eitaa logo
شعرآموز (به زبان ساده)
610 دنبال‌کننده
14 عکس
1 ویدیو
1 فایل
بیایید به راحتی شاعر شوید! آموزش مبانی #شعر_سنتی به زبانی ساده و بدون تکلف و اصطلاحات مشکل ارتباط با مدیر: @msalikhani
مشاهده در ایتا
دانلود
موضوع غزل : درون مایه غزل عاشقانه، عارفانه یا آمیزه های از این دو است و یا مضمونی اجتماعی دارد. (بیان عواطف و احساسات وصف طبیعت یا گفت و گو از ایام جوانی)  پیدایش غزل : غزل در قرن 6 هجری قمری رواج یافت بدین گونه که تغزل قصاید به صورت قالبی مستقل درآمد و غزل نام گرفت. محتوای غزل در آغاز عاشقانه بود سپس عارفانه (قرن 7 و 8) و بدنبال آن در دوره مشروطیت جنبه اجتماعی به خود گرفت . غزل در روزگار ما نیز همواره از قالبهای درجه اول و محبوب شعر فارسی بوده است.  تخلّص شاعری : شاعر در پایان غزل نام خود یا تخلص شاعری خویش را می آورد.  غزل سرایان بزرگ شعر فارسی: شهریار- هراتی . رهی معیری . صائب تبریزی . حافظ . سعدی . مولوی . سنایی غزنوی شکل گرافیکی قالب غزل : -------------------*       -------------------* -------------------         -------------------* و یا :  ......................الف    ...................... الف  ...................... ب     ...................... الف  ...................... ج      ...................... الف  مشخصات غزل : 1- تعداد ابیات غزل حداقل پنج بیت و حداکثر دوازده بیت است . ( گاهی غزل ها بیش از پانزده بیت هم یافت می شود . )  2- درون مایه و محتوای غزل بیان عواطف و احساسات ، عشق و عرفان و گاهی هم مضمون اجتماعی می باشد . 3- بیت اوّل غزل را مطلع بیت آخر آن را مقطع گویند . ( که هر کدام اگر به خوبی مطرح شوند حسن مطلع و حسن مقطع نام می گیرند . ) 4- در غزل تنوع مطالب ممکن است . ( یعنی موضوع هر بیت می تواند با ابیات دیگر فرق داشته باشد.) 5- غزل از قرن ششم به وجود آمده است . ( در واقع همان تغزل قصیده است ) از آغاز پیدایش ، عاشقانه و با ظهور سنایی عارفانه می شود . )  6- با ظهور انقلاب مشروطه ، غزل مضمون اجتماعی نیز به خود می گیرد .  نکته : غزل عاشقانه را سعدی و غزل عارفانه را مولوی به اوج خود رساندند  حافظ که سر آمد غزل سرایان شعر فارسی است ، شیوه ی عاشقانه – عارفانه را به کمال رساند .  مشهورترین غزل سرایان عبارتنداز : حافظ ، سعدی ، مولوی ، صائب تبریزی ، عراقی ، فرخی یزدی ، رهی معیری ، شهریار و ...  فرق غزل و قصیده : 1- از نظر تعداد ابیات 2- درون مایه و محتوای 3- وحدت موضوع نکته : اگر شاعر بیت نخست مطلع غزل و قصیده خود را زیبا و دلپسند بیاورد ، از آن به حسن مطلع تعبیـر می شود به طوری که شنونـده برای شنیدن باقی سخـن تشـویق گردد . نکته : اگر شاعر بیت آخر شعرش را ( معمولاً قصیده یا غزل ) به نحوی شیوا و دلنشین بیاورد که به عنوان حسن ختام در روح شنونده و خواننده اثر نیک و خوش باقی بگذارد ، از آن به حسن مقطع تعبیر می شود . نمونه ای از غزل حافظ:  ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی  دایم گل این بستان شاداب نمیماند  دریاب ضعیفان را در وقت توانایی دیشب گله زلفش با باد همی کردم  گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی  صد باد صبا این جا با سلسله میرقصند  این است حریف ای دل تا باد نپیمایی مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم  رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی  ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی  ای درد توام درمان در بستر ناکامی  و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی  در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست  کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی  زین دایره مینا خونین جگرم می ده  تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی  حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی  :  شعری است که مصراع اول و مصراعهای زوج آن با هم هم قافیه است و تعداد ابیات آن از پانزده بیت بیشتر است (تا هفتاد و هشتاد بیت)  موضوع قصیده: غالباً ستایش ، نکوهش وصف طبیعت با مسائل اخلاقی است.  هر قصیده چهار بخش دارد:  الف) تغزل : مقدمه قصیده است بامضامینی چون عشق ، یاد جوانی و وصف طبیعت  ب) تخلص: رابطه میان مقدمه باتنه اصلی قصیده است. ج) تنه اصلی: مقصود اصلی شاعر با محتوایی چون مدح ،رثا، پند و اندرز، عرفان ، حکمت و...  د) شریطه: دعای جاودانگی ممدوح در پایان قصیده است. مطلع: بیت اول قصیده را گویند.  مقطع: بیت آخر قصیده را گویند. به گفته ای قصیده مهمترین قالب شعری است چون میزان قوت و توانمندی شاعر را در شاعری می سنجد.  قصیده سرایان بزرگ شعر فارسی: رودکی ، فرخی سیستانی ، منوچهری،ناصر خسرو،مسعود سعد سلمان،انوری ،خاقانی قاآنی، ملک الشّعرای بهار، دکتر مهدی حمیدی ، امیری فیروزکوهی، و مهرداد اوستا  شکل گرافیکی قالب قصیده همانند غزل است . 🔰 🔶 @shaershow 🔶 〰〰〰〰〰〰〰
نمونه ای از قصیده  قصیده "بهاریه" فرخی شامل صد و بیست و پنج بیت و در مدح سلطان محمود غزنوی است که برای نمونه ابیاتی از آن نقل می‌شود:  بهار تازه دمید، ای به روی رشک بهار  بیا و روز مرا خوش کن و نبید بیار  همی به روی تو ماند بهار دیبا روی همی سلامت روی تو و بقای بهار رخ تو باغ من است و تو باغبان منی  مده به هیچکس از باغ من، گلی، ز نهار!  به روز معرکه، بسیار دیده پشت ملوک  به وقت حمله، فراوان دریده صف سوار همیشه عادت او بر کشیدن اسلام  همیشه همت او نیست کردن کفار عطای تو به همه جایگه رسید و، رسد بلند همت تو بر سپهر دایره وار کجا تواند گفتن کس آنچه تو کردی  کجا رسد بر کردارهای تو گفتار؟ تو آن شهی که ترا هر کجا شوی، شب و روز همی رود ظفر و فتح، بر یمین و یسار  خدایگان جهان باش، وز جهان برخور  به کام زی و جهان را به کام خویش گذار  طول قصیده از 15 بیت تا 60 بیت می تواند باشد.    قالب شعری است که از دو بیت با قافیه هایی در مصراعهای اول ،دوم و چهارم درست شده است.  - وزن دوبیتی: وزن دوبیتی معمولاً مفاعیلن ،مفاعیلن، مفاعیل است و با رباعی فرق دارد.  - روش تشخیص رباعی از دو بیتی : 1- وزن 2- موضوع  - دوبیتی را در فارسی ((ترانه)) هم می گویند. - موضوع دوبیتی : موضوع دوبیتی عارفانه و عاشقانه است. - دوبیتی را بهترین قالب شعری در نزد روستاییان خوش ذوق و خوش لهجه است. - معروفترین شاعران دوبیتی گو: بابا طاهر عریان و فایز دشتستانی - شکل گرافیکی قالب دوبیتی :  دو بیت هم وزن است که از نظر شکل قافیه همانند رباعی است .  نمودار دوبیتی : ..................*      ......................*  ..................         ....................*  نمونه: ز دست دیده و دل هر دو فریاد               هر آنچه دیده بیند دل کند یاد  بسازم خنجری نیشش ز فولاد                زنم بر دیده تا دل گردد آزاد  :  "رباعی" از کلمه ی "رباع" به معنی "چهارتایی" گرفته شده است.  "رباعی" شعری است چهار مصراعی که بر وزن "لاحول و لاقوة الابالله" سروده می شود. سه مصراع اول رباعی تقریباً مقدمه ای برای منظور شاعر هستند و حرف اصلی در مصراع چهارم گفته می شود.  قالبی ویژه­ ی شعرهای ایرانی است که چهار مصراع دارد و معمولا مصراع سوم آن قافیه ندارد. محتوای رباعی­ها بیشتر عارفانه، عاشقانه یا فلسفی است. خیام بزرگ­ترین رباعی سرای جهان است.  شکل رباعی ------------×           ------------×  ------------             ------------×  نمونه هایی از رباعی:  هر سبزه که بر کنار جویی رسته است     ----    گویی زلب فرشته خویی رسته است پا بر سر سبزه تا به خواری ننهی            ----     کان سبزه ز خاک لاله رویی رسته است         (خیام)  :  غزل­ هایی است هم وزن با قافیه ­های متفاوت که بیت یکسان مُصرَّعی آن­ها را به هم می­پیوندند. به هر غزل یک «خانه» یا «رشته» و به بیت تکراری میان آن­ها «ترجیع» یا «برگردان» می­گویند. قالب ترجیع بند ویژه­ی شعر فارسی است. درون مایه ­های ترجیع بند عشق، مدح و عرفان است.  🔰 🔶 @shaershow 🔶 〰〰〰〰〰〰〰
شکل ترجیع بند ------------×       ------------×  ------------        ------------×  ------------       ------------×  ------------#  ------------# ------------+    ------------+  ------------       ------------+  ------------      ------------+  ------------# ------------# نمونه ای از ترجیع بند از دیوان سعدی  دردا که به لب رسید جانم ----- آوخ که ز دست شد عنانم  کس دید چو من ضعیف هرگز ----- کز هستی خویش در گمانم  پروانه ام اوفتان و خیزان ----- یکبار بسوز و وارهانم  گر لطف کنی به جای اینم ----- ورجور کنی سرای آنم بنشینم و صبر پیش گیرم ----- دنباله کار خویش گیرم  زان رفتن و آمدن چگویم ----- می آیی و می روم من از هوش  یاران به نصیحتم چه گویند ----- بنشین و صبور باش و مخروش ای خام، من این چنین در آتش ----- عیبم مکن ار برآورم جوش تا جهد بود به جان بکوشم ----- و آنگه به ضرورت از بن گوش  بنشینم و صبر پیش گیرم ----- دنباله ی کار خویش گیرم  ای بر تو قبای حسن چالاک ----- صد پیرهن از جدائیت چاک  پیشت به تواضع است گویی ----- افتادن آفتاب بر خاک  ما خاک شویم و هم نگردد ----- خاک درت از جبین ما پاک مهر از تو توان برید هیهات ----- کس بر تو توان گزید حاشاک  بنشینم و صبر پیش گیرم ----- دنباله ی کار خویش گیرم  : شعری است که به آخر هر مصراع آن واژه یا واژه­ هایی افزوده شود. افزوده­ های معنی مصراع پیشین و یا پسین خود را کامل می­ کنند.  هرکه گدای در مُشکوی توست          پادشاست  شه که به همسایگی کوی توست     چون گداست  : شعری است حداقل دو بیت که معمولا مصراع­های زوج آن هم قافیه است. محتوای قطعه بیشتر اخلاقی، اجتماعی، آموزشی و تعلیمی، مدح و هجو است. شکل قطعه  ------------    ------------× ------------    ------------×  ------------    ------------×  ------------    ------------× "قطعه" شعری است که معمولاً مصراع های اولین بیت آن هم قافیه نیستند ولی مصراع دوم تمام ادبیات آن هم قافیه اند. طول قطعه دو بیت یا بیشتر است. قطعه را بیشتر در بیان مطالب اخلاقی و تعلیمی و مناظره و نامه نگاری بکار می برند. قدیمی ترین قطعه ها مربوط به ابن یمین است و از بین شاعران معاصر پروین اعتصامی نیز بیشتر اشعارش را در قالب قطعه سروده است. پروین اعتصامی مناظره های زیادی در قالب قطعه دارد از قبیل مناظره نخ و سوزن، سیر و پیاز و ......  شکل تصویری قطعه به شکل زیر است:  علت اسم گذاری قطعه این است که شعری با قالب قطعه مانند آن است که از وسط یک قصیده برداشته شده باشد و در واقع قطعه ای از یک قصیده است.  نشنیده ای که زیر چناری کدوبنی ----- بررست و بردمید بر او بر، به روز بیست  پرسیدازچنار که توچند روزه ای؟ ----- گفتا چنار سال مرا بیشتر ز سی است  خندید پس بدو که من از تو به بیست روز ----- برتر شدم بگوی که این کاهلیت چیست؟  او را چنارگفت که امروز ای کدو ----- باتو مراهنوز نه هنگام داوری است فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان ----- آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست!!!        (انوری)  :  شعری است که از رشته ­های گوناگون پدید می­آید. قافیه­ ی رشته­ ها متفاوت است و در هر رشته همه­ ی مصراع­ ها به جز مصراع آخر هم قافیه­اند. به هر بخش رشته می­گویند و به مصراع آخر هر رشته، بند گویند. در ضمن تمام بندها با هم هم قافیه می­باشند.  شکل مسمط  ------------+ ------------+ ------------+ ------------+ رشته ------------+ ------------# بند  ------------× ------------×  ------------× ------------× رشته  ------------× ------------# بند  پ.ن: مطالب مربوط به انواع قالب شعر کلاسیک از سایت زیر استفاده شده است: https://dmf.farhang.gov.ir/fa/article/print/5657 در ادامه ، جلسه بعد به (سایر قالب‌ها و قواعد قافیه) خواهیم پرداخت... سوال و رفع اشکال: @msalikhani 🔰 🔶 @shaershow 🔶 〰〰〰〰〰〰〰
یا یا ، یکی از قالب‌های شعر فارسیه. رواج این قالب توی شعر کلاسیک فارسی نسبتاً تازه ست و بعد از مشروطیت توی ایران رایج شد. از دوبیتی‌هایی با معنای منسجم تشکیل می شه، با این تفاوت که، برخلاف دوبیتی کافیه که فقط مصرع‌های زوج هر بند دوبیتی هم‌قافیه باشن. از معروف‌ترین شاعرانی که توی این قالب شعر سرودن می شه به فریدون مشیری، مرحوم ملک الشعرای بهار، فریدون توللی، فروغ فرخزاد، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور و حمیدی شیرازی اشاره کرد. رو یه جورایی، جنس سومی از دوبیتی و مثنوی می‌دونن که آسونترین قالب شعر در ادبیات کلاسیک ایران هم می تونه به‌شمار بیاد. فرمهای قافیه بندی متنوع دیگه ای هم داره و این نوع شعر تقریباً همراه با شعر نو رواج پیدا کرد. این هم شکل تصویری قافیه بندی توی ______ ______ ______ *__________ ______ *__________ ارتباط با ادمین: @msalikhani لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
وقتی شاعر دو مصراع يك بيت رو به گونه اي هنرمندانه بيان می کنه كه ظاهراً هيچ ارتباطي با هم ندارن اما وقتي به دو مصراع خوب دقت كنيم متوجه میشیم كه مصراع دوم در واقع یه جور مصداق براي مصراع اوّله؛ تا جايي كه مي تونیم جاي دو مصراع رو عوض كنیم و بین شون علامت تساوی بذاریم. اساس اين ارتباط معنايي هم یه جورایی میشه گفت که تشبيه هستش. مثال: «عيب پاكان زود بر مردم هويدا مي شود موي اندر شير خالص زود پيدا مي شود» مشهورترین شاعر در اسلوب معادله هم گویا همین جناب هستن و کلاً رونق این توی به ویژه اون بیشتر بوده! نکته جالب توجه اینه که گویا اولین بار استاد این آرایه رو در کتاب به شکل مجزا و با یه تعریف مشخص بهش هویت دادن! ارتباط با ادمین: @msalikhani لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
یادمون باشه همیشه! در ، شعر و شعر هست! هر جا دیدید یه اختیار شاعری -ولو در درست ترین جا از حیث قواعد- به کار رفته که توی شعر و روانی شعر ایجاد کرده، یقین بدونید که استفاده از اون اختیار در اونجا بوده چون به ضد خودش تبدیل شده! لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
فنون بلاغت و صناعات ادبی - جلال الدین همایی.pdf
3.87M
🌺 فنون بلاغت و صناعات ادبی استاد جلال‌الدین همایی؛ تلخیص و زیباسازی: علی رفیعی وردنجانی 🍀 برای تهیه این فایل زحمت فراوان کشیده شده است. ان شاءالله مخاطب محترم حداکثر استفاده را ببرد. 🙏 هزینه استفاده: صلوات بر محمد و آل محمد ✅ لینک کانال "شعر مسجد" را برای دوستانتان بفرستید: @shmasjed ♦️بسیار کاربردی و ضروری برای کسانی که می‌خواهند شاعر و ادیب شوند.
: یک است که دارای دو معنای نزدیک و دور است و منظور گوینده معنای دور است. لازم است توجه کنید که معنای دور و نزدیک در ، لازم و ملزوم یکدیگرند. مثال: هر که می‌خواهد که از سنجیده گفتاران شود بر زبان، بند گرانی از تأمّل بایدش در این بیت «بند گران بر زبان داشتن» کنایه از خاموشی و سخن گزیده گفتن است. ⚠️ !!! ، یک کلمه ! بلکه یک است! لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
هدایت شده از جزیرهٔ تنهایی
مرا ببر به سرزمین شعرها @sarzaminesher
مقدمه قواعد جمع و به معنای (فرهنگ‌نامه دهخدا) است. یعنی اساس و رکن! لذا وقتی قاعده و یا قواعدی برای هر علمی چیده می‌شود، به دنبال ایجاد یک بنیاد قوی هستند تا در نتیجه آن، سنگ روی سنگ بند شود. در برخی از علوم نظیر فلسفه و ریاضی، چون به دنبال رسیدن و کشف حکم کلی هستند، طبیعتاً قواعد آن هم استثناءناپذیر هستند ولی در علوم ذوقی نظیر ادبیات خصوصا شعر، صرفا سعی می‌شود قید و بندی تعریف شود تا ماهیت و هویت آن هنر یا مهارت حفظ شود ولی در عین حال، در راستای هدف متعالی شعر که همان انتقال پیام به بهترین وجه و در سریع‌ترین زمان ممکن است، استثنائاتی هم وجود دارد. این شامل اختیارات زبانی شعر، اختیارات وزنی شعر و سایر قواعد دیگر است. در میان قواعد مربوط به قافیه، گفته شده که شعر باید از مبرا باشد. یکی از عیوب قافیه، است. توضیح آنکه عیب (هم‌قافیه قرار دادن دو کلمه مرکب که فقط در قسمت دوم (آخر) با هم مشترک هستند) است که دارای اقسامی است و یکی از اقسام آن است... یعنی از کلمه‌ای که از «ان» با کلمات دیگری که «ان» آنها اصلی باشد، در شعرمان یکبار استفاده شود مثل: و که «ان» در اولی 🔴 است و در دومی 🟢 حال اگر یکبار از کلمه‌ای که «ان» الحاقی دارد استفاده شود، از استثنائات عیب است و ایرادی ندارد. شکل این استثناء👇 «ان» اصلی= 🟢 «ان» الحاقی= 🔴 ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 تذکر: برعکس این حالت، صحیح نیست! یعنی اینکه همه قوافی از علامت جمع «ان» باشند و فقط از یک قافیه با «ان» اصلی استفاده شود: شکل غلط این استثناء👇 «ان» اصلی= 🟢 «ان» الحاقی= 🔴 ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 نکات و ظرایف دیگری هم دارد ولی به‌صورت اجمالی و ساده گفته شد تا با اصل ماجرا آشنا شوید. لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
✅✅✅خیر مقدم به اعضاء جدید مسیر (کانال) مسیر پیش‌رو با هدف آموزش مبانی تاسیس شده است. سعی شده مباحث و مبانی شعر کلاسیک به زبانی ساده و بدون تکلف و اصطلاحات مشکل ارائه شود. با در خدمت شما هستیم. جلسات اول تا ششم در مسیر قرار داده شده است: جلسه اول جلسه دوم جلسه سوم جلسه چهارم جلسه پنجم جلسه ششم برای یادگیری مبانی شعر کلاسیک، مطالعه را از اولین جلسه شروع کنید. لینک مسیر آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
از عیوب قافیه است ولی استثنائاتی هم دارد. وقتی شما با محدودیت واژگانی برای قافیه شعرتون برخورد کردید و دایره واژگانی شما محدود باشد، می‌توانید از صنعت استفاده کنید. تکرار قافیه مصرع اول در مصرع چهارم (نه بیت چهارم) است و ضمن اینکه ایرادی ندارد، یک صنعت است و در زمانی که شما با روبرو هستید، بهترین ترفند و تکنیک است که یک بیت به ابیات خودتون اضافه کنید👌 مثال از شیخ اجل علیه‌الرحمه👇 عشق ورزیدم و عقلم به «ملامت» برخاست کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست هر که با شاهد گلروی به خلوت بنشست نتواند ز سر راه «ملامت» برخاست که شنیدی که برانگیخت سمند غم عشق که نه اندر عقبش گرد ندامت برخاست و ادامه غزل.... کلمه «ملامت» در مصرع اول و چهارم عیناً تکرار شده است👌 لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
(بدیع معنوی) (بدیع لفظی) به عواملی که موسیقی را پدید می‌آورند، می‌گویند و عواملی که سبب زیباتر شدن و مفهوم شعر می‌شوند را می‌نامند. بدیع لفظی و معنوی در بدیع اگر را برداریم و مترادف آن را بگذاریم آرایه بدیع از میان ؛ ولی در بدیع با گذاشتن مترادف واژه بدیع از میان رود. مثال بدیع : «برادر که نه در بند خویش است نه برادر نه خویش است». در این عبارت «خویش» آرایه جناس پدید می‌آورد. اگر به جای «خویش» «خویشاوند» بگذاریم جناس از بین می‌رود. پس از اقسام بدیع است. مثال بدیع : «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری» «ابر و باد و مه خورشید و فلک» مراعات نظیر دارند. اگر به جای «ابر» «سحاب» بگذاریم، باز هم آرایه مراعات نظیر وجود دارد. پس از اقسام بدیع است. 📣 دوستان خود را به این کانال دعوت کنید! ✅ اگر به نظرتان، محتوا قابل استفاده بود، آن‌ها را با دوستان خود به اشتراک بگذارید! لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
گاهی پیش میاد که شاعر در پایان رساندن شعر خود دچار مشکل می‌شود! یکی از بهترین ترفند‌ها، استفاده از است. یعنی مصرع اول را در مصرع آخر عیناً تکرار کنیم. نمونه ردالمطلع از حضرت حافظ👇 ای صبا نَکهَتی از کویِ فُلانی به من آر زار و بیمارِ غَمَم راحتِ جانی به من آر قلب بی‌حاصلِ ما را بزن اکسیرِ مراد یعنی از خاکِ درِ دوست نشانی به من آر در کمینگاه نظر با دلِ خویشم جنگ است ز ابرو و غمزهٔ او تیر و کمانی به من آر در غریبی و فِراق و غمِ دل پیر شدم ساغرِ مِی ز کفِ تازه جوانی به من آر منکران را هم از این مِی دو سه ساغر بچشان وگر ایشان نَستانند روانی به من آر ساقیا عشرتِ امروز به فردا مَفِکَن یا ز دیوانِ قضا خطِّ امانی به من آر دلم از دست بِشُد دوش چو حافظ می‌گفت ای صبا نَکهَتی از کویِ فُلانی به من آر 👈این ترفند، برای جایی که هم مشکل پایان رساندن شعر است کاربرد دارد و هم جایی که محدودیت قافیه (ترفند اول) وجود دارد. لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
شاید شنیده باشید که وزن رباعی، وزن است ولی بخاطر یه سری تغییرات (اختیارات شاعری) به ۱۲ وزن می‌رسد که البته همه این اوزان، کاربرد ندارند👇 ۱. تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن ۲. تن تن تن_تن تن تن_تن تن تن_تن ۳. تن تن ت ت_تن تن تن_تن تن تن_تن ۴. تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن تن تن_تن ۵. تن تن تن_تن تن تن_تن تن ت ت_تن ۶. تن تن تن_تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن ۷. تن تن تن_تن تن ت ت_تن تن تن_تن ۸. تن تن ت ت_تن تن تن_تن تن ت ت_تن ۹. تن تن ت ت_تن ت تن ت_تن تن ت ت_تن ۱۰. تن تن ت ت_تن ت تن ت_تن تن تن_تن ۱۱. تن تن تن_تن ت تن ت_تن تن تن_تن ۱۲. تن تن تن_تن ت تن ت_تن تن ت ت_تن ❌شماره‌های ۵ و ۲ عملا کاربردی ندارند؛ ❎شماره‌های ۶ و ۸ و ۳ و ۷ کم کاربرد هستند؛ ✅شماره‌های ۱ و ۴ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ کاربرد بیشتری دارند. ✅✅✅شماره‌های ۱ و ۴ از همه معروف‌ترند: لا حول و لا قوه الا بالله لاحول و لا قوه الا بخدا☺️ لینک کانال آموزش شعرآموز (به زبان ساده): @shaershow
تکرار قافیه مصرع اول در مصرع چهارم را .......... می‌گویند. با انگشت زدن روی نشانی زیر، گزینه صحیح را انتخاب کنید👇 https://EitaaBot.ir/poll/rwa4?eitaafly لینک کانال آموزش شعرآموز (به زبان ساده): @shaershow
حالا که درباره و گفتیم، خوبه درباره آرایه یا همون هم بگیم😊 از اسمش نترسید! الان توضیح میدم👇 آخر بیت را میگن و هم که اول هر بیت را میگن. رد هم که یعنی تکرار☺️ پس میشه تکرار آخر بیت در اول بیت! همین!😅 چندتا مثال می‌زنم: آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود عجب فتادن مرد است در کمند غزال وطنم زیر ولای تو و قرآن باشد نرود زیر سم و چکمه دشمن، وطنم رسید موسم گل‌ها ولی دلم خون است به جای خنده گل، داغ نوبرانه رسید تمرین یک بیت هم شما با آرایه بسرایید و به شناسه حقیر @msalikhani بفرستید☺️ لینک کانال آموزش شعرآموز (به زبان ساده): @shaershow
و دو قالب شعر سنتی هستند که تشابهات و تفاوت‌هایی دارند: تشابه: هر دو از دو بیت تشکیل شدند؛ تفاوت: وزن رباعی ( و سایر اشکال فرعی آن) هست ولی وزن دوبیتی است. مثال رباعی: خیام اگر ز باده مستی خوش باش با ماه رخی اگر نشستی خوش باش چون عاقبت کار جهان نیستی است انگار که نیستی چو هستی خوش باش مثال دوبیتی: مو از قٰالوُا بَلیٰ تشویش دیرُم گنه از برف و بارون بیش دیرُم اگر لاٰتَقنَطوُا دستُم نگیرد مو از یاٰوَیلَناٰ اندیش دیرُم نکته: گفته شده یک قالب اصیل پارسی است.
؟ شاید با شنیدن مثنوی، ذهن‌تان به سمت برود و یا شاید و یا اصلا ! خوبه اینجا به تفاوت‌های ، و اشاره کنیم... یعنی قالبی که هر بیت، دو قافیه جداگانه از سایر ابیات داشته باشه👇 مصرع اول 🌺 مصرع دوم🌺 مصرع سوم ❤️ مصرع چهارم❤️ مصرع پنجم ✅ مصرع ششم✅ مصرع هفتم⭕️ مصرع هشتم⭕️ و.... در اینجا وزن شعر مهم نیست! اما همون (اسم بحرش: رمل مسدس محذوف!😱) هست که البته می‌تونه در غزل (و نه ) هم بیاد!😊 جلوتر درباره بحرها صحبت خواهیم کرد! نگران نباشید!!😊 هم یک لحن خاص و البته ضرب‌آهنگ منظم (ریتمیک) در آواز هست که فقط و فقط روی شعری که هم داشته باشد و هم !! اجرا می‌شود👌 مثل آقای شجریان که در ماه مبارک قبل از افطار پخش می‌شد (این دهان بستی دهانی باز شد...) دو نکته! در همه ۱۲ لحن آواز سنتی (۷ دستگاه و ۵ آواز) وجود دارد مثل ، ، ، و... گوشه‌ای در آواز سنتی وجود دارد که به معروف است ولی کاربرد کمی دارد که از لحاظ عروضی، یک رکن بیشتر از دارد یعنی رمل «مثمن» محذوف!😉 آواز سنتی ارتباط نزدیکی با اوزان و قالب‌های شعری دارد که به مناسبت درباره برخی از این ارتباط‌ها صحبت خواهیم کرد👌 گیج که نشدید؟ شدید؟؟!😅 پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده: @shaershow
؟ آیا من هم می‌توانم شعر بگویم؟! بارها شده افراد مختلف پرسیدند که آیا آنها هم می‌توانند شعر بگویند؟! حقیر با دلایل و شواهدی به همه آنها گفته‌ام: چرا که نه؟؟!! اگر سرودن را مانند سایر هنرهای دیگر، یک مهارت اکتسابی بدانیم، هر کسی که ابزار این هنر را فراهم کند، بدیهی است که بتواند حتی شعرهای ماندگاری بسراید. اگر تقسیم‌بندی شعرکوششی و جوششی را بپذیریم، باید این واقعیت را هم بپذیریم که اکثر اشعار شاعران مطرح، بیشتر کوششی سروده شده‌اند! بله قطعا گاهی برای شروع یک شعر یا پایان دادن به یک شعر و یا حتی چندین بار در فرایند سرودن، جوشش‌هایی هم اتفاق می‌افتد ولی اینکه شعری تماما جوششی باشد، درصد خیلی کمی از گنجینه شعر قدیم و معاصر را در برمی‌گیرد. پس اصل سرودن، کوششی است! یعنی شاعران، برای سرودن سناریو تعریف می‌کنند که مثلا چه وزنی، چه قالبی، چه ردیفی، چه قافیه‌ای، چه صنعتی و.... برای موضوع و دغدغه مدنظرشان، مناسب است دقیقا مثل یک نقاش یا خوشنویس یا داستان‌نویس یا.... پس تلاش و همت برای سرودن شعر خوب، از برخورداری از استعداد خوب، مهمتر است چرا که فرموده‌اند: همت بلند دار که مردان روزگار از به جایی رسیده‌اند اینجور هم نیست که بهترین و ماندگارترین اشعار را حتما شعرای درجه یک سروده باشند! قطعا مؤلفه اخلاص و صفای باطن هم در این میان بسیار مهم است. مثلا بیت «رفته سردار نفس تازه کند برگردد / چون ظهور گل نرجس بخدا نزدیک است» که درباره حاج قاسم عزیز در همه جا پخش شده، از یک شاعر معروف و شناخته‌شده نیست! بلکه از یک شاعر ناشناخته است که اتفاقا اخوی بنده هستند! آقای ☺️ پس می‌توان شعر ماندگاری سرود در حالی که کشور پر از شاعران تراز و اساتید بزرگوار زیادی باشد. همین اخوی حقیر، زمانی در مقابل اصرار بنده بر اینکه وارد وادی شاعری بشوند، می‌گفتند: سرودن شعر یک موهبت الهی است و به همه کس نداده‌اند. ولی وقتی وارد این هنر مقدس شدند، خودشان هم خبر نداشتند روزی شعری را می‌سرایند که در همه جا زبان‌زد بشود. علاوه بر این، با نگاه به برخی روایات درباره ثواب سرودن شعر در مدح و مرثیه آقا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، متوجه می‌شویم که خطاب روایات، عام هست و همه را شامل می‌شود: امام صادق علیه السّلام می فرمایند: من انشد فی الحسین بیتا من شعر فبکی و ابکی عشره فله لهم الجنه. هر کسی درباره حسین علیه‌السلام بیتی شعر بسراید و خود بگرید و ده نفر را بگریاند، برای او و آن ده نفر بهشت باشد. (ثواب الاعمال ۱۱۰٫) دقت کردید؟! هر کس! در شعر آیینی که اصلا چون طرف حساب شاعر، معصومین علیهم‌السلام هستند که دیگر جای تعلل نیست... متأسفانه برخی از اساتید و پیشکسوتان، با تنگ‌نظری و یا سخت‌گیری بی‌دلیل، بسیاری از افراد را به‌راحتی ناامید می‌کنند! لطفاً بخیل نباشیم!! استعداد افراد مختلف است، برخی استعدادشان از همان اول شکفته، برخی در حال شکفتن و برخی هنوز کشف نشد‌اند! پس نمی‌شود به‌راحتی افراد را ناامید کرد! باز هم عرض می‌کنم، سرودن شعر یک هنر اکتسابی است و با تلاش می‌توان جزء بهترین‌ها بود... نظرتون چیه؟☺️ پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده: @shaershow
شعرآموز (به زبان ساده)
#من_هم_شاعر_می‌شوم؟ آیا من هم می‌توانم شعر بگویم؟! بارها شده افراد مختلف پرسیدند که آیا آنها هم می‌
چند نفر از اعضای کانال تشریف آوردند خصوصی و از برخورد یأس‌آفرین برخی اساتید گفتند در حالی که اشعاری که از آنها خواندم، بسیار خوب بودند! اساتید بزرگوار! چه کردید با این بندگان خدا؟!😅 جسارتا چی میشه اگر کسی به ما مراجعه کرد، او را تحویل بگیریم و روحیه بدهیم؟؟! مگر هر کسی شعر می‌گوید از شکم مادر که متولد شد، شاعر متولد شده؟؟!!☺️ بخل و حسادت و تنگ‌نظری را کنار بگذاریم... مخصوصا در فضای شعر آیینی! فردای قیامت اگر از ما پرسیدند چرا فلان آقا و یا خانم شاعر جوان را طرد کردید، چه جوابی داریم؟؟!! دوستان! به نظر حقیر، به نظرات ناامیدکننده اهمیتی ندهید و با استعانت از خداوند متعال و توسل به حضرات معصومین علیهم‌السلام، آموزش‌ها را جدی بگیریم و تلاش کنیم با تمرین و ممارست و خواندن اشعار فاخر دیگران، ان‌شاءالله با سرودن اشعار درخور و در شأن اهل‌بیت علیهم‌السلام، دل ایشان را شاد کنیم.🌺
دوستانی که در ابتدای یادگیری وزن هستند، وقتی هجاها را یاد می‌گیرند، برخی اوقات در شمارش هجاها به مشکل برمی‌خورند! مثلا می‌بینند یک مصرع ۱۴ هجا دارد ولی مصرع دیگر ۱۵ هجا دارد و از آنجایی که تو ذهنشون هست که باید تعداد هجاهای یک شعر با هم برابر باشه، فکر می‌کنند اون شعر ایراد وزنی داره!☺️ در حالی که در برخی موارد ایرادی ندارد هجاهای مصرع‌ها برابر نباشه! مثلا در وزن که ۱۴ هجا دارد، می‌توان از هم که ۱۵ هجا دارد استفاده کرد مثل: راه صد دشمنم از بهر تو می‌باید داد تا یکی دوست ببینم که بگوید خبرت تقطیع کنیم ببینیم چی میشه👇 را/هِ/صد/دش = ۴هجا مَ/نَ/مَز/به = ۴هجا رِ/تُ/می‌/با = ۴هجا ید/داد = ۲هجا جمعا ۱۴هجا تا/یِ/کی/دوس = ۴هجا ت/بِ/بی/نم = ۴هجا کِ/بِ/گو/ید = ۴هجا خَ/بَ/رت = ۳هجا جمعا ۱۵هجا الان اینجا این تفاوت تعداد ایراد ندارد. نکته: هر جا رکن آخر وزن، بود، می‌شود هم استفاده کنید! (فَعَلُن) (فَعَلُن) سخت که نبود؟😅 پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده👇 @shaershow