو می‌فرماید، (علیه‌السلام) در موقف بسیار لطیف و ملکوتی این را بدون این‌که از روی چیزی بیان کند، انشاء کرده است. انشای دعا مانند در می‌ماند؛ ما در نماز یک تکالیفی داریم مانند ، ، تکبیر، سوره‌ی مبارکه و یک سوره‌ی دیگر از قرآن، این‌ها همه تکالیفی است که از بزرگان بندگان خدا که این طرز عبادت آن‌هاست، پیروی می‌کنیم. اما ما در قنوت، دعوت‌ها و حاجات و مشکلات خودمان را با خداوند در میان می‌گذاریم و لذا انسان در نماز اجازه دارد که حاجات خودش را با خداوند در میان بگذارد. این بیان یک لطافتی می‌خواهد، یک وجدانی می‌خواهد ملکوتی و فرشته‌ای، که مانند عرض حاجات با خدا باشد، این را هر کسی ندارد؛ می‌تواند یک چیزی بخواهد که برایش سود نداشته باشد: خدایا به من صد و پنجاه سال بده!. خوب آیا این صد و پنجاه سال در عصر چه کسی واقع می‌شود، در حکومت چه کسانی واقع می‌شود، در معاشرت چه ملتی و خانواده‌ای واقع می‌شود، این‌ها را که عقلش نمی‌رسد و لذا می‌گوید: خدایا من صد و پنجاه سال از تو عمر می‌خواهم!. اگر همان موقع می‌دانست که این چه مشکلاتی ایجاد می‌کند، هیچ‌وقت نمی‌خواست. بنابراین دعا عبارت است از یک لطافت خاصی که برگرفته از کامل، کامل و کامل است. و حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) دارای این فضائل بود و مکانش هم که اشرف امکنه بود، وقتش هم اشرف ازمنه بود. شروع کرد به این قنوت، به این عبادت که دعا باشد. ☑ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _________ ۱) [ ، دعای ] @seyedololama
🔺 امتحان و آزمایش مومنان 🔹 در حدیث پانزدهم کتاب شریف ¹ وارد شده: «عَن اَبی‌عبدِالله علیه‌السلام، قالَ اِنَّ فی کِتابِ علیٍّ، علیه‌السلام»، حضرت نباید مدرک نشان دهد، ولی از بس‌که مطالب مهم است می‌فرماید: در کتاب حضرت (علیه‌السلام)، مثلاً به خط حضرت علی (علیه‌السلام)، این مطلب را من برای شما دارم می‌گویم. «أنّ أشدّ النّاس بلاء النّبیّون»؛ سخت‌ترین و مشکل‌ترین در مال است، «ثُمَّ الوَصیّون»؛ مال و ، بعد از آن‌هاست. «ثُمَّ الامثَلُ فَالاَمثَلُ»؛ بعد از پیامبران و اوصیا، مشکل‌ترین برنامه‌ها و پیش‌آمدها و بلاها و متوجه آنی است‌که به این خانواده، به این بزرگان نزدیک‌تر باشد؛ اخلاقاً، علماً، اعتقاداً شبیه‌تر باشد، آن‌وقت درجات شروع می‌شود. دیگر درجه همین‌طور پایین می‌آید، درجه‌درجه تا به ماها می‌رسد. هر کسی مطابق آن و و و خود، امتحان دارد. «و اِنَّما یُبتَلَی المؤمِنُ عَلی قَدرِ الاَعمالِ الحَسَنهِ»؛ هر کسی‌که کار می‌کند و آذوقه برای خود تهیه می‌کند، در این دنیا، و اهل است، به همان مقدار هم برایش نوشته می‌شود. خب معلوم است دیگر هر کلاسی یک امتحان خاص خودش را دارد. ممکن است صد هزار نفر توی یک شهر باشند و صد هزار گونه هم امتحان جورواجور برای‌شان پیش بیاید. «فَمَن صَحَّ دینُهُ»؛ این‌ها همه در کتاب حضرت علی است و علی (علیه‌السلام) باید این‌ها را حفظ بکند. «فَمَن صَحَّ دینُهُ و حَسُنَ عَمَلُه»؛ هر کسی‌که دینش، صحیح و راستین باشد، نه دین دست‌خورده و نیم‌خورده و ناتمام و نیمه‌کاره و نیم‌بند و این‌جور چیزها. «فَمَن صَحَّ دینُهُ و حَسُنَ عَمَلُهُ، إشتَرَّ بَلاءُهُ»؛ پیش‌آمدهای ناگوارتری برایش پیش می‌آید. خب این‌ها چرا آخر پیش می‌آید، این‌ها فلسفه‌اش چیست؟ مثلاً دین بلاست؟ می‌فرمایند: «و ذلک أنَّ الله تَعالی لَم یَجعَلِ الدُّنیا ثَواباً لِمُؤمِنٍ و لا عُقوبَةً لِکافِرٍ»؛ فلسفه‌اش این است: این دنیا فقط جای امتحان است و چیز دیگری نیست. این‌جا نمی‌شود کرد. این‌که و ما راحت‌طلب و خوشی و عیش و نوش‌طلب است، درست است، این‌ها جزء وجود ماست، اما جایگاهش کجاست؟ این دنیا جایگاهش نیست؛ مگر ما در رحم مادر، یک زندگی نداشتیم، نُه ماه ما آن‌جا زندگی کردیم. آیا آن‌جا، جای این حرف‌ها بود؟ آن‌جا می‌شد ساختمان ساخت؟ یا این‌که می‌شد ماشینِ سواری آن‌جا آدم پیدا کنه؟ آن‌جا جای این حرف‌ها نبود؟ دنیا هم همین‌جور است. دنیایی که دارد، دنیایی که دارد، دنیایی که دندان شکستن و پیشانی آن حضرت را جراحت زدن دارد، این دنیا هم مثل دنیای رَحِم می‌ماند. هیچ، جای راحتی نیست. انبیاء را شما یکی‌یکی نگاه کنید. بپرسید از آن هایی که این‌ها را معرفی می‌کند، زندگی‌هایشان را بیان می کند: آیا حضرت راحت بود؟ آیا حضرت راحت بود؟ آیا حضرت راحت بود؟ آیا حضرت (علیهم‌السلام) راحت بود؟ جریانات چند نفر از همین بزرگان را در این سوره‌ی بیان می‌کند. پس فلسفه‌اش این است که دنیا برای راحتی خلق نشده است. نه دادن در این‌جا می‌شود و نه دادن در این‌جاست. هیچ کدامش نیست. ۸۵٫۷٫۹ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ____________ ۱) [ ص ۲۳۵] @seyedololama
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 #هدایت_قرآنی شامل چه کسانی می‌شود؟ 🔹 #تقوای_فطری مقدمه‌ی #هدایت_وحیانی 🔸 خطر آلوده شدن #وجدان بر اثر مطالب #شبهه ناک 🔺 حساب‌رسی هر کسی از میزان تقوای فطری خود ☑️ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها (۹) وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها»¹؛ خطر آلوده شدن #فطرت و غلبه‌ی #طبع_حیوانی بر انسان بر اثر بی‌اعتنایی به #وجدان انسانی ۹۱٫۱۱٫۹ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ________ ۱) [ #شمس :۱۰] @seyedololama
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند. مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که همین طور عقب می‌رود تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست! خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ» (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
#فلسفه #بلا 🔺 « ذلک أنَّ الله تَعالی لَم یَجعَلِ الدُّنیا ثَواباً لِمُؤمِنٍ و لا عُقوبَةً لِکافِرٍ»؛ فلسفه‌اش این است: این دنیا فقط جای امتحان است و چیز دیگری نیست. این‌جا #زندگی نمی‌شود کرد. این‌که #وجدان و #فطرت ما راحت‌طلب و خوشی و عیش و نوش‌طلب است، درست است، این‌ها جزء وجود ماست، اما جایگاهش کجاست؟ این دنیا جایگاهش نیست؛ 🔸 مگر ما در رحم مادر، یک زندگی نداشتیم، نُه ماه ما آن‌جا زندگی کردیم. آیا آن‌جا، جای این حرف‌ها بود؟ آن‌جا می‌شد ساختمان ساخت؟ یا این‌که می‌شد در آنجا شخص ماشینِ سواری پیدا کنه؟ 🔹 آن‌جا جای این حرف‌ها نبود! دنیا هم همین‌جور است. دنیایی که #کربلا دارد، دنیایی که #عاشورا دارد، دنیایی که دندان #پیامبر شکستن و پیشانی آن حضرت را جراحت زدن دارد، این دنیا هم مثل دنیای رَحِم می‌ماند. هیچ، جای راحتی نیست. 🔺 انبیاء را شما یکی‌یکی نگاه کنید. آیا حضرت #موسی راحت بود؟ آیا حضرت #عیسی راحت بود؟ آیا حضرت #ابراهیم راحت بود؟ آیا حضرت #نوح (علیهم‌السلام) راحت بود؟ جریانات چند نفر از همین بزرگان را در این سوره‌ی #عنکبوت بیان می‌کند. 🔸 پس فلسفه‌اش این است که دنیا برای راحتی خلق نشده است. نه #مجازات دادن #کافران در این‌جا انجام می‌شود و نه #پاداش دادن #نیکوکاران در این‌جاست. هیچ کدامش نیست. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
بسم الله الرحمن الرحیم «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صنع صانع»¹ 🔹 مسائل مربوط به ادعیه در یک حساب بسیار ویژه و مهمی دارد. بعد از کریم که جنبه‌ی مافوق امور عادی دارد و الهی است، دعاهای ائمه از حضرت (علیه‌السلام) و سایر (علیهم‌السلام)، بهترین دلیل معرفتی برای اهل و و بشر است، به طوری‌که اگر کسانی که اصلاً ندارند یا دین اسلام ندارند، مضامین این ادعیه را بشنوند یا بخوانند یا بفهمند؛ بعید نیست که اسلام بیاورند و این معجزه‌ای است که خداوند پس از قرآن کریم برای بشریت قرار داده است. «الحمد الله الذی لیس لقضائه دافع و لا لعطائه مانع» ⏮ ابتدای دعای شریف عرفه از خداوند گفتگو می‌فرماید، (علیه‌السلام) در موقف بسیار لطیف و ملکوتی این را بدون این‌که از روی چیزی بیان کند، انشاء کرده است. انشای دعا مانند در می‌ماند؛ ما در نماز یک تکالیفی داریم مانند ، ، تکبیر، سوره‌ی مبارکه و یک سوره‌ی دیگر از قرآن، این‌ها همه تکالیفی است که از بزرگان بندگان خدا که این طرز عبادت آن‌هاست، پیروی می‌کنیم. اما ما در قنوت، دعوت‌ها و حاجات و مشکلات خودمان را با خداوند در میان می‌گذاریم و لذا انسان در نماز اجازه دارد که حاجات خودش را با خداوند در میان بگذارد. این بیان یک لطافتی می‌خواهد، یک وجدانی می‌خواهد ملکوتی و فرشته‌ای، که مانند عرض حاجات با خدا باشد، این را هر کسی ندارد؛ می‌تواند یک چیزی بخواهد که برایش سود نداشته باشد: خدایا به من صد و پنجاه سال بده!. خوب آیا این صد و پنجاه سال در عصر چه کسی واقع می‌شود، در حکومت چه کسانی واقع می‌شود، در معاشرت چه ملتی و خانواده‌ای واقع می‌شود، این‌ها را که عقلش نمی‌رسد و لذا می‌گوید: خدایا من صد و پنجاه سال از تو عمر می‌خواهم!. اگر همان موقع می‌دانست که این چه مشکلاتی ایجاد می‌کند، هیچ‌وقت نمی‌خواست. بنابراین دعا عبارت است از یک لطافت خاصی که برگرفته از کامل، کامل و کامل است. و حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) دارای این فضائل بود و مکانش هم که اشرف امکنه بود، وقتش هم اشرف ازمنه بود. شروع کرد به این قنوت، به این عبادت که دعا باشد. ☑ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _____ ۱) [ ، دعای ] @seyedololama
‍ ‍ 🔺 ما فکر می‌کنیم چون اسم این‌ها فقط باید در ضمن خواندن آن، چیزی از خدا خواسته شود؛ در صورتی‌که خیلی از فرازهای ادعیه، کردن با خدا و إلقای به انسان‌ها می‌باشد. به این مسائل در صورت داشتن پاک، انسان را می‌کند. ۸۹.۲.۱۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!. خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. اول دعای شریف چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🍃 برنامه‌ی زندگی را، انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!. خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (؛خطبه۱)؛ حرف، از در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. اول دعای شریف چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama