eitaa logo
سیره صالحان
657 دنبال‌کننده
380 عکس
56 ویدیو
33 فایل
• أُحِبُّ الصّالحينَ و لَستُ مِنهم || لَعَلَّ اللهُ أن يرزُقني صلاحًا • . نشر فرمایشات و سیره علامه طهرانی و آیت الله طهرانی رضوان الله علیهما . 💻 اینستاگرام: instagram.com/siresalehan . 🎥 آپارات: aparat.com/sire_salehan
مشاهده در ایتا
دانلود
✍🏻 گزارشی از کتاب « نوروز در جاهلیت و اسلام» 💠 قسمت پنجم ⁉️ برخی گفته‌اند: «درست است که نوروز، عیدی دینی نیست، ولی عیدی ملی است و گرامی‌داشتِ آنْ از این نظر ایرادی ندارد.» بررسی: 🔹شرط امضای یک عید، سازگاری با موازینِ شرع و ادبِ الهی است؛ از این‌رو ملّی‌گرایی و قومیّت‌گرایی با معیارهای شرعْ سازگاری ندارد. 🔹سنّتی که قبل از اسلام بوده و بر اساس سلایقِ سلاطین تثبیت شده و بر اساس ندای ایرانیّت و قومیّت در سازمان بین‌الملل ثبت شده، با معیارهای دینی ناسازگار است. 🔹در دین، عرب و عجم و ترک و لُر و غرب و شرق، یکی هستند و افراد بر اساس معیارهای تقوا و ارزش‌های عقلانی و اخلاقی سنجیده می‌شوند. 🔹در اعیاد و مناسبت‌ها نیز مسئله از این قرار است و ملیّتْ معیار نمی‌باشد؛ بلکه ارزش‌های عُقلایی و کمالِ انسانی و فطری معیار است. حال آنکه توجّه به قومی خاص با این معیارها سازگار نیست. 📝ادامه دارد... [مطالعه قسمت چهارم] [مطالعه قسمت ششم] ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
✍🏻 گزارشی از کتاب « نوروز در جاهلیت و اسلام» 💠 قسمت ششم ⁉️ برخی می‌گویند: «نوروز، عید است؛ زیرا طبیعت، حیاتِ دوباره می‌یابد و ما نیز با شادیِ طبیعت شاد می‌شویم. اسلام نیز به این شادیِ طبیعت بها داده است.» بررسی: 1️⃣ اسلامْ دینی جهانی است و اختصاصی به مناطق استوایی و خوش‌آب‌و‌هوا ندارد. روز اولِ فروردین در بسیاری از مناطقِ جهان و همچنین در ایران، سرما و یخبندان حاکم است. در نیم‌کرۀ جنوبیِ زمین نیز فصل زمستان و تابستان با نیم‌کرۀ شمالی متفاوت است. اگر معیار در اهمیت نوروز، بهار و طراوتِ طبیعت باشد، پس در بسیاری از این مناطقْ برگزاریِ این عید مصداقی نخواهد داشت و اسلام برای آنها برنامه‌ای نداشته است؛ این مسئله با جهانی بودنِ اسلام ناسازگار است. 2️⃣ اگر ملاکْ شروعِ بهار باشد، اسلام باید با لحاظِ جغرافیای هر منطقه، نوروزی مخصوص به آنان قرار می‌داد، نه نوروزِ متداول ایرانیان را. 3️⃣ روایاتی که برای این مسئله مورد استناد قرار گرفته شده (فارغ از بررسی متن و سند) مربوط به زمانی هستند که نوروز در اواخرِ خردادماه بوده است، نه اوّل فروردین. همچنین آن روایاتْ معیارهای دیگری را برای این روز تعیین می‌کنند، که ارتباطی با شروع بهار ندارد! پس متن روایات با این فرض سازگاری ندارد. 📝ادامه دارد... [مطالعه قسمت پنجم] [مطالعه قسمت هفتم] ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
✍🏻 گزارشی از کتاب « نوروز در جاهلیت و اسلام» 💠 قسمت هفتم ⁉️ برخی گفته‌اند: «چون در این عید صلۀ رحم و معاشرت و دیدوبازدید صورت می‌گیرد، پس این عید نیز مورد تأیید شارع خواهد بود.» بررسی: 🔹گرچه صلۀ رحم امری پسندیده است، اما هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد؛ - همان‌طور که در نیمه‌شب و سرزده به‌بهانۀ صلۀ رحم به خانۀ اقوام رفتن، و خواب و آسایشِ آنان را مختلّ کردن پسندیده نیست، - یا مثلاً در مجلسِ عزا و ترحیم به‌عنوان صلۀ رحم به شوخی و مزاح پرداختن صحیح نمی‌باشد، 🔹همچنین در نوروز که مورد امضای شارع نیست و امام موسی‌بن‌جعفر آن را محوشدۀ اسلام می‌داند و پیامبر به‌جای آن، عید فطر و قربان را معرّفی کرده است، دیگر صلۀ رحم پسندیده نخواهد بود. بلکه این صلۀ ارحام در اعیادی مانند غدیر و قربان مورد پسند اسلام خواهد بود. ❗️با توجه به آنچه گذشت، نوروز به هیچ عنوان از منظر ادیان الهی به‌عنوان عید پذیرفته نمی‌باشد. 📝ادامه دارد... [مطالعه قسمت ششم] [مطالعه قسمت هشتم و پایانی] ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
✍🏻 گزارشی از کتاب « نوروز در جاهلیت و اسلام» 💠 قسمت هشتم و پایانی 🔸بر اساس مطالبی که گذشت بر مسلمین لازم است که اعیاد اسلامی را که ریشه در عقل و فطرت داشته اَرج نهند، و ایّامی متوالی را تعطیل نموده و به برپایی جشن و سرور بپردازند؛ اعیادی همچون: ✅ عید فطر (شکرانۀ ضیافت الهی) ✅عید قربان (رهایی از تعلّقات و رسیدن به وارستگی) ✅ عید مبعث (تکامل همۀ شرایع در رسالت پیامبر) ✅ ولادت‌های اهل‌بیت‌ علیهم‌‌السلام (درخشش مظاهرِ اَتمّ ولایت در عالم ماده) ✅ عیدُاللهِ‌الأکبر، عید غدیر که رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: «يَومُ غَديرِ خُمٍّ أفضَلُ أعيادِ أمّتى؛ روز غدیر خم، برترین و والاترینِ عیدِ امّت من است.» 🔸از این‌رو مشاهده می‌کنیم که اولیای الهی و علمای ربّانی نسبت به احیای واقعۀ غدیر و تثبیتِ آن در قلوب و نفوسِ جامعه، اهتمامی بلیغ داشته‌اند. 🔸مرحوم علامۀ طهرانی ـ قدّس‌سرّه ـ در زمان حيات خويش، پنج روز را به‌عنوان ايّام غديريّه مقرّر كرده و به شاگردان و ارادتمندانِ خود توصيه می‌کردند كه اين پنج روز را به برگزارى مراسمِ جشن و سرور و زيارتِ خويشاوندان و دوستان و همسايگان و سايرِ مؤمنين بپردازند، و اطفالِ خود را نسبت به شركت در اين مراسم، تشويق و ترغيب نمايند. 🔸و بحَمدِالله و المِنّة، اين مقصود و منظور برآورده شد و اكنون نيز در بسيارى از شهرها و حتّى كشورهاى دیگر به اين موضوع پرداخته می‌‏شود، و ان‏‌شاءالله روز‌به‌روز نیز گسترده‌‏تر و باشكوه‏‌تر و درخشان‏‌تر خواهد شد. 📝 والسّلامُ عَلَی مَنِ اتّبَعَ الهُدَی [و سلام بر پیروان هدایت باد!] [مطالعه قسمت هفتم] ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
هدایت شده از مکتب وحی
هدایت شده از مکتب وحی
💠 📖 کتاب «عنوان بصری جلد پنجم» منتشر شد. ✒️این اثر شریف، دربرگیرنده بیانات حضرت آیت الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی - رضوان الله علیه - در شرح حدیث عنوان بصری است که به شرح و تفسیر فقره «ما حقیقة العبودیة؟ قال ثلاثة اشیاء ....» اختصاص یافته است. 📷 | 🛒 | تهیهٔ کتاب http://mvahy.org/ca42 📖 | مطالعه و دریافت کتاب: http://mvahy.org/oxfu 📌 @Maktabe_Vahy| @MaktabeVahyOrg_Gallery
📚«تکامل عقول در پرتو انتظار ظهور» را از طاقچه دریافت کنید: 🖇. اهم مباحث این کتاب عبارتست از: فلسفۀ غیبت امام زمان در پیدایش رشد عقلانی و عبور از ظاهرگرایی؛ تبیین حقیقت ولایت امام معصوم؛ ضرورت سیر به سمت تحقّق ظهور باطنی و تحصیل معرفت به امام زمان؛ وظائف شیعیان در رعایت حریم امام زمان علیه السلام.... 📗. جلد اول: https://taaghche.com/book/134919 📗. جلد دوم: https://taaghche.com/book/134930 📲 @sire_salehan_book
┄━⊹༅۞ ؋ـصوص ۞༅⊹━┄ ۞. قرآن عظیم ما را دعوت می کند که به تمام موجودات به نظر وحدت بنگریم و همه را از یک ریشه و یک اصل بدانیم، و این دریای عظیم موّاج کثرات را در همان نفس آب صافی و بی رنگ و بدون بو منحصر کنیم... ↫ نور ملکوت، ج۴، ص۴۶ ⇶ @sire_salehan |
┄┄┅⊱⊰𖣐 حــَـیـــﺎتـ جﺎۈیــد 𖣐⊱⊰┅┄┄ ░ .عنوان ۰۱ : نامه پدری که عمرش به سر آمده به فرزندی که آرزو ها را در ضمیر خویش می پروراند. ۞. متن وصیت امیرالمومنین علیه السلام مِنَ الوالِدِ الفانِ، المُقِرِّ لِلزَّمانِ، المُدبِرِ العُمُرِ، المُستَسلِمِ لِلدّهر، الذّامِّ لِلدُّنیا، السّاکِنِ مَساکِنَ المَوتَی، و الظّاعِنِ عَنها غَدًا، إلَی المَولودِ المُؤَمِّلِ ما لا یُدرِکُ، السّالِکِ سَبیلَ مَن قَد هَلَکَ، غَرَضِ الأَسقامِ، و رَهینَةِ الأیّامِ، و رَمِیَّةِ المَصائِبِ، و عَبدِ الدُّنْیا، و تاجِرِ الغُرورِ، و غَریمِ المَنایا، و أسیرِ المَوتِ، و حَلیفِ الهُمومِ، و قَرینِ الأَحزانِ، و نُصُبِ الآفاتِ، و صَریعِ الشَّهَواتِ، و خَلیفَةِ الأَمْوات. |❶ ۞. ترجمه حضرت آیةالله طهرانی قدس سره: این وصیّت از طرف پدری است که عمرش به سر آمده است، و به گذشت ایّام و سپری شدن روزگار اقرار و باور دارد، زندگانی خویش را پشت سر گذاشته، و خود را تسلیم سرنوشت و روزگار ساخته است، کسی که از دنیا روی‌ گردان شده و آن را نکوهش می‌نماید، و در جایگاه مردگان مسکن گزیده است، و فردا رحل اقامت به دیگر سرای کشد و به عالم آخرت کوچ نماید به فرزندی که آرزوهای دست نایافتنی را در ذهن و ضمیر خود می‌پروراند، و راه و مسیر هلاک‌ شدگان گذشته را در می‌نوردد، بیماری‌ ها و آلام گرداگرد او را فراگرفته، و روزگار او را در چنبرۀ سلطه و غلبه خویش به ستوه آورده است، مصیبت‌ ها و ناگواری‌ های زمانه او را مورد آماج تیرهای بلا گردانیده‌اند، و دنیا او را به تذلّل و تواضع و خشوع و عبودیّت خود فرا می‌ خواند، و به واسطه این عبودیّت در مقابل دنیا، بر غرور و تکبّر و خود محوری و انانیّتِ او دائماً افزوده می‌گردد، و از داد و ستد در دنیا متاعی جز تفاخر و تکاثر و برتری طلبی به‌دست نمی‌آورد. کسی که پیوسته گردباد حوادث او را از پای در آورده، و در چنگال مرگ اسیر و ناتوان بسر می‌برد. فرزندی که ملازم با درگیری‌ های فکری و اضطرابات نفسانی، و همنشین با غم‌ ها و غصّه‌ هاست، امراض پیوسته او را هدف قرار داده و شهوات بر زمینش می‌زند و در مسیر مردگان چند صباحی سپری خواهد نمود و به آنان ملحق می‌شود. |❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. نهج البلاغه، نامه ۳۱ ❷. حیات جاوید، ص ۶۶ @sire_salehan |
┄━⊹༅۞ ؋ـصوص ۞༅⊹━┄ ۞. قلوب اگر با نفاق، بخل، حرص، شرک، خود بینی و خود پرستی توأم باشد، مقدّرات انسان طبق همین قلب‌های آلوده و سیاه به‌نحوی مقدّر خواهد شد؛ و اگر وجهۀ قلب تغییر و تبدیل پیدا کرد و این خصوصیّاتش مبدّل به توحید و صفا و انفاق و ایثار و گذشت و عبودیّت و حال ذُلّ و مسکنت نسبت به ساحت پروردگار شد، مقدّرات چیز دیگری خواهد شد. ↫ مبانی اخلاق، ج۱، ص۱۹۲ ⇶ @sire_salehan |
┄┄┅⊱⊰𖣐 حــَـیـــﺎتـ جﺎۈیــد 𖣐⊱⊰┅┄┄ ░ .عنوان ۰٢ : کلام أمیرالمؤمنین علیه السّلام در علّت و انگیزه بیان این وصیّت‌نامه ۞. متن وصیت امیرالمومنین علیه السلام: أمّا بَعدُ، فَإنَّ فیما تَبَیَّنتُ مِن إدبارِ الدُّنیا عَنّی، و جُموحِ الدَّهرِ عَلَیَّ، و إقبالِ الآخِرَةِ إلَیَّ، ما یُرَغِّبُنی [ما یَزَعُنی] عَن ذِکرِ مَن سِوایَ، و الِاهتِمامِ بِما وَرائی، غَیرَ أَنّی حَیثُ تَفَرَّدَ بی ـ دونَ هُمومِ النّاسِ ـ هَمُّ نَفسی، فَصَدَقَنی رَأْیی، و صَرَفَنی عَن هَوای، و صَرَّحَ لی مَحضُ أمری، فَأَفضَی بی إِلَی جِدٍّ لا یَکونُ فیهِ لَعِبٌ، و صِدقٍ لا یَشوبُهُ کَذِبٌ، و وَجَدتُکَ بَعضی، بَل وَجَدتُکَ کُلّی، حَتَّی کَأَنَّ شَیئًا لَو أصَابَکَ أصَابَنی، و کَأنَّ المَوتَ لَو أتاکَ أتانی، فَعَنانی مِن أمرِکَ ما یَعنینی مِن أمرِ نَفسی، فَکَتَبتُ إلَیکَ [کِتابی] مُستَظهِرًا بِهِ إن أنا بَقیتُ لَکَ أَو فَنیتُ |❶ ۞. ترجمه حضرت آیةالله طهرانی قدس سره: امّا بعد، پس از آنکه آشکار شد که دنیا از من روی گردانده است، و روزگار با گذشت زمان بر سرنوشت من چیره و غالب گشته است، و آخرت را در پیش روی خویش می‌نگرم، دیگر فائده‌ای از یاد کردن دیگران نمی‌ یابم؛ زیرا پرداختن به امور خود مرا از توجّه به غیر و کنکاش در کار دیگران باز می‌ دارد و کفایت می‌ کند؛ و رغبتی در اهتمام به امور گذشته در خود نمی‌ بینم مگر در چنین موقعیّتی که هموم و اشتغال به امور مردم و پیگیری نیازهای آنان را به کناری نهادم و به نیازها و ابتلائات خویش پرداختم، و دریافتم که اهتمام به نیاز خود، فکر و رأی مرا با خویش همراه و موافق نموده است، و از هوا و آرزوهای بشری دور ساخته، و واقعیّت مرا و عاقبت روزگارم را بر من روشن و بر ملا نموده است، پس مرا به سمت اراده‌ ای آهنین و عزمی راسخ و اهتمامی بلیغ در امر خود سوق داده است که هیچ شائبۀ شوخی و مزاح و بازیگری در ارادۀ خویش نمی‌یابم، و به جدّ نسبت به مآل و آیندۀ خود نگرانم و حقایق پیش روی خود را بازی و هزل نمی‌نگرم، و وقایع در انتظار خویش را دروغ و خلاف نمی‌پندارم. ۞. در یک چنین وضعیّت و موقعیّتِ خود، تو (ا مام حسن علیه السّلام ) را پاره‌ ای از وجود خویش می‌یابم، نه، بلکه تمام وجود باقی و استمراری خود احساس می‌ کنم. تا این مقدار که اگر مسأله‌ ای برای تو رخ دهد گویا برای من پیش آمده است، و اگر مرگ تو را دریابد گویی مرا دریافته است، و هرچه تو را به سختی و تعب اندازد این چنین می‌ پندارم که مرا به اذیّت و ابتلاء انداخته است. بنابراین مشغول تدوین این وصیّت‌نامه شدم و امیدوارم که مورد پذیرش و اهتمام تو قرار گیرد. چه در حال حیات و چه در حال ممات. ( یعنی این وصیّت را فقط برای زمان پس از فوت خویش ننوشتم، بلکه برای عمل کردن و پرداختن به آن در هر حال و هر لحظه از عمر و حیات تو نوشتم.)» |❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. نهج البلاغه، نامه ۳۱ ❷. حیات جاوید، ص ۶۸ @sire_salehan |
هدایت شده از مکتب وحی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔘 پروندۀ خود را تا هنگام ضربت بسته نمی‌بیند! 🎥 | 🎙 حضرت آیت‌الله سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه 🎞 | سال ۱۴۳۷|مجلس ۶| ۳۴:۰۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📌 @maktabe_vahy 🌑.🌑.🌑.🌑
┄━⊹༅۞ ؋ـصوص ۞༅⊹━┄ ۞. قرآن کتاب سیر و سلوک است. راهنما به اعلى درجۀ استعداد و قابلیّت انسان است. اگر کسى با قرآن آشنائى نداشته باشد و راه سیر و معدّات و یا موانع و صوارف و آفاتش را نداند، کجا مى‌تواند سیر کند؟ بنابراین اصل، نزول قرآن براى هدایت و عمل بوده، و این معنى متوقّف بر تفکّر و تدبّر است. ↫ نورملکوت قرآن ، ج۳، ص ۲۹۰ ⇶ @sire_salehan |
▫️بسم الله الرحمن الرحیم▫️ 📚. کتاب «سیری در تاریخ حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام» به زیور طبع آراسته شد. 🛍. عزیزان جهت دریافت این کتاب به یکی از روش‌های زیر می‌توانند اقدام کنند: ثبت سفارش از طریق سایت: https://b2n.ir/k14183 آیدی تلگرام جهت ثبت سفارش در تلگرام: t.me/ganjinehedayat آیدی ایتا جهت ثبت سفارش در ایتا: eitaa.com/ganjinehedayat_1443 شماره تلفن انتشارات جهت ثبت سفارش به‌صورت تلفنی یا پیامک: 09191593084
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: اى مردم! بدرستی‌كه خداوند خلق خود را نیافریده است، مگر از براى آنكه به او معرفت و شناسائى پیدا كنند. پس زمانی كه او را بشناسند، در مقام بندگى و عبودیت او بر مى‌آیند؛ و به واسطه عبادت و بندگى او از عبادت و بندگى غیر او از جمیع ما سِوى مُستغنى مى‌گردند. در اینحال مردى گفت: اى پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّوجلّ چیست؟ حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را كه واجب است از او اطاعت و پیروى نمایند! |↫ منبع: لمعات الحسین علیه السلام، ص ۱۱ ؛ بحارالانوار، ج۵، ص ۳۱۲، ح۱ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان ۰۱ | معرفت خدا و امام ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...أَیهَا النَّاسُ! إنَّ اللَهَ مَا خَلَقَ خَلْقَ اللَهِ إلَّا لِیعْرِفُوهُ؛ فَإذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ، وَ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَة مَا سِواهُ. فَقَالَ رَجُلٌ: یا بْنَ رَسُولِ اللَهِ! مَا مَعْرِفَة اللَهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ فَقَالَ: مَعْرِفَة أَهْلِ کلِّ زَمَانٍ، إمَامَهُ الَّذِى یجِبُ عَلَیهِمْ طَاعَتُهُ‌...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: « ...اى مردم! بدرستی‌كه خداوند خلق خود را نیافریده است، مگر از براى آنكه به او معرفت و شناسائى پیدا كنند. پس زمانی كه او را بشناسند، در مقام بندگى و عبودیت او بر مى‌آیند؛ و به واسطه عبادت و بندگى او از عبادت و بندگى غیر او از جمیع ما سِوى مُستغنى مى‌گردند. در اینحال مردى گفت: اى پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّوجلّ چیست؟ حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را كه واجب است از او اطاعت و پیروى نمایند...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « در اینجا حضرت معرفت خدا را عین معرفت امام شمرده است چون راه منحصر برای معرفت خدا معرفت امام است. چون اولا تعلیم و تربیت و اخذ احکام دین توسط امام صورت میگیرد، و ثانیا امام اسم اعظم خداست و معرفت آنها به نورانیت عین معرفت خداست؛ بنابراین معرفت امام و معرفت خدا از هم جدا نبوده و قابل تفکیک نیستند. |❷ ◎. روزی علامه طهرانی به استاد خود، علامه طباطبایی میگویند: چگونه می‌توان به مغزی و مراد این حدیث شریف مروی از حضرت سیدالشهدا علیه السلام رسید؟ علامه طباطبایی در جواب می‌فرمایند: « تنها راه منحصر به فرد وصول به معرفت امام علیه السلام و ادراک مقام ولایت مطلقۀ حضرات معصومین صلوات الله علیهم اجمعین، عرفان است و بس!» ◎. در اینجا نکتۀ قابل درک و شایان دقت و نظر این است که چرا علامه طباطبایی تنها راه منحصر به فرد شناخت امام‌ علیه السلام‌‌ را مسیر عرفان و طریق سلوک إلی الله دانسته‌اند؟ در پاسخ باید گفت: شناخت امام بر دو گونه است: اول: شناخت اجمالی؛ یعنی معرفت پدر، مادر، فرزندان، برادران، خواهران، کیفیت زندگانی، حشر و نشر با مردم، تاریخی که در آن برهه زندگانی نمودند، میزان علم امام علیه السلام در فنون مختلفه به قدر وسع و سعۀ متتبع، مقابله با عوامل مختلف متطرقه در طول زندگانی، و مسائلی که در طول حیات با آن مواجه می‌گشتند؛ و در یک کلام: شناخت تقریبی مسائل اجتماعی و علمی و فرهنگی امام علیه السلام. این نوع معرفت را ما معرفت شناسنامه‌ای می‌نامیم. ◎. ولی آیا در عالم ثبوت، حقیقت امام به همین مقدار محدود می‌شود؟! در اینجا به مطلب دوم که: شناخت حقیقی و واقعی امام علیه السّلام است می‌رسیم. اختلاف و افتراق بین امام علیه السلام و سائر افراد اختلاف و تمایز جوهری است، نه صرفا امتیاز در أعراض و صفات ظاهری. علوم و مدرکات انسان‌ها به جمیع اصناف و طبقات، بر اساس صور مرتسمه و علوم حصولی در تعیین آنها می‌باشد. و این علوم و مدرکات از حواس ظاهر منبعث شده، و با جمع و تفریق‌هایی در ذهن آدمی منقوش می‌گردند. بلی، ممکن است انسان با ریاضاتی شرعیّه و شرائطی که موجب تزکیۀ نفس گردد، بسیاری از مُدرکات خود را از طریق باطن و با انکشاف عوالم غیب و وصول به مدارج و معارج عوالم عِلْوی اکتساب نماید، لیکن مدرکات امام علیه السّلام بر اساس شهود است؛ و آن، حاصل و نتیجۀ تغییر و تبدیل جوهری نفس اوست، که به واسطۀ حرکت و سیر طریق إلی الله و وصول به حریم کبریایی حق و فناء تام و مطلق در ذات احدیت و حذف جمیع تعینات ماهوی، هر تعینی از تعینات بشری را کنار گذارده، مندک در ذات پروردگار و هوهویت محضه گردیده است. او دیگر بشر نیست و اوصاف بشری را فاقد است. فعل او فعل خدا، کلام او کلام خدا، سر و سویدای او جز خدا نیست! ◎. و با این بیان، چنین نتیجه می‌گیریم که: شناخت امام بتمام معنی‌الکلمه و بالحقیقه و به نحو اطلاق، و وصول به کنه ذات مقدسش، همانا معرفت پروردگار و شناخت واقعی و حقیقی ذات احدیت، بالحقیقه و بتمام معنی‌الکلمه خواهد بود.» |❸ |↫ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. علل الشرائع، ص۹، ح۱ ؛ كنز الفوائد، ج۱ ص ۳۲۸ عن مسلمة بن عطا؛ بحار الأنوار، ج۵، ص۳۱۲، ح۱ ؛ لمعات الحسین علیه السلام، ص ۱۱ : اين سخن حضرت را در ملحقات إحقاق الحق، ج۱۱، ص۵۹۴ ، از علامه شهير به ابن حسنويه در کتاب دُرّ بحرِ المناقب، ص ١٢٨، مخطوط از حضرت صادق عليه السّلام روايت کرده است. ❷. امام شناسی، ج۳، ص ۳۱ ❸. مهرفروزان، ص ۳۳ @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «...رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: این است و جز این نیست که من برانگیخته شده ام براى آنکه مکارم اخلاق را تمام کنم...» |↫ منبع: رساله سیر و سلوک بحرالعلوم، ص ۱۲۱؛ بحار الأنوار، ج۶۸ ص۴۰۵ ح ۱۰۹ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | هدف بعثت ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «....عن أبيه سَمِعتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله يَقولُ : بُعِثتُ بِمَكارِمِ الأَخلاق...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: «...حضرت از پدرشان شنیدند که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: این است و جز این نیست که من برانگیخته شده ام براى آنکه مکارم اخلاق را تمام کنم...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: «در تمامی مکاتب الهی و ادیان سماوی علی الخصوص شریعت مقدس اسلام، رعایت مبانی اخلاق به عنوان یک اصل غیر قابل تردید در تربیت و تزکیۀ نفوس مورد توجه قرار گرفته است....در کتب روایی، احادیث بسیاری از اهل بیت علیهم السلام و حتی رسول اکرم در موارد مختلف اخلاق و دستورات حیاتی و راه‌گشا در تصحیح مسیر حیات موجود می‌باشد که رعایت آنها نه تنها بر تصرفات شخصی انسان اثری کیمیا‌گونه دارد و موجب رشد معنوی و ارتقای روحی به مراتب معرفت و قرب حق می‌گردد، بلکه زمینۀ حیات طیبه و مدینۀ فاضله را در اجتماع بشری فراهم می‌آورد. ◎. متأسفانه امروزه در جامعۀ ما رعایت مسائل اخلاقی به آخرین مراتب انحطاط و سقوط رسیده است....اما در تظاهر به شعائر دینی و شرکت در مجالس و تولی اهل بیت و تبری از مخالفین و هیئات، آنان را پیشتاز و پرحرارت می‌یابیم؛ در حالی‌که امام علیه السلام می‌فرمایند: «به نماز و روزه و تظاهر افراد ننگرید، بلکه به صدق و حسن امانت آنها نگاه کنید و آن را معیار سنجش اشخاص قرار دهید!»|❷ ◎. در اینجاست که مشاهده میشود کم‌کم ظهورات فطری و عقلانی افراد که در مقاطع مختلف با راه‌گشایی و تنویر عقلِ عملی موجب پیمودن مسیر صحیح و خداپسندانۀ آنها می‌گردید، به واسطۀ آلوده شدن در این فضای مسموم، در بوتۀ خفاء و استتار واقع شده، سنن و آداب جاهلی و مادّی به‌جای آنها در نفس و قلب و فکر آنها رشد و نمو پیدا می‌کنند، و زندگی شخصی و روابط اجتماعی فرد را به حیات غیر مرضی و مبغوض الهی تبدیل می‌نمایند. ◎. در مکتب اسلام پس از انجام فرایض و ترک منهیات، اصل بر رعایت موازین اخلاق در ارتقای نفس و عبور از عوالم تخیل و توهم قرار داده شده است، و تقویت قوای عقلانی و فطری را جایگزین فقدان شعور و غلبۀ بهیمیت و حیوانیّت و از دست دادن تفکّر والای انسانی و علو اخلاق و تعالی نفس، قرار داده است. ◎. ممکن است یک فرد به لحاظ هوش و استعداد در پاره‌ای از فنون به توفیقاتی دست یابد و حائز مراتبی والا در زمینه‌های مختلف از علوم و تجارب گردد، ولی از تعالی روح و مکرمت اخلاق و اصول فطری بهره‌ای نداشته باشد. اینجاست که به این نکتۀ حیاتی و اصل والای معرفت و اخلاق می‌رسیم که: وصول بشر به فنون و شئونات دنیوی تأثیری در تربیت و ارتقای نفس و تقرب به مراتب کمال و تزکیۀ انسانی نخواهد داشت، و برای این منظور باید به دنبال چاره و مسیر دیگری بود... آری بدون پرداختن به ارزش‌های معنوی و تربیت و تزکیۀ نفس، به هر میزان که از شئون ظاهری و فنون و آگاهی‌های این نشئه بهره‌مند شویم خطر وقوع در مهالک شهوات و حیوانیت و سبعیت، بیشتر و قوی‌تر خواهد بود و عدم توجه به مسائل اخلاقی و تسامح در آنها، بی‌بند و باری و تبدل به عادات متقابل را در پی خواهد داشت. ◎. شرایع و ادیان الهی برای همین منظور و مقصود آمده‌اند تا با تأیید و مساعدت عقول منفصل و تربیت پاکان و برگزیدگان، انسان قادر بر دستیابی به مبانی والای فطرت و توحید گردد و از فرو غلطیدن در این خطرات و مهالک در امان بماند و روح و جان خویش را به عطر و فضای عوالم قدسی معطّر و نشیط گرداند. از همین جا است که به هر میزان ما از دستورات و آموزه‌های شرع مبین فاصله بگیریم، غلبۀ هویٰ و حکومت احساسات و سلطۀ تخیلات و توهمات در نفس و قلب ما بیشتر خواهد شد و از موازین عقلی و منطقی دورتر خواهیم گشت. و در این مسأله هیچ فرقی بین عالم و جاهل، روحانی و فرد عادی، مطلع و بی‌اطّلاع وجود نخواهد داشت؛ زیرا همۀ ما دارای نفس و تخیّل و توهم می‌باشیم و به هیچ‌ یک از افراد، تضمین سعادت و دوری از خدعه و فریب شیطان نداده‌اند و دامن هیچ فرد، منزه و مبرّیٰ از خطا و لغزش و عصیان و خودمحوری نمی‌باشد، و شیطان با هر فرد از راه و مسیر مقتضی خود او همراه و همراز خواهد گشت.»|❸ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. رساله سیر و سلوک بحرالعلوم، ص۱۲۱؛ الأمالی طوسی، ص۵۶۹؛ بحار الأنوار، ج۶۸،ص۴۰۵،ح۱۰۹ ❷. الکافی، ج٢، ص۱۰۵ ❸. نوروز در جاهلیت و اسلام، ص۲۵ (تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «کتاب‌ خداوند تعالی‌ دارای‌ چهار چیز است‌: عبارت‌ و اشارت‌ و لطائف‌ و حقائق‌؛ عبارت‌ آن‌ متعلق‌ به‌ عامۀ‌ مردم‌ است‌، و اشارت‌ آن‌ برای‌ خواص آنها، و لطائف‌ آن‌ برای‌ اولیای‌ حضرت‌ حق سبحانه‌ و تعالی‌ است‌، و حقائق‌ آن‌ برای‌ پیغمبران‌ و راه‌یافتگان‌ به‌ مقام‌ وحی‌ و الهام‌ است‌» |↫ منبع: انوارالملکوت، ج۲، ص ۱۲۳؛ بحارالانوار، ج۹۲، ص ۲۰، ح۱۸ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | مراتب فهم قرآن ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...إنّ کِتابَ اللهِ تعالی عَلَی أربَعَةِ أشیاءَ: عَلَی العِبارَةِ، و الإشارَةِ، و اللَّطائِفِ، و الحَقائِقِ. فَالعِبارَةُ لِلعَوامِّ، و الإشارَةُ لِلخَواصِّ، و اللَّطائِفُ لِلأولیاءِ، و الحَقائِقُ لِلأنبیاءِ...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: « ... کتاب‌ خداوند تعالی‌ دارای‌ چهار چیز است‌: عبارت‌ و اشارت‌ و لطائف‌ و حقائق‌؛ عبارت‌ آن‌ متعلق‌ به‌ عامۀ‌ مردم‌ است‌، و اشارت‌ آن‌ برای‌ خواص آنها، و لطائف‌ آن‌ برای‌ اولیای‌ حضرت‌ حق سبحانه‌ و تعالی‌ است‌، و حقائق‌ آن‌ برای‌ پیغمبران‌ و راه‌یافتگان‌ به‌ مقام‌ وحی‌ و الهام‌ است‌...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...در اینکه قرآن دارای دو مرتبه است: یک حقیقت قرآن، و یک ظاهر قرآن آیات و روایات بسیار است. ظاهر قرآن همین است که قرائت می‌‌شود و معانی ظاهری آن درک می‌گردد؛ هر کس علم و تقوایش بهتر باشد به مرتبۀ عالی‌تری از آن می‌رسد و معانی عمیق‌تری را می‌فهمد. و همچنین زیادی علم و تقوی موجب ازدیاد فهم و درک قرآن می‌‌شود، تا جائی که اگر برای مؤمن طهارت مطلقه یعنی فناء مطلق پیدا شود و تمام چشم‌های دل او گشوده شود و ابداً شائبه‌ای از هستی در وجود خود از خود درک نکند در آن وقت به حقیقت واقعیّۀ قرآن می‌رسد و بر قرآن در عالم اُمّ الکتاب دسترسی پیدا می‌کند، آنجا که منبع و سرچشمۀ نزول و پائین آمدن این آیات بوده، و در خود آنجا قرآن علیّ عظیم و حکیم موجود است. |❷ ◎. در قرآن مجید داریم: ﴿لَا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ﴾؛ ❸«قرآن را مسّ نمی‌کنند مگر افرادی که مطهّر باشند (یعنی پاکیزه شده باشند).» همین‌طوری که مسّ آیات ظاهری قرآن بدون وضو و غسل جایز نیست، مسّ حقایق و بواطن قرآن هم بدون حصول طهارت ممکن نیست؛ ﴿لَا يَمَسُّهُۥٓ﴾ صیغۀ إخباریّه است، یعنی آن حقایق را نمی‌توانند مسّ کنند مگر اینکه از مطهّرون باشند.❹ ◎. همین قرآنی که خوانده می‌شود، مانند: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَهُ أَحَدٌ﴾؛❺ «بگو خدا یکی است» که عبارتی بیش نیست، یک معنای روشن و ساده دارد اما همین آیه یک معنای باطنی دارد که تا انسان متناسب با فهم آن معنا تحصیلِ طهارت نکند، به آن معنا نمی‌رسد. تازه وقتی به آن معنا رسید، باز آن معنا یک معنای باطنی دیگر دارد؛ و هم‌چنین هر درجه از طهارت که حاصل کند، مسّ آن درجه از حقیقت قرآن است...» |❻ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. انوارالملکوت، ج۲، ص ۱۲۳؛ بحارالانوار، ج۹۲، ص ۲۰، ح۱۸ به نقل از جامع الأخبار، شعیری، ص۱۱۶، ح۲۱۱؛ و راجع الدرّة الباهرة، ص۳۳؛ عوالي اللآلي، ج۴ ص۱۰۴، ح۱۵۵ ❷. انوارالملکوت، ج۲، ص ۱۲۴ ❸. سوره واقعه، آیه ٧٩ ❹. جهت اطّلاع بیشتر رجوع شود به المیزان، ج ١٩، ص١٣٧؛ مفردات ألفاظ القرآن، ص ۵۲۵ ❺. سوره إخلاص، آیه ١ ❻. مبانی اخلاق در آیات و روایات،ج ۲ ،ص۱۸۷ @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «...مودّت و محبّت ما اهل بیت را محكم بگیرید، چون هر كس با مودّت ما خداى عزّوجلّ را ملاقات كند به سبب شفاعت ما داخل در بهشت خواهد شد. و قسم به آن خدائى كه جان من در دست قدرت اوست، هیچ بنده‌اى از عمل نیك خود برخوردار نخواهد شد مگر آنكه به حقّ ما معرفت پیدا كند...» |↫ منبع: رساله مودت، ص ۱۸۱؛بحار الأنوار، ج۲۷، ص۹۰ ح۴۵ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | محبت اهل بیت ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...الْزَمُوا مَوَدَّتَنَا أَهْلَ الْبَیتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقِىَ اللَهَ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ یوَدُّنَا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفَاعَتِنَا. وَ الَّذِى نَفْسِى بِیدِهِ لَا ینْفَعُ عَبْدًا عَمَلُهُ إلَّابِمَعْرِفَةِ حَقِّنَا...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: «...مودّت و محبّت ما اهل بیت را محكم بگیرید، چون هر كس با مودّت ما خداى عزّوجلّ را ملاقات كند به سبب شفاعت ما داخل در بهشت خواهد شد. و قسم به آن خدائى كه جان من در دست قدرت اوست، هیچ بنده‌اى از عمل نیك خود برخوردار نخواهد شد مگر آنكه به حقّ ما معرفت پیدا كند...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...محبت عبارت است از جاذبه نفس و كشش روحى حبیب نسبت به محبوب. این كشش به حسب أفراد و شرائط دیگر مختلف است، و نیز از نقطه نظر تأثیر محبوب و درجه فعّالیت آن در نفس محبّ نیز متفاوت است. محبوب هر چه بوده باشد خواه انسان و یا حیوان و جماد و سنگ یا موجود دیگرى، به هر مقدار كه آثار جمال و محاسن او در نفس محبّ اثر بیشترى داشته باشد، به همان درجه این قوّه كشش و جاذبه در محبّ شدیدتر خواهد بود و تعلّق نفس محبّ به محبوب بیشتر خواهد شد. ◎. در این حال تمام آثار و صفات محبوب در محبّ طلوع میكند؛ چون بنا به فرض این آثار، آثار محبوب است؛ و بنابر رابطه محبّت و جاذبه روحى محبّ، نفس محبوب در كارگاه وجودى محبّ حكمفرما مى‌شود و بجاى نفْس او آمر و ناهى خواهد بود؛ و در اینصورت به تبع نفس محبوب، آثار و صفات آن نیز در نفس محبّ پیدا خواهد شد؛ و این راه سریعترین راه اتّصال به ارواح طیبه است. ◎. بنابراین بر أفرادى كه طالب راه خدا هستند لازم و حتم است كه خود را به صفات خدا درآورند و این معنى بدون تحصیل محبّت خداوند محال است؛ یعنى اگر كسى در تمام عمر به كارهاى خیر مشغول باشد و از بدى‌ها اجتناب كند، ولى محبّت خدا را در دل نپروریده باشد، جان او از صفا و وفا كاملًا تهى بوده و مانند قبرى است كه روى آنرا با نقش و نگار زینت نموده باشند. ◎.دین مقدّس اسلام كه خاتم ادیان است و از نقطه نظر روابط روحى و طبیعى كاملترین نظامات و دستورات را متكفّل است نیز میزان صحّت و سلامت أعمال را بر معیار محبّت اندازه‌گیرى كرده است، و سریع‌ترین راه را براى وصول به مقام انسانیت و توحید در جلوى راه بشر قرار داده است؛ و آن محبّت به رسول خدا و أقارب آن حضرت است. ◎. مقصود از أقارب أفرادى هستند كه به مقام طهارت مطلق در آمده، و طهارت در جان و روح و خیال و نفس و عقل و در سرّ و سویداى آنان رسوخ نموده، از تمام شوائب شرك بر آمده، و در هیچ موطنى از مواطن نفس آنان غیر از خدا و آثار و صفات او چیزى را نتوان یافت؛ أفرادى هستند كه در هر حال چشم از عوالم كوتاه و ظلمانى طبیعت برداشته و به جمال أبدیت دوخته‌اند؛ افرادى هستند كه حكومت شهوت و غضب و خیال در وجود آنها مفهومى ندارد، پیوسته به حیات عقل زنده و به نور خدا منوّر و به مقام بلوغ و كمال انسانى رسیده‌اند؛ أفرادى هستند كه به علّت عبور از مراحل كوتاه و تاریك هوى، دیگر در افق آنان شوائب نفس أمّاره و میل حیوانى و حیات حسّ و توابع آنها نیست. آنان در حرم امن و امان الهى سكنى گزیده‌اند و به نور حقّ، منوّر شده‌اند و گناه كه لازمه آن غفلت است در آنها مصداقى ندارد. آنان به طهارت حضرت حقّ، مطهّر و به عصمت ذات مقدّس او معصوم گردیده‌اند. ◎. بدیهى است كه عشق و محبّت بدین افراد، انسان را به افق فكرى و وجودى آنها نزدیك میكند، و هر چه این محبّت شدیدتر گردد، انسان بدان افق نزدیكتر میگردد. و بالملازمه، صفات و روحیات و اخلاق و بالأخره ملكات و عقائد پاك آنان در انسان ظهور خواهد نمود!» |❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. رساله مودت، ص ۱۸۱؛ الأمالی مفيد، ص۱۳ ح۱؛ الأمالی طوسی، ص۱۸۷، ح۳۱۴؛ المحاسن، ج۱، ص۱۳۵، ح۱۶۹؛ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۹۰ ح۴۵ ❷. رساله مودت، ص ۳۶ تا۴۰ (تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم فرموده اند: هر كس بر من صلوات بفرستد و بر آل من صلوات نفرستد، بوى بهشت را نمى‌یابد؛ و همانا بوى بهشت از فاصله مسیر پانصد سال راه به مشام میرسد!» |↫ منبع: معادشناسی، ج۱۰، ص ۲۲۳؛ بحارالأنوار، ج۸، ص۱۸۶، ح۱۵۰ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | اهمیت صلوات ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...قال رسول الله صلی الله علیه و آله :مَنْ صَلَّى عَلَىَّ وَ لَمْ یصَلِّ عَلَى ءَالِى، لَمْ یجِدْ رِیحَ الْجَنَّةِ؛ فَإن‌ رِیحَهَا لَتُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: « ...حسین بن على سیدالشّهداء، از پدرش علىّ بن أبى طالب سید الاوصیاء روایت كرده است كه رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم فرموده اند:..هر كس بر من صلوات بفرستد و بر آل من صلوات نفرستد، بوى بهشت را نمى‌یابد؛ و همانا بوى بهشت از فاصله مسیر پانصد سال راه به مشام میرسد» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...بر اهل ظاهر معلوم است که از نقطه نظر تربیت دینی آنچه عالم بشریّت مرهون آن است همان تعلیم و تربیت حضرت محمّد صلوات الله علیه و خاندان اوست. مجاهدات و رنج‌هائی که آن ذوات مقدّسه در این راه متحمّل شدند عقول را حیران کرده است؛ بنابراین دعا و توجّه به خدا که خود این نیز از برکات آن ذوات مقدّسه و تعالیم آن نواحی مبارکه است از برکت آنهاست، و شرط شکر آن است که اعتراف به نعمت شود و الاّ کفران نعمت خواهد شد. صلوات بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم أجمعین اعتراف بر این نعمت بزرگ و این موهبت سترگ است. ◎. و امّا از نقطه نظر واقع، بر اهل باطن و معرفت پوشیده نیست که آن ذوات مقدّسه منبع فیض و واسطۀ در رحمت و ایجاد موجودات‌اند (البتّه حقائق و ارواح مبارکۀ آنها نه مقصود اجساد آنها) چون ارواح آنها روح متّحد و انوار آنها نور واحدند و در آن عالم کثرت و تعدّدی و تفرّقی نیست؛ آن نور واحد مرکز تجلّیات ذات خدا و منبع انتشار صفات و اسمای حسنای اوست. بنابراین اصل موهبت حیات و علم و قدرت از این آیات مبارکات است! درود فرستادن و تقدیم تحیّت و اهداء سلام و صلوات نه تنها تمجید ظاهری است بلکه اتّصال باطنی به حقائق آن ذوات مقدّسه خواهد بود، و تماشا کردن قدرت و عظمت خدا را در آن مجالی و مظاهر بی حدّ و لایتناهی است!|❷ ◎. بدون شک صلوات عبارت است از: درود بر محمّد و آل محمّد، و از روایات وارده در کیفیت ذکر صلوات که نقل کرده اند، حتَّی روایات عدیده ای از اهل تسنّن وارد است، و در صحاح معتبره شان ذکر نموده اند که: پیامبر در پاسخ سؤال سائل از کیفیت صلوات فرمودند: که باید صلوات بر آل محمّد را هم ضمیمه نمود! ❸ و این به واسطه شدّت اتّصال نفوس قدسیه آل اوست به او، به طوری که ابداً میان نفس رسول و نفس آل او بینونت و فاصله‌ای وجود ندارد، و آل او چنان در ارتقاء از مراتب توحید و معرفت بالا رفته‌اند که در همان مقام و منزل رسول الله مقام و منزل گرفته، و لحظه‌ای از نردبان و سُلَّمِ این معراج معنوی و روحی درنگ ننموده، و با نفس رسول اکرم هُو هُوِیت پیدا نموده‌اند! ◎. فلهذا برای آنکه اصل صلوات بر آل محمّد فراموش نگردد، و در بوته نسیان و جهل و غفلت سپرده نگردد، پیامبر امر فرموده اند تا حتماً با صلوات بر پیغمبر صلوات بر آل او ضمیمه شود، و گرنه صلواتی که بر پیامبر باشد و بر آلش نباشد در حقیقت و لُبِّ معنی صلوات بر پیغمبر نیست و إنًّا کشف می کنیم که: ما صلوات بر نفس واقعی رسول الله نفرستاده ایم، بلکه بر رسول خدائی که با آلش جداست صلوات فرستاده ایم، و روی این اساس حتماً باید در عبارت و تلفّظ هم کلمه آل محمّد را عطف بر محمّد کرد تا صلوات بر پیغمبر واقعاً جای خود را اتّخاذ نموده باشد. و این است سرّ آنکه هر جا ذکری، و یا نامی، و یا یادی از پیغمبر می شود، به دنبال آن بدون فاصله، صلوات بر محمّد و آل محمّد باید فرستاد. » |❹ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. معادشناسی، ج۱۰، ص ۲۲۳؛ أمالی صدوق، مجلس۳۶، ص۱۲۰، ح۲۹۱؛ بحارالأنوار، ج۸، ص۱۸۶، ح۱۵۰ ❷. انوارالملکوت، ج۲، ص ۳۷۸ (تلخیص) ❸. جهت اطلاع بیشتر رجوع شود به : الدر المنثور، ج۵، ص۲۱۸؛ بحار الأنوار، ، ج۹۴، باب ٢٩، ص۴۷ ❹. امام شناسی، ج۱۵، ص ۱۲۳ (تلخیص) @sire_salehan |