🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه (۲)
🔹یک اطلاع مختصر از مصائب #سیدالساجدین علیه‌السلام، یک اطلاع مختصر از کیفیت #حج و #روزه و #نماز و شب بیداری‌ها و #عبادت آن حضرت، یک اطلاع مختصر از رسیدگی به #ایتام و عَجَزه و گرفتاران و فقرای #مدینه در شب‌ها، این‌ها را با همدیگر که جمع بزنند، آن‌وقت ببینند که شخصی که در بشریت این کارها را کرده که #انبیاء و #اولیاء را جا گذاشته و فوق آن‌ها #بندگی کرده، چرا باید در دل #شب، ابتدای سخنش را با خدا از این‌جا شروع کند. که: "إِلَهِس لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ".!
این مشکل برای ما حل نمی‌شود مگر اینکه در مراتب #عبودیت و #بندگی وارد بشویم. و این مراتب را اگر توانستیم تصور کنیم؛ این مسئله آن‌وقت برای ما حل می‌شود، که بفهمیم سیدالساجدین در مقام مراتب بندگی بوده که این‌طور بندگی کرده و این‌طور هم صحبت کرده و این‌طور هم #مناجات کرده.
بنابراین این مسئله را برادران من خوب توجه بفرمایند.
این است که ما باید تا اندازه‌ای از بیانات #عرفای حقه و بندگانی که تا اندازه‌ای از این راه و این #سلوک اطلاع دارند، استفاده کنیم. قدری مطالعه داشته باشیم.
و #روحانیت ما بر این اساس است؛ بر اساس #بندگی است و بندگی هم راه و روشش این است.
ادامه دارد ...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام#سجاد صلوات‌الله‌علیه (۳)
🔹 این مقام #بندگی خدا چه طور مقامی است؟
#مرحوم_امام در شرح حدیث چهاردهم #اربعین صفحه ۲۲۴ یک فصلی تشکیل داده‌اند به نام: «در قصور ممکن از قیام به عبادت حق»؛
#ممکن یعنی مخلوق. #مخلوق در مقام #عبادت قدرت انجام عبادت خدا را ندارد.
یعنی ما که به نظرمان به یک مجاهده‌ای، به یک ریاضتی، به یک چله نشینی‌ای، عبادتی اهمیت می‌دهیم، این از باب این است که هنوز از دریای #عبودیت اطلاع پیدا نکرده‌ایم. اگر از اقیانوس بندگی اطلاع پیدا کنیم یک قطره و یک استکان و یک ظرف دیگر برای ما چیزی نیست. اصلاً قابل اعتنا نیست.
می‌فرماید: «بدان ای عزیز که از برای «خوف» و «رجاء» مراتب و درجاتی است حسب حالات بندگان و مراتب معرفت آن‌ها؛ چنان‌چه خوف عامه از عذاب است و خوف خاصه از عتاب، و خوف اخص خواص از احتجاب است.»
✅ #اخص_خواص وقتی که عرض می‌کند: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ»؛ نمی‌گوید که بر من مار و عقرب نفرست و مرا به #دوزخ نبر. اصلاً این حرف‌ها در ذهنش نیست؛ او از #احتجاب می‌ترسد!.
خدایا نکند که از ما احتجاب بگیری و ما را مأیوس کنی از درِ خانه‌ی #وصال و لطف و کرم خودت.
منظور این است.
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه (۴)
📚 در جلد اول #بحارالانوار روایتی هست که می‌فرماید: خداوند به حضرت #داود علیه‌السلام #وحی فرستاد که به بندگانم بگو: بین خودشان و بین من عالمی را که دنبال #دنیا باشد قرار ندهند!. چرا؟ می‌فرماید برای اینکه این‌ها دچار #عقوبت شده‌اند. و من آن‌ها را عقوبت کرده‌ام و عقوبتم این است که لذت #مناجات را از دل‌شان گرفته‌ام.
پس عقوبتی که #اولیاء از آن می‌ترسند و عرض می‌کنند که «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ» چیست؟ این است که لذت مناجات را از من نگیر، یعنی به من بی اعتنا نشو. پس این‌جا یک دریا #عشق و #محبت خدا به جریان افتاده و این دعا از آن در آمده.
بنابراین مدارج #انسانیت و منازل #عبودیت، چیزهایی است که باید درباره‌اش #فکر کرد.
اگر آن وقت‌هایی که با کاروان شتر و این‌ها به #مکه می‌رفتند، می‌خواستیم مشرَّف بشویم، اول باید فکر می‌کردیم چه منازلی در راه هست و در این منازل چه هست، چه نیست، تا زاد و #توشه با خودمان برداریم.
#منازل عبودیت را نشده که ما بررسی کنیم. چرا؟ برای خاطر اینکه ما در یک دوره‌ای بودیم که دوره‌ی تسلط #استعمار بوده.
#فرهنگی ما را #تربیت کرده که اصلاً این مسائل به گوش‌شان نخورده و در خاطرشان نبوده.
از وقتی که این حکومت #جمهوری_اسلامی روی کار آمده بحمدلله رفته رفته - اگر بگذارند - می‌خواهند ما را با #بندگی خدا آشنا کنند.
ادامه دارد...
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام#سجاد صلوات‌الله‌علیه (۵)
🔹 اگر ما بخواهیم با #بندگی خدا آشنا بشویم باید رساله‌ی عمل #سیدالساجدین، دعای سیدالساجدین، #حج و #روزه و #نماز سیدالساجدین در برنامه‌ی کلاسی بیاید.
آن‌وقت برای #انسان بیان می‌کنند که خداوند من و شما را برای بندگی آفریده. چون از بندگی بالاتر مقامی نیست. چون از بندگی بالاتر در عالم #خلقت و در #ممکنات مقامی پیدا نمی‌شود.
یک مقام هست و آن مقام #ربوبی است، جدای از آن دیگر بندگی است.
بندگی برای چیست؟ برای چی نمی‌خواهد! اصلاً معنای خلقت، بندگی است. ما که خدا نبوده‌ایم و نمی‌شویم، چه می‌شویم؟ و چه می‌توانیم بشویم؟ #بنده.
🔻پیشوای این بندگی، گوینده و پیام آورش #زین_العابدین علیه‌السلام است. باید #فرهنگ‌ها، #تمدن‌ها، #حوزه‌ها، #دانشگاه‌ها از این مسائل نسخه‌برداری کنند، به جوان‌ها و نسل جوان برنامه بدهند و بگویند که ما در این #دنیا جز این نقشه‌ای نداریم، هر چه هست این است، هر چه هست بندگی است و شاخص بندگی که معرِّف بندگی است رفتار و کردار این بزرگان است.
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه (۶)
🔹 یکی از جریان‌هایی که می‌تواند ما را با معنای #بندگی آشنا کند این است که نوشته‌اند در #تاریخ که سالی در #مکه‌ی معظمه #خشک‌سالی شد. بزرگان و #عباد و #زهادی که شناخته شده بودند برای طلب باران بیرون آمدند و اظهار آن بندگی‌هایی که خودشان داشتند را انجام دادند، اما همان‌طور آسمان صاف بود و خبری از ابر و خبری از باران نشد.
در این موقع حضرت #سجاد علیه‌السلام که لابدّ آن‌ها او را نمی‌شناختند، می‌آیند به قصد #حج از آن‌جا عبور می‌کنند؛ می‌بینند عده‌ای این‌جا جمع شده‌اند. شاید می‌پرسند که این‌جا چه خبر است؟ عرض می‌کنند که این‌ها بزرگان و عبادِ معاصرند و برای طلب #باران آمده‌اند.
گویا نوشته‌اند که حضرت جلو آمد و فرمود که اگر شما مورد #عنایت خدا بودید، چرا به شما پاسخ نمی‌دهد؟!
آن‌ها که ایشان را نمی‌شناختند عرض کردند: ای جوان از ماست بندگی، ما نمی‌دانیم!.
حضرت فرمود: کنار بروید. بعد دستش را شاید به آسمان بلند کرد یا عرض حاجتی کرد یا سجده‌ای کرد؛ باران شروع به باریدن کرد.
بعد مرحوم صاحب #مفاتیح_الجنان که این را در #منتهی_الآمال نوشته می‌فرماید: اینکه عجیب نیست.
یکی از غلام‌های این بزرگوار چنین جریانی پیدا کرد و آن این بود که نوشته‌اند که در سالی خشک‌سالی شد. آن راوی می‌گوید که من دیدم هر چه مردم آمدند و #تضرع کردند، هیچ خبری نیست. چشمم به #غلام سیاهی افتاد که آمد در کنار مردم به یک بلندی رفت رو به آسمان صحبت می‌کرد. چند کلمه‌ای هنوز تمام نشده، دیدیم در فضا تغییر حال پیدا شد و باران شروع شد. او هم تشکری کرد و برگشت.
این شخص می‌گوید من دنبالش کردم ببینم به کجا می‌رود. دیدم به خانه‌ی حضرت #سجاد (علیه‌السلام) وارد شد.
بعد من چون با آن حضرت آشنایی داشتم، مرید این غلام شدم. به خدمت حضرت رفتم به سلام و علیک و احوال‌پرسی و بعد فرمود: برای چه آمده‌ای؟ عرض کردم که یکی از غلامانی که در این منزل هستند را من از شما می‌خواهم بخرم. حضرت دستور داد که مدیر آن غلامان، آن‌ها را به صف کند و هر کدامی که ایشان می‌خواهد او را انتخاب کند. می‌گوید: من هر چه نگاه کردم، دیدم هیچ کدام از این‌ها نیستند. عرض کردم کسی دیگر هست؟ گفتند: بله. یک نفر هست که متصدی چهارپایان است و در طویله کار می‌کند. او را آوردند دیدم همان است!.
آقا رو کرد به آن غلام، فرمود که بعد از این در اختیار این شخص هستی.
او رو کرد به من گفت که چه باعث شد که می‌خواهی من را از آقای خودم جدا کنی؟ من عرض کردم که من غرضی ندارم. من می‌خواهم بندگی شما را بکنم. من فهمیدم که شما چه مقامی پیش خدا دارید.
تا این را گفتم سرش را رو به آسمان کرد و گفت: خدایا سرّی بین من و تو بود آن هم فاش شد. من دیگر زندگی را نمی‌خواهم!.
این شخص می‌گوید من از این وضع پشیمان شدم؛ گفتم: نمی‌خواهم و برگشتم. هنوز به خانه نرسیده بودم که فرستاده‌ی حضرت آمد، گفت: برای تشییع جنازه رفیقت اگر می‌خواهی بیا!.
❎ کسی که غلامان #تربیت شده‌ی او، چهارپاداران طویله‌ی خانه‌ی او به این مقام می‌رسند، چه وضعی دارد؟ این بندگی یعنی چه؟
#روحانیت معنایش این است. #اسلام برای این آمده است؛ «بعثت لاتمم مکارم الاخلاق»؛ [ #بحارالانوار ج ۱۶ ص ۲۱۰] . انسان این است.
#مرحوم_امام هم در اول #اربعین می‌فرماید: "بدان که انسان اعجوبه‌ای است".
#انسان یک چیز عجیبی است، یک چیز شگفتی است.
ای #جوان قدر خودت را بدان. خودت را به چیزی مصالحه نکن. یعنی در دلت هیچ نقشه‌ای نریز؛ من می‌خواهم چه بشوم و می‌خواهم به کجا برسم. فقط بگو من می‌خواهم شیعه‌ی سیدالساجدین باشم.
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه
🔹 جمله‌ی اول این دعای مبارک این است که: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ...»؛ این درخواست از چه کسی صادر شده؟ و از چه حلقوم و کامی بیرون آمده و از چه قلبی این #مناجات سر زده؟
این را تا اندازه‌ای باید #توجه کرد.
گوینده‌ای که جمله اول این #دعا، -یعنی "إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ" را در #نیمه_شب که می‌خواهد با خدا صحبت کند، ابتدای عرایضش قرارداده- شخصی است که در تمام عمرش آن مقدار فشار و #ریاضت و آسیب که به افکارش، به قلبش، به سرتاپای وجودش، به خانواده‌اش رسیده ﻛﻪ هیچ‌یک از #انبیاء و #اولیاء این‌طور مبتلا نبودند!.
او بنده‌ای است از بندگان خدا که در مقام تشکر طوری تشکر کرده، کأنه سلطنت #سلیمان ها در اختیار اوست
و در مقام #عبادت و شب زنده‌داری‌ها طوری عبادت کرده، که هیچ‌کسی تحمل او را ندارد!.
و در مقام #روزه، با وضعی روزه‌ای گرفته که هیچ‌کسی به فکرش نمی‌رسد که این‌طور روزه بتواند بگیرد!.
درباره روزه‌ی آن حضرت وارد شده که دستور می‌داد گوسفند یا گوسفندانی را ذبح می کردند و در محل پخت و پز و آشپزخانه می‌پختند، وقتی که بخار آن بلند می‌شد و بوی غذای مطبوع می‌پیچید، خودش می‌آمد و در حالی‌که روزه بود، سرکشی می‌کرد و شاید با دست مبارکش این‌ها را به همسایگان و کسانی که از غذا برایشان می‌بردند، تقسیم می‌کرد، به طوری‌که خودش برای افطارش با چیز دیگر (با نان جویی یا چیز دیگری) #افطار می‌کرد!.
آن‌وقت چنین شخص #معصوم، با چنین مقامی، با تحمل چنین مسائلی این عرایض را شروع کرده: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ»!
این از کجا ناشی می‌شود؟ چه مسئله‌ای است؟ یک اطلاع مختصر از مصائب #سیدالساجدین علیه‌السلام، یک اطلاع مختصر از کیفیت #حج و روزه و #نماز و شب بیداری‌ها و عبادت آن حضرت، یک اطلاع مختصر از رسیدگی به #ایتام و عَجَزه و گرفتاران و فقرای #مدینه در شب‌ها، این‌ها را با همدیگر که جمع بزنند، آن‌وقت ببینند که شخصی‌که در بشریت این کارها را کرده که انبیاء و اولیاء را جا گذاشته و فوق آن‌ها #بندگی کرده، چرا باید در دل #شب، ابتدای سخنش را با خدا از این‌جا شروع کند. که: "إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ".!
این مشکل برای ما حل نمی‌شود مگر اینکه در مراتب #عبودیت و بندگی وارد بشویم. و این مراتب را اگر توانستیم #تصور کنیم؛ این مسئله آن‌وقت برای ما حل می‌شود، که بفهمیم سیدالساجدین در مقام مراتب بندگی بوده که این‌طور بندگی کرده و این‌طور هم صحبت کرده و این‌طور هم #مناجات کرده.
بنابراین این مسئله را برادران من خوب #توجه بفرمایند.
این است که ما باید تا اندازه‌ای از بیانات #عرفای حقّه و بندگانی که تا اندازه‌ای از این راه و این #سلوک اطلاع دارند، استفاده کنیم. قدری #مطالعه داشته باشیم. و #روحانیت ما بر این اساس است؛ بر اساس بندگی است و بندگی هم راه و روشش این است.
این مقام #بندگی خدا چه طور مقامی است؟
#مرحوم_امام در شرح حدیث چهاردهم #اربعین صفحه ۲۲۴ یک فصلی تشکیل داده‌اند به نام: «در قصور ممکن از قیام به عبادت حق»؛ #ممکن یعنی مخلوق. #مخلوق در مقام عبادت، #قدرت انجام عبادت خدا را ندارد. یعنی ما که به نظرمان به یک مجاهده‌ای، به یک ریاضتی، به یک چله‌نشینی‌ای، عبادتی اهمیت می‌دهیم، این از باب این است که هنوز از دریای عبودیت اطلاع پیدا نکرده‌ایم. اگر از اقیانوس بندگی اطلاع پیدا کنیم، یک قطره و یک استکان و یک ظرف دیگر برای ما چیزی نیست. اصلاً قابل اعتنا نیست.
می‌فرماید: «بدان ای عزیز که از برای خوف و رجاء مراتب و درجاتی است حسب حالات بندگان و مراتب معرفت آن‌ها؛ چنان‌چه خوف عامه از عذاب است و خوف خاصه از عتاب، و خوف اخص خواص از احتجاب است.»
#اخص_خواص وقتی که عرض می‌کند: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ»؛ نمی‌گوید که بر من مار و عقرب نفرست و مرا به #دوزخ نبر. اصلاً این حرف‌ها در ذهنش نیست؛ او از #احتجاب می‌ترسد!.
خدایا نکند که از ما احتجاب بگیری و ما را مأیوس کنی از درِ خانه‌ی #وصال و لطف و کرم خودت. منظور این است.
در جلد اول #بحارالانوار روایتی هست که می‌فرماید: خداوند به حضرت #داود علیه‌السلام #وحی فرستاد که به بندگانم بگو: بین خودشان و بین من عالمی را که دنبال #دنیا باشد، قرار ندهند!. چرا؟ می‌فرماید برای اینکه این‌ها دچار #عقوبت شده‌اند. و من آن‌ها را عقوبت کرده‌ام و عقوبتم این است که لذت #مناجات را از دل‌شان گرفته‌ام.
پس عقوبتی که اولیاء از آن می‌ترسند و عرض می‌کنند که: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ» چیست؟ این است که #لذت مناجات را از من نگیر، یعنی به من بی‌اعتنا نشو. پس این‌جا یک دریا #عشق و #محبت خدا به جریان افتاده و این دعا از آن در آمده.
بنابراین مدارج #انسانیت و منازل عبودیت، چیزهایی است که باید درباره‌اش #فکر کرد.
@seyedololama
ص۱
⬇️
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺 نمونه‌ای از #توجه به #غیب در حالات جناب #ابوذر (رضی‌الله‌عنه)¹
🔹 إنَّ لَنَا فِیكَ أمَلاً طَوِیلاً كَثِیراً، أنَّ لَنَا فِیكَ رَجآءَ عَظِیمَاً²؛ ضرورت وجود #وزارت‌خانه برای #اصلاح درون و محافظت از #سلامت_روحی
🔸 #بیداری_اسلامی از حرف تا تحقق
🔺 وظیفه‌ی همگانی در قبال #وصیت مهم #مرحوم_امام به‌منظور حفظ #انقلاب_اسلامی با به‌وجود آوردن بیداری اسلامی؛ «تقاضا این است كه قبل از آشنایی به مسائل، به اشكال‌تراشی و انتقاد كوبنده و فحاشی برنخیزید؛ و به حال این اسلام غریب كه پس از صدها سال ستم‌گری قلدرها و جهل توده‌ها امروز طفلی تازه‌پا و ولیده‌ای است محفوف به دشمن‌های خارج و داخل، رحم كنید.»³
۹۲٫۷٫۱۱
✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی
__
۱) [ #الغدیر ج۸ص۳۰۸]
۲) [ #مفاتیح_الجنان؛ دعای #ابوحمزه ثمالی]؛
۳) [ #صحیفه_امام ج۲۱ص۴۰۸]
@seyedololama
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺 نمونه‌ای از #توجه به #غیب در حالات جناب #ابوذر (رضی‌الله‌عنه)¹
🔹 إنَّ لَنَا فِیكَ أمَلاً طَوِیلاً كَثِیراً، أنَّ لَنَا فِیكَ رَجآءَ عَظِیمَاً²؛ ضرورت وجود #وزارت‌خانه برای #اصلاح درون و محافظت از #سلامت_روحی
🔸 #بیداری_اسلامی از حرف تا تحقق
🔺 وظیفه‌ی همگانی در قبال #وصیت مهم #مرحوم_امام به‌منظور حفظ #انقلاب_اسلامی با به‌وجود آوردن بیداری اسلامی؛ «تقاضا این است كه قبل از آشنایی به مسائل، به اشكال‌تراشی و انتقاد كوبنده و فحاشی برنخیزید؛ و به حال این اسلام غریب كه پس از صدها سال ستم‌گری قلدرها و جهل توده‌ها امروز طفلی تازه‌پا و ولیده‌ای است محفوف به دشمن‌های خارج و داخل، رحم كنید.»³
۹۲٫۷٫۱۱
☑️ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی
_______
۱) [ #الغدیر ج۸ص۳۰۸]
۲) [ #مفاتیح_الجنان؛ دعای #ابوحمزه ثمالی]؛
۳) [ #صحیفه_امام ج۲۱ص۴۰۸]
@seyedololama
#توحید
🍃 برنامه‌ی زندگی #انسان را، #وجدان انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!.
خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟!
این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (#زمر:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت #علی علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (#نهج‌البلاغه؛خطبه۱)؛ حرف، از #عقل در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من #بنده‌ی تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم.
اول دعای شریف #ابوحمزه چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ».
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه
🔹 جمله‌ی اول این دعای مبارک این است که: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ...»؛ این درخواست از چه کسی صادر شده؟ و از چه حلقوم و کامی بیرون آمده و از چه قلبی این #مناجات سر زده؟
این را تا اندازه‌ای باید #توجه کرد.
گوینده‌ای که جمله اول این #دعا، -یعنی "إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ" را در نیمه‌ی #شب که می‌خواهد با خدا صحبت کند، ابتدای عرایضش قرارداده- شخصی است که در تمام عمرش آن مقدار فشار و #ریاضت و آسیب که به افکارش، به قلبش، به سرتاپای وجودش، به خانواده‌اش رسیده ﻛﻪ هیچ #انبیاء و #اولیائی این‌طور مبتلا نبودند!.
او #بنده‌ای است از بندگان خدا که در مقام تشکر طوری تشکر کرده، کأنه سلطنت #سلیمان‌ها در اختیار اوست
و در مقام #عبادت و شب زنده‌داری‌ها طوری عبادت کرده که هیچ‌کس تحمل او را ندارد!.
و در مقام #روزه، روزه‌ای گرفته با وضعی که هیچ‌کس به فکرش نمی‌رسد که این‌طور روزه بتواند بگیرد!.
درباره روزه‌ی آن حضرت وارد شده که دستور می‌داد گوسفند یا گوسفندانی را ذبح می کردند و در محل پخت و پز و آشپزخانه می‌پختند، وقتی که بخار آن بلند می‌شد و بوی غذای مطبوع می‌پیچید، خودش می‌آمد و در حالی‌که روزه بود، سرکشی می‌کرد و شاید با دست مبارکش این‌ها را به همسایگان و کسانی که از غذا برایشان می‌بردند، تقسیم می کرد، به طوری‌که خودش برای افطارش با چیز دیگر (با نان جویی یا چیز دیگری) #افطار می‌کرد!.
آن‌وقت چنین #معصومی با چنین مقامی با تحمل چنین مسائلی این عرایض را شروع کرده: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ»!
این از کجا ناشی می‌شود؟ چه مسئله‌ای است؟
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
#توحید
🍃 برنامه‌ی زندگی #انسان را، #وجدان انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!.
خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟!
این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (#زمر:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت #علی علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (#نهج‌البلاغه؛خطبه۱)؛ حرف، از #عقل در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من #بنده‌ی تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم.
اول دعای شریف #ابوحمزه چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ».
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama